ความคิดเห็นที่ 1 ต่อ “ใช่! เก่งนี่ที่ยังจำได้รวดเร็วดี แสดงว่าไอ้ที่รถล้มเมื่อกี้ สมองยังไม่แตกร้าวขนาดทำงานไม่ได้” เขาว่าเหยียด จริงๆ อยากจะว่าให้เจ็บแสบกว่านี้ด้วยซ้ำ ไม่รู้อาอธิศสอนลูกยังไง ลูกเป็นผู้หญิงแท้ๆ ตอนเด็กๆเห็นแสบสะบัดอย่างนั้นคิดว่าโตมาจะดีขึ้น นี่อะไร ขนาดมาเมืองไทยไม่ใช่ถิ่นตัวเองยังหาเรื่องระรานชาวบ้านอีก ถ้าคนถูกหาเรื่องขับรถปาดหน้าเป็นชาวบ้านแถวนี้จะทำยังไง ไม่เกิดอุบัติเหตุกันจนวุ่นวายเหรอ ..คนอะไรโตแล้วแต่ไม่มีหัวคิดเอาซะเลย นี่แหละแบบฉบับผู้หญิงที่เขาเบื่อที่สุด เอาแต่ใจไร้สาระ!! แต่คนถูกว่ากลับงงงัน นี่พี่วินจะเป็นพ่อคนที่สองของเธอหรือไง เจอหน้าฟื้นมาได้ก็ดุเชียว อุตส่าห์หนีม๊ามี้มานี่ต้องมาเจอคนแถวนี้บ่นอีกเหรอ “ พี่วิน..เซียร่าไม่ได้มาที่นี่ให้พี่วินว่านะ!!! ” “ ก็ไม่ได้อยากว่านักหรอก เพราะรู้ว่าใครเตือนอะไรก็ไม่เคยฟัง ไม่เคยเอาสมองตริตรองว่าอะไรดี ขนาดทำเรื่องหนีแม่มาจากอเมริกาโดยไม่บอกกล่าว คนแบบนี้ยังพูดจารู้เรื่องได้อีกเหรอ? ” “ พี่วิน!!!” หญิงสาวร้องเสียงหลง มองไปทางคนสุดหล่อใส่แว่นที่ยืนเป็นพยานการโต้เถียงกันโดยที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย ปล่อยให้ภวินทร์ว่าเธอเอาๆ แต่เซียร่าซะอย่างไม่ยอมจนตรอกง่ายๆหรอก “ ขอบคุณนะคะที่เจอหน้าก็แว้ดใส่เซียร่าเลย ไม่ต้องเสียเวลาส่งเซียร่ากลับหรอกค่ะ เซียร่าไปเองได้ ” “ รู้..ว่าไปเองได้ แต่นิสัยเรานะใครๆก็รู้ ไอ้ที่ว่าไปเองน่ะ คงไม่ได้กลับอเมริกาหรอกจริงมั้ย?” ยิ้มรู้ทัน “ แต่ไม่ต้องห่วง ยังไงซะ ฉันจะส่งเธอกลับอเมริกให้เอง แบบด่วนที่สุดเลยก็ได้ถ้าต้องการ!!! ” จบคำพูดของเขา หญิงสาวก็แว้ดออกมาทันใจนัก “ เซียร่าไม่กลับ ไม่กลับเด็ดขาด!!” “ ไม่กลับก็ต้องกลับ จำไว้นะ ว่าถ้าเธอก้าวออกจากที่นี่ นั้นคือกลับบ้านเท่านั้น ไม่มีคำต่อรองใดๆทั้งสิ้น นี่คือคำสั่งจากคุณอาพีราอร พี่โทร.ไปบอกแม่เธอแล้วว่าให้เตรียมตัวรับตัวลูกสาวแสนวุ่นวายของท่านได้เลย ” “ เซียร่าไม่กลับ ไม่มีใครบังคับเซียร่าได้ทั้งนั้น!! ” ภวินทร์กำลังจะอ้าปากเถียงกับแม่ลูกสาวมาเฟียตัวดีต่อ แต่ต้องชะงักกึก เมื่อเสียงหนึ่งดังแทรกขึ้นมา “ วิน..พูดกับน้องดีๆหน่อยได้ไหมเราน่ะ ” น้ำเสียงติดจะหงุดหงิด “พ่อได้ยินดังลงไปถึงข้างล่างนู้นแล้ว ” สิ้นเสียงพูดร่างสูงๆในชุดลำลองสบายๆก็เดินเข้ามาในห้อง ทำให้คนถูกติงหันมามองตามเสียงแล้วครางในลำคอเบาๆ “ พ่อ..” คนเป็นพ่อพูดต่อ “อีกอย่าง พ่อว่า แม่ต้องไม่ชอบแน่ๆ ถ้าได้ยินเราพูดแบบนี้กับน้อง ยังไงเซียร่าก็น้องนะ ไม่ใช่คนอื่นคนไกล..” “ หึ..น้อง ” ทำเสียงประชดในลำคอ พลางหันไปมองเซียร่า “ น้องที่ทำตัวหาเรื่องได้ไม่เว้นแต่ละวัน มีน้องแบบนี้อย่ามีดีกว่ามั้งครับพ่อ ” ชนาธิปถึงกับส่ายหน้าให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ไม่รู้มันไปเอานิสัยไม่ยอมให้ใครมาจากไหน จะว่าจากเขามันก็มากเกินพิกัด จะว่ามาจากระวันดามันก็ไม่น่าใช่ เพราะรายนั้นมีแต่ดื้อไม่มีด้าน “ เอาละๆ ยังไงก็พูดคุยกันก่อนดีกว่า” หันไปทางเซียร่า “ มานี่มาเซียร่า ไปหาอาระวันดากัน” เซียร่ามองหน้าลุงชนาธิปแล้วรู้สึกหายใจคล่องคอขึ้นมานิดหนึ่งว่า ท่าทีของคุณลุงไม่ได้ทำให้เธอคิดว่าลุงจะส่งเธอกลับอเมริกาท่าเดียว หญิงสาวเดินตรงเข้าไปหาผู้เป็นลุงพลางยกมือไว้ลงบนอกกว้างนั้นก่อนจะสวมกอดตามมารยาท “ เซียร่าดีใจจังค่ะที่ได้เจอคุณลุงอีก ” ชนาธิปฟังแล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ เจ้าเซียร่านี่น่ะ แสบ แก่นมาแต่ไหนแต่ไร ปากคอก็เราะร้ายดีแท้ แต่เวลาอยากได้อะไรหรืออ้อนใครละก็ เป็นหวานปานน้ำผึ้งทุกที “ ไม่ต้องมาอ้อนลุงหรอก ไม่ได้ผลแน่ๆ ไปอ้อนอาระวันดาดีกว่า รายนู้นรออยู่ที่ห้องหนังสือแนะ สงสัยคงจะแสดงฝีมือชงกาแฟให้ลุงอีกแน่ๆ ลองไปชิมกันดีