ความคิดเห็นที่ 1 เวลาผ่านไปเกือบสองอาทิตย์ อิสไม่ได้นึกถึงเจ้าของแหวนวงนั้นอีก และพี่แม้วก็ยังไม่ได้โทรหาเธอ ที่สำคัญสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอมีงานด่วนตลอด ไม่นัดเจอลูกค้าเพื่อลองเสื้อ ก็นัดเจอเจ้าของร้านเพื่อตรวจสอบชุดที่เธอออกแบบ และดูเหมือนว่าสองอาทิตย์นี้จะเป็นอย่างนี้ตลอด จนบ่ายวันหนึ่งที่เธอกำลังพักสายตาอยู่กับสวนน้ำพุขนาดย่อม ๆ ในบ้านของเธอ “รับพัสดุด้วยครับ” เสียงตะโกนเรียกจากประตูรั้วหน้าบ้านทำให้หญิงสาวต้องลุกจากเก้าอี้ผ้าใบใต้ต้นลั่นทมใหญ่อย่างเกียจคร้าน “รับพัสดุครับ คุณอิส วิสุทธิ์ศาสตร์” “ค่ะ” เธอยื่นมือไปรับพัสดุพร้อมกับเซ็นชื่อตัวเองในแฟ้มพร้อมส่งแฟ้มคืนให้บุรุษไปรษณีย์ ทันทีที่บุรุษไปรษณีย์จากไป เธอก็เขย่าเจ้ากล่องเล็ก ๆ ในมือทันที ..ไม่ยักกะมีเสียงแฮะ เธอคิดก่อนจะลงมือแกะเจ้ากล่องนั่นโดยไม่วายเหลือบมองดูชื่อผู้ส่งที่เธอว่าเธอไม่คุ้นสายตาเอาเสียเลย โยธิน ธรัตน์ตโยธิน ภายในกล่องที่แกะออกมาเป็นด้านในเป็นกล่องกำมะหยี่อีกชั้นหนึ่งและเมื่อเปิดกล่องกำมะหยี่สีฟ้าอมเขียวนั้นส่งที่อยู่ในกล่องทำให้ความทรงจำของเธอหวนคิดถึงใครอีกคนที่เธอลืมเขามาได้สองสามอาทิตย์เป็นอย่างน้อย นายช่างภาพคนนั้น คนที่บอกว่าจะยกเจ้าแหวนวงนี้ให้เธอ และบัดนี้มันก็ตกมาเป็นขอเธอ มีการ์ดเล็ก ๆ แนบมาด้วยว่า ..สำหรับสาวยิปซีคนสวย..(ตาดุ) แหวนวงนี้ผมขอยกให้คุณ เพราะมันคงจะเข้ากันได้ดีกับเจ้ากำไลข้อมืออันเก่งของคุณ พี่แม้วบอกผมว่าคุณกำลังหาเทอร์ควอยส์สีเดียวกันกับมันอยู่ ผมจึงมอบแหวนวงนี้ให้คุณเพื่อจะได้เป็นของคู่กันกับกำไล และคุณจะได้ไม่ต้องไปเสียเวลาหาที่ไหนอีก สำหรับราคาแหวนวงนี้ผมขอเป็นมิตรภาพระหว่างคุณกับผมดีกว่า ที่จะรับเป็นอย่างอื่น สิทธิในการเป็นคนแปลกหน้าที่หน้าไม่แปลกสำหรับคุณอิส และหวังว่าคุณจะยอมรับไมตรีนี้จากผม ถ้าคุณตกลงจะยอมรับแหวนและมิตรภาพของผม หรืออยากจะขอบคุณผมเป็นการส่วนตัว พบผมได้ที่สตูฯถ่ายภาพตามนามบัตรที่แนบมาได้ทุกเวลาที่คุณต้องการนะครับ โยธิน อิส อ่านการ์ดยาว ๆ แผ่นนั้นเสร็จจะว่ายิ้มก็ยิ้มไม่ออกจะว่าโกรธก็ไม่ใช่ แต่ทำไมใบหน้ามันร้อน ๆ จนเธอรู้สึกก็ไม่รู้ แล้วยังเจ้าความรู้สึกแปลก ๆ ตอนที่เธออ่านการ์ดเล็ก ๆ นี้อีก มันเรียกว่าอะไร “ความหวั่นไหว” งั้นเหรอ เธอตอบไม่ได้หรอก