ความคิดเห็นที่ 1 "ตูมมมม ครืนนนนน" พลังจากการพุ่งไหล่ของเสี่ยวซาเฉียดผ่านข้างกายของผู้ยิ่งใหญ่แห่งฉิกจับอิดไปอย่างเฉียดฉิว และพลังอันรุนแรงนั้นก็พลันกระแทกถูกผนังกำแพงด้านหลังแตกระเบิดกระจายออกอย่างรุนแรง ปรากฏช่องโหว่ขนาดกว่าสองวา ปลายพลังบางส่วนยังพุ่งทะลวงกระแทกถูกภูเขาจำลองที่ด้านนอกแตกระเบิดกระจัดกระจาย กระทั่งสวนหย่อม และบึงน้ำก็ถูกทำลายจนหลุดกระเด็นแทบมิเหลือซากเดิมให้จดจำ หลี่เฉินเชียงรู้สึกมือเท้าเย็นเยียบ เด็กหนุ่มผู้นี้มีพลังฝีมือร้ายกาจถึงเพียงนี้เชียวหรือ?!! กลายเป็นว่าการประสานจู่โจมของทั้งสอง กลับร้ายกาจแทบเทียบเท่ากับพลังจู่โจมของยอดฝีมือเช่นฮั่นตงทีเดียว!!!! "ฟุ่บ!" หลี่เฉินเชียงสะกิดเท้าทะยานร่างออกทางช่องแตกของกำแพงอย่างรวดเร็วประดุจสายฟ้าฟาด ร่างทั้งร่างพุ่งละลิ่ว ชั่วพริบตาคนก็ห่างออกไปหลายวาทีเดียว "รีบติดตาม!" เสี่ยวซาร้องตะโกน ร่างของเด็กหนุ่มทะยานขึ้นดุจนกอินทรี พุ่งทะยานผ่านช่องแตกติดตามออกไป "ช้าก่อน!" หลวงจีนชราร่ำร้อง ทว่ามิทันการณ์ สุดท้ายได้แต่โผนทะยานติดตามอีกฝ่ายไปอย่างรวดเร็วดุจเดียวกัน พึ่งผ่านช่องแตกออกมาเสี่ยวซาก็พลันรู้สึกถึงพลังแรงกล้าคุกคาม มันพบว่าโต๊ะกลมทำด้วยศิลาแข็งแกร่งจำนวนเจ็ดแปดตัว พุ่งทะยานเข้าใส่ร่างอย่างดุดัน!!! ที่แท้หลังจากที่หลี่เฉินเชียงพุ่งทะยานออกจากช่องแตก มันก็สะบัดเท้าทยอยเตะออกติดต่อกันแปดครั้งครา โต๊ะกลมพุ่งทะยานผ่านระยะสามวาเข้าจู่โจมเด็กหนุ่มที่ติดตามมาโดยพลัน "ยาห์!" เสี่ยวซาเร่งเร้าพลังลงสู่ปลายเท้าทั้งสอง ร่างทั้งร่างดิ่งวูบลงบนพื้นดุจก้อนหินใหญ่ที่โถมทุ่มลงในน้ำ โต๊ะกลมแปดตัวที่พุ่งทะยานเข้าใส่ก็มีอันคลาดเคลื่อนไปจากร่างของเด็กหนุ่มอย่างฉิวเฉียด! เสี่ยวซารีบวาดเท้าไปด้านข้าง สะกิดปลายเท้ากับพื้น พุ่งร่างไปด้านหน้า มือขวาหันเข้าสู่ร่างตนเอง ปลายศอกสะบัดฟาดออกด้านนอก เป็นกระบวนท่า....ใช้ศอก! หนึ่งในกระบวนท่าของเพลงมวยไท้เก๊ก! ร่างของเด็กหนุ่มพุ่งผ่านระยะหนึ่งวา เหินทะยานเข้าใส่หลี่เฉินเชียง ระยะห่างของทั้งสองเวลานี้เหลือเพียงไม่ถึงหนึ่งวา ทันใดนั้นเอง! เด็กหนุ่มรู้สึกพลังกดดันคุกคามที่ด้านหลัง เป็นพลังที่รุนแรงร้ายกาจไม่ด้อยไปกว่าของหลี่เฉินเชียงทีเดียว! เสี่ยวซาอดคิดมิได้ หรือยังมียอดฝีมืออื่นคิดกลุ้มรุมเข้าใส่มัน ในขณะที่ต้องรับมือกับยอดฝีมือเช่นหลี่เฉินเชียง ถ้าเป็นเช่นนั้นมันก็ตกในที่นั่งลำบากแล้ว เสี่ยวซาที่พุ่งทะยานจู่โจมเข้าใส่หลี่เฉินเชียง พลันพลิกมือออกด้านนอก สองแขนแยกออกด้วยเคล็ด แยกออก! พลิกผันพลังจู่โจม ร่างทั้งร่างหยุดชะงักแต่กลางครัน จากนั้นหมุนคว้างคราหนึ่ง หันร่างกลับไปประมือกับผู้ที่ลงมือด้านหลัง และเด็กหนุ่มก็พบว่าตนเองหลงกลแล้ว!!!!! ที่ด้านหลังมิมีผู้ใด เป็นเพียงโต๊ะกลมแปดตัวที่ถูกซัดออกด้วยพลังแยบยลของหลี่เฉินเชียง หลังจากที่เฉียดผ่านศีรษะของเด็กหนุ่มไป บัดนี้มันได้หมุนทะยานวกกลับเข้าจู่โจมใส่เสี่ยวซาอีกคราหนึ่ง หลี่เฉินเชียงกลับสามารถคาดคำนวณไว้ล่วงหน้าแล้วว่าเด็กหนุ่มจะเคลื่อนไหวเช่นไร ดังนั้นโต๊ะกลมที่ใช้ออกจึงแฝงกระแสพลังทั้งในทางตรง และหมุนวน หลังจากพลังในทางตรงเสื่อมโทรมลง พลังหมุนวนก็แรงกล้าขึ้น ทำให้โต๊ะกลมดังกล่าวหมุนคว้างกลับเข้าจู่โจมเด็กหนุ่มจากด้านหลัง ประดุจว่ามีเส้นเชื่อกที่มองไม่เห็นชักใยอยู่ และนั่นเองก็ทำให้เสี่ยวซาพลัดหลงเข้าสู่กับดักของมัน เวลานี้เด็กหนุ่มได้เปิดช่องว่างที่ด้านหลังให้แก่ศัตรูอันร้ายกาจผู้นี้แล้ว!!!! เสี่ยวซารู้สึกร่างทั้งร่างเย็นเยียบราวกับตกลงในหล่มน้ำแข็ง มันกลับหลงกลอีกฝ่ายเช่นนี้ โต๊ะกลมทั้งแปดก็พุ่งทะยานเข้าใส่ ห่างอีกเพียงมิกี่คืบ หากมันมิรับมือกับโต๊ะเหล่านี้ ย่อมถูกกระแทกจนชีพจรสั่นสะเทือน มิแน่อาจจะบาดเจ็บจนต้องกระอักโลหิตออกมา แต่หากมันรับมือกับโต๊ะกลมเล่า มิใช่เท่ากับเปิดช่องโหว่ให้กับยอดฝีมืออันดับหนึ่งเช่นหลี่เฉินเชียงหรอกหรือ? เวลานี้มันก็รู้สึกพลังแรงกล้าราวพะเนินเหล็กคุกคามที่ด้านหลัง มิต้องหันไปดู มันก็ทราบว่าหลี่เฉินเชียงได้ต่อยออกหมัดหนึ่งแล้ว แน่นอนหมัดนี้ย่อมเป็นกระบวนท่าสังหารที่อีกฝ่ายทุ่มเทพลังทั่วร่างเข้าใส่ พลังลมแรงจากหมัดนี้กรรโชกจนผมเผ้า และเสื้อผ้าของเสี่ยวซาปลิวไสว เสี่ยวซาสมควรทำประการใด?!! เด็กหนุ่มพลันตัดสินใจ ฝืนใจร่ายรำมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว มันใช้ออกด้วยเคล็ดความสำคัญติดต่อกันถึงสี่กระบวนท่า นั่นคือ...ปัด...ฉุด...กด...และผลัก!!! เสี่ยวซาสะบัดหลังมือออกติดต่อกันแปดครั้งครา โต๊ะกลมทั้งแปดที่แฝงพลังแรงกล้าเมื่อกระทบกับหลังมือของเด็กหนุ่มซึ่งสะบัดปัดป่ายออกไป ก็มีอันกระเด็นกระดอนถอยห่างออกไป มิหนำซ้ำยังพลิกตีละกาติดต่อกันโดยมิหยุดยั้ง จากนั้นเด็กหนุ่มโบกมือทั้งสองข้างออก โต๊ะทั้งแปดตัวพลันหยุดชะงักกึกที่กลางอากาศคล้ายมีพลังไร้สภาพที่มองไม่เห็นฉุดดึงโต๊ะทั้งแปดตัวที่ถูกมันสลายพลังจู่โจมไปกว่าครึ่งเข้าหาตัวอย่างรวดเร็ว โต๊ะทั้งหมดพลันพุ่งเข้าหาร่างของมัน ที่แตกต่างคือมิได้พุ่งจู่โจมร่างของเด็กหนุ่มด้วยพลังของหลี่เฉินเชียงเฉกเช่นคราแรก แต่เป็นการพุ่งเข้าสู่ร่างของเด็กหนุ่มด้วยความจงใจ และพลังควบคุมของตัวมันเอง และเสี่ยวซาก็อาศัยความรวดเร็วราวเทพยดามือสองข้างก็กดกระแทกลงบนโต๊ะทั้งแปดในชั่วพริบตาและพริบตาที่มือกดลงโต๊ะทั้งแปดพลันเรียงซ้อนกันเป็นชั้นๆ แปดชั้น เด็กหนุ่มค่อยฟาดฝ่ามือออกอย่างดุดันเป็นเคล็ดความสุดท้ายที่ใช้ติดต่อกันสี่เคล็ดความเป็น...