ท่ามกลางความโกลาหล บุคคลสี่คนโลดแล่นหลบหนี มุ่งตรงไปยังประตูใหญ่ของสำนักฉิกจับอิด เป็นประตูใหญ่ที่ทำหน้าที่ป้องกันตัวสำนักอย่างแข็งกล้ามานับสิบปี ช่วงเวลาหลังจากที่เสียงระเบิดดังขึ้นแม้นมิเนิ่นนานนัก ทว่าทั้งสี่ก็สมควรหลบหนีไปได้แต่แรก เหตุใดจนป่านนี้ยังมิสามารถหลบหนีไปได้อีก? คำตอบก็คือ หนึ่งในสี่คนนั้นมีอยู่ผู้หนึ่งที่ได้รับบาดเจ็บจนมิสามารถโลดแล่นไปได้เร็วนัก และเพราะคนผู้นี้กลับกลายเป็นว่าเป็นตัวถ่วงให้อีกสามคนมิสามารถโลดแล่นหลบหนีไปได้อย่างรวดเร็ว
และคนผู้นี้ถึงกลับเป็นยอดมือปราบอันดับหนึ่ง ควบกับตำแหน่งยอดฝีมืออายุเยาว์ที่ร้ายกาจที่สุดในรอบสามร้อยปี ...เป็นฮั่นตง!
การพ่ายแพ้ต่อหลี่เฉินเชียง บวกกับฤทธิ์ยาเสริมกิเลสที่กัดกร่อน และอาการบาดเจ็บสาหัสจากการฝืนใช้กระบวนท่า "เงาพรายไร้รูป" กลายเป็นสิ่งที่กระทบกระเทือนจนยอดมือปราบผู้นี้ให้ตกอยู่ในสภาพราวกับคนพิการ มิอาจใช้พลังภายในได้แม้เพียงเศษเสี้ยว และเพราะสาเหตุนี้ฮั่นตงเท่ากลับเป็นคนพิการที่ปราศจากกำลังฝีมือแล้ว!!!!
เหวินเหม่ยชิงเหม่อมองใบหน้าด้านข้างของฮั่นตง ด้วยสายตาที่ห่วงใยและเป็นกังวล ฮั่นตงคล้ายรู้สึกว่าถูกจับจ้อง ก็พลันหันหน้าไปทางหญิงสาว เขากล่าวออกมาเสียงเบา
"ข้าพเจ้ามิเป็นไร" ฮั่นตงพยายามฝืนยิ้ม ทว่ามิว่าผู้ใดก็ต่างดูออกว่าเป็นรอยยิ้มที่พยายามเค้นออกมาอย่างยากลำบาก เพียงแค่เผยอยิ้มยังเจ็บปวดถึงเพียงนี้ อย่าว่าแต่เรื่องโลดแล่นไปมาเลย!
"ท่านมิต้องกล่าวอะไรแล้ว รอจนพ้นจากที่นี่ พวกเราค่อยหาทางรักษาอาการของท่าน" เหวินเหม่ยชิงกล่าวเสียงเครือ
ฮั่นตงส่ายศีรษะ กล่าวว่า
"อาการของข้าพเจ้า ข้าพเจ้ารู้ดีที่สุด ครั้งนี้แม้นรอดชีวิตมาได้ ทว่ากำลังฝีมือของเราได้สูญสิ้นจนหมด นึกมิถึงว่าความคิดหลงผิดเพียงวูบเดียวของเรา เป็นเหตุให้เราต้องพ่ายแพ้ และมีสภาพเช่นนี้!"
"พี่รองท่านอย่างพึ่งกล่าวมากความ อย่างไรกำลังฝีมือของท่านต้องฟื้นคืนมาได้แน่" เสี่ยวโกยกล่าวอย่างมั่นใจ ทั้งๆ ที่ตัวมันเองมิมีความมั่นใจแม้แต่น้อย
ฮั่นตงฝืนยิ้มอีกครา
"นึกมิถึงยอดมือปราบฮั่นตงก็มีวันนี้!!"
