ความคิดเห็นที่ 1 รับแซ่บ....เอ๊ย....รับทราบครับผม เอ...ผมคงต้องพิจารณาในส่วนงานของตัวเองบ้างแล้วมั้งเนี่ย ว้า...... จากคุณ : SONG982 - [ 3 มี.ค. 48 19:52:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มันทำให้เราลังเลว่า  ควรจะเอา  ผลงานของเรา ที่คาดว่าอาจมีการตีพิมพ์ ในวันหน้า  มาลงที่เวบบอร์ดสาธารณะนี้หรือเปล่า นะสิคะ หากยังมีการทำแบบนี้เราคนเขียนงาน  ทั้งที่รู้ว่าไม่มีอะไรตอบแทนนอกจากความสุขที่มีเพื่อนๆเข้ามาอ่าน    รู้ดีว่าคนอ่านเขาก็คงจะชื่นชอบผลงานเราอยู่บ้างจึงเรียกหางานของเรา  แต่เมื่องานมันมีการค้มครองทางกฎหมาย  ก็น่าที่จะมีการเคารพในสิทธิ์ของเจ้าของผลงานบ้างนะคะ   ในฐานะนักกฎหมายคนหนึ่ง  ขอประกาศปกป้องสิทธินักเขียนในเวบบอร์ดสาธารณะตรงนี้ด้วยคะ   หากยังมีการกระทำอย่างนี้ คงต้องทบทวนการลง เส้นทรายฯ ต่อเนื่องต่อไป เพื่อรักษาสิทธิที่จะเกิดกรณีแบบนี้ในภายหลังคะ แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 48 20:29:37 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 3 มี.ค. 48 20:24:54 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ในฐานะที่นำผลงานลงในเวบของตัวเองมาเกือบ10เรื่องแล้ว  เคยคิดถึงปัญหานี้ด้วย  แต่พอมาคิดถึงข้อเท็จจริงของการนำงานไปตีพิมพ์เผยแพร่ 1 ครั้งในระยะเวลาของสัญญาจะต้องกำหนดว่าเป็นการตีพิมพ์งานประเภทใด เช่นงานพิมพ์ในรูปแบบพ็อกเตกบุ้ค เราก็ให้เช่าสิทธิ์ไปพิมพ์เฉพาะรุปแบบนั้นไม่ได้ครอบคลุมไปถึงรูปแบบอื่น ด้วย  ผลงานนั้นยังถือว่าเราเป็นผู้ทรงสิทธิ์เต็มที่ ยกเว้นแต่ห้ามเราให้เช่าสิทธิซ้ำซ้อนกับ สนพ. อื่น ข้อนี้ถึงจะไม่ได้ และระหว่างที่ให้สิทธิ์จัดพิมพ์หนังสือในเวลาที่กำหนด เราสามารถให้สิทธิ์สำหรับการทำเผยแพร่ประเภทอื่นได้ ไม่ว่าจะเป็นละครทีวี  การตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ หรือหนังสือเฉพาะกิจ   การลงในอินเตอร์เน็ตในเวลานี้เหมือนการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์งานเสียมากกว่า  โดยตัวพี่หนูนาเองมิได้มีข้อตกลงว่าจะไม่เผยแพร่ประชาสัมพันธ์งานตัวเอง และสำนักพิมพ์มิได้ขอในข้อนี้ด้วย เพราะตระหนักว่าเป็นคนละสื่อกัน อันนี้พูดจากประสบการณ์นะคะ แต่ที่คุณโตมิโตฯ มาบอกกล่าวก็จะเก็บไว้เป็นความรู้ค่ะ ขอยืนยันว่าผู้เขียนงานทุกชิ้นมีสิทธิ์ในงานของตัวเต็มที่ เว้นแต่ในการให้เช่าสิทธิ์นั้นจะมีข้อตกลงในสัญญาที่จะเช่าซื้อสิทธิ์นั้นอย่างไรค่ะ จากคุณ : คุณหนูนา - [ 3 มี.ค. 48 20:51:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มันมีปัญหาหลายกรณีคะ  พี่หนูนา  สิทธิเป็นของคนเขียนก็จริง  ที่เอามาลงก็เพื่อสนุกๆกับเพื่อนและถือว่าได้รับความรู้จากเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านและตอบโต้ความเห็นด้วยกระทู้ได้ทันที ไม่ได้คิดเรื่องละเมิดหรือข้อกฎหมายอะไร แต่จากประสบการณ์ที่เห็นมา(อาจจะผิดพลาดก็ได้)  การทำสำเนาไฟล์จากเวบบอร์ดในกระทู้งานเขียนมีเป็นจำนวนมาก และมีการถ่ายโอนข้อมูลกันในรูปแบบอีเลคโทรนิกส์เมล์    นักเขียนในเวบบอร์ดหลายคน  มาปะข้อความตัวเองไม่กี่เดือน  ก็ถูกรวมเล่มจำหน่ายในชิ้นงานชื่อของบุคคลอื่น  แล้วเจ้าของผู้สร้างสรรค์ผลงานได้รับอะไรจากการเผยแพร่ชิ้นนั้นหรือเปล่า  คำตอบคือเปล่า   คนที่ได้ประโยชน์คือ ผู้รวบรวม แล้วจัดพิมพ์  ซึ่งแน่นอนไม่ใช่คนเขียน กฎหมายคุ้มครองกรณีนี้ได้  แต่ไม่มีการเรียกร้องสิทธิเพราะเห็นว่าเป็นชิ้นงานเล็กๆไม่สำคัญอะร ครึ่งหน้า หรือสองสามหน้า  แต่มันคือมันสมองของคนคิดงาน    ทำให้ปล่อยปละละเลยเรื่องการคุ้มครองสิทธิของนักเขียนในเวบบอร์ดสาธารณะกันค่อนข้างสูง   เลยมีการทำสำเนาแล้วส่งต่อกันอย่างกว้างขวาง  แต่ถ้างานชิ้นนั้นถูกนำไปทำสำเนาแล้วจำหน่ายอย่างกรณีที่กล่าวไว้ละคะ  อาจจะมีการเปลี่ยนชื่อตัวละคร หรือชื่อเมืองและนามปากกา  คนเสียหายคือนักเขียนเองคะ   โตมิโต  ไม่อยากให้มีกรณีเช่นนี้กิดขึ้นเลย   เลยต้องออกมาขอร้องกันก่อน น้องๆที่ปะงานลงในเวบบอร์ดนี้  ถ้าหากมี สนพ. มาติดต่อไปลงพิมพ์  ขณะที่พิมพ์ขาย  แล้วมีคนมาลงในกระทู้ขอไฟล์ชิ้นงานเดิม  ถามว่า  สนพ.เขาจะคิดอย่างไรคะ หากการสำเนาไฟล์ที่อยู่ในรูปแบบจัดพิมพ์ได้ถ้าตกไปอยู่ในคนที่มีเครื่องพิมพ์   นั่นคือการละเมิดสิทธิการพิมพ์ใช่ไหมคะ  กฎหมายสามารถตีความว่าใช่อย่างแน่นอน  การขอไฟล์อาจจะไม่ผิดตามเรื่องการละเมิดจัดพิมพ์ทันทีหรอกคะ  แต่น่าจะผิดขั้น..ตระเตรียมการ...หรือพยายาม...มากกว่า แต่ในฐานะเจ้าของผลงานที่มีการเช่าสิทธิ์ไปแล้ว    เมื่อเรารับรู้การตระเตรียมการ หรือพยายามกระทำการดังกล่าว แล้วเพิกเฉย   ต่อมามีปัญหากับสำนักพิมพ์ภายหลัง  เราเจ้าของผลงานย่อมถูกดำเนินการตามกฎหมายได้คะ  พราะเราเป็นคนนำผลงานมาลงที่เวบบอร์ดให้เขาเอาไปทำสำเนาเอง เราต้องรับผิดชอบ การแจ้งสงวนสิทธิของโตมิโต  ก็ทำเพื่อแสดงความรับผิดชอบของตัวเอง  ที่จะขอร้องให้ยุติการกระทำที่ก่อให้เกิดปัญหาตามมาภายหลังคะ  และอยากจะทำเพื่อปกป้องสิทธิของเพื่อนๆที่สร้างสรรค์งานในบอร์ดสาธารณะของที่นี่ด้วยเช่นกัน     เราอยู่บนถนนฯที่สวยงามของตัวอักษร  ก็ช่วยกันปกปักรักษาถนนเส้นสวยนี้ไว้ให้นักเขียนและนักอ่านทุกๆคนได้สร้างสรรค์งานเต็มที่ไม่ต้องกังวลเรื่องพวกนี้กันเลยเถอะนะคะ จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 3 มี.ค. 48 21:25:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องการโดนลอกงานหรือละเมิดนั้นพี่หนูนาคิดว่าโดนกันทั่วหน้าค่ะ โดยเราตามกันไม่ถึง  พี่หนูนาเองเจอบ่อยมาก จนเบื่อแกมระอาเสียแล้ว งานที่พี่หนูนาเอามาลงคืองานที่พิมพ์จำหน่ายแล้ว มันเป็นการยืนยันสิทธิ์การกระทำก่อน หากมีการทำภายหลังเค้าละเมิดเราแน่นอน แต่ก็คงกระทบถึงสำนักพิมพ์ด้วยตามที่บอก เราสามารถไล่เบี้ยได้ค่ะ คือคิดว่าคงต้องจัดการกับคนละเมิดอย่างจริงจัง เราต้องช่วยกันสอดส่องดูแลค่ะ แต่กฏหมายมิได้คุ้มครองในการที่ชื่อตัวบุคคลและอื่นๆได้ถูกดัดแปลงไปอีกเหมือนกัน กรณีนี้ที่หวังโดยไม่พึ่งพากฏหมายคือหวังในความเป็นมนุษย์ว่าจะมาแย่งชิงฉกฉวยไปเป็นของตัวเองหรือ เคยมีคนบอกพี่หนูนาว่างานนิยายพี่หนุนาถูกนำไปดัดแปลงทำนิยายเล่มสั้นๆ ขนาด10ตอนจบมากมายก็ได้แต่ทำใจว่าแบ่งปันให้พวกเขามีที่ทำกิน   เรื่องนี้ละเอียดอ่อนมากค่ะ แต่หากพวกรักจะลอกเค้าไม่ได้มาลอกเอาจากในเนตอย่างเดียว เพราะงานพี่หนูนาทำมาก่อนจะมีงานในเน็ต บางทีการลงงานในเน็ตก่อน โดยอาศัยวันเวลาที่นำมาลงและระหว่างรอการตีพิมพ์เป็นรุปเล่ม  จะช่วยเราได้ในเรื่อง ของการทำก่อนได้ด้วยค่ะ เป็นการบอกกล่าวว่างานของเราได้ถูกสร้างสรรค์ขึ้นก่อน พูดเรื่องนี้แล้วเหนื่อยใจค่ะ มีอะไรต้องสังคายนากันอีกมากมาย เสียดายแต่เวลาที่เราต้องมารบรากับเรื่องแบบนี้จนเสียเวลาคิดงานสร้างสรรค์ดีๆออกมา  จริงไหมคะ จากคุณ : คุณหนูนา - [ 3 มี.ค. 48 22:15:11 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กรณีของพี่หนูนา  เป็นกรณีเพิ่งปรึกษากับคู่หูนักกฎหมายอยู่พอดีคะ เป็นกรณีที่พี่หนูนาโดนอยู่เลยคะ  ว่าจะทำอย่างไร แต่กรณีนี้ ของโตมิโต เอง ป้องกันโดยมีพยานหลักฐานทางอิเลกทรอนิคส์ไว้ล่วงหน้าแล้ว หากมีการต่อสู้เรื่อง ผู้สร้างสรรค์ผลงาน และเจ้าของผลงานตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ฯ   จะนำหลักฐานเหล่านี้เข้าชี้แจงว่าเราเป็น ผู้สร้างสรรค์ชิ้นงานจริงคะ โชคดีที่คู่หูจบเรื่องพยานหลักฐานทางอิเลกทรอนิคส์มาโดยตรง   เลยเตรียมไว้คะ   ปัญหามันเยอะจริงๆดังว่า...สงสัยต้องสู้กันอีกหลายตั้ง กว่าจะช่วยปกป้องสิทธินักเขียนไทยได้จริงๆ จบแล้วนะคะ  โตมิโตขอหยุดเรื่องนี้ไว้ตรงนี้คะ     และจะขอไปก้มหน้าก้มตาเขียนเส้นทรายฯต่อ  กำลังสนุกอยู่เลย.....................................ชะแว๊บบบบ แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 48 07:59:30 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 3 มี.ค. 48 22:33:00 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาเรียนรู้ค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 3 มี.ค. 48 23:06:04 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาเรียนรู้ครับ ^__^. จากคุณ : GTW - [ 4 มี.ค. 48 07:34:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้วเหมือนขู่ว่าจะไม่เอานิยายมาลงต่อเหรอเปล่าค่ะ อืมม อยากแนะนำอย่างที่คุณหนูนาบอกเหมือนกันว่า เสนอสำนักพิมพ์ให้ได้ตีพิมพ์ก่อนแล้วค่อยมาลงก็ได้ค่ะ ถ้าสนุกมาก ก็เต็มใจซื้อมาอ่านอยู่แล้ว ปีๆ หนึ่งก็หมดไปกับหนังสือหลายเหมือนกัน คือแค่รู้สึกว่า บอรด์สาธารณะแห่งนี้แหละ ที่เคยมีเพื่อนๆ หลายคนเป็นกำลังใจให้ คอมเม้นท์ให้ นักเขียนหลายคนบนถนนนักเขียน ก็มีผลงานตีพิมพ์ออกมาหลายๆ เรื่องอย่างที่เห็นอยู่บนแผงหนังสือทุกวันนี้ อ่านในนี้จบไปแล้ว ตีพิมพ์ออกมาก็มาอุดหนุนกันอยู่เรื่อย ไม่ได้จะทำให้รู้สึกว่าอะไรนะค่ะ แต่อยากให้คุณโตมิโด ลองมุมกลับดูบ้าง ส่วนตัวเองไม่เคยเขียนอะไรเลย มีแต่ตามอ่านอย่างเดียว อ่านแล้วก็ได้แต่เป็นกำลังใจให้เท่านั้น แล้วก็คิดว่าเพื่อนๆ ในนี้หลายๆ คนก็คงเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน ทุกคนน่าจะรักการอ่าน รักหนังสือกันทั้งนั้น จากคุณ : natraps - [ 4 มี.ค. 48 13:21:53 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณคุณ Natraps  ที่แนะนำมาคะ โตมิโตเกิดได้เพราะบอร์ดนี้คะ   มีแรงเขียนทุกค่ำคืนเพราะเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านงานทุกคน  ตั้งใจทำงานให้เพื่อนมาตรวจการบ้าน จนจบเรื่องแรกและเข็นต่อในเรื่องที่สอง   เขียนจบก็บอก ส่งพิมพ์ก็บอก เรื่องขู่ไม่ลงนั้น  คงเป็นความเข้าใจผิดในคำที่บอกว่าต้องทบทวนเส้นทรายฯ  เพราะว่าใจนั้นอยากลงต่อ โดยหาทางลงโดยปกป้องลิขสิทธิ์งานไปพร้อมกัน  ให้ถูกต้องตามกฎหมายลิขสิทธิ์คะ ที่มาของประกาศฉบับนี้ไม่ใช่เรื่องการปะบอร์ดแล้วเพื่อนๆมาอ่าน แล้วเซฟไฟล์ไปอ่าน แต่เป็นกรณีการแจ้งขอไฟล์ในบอร์ดสาธารณะแห่งนี้   ทั้งๆที่รู้ว่า เรื่องนั้นมีการเช่าสิทธิ์ในการพิมพ์ไปแล้วคะ   สร้างความเดือดร้อนมาก   จึงต้องเป็นประกาศฉบับนี้ เพื่อป้องกันสิทธิของตนในฐานะคนทำงานและผู้ให้เช่าลิขสิทธิ์ และป้องกันไมให้ สำนักพิมพ์มาฟ้องร้องคนเขียนเอาได้ทีหลังว่าในฐานะเจ้าของงานเราไม่ได้อนุญาตให้มีการแลกเปลี่ยนไฟล์งานชิ้นนี้  แต่อย่างใด คำแนะนำของคุณ Natraps ก็น่าสนใจคะ  ที่ควรจะหยุดเรื่องไว้ก่อนจนกว่าจะมีการเจรจาเพื่อพิมพ์  แล้วค่อยเอามาลง  จึงต้องขอขอบคุณไว้ที่นี้ด้วยคะ ว่าแต่ว่า    ออกตัวเป็นนักอ่านนะ.....เขาไปอ่านตอนใหม่หรือยังคะ  อิ อิ อิ  (ขายของเหมือนเคยค่า) จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 4 มี.ค. 48 14:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่า... มาอ่าน ขอรับ แหะ แหะ ขอรับ อ่านเพื่อทราบ พร้อม ๆ กับรับรู้ความเห็นหลากหลาย ขอรับ เอ่อ.... ขอรับ แหะ แหะ ขอรับ สวัสดี ขอรับ จากคุณ : นายทิวา - [ 4 มี.ค. 48 20:19:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตามหลังพี่ทิวามาด้วยคน มาอ่าน มารับทราบ มาเก็บเกี่ยวความรู้ เพื่อทำความเข้าใจ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 4 มี.ค. 48 20:27:18 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อืม.....ได้ข้อควรระวังเยอะเลยนะคะ โตมิฯวุ่นอยู่เหรอไม่เมล์มาเม้าท์บ้างเลย เราเขียนจบแล้วนะผ่านหมดแล้วจ้า 555 โล่ง จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 5 มี.ค. 48 00:08:23 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อือ อ่านแล้วร้องหือ ม่ายช่ายอะไร เผอิญว่างงศัพท์กฏหมายน่ะค่ะ อิ อิ ปาล์มแนะให้คุณโตไปอ่านที่ลิ้งค์นี้ด้วยค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3330547/W3330547.html เผื่อจะได้ให้ีความช่วยเหลือทางกฎหมายกับคุณเด็กทะเลบ้าง ปล.ดีแย้วที่มีมิตรรู้เรื่องกฎหมาย เวลามีเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาล ปาล์มจะได้ปรึกษาคุณโต ^^ จากคุณ : ปาล์ม. - [ 5 มี.ค. 48 02:12:50 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณโตคะ อันนี้หนูเก๋ต้องเข้ามาขอโทษนะคะ ที่ทำให้เกิดความลังเลกับหลาย ๆ คนเขียนในที่นี้ รวมทั้งที่อยู่ในเว็บอื่น ๆ ด้วยค่ะ อันที่จริงก็คือว่ายังไม่เห็นหนังสือที่ออกพิมพ์และอยากอ่านมากค่ะ แต่ก็ตั้งใจที่จะไปซื้อหนังสืออยู่แล้ว แต่อยากจะอ่านมาก หุหุ ก็เลยกลายเป็นว่าเหมือนคนเปิดประเด็นให้หลาย ๆ ท่านได้มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ไม่ได้คิดที่จะละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของผู้เขียนและคนอื่น ๆ เลย แต่ก็ยอมรับผิดค่ะ หวังว่าคงจะไม่ตัดช่องน้อยโดยไม่นำเรื่องลงอีกนะคะ จากคุณ : หนูเก๋ (หนูเก๋) - [ 5 มี.ค. 48 10:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เข้ามาขอบคุณ หนูเก๋     ที่เข้าใจคะ แต่การประกาศนี้  ไม่ได้จำเพาะใครคนใดคนหนึ่ง แต่เป็นการปกป้องสิทธิของไฟล์อัสวัดฯ  ที่อยู่ในความครอบครองของใครก็ตาม ที่เอาไปจากเวบบอร์ดสาธารณะแห่งนี้ทั้งหมดคะ     ถ้าผู้อ่านและหนูเก๋ เข้าใจนะคะ  โตมิโตก็รู้สึกสบายใจยิ้มออกมาได้หลังจากไปสัมมนาหัวพอง มาสองวันคะ แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 48 22:31:00 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 5 มี.ค. 48 22:27:50 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ดีใจจังเลยค่ะที่เรื่องนี้ได้ตีพิมพ์จะได้ไปซื้อมาเก็บไว้ อ่านแล้วชอบอ่ะค่ะ หุหุ.. แล้วจะวางแผงทันงานหนังสือมั๊ยคะ เผื่อจะได้ลดไง(ยังแอบงก) ปล.ถ้าคุณโตมิโตไปแจกลายเซ็นคงดีนะ เช็คเรตติ้งนิดนึง แล้วเราก็อยากได้ลายเซ็นด้วย จากคุณ : เออช่าย - [ 6 มี.ค. 48 02:37:09 A:203.113.45.69 X:203.151.140.112 TicketID:052252 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขออนุญาตแวะมาคุยเรื่องนี้ด้วยคนค่ะ แต่ไม่ใช่แง่มุมของกฎหมายแท้ๆ นะคะ เคยคุยกับอาจารย์ที่สอนกฎหมายลิขสิทธิ์ที่มหาวิทยาลัย ท่านบอกว่ากฎหมายลิขสิทธิ์โดยเฉพาะของไทยตอนนี้ตามเทคโนโลยีไม่ค่อยทันแล้วค่ะ และปัญหาอีกประการหนึ่ง คือ วัฒนธรรมของสังคมชาวเน็ต กับ ชาวกฎหมายหรือธุรกิจนั้นแตกต่างกันค่อนข้างมาก มีประเด็นที่น่าสนใจ คือ ท่านบอกว่า สำหรับคนที่เล่นอินเตอร์เน็ตมีวัฒนธรรมอย่างหนึ่งที่เรียกว่า copying culture อย่าว่าแต่ใครเล้ย ขนาดคนรู้กฎหมายอย่างผมก็ทำ คุณก็ทำ มีใครบ้างเซฟข้อมูลจากเน็ตมาเก็บโดยอีเมล์ไปบอกเจ้าของข้อมูลเขาก่อน... ถึงมีก็น้อยรายเต็มที แต่อย่างเราๆ นั้นมีข้อยกเว้นของกฎหมายลิขสิทธิ์เรื่องการใช้เพื่อศึกษาวิจัยไว้ให้อยู่แล้ว แต่ขณะเดียวกันก็มีมารยาทและหลักปฏิบัติทางวิชาการบังคับให้ต้องระบุที่มาของข้อมูล อะไรที่ไม่ใช่ของเราจะเอามาเป็นของเราไม่ได้ ตัวเองนั่งฟังก็ว่า... เออ จริงแฮะ สังเกตง่ายๆ ก็คือ สื่ออินเตอร์เน็ตนั้นเป็นสื่อที่เข้าถึงง่าย และ สามารถก็อปปี้ข้อมูลกันได้ง่ายๆ และเป็นเรื่องปกติ แต่ กฎหมายลิขสิทธิ์นั้น มีการพัฒนาการมาจากฝ่ายผู้จัดพิมพ์เรียกร้องสิทธิในการจัดพิมพ์ผลงานที่เขาได้ใช้(เช่า) หรือรับโอนมาจากผู้สร้างสรรค์งานด้วย (เลยเป็นที่มาของคำว่า copyright นี่ไงคะ ส่วนสิทธิของนักเขียน บางทีก็เรียกอีกอย่างว่า authour's right) ทั้งนักเขียนและผู้จัดพิมพ์เลยตระหนักถึงสิทธินี้ของตัวเองว่าเป็นสิทธิที่ตนพึงมีและควรรักษา ดังนั้น วัฒนธรรมนี้เลยส่งผลต่อสิ่งที่เรียกว่า Legal Consciousness หรือ ความตระหนักรู้เกี่ยวกับกฎหมาย พูดง่ายๆ ว่าความรับรู้ว่ากฎหมายให้อันนี้ทำได้ ทำไม่ได้ มีสิทธิอะไรหรือเปล่าของคนที่ อยู่ใน copying culture กับ copyright culture ต่างกันไปด้วย คนที่เซฟไปก็ว่าไม่เป็นไรหรอก แต่คนเขียนคนพิมพ์ก็บอกว่า ไม่เป็นไรได้ไง เป็นสิ มันก็เลยเป็นปัญหาขึ้นเมื่อนักเขียนที่เขียนเรื่องลงเน็ต มีผลงานที่เป็นรูปเล่มออกมา