ผลัก! โต๊ะที่ตั้งวางเป็นชั้นพุ่งเข้าปะทะกับหมัดจู่โจมของหลี่เฉินเชียง!!!! "ตูมมม ครืนนนนน" เศษโต๊ะศิลาอันแข็งแกร่งกระจัดกระจายแตกออกโดยรอบ ประหนึ่งถูกระเบิดทำลายด้วยดินระเบิดชนิดร้ายแรง พลังหมัดของหลี่เฉินเชียงยังมิสิ้นสุด พุ่งแหวกฝ่าเศษศิลาที่แตกกระจายกระแทกเข้าใส่ทรวงอกของเด็กหนุ่ม "ฟึ่บ!?" พลังหมัดของหลี่เฉินเชียงแม้จะลดลงไปสามส่วนจากการปะทะกับโต๊ะกลมที่ซัดฟาดมาของเสี่ยวซา แต่มันก็ยังแฝงพลังแรงกล้าที่พอจะกระแทกทำลายหินผาให้แตกสลายเป็นฝุ่นผงมิเหลือชิ้นดีได้ ทว่าเมื่อกระทบเข้ากลับร่างของเด็กหนุ่ม หลี่เฉินเชียงกลับรู้สึกว่าพลังของมันที่ทุ่มเทออกล้วนสูญเปล่า พลังหมัดของมันคล้ายกับต่อยเข้าใส่สำลี มิเพียงเป็นสำลี ยังเป็นสำลีที่เบาว่องล่องลอยอยู่ในอากาศ ปราศจากทั้งน้ำหนักและทิศทาง!!!! ร่างของเสี่ยวซาปลิวกระเด็นตามแรงหมัดของอีกฝ่าย ราวว่าวขาดป่าน ถึงกลับปลิวกระเด็นไปกว่าแปดวา ในที่สุดร่างของมันจวนตกกระทบลงบนพื้นหิน เห็นได้ชัดว่าทั้งร่างของเด็กหนุ่มต้องกระแทกกับพื้นหินแข็งแกร่งจนแตกสลายตกตาย!!! ทว่าการกลับมิเป็นดังที่คาด ร่างของเด็กหนุ่มกลับคล้ายสำลีถูกลมแรงโชยพัด เมื่อกระทบกับพื้นก็ลื่นไถลไปด้านหลังอีกหกวา จากนั้นก็ม้วนกายตีลังกาไปด้านหลัง ร่างทั้งร่างพลันพลิกขึ้นจากพื้น ปลายขาขวาเหยียดไปด้านหลัง ปลายเท้าซ้ายกวาดวาดไปด้านหน้า มือสองข้างหนึ่งหมุนวนมาป้องช่วงอก จากนั้นค่อยแยกย้ายกันออก ข้างซ้ายหงายฝ่ามือเข้าสู่ร่างของตนในระดับอก นิ้วทั้งห้ากางออก ช่วงแขนเหยียดตึง หลังมือชี้ไปยังหลี่เฉินเชียงที่เวลานี้อยู่ห่างไปสิบวา ส่วนมือข้างขวาหงายออกอยู่ระดับสายตา ข้อศอกงอตั้งฉากชี้ชันไปด้านหลัง ส่วนฝ่ามือชี้สะกดเข้าใส่ร่างของยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งฉิกจับอิด!!!! นี่เป็นกระบวนท่าพร้อมต่อสู่ในกระบวนมวยไท้เก๊กเอง!!! เด็กหนุ่มมิเพียงมิได้รับบาดเจ็บแม้เพียงเล็กน้อย หนำซ้ำยังสามารถเตรียมพร้อมรับมือกับการจู่โจมขั้นต่อไปของอีกฝ่ายได้ทุกเมื่อ! "มวยไท้เก๊กอันร้ายกาจ!!!! นึกมิถึงด้วยวัยเพียงสิบกว่าปีของเจ้า กลับสามารถฝึกฝนยอดวิชาจนร้ายกาจราวกับฝึกฝนมาสี่สิบปีเช่นนี้!!! เด็กอันร้ายกาจ!!!!" หลี่เฉินเชียงเดินผ่านม่านหมอกที่เกิดจากการแตกระเบิดของโต๊ะศิลาออกมา มือสองข้างของมันเวลานี้ไขว้อยู่ที่ด้านหลัง "พรึ่บ" หลวงจีนหัวหลินค่อยเหินร่างติดตามมาถึงข่างกายของเสี่ยวซา "เจ้ามิเป็นไรใช่หรือไม่?" หลวงจีนชรารีบถามด้วยความเป็นห่วง "ก็เกือบไปเช่นกัน เมื่อครู่หากเชื่อฟังท่าน มิผลีผลามติดตามออกมา คงมิเกือบเสียท่ามันเช่นนี้" เสี่ยวซากล่าวด้วยท่าทีเสียใจอยู่หลายส่วนที่มิฟังคำทัดทานของหลวงจีนชรา "ฮา ฮา ฮา นึกมิถึงสิ้นฮั่นตง ก็ยังมีเจ้า!! เจ้าเด็กยากไร้!!! เรานึกมิถึงจริงๆ" หลี่เฉินเชียงตวาดเสียงดัง เสี่ยวซาจับจ้องผู้ยิ่งใหญ่แห่งฉิกจับอิดในเวลานี้อย่างขมักเขม้น จากนั้นมันจึงตอบโต้อีกฝ่าย คำพูดที่กล่าวออกไปก็คือ "พี่รองยังมิจบสิ้น ตราบใดที่เขายังมิตาย ย่อมมีสักวันที่จะเหนือล้ำกว่าท่าน ท่านทราบหรือไม่เพราะเหตุใด?" หลี่เฉินเชียงแย้มยิ้มแล้ว รอยยิ้มของมันส่งผลให้ใบหน้าของมันดูสงบเยือกเย็น และประเสริฐสูงราวกับเซียนวิเศษ "เจ้าสามารถบอกกล่าวแทนมัน?" ประมุขพรรคฉิกเอ่ยถาม "ข้าพเจ้าสามารถ!" เสี่ยวซากล่าวเสียงเรียบ "แล้วยังรออันใดอยู่อีก?" ใบหน้าของเสี่ยวซาแฝงแววเคารพเทิดทูนอย่างแรงกล้า แล้วจึงกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่นจริงจัง "พี่รองของข้าพเจ้าเลือกในทางเดินที่ยากลำบาก หากแต่เป็นทางเดินที่ถูกต้อง เขาอาจพลาดพลั้งพ่ายแพ้แก่ท่าน อาจบาดเจ็บบอบช้ำ อาจสูญสิ้นพลังใจ และความคิดต่อสู้ แต่ข้าพเจ้าเชื่อว่าผู้ที่ทำในสิ่งที่ถูกต้องเช่นเขา ต้องผ่านพ้นมาได้ ผิดกับตัวท่าน!!!" "เราเป็นเช่นไร?!" หลี่เฉินเชียงถามด้วยความสนใจ "เมื่อใดที่ท่านพ่ายแพ้ล้มลง ท่านจักมิมีวันยืนขึ้นมาได้อีกเป็นครั้งที่สอง!!!!!" เสี่ยวซากล่าวด้วยความมั่นใจ "อมิตพุทธ" หลวงจีนชราพลันกล่าวสรรเสริญพุทธคุณขึ้นมา คล้ายเห็นด้วยกับคำกล่าวของเด็กหนุ่ม หลี่เฉินเชียงใบหน้าเปลี่ยนเป็นเขียวคล้ำ จากนั้นค่อยจางลง สุดท้ายหัวร่อออกมา ทว่าหากฟังให้ดีจะรู้สึกว่าเสียงหัวร่อของมันมิได้มีความมั่นใจ และแฝงความทระนงเช่นเดิมอย่างที่เคยเป็น "ฮา ฮา พูดได้ดี พูดได้ดี เห็นทีเราคงต้องทำในสิ่งที่มั่นใจเต็มกำลัง มิเสี่ยงให้ตนเองต้องพ่ายแพ้เสียแล้ว เพราะหากเป็นเช่นนั้น เราอาจมิสามารถลุกขึ้นดังที่เด็กน้อยเจ้าว่า" พูดจบหลี่เฉินเชียงล้วงเข้าในอกเสื้อ สิ่งที่มันล้วงออกมาเป็นขวดเคลือบ ขวดเคลือบสีฟ้า เป็นจีอวี้เย่า(ยาเสริมกิเลส)นั่นเอง!!!!! หลี่เฉินเชียงเปิดจุกขวดออก ท่ามกลางสายตาพิศวงของเสี่ยวซา และหลวงจีนกระต่ายน้อย "ท่านคิดทำอันใด?" เสี่ยวซาอดมิได้ต้องถามออกมา หลี่เฉินเชียงมิตอบคำของเสี่ยวซา ถึงมันอยากตอบก็มิสามารถตอบได้ เนื่องเพราะปากของมันมิว่างเสียแล้ว ปากของมันบรรจุอยู่ด้วยผงสีขาว ผงของยาจีอวี้เย่า หลี่เฉินเชียงกลับกรอกยาให้กับตนเอง!!!!!!!!!!! "อา!!! ยาเสริมกิเลสมีพิษมิใช่หรือ?" เสี่ยวซาอุทานออกมาอย่างตระหนก หลี่เฉินเชียงกลืนยาทั้งหมดลงไป จากนั้นร่างทั้งร่างพลันเปลี่ยนเป็นสีแดงประดุจถ่านไฟ หลังจากกลืนยาเสริมกิเลส หลี่เฉินเชียงกลับใช้ออกด้วยท่าไม้ตายประจำตัว เป็นยอดวิชา.....ผลาญธาตุ!!! จากนั้นมันตวาดคำหนึ่ง ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น รุนแรง และเฉียบขาด เป็นคำ.... "ฆ่าเจ้า!!!!!!!!!!!!!!" จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 23 ก.พ. 48 23:29:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หลี่เฉินเชียงเวลานี้มิคลับคล้ายผู้คน มันในเวลานี้ประดุจอสูรร้าย เป็นเทพอสูรอันแกร่งกล้า มันพุ่งร่างเข้าหาเด็กหนุ่มเพียงชั่วกระพริบตา ร่างของมันพุ่งทะยานผ่านพื้นที่สิบวาด้วยความรวดเร็ว เสียงฝ่ามือปะทะกันหลายสิบครา จากนั้นพลันปรากฏเสียง “ปง “ สนั่นหวั่นไหว ดังอย่างถี่ยิบ "พลั่ก พลั่ก พลั่ก" ฝ่ามือของหลี่เฉินเชียงซัดกระแทกถูกร่างของเด็กหนุ่มอย่างถนัดถนี่ จนร่างของเสี่ยวซากระเด็นกระดอนไปไกล หลี่เฉินเชียงซัดฟาดฝ่ามือออก เพียงชั่วพริบตา มันซัดออกสี่สิบฝ่ามือ แต่มีเพียงสามฝ่ามือเท่านั้นที่กระแทกถูกร่างของเด็กหนุ่ม!!! ทั้งนี้ก็เนื่องมาจากฝ่ามือที่เหลือได้ถูกสกัดเอาไว้ได้ ลำพังเสี่ยวซาสามารถสกัดเอาไว้เพียงสิบเจ็ดฝ่ามือเท่านั้น แล้วอีกยี่สิบฝ่ามือเล่า? ย่อมเป็นหลวงจีนชราที่ด้านข้างสอดมือรับเอาไว้!!!! พริบตาที่หลี่เฉินเชียงเคลื่อนไหว หลวงจีนชราก็พลันเคลื่อนไหวเฉกเช่นเดียวกัน!!!! และได้ลงมือเข้าสกัดพลังฝ่ามือของอีกฝ่าย ทว่าความรวดเร็ว และพลังอันรุนแรงของอีกฝ่าย ทำให้หลวงจีนชราเพียงสามารถสอดแทรกเอาไว้ได้แค่ยี่สิบฝ่ามือ หนำซ้ำยังได้รับความกระทบกระเทือนจนร่างเซถอยไปด้านหลังถึงเจ็ดแปดก้าวด้วยกัน!!!! ส่วนเสี่ยวซาเองก็ลอยคว้างไปไกลกว่าสิบวา จากนั้นร่างทั้งร่างร่วงลงกระแทกจนพื้นหินจนแตกร้าวประดุจร่างแห เด็กหนุ่มกระอักโลหิตออกมาคำโต รู้สึกวิงเวียนศีรษะ สมองพองโต ต้องรีบเดินพลังรักษาอาการบาดเจ็บ เมื่อครู่ขณะที่หลี่เฉินเชียงซัดฟาดฝ่ามือเข้าใส่ เสี่ยวซาก็ใช้ออกด้วยกระบวนท่าในเพลงมวยไท้เก๊กทั้งแปดท่วงท่า ไม่ว่าจะเป็น ผลัก ฉุด กด ปัด ใช้ศอก แยกออก ดึงลง หรือพุ่งไหล่ และยังเคลื่อนไหวในทิศทางทั้งแปด เพียงสามารถหลบหลีกจากฝ่ามืออันร้ายกาจของอีกฝ่ายสิบหกฝ่ามือ สุดท้ายกลั้นใจฟาดฝ่ามือทั้งสองข้างออกต้านปะทะกับฝ่ามือที่สิบเจ็ดของอีกฝ่ายอย่างดุดัน เด็กหนุ่มรู้สึกข้อแขนชาด้าน พลังรุนแรงของอีกฝ่ายชำแรกเข้าสู่ร่าง ต้องรีบเดินลมปราณผลักดันออกไป จากนั้นพลังฝ่ามือที่เหลืออีกยี่สิบสามฝ่ามือค่อยซัดฟาดมาถึง หากมิใช่หลวงจีนหัวหลินสอดมือเข้ารับไว้ได้ถึงยี่สิบฝ่ามือ ป่านนี้ร่างของเด็กหนุ่มคงแหลกเหลวกลายเป็นเศษเนื้อไปนานแล้ว!!! แต่แม้นว่าทั้งสองจะลงมือประสานกันจนรับไว้ได้ถึงสามสิบเจ็ดฝ่ามือ ก็ยังมีอีกสามฝ่ามือที่หลุดรอดมากระทบถูกร่าง เสี่ยวซารีบอาศัยเคล็ดเพลงมวยไท้เก๊ก อาศัยอ่อนต้านแข็ง ใช้หัวไหล่ข้างขวาชิงพุ่งเข้าปะทะฝ่ามือทั้งสาม ก่อนที่ฝ่ามือทั้งสามจะแรงกล้าถึงขีดสุด จากนั้นโยกร่างติดตามฝ่ามือนั้นประดุจกิ่งหลิวที่ไหวเอน คิดถ่ายเทพลังของหลี่เฉินเชียงออกจากร่างลงสู่พื้นดิน แต่แล้วเมื่อถ่ายเทพลังได้สามส่วน เด็กหนุ่มรู้สึกพลังฝ่ามือของอีกฝ่ายกลับทวีความรุนแรงขึ้นอีกหลายเท่าตัว ในที่สุดมิอาจอาศัยเพลงมวยไท้เก๊กถ่ายเทพลังออกไปได้หมดสิ้น พลังฝ่ามือทั้งสามที่เหลืออยู่หกเจ็ดส่วนจึงกระแทกทำลายเข้าใส่ร่างของเด็กหนุ่มอย่างรุนแรง ทำให้มันต้องปลิวกระเด็นไปสิบวา ท้ายที่สุดกระแทกลงกับพื้นจนพื้นหินแข็งแกร่งต้องแตกสลายออกไป!!!! ............................................................... .................................. .............. ..... หลายสิบปีก่อน ณ ดินแดนไกลโพ้นเหนือขึ้นไปจากทะเลทรายโกบี ได้มีบุรุษหนุ่มชาวหูผู้หนึ่ง มันได้ดั้นด้นมุ่งหน้าขึ้นสู่ทางตอนเหนือ ตามลายแทงสำคัญของตระกูล ที่นั่นมันได้พบกับชายชราผู้หนึ่งดูเผินๆ มีอายุไม่เกินหกสิบปี ทว่าจากลายแทงที่ได้ระบุเอาไว้ชายผู้นี้มีอายุมากกว่าหนึ่งร้อยยี่สิบปี ลักษณะของมันสูงใหญ่กว่าคนปกติทั่วไปอยู่หลายส่วน ผิวขาว จมูกโด่ง ผมสีแดงยาวประบ่า ร่างกายล่ำสันผิดแผกจากชายชราทั่วๆ ไป "เจ้าเป็นชาวหู? เป็นเชื้อพระวงศ์?" ชายชราประหลาดกลับสามารถเอื้อนเอ่ยภาษาพื้นเมืองของชนชาติหู!!!! "ท่านคือ...ผู้วิเศษผมแดง?!! เป็นยอดยุทธไร้ผู้ต่อต้าน?!!" บุรุษหนุ่มผู้นั้นเอ่ยถามกลับ "เราก็มิรู้ว่าเราเป็นผู้ไร้ต่อต้านหรือไม่!!! แต่ชั่วชีวิตของเรายังมิเคยมีคู่มือเปรียบติดมาก่อน!!!" ชายชราตอบเสียงเบา ทว่าเสียงของมันกลับดังก้องในจิตใจของบุรุษหนุ่ม ราวกับเสียงอัสนีบาตยามแล้งทีเดียว! "ท่านยินดีสอนวิชาที่ว่าให้แก่ข้าได้หรือไม่?" บุรุษหนุ่มเอ่ยถามอย่างกระวีกระวาด ชายผมแดง ซึ่งถูกเรียกว่า ผู้วิเศษผมแดง ใช้หางตาเหลือบมองบุรุษหนุ่มขึ้นๆ ลงๆ สองครั้งครา "สัดส่วนของเจ้านับว่าเหมาะแก่การฝึกยุทธ ทว่า...." ผู้วิเศษผมแดงกล่าวแต่เพียงเท่านั้นแล้วหยุดลง "ทว่าอันใด? ท่านต้องการอะไร ข้าสามารถจัดหาให้กับท่าน มิว่าจะเป็นสาวงาม ทรัพย์สมบัติ หรือวัว ควาย แพะ แกะ ข้าล้วนสามารถหาให้แก่ท่าน!!!" บุรุษหนุ่มกล่าวอย่างร้อนรน "ฮา ฮา เราผู้เฒ่าอยู่มาจนถึงทุกวันนี้กว่ากว่าร้อยปีเข้าไปแล้ว ทรัพย์สินเงินทอง หรือสาวงาม เราก็เชยชมมาจนนับมิถ้วน หรือยังจะต้องการของเจ้าอีก?" "แล้วท่านต้องการอันใด?!!" บุรุษหนุ่มถามเสียงเฉียบขาด ชายผมแดงจับจ้องมองบุรุษหนุ่มอย่างพึงพอใจ พลางกล่าวว่า "ทะเยอทะยาน ฮึกเหิม และเต็มไปด้วยกิเลส ตัณหา คนเช่นเจ้าหากคิดฝึกยุทธทั่วๆ ไป คงเป็นได้แค่ยอดฝีมือระดับสอง ระดับสามเท่านั้น!!! เอาเถอะ เจ้าเมื่อมีลายแทง แสดงว่าเป็นลูกหลานของสหายสนิทเรา เจ้าที่ดั้นด้นมาพบเราที่นี้ ย่อมแสดงว่าสหายเราได้จากโลกนี้ไปแล้ว เจ้าคงเป็นหลานของมันกระมัง?" ชายผมแดงซักถาม บุรุษหนุ่มพยักหน้า กล่าวว่า "เสด็จปู่ก่อนตายมอบลายแทงแก่ข้า บอกว่าสิ่งนี้จะช่วยให้ข้าเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งแผ่นดิน และเมื่อนั้นข้าจะนำพาเผ่าหูของเราสู่ความยิ่งใหญ่เหนือเผ่าพันธ์อื่น อย่างที่มิเคยมีผู้ใดทำได้มาก่อน!!!" "ข้ามีข้อแม้เพียงข้อเดียว! และข้าเชื่อว่าเมื่อเจ้าได้สำเร็จตามความต้องการแล้ว เจ้าย่อมสามารถทำให้แก่ข้าได้อย่างแน่นอน!!!!" "ข้อแม้อันใด?" บุรุษหนุ่มถามด้วยความสนใจ เขาคิดว่ามันต้องเป็นข้อแม้ที่ปฎิบัติได้อย่างยากลำบากแสนสาหัสที่สุดทีเดียว "เจ้ามิต้องวิตก ข้อแม้ของเรานั้นแสนง่ายดาย ขอเพียงเจ้าเลิกนับถือศาสนา และลัทธิความเชื่อทุกอย่าง เพียงนับถือเราเท่านั้น!!! ยังมีหากวันใดเจ้าได้เป็นใหญ่เหนือผู้คนทั้งมวล เจ้าต้องบงการให้คนภายใต้การปกครองของเจ้าเลิกนับถือความเชื่อ ลัทธิ และศาสนาทั้งมวล เพียงนับถือเราผู้เดียว!!!! เจ้าทำได้หรือไม่?!!" ชายผมแดงกล่าว บุรุษหนุ่มนั้นยินดียิ่ง มันนึกมิถึงข้อแม้ของชายชราผมแดงจะง่ายถึงเพียงนี้!! รีบผงกศีรษะเป็นเชิงตกลง จากนั้นกล่าวคำสัตย์สาบานตามวิธีการของชนเผ่าของมันว่าจะกระทำตามที่พูดมิบิดพลิ้วเป็นแน่! ชายชราผมแดงค่อยกล่าวว่า "วิชาที่เราจักถ่ายทอดให้แก่เจ้านั้น เป็นยอดวิชาที่สืบทอดมาอย่างลับลับ จากดินแดนไกลโพ้นด้านตะวันตก ผู้ฝึกวิชานี้สำเร็จขั้นที่สิบจะเป็นจอมยุทธอันดับหนึ่ง ไม่มีวันพ่ายแพ้ตลอดกาล เรายามนี้สำเร็จเพียงขั้นที่เก้ายังไร้คู่มือมาจนทุกวันนี้ เพียงแต่การจะสำเร็จวิชานี้ต้องอาศัยการควบคุมกิเลส และ ความทะยานอยาก นำมาใช้เป็นพลังอันไม่มีที่สิ้นสุด" เว้นนิดหนึ่งจึงกล่าวต่อ "การจะสำเร็จวิชานี้ได้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับตัวเจ้า เราเพียงสามารถบอกเคล็ดวิชา และขั้นตอนการฝึกเบื้องต้นแก่เจ้าเท่านั้น ว่าจะกระตุ้นกิเลส และความทะยานอยากออกมาได้มากสักเพียงใด!! ยังมิรีบคำนับอาจารย์อีกหรือ!!!?" ตอนท้ายผู้วิเศษผมแดงตวาดออกมาเสียงดัง บุรุษหนุ่มรีบคุกเข่าลงคำนับชายชราอย่างกระวีกระวาด ................ .............................................. สามปีผ่านไป บุรุษหนุ่มนั้นได้อาศัยอยู่กับชายชราในที่สุดผ่านไปถึงสามปีเต็มๆ ตลอดเวลามันล้วนแต่ฝึกหนักโดยมิเคยท้อแท้ หรือหยุดพัก วันหนึ่งชายผมแดงก็กล่าวกับมันว่า "เจ้ากลับไปได้แล้ว" "กลับ? แต่ข้ายังมิสำเร็จวิชาเลย เวลานี้ข้ายังมิเห็นจะเก่งกาจกว่าสามปีก่อนสักเท่าใด? ทำไมอาจารย์จึงไล่ข้ากลับเล่า?" บุรุษหนุ่มถามด้วยความไม่เข้าใจ ชายชราจับจ้องมองบุรุษหนุ่ม แล้วกล่าวว่า "เราเคยบอกแล้ว สำเร็จหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับตัวเจ้า เวลานี้สิ่งที่เราสามารถถ่ายทอดให้กับเจ้าได้ ก็ถ่ายทอดให้จนหมดสิ้นแล้ว เจ้าไปได้!!" บุรุษหนุ่มได้แต่พกพาความสับสน ดั้นด้นกลับมายังเผ่าของมัน มันคร่ำเคร่งฝึกวิชา และเคล็ดลับของพลังฝีมือเหล่านั้นทุกวี่วัน ทว่าทำอย่างไรก็มิสามารถฝึกจนสำเร็จ ในที่สุดมันค่อยนึกขึ้นได้ แก่นของเคล็ดลับวิชานี้คือ....กิเลส!!!! มันต้องหาทางเพิ่มกิเลสให้มากล้น จึงสามารถสำเร็จวิชา ใช่แล้ว! บุรุษหนุ่มคิดได้ดังนั้นจึงทำการคร่ำเคร่งค้นคว้าตัวยา และวิธีการต่างๆ นาๆ เพื่อเพิ่มกิเลสให้หนาแน่นพอเพียงแก่การฝึกวิชา เวลาผ่านไปอีกสิบปี บุรุษหนุ่มเติบใหญ่กลายเป็นบุรุษใหญ่ผู้หนึ่ง ตลอดเวลาสิบปีมันเฝ้าแต่ฝึกฝนเคล็ดวิชาที่ชายชราถ่ายทอดให้ รวมทั้งค้นหาวิธีการเพิ่มกิเลสให้มากมายเพียงพอแก่การสำเร็จวิชา และในที่สุดมันก็ได้ค้นพบตัวยาชนิดหนึ่ง หลังจากที่มันทุ่มเท แรงกายแรงใจ มาหลายปี และเพราะตัวยานี้เองทำให้มันฝึกวิชาลึกลับก้าวหน้าดุจเหินทะยาน เพียงสามปีก็บรรลุถึงขั้นที่เก้า แต่จนแล้วจนรอดก็ยังมิสามารถสำเร็จขั้นที่สิบซึ่งเป็นขั้นสุดท้ายได้!!! ส่วนตัวยาที่ปรุงขึ้นมา เมื่อรับประทานเข้าไปแล้ว ทำให้เสริมสร้างกิเลส พอกพูน สะสม มากขึ้นๆ เรื่อยๆ ก็คือยา...จีอวี้เย่า ตัวมันเองกลับเป็นผู้ที่ทดลองตัวยาดังกล่าวเป็นบุคคลแรกนั่นเอง!!!!! และมันยังพบอีกว่าตัวยาดังกล่าวมิเพียงมีประโยชน์ในการช่วยให้มันฝึกฝนกำลังฝีมือ ตัวยาดังกล่าวนี้เมื่อนำไปให้บุคคลอื่นรับประทานก็จะเกิดผลหลายประการที่แตกต่างกันจนน่าตระหนกทีเดียว!!! นั่นก็คือ... โดยปกติ หากมีผู้ได้รับยาเข้าไปในปริมาณน้อยๆ เป็นเวลานานติดต่อกัน ก็จะมีพฤติกรรมกลับกลาย ส่วนใหญ่จะกลายเป็นคนฟุ้งเฟ้อ เห่อเหิม สุรุ่ยสุร่าย ไม่เอาไหน และถ้าคนพวกนี้ได้รับยาดังกล่าวเข้าไปในจำนวนที่มากขึ้นเรื่อยๆ ก็จะกลับกลายเป็นป่วยไข้ กลายเป็นคนที่มีแต่ร่าง ทว่าประดุจไร้วิญญาณ กลายเป็น ผีตายซาก!!! แต่ก็ยังมีผู้คนจำนวนหนึ่งที่รับตัวยานี้เข้าไปแล้ว มิเพียงไม่ป่วยไข้ ยังกลับฮึกเหิมเข้มแข็ง ที่สำคัญพลังฝีมือกลับรุดหน้าเพิ่มขึ้นหลายเท่าทีเดียว คนพวกนี้ล้วนแล้วแต่เป็นผู้เข้มแข็งที่เห่อเหิมไปด้วยกิเลสห่อหุ้มร่างกาย และจิตใจเฉกเช่นมัน!!! หนึ่งในนั้นที่โดดเด่นที่สุดคือ....อาอิซ!!!! ซึ่งเป็นบุตรโทนของยอดขุนพลประจำเผ่าของมันนั่นเอง!!! หลังจากนั้นมันจึงอาศัยศักดิ์ฐานะขององค์ชายสามของเผ่า ลอบนำตัวยาดังกล่าวให้เหล่าทหารกินแต่น้อย โดยสม่ำเสมอ หลังจากนั้นมันจะคอยสังเกตอาการ ว่าคนไหนที่มีท่าทีแข้มแข็งขึ้น มันก็ให้ยาต่อไป คนไหนที่ใช้ยาไม่ได้ผล ก็หยุดยาทันที ดังนั้นในชั่วเวลาไม่นาน กองทัพหูกลับกลายเป็นเข้มแข็งขึ้นอย่างรวดเร็วราวกับใช้เวทย์มนต์บันดาลทีเดียว ดวงตามันทอประกายความหวัง ความหวังที่จะได้ยึดครองภาคกลาง มันกับอาอิซจึงได้กำหนดแผนการณ์ขึ้น แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 48 22:11:11 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 24 ก.พ. 48 00:02:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เริ่มจากทั้งสองเดินทางเข้าสู่จงหยวนก่อตั้งกิจการโรงเตี๊ยม พร้อมแพร่ตัวยานั้นออกไป ที่สุดฤทธิ์ยาก็ทำให้ผู้คนอ่อนแอลง มีบ้างที่เข้มแข็งขึ้นแต่ก็จำนวนน้อยกว่ามาก ระหว่างนี้มันยังค้นพบเพิ่มเติมอีกว่า ตัวยาที่มันคิดค้นขึ้นนี้หากใช้มากเกินไปในคราวเดียว ธาตุไฟจะแตกตายทันที!!!! กิจการค้าของมันยิ่งมายิ่งดี ล่วงเข้าปีที่เจ็ด ในปีนั้นมันได้ตัดสินใจครั้งสำคัญ เป็นการเสี่ยงชีวิตคราหนึ่งของมัน มันตัดสินใจกินยาชนิดนี้ ในปริมาณมาก จนธาตุไฟแตก และแล้ว มันก็สามารถสำเร็จยอดวิชาผลาญธาตุด้วยวิธีนี้ มันพิชิตโดยไร้ผู้ต่อต้าน !!!!! จนมันได้พบกับ ฮั่นตง ยอดฝีมือที่มันมิเคยพานพบมาก่อน ได้ต่อสู้กัน ระหว่างชี้เป็นชี้ตายกัน ฮั่นตงกำลังใช้กระบวนท่าไม้ตายออกมา เป็นเงาพรายไร้รูป!!!! เวลานั้นมันยังจำได้ติดตาเหมือนเรื่องราวพึ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ฮั่นตงยามตกเป็นรอง แต่ด้วยจิตใจมุ่งมั่นเอาชัย ฝืนความบอบช้ำใช้ไม้ตายจู่โจมเข้าใส่มันอย่างสุดกำลัง เวลานั้นจิตใจของมันแยกออกเป็นสองฝักฝ่าย หนึ่งคือมันคิดจู่โจมสวนกลับไปให้รู้แพ้ชนะกันไปเลย สองคือหลบหลีกเสีย หากจู่โจมสวนกลับ ด้วยอาณุภาพ ของวิชา ผลาญธาตุ ด้วยสภาพเช่นนั้น ฮั่นตงต้องสิ้นชีพแน่นอน แต่มันอาจรอดชีวิต อาจพิการ หรือ อยากมากก็เสียชีวิตตายตกตามกัน หากหลบหลีก ฮั่นตงที่ไม่ยอมโคจรพลังข่มอาการบาดเจ็บ กลับเสี่ยงใช้ เงาพรายไร้รูปออกมา ย่อมบอบช้ำ สาหัส แต่ตัวมัน อาจรอด หรือ ตาย จิตใจมันกลับสั่นไหวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ชั่วพริบตา มันตัดสินใจเลือกวิธีการที่สอง แทนการโต้กลับ มันบังเกิดความกลัว กลัวความพิการ กลัวความตาย และนี่คือความผิดพลาดอันใหญ่หลวง!!! หากมิใช่ ความผิดพลาดเล็กน้อยของฮั่นตง อันเกิดมาจากความมุ่งมั่นเอาชนะ จนมากเกินไป หลี่เฉินเชียง ผู้ยิ่งใหญ่คงทอดร่างเป็นศพอยู่ ณ ที่ประลองนั้นไปแล้ว พื้นฐานวิชาของภาคกลาง ต้องมีสมาธิ ยามต่อสู้ชี้เป็นชี้ตาย ต้องลืมเลือนสิ่งอื่นๆ ตั้งมั่นแต่เฉพาะการต่อสู้เท่านั้น ฮั่นตง ที่กินยาเสริมกิเลสเข้าไป ไม่สามารถสงบใจ จึงเกิดความผิดพลาดจนเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ในที่สุด ครั้งนั้นมันลอบสาบานว่า จะไม่ยอมให้เกิดเหตุเช่นนี้อีก!!!!! ทางเดียวที่จะปลุกกำลังใจให้เข้มแข็ง ไร้จุดอ่อน คือ การกินยาเสริมกิเลส เข้าไป เวลานี้สภาวะของมันเหยียบเข้าขั้นไร้ผู้ต่อต้านแล้ว!!!! แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 48 00:03:38 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 24 ก.พ. 48 00:02:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โคตรอภิมหาลิงก์ที่เชื่อว่าในถนนนักเขียนคงไม่มีอันไหนยาวกว่านี้แล้ว บทที่ 74 โภชนจักร (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3301630/W3301630.html บทที่ 74 โภชนจักร (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3273760/W3273760.html บทที่ 73 เตรียมตัวตอบโต้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3259603/W3259603.html บทที่ 72 ค่ำคืนอันระทมทุกข์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3245209/W3245209.html บทที่ 71 ค่าตอบแทนที่ต้องชำระ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3224170/W3224170.html บทที่ 70 การประลองสะท้านฟ้า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3199292/W3199292.html บทที่ 69 : แฉความ โค่นมังกร (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3196356/W3196356.html บทที่ 69 : แฉความ โค่นมังกร (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3180972/W3180972.html บทที่ 68 : "จีอวี้เย่า" (ความลับโรคผีตายซากส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3167742/W3167742.html บทที่ 67 : ค่ายกลตีสุนัขที่แท้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3155573/W3155573.html บทที่ 66 : เงื่อนงำขอทาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3145795/W3145795.html บทที่ 65 : ภายนอกวุ่นวาย ภายในปั่นป่วน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3130270/W3130270.html บทที่ 64 : ความน่ากลัวของหลี่เฉินเชียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3117773/W3117773.html บทที่  63 : เก้าอี้ไม้แดง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3104527/W3104527.html บทที่ 62 : ห้องลับ ราชสีห์ สุนัขป่า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3017129/W3017129.html บทที่ 61 : ผลต่างระหว่างน้ำกับไฟ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3004609/W3004609.html บทที่ 60 : ความลับโรคผีตายซาก (ส่วนที่สอง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2992616/W2992616.html บทที่ 59 : มรดกของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2981272/W2981272.html บทที่ 58 : ถนนทุกสายมุ่งสู่ฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2969271/W2969271.html บทที่ 57 : ปมปัญหาของหลี่ซังซัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2957730/W2957730.html บทที่ 56 : ก่อนรุ่งสาง (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2946979/W2946979.html บทที่ 56 : ก่อนรุ่งสาง (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2936917/W2936917.html บทที่ 55 : สี่พี่น้อง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2926077/W2926077.html บทที่ 54 : พลังขั้นที่สิบ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2915675/W2915675.html บทที่ 53 : กำไลมังกรเขียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2905142/W2905142.html บทที่ 52 : ความฝันในถ้ำมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2894632/W2894632.html บทที่ 51 : รั่วซุนจื่อจิง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2884179/W2884179.html บทที่ 50 : ลางสังหรณ์ของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2873253/W2873253.html บทที่ 49 : ค่ำคืนยาวนานกับความลับในวัดร้าง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2861041/W2861041.html บทที่ 48 : ความลับของ โรคผีตายซาก (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2850149/W2850149.html บทที่ 47 : ฆาตกรตัวจริง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2838920/W2838920.html บทที่ 46 : พบกันอีกครา! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2825864/W2825864.html บทที่ 45 : สยบเวหา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2810575/W2810575.html บทที่ 44 : แผนของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801941/W2801941.html ตอนพิเศษ 4 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2872151/W2872151.html ตอนพิเศษ 3 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2856300/W2856300.html ตอนพิเศษ 2 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801347/W2801347.html ตอนพิเศษ (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2775447/W2775447.html บทที่ 43 : เสี่ยวซากับบานาน่าโบ๊ท http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2789863/W2789863.html บทที่ 42 : เสี่ยวซาและฮั่นตง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2755204/W2755204.html บทที่ 41 : กองกำลังลับภายใน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2744083/W2744083.html บทที่ 40 : ฝ่ามือนวดแป้ง!