เธอหยิบการ์ดนามบัตรแผ่นเล็ก ๆ ที่เสียบมาพร้อมกันขึ้นมาดูก่อนตัดสินใจ ร่างเล็กบางในชุดเสือยืดกางเกงยีนส์สีซีด สะพายกระเป๋าแขกซึ่งเต็มไปด้วยกระจกแผ่นเล็ก ๆ เดินผ่านหน้าร้านไปกว่าสามรอบก่อนจะตัดสินใจนั่งด้อม ๆ มอง ๆ สถานการณ์ในร้านที่เต็มไปด้วยผู้คน โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่าคนที่เธอตั้งใจมาพบนั้นเขาพบเธอก่อนแล้วตั้งแต่เธอเดินขึ้นมายังสตูฯบนชั้นสามของห้างสรรพสินค้าเสียอีก อิสชะเง้อคอมองหาใครสักคนข้างใน แต่ก็ไม่ได้พบกับคนที่เธอต้องการ จะมาพบในวันนี้ หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะหลุบคอกลับมานั่งคอตกอยู่ตามเดิม มาทำไมเนี่ย ไม่มาก็จบ เธอบ่นตัวเองจนไม่รู้สึกว่าเก้าอี้ที่เธอนั่งนั้นมีใครบางคนกำลังหย่อนก้นลงนั่งเป็นเพื่อนข้าง ๆ เพราะเธอมัวแต่ชะเง้อ เลยไม่ทันเห็นว่าใครที่นั่งลงข้าง ๆ แอบหัวเราะอยู่ในแววตา และพยายามตั้งสมาธิจ้องมองเผื่อว่าเธอจะรู้สึกว่ามีเขาอยู่ตรงนี้ อิส หันควับไปทางด้านซ้ายที่รู้สึกเหมือนโดนใครสักคนจ้องอยู่ แต่แล้วเธอก็สบเข้ากับเจ้าของดวงตาสีน้ำตาลอ่อนสวยที่มองเธออยู่ และในแววตานั้นมีรอยระยิบระยิบเต้นอยู่เต็มไปหมด เธอเองก็เพิ่งจะสังเกตเห็นสีของดวงตาเขาก็ตอนนี้นี่เอง และด้วยอะไรก็ไม่รู้ทั้งหลายทั้งมวลมันก็ส่งผลให้หญิงสาวรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ ที่หน้าตัวเองอย่างที่ไม่เคยจะเป็นมาก่อน ทั้ง ๆ ที่เธอเองเป็นดีไซด์เนอร์ขาห้าว และพกความมั่นใจเต็มเปี่ยมอยู่ตลอดเวลาแต่น่าแปลกที่พออยู่ตรงหน้าสายตาสีน้ำตาอ่อนสวยคู่นี้เธอกลับรู้สึกขาดความมั่นใจจนแทบจะติดลบยี่สิบเลยก็ว่าได้ ทำไม “ว่าไงครับ” อิสรู้สึกตัวทันทีที่ประโยคนั้นถูกเปล่งออกมาเธอเห็นแม้กระทั่งริมฝีปากได้รูปของเขาเผยอขึ้นเอื้อนเอ่ยกับเธอเป็นประโยคแรก “เอาแหวนมาคืน” เธอตอบได้ชัดถ้อยชัดคำ แต่แปลกคนที่นั่งไขว้ห้างอย่างสบายใจ ไม่มีสีหน้าแปลกใจแม้แต่น้อย ขาเรียวยาวได้ส่วนของเขาทำให้เธอเผลอมองอยู่บ่อย ๆ เพราะไม่สามารถจะสบสายตาคู่ที่ทำให้เธอรู้สึกแปลก ๆ ได้ “ก็ผมยกให้แล้ว” เขาตอบง่าย ๆ เหมือนซื้อขนมแจกเด็ก ๆ “ก็ไม่อยากได้แล้ว อีกอย่าง มันไม่มีเหตุอันควรที่จะต้องรับของจากคนแปลกหน้า” เธอตอบสะบัด ๆ ทั้ง ๆ ที่ใจไม่ได้อยากตอบอย่างนั้นเลย ความรู้สึกแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเองในทุกวินาทีที่ยืนอยู่หญิงสาวก็ไม่สามารถตอบได้ว่าเพราะอะไร “นี่ผมยังเป็นคนแปลกหน้าสำหรับคุณอีกเหรอครับ คุณอิส” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถามเรียบ ๆ เธอหันมาสบตาเขาสีน้ำตาอ่อนสวยที่มีแววระยิบระยิบอยู่ข้างใน นิดเดียวก่อนจะมองเมินไปทางอื่น “วันก่อนเป็นไงวันนี้ก็เป็นงั้น” เธอตอบรวนใส่เขา ชายหนุ่มถอนหายใจยาวเหยียด “ถ้าอย่างนั้นคุณมาทำไมกัน” น้ำเสียงของเขาเริ่มเกเรขึ้นมานิด ๆ แล้ว และเสียงแบบนี้แหละที่ทำให้อารมณ์หญิงสาวรู้สึกสนุกที่จะเย้าแหย่คนแปลกหน้าที่ทุกวินาทีที่กำลังเดินผ่านไปเขากำลังจะกลายเป็นคนหน้าไม่แปลกสำหรับเธอ “ก็บอกว่าเอาแหวนมาคืน” ทันทีที่จบประโยคร่างสูงขายาวได้สัดสวนก็ลุกพรวดขึ้นก่อนที่เธอจะได้ตั้งตัวตั้งใจเสียอีก หญิงสาวหน้าเสียนิด ๆ ก่อนจะรีบสาวเท้ายาว ๆ เดินตามเขาไป ด้วยความรู้สึกผิดนิด ๆ ที่มันก่อขึ้นในหัวใจอย่างไรก็ไม่รู้ “คุณโยธิน!!” ชายหนุ่มหยุดทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกของเธอ แต่เขาไม่ได้หันกลับมามอง “ครับ” “คือ คือว่า..ขอบคุณนะ” แล้วหญิงสาวก็ไม่ได้รอว่าเขาจะตอบว่าอะไรเพราะเธอหมุนตัวเดินออกไปเสียก่อนที่จะได้แววตาแปลก ๆ ของชายหนุ่มที่หันกลับมา เธอจะยืนรอเขาหันกลับมาได้อย่างไรกัน ไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะรู้ว่าผิวเธอตั้งแต่บริเวณคอขึ้นไปจนถึงหน้าป่านนี้มันคงแดงเป็นลูกตำลึงหรือไม่ก็แอปเปิ้ลไปแล้ว โยธินก้าวตามทันเธอก่อนที่เธอจะถึงลานจอดรถ เขาไม่ได้รั้งแขนเธอไว้เพียงแค่เดินอยู่ข้าง ๆ สองมือซุกอยู่ในกระเป๋ากางเกงยีนส์ตัวเก่ง เธอเหลือบตามองสำรวจคนข้าง ๆ เขายังคงมีสีหน้าสบาย ๆ เดินตามเธอไม่ได้พูดอะไรกัน เพียงแต่ในความรู้สึกเธอรู้แล้วว่าเขากำลังก่อกวนหัวใจเธออย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน “อาทิตย์หน้าผมจะไปเนปาลอีก” อยู่ ๆ เขาก็พูดขึ้นมา “คะ ” “ผมบอกว่าผมจะไปเนปาลอีก ผมมีถ่ายรูปที่นั่น คุณว่างพอจะไปพักร้อนเสียหน่อยไหมครับคุณดีไซด์เนอร์สาว”เขาถามด้วยเสียงที่เหมือนจะล้อเล่น หากแต่ในแววตาคู่นั้นไม่เล่นตามด้วยเลย “คุณอิสคุณเชื่อในรักแรกพบไหม?” อยู่ ๆ เขาก็ตั้งคำถามขึ้นมาอีก ทั้ง ๆที่คำถามเก่าเธอยังไม่ได้ตอบเลยด้วยซ้ำ แถมยังมองมาเหมือนรอคอยคำตอบจากเธอเสียอีก เธอไม่ได้ตอบ เพราะมันถึงรถของเธอที่จอดไว้แล้ว