แล้วในขณะเดียวกันก็มีคนเซฟงานไปอ่าน ถ้าไม่พูดถึงข้อยกเว้นในกฎหมายลิขสิทธิ์ที่ไม่ถือเป็นการละเมิดแล้ว การเซฟถือเป็นการละมิดลิขสิทธิ์แล้ว เนื่องจากเป็นการทำซ้ำ ถ้าพูดกันตามศัพท์กฎหมายอาญาก็ต้องบอกว่าเป็นความผิดสำเร็จแล้วค่ะ ไม่มีพยายามหรือตระเตรียมทั้งสิ้น ปัญหาที่เกิดขึ้นก็คงอธิบายด้วยเหตุผลที่ว่ามาส่วนหนึ่งนั่นแหละค่ะ แต่ถ้ามองอย่างคนอ่าน ก็เข้าใจคนอ่านที่ชอบผลงานหรือไม่มีเวลาอ่านตอนนั้นจริงๆ เลยเซฟเก็บไว้อ่านนะคะ เพราะบางทีตัวเองก็ทำแบบนั้นเวลาไม่มีเวลาอ่านให้ละเอียดเหมือนกัน แต่เอาไว้อ่านคนเดียว ไม่ได้ส่งต่อให้ใคร แต่เหตุผลด้านธุรกิจและผลประโยชน์ที่นักเขียนกับสำนักพิมพ์ก็สำคัญเหมือนกัน เพราต่างฝ่ายก็ต่างต้องรักษาผลประโยชน์ซึ่งกันและกันด้วย ในฐานะของคนที่เขียนบ้าง อ่านบ้าง เรียนกฎหมายมาบ้าง(ไม่รู้จบมาได้ไง) เลยลองสวมหมวกหลายๆ ใบ มองแบบหาจุดกึ่งกลางของเรื่องนี้ดูค่ะ และต้องบอกว่าเป็นความเห็นส่วนตัวจริงๆ ประเด็นแรก : กรณีเซฟไปอ่าน หรือ ขอไฟล์ไปอ่าน สำหรับตัวเอง ถ้าเซฟไปอ่านเฉยๆ หรือขอไฟล์ไปอ่าน ก็ไม่เป็นไร ไม่ว่ากันค่ะ เพราะเป็นการใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตัวของนักอ่าน (ดู พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ 2537 ม. 32 - 33 ข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์) แต่เพื่อความสบายใจของนักเขียนและสำนักพิมพ์ และเพื่อความเหมาะสมในหลายๆ ด้าน ก็ต้องขอความร่วมมือนักอ่านด้วยกันว่า เรื่องไหนที่มีการบอกกล่าวว่ากำลังจะได้ตีพิมพ์แล้วก็อย่าขอไฟล์เขาเลยดีกว่าค่ะ ไม่งั้นอดอ่านเรื่องดีๆ จากฝีมือนักเขียนเก่งๆ แล้ว เสียดายแย่เลย ประเด็นที่สอง : กรณีเซฟไปอ่าน หรือ ขอไฟล์ไปอ่านแล้วมีการดัดแปลงงาน ทำซ้ำ หรือ เผยแพร่งานโดยไม่ได้ขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างนี้ยอมไม่ได้ค่ะ เห็นใจคุณหนูนาจริงๆ และเห็นด้วยกับสิ่งที่คุณโตมิโตเตรียมพร้อมไว้ แต่ถ้าเขาอ้างเรื่องลิขสิทธิ์ไม่คุ้มครองครอบคลุมถึงความคิด(ไอเดีย)เรื่องมันก็ยาวเหมือนกันนะคะ พิสูจน์กันทีเหมือนจับกิ้งกือใส่รองเท้า ถ้าไม่รบกวนเกินไป อยากขอความรู้จากคุณโตมิโตเรื่องพยานหลักฐานทางอิเลกทรอนิคส์ด้วยค่ะ คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับชาวถนนฯมากเช่นกัน ^ ^ สงสัยต้องมีการทบทวนกฎหมายลิขสิทธิ์ไทยในส่วนที่เกี่ยวกับอินเตอร์เน็ตใหม่ซะทีละมั้งคะ มาแล้วก็พล่ามซะยาวเลย... ขอโทษที่ใช้พื้นที่ไปซะเยอะเลยด้วยนะคะ ว่าแล้วก็ไปเป็นนักอ่านที่ดีของเจ้าของกระทู้ดีกว่า ^ ^ จากคุณ : ปิยะรักษ์(ไม่ได้ล็อกอิน) - [ 6 มี.ค. 48 15:17:05 A:203.172.52.87 X: ]