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2732838/W2732838.html บทที่ 39 : การรุกคราแรกของหอห้ากระบี่!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2721228/W2721228.html บทที่ 38 : อิทธิพลของพรรคฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2709341/W2709341.html บทที่ 37 : งานชุมนุมดอกบัว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2698665/W2698665.html บทที่ 36 : คำกล่าวอ้างของพยาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2687991/W2687991.html บทที่ 35 : ปณิธานของผู้นำ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2678252/W2678252.html บทที่ 34 : อาวุธของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2665660/W2665660.html บทที่ 33 : ปะการังกับสามน้อย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2656775/W2656775.html บทที่ 32 : ผู้นำคนใหม่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2646786/W2646786.html บทที่ 31 : ความลับที่อยู่ใต้ดิน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2636144/W2636144.html บทที่ 30 : เสี่ยวซาสืบคดี http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2626616/W2626616.html บทที่ 29 : ธรรมเดียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2616246/W2616246.html บทที่ 28 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2596421/W2596421.html บทที่ 27 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนที่สอง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2593819/W2593819.html บทที่ 26 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2583683/W2583683.html บทที่ 25 : ห่วงคู่อหังการ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2569693/W2569693.html บทที่ 24 : ข้ามผ่านอุปสรรค http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2550448/W2550448.html บทที่ 23 : เปลวไฟและตะเกียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2540510/W2540510.html บทที่ 22/4 : ศิษย์เอกแห่งคุนหลุน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2530021/W2530021.html บทที่ 22/3 : เพลงกระบี่สัณฐานที่สาม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2518879/W2518879.html บทที่ 22/2 : ชุมนุมผู้กล้า! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2508497/W2508497.html บทที่ 22/1 (ส่วนท้าย) : เคล็ดวิชา "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2501430/W2501430.html บทที่ 22/1 (ส่วนแรก) : ประลองยุทธ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2499177/W2499177.html บทที่ 21/3 : ความลับของหลวงจีนชรา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490292/W2490292.html บทที 21/2: "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2478753/W2478753.html บทที่ 21/1 : ห้วงคำนึงระหว่างเป็นตาย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2473806/W2473806.html บทที่ 20 : ตัวตนของพรรคมาร!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2461504/W2461504.html บทที่ 19 : เบื้องหลังหน้ากาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448228/W2448228.html บทที่ 18 : เบื้องลึกคุณธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2438231/W2438231.html บทที่ 17 : เส้นทางสู่ความมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2423002/W2423002.html บทที่ 16 : "คลื่นใหม่" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2416822/W2416822.html บทที่ 15 : ยาพิษ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2406350/W2406350.html บทที่ 14 : แตกหัก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2394602/W2394602.html บทที่ 13: สามสุดยอดฝีมือแนวทางพรต http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2385217/W2385217.html บทที่ 12 : ยาพิษทะลวงไส้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html บทที่ 11 : กระบี่ไตรลักษณ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2365373/W2365373.html บทที่ 10 : เงื่อนงำอำพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: ฆาตกรรม เบาะแส และ หลุมพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: เบาะแสในม่านหมอก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: ตบมือประลองกำลัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : บนเส้นทางสู่บู๊ตึ๊ง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : ถกเพลงวิจารณ์ใจ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : ศาสตราไร้ลักษณ์       http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : ตุลาการเที่ยงธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : วิกฤตหอห้ากระบี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : จ้าวยุทธภพ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html แนะนำตัวละครและรายละเอียดโดยย่อ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2419342/W2419342.html เรื่องย่อฉิกจับอิด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3034839/W3034839.html เรื่องย่อฉิกจับอิด (ต่อ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3218228/W3218228.html เรื่องย่อฉิกจับอิด (ต่อ2) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3218417/W3218417.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 24 ก.พ. 48 00:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แถลงการณ์ของผู้แต่ง(จากตอนที่แล้ว) นำมาแปะอีกครั้งเพื่อให้รับทราบโดยทั่วกัน ชี้แจงเรื่องความยาวนิดนึงจ้า อนึ่ง ข้าพเจ้า นายมันตั้ม(น้องมันตรัย) ได้ย้ายอ็อกฟิศจาก ปิ่นเกล้า ไปอยู่พญาไท นอกจากต้องตื่นเช้าขึ้น ใช้ชีวิตบนรถเมล์เยอะขึ้นแล้ว บริษัทที่ข้าพเจ้าทำงานอยู่นั้น ยังเข้าใจว่าตนเองทำจิวเวอรี่ ดังนั้นมันติดกล้องวงจรปิด แล้วก็ให้พอดีว่า ไอ้กล้องที่ว่ามันอยู่บนหัวข้าพเจ้าทางเบื้องหลังพอดี เวลานี้มันก็ยังส่องมองอยู่ นอกจากนี้แล้ว ข้าพเจ้ายังถูกนั่งประกบด้วยคุณหัวหน้าอยู่ด้านหลังเยื้องไปทางซ้าย แม้นว่าข้าพเจ้าจะใช้วิชาลึกลับที่สืบทอดกันมาของตระกูล ก็ยังมิสามารถอู้ได้มากมายนัก เป็นเหตุให้ต้องแต่งนิยายที่บ้านสถานเดียว (เสาร์ อาทิตย์) ต่อเนื่องกันมา เสาร์ อาทิตย์ ข้าพเจ้า นายมันตั้ม ก็มีกิจการ ที่จำต้องไปศึกษาหาความรู้ (เรียน) ดังนั้น แต่ละอาทิตย์ต้องไปเรียนครั้งหนึ่ง ประจวบเหมาะกับช่วงนี้ปิดเล่มหนังสือของบริษัทที่คิดว่าตนเองทำจิวเวอรี่ แต่ทำหนังสือ ทำให้ต้องทำโอที ถึง 2 ทุ่ม และทำงานในวันเสาร์ด้วย ดังนั้นเวลาของข้าพเจ้า เจ็ดวันเต็มเหยียด แทบจะไม่เหลือเวลาทำอันใดได้เลย เป็นเหตุให้สัปดาห์ที่ผ่านมาซึ่งต้องไปสอบซ่อม ต้องงดนิยายไปหนึ่งตอน ส่วนคุณเชษฐานั้น ก็เรียนจนถึงปีสี่ ซึ่งเป็นปีสุดท้ายใกล้สำเร็จการศึกษา เวลาก็จึงมีน้อยลงเช่นกัน เพราะต้องเตรียมตัวสำเร็จการศึกษา รวมไปถึงการเตรียมตัวสำหรับอนาคตภายภาคหน้า สรุปเลยแล้วกันนะ ที่อ้างมายืดยาว ก็เพื่อจะบอกว่า หากนิยายสั้นลงไปบ้าง หรือสำนวนด้อยลงไปบ้าง ก็ขออย่าได้โกรธขึ้งกันเลย เพราะทีมงานเต็มเหยียดจริงๆ อันนี้ต้องขออภัย ข่าวดี ทีมงานมั่นใจว่าจะเขียนจนจบแน่ๆ และมีไม่เกิน 100 ตอน ดังนั้นคนอ่านทั้งวหลายโปรดวางใจ  อย่างมาก ก็มี 99/1 99/2 99/3 ..... ไปเรื่อยๆเท่านั้น สัปดาห์หน้าก็จะลงตามปกติขอรับ จบแถลงการณ์ ตอนต่อไปจะพยายามกลับมายาวเท่าเดิมจ้า แว้บ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย)  - [ 18 ก.พ. 48 14:03:28 ] อนึ่ง ฉิกจับอิด มีคนนำไปทำเป็น ebook แล้ว สามารถโหลดมาอ่านบนมือถือไดครับ http://www.pdamobiz.com/forum/forum_posts.asp?TID=31646&PN=1 http://www.pdamobiz.com/forum/forum_posts.asp?TID=31646&PN=1 และ หากนิยายเรื่องนี้ ได้ทำเป็นภาพยนต์ ทีมงานจะ ติดต่อ โทนี่ จา มาแสดงครับ แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 48 00:21:27 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 48 00:19:03 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 48 00:10:28 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 24 ก.พ. 48 00:08:44 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนนี้ มีประโยคพูดได้ดีมากๆนะครับ "พี่รองของข้าพเจ้าเลือกในทางเดินที่ยากลำบาก หากแต่เป็นทางเดินที่ถูกต้อง เขาอาจพลาดพลั้งพ่ายแพ้แก่ท่าน อาจบาดเจ็บบอบช้ำ อาจสูญสิ้นพลังใจ และความคิดต่อสู้ แต่ข้าพเจ้าเชื่อว่าผู้ที่ทำในสิ่งที่ถูกต้องเช่นเขา ต้องผ่านพ้นมาได้ ผิดกับตัวท่าน!!!" เค้าถึงบอกว่า อยู่อย่างมีคุณค่าน่ะ อยู่ยากแต่ว่า มันเป็นประโยชน์แก่ตัวเองและผู้อื่นมากนัก จากคุณ : Mr T (ลืมรัก) - [ 24 ก.พ. 48 00:08:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อืมมมมม ฉากต่อสู้ตอนนนี้นี่ท่าทางจะมันส์กว่าตอนซัดมือปราบฮั่นนะฮับ..... แต่ทำไมประมุขหลี่รีบแปลงร่างจังเลยละฮับ เสี่ยวซาเก่งยังไงก็น่าจะยังไม่มีประสบการณ์ต่อสู้จริงมากมาย... น่าจะยังไม่ต้องแปลงร่างก็ได้ หุ หุ หุ . . . แล้วเจ้าสำนักเหวินกับมือปราบฮั่นนี่หนีออกไปได้ด้วยอ่ะป่าวฮับ.... แล้วมือปราบฮั่นเราจะขอตัดสินกับประมุขหลี่อีกรอบปล่าว แล้วทางฝั่งสำนักมาตรฐานที่ปราชัยไปงวดก่อนจะยกขึ้นมาทันหรือเปล่า แล้วฝั่งซังเอ๋อล่ะครับเนี่ย... ไอ้โม่งที่แอบช่วยซังเอ๋อนี่ใช่อดีตผู้คุ้มกฏขวารึเปล่า ถ้าใช่แกจะขึ้นมาเช็คบิลประมุขหลี่กะเขาด้วยรึเปล่าเนี่ย.... อืมมมมม ใกล้ไคลแม็กเข้าไปทุกทีแล้ว หุ หุ หุ หุ จากคุณ : chkob - [ 24 ก.พ. 48 00:42:38 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยาเสริมกิเลส นี่ มันใช่ viagra ป่ะ . จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 24 ก.พ. 48 00:58:02 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาเก็บค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 24 ก.พ. 48 01:52:27 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาลงชื่อ แปะไว้ก่อน จากคุณ : - อากูชินปาตาดามู - - [ 24 ก.พ. 48 09:26:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุยกับคนอ่านเมื่อตอนที่แล้ว***** บ่าง1 หมู่นี้นู๋ยุ่งมั่กๆ ไม่ค่อยมีเวลาให้พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ เยย อิ อิ DogRobo สั้นเพราะจำเป็นครับ ตอนนี้เลยยาวขึ้นแล้วนะ Z4t4nGuru bofh ท่านปังตอรู้สึกชีวิตท่านจะแยกไม่ออกกับระเบิดที่ปักษ์ใต้เลยนะ เข้าได้ทุกช็อต scottie อิ อิ ของกินล่ะก็ อยากลองหมดเลยนะ ไก่ทอดรสสุกี้ กับเขียวหวาน ถ้ามีจริง สงสัย เสี่ยวซา ซาเสี่ยวจะแพ้นะนั่น ท่าน GTW  จอมโหดกะทะเหล็ก ถูกต้องนะคร้าบบบบ แล้วก็มี ยอดกุ๊กแดนมังกรอีกเรื่องนะ สนุกทั้งคู่เลย รสา มาเก็บอีกแย้ว chkob เป็นความจงใจของผู้แต่งครับ ^^V คงมีน้อยคนที่กินอาหารฝีมือแม่แล้วไม่อร่อย แม้ว่าจะพอมีก็เถอะนะ Hexi  ไม่ได้ประชดใช่มั้ย? อิ อิ arm ^^> ไม่ค่อยว่างจริงๆ แหละครับ แต่ตอนนี้พอดีมีวันหยุดกลางสัปดาห์ เลยเร่งลงให้เร็วพิเศษ อากูชินปาตาดามู ขำนิดนึงก็ยังดีกว่าไม่ขำแหละ สั้นก็ดีกว่าไม่มีมานะ หุ หุ ส่วนเรื่องสอบก็น่าจะผ่านนะ หวังว่างั้นอ่ะ pax ตัวโกงหลายๆ ตัวก็มีความจำเป็นในชีวิตที่แตกต่างกันไปน่ะครับ ไม่มีผู้ใดเลวร้ายมาแต่กำเนิด ถ้ามีหนทางที่ดีพร้อม และง่ายดายให้แก่พวกมัน มิแน่ว่าหนทางที่มันเลือกอาจมิเป็นเช่นที่เป็นอยู่ก็ได้ สาวน้อยร้อยแปด บะหมี่ๆ ^^ ไปกินสิพี่สาว TaKa,The Nec โฮะๆ ในที่สุดก็มีนักอ่านเงายอมเผยตัวอีกหนึ่งคน ^^V เอ่อ......ไอ้ร้อยตอนที่ว่านี่จะมีแบบถึงตอนที่ 99 แล้วกลายเป็น 99/1,99/2,......,99/xxx-ภาคต้น,..... รึเปล่าครับเนี่ย แหะ แหะ แซวเล่นน่ะครับ..... จากคุณ : chkob อ่ะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!! ทำไมรู้ทันอ่ะ ^^> เป็นแบบนั้นจริงๆ ในกรณีที่มันบีบไม่ลงใน 100 ตอนอ่ะ น่าๆ ทีหลังรู้ก็เงียบไว้ดิ Mr T ขอบคุณครับ อารมณ์มันพาไปน่ะ ตอนเขียนนึกว่าตัวเองเป็นพระเอก 5555 chkob หลี่กลัวว่าคู่มือทั้งสองจะร้ายกาจเทียบเท่าฮั่นตง และทำให้มันตกในสถานการณ์ที่ตึงมือยิ่ง ดังนั้น หุ หุ Z4t4nGuru bofh ท่านปังตอ ^^"""" นั่นมันก็เสริมกิเลสนะ แต่มันเฉพาะเจาะจงไปเรื่องอย่างว่าอ่ะนะ รสา รสา เก็บๆๆๆๆ ฉายา รสาจอมเก็บ มิได้มาเพราะโชคช่วย อิ อิ อากู๋ชิ้นปลา ติดไว้ก่อนได้ แต่อย่านานนะ ^^""""""""" เง่ยยยยยยยยยยย ล็อคอินผิดตัวอ่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 48 09:31:07 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 48 09:27:44 จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 24 ก.พ. 48 09:26:42 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แปะ แปะ แปะ ขอตบมือให้3ครั้ง ว่าอ่านนิยายกำลังภายในเรื่องนี้แล้วสนุกมาก มีสาระ แถมมีล้อเลียนการเมืองและเศรษฐกิจ มีล้อเลียนพรรคการเมือง เช่น เจ็ดผู้กล้านี่อย่างเติ้งเสี่ยวเทา น่าจะเป็นพรรคชท.  จวักธรณี นี่น่าจะเป็นพรรคปชป. คนอื่นๆไม่กล้าคาดเดาเด๋วถูกอุ้ม เหอๆ ห้าหอกระบี่ก็ มีเซ็นทรัล โรบินสัน เดอะมอลล์ บิ๊กซี และ... สู้กับบริษัทเฟรนไชน์ข้ามชาติ เช่น ฉิกจับอิด (7-11)  เฮียงเน้ย(พรรคดอกบัวก็คือ โลตัส) ผมว่าน่าจะมีพรรคสุริยันจันทรา (เอเอ็ม พีเอ็ม) ด้วยท่าจะดี และพรรค แม็กโข่ว  ส่วนพรรคเล็กพรรคน้อยก็เป็นพวกร้านขายของจับโป่ย ว่าแล้วก็ชะแว๊บ กลัวถูกเก็บ เหอๆ จากคุณ : ลูนาติก - [ 24 ก.พ. 48 10:08:06 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เดาว่าคนชุดดำที่เคยให้ยาพิษทะลวงไส้กะหลี่ซังซัง และฆ่าผู้เฒ่าเฉิน ก็คงเป็นหลี่เทียนเล้ง พ่อของหลี่ซังซังที่ยังไม่ตาย พอรู้ว่าเป็นลูกสาวเลยเอายาแก้พิษมาให้กิน และมาช่วยลูกสาวไว้ไม่ให้โดนข่มขืนนั่นเอง ใช่ไหมล่า ผู้แต่ง จากคุณ : ลูนาติก - [ 24 ก.พ. 48 10:23:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ^ ^ ^ ^^"""" จริงๆ แล้วคนชุดดำเป็นตัวแทนของผู้เขียน ที่คอยช่วยเหลือตัวละครสำคัญในนิยายเวลาลำบากฮับ อิ อิ ส่วนเรื่องเสียดสีก็มีมั่งแหละ โฮะๆ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 24 ก.พ. 48 10:37:29 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านนิยายกำลังภายในเรื่องนี้แล้วสนุกมาก มีสาระ <--------- ตรงไหน ?????? หึหึ จากคุณ : ..new.. - [ 24 ก.พ. 48 14:38:59 A:169.252.4.21 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 แก้คำผิด(นิดหน่อย) เรายามนี้สำเร็จเพียงขั้นที่เก้ายังไร้คู่มือมาจนทุกันนี้ เรายามนี้สำเร็จเพียงขั้นที่เก้ายังไร้คู่มือมาจนทุกวันนี้ จากคุณ : pax - [ 24 ก.พ. 48 14:53:03 A:192.150.249.245 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 ยาเสริมกิเลสเหรอ อืมม์ เป็นผมไม่ต้องกิน กิเลสมันมาเสริมให้เองโดยไม่ต้องขอ ก๊าก!!!! บะหมี่พวกนั้น จะต้องใส่ดินปิน + กำมะถัน + ฟอสฟอรัส ลงไปแน่นอน ถึงก่อกวนลวดลายได้ขนาดนั้น หึหึ จากคุณ : GTW - [ 24 ก.พ. 48 15:19:05 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สงสัยยาเสริมกิเลสด้วยเหมือนกัน ตัวนั้นแหงๆ อิอิ (เรื่องกินไม่มีถอยอยู่แล้ว) จากคุณ : scottie - [ 24 ก.พ. 48 22:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มะเก็บก็ได้ เอามาคืนแล้วค่ะ ขนาดบทต่อสู้ เรายังอดขำไม่ได้เลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 48 00:37:54 จากคุณ : รสา รสา - [ 24 ก.พ. 48 23:27:12 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ^^" new คนอ่านใจร้าย งือๆ pax  ขอบคุณคร้าบบบบ (ไม่รู้มีใครไปแก้ยัง) GTW ที่แท้ท่านก็เป็นอาจารย์ของอาจารย์ หลี่เฉินเชียงอีกทีอ่ะดิ อิ อิ scottie  กระทั่งยาก็จะรับประทานอีกหรือ? รสา รสา แหมมม ตอนต่อสู้ยังขำอีก อุตสาห์เขียนแบบจริงจัง เวลาเขียนให้ขำไม่รู้ขำป่าวเนี่ย พอเขียนจริงจัง ขำซะ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 25 ก.พ. 48 08:54:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ซอบตอนนี้นะ(ก็ซอบทุกตอนแหละ) เพราะเชียร์เสี่ยวซา อยู่ ตอนนี้เหมือนกับเสี่ยวซาเป็นตัวเอกเลย! จากคุณ : Hexi - [ 26 ก.พ. 48 03:48:26 A:172.176.23.10 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 แจ้งข่าว จะลงนิยายต่ออีกสองสัปดาห์ แล้วหลังจากนั้นจะต้องขอตัวไปอ่านหนังสือครับ เพราะงวดนี้ยังแทบไม่ได้อ่านเลย เพราะไปอ่านตัวที่ซ่อม แถมพึ่งทราบว่าตัวที่ลงทั้งสามตัวในเทอมนี้ เป็นข้อสอบที่มีอัตนัยทั้งสามวิชาเลย ในเว็บมันดันไม่บอกว่ามีอัตนัย เพราะงั้นผมต้องไปท่องหนังสืออย่างหนัก คิดว่าคงแต่งให้อ่านได้เพียงสองตอน หลังจากนั้นคงต้องเจอกันหลังสอบเสร็จ ต้นเดือนพฤษภาคม ขอบคุณครับ ป.ล. สองตอนที่ว่าจะพยายามลงให้ยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 26 ก.พ. 48 13:26:15 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนต่อไป โพสต์ในวันนี้ หลังสามทุ่มเป็นต้นไปขอรับ แจ้งไว้เพื่อทราบ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 3 มี.ค. 48 10:44:18 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สามทุ่ม สี่ห้าแล้ว... จากคุณ : นิว.. - [ 3 มี.ค. 48 21:35:37 A:61.90.71.84 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตอนต่อไป ตอนที่ ๗๖ เงาพรายจำแลง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3330223/W3330223.html ขอโทษที่ลงช้าไปบ้างฮับ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 4 มี.ค. 48 01:29:47 ]

ความคิดเห็นที่ 26 never mind :) จากคุณ : new.. - [ 4 มี.ค. 48 07:40:59 A:169.252.4.21 X: ]