ความคิดเห็นที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3310844/W3310844.html ตอนแรกคับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3319016/W3319016.html ตอนที่แล้วคับ จากคุณ : แหงะ..บ่อได้โลยิ่นนี่นา - [ 28 ก.พ. 48 20:39:28 A:61.91.137.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 พวกผมทั้งสามนั่งรอไอ้ช่วงอยู่แล้ว มันพาร่างของน้องรัตน์ข้ามถนนมา อย่างหวาดเสียวที่จะถูกรถเฉี่ยวชน เมื่อนั่งลงได้ก็คว้าแก้วของผมที่รินเบียร์ จนปรี่ขอบนั้นรินน้ำสีเหลืองเข้าปากไปอย่างกระหายจนแทบหมด น้อง รัตน์ใช้มือของไอ้ช่วงตีเพี๊ยะเข้าไปที่ไหล่จนมันร้องอู้ อุทานว่า "นี่เธอ เธอไม่รู้หรอกหรือว่าเธอกำลังทำร้ายร่างกายตัวเอง เกิดบอบช้ำ อะไรขึ้นมาฉันไม่รับผิดชอบนะโว้ย.." "มันก็ยังดีกว่ากินเบียร์นั่นแหละค่ะ มิน่า หลายครั้งเหลือเกินที่รัตน์ตื่นขึ้น มาเป็นตัวของตัวเองเมื่อไหร่แล้วมักจะปวดหัว พี่ช่วงเล่นใช้ร่างของรัตน์ แอบกินเหล้ากินเบียร์นี่เอง.." น้องรัตน์ตัดพ้อออกมา แล้วก็ทำตาแดง ในที่สุดน้ำตาก็ไหลออกมาเป็นทาง อะโห..คุณผู้อ่านครับ ลองนึกภาพผู้ชายคนหนึ่งหน้าเหี้ยมมาก นั่งร้องไห้ น้ำตาไหลเป็นเผาเต่าออกมาต่อหน้าสาธารณชนอย่างงั้น คุณคุณจะรู้สึก อย่างไรครับ สำหรับผมนั้น ลืมสังเกตในเรื่องนั้นไปเสียสิ้น เพราะกำลังตกใจกับอาการ ของน้องรัตน์ ที่อยู่ ๆ ก็ร้องไห้ออกมา "น้องรัตน์ เป็นอะไรไปหรือ?" "ในที่สุด รัตน์ก็ได้รู้ถึงสันดานของผู้ชายคนนั้น" "ใคร?" "พี่วุฒิ" "ทำไม?" "เขาเข้าใจว่ารัตน์เป็นพี่ช่วง เลยพูดความในใจออกมาหลายอย่าง รัตน์แกล้ง หลอกถามโน่นนี่ จนในที่สุดรัตน์ก็รู้จนได้ว่าเขาไม่ได้คบรัตน์อยู่เพียงคน เดียว เขามีผู้หญิงอื่นอยู่ด้วย.." "เฮ้ย.." พวกเราที่เหลืออุทานออกมาพร้อมกัน +++++ น้องรัตน์เล่าว่า ในขณะที่พวกเราถ่ายรูปกันอยู่นั้น เธอจำเป็นต้องร่วมทำ เป็นดื่มเบียร์ไปด้วยเพื่อรักษาความเป็นไอ้ช่วงเอาไว้ไม่ให้มีพิรุธ แต่เธอก็ ดื่มไปไม่มาก ไม่เหมือนกับนายสราวุฒิ ซึ่งพอเบียร์เข้าปากไปได้สักแกลลอนหนึ่ง (มากไปรึเปล่าฮึ??) เขาก็เริ่ม พล่าม ถึงความรูปหล่อพ่อรวยของเขาออกมา โดยตั้งใจจะอวดสิ่งเหล่านี้ กับไอ้ช่วง ซึ่งถือเป็นเพื่อนใหม่ถอดด้าม น้องรัตน์ได้ทีก็เลยถามที่เล่นที่จริงไปว่า "แสดงว่าคุณวุฒิก็มีสาว ๆ หลายคนน่ะสิล่ะครับ.." "โธ่ คุณช่วง เรื่องอย่างงี้มันเรื่องธรรมดา ผมผ่านมานักต่อนักแล้ว.." น้องรัตน์สะอึกเบียร์ที่อมอยู่นั้น กลั้นใจกลืนลงคอไปได้ แล้วถามต่อ "อ้าว แล้วน้องรัตน์เขารู้หรือเปล่าล่ะครับ?" "อ๋าย..ไม่รู้หรอก คุณก็อย่าปากโป้งไปล่ะ..เอางี้ดีกว่า คุณมาสาบานกับผม ก่อน ว่าคุณจะไม่พูดเรื่องนี้ให้น้องรัตน์ฟัง สาบานต่อหน้าแก้วเบียร์นี่แหละ เอิ๊ก.." น้องรัตน์สาบาน น้องรัตน์ไม่ใช่ไอ้ช่วง ไอ้ช่วงไม่ได้พูดเรื่องนี้ให้น้องรัตน์ ฟัง เป็นพี่วุฒิต่างหากที่พูดให้ฟังเองด้วยเข้าใจผิดว่าคนที่สาบานนั้นคือไอ้ ช่วง เพราะฉนั้นคำสาบานจึงไหลพรูออกมาเหมือนการแอบคายเบียร์ทิ้ง "เออแฮะ..คุณนี่สาบานเป็นน้ำไหลไฟดับเลย..งั้นผมเชื่อคุณก็ได้ และผมก็ คิดว่าคุณคงไม่ได้ประโยชน์อะไรที่จะเอาเรื่องที่คุยกับผมวันนี้ไปเล่าให้ น้องรัตน์ฟัง เธอไม่เชื่อคุณแน่ ๆ เธอรักผมมากจนไม่ลืมหูลืมตา หรือไม่ก็ ลืมหูลืมตาไม่ขึ้นอยู่แล้ว.." "จริงอยู่ เราคบกันมาหลายปี.. เป็นหลายปีที่ผมยอมรับว่าผมก็รักเธอเหมือน กัน แต่ขอโทษที สิ่งที่ผมได้รับจากเธอนั้นน้อยเกินไป" ผู้ชายบางคน จะเปลี่ยนเป็นคนละคนเมื่อลิ้นสัมผัสรสแอลกอฮอล์ นายสรา วุฒิก็เหมือนกัน "มีผู้หญิงหลายคนที่เข้ามาในชีวิตของผมแล้วพร้อมจะให้ผมได้ทุกอย่าง ทำไมผมจะไม่เอา หรือเป็นคุณแล้วคุณจะปฏิเสธ..เฮอะ ๆ เห็นมะ คุณก็พูด ไม่ออกเหมือนกันน่ะแหละ" "ผมเบื่อผู้หญิงที่มีหัวอนุรักษ์นิยมขนาดนั้น นี่มันสมัยไหนแล้ว แค่จับมือ ถือแขนเธอยังไม่ค่อยจะยอมเร้ย.." "เออ..แต่วันนี้แปลกแฮะ..อยู่ ๆ เธอก็ดึงมือของผมไปจูบดังฟอด ต่อหน้า พวกคุณน่ะแหละ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมงี้ยังอายแทนเธอเลย เมื่อก่อนไม่มี นะ หอมก้มหอมแก้มนี่ไม่เคยมี เกือบสี่ปีนะ ที่ผมคบกับเธอ ไม่แม้แต่จะ เดินจูงมือซะด้วยซ้ำ..มันก็เกินปาย..ชะมะ??" "แสดงว่าคุณเห็นว่าเรื่องนี้สำคัญมากสำหรับความรัก.ล่ะครับ?." น้องรัตน์ย้อนถาม "ช่าย..ใครว่าไม่สำคัญล่ะ ถามหน่อย คุณเคยมีแฟนหรือยัง ยังไม่เคยมีน่ะสิ คุณถึงไม่รู้ ว่าความรู้สึกที่ต้องการมากกว่าความรักนั้นมันคืออะไร?" "คุณจะด่าว่าผมหมกมุ่นในเรื่องนี้ก็ได้นะ ผมไม่เถียง แต่ผมคิดว่า ถ้าผมทำ อะไรแฟนผมไม่ได้ ผมจะมีแฟนเอาไว้ทำไม อยู่คนเดียวไม่ดีกว่ารึ" "เสียดาย สวยก็สวย ที่ยอมคบอยู่เนี่ย ก็เรื่องเดียวเท่านั้น..เอิ๊ก..เอ ผมชักจะ เมาใหญ่แล้วแฮะ..เอ๊ะ คุณเป็นอะไร ทำไมทำตาแดง ๆ เมาเหรอ เฮ้ย..กิน เบียร์มันก็ต้องเมาสิวะ..ทำเป็นผู้หญิงไปได้.." ฯลฯ +++++++ จากคุณ : ปิ๊ววววววววววววว - [ 28 ก.พ. 48 20:40:05 A:61.91.137.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อน้องรัตน์เล่าจบ ก็ใช่ร่างของไอ้ช่วงปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อายใคร คนขายลาบส้มตำและเด็กเสิร์ฟ ต่างหันมามองกันเป็นตาเดียว รวมทั้งลูกค้า โต๊ะอื่น ๆ ด้วย คงจะไม่มีใครเคยเห็นคนหน้าโจรร้องไห้มาก่อนแน่ พวกเราไม่รู้จะปลอบใจเธออย่างไรดี นอกจากจะแยกย้าย กันกลับบ้าน และขอให้เธอไม่คิดมาก วันรุ่งขึ้น ไอ้ช่วงกลับมาเป็นไอ้ช่วงคนเดิม น้องรัตน์ก็กลับมาเป็นน้องรัตน์ คนเดิม พวกเราก็ได้คุยกันอีกครั้ง "พี่ณัติ..รัตน์เลิกกับพี่วุฒิแล้ว.." เธอบอกเสียงเรียบ แต่ผมไม่ตกใจหรือแปลกใจ เพราะรู้ว่าอย่างไรแล้ว ผลก็ ต้องออกมาอย่างงี้วันยังค่ำ "เขาถามว่าพี่ช่วงเล่าให้ฟังเหรอ รัตน์บอกว่าเปล่า แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง แต่ อ้างเหตุผลว่าคุณพ่อคุณแม่ให้เลิกคบ ให้ตั้งใจเรียนอย่างเดียว.." "เก่งมาก ใจแข็งเด็ดเดียวอย่างงี้ น่านับถือจริง ๆ " ไอ้ช่วงเอ่ยชมขึ้น "แล้วเขายอมง่าย ๆ เหรอ? " ยัยพักตร์ถามบ้าง "ไม่เห็นเขาว่าอะไร ถามกลับมาคำเดียวว่าคิดดีแล้วหรือ พอรัตน์ยืนยันไป ว่าคิดดีแล้ว เขาก็พยักหน้า แล้วก็จากไป.." มาถึงท่อนนี้ น้ำตาที่อุตส่าห์ กลั้นอยู่ได้มาตั้งนาน ก็เริ่มรินออกมาเป็นสาย "ต่อไปนี้รัตน์จะไม่รักใครอีกแล้ว ผู้ชายเป็นอย่างงี้ทุกคน รักผู้หญิงเพียง เพราะต้องกายร่างกายมาปรนเปรอความใคร่ของตนเองเท่า รัตน์เข็ดแล้ว.." ผมได้ฟังดังนั้นก็อึ้งสิครับ อุตส่าห์แอบดีใจว่าโอกาสมาถึงแล้ว ที่ไหนได้ กลับกลายเป็นอย่างงี้ไปซะอีก แล้วเมื่อไหร่ผมจะมีแฟนอย่างคนอื่นเขาซะ ทีล่ะ?? ++++ แต่ปัญหาเฉพาะหน้าคือความสับสนทางเพศ เอ้ย..ความสับสนสลับร่าง เปลี่ยนวิญญานนั้น ทำให้เราไม่สามารถจะเสียเวลาไปกับเรื่องอื่น ๆ ได้มาก นัก เราตกลงกันว่าเราจะต้องกลับไปที่บ้านพักที่จังหวัดประจวบฯ อีกครั้ง หนึ่ง เพื่อไปหาสาเหตุที่ต้นเหตุ จะได้หาทางแก้ไขให้กลับเป็นปกติให้ได้ โดยเร็ว เพียงเวลาไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา ทั้งน้องรัตน์และไอ้ช่วงต่างตกอยู่ในภาวะ กระเพาะปัสสาวะอักเสบกันทั่วหน้า เพราะจะถ่ายหรือเข้าห้องน้ำได้ก็สอง วันครั้งเท่านั้น น่าสงสารจริงจริง.. ++++ ไอ้ช่วงเอ่ยปากยืมรถกระบะปิ๊กอัพของพี่ชายมาได้ในวันหนึ่ง วันนั้นเราสี่ คนเลยโดดเรียนกันด้วยท่าทางที่ต่างกันไป ผมใช้ขาซ้ายลงก่อน ส่วนไอ้ ช่วงนั้นใช้ก้นลงกระแทก ส่วนน้องรัตน์และยายพักตร์เห็นเดินออกมาทาง ประตูเฉย ๆ อย่างงี้เขาจะเรียกว่าโดดเรียนได้อย่างไงกันนะ?? ผมเป็นคนขับ เพราะไอ้ช่วงไม่ยอมขับ ทั้ง ๆ ที่มันก็ขับเป็นและขับดีกว่า ผมซะด้วยซ้ำ มันบอกว่ามันจะคอยถ่ายรูประหว่างทาง และอยากจะนั่งชม วิวพร้อมกับจิบเบียร์กระป๋องไปด้วยอย่างสบายใจ ใครเป็นคนขับคนนั้น ห้ามกิน เพราะมันอันตราย แต่ข้าเป็นคนขับที่ไม่อันตราย ผมบอกมันอย่างงั้น ถ้าไม่ให้ข้ากินข้าก็ไม่ ขับ เราสองคนเลยซื้อเบียร์กระป๋องใส่ถุงกันมาหนึ่งหอบใหญ่ ถือเป็นการ ท่องเที่ยวและไปทำธุระด้วยในตัว สมัยนี้เป็นอย่างไรผมไม่ทราบนะครับ แต่ในสมัยนั้นนักศึกษาที่เลือกเรียน คณะทางสายศิลป์หรือที่เรียกกันว่าพวกติ๊สท์นั้น มักจะกินเหล่ากินเบียร์กัน เป็นงานอดิเรก แม้แต่อาจารย์บางคนยังกรึ่มเหล้ากลิ่นฟุ้งเข้ามาสอน เป็น การ "ตีแผ่" ความต้องการและ "ตัวตน" ของจิตใจออกมาให้พิสูจน์ความ " จริงใจ" กันจะจะ ดีนะ.. ผมมิได้เผลอเอ่ยนามวิทยาลัยแห่งนี้ออกไป เสียไปถึงสถาบันเรยนะ นี่.. +++++ ผมพารถค่อนข้างเก่านั้นทะยานไปข้างหน้า เลยหัวหินมุ่งสู่จังหวัดประจวบ คีขันธ์มาได้ระยะหนึ่ง สิ่งที่ไม่ควรจะเกิดก็เกิดขึ้นจนได้(อีกแล้วครับท่าน) ยางระเบิดครับ..ดังบึ้ม รถเสียการทรงตัวทันที ส่ายเป็นงูเมาเหล้า แถไปทาง ขวาตรงดิ่งเข้าหารถสิบล้อที่สวนเข้ามาด้วยความเร็วไม่แพ้กันเหมือนถูกดึง ด้วยแรงแม่เหล็กมหาศาล ผมหักมาทางซ้ายด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีอยู่ มัน เฉียดไปแค่เส้นยาแดงผ่าแปด แต่ทีนี้ผมก็ไม่สามารถจะบังคับมันได้อีกแล้ว มันวิ่งลุยเข้าไปที่ป่าข้างทาง ผ่านต้นไม้น้อยใหญ่มาได้โดยไม่ชน แล้วอยู่ ๆ ก็หล่นวูบจากตลิ่งลงไปในคลองที่ดักหน้าอยู่ เหวอ..โครม ตูม.. +++++ จากคุณ : เด๋วแปะจบปิ๊วจะมาคุยด้วยนะคับ - [ 28 ก.พ. 48 20:41:17 A:61.91.137.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3310844/W3310844.html ตอนแรกคับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3319016/W3319016.html ตอนที่แล้วคับ จากคุณ : GTW - [ 28 ก.พ. 48 20:50:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมสิ้นสติไปนานเท่าใดไม่ทราบ รู้แต่ว่าปากและคอเต็มไปด้วยโคลนเลน จนต้องสำลักออกมาแล้วรีบตะกายหาอากาศหายใจ เมื่อโผล่พ้นน้ำได้ก็ หายใจเข้าจนเต็มปอด รีบตั้งสติแล้วมองหาเพื่อน ไม่มีใครสักคน มีแต่ท้าย รถที่พ้นน้ำมาให้เห็นเพียงนิดหน่อย ส่วนด้านหัวนั้นจมมิดลงไปทั้งคัน ผมกลั้นใจ ดำน้ำกลับไปที่หน้ารถ แม้จะน้ำจะขุ่นอย่างไรผมก็ยังพอจะมอง ออกว่า ที่ติดอยู่ในรถไม่รู้ว่าเป็นหรือตายนั้นมีอยู่สองคนเท่านั้น ส่วนอีก คนนั้นกำลังพยายามดึงเพื่อนที่สิ้นสติอยู่ที่ด้านหน้าติดกับคนขับนั้นเพื่อจะ ช่วยชีวิตเพื่อนรัก ประตูด้านคนขับเปิดอ้าอยู่และผมคงใช้ช่องทางนั้นพาตัวเองออกมา ผม คว้าแขนใครคนหนึ่งได้ก็ดึงออกมาด้วยเรี่ยวแรงที่มีอยู่ทั้งหมด แทบขาดใจ ตายลงไปเสียให้ได้ในตอนนั้น ++++ เราทั้งสี่มานอนแผ่หราอยู่ข้างริมน้ำ คนที่พยายามดึงร่างอันไร้สติของใคร คนหนึ่งขึ้นมาได้นั้นก็คือยัยพักตร์ สตรีร่างกระปุ๊กลุกอวบล่ำคนนั้น ซึ่งบัด นี้นอนแผ่หราสิ้นเรี่ยวแรงอ้าปากหายใจดังเฮือก ๆ อยู่อย่างงั้น ส่วนคนที่ผมช่วยขึ้นมาได้คือน้องรัตน์ คนที่ยัยพักตร์ลากขึ้นมาคือไอ้ช่วง ทั้งสองสิ้นสติสลบไสล รอการปฐมพยาบาลอย่างเร่งด่วนจากผม ด้วยการ ผายปอดเพื่อไล่น้ำออกจากปอดให้เร็วที่สุด กว่าผมจะทำให้คนหนึ่งฟื้นได้ อีกคนหนึ่งก็คงจะสายไปเสียแล้ว.. หวังจะพึ่งยัยพักตร์ เธอก็ดูเหมือนจะสลบตามไปอีกคนซะแล้ว ผมจะเลือกใคร ระหว่างเพื่อนรัก "ไอ้ช่วง" กับ "คนรัก" น้องรัตน์ ถูกต้องครับ ผมเลือกที่จะช่วยน้องรัตน์ ด้วยเหตุผลว่าเธอเป็นผู้หญิง เธอ ควรจะได้รับความช่วยเหลือเป็นอันดับแรก ผมถลาเข้าไป ช้อนศีรษะของเธอขึ้น ใช้นิ้วอุดจมูกไว้ กำลังจะก้มลงเป่า ปากเธอตามวิธีการผายปอดที่เคยได้ร่ำเรียนมา แต่สิ่งหนึ่งก็ฉุกคิดขึ้นในใจ..ทำให้ผมต้องลังเลอีกครั้ง ถ้าผมทำให้น้องรัตน์ฟื้นขึ้นมาแล้ว กลับกลายเป็นว่าวิญญานที่อยู่ในร่าง น้องรัตน์นั้นเป็นไอ้ช่วงขึ้นมาล่ะ คนที่ตายกลับไม่ใช่ไอ้ช่วง แต่เป็นน้อง รัตน์ ผมจะปล่อยให้น้องรัตน์ตายไปได้ล่ะหรือ วันนี้ ทั้งสองเป็นตัวของตัวเอง เมื่อทั้งสองสลบหรือหลับไปพร้อมกัน เมื่อ ตื่นขึ้น ก็จะสลับร่างกันเหมือนที่ผ่านมา แต่ถ้าผมไปผายปอดไอ้ช่วง น้องรัตน์ก็จะไม่ตายจากไป เพียงแต่มีร่างใหม่ ที่กำยำหน้าเกลียดเหมือนโจรนั้นเป็นที่อยู่อาศัยตลอดไป ผมจะรักษา "ร่าง" อันงดงามเอาไว้ หรือจะรักษา "ใจ" ของผู้หญิงคนที่ผม รักเอาไว้.. ในวินาทีนั้น ผมก็ตัดสินใจได้ จากคุณ : ขอบคุณจานจีฯคับ - [ 28 ก.พ. 48 21:14:20 A:61.90.97.173 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 ฮิ ๆ วันนี้ขยันจังแฮะ ตามมาอ่านต่อค่ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 28 ก.พ. 48 21:17:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เริ่มเครียดไปกับ คนปฐมพยาบาลมือสมัครเล่น เสียแล้ว จากคุณ : ป้าเอม - [ 28 ก.พ. 48 21:50:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สนุกจังพี่ จารอนะคะ จากคุณ : แล้วหนูสิงห์ของเราอ่ะ (ฟ้าเคียงดาว) - [ 28 ก.พ. 48 21:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หนักใจแทนตัวละครจนแทบไม่กล้าอ่านเลยครับ เพราะอ่านไป นึกภาพตามไปด้วย จากคุณ : GTW - [ 28 ก.พ. 48 22:05:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เสียงปรบมือดังกึกก้องในห้องประชุมของวิทยาลัยแห่งนั้น พร้อม ๆ กับฉากที่ค่อย ๆ ปล่อยลงมาจากเบื้องบน ลงมาปิดบังสายตาจากคนดู โดยมีผมหยุดค้างอยู่ในท่าผายปอดไอ้ช่วงค้างนิ่งอยู่ มีร่างของน้อง รัตน์นอนนิ่งอยู่ข้าง ๆ ถัดไปเป็นร่างของยัยพักตร์นอนอืดหายใจเฮือก ๆ อยู่อย่างนั้น.. เมื่อเวทีปิดสนิท เราทั้งสี่ก็ลุกขึ้น ต่างยิ้มให้แก่กันในความสำเร็จที่วัด จากเสียงปรบมือที่ยังดังสนั่นอยู่นั้น การแสดงละครของแผนกโฆษณา ไม่เคยทำให้ใครผิดหวังอยู่แล้ว เราจะจัดขึ้นเป็นประเพณีปีละครั้ง โดย ให้รุ่นพี่ปีสุดท้ายเป็นโต้โผ ทั้งการเขียนบทและวางตัวแสดง รวมทั้ง การตกแต่งเวทีและเสียงเพลงประกอบละคร ผมจูงมือเพื่อนคนหนึ่งซึ่งแสดงเป็นไอ้ช่วง ไอ้หมอนี่ตอนนี้ได้ดิบได้ดี อยู่ในบริษัทน้ำอัดลมยี่ห้อหนึ่ง ที่สามารถเทน้ำสีดำจากขวดเพื่อล้างรู ระบายน้ำให้สะอาดได้โดยบริษัทไม่กระทบกระเทือน เพื่อนคนนั้นจูงมือผู้แสดงเป็นน้องรัตน์ สาวน้อยหน้าใสซึ่งเป็นน้อง ใหม่เพิ่งเรียนอยู่ปีหนึ่ง เธอแสดงเก่งมาก โดยเฉพาะท่าทางที่เหมือน ผู้ชายที่เรียกความเอ็นดูให้กับผู้ชมได้อย่างง่ายดาย ถัดไปจึงเป็นยายพักตร์ เพื่อนอีกคนหนึ่งที่ผมสนิทมาก แม้บทของเธอ จะเป็นตัวประกอบซึ่งไม่ค่อยจะมีบทบาทอะไรนัก แต่เธอก็แสดงได้ดี ด้วยความตั้งใจอย่างเต็มที่ เราทั้งสี่ปรากฎตัวหน้าเวทีอีกครั้ง เสียงเพลงโหมดังขึ้นพร้อม ๆ กับ เสียงปรบมือที่ดังกระหน่ำขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มีเสียงเป่าปากเปี๊ยวป๊าว กระทืบเท้าไปด้วย เราโค้งรับการชื่นชมยินดีนั้นด้วยความตื้นตันใจ ในที่สุดผลงานของ เราก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยความสำเร็จในระดับหนึ่ง บรรดาอาจารย์ที่นั่งอยู่แถวหน้า ลุกขึ้นยืนปรบมือให้กับเรา ทำให้ผู้ชม เกือบห้าร้อยคนนั้นลุกตามและปรบมือไปด้วย เราทั้งสี่ยิ้มแก้มแทบแตก... ++++++ หลังเวที ทุกคนต่างแยกย้ายกันไป ยัยพักตร์ยืนรอผมอยู่แล้ว เราจูงมือ กัน ยิ้มให้กัน ถ้าไม่เกรงใจเราจะกอดกันซะเรยด้วยความปิติใจ ถ้าใครอยู่บริเวณนั้น จะเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งรูปหล่อพอที่จะเป็น พระเอกได้ กับหญิงสาวร่างตุ้ยนุ้ยน่ารัก กำลังประคองกันอย่างหวาน ชื่น พากันไปยังที่จอดรถ เธอกระโดดขึ้นซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ โดยมีผมเป็นคนขับ นำเธอ ไปสู่เส้นทางของชีวิตที่เราเลือกที่จะใช้ร่วมกัน...ตลอดไป +++++END++++++ จากคุณ : จบแร้วค้าบ - [ 28 ก.พ. 48 22:11:29 A:61.90.97.173 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านบทตอนจบ เพิ่งจำได้ว่าเคยอ่านแล้วนี่นา เราชราไปมากแล้วหรือนี่ โอ๊ย อาย อายจัง จากคุณ : ป้าเอม - [ 28 ก.พ. 48 22:21:44 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ้าว........................................................!!!!!!! ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : GTW - [ 28 ก.พ. 48 23:23:13 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นึกแล้วว่าเคยอ่านแล้วจริง ๆ ด้วยค่ะ แต่จำตอนจบไม่ได้ ไปจำสลับกับเรื่องที่มีรถคว่ำ แล้วมีพญานาคแปลงกายมาน่ะค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 1 มี.ค. 48 22:50:10 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คนเขียน งง เองหรือเปล่า เราเองยิ่งงง จากคุณ : พรายทราย - [ 2 มี.ค. 48 18:11:47 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตามมาครับ อ่านตอนจบแล้วจำได้เลยอะ ความจำดีจินๆ จากคุณ : ninaM - [ 4 มี.ค. 48 17:43:18 ]