แต่เขาเป็นคนตอบแทนให้ว่า “ผมเชื่อนะ” รอยตาวิบ ๆ ที่ปรากฏในดวงตาสีน้ำตาลคู่สวยนั้นทำให้หญิงสาวต้องเมินหน้าหลบตาไปอีกครั้ง กล่องแหวนวงนั้นยังอยู่ในมือเธอ ชายหนุ่มจับมือเธอเบา ๆ ก่อนจะหยิบมันมาเปิดออก แหวนเงินที่มีหัวเป็นหินเทอร์ควอยส์ อยู่ในมือหนาเรียวก่อนที่เขาจะหยิบมันวางลงบนกลางฝ่ามือเธออย่างแผ่วเบา “หัวแหวนสองวงกับกำไลที่มาจากหินก้อนเดียวกัน เค้าว่าเราคงมีความผูกพันกันมาแต่ชาติปางก่อน” เขาพูดติดตลก มีรอยยิ้มแปลก ๆ ในรอยตาสีน้ำตาลสวยคู่นั้นที่ส่งมาที่เธอ “แหวนมีวงเดียวไม่ใช่เหรอคะ ที่อิส” เธอเผลอถามเขาจนนึกได้ว่าไม่ควรถามออกไป แต่นั่นก็ทำให้คนโดนถามยิ้มกว้างขี้นอีกนิดหนึ่ง “สองวงครับ” เขายื่นมือข้างขวาที่นิ้วกลางมีแหวเงินรูปทรงเดียวกันกับบนมือเธอ และที่สำคัญมันเป็นสีเดียวกัน “ผมไม่เคยนึกว่าจะมีใครมาชอบแบบที่ผมออกไว้ จริง ๆ แล้ววงนี้ผมให้พี่จากรทำให้ผมดูก่อนพอถูกใจก็เลยบลอกให้แกทำให้เหมือนกันขึ้นมาอีกวง แต่ไม่นึกว่าวันไปรับแหวนจะเจอใครบางคนที่ยืนทำหน้าอยากได้แหวนสุดขีดขนาดนั้น” เขาแหย่เธออีก “แหม อีสไม่ได้ทำขนาดนั้นเสียหน่อย แค่เห็นว่ามันเป็นหินสีเดียวกันกับกำไล” เธอค้อนเขา ๆ หน่อย ๆ ก่อนจะลูบเจ้าแหวนวงน้อยในมือ “ผมเองก็เพิ่งรู้ว่าคุณเป็นเจ้าของกำไลที่พี่แม้วจัดการจากหินส่วนที่เหลือ ว่าแต่คุณยังไม่ตอบผมเลยว่าอยากจะไปพักร้อนที่เนปาลกับผมไหม” เขายังอุตส่าห์จำได้และย้อนถามคำถามซึ่งเธอคิดว่าเธอไม่มีคำตอบให้เขาเสียอีก “เอ่อ .คือว่า อิสติดงาน” เธอตอบตะกุกตะกักเต็มที เสียงเขาหัวเราะหึ ๆ อยู่ในลำคอ ก่อนจะคลี่ยิ้มที่มุมปากรอยยิ้มที่เธอคิดว่ามันดูอบอุ่นในความรู้สึกเสียจริง ๆ เพราะพอปากเขายิ้มแววตาของเขาก็มักจะยิ้มไปด้วย “ไม่เป็นไร ผมยังมีเวลาอีกนานให้คุณตัดสินใจ ผมแค่อยากพาคุณไปดูที่ ๆ ผมเจอมันเท่านั้นเอง อีกคำถามของผมคุณก็ยังไม่ได้ตอบผม คุณอิส” เขารุก “คำถามอะไรอิส ลืมแล้วล่ะ ตายล่ะ!!! ” หญิงสาวเหลือบมองนาฬิกาเรือนน้อยบนข้อมือ “อิสมีนัดลูกค้าลองเสื้อน่ะ เลยเวลามาเยอะแล้วด้วย อิสต้องไปก่อนนะคุณโย” เธอเปิดประตูขึ้นประจำที่นั่งด้านคนขับ โยธินคว้ามือเล็กบางไว้ก่อนจะสบตาคู่สวยของเธอ “ผมยังรอคำตอบอยู่นะ” แต่ก่อนที่เธอจะได้ตอบว่าอะไร เขาหยิบแหวนเทอรควอยส์สีฟ้าอมเขียวนั้นจากมือเธอมาสวมเข้าที่นิ้วนางทางด้านขวาของเธอที่มีกำไลใส่อยู่ แหวนวงนั้นใส่ได้พอดิบพอดีกับนิ้วราวกับวัดขนาดไว้ หญิงสาวมองแหวนนั้นบนนิ้วตัวเองอย่างงง ๆ “แต่ผมเชื่อในรักแรกพบ คุณล่ะ .” “อิส .อิส ” อยู่ ๆ เหมือนน้ำลายจะแห้งคอ และกลายเป็นคนติดอ่างโดยที่เธอก็ไม่สามารถตอบได้ ส่วนคำถามของเขา เธออยากจะบอกว่าเธอเชื่อ แต่ในความเชื่อนั้น ต้องมีอะไร ๆ อีกหลาย ๆ อย่างมาประกอบกันมากมายเลยทีเดียว อยู่ ๆ จะให้บอกว่าเชื่อแล้วรักกันคงเป็นไปได้ยากเต็มที เธอกลัวว่า คนเราถ้ารีบบอกสิ่งสำคัญออกไปเร็วไป ในไม่ช้า มันก็จะกลายเป็นแค่ความลุ่มหลง นาน ๆ ไปมันก็คงกลายเป็นความเบื่อหน่าย และก็ไม่น่าจะอยู่รวมกันอีกต่อไป ถึงแม้ว่า เธอจะถูกใจเขาอยู่ไม่น้อยในเวลาที่ได้พบกันเพียงไม่กี่ชั่วโมงอย่างนี้ เธอรู้สึกดี กับผู้ชายคนนี้โดยที่หาสาเหตุไม่ได้ ยิ่งอยากรู้จักและอยากพูดคุย และ พบเขาให้มากกว่านี้ ก่อนที่จะตอบเขาว่า เธอเชื่อหรือไม่เชื่อ เวลามันยังน้อยไปสำหรับการตอบคำถามนั้น “อิส ต้องไปแล้วค่ะ” “ผมจะโทรไปหาได้หรือเปล่าครับ” แววตาสีน้ำตาอ่อนเชื่อมที่มีประกายวิบ ๆ นั้นทำให้เธอพยักหน้ารับอย่างง่าย ๆ โดยที่เธอไม่รู้ตัว “ผมขอเบอร์คุณอิสหน่อยสิครับ” หญิงสาวควานหานามบัตรในกระเป๋าเล็ก ๆ ก่อนจะยื่นให้เขา ๆ คลี่ยิ้มที่มุมปากทันทีที่ได้รับ “ผมจะโทรแน่ ๆ” เขาย้ำก่อนที่เธอจะออกรถจากไป เธอมองผ่านกระจกมองหลัง ชายหนุ่มยังยืนอยู่ที่เดิม รอยยิ้มเขายังคงตามติดอยู่ในความทรงจำ อิส มองแหวนสีฟ้าอมเขียวบนนิ้วกลางด้ายขวามือด้วยแววตาสดใส แหวนที่อยู่ ๆ ก็กลายเป็นของเธออย่างสมบูรณ์ และจากหินก้อนเดียวกันกับกำไล และแหวนอีกวงบนมือหนาเรียวที่จับข้อศอกเธอสักครู่ รอยอุ่นยังอยู่ตรงที่เขาสัมผัส ซึ่งรอยสัมผัสนั้นอาจจะซึมลึกเข้าไปถึงเนื้อใจเธอแล้วก็ได้ ไม่น่าเชื่อว่า จากหินก้อนเดียวจะสามารถโยงใครอีกคนที่ไม่เคยพบเจอกัน ให้มาเจอกันได้โดยบังเอิญ บางทีอาจจะพรหมลิขิต หรือบางทีอาจเป็นเพราะเจ้าหินก้อนนี้ก็ได้ที่มันพาเธอให้มาเจอเขา หรือว่ามันพาเขามาเจอเธอกันแน่นะ หินสีฟ้าอมเขียวที่บินมาไกลมากๆ หินที่เชื่อกันว่าจะปกป้องคนสวมใส่ และมันจะปกป้องหัวใจเธอไม่ให้หวั่นไหวไปกับเจ้าของดวงตาสีน้ำตาลอ่อนคู่นั้นหรือเปล่านะ .เธอไม่รู้ อิสยิ้มกับตัวเอง. 3/3/05 turquoise จากคุณ : turquoise - [ 3 มี.ค. 48 12:19:38 A:210.86.140.143 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 .^ _ __ _ __ _ __ __ _ _ __ _ _ __ _ _ ^ จากคุณ : Er_R_naka- - สู้ยิบตา - [ 3 มี.ค. 48 12:47:37 A:10.30.3.12 X:202.28.27.3 ]

ความคิดเห็นที่ 3 !?! น่าร๊ากส์จัง !?! จากคุณ : OH-Won-C - [ 3 มี.ค. 48 15:04:25 A:172.24.81.233 X:202.129.16.29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 น่ารักจริง ๆ ด้วยค่ะ จากคุณ : jiw - [ 3 มี.ค. 48 16:09:09 A:61.90.109.153 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 จุดประกายอีกแล้วววววว ทำใจไม่ซื้อแหวนเทอร์ควอยส์มาพักนึงแล้ว นี่ต้องไปหาซื้ออีกแล้วสิเนี่ย เรื่องน่ารักจังค่ะ จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 3 มี.ค. 48 16:34:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เราชอบอมิทิสต์ ปกติจะเจอก้อนเบ้อเร่อ แบบนี้จะมีโอกาสมากขึ้นหรือเปล่าน้อ จากคุณ : scottie - [ 3 มี.ค. 48 21:28:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เนื้อเรื่องน่ารักจังค่ะ ชอบสำนวนด้วย สละสลวยดีจัง ^ ^ จากคุณ : bookmark - [ 3 มี.ค. 48 23:21:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 :) เดี๋ยวคงต้องไปหาซื้อบ้างนะเนี่ย เผื่อจะเจอที่มาจากหินก้อนเดียวกัน จากคุณ : natraps - [ 4 มี.ค. 48 16:01:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านสนุกครับ จากคุณ : GTW - [ 4 มี.ค. 48 19:50:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 น่ารักกกกก... จะมีตอนต่อไหมคะเนี่ย ^_^ จากคุณ : แมวเหมียวสีขาว - [ 4 มี.ค. 48 21:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 “นี่คุณ ..!!!!!” เอาน่าหล่อก็หล่อเหอะ..ขอแม่ชะเสียหน่อย หญิงสาวคิดในใจหากแต่.. ขอแม่ชะ หรือ  ฉะ ค่ะ  ^++++++^ ปล. พี่สก็อตตี้ชอบอมิทิสต์ เหมือนหนูยีเลยค่ะ      แล้วหนูยีก็ชอบอาเกตด้วย จากคุณ : หนูยี - [ 5 มี.ค. 48 22:33:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 น่ารักจังเลยค่ะ ความเป็นมาพวกนี้ดูลึกลับ น่าค้นหาและติดตามไปด้วยเลยค่ะ แล้วอิสจะไปเนปาลด้วยไหมคะเนี่ย อิๆๆ จากคุณ : นวล - [ 6 มี.ค. 48 10:17:03 A:128.103.186.48 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 หวานซะ อยากเจอบ้างอ่ะ หาอย่างงี้ให้สักคนได้มะอ่ะ จากคุณ : oreocream - [ 6 มี.ค. 48 22:41:27 A:61.90.22.154 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 หวานจังค่ะ อิจฉา จากคุณ : อุณากรรณ - [ 7 มี.ค. 48 17:17:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ชะ....มาแต่งตัดหน้ากันซะได้ 55555 สำนวนคุ้นตา คำผิดสะกิดใจ 555555555 จากคุณ : SONG982 - [ 8 มี.ค. 48 00:41:51 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาสารภาพผิดกันก่อนจะตอบกระทู้ อิอิ เจ้านัทเองแหละที่เป้นเจ้าของกระทู้ อ่ะ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีคนรู้นะเนี่ย แต่ถ้าใครรู้ความหมายของคำว่า “เปียรุส” ก็จะรู้ว่า เปียรุส ก็คือหินสีฟ้าอมเขียว หรือ เทอร์คอยซ์ Turquoiseนั่นเอง แต่ชื่อที่นัท ใช้ ก็คือ เปียร์รุส ซึ่งมันมี ร์ ติดมาอีกตัว แต่ความหมายก็คือความหมายเดียวกันนะเอง เอิ๊กๆๆ ขอบคุณทุกกำลังใจที่เข้ามาค่ะ ***คุณEr_R_naka- - สู้ยิบตา แหมมาเป็นคนแรกเลยอ่ะ ***คุณOH-Won-C  และ คุณ jiw แหม ชมกันต่อหน้าก็เขินหมดสิคะ (อ๊ากกก เค้าชมนิยายย่ะหล่อน) ***คุณอาราเร่ ระวังจะได้คู่จากหินก้อนเดียวกันนะคะ อิอิ ***คุณ: scottie แง่มมม พี่รักษ์อ่ะ จะเอาโอกาสไรอ่ะคะ โอกาศเจอหินก้อนใหญ่ หรือโอกาสเจอเจ้าของหิน อิอิ ***คุณbookmark อ้าวมีคนชมอีกคนแล้ว แสดงว่าฝีมือพัฒนาขึ้น แง่มมม ขอบคุณคร๊าบบบ ***คุณnatraps 5555 ลองดูค่ะ ***อาจารย์จีฯ แหม ภูมิใจมากเลย อาจารย์แวะเข้ามาเนี่ย แม้ว่าจะเขียนแค่สามคำก็เถอะ เอิ๊กๆๆ ***คุณ: แมวเหมียวสีขาว ไม่มีหรอกค่ะเพราะมันเป็นเรื่องสั้น  แต่อาจจะมีการยืมตัวละครไปเรื่องอื่น อิอิ ***คุณหนูยี ขอบคุณสำหรับคำผิด และก็ พี่ก็ชอบอาเกตด้วยนะ แต่ะเป็นพวกบูลอาเกตอ่ะ ***คุณนวล แฟนขาประจำ อิอิ ต้องลองไปถามอิสก่อนนะว่าจะไปหรือเปล่า 555 หรือว่าคุณนวลอยากไปแทนละจ๊ะ ***คุณoreocream - แหม คุณน้อง พี่จะไปหาจากไหนให้ละคะ พี่ยังหาไม่ได้เลย อิอิ ***เจ้านก มาอิจฉาอะไร ของหล่อนก็มีแระ เฮ้อออ ***นายเพลงเกือบพัน อ่ะนะยะ มาทำเป็นสำนวนคุ้นตาคำผิดสะกิดใจ แง่ม เด้วกัดเสียหรอก จากคุณ : เปียร์รุส - [ 14 มี.ค. 48 00:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เซฟไปอ่านตั้งนานแล้ว แต่เพิ่งมาเม้นต์ค่ะ เรื่องน่ารักดีค่ะ สงสัยต้องเริ่มสะสมหินพวกนี้แล้วสิคะ จากคุณ : รสา รสา - [ 14 มี.ค. 48 23:33:47 ]