ทั้งสี่ค่อยพบว่าเวลานี้มีบุรุษผู้หนึ่งยืนขวางทางอยู่ด้วยอากัปกริยาเฉยชา
ชายผู้นี้มีรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าเล็กเรียว ร่างกายล่ำสัน ดวงตาทั้งคู่ปราดเปรียว กลอกกลิ้งไปมา แสดงถึงความฉลาดเฉลียว นิ้วมือของมันเรียวยาวและมั่นคง ปลายเล็บทุกนิ้วตัดเล็มขัดถูอย่างเรียบร้อย เพียงแต่มันเผยให้ท่อนแขนเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างซุกเก็บในชุดหลวมยาว เป็น
.ซิเหวินคัง!
ผู้ที่สกัดขัดขวางทั้งสี่กลับเป็นยอดฝีมือของฉิกจับอิด หัตถ์เทพบัญชา ซิเหวินคัง!!!
"ซิเหวินคัง!!!"เสี่ยวโกยอุทานออกมา
"เป็นเราเอง!" ซิเหวินคงรับคำ
"ลำพังเจ้ากลับคิดขัดขวางพวกเรา!!!" เสี่ยวโกยตวาด
"มิใช่ทั้งสองประการ" ซิเหวินคังกล่าวเสียงเรียบ
"มิใช่ทั้งสองประการ?" เสี่ยวโกยทวนคำ ส่วนฟาหลินซี และเหวินเหม่ยชิงพากันจับจ้องมองดูว่าคนผู้นี้คิดเล่นตลกอันใด
"ใช่แล้ว มิใช่ทั้งสองประการ" หัตถ์เทพบัญชากล่าวย้ำ
"เป็นสองประการใด?" ฟาหลินซีถามขึ้นด้วยเสียงเรียบเฉย ดวงตาทั้งคู่เพ่งมองอากัปกริยาของอีกฝ่าย
"หนึ่งก็คือ มิใช่เราผู้เดียว!" ซิเหวินคังกล่าวจบ ที่ด้านหลังพลันปรากฏเงาคนไหววูบ
ทั้งสี่มิต้องหันไปดูก็ทราบว่ามียอดฝีมืออีกผู้หนึ่งปรากฏที่ด้านหลัง!
"ฟังจากเสียงฝีเท้า และพลังกดดัน คนผู้นี้คงเป็น 'พ่อบ้าน' กู่ฮวยฮวยแล้ว" เหวินเหม่ยชิงกล่าวเสียงดัง
"เป็นข้าพเจ้า" เสียงที่ด้านหลังตอบกลับมา
"อีกประการเล่า?" เสี่ยวโกยส่งเสียงถามหัตถ์เทพบัญชาที่ด้านหน้า
"พวกเรามิได้คิดขัดขวางพวกเจ้า!" ซิเหวินคังกล่าวจบ กลับหลีกไปอยู่ที่ด้านข้าง คล้ายเปิดทางให้คนทั้งสี่
เสี่ยวโกย ฟาหลินซี และเหวินเหม่ยชิงพากันเรามองดูท่าน ท่านมองดูเรา มิเข้าใจว่าอีกฝ่ายเล่นตลกอันใด
ฟาหลินซีพยักหน้าให้สัญญาณกับเสี่ยวโกย และเหวินเหม่ยชิง
เสี่ยวโกย และฟาหลินซีประคองร่างฮั่นตงโลดแล่นผ่านข้างกายซิเหวินคัง ขณะที่จะพ้นไปนั้นเอง หัตถ์เทพบัญชาก็พลันลงมือ!!!
มันใช้มือข้างซ้ายจี้สกัดเข้าใส่ศีรษะเบื้องหลังของฟาหลินซีอย่างดุดัน เหวินเหม่ยชิงอุทานดัง "อา" กระบี่ในมือกลายเป็นรุ้งยาวทิ่มสกัดเข้าใส่มือข้างนั้นของซิเหวินคัง เห็นได้ชัดว่าหัตถ์เทพบัญชาต้องกลับกลายเป็น "หัตถ์พิการ" ทันใดนั้นรุ้งยาวอีกสายก็พุ่งทะยานจากด้านหลังเข้าปะทะกับกระบี่ในมือของเหวินเหม่ยชิงดัง "เปรื่อง!"
เหวินเหม่ยชิงรู้สึกข้อแขนชาด้าน รีบพลิกกระบี่ในมือปัดป่ายกระบี่เล่มนั้นออกห่าง
เป็นการลงมือของกู่ฮวยฮวย!
และวินาทีนั้นฝ่ามือของซิเหวินคังอยู่ห่างจากศีรษะของฟาหลินซีเพียงมิถึงคืบ ฉับพลันนั้นปรากฏมือข้างหนึ่งงองุ้มเป็นกรงเล็บพุ่งเข้าปะทะกับฝ่ามือของซิเหวินคัง!
"ครืนนนน"
ซิเหวินคังรู้สึกราวกับซัดฟาดฝ่ามือลงบนผนังเหล็กกล้าอันแข็งแกร่ง พลังฝ่ามืออันหนักหน่วงล้วนแต่สะท้อนสะเทือน จนมันต้องรีบดีดกายถอยไปเบื้องหลังถึงสามก้าว
กรงเล็บอันทรงพลังข้างนั้น กลับเป็นของฟาหลินซีเอง! เวลานี้คนได้ผละจากร่างของฮั่นตง พุ่งจู่โจมติดตามเข้าหาซิเหวินคังโดยพลัน!
ฟาหลินซีนั้นเมื่อพยักหน้าเป็นสัญญาณให้กับเหวินเหม่ยชิงระมัดระวัง ตนเองก็ลอบเร้นเดินลมปราณ เกร็งพลัง "กรงเล็บมังกร" ใส่อุ้งมือขวา เตรียมรับมือการลอบจู่โจมของอีกฝ่าย ดังนั้นเมื่อรู้สึกมีพลังคุกคามที่ด้านหลัง ก็หงายกรงเล็กพลิกกลับซัดฟาดเข้าต้านปะทะได้อย่างทันท่วงที
ซิเหวินคังคำรามคราหนึ่ง มิเพียงมิหลบหลีก กลับถลันกายเข้าพัวพันฝ่ายตรงข้าม มือข้างซ้ายซัดฟาดฝ่ามือออกมิหยุดยั้ง ตลอดเวลากลับใช้เพียงมือข้างเดียว ส่วนแขนขวาที่ซุกอยู่ในแขนเสื้อยาวล้วนแต่มิขยับเคลื่อนไหว
ที่แท้แขนข้างนั้นของมันหลังจากโดน "เงาพรายไร้รูป" ก็กลับกลายเป็นพิการ ดังนั้นตลอดเวลาเพียงซุกซ่อนในแขนเสื้อเพื่อปกปิดความพิการ
ฟาหลินซีรู้สึกพลังฝีมือของหัตถ์เทพบัญชาผู้นี้มิเข้มแข็งร้ยกาจดุจดิม การสูญเสียแขนข้างหนึ่งกลับลดทอนพลังการฝึกปรือของมันไปกึ่งหนึ่ง
ดังนั้นฟาหลินซีชิงเป็นฝ่ายได้เปรียบ ร่ายรำกรงเล็บมังกรทั้งซ้ายขวา ทยอยจู่โจมเข้าใส่ แต่ละกระบวนท่าล้วนเข้มแข็งแกร่งกล้า จู่โจมโดยพลิกแพลง บีบบังคับให้ซิเหวินคังต้องถอยร่นมิเป็นกระบวน!!!
ด้านเหวินเหม่ยชิงเองเวลานี้ก็ใช้เพลงกระบี่ในแนวทรงกลมของหันซาน ร่ายรำต่อเนื่อง คล้ายสายน้ำที่ไหลไปมิมีวันจบสิ้น ทิ่มแทง สะบัดฟัน แต่ละกระบวนนุ่มนวลต่อเนื่อง รุกไล่จนกู่ฮวยฮวยมือไม้ปั่นป่วน
ยอดฝีมือทั้งสองของฉิกจับอิดตกเป็นรองฝ่ายตรงข้ามอย่างเห็นได้ชัด!!!
"ยาห์" ฟาหลินซีวกฝ่ามือเข้าหาตัว จากนั้นพลิกแพลงเป็นสลับไขว้ ค่อยม้วนผลักออกจู่โจม กระบวนท่านี้เรียกว่า "มังกรคู่กลับตัว" เป็นท่าเพลงอันร้ายกาจในวิชากรงเล็บมังกรขั้นที่หก
มองเห็นฝ่ามืององุ้มจากสองเป็นสี่ จากสี่เป็นแปด ม้วนพันกันเข้าใส่ซิเหวินคัง! ชั่วพริบตาปรากฏเงาฝ่ามือนับสิบนับร้อย พุ่งจู่โจมเข้าใส่ร่างของซิเหวินคังอย่างดุดัน
"ฉัวะ!" ห่าโลหิตสาดกระเซ็น
เพียงแต่โลหิตเหล่านั้นกลับเป็นของฟาหลินซีเอง!!! และบาดแผลนั้นก็เกิดขึ้นบนฝ่ามือข้างขวาที่ซัดฟาดเข้าใส่ซิเหวินคังเอง!!!! หรือว่าร่างของหัตถ์เทพบัญชาผู้นี้กลับหล่อหลอมมาจากเหล็กไหล เมื่อฟาหลินซีกระทบถูกมิเพียงมิสามารถทำอันตรายมันได้ ยังกลับเป็นผลร้ายต่อผู้ที่จู่โจมเสียอีก?!!
ฟาหลินซีกำลังจับจ้องอยู่บนกระบี่ยาวเล่มหนึ่ง กระบี่ยาวซึ่งเวลานี้ชุ่มโชกไปด้วยคราบโลหิต กระบี่ยาวกลับสามารถงอกออกมาจากร่างของซิเหวินคัง!!!!
เมื่อครู่ฟาหลินซีจู่โจมเข้าใส่ซิเหวินคังอย่างดุดันด้วยกระบวนท่า "มังกรกลับตัว" พลังของกระบวนท่ารุนแรงหาที่เปรียบ และเป็นการทุ่มเทอย่างสุดกำลังของเขาทีเดียว และพริบตาก่อนที่กระบวนท่าจะบรรลุถึงเป้าหมาย ฟาหลินซีก็พลันพบว่ามีประกายสีเขียวมรกตแวบเข้าคลองจักษุ มือขวาที่ซุกซ่อนในแขนเสื้อยาวพลันปรากฏออกมา ที่แท้ภายใต้แขนเสื้อยาวของซิเหวินคังกลับซุกซ่อนมือข้างขวาเอาไว้จริงๆ เพียงแต่มือข้างนี้มิได้ประกอบขึ้นจากเลือดเนื้อ เส้นเอ็น หรือกระดูก แต่กลับเป็นมือกลที่จัดทำด้วยโลหะ!!!!!
กระบี่ยาวเล่มนั้นก็งอกออกมาจากมือกลข้างนั้นเอง!!!!
จากคุณ :
ทีมแต่งนิยาย 
- [
4 มี.ค. 48 01:25:04
]
=[+] ฉิกจับอิด [+]= นิยายจีนร่วมแต่งแนวทดลอง : ตอนที่ 76 เงาพรายจำแลง
