CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    โรคแพ้ความหล่อ (ตอนจบ)

    ตอนที่แล้ว

    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3309041/W3309041.html

    ++++

    ได้ผลเกินคาด มีเสียงแผดร้องเจ็บปวดทรมานระงม พวกที่วิ่งตามมาคงจะคว้ากระดาษจากหนังสือโป้เหล่านั้นดูอย่างบังเอิญ หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ สมน้ำหน้าพวกมัน!.... ทำให้การมุ่งหน้าไปสู่ด้านในของตัวตึกเป็นไปอย่างง่ายดายเพราะหนังสือโป้เล่มเดียวแท้ๆ




    ในขณะเผ่นขึ้นไปชั้นที่สองซึ่งคาดว่าอาจเป็นที่ตั้งของห้องส่ง เจ้าหน้าที่ของสถานีหลายคนพยายามเข้ามาขวางทาง แต่พอภาพหน้าปกภาพสยิวยกโชว์ให้ดูแบบจะๆ

    คนพวกนั้นก็เผ่นไปคนละทิศละทางแบบคนสติแตก บางคนหนีไม่ทันก็ตาเหลือกตาค้างน้ำลายฟูมปากดิ้นชักกระตุกอยู่กับพื้น

    “เอ้ย...มีไอ้บ้าบุกเข้ามาในสถานี พวกเราหยุดมันเอาไว้ ผู้ต้องสงสัยมีอาวุธร้ายแรงอยู่ในมือ ขอให้เจ้าหน้าที่ทุกคนใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษ ขอย้ำ...ผู้ต้องสงสัยมีอาวุธร้ายแรง…อาวุธร้ายแรงมาก ”

    เสียงประกาศดังก้องไปทั่วหมู่ตึก พวกมันรู้ตัวแล้ว

    เสียงวิ่งมาตามทางเดินด้านหน้าและด้านหลัง บางคนถือปืนมาด้วย แต่ที่ยังไม่กล้ายิงคงเป็นเพราะเกรงว่ากระสุนจะไปโดนพวกเดียวกัน บางคนวิ่งพลางปิดตาพลางเพราะความเกรงกลัวอาวุธร้ายแรง ห้องข้างๆ  เปิดประตูแง้มอยู่ ผมไม่รีรอในการเปิดประตูกระโจนเข้าไปและจัดการล็อคประตูเรียบร้อย ไม่ลืมทิ้งโปสเตอร์ภาพลามกไว้หน้าห้องสองสามแผ่น  เท่านี้ก็คงหยุดคนภายนอกได้ระยะหนึ่ง

    เจ้าหน้าวัยกลางคนซึ่งกำลงง่วนอยู่กับอุปกรณ์พวกแผงไฟส่องเวทีหรืออะไรสักอย่างหันมามองอย่างตกใจที่เห็นคนแปลกหน้าโผล่พรวดพรวดเข้ามาแบบกะทันหัน เขาทำท่าจะวิ่งหนีแต่ผมกระโดดกระชากแขนบิดไพล่หลังไว้อย่างรวดเร็ว

    “ห้องควบคุมการส่งคลื่นโทรทัศน์อยู่ที่ไหน”

    ผมตะคอกข้างหู ขณะเหวี่ยงร่างของเจ้าหน้าที่ดวงซวยคว่ำลงกับพื้นแล้วเปลี่ยนมาเป็นท่าล็อคขา เจอริโก้ ออฟ วอร์

    “อ๊าก.......ผมไม่รู้...”

    แต่ร้องปฏิเสธเสียงลั่น พยายามตะเกียกตะกายหนีไปจับเชือก แต่ไม่มีทางรอด และแถวนี้ไม่มีกรรมการมาแยก

    “ปากแข็งใช่ไหม งั้นเจอนี่.....”

    จัดการลากตัวออกมากลางห้อง พลิกตัวเปลี่ยนเป็นทางล็อคแบบ แองเกิ้ล ล็อค

    “อ๊าก.......ผมไม่รู้...”

    ไอ้หมอนี่ปากแข็งเกินไปเสียแล้ว  เขาทนต่อท่าไม้ตายของยอดนักมวยปล้ำระดับโลกได้ขนาดนี้ ช่างมีวิญญาณและสามัญสำนึกต่อหน้าที่จริงๆ  แบบนี้ต้องเจอไม้ตายสุภาพโหด

    “ถ้าไม่บอก ผมจะเอาภาพนางแบบเปล่าเปลือยโล่งแจ้ง ทากาวแห้งเร็ว แล้วติดหน้าผากคุณ”

    ขู่พลางแกว่งภาพสยองไปมาตรงหน้า เท่านั้นเอง เจ้าหน้าที่เคราะห์ร้ายก็ร้องสุดเสียงจนก้องไปทั่วตึก ตาเหลือกตาค้างละล่ำละลักบอก

    “โอ้ย...อย่า..ยอมแล้วยอมแล้ว  คุณเดินขึ้นทางเดินด้านข้างจะขึ้นไปชั้นสามแล้วมีตาก็มองหาเอง โอ้ย........อยากดูแต่ดูไม่ได้..อ๊ากซซซซซ”

    “หึหึ...เท่านี้ก็สิ้นเรื่อง”

    ปล่อยให้เจ้าหน้าที่เคราะห์ร้ายซึ่งตอนนี้หมดสภาพไปชั่วคราว เพราะเกิดความขัดแย้งในใจอย่างรุนแรงเกินพิกัด หันไปมองทางเดินเล็กๆ แต่ก็ชะงักเมื่อมองเห็นกล้องวงจรปิดตัวหนึ่งอยู่แถวๆ ทางขึ้น ผมยิ้มในใจ ทำเป็นเดินไม่รู้ไม่ชี้จนเข้าไปใกล้ และเอาภาพหน้าปกแผ่หรา กางเต็มหน้ากล้อง

    ไม่ต้องสงสัยเลยว่าภาพนั้นจะกระจายไปทั่วตึกและสร้างความโกลาหลอลหม่านเพียงใด  ไอ้พวกที่กำลังติดตามความเคลื่อนไหวอยู่ป่านนี้คงชักตาตั้งน้ำลายฟูมปากกันไปแล้ว เพราะสองหูยังได้ยินเสียงร้องระงมโอดโอยดังแว่วมาให้ได้ยิน

    อาวุธร้ายแรงจริงๆ

    พอขึ้นไปถึงชั้นที่สาม ร่างทะมึนของใครคนหนึ่งก็โผล่วูบมาขวางหน้าราวกับวิญญาณร้าย ด้วยสัญชาติญาณผมตวัดมือวูบหนึ่ง ภาพสยิวหน้าแรกก็พุ่งวูบไปอย่างรวดเร็วดุดัน หมายล้มฝ่ายตรงข้ามลงในรูปเดียว

    แคว่กๆๆๆ!!
    เสียงเสียดประสาทดังขึ้นถี่ยิบ กระดาษประจุภาพนางแบบสุดสยิวพลันฉีกกระจัดกระจายออกเป็นชิ้น ๆ ระหว่างใบหน้าอวบอูมซึ่งกำลังแสยะยิ้มอยู่ด้านหลัง ผมใจหายวาบ

    นั่นเป็นเจ้าหน้าที่ผู้หญิงร่างอ้วนใหญ่ อาวุธร้ายแรงไม่สามารถทำอะไรเธอได้เลย

    มือใหญ่กางคว้ามาราวกับจะตะครุบคอหอยและบีบให้ละเอียด ผมพลิกตัวหลบอย่างหวุดหวิด รู้สึกลมพัดผ่านใบหูไปในระยะหวาดเสียวที่สุด

    ผมปากอ้าตาค้าง

    ใช่แล้ว เรื่องง่ายๆ แค่นี้ ทำไมถึงนึกไม่ออกนะ.... ภาพสาวสวยวาบหวามบนกระดาษมันน่าจะมีผลรุนแรงกับเพศตรงข้ามเท่านั้น ถ้าโรคนี้มีผลต่อเพศเดียวกันสถานการณ์คงย่ำแย่ไปกว่านี้มากมาย

    “คิดว่าจะทำอะไรฉันได้เหรอ...”   เจ้าหน้าที่หญิงร่างอ้วนยักษ์หัวเราะในลำคออย่างน่าสยดสยอง ขณะย่างสามขุมเข้ามาอย่างช้าๆ และหมายมั่นปั้นมือ

    “แกคงจะเข้ามาทำลายงานของพวกเราล่ะสิ....จะมาทำตัวเป็นผู้ปลดปล่อยพวกหล่อพวกสวยให้เป็นอิสระหรือ ไม่มีทาง ฉันยอมไม่ได้ ที่จะปล่อยให้คนหล่อลอยนวล”

    “อย่าเข้ามานะ...ไม่งั้น..”
    ผมตวาดเสียงดัง หากถอยหลังกรูดไปเรื่อย เธอคนนี้ทั้งอ้วนทั้งใหญ่เหลือจะรับมือไหว

    “ไม่งั้นจะทำไม”

    “เจอหน้าหล่อ”
    พูดจบผมก็เอียงคอไปมอง ทำหน้าหล่อใส่หนึ่งทีรวดเร็วราวประกายไฟ ถ้าเป็นสำนวนจีนคงจะเรียกว่า “วิชาหน้าหล่อไร้เงา” แต่หล่อนหัวเราะก๊ากพลางบอกว่า

    “หน้าหล่อระดับกระจอกๆ แบบนี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก  ยังเร็วไปสิบปีพ่อหนุ่มเอ๋ย จะเล่นงานฉันได้ มันต้องหล่อระดับซุปเปอร์สตาร์ดาราระดับโลกเท่านั้น”

    ยุ่งล่ะสิ ... แม่คนนี้หน้าด้านหน้าทนต่อความหล่อเสียด้วย ผมยังไม่ละความพยายามถอยหลังไปสามก้าวแล้วทำหน้าหล่อถี่ยิบไม่ขาดสายราวปืนกล แต่ดูเหมือนว่าจะไร้ผล  ผมจึงเปลี่ยนวิธีการใหม่โดยการถอยหลังไปอีกสามก้าวแล้วหยุดวางท่าทำหน้าหล่อแบบเดียวกับที่พวกนายแบบทำ ตอนเดินโชว์ในงานเดินแบบ

    ถ้าใครมาเห็นตอนนี้คงจะงงเป็นบ้า เพราะสิ่งที่ปรากฏคือ หญิงร่างอ้วนใหญ่คนหนึ่งกำลังย่างสามขุมเข้าหาผู้ชายที่น่าเวทนาคนหนึ่ง ซึ่งถอยไปแล้วหยุดโพสต์ท่าไปสลับกันไปมาอยู่เช่นนั้น ดูอย่างไรก็ไม่ห่างจากคนบ้าดีๆ นี่เอง



    นี่ขนาดทำหล่อทั้งหน้าทั้งท่าทางยังหยุดหล่อนไม่ได้อีก  ไม่ว่าจะเป็นท่าหันหลังให้แล้วเอียงคอหันมามองแบบเดียวกับโฆษณากางเกงในยี่ห้อหนึ่ง หรือท่าเมือท้าวคางวางศอกบนเข่ายิ้มน้อยๆที่มุมปาก ก็ไร้ผล

    เพราะความที่หยุดวางท่าเป็นระยะๆ นี่เอง ทำให้ผมหนีเธอไม่รอด มือใหญ่คว้าใส่คอเสื้อแล้วยกขึ้นจนเท้าพ้นจากพื้นด้วยพละกำลังมหาศาล

    “เสร็จฉันล่ะคราวนี้....”
    สาวสยองหัวเราะชอบใจ มองดูชายหนุ่มตาดำๆ ที่น่าสงสารดิ้นกระแด่วๆ อยู่ในอุ้งมือมารอย่างพอใจด้วยสีหน้าท่าทางหื่นกาม

    “เธอจะทำอะไรฉัน”  ผมดิ้นพลางถามพลาง เหงื่อแตกเต็มแผ่นหลัง ลางสังหรณ์อัปมงคลบางอย่างเต้าเร่าๆ เข้ามาในความคิด

    “อยากทำท่าหล่อดีนัก เดี๋ยวจะปล้ำซะให้เข็ด”

    “เฮ้ย......”

    ผมร้องเสียงหลง ใจหายวาบ ขนลุกเกรียวไปทั่วร่าง  นั่นเป็นสิ่งที่สยดสยองเหลือรับประทานจริงๆ ผมกำลังจะถูกหยามย่ำทำลายความเป็นลูกผู้ชายที่แหนหวงมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย โลกทั้งโลกมืดหม่นหนักอึ้งลงทันทีทันใด

    ทำท่าหล่อใส่ก็แล้ว ทำหน้าหล่อใส่ก็แล้ว  ทำตัวหล่อใส่ก็แล้ว แม่คนนี้ช่างมีภูมิคุ้มกันความหล่อมากจนน่ากลัว ความคิดของเจ้าหล่อนก็อุบาทว์สุดแสน

    ทันใดนั้น ผมนึกถึงไม้ตายขั้นสุดยอดขึ้นมาได้ จึงใช้พลังที่เหลือดิ้นตะกายไปพูดข้างหูเธอดังๆ

    “เอ้อซ์.......กรุณาปล่อยผมลงเถิดนะครับ คุณผู้หญิง”

    ได้ผล หล่อนชะงัก สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นตะลึงพรึงเพริดเหมือนเครื่องยนต์หมดเชื้อกะทันหัน ผมแสยะยิ้มอย่างตัวเงินตัวทอง(ม)เกรียม รีบกรอกเสียงต่อไป

    “เอ้อซ์..ถูกต้องแล้วครับ คุณผู้หญิง คุณต้องปล่อยผมลงไปเดี๋ยวนี้นะครับคุณผู้หญิง”

    ทันใดนั้นเองทางเดินแคบๆ ก็กึกก้องไปด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวน ร่างของสาวเจ้าเนื้อหมุนคว้างไปสองตะลบ ปล่อยคนซึ่งกำลังแบกอยู่ให้หัวทิ่มหัวตำลงไปกับพื้นแบบไม่เกรงใจใคร ศีรษะของหล่อนสะบัดไปด้านหลังอย่างน่ากลัวคอหัก ตาเหลือกกลับขึ้นด้านบนเห็นแต่ตาขาว ก่อนล้มฟาดลงกับพื้นชักดิ้นชักงอไม่หยุดยั้ง

    หล่อนโดนวิชา “เสียงหล่อ” เข้าไปเต็มๆ

    เคราะห์ดีที่ผมชอบดูรายการตลก และจดจำการทำเสียงหล่อของนักแสดงตลกคนหนึ่งไว้อย่างครบถ้วน รู้สึกว่าจะชื่อ อาฉี่ เสียงหล่อ หรืออะไรแถวๆ นี้ล่ะครับ แต่อย่างน้อยก็ช่วยผมเอาไว้ได้ในวินาทีวิกฤต

    ผมพยุงกายขึ้นอย่างลำบาก เพราะใช้ความหล่อไปจนเกินพิกัด ยิ่งมีน้อยๆ อยู่ด้วย

    ทำลาย.... ต้องทำลาย สถานีส่งโทรทัศน์แห่งนี้ให้ได้ ไม่รู้ว่าจะทำลายไปทำไม... แต่เนื่องจากเห็นว่าหนังดังๆ พระเอกบุกเข้าไปในรังของพวกผู้ร้าย ไม่ระเบิดก็เผาทิ้งแทบทุกเรื่อง และเผาแบบง่ายๆ ขนาดโยนก้านไม้ขีดติดไฟลงพื้น หมุนกลางอากาศไม่รู้กี่รอบ ไฟก็ไม่ยอมดับ  เลยกลายเป็นมาตรฐานให้ผมเลียนแบบดาราบ้าง ส่วนระเบิดไม่มีก็หาเอาเองข้างหน้าไม่เป็นปัญหา เดี่ยวก็มีมาเอง ตัวอย่างในภาพยนตร์มีให้ดูมากมาย

    นั่นไงห้องควบคุมการส่งคลื่นวิทยุ ติดป้ายติดไฟสว่างโร่หน้าห้องยังกับจัดนิทรรศการ หาได้ง่ายๆ ไม่ต้องวิ่งวนหาให้เหนื่อยเพราะเรื่องชักจะยาวเกินไปแล้ว

    ประตูก็เปิดอ้าซ่า เชิญชวนให้เข้าไปจนตัวสั่น
    แต่พอโผล่หัวเข้าไปยังไม่ทันมองอะไรชัดเจนอะไรบางอย่างก็ฟาดเข้าเต็มหน้าจนผมกระเด็นไปติดผนังห้องด้านข้าง

    เท้าผู้หญิงครับท่าน ที่รู้ว่าเป็นผู้หญิงก็ดูจากการลากเส้นเว้าตวัดเส้นโค้งแห่งเรือนร่าง แบบนี้ไม่ใช่กระเทยหรือเพศผู้แน่นอน แม้ว่าใบหน้าจะสวมหน้าอมยิ้มปิดหน้าตาอยู่ก็ตาม

    ยังไม่ทันตั้งตัวเธอก็พุ่งเข้ามาหา ผมรีบหันหน้าเข้าใส่ ทำหน้าหล่อสุดแรงเกิด

    ตูม!

    เท้าน้อยๆ เตะอัดเข้าเต็มท้อง ผมตัวงอเป็นหนวดกุ้ง จากลูกถีบมหากาฬ ใจหายวาบเมื่อรู้ว่าแม่เสือสาวหน้ากากอมยิ้มผู้นี้มีฝีมือร้ายกาจ  แต่กัดฟันเงยหน้ามองทำเสียงหล่อออกไป

    “เอ้อ......สวัสดีครับคุณผู้หญิง วันนี้อากาสสดชื่นจังเลย เอ้อซ”

    คราวนี้พลังความหล่อถูกใช้ไปจนหมดสิ้น

    เพี้ยะ!

    ผลคือแข้งงามๆ ดีดมาเต็มกกหู
    เธอคนนี้ไม่แพ้ความหล่อ แบบนี้คงเล่นงานยากเพราะดูเธอมีฝีมือไม่เบา ยังไม่ทันตั้งตัวเธอก็หมุนตัวเตะฉาดเข้าเต็มขาพับจนสะท้านไปทั้งร่างแทบหัวทิ่ม

    “มันจะมากเกินไปแล้วนะ”
    ผมตวาดลั่น ในเมื่อทำหน้าดีๆ ไม่ชอบ แบบนี้มันต้องใช้หน้าเลวๆ กันบ้างล่ะ
    ผมเริ่มทำหน้าลามกใส่ทันทีแบหน้าด้านๆ  ทั้งสีหน้าท่าทางและแววตาลามกสุดขีดจนสุดจะบรรยาย หรือจนไม่กล้าบรรยายเพราะอายตัวเอง

    สาวลึกลับร้องสุดร้องอย่างตื่นตะหนก  ต่อให้มีภูมิคุ้มกันความหล่อ แต่ประกันว่าไม่มีภูมิคุ้มกันความลามกความหน้าด้านเด็ดขาด ท่าทางเหมือนลูกโป่งที่ถูกปล่อยลมออกมาจนหมดสิ้น ระทวยทรุดลงกับพื้น


    ผมฉวยโอกาสนั้น ยื่นมือไปกระชากหน้ากากอมยิ้มจนติดมากับมือ

    จากคุณ : GTW - [ 25 ก.พ. 48 14:58:47 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป