ที่บริษัทรัตนไพศาล ณพสรณ์พาปกรณ์ไปแนะนำทั่วบริษัท จนพบกับแพรพรรณ หญิงสาวแนะนำให้รู้จักว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกันด้วย แล้วจึงแนะนำให้รู้จักกับคนอื่น ๆ ในแผนกประชาสัมพันธ์ จึงไม่ทันเห็นว่าทั้งคู่กำลังส่งสายตาเชื้อเชิญให้กันและกันอย่างเด่นชัด สุดท้ายณพสรณ์พาไปที่โต๊ะทำงาน ปกรณ์แอบชักสีหน้าไม่พอใจที่ต้องมานั่งทำงานที่ไม่มีห้องทำงานส่วนตัว แต่เพื่อผลประโยชน์จำเป็นต้องทน
ตอนสายแพท จีน่า และน้ำมาพบณพสรณ์ที่ห้อง แพทนำโบชัวร์ของโรงแรมระดับห้าดาวต่าง ๆ มา จีน่านำอัลบั้มชุดเจ้าบ่าวและเจ้าสาวที่ออกแบบโดยดีไซน์เนอร์มือหนึ่งของเมืองไทยมา และน้ำนำแบบของชำร่วยและการ์ดในรูปแบบต่าง ๆ มาเสนอ แต่ณพสรณ์กำลังประชุมอยู่ที่ห้องประชุม ทั้งสามคนจึงวางของไว้บนโต๊ะ แล้วเขียนโน้ตทิ้งไว้
มาแล้ว ของอยู่บนโต๊ะนะ ...แพท จีน่า น้ำ
การประชุมเสร็จเมื่อเวลาเที่ยงพอดี วันนี้ณพสรณ์มีนัดทานข้าวกับลูกค้าอีกคนหนึ่ง ลูกค้ารายสำคัญของบริษัทที่ต้องการให้ณพสรณ์เทคแคร์คนเดียว ดังนั้นณพสรณ์จึงไม่แวะเข้าห้องทำงาน เดินออกจากบริษัทไปทันที
นิดาจึงนำแฟ้มเอกสารไปวางบนโต๊ะแทน จึงพบของที่แพท จีน่า และน้ำ มาวางไว้บนโต๊ะ อย่างนั้นแสดงว่าเรื่องที่ได้ยิน ก็เป็นเรื่องจริง ถึงกับอุทานเสียงเบาหวิว
คุณกานต์จะแต่งงานกับคุณพิม น้ำตาไหลรินจากหางตาลงมาเรื่อย ๆ เธอจะไม่ยอมให้เกิดงานแต่งงานขึ้นแน่ ๆ
...ชั้นต้องทำอะไรซักอย่าง..
แพรพรรณแอบได้ยินแก้วราตรีบ่นกับพิมที่ห้องประชุมจึงเดินไปแอบฟัง
แกรู้มั๊ย...ชั้นไม่อยากให้ไอ้หมอนั่นมันมาทำงานเลย เสียงแก้วราตรีโวยวาย
อ้าว !!! ...ถ้าแกไม่อยากให้เขาทำงานด้วยแล้วไปตอบตกลงกับสรณ์ได้ยังไง
ก็ตอนแรกชั้นก็นึกว่าพี่กานต์เค้าจะปฏิเสธนะสิ...เค้าเองก็รู้ว่านายโจ้น่ะเป็นแฟนเก่าของสรณ์มัน...ใครจะไปคิดว่าเค้าจะใจกว้างขนาดนี้ แพรพรรณไม่ต้องการที่จะได้ยินอะไรต่อไปแล้ว จึงรีบเดินออกไป แผนการอันชั่นร้ายเกิดขึ้นในสมอง...เริ่มแผนทันที
หทัยรัตน์กำลังอบรมปกรณ์เรื่องงานอยู่ในห้อง หทัยรัตน์เป็นสาวใหญ่ที่ไม่ได้แต่งงาน จู้จี้ ขี้บ่น แต่ก็เป็นคนมีน้ำใจ เคารพผู้บริหารทุกคน แพรพรรณมาเคาะประตูห้อง หทัยรัตน์ออกจะแปลกใจ แผนกประชาสัมพันธ์อยู่ชั้นที่หนึ่ง แต่ห้องทำงานเธอน่ะอยู่บนชั้นสี่ เกือบเดือนที่แพรพรรณมาทำงานที่นี่ ก็ไม่เคยเห็นว่าจะย่างกรายขึ้นมาบนนี้เลย หทัยรัตน์เก็บความสงสัยไว้ในใจ
ขอโทษค่ะคุณรัตน์...คุณสรณ์ให้มาเชิญคุณปกรณ์ไปพบค่ะ ยิ่งแปลกใจไปกันใหญ่
อืม...ไปสิหทัยรัตน์ บอกอย่างนั้นแต่ใจกลับคิดอีกอย่าง
ปกรณ์เดินไปกดลิฟต์พร้อมกับแพรพรรณ เข้าไปในลิฟต์เมื่อประตูปิดลงปกรณ์ก็เป็นฝ่ายเริ่มก่อน
คุณแพรครับ...คุณทราบมั๊ยครับว่าคุณน่ะเป็นคนสวยที่สุดเท่าที่ผมเคยพบ
สวยกว่าพี่สรณ์รึเปล่าค๊ะ สายตาที่ส่งให้มีความหมายที่เชื้อเชิญมาก ๆ ปกรณ์น่ะเป็นผู้ชายมีรึว่าจะไม่รู้ว่าสายตานั้นหมายความว่ายังไง
สวยคนละแบบครับ
แล้วคุณปกรณ์...
เรียกว่าโจ้ก็ได้ครับ คราวนี้เป็นฝ่ายส่งสายตาโลมเลียไปให้แพรพรรณแทน
ค่ะ..แล้วคุณโจ้ชอบแบบไหนมากกว่ากันค๊ะ
ชอบแบบนี้ครับ ปกรณ์ดันแพรพรรณไปที่ผนัง มือทั้งสองข้างจับที่สะโพกของหญิงสาว ก้มหน้าลงมาจุมพิตอย่างเร่าร้อน มือทั้งสองข้างเริ่มไล้ไปตำแหน่งต่าง ๆ ของร่างกาย แพรพรรณรับรสนั้นมาอย่างหลงใหล ...ถ้าจะทำให้ผู้ชายคนนี้มาหาอีกต้องหยุด แพรพรรณผลักเขาออก ทั้งคู่หอบเหนื่อย เสื้อผ้ายับยู่กระดุมเสื้อของแพรพรรณถูกปลดออกไปสามเม็ด ซิปที่กระโปรงถูกเลื่อนลงไป ปกรณ์โน้มหน้ามาเพื่อทำอย่างเดิมแต่แพรพรรณเบี่ยงตัวหลบ พร้อมกับจัดเสื้อผ้าใหม่ แพรพรรณกระซิบที่หูเขาว่า
คืนนี้แพรจะรอคุณที่โต๊ะทำงานของแพรนะค๊ะ... แล้วก็กดลิฟต์ออกไป ท่าทางแผนการคราวนี้จะสำเร็จอย่างน้อยเธอก็ทำให้ผู้ชายที่ณพสรณ์รักหลงไปเกือบสามสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ที่เหลือก็ไม่ยาก
ปกรณ์เข้าห้องทำงานในสภาพที่เรียบร้อยแล้ว หทัยรัตน์ทำท่าว่าไม่สนใจหยิบงานส่งให้เขาไปทำแล้วเดินผ่านเขาออกไป กลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงยังติดเสื้อเขาอยู่ แต่เขาไม่รู้ หทัยรัตน์สงสัยว่าเป็นใครระหว่างแพรพรรณกับณพสรณ์
*****************************************
จากคุณ :
โซดาซ่าส์
- [
3 มี.ค. 48 09:54:45
A:203.113.34.61 X:203.151.140.118
]
@---,---พันธนาการแห่งรัก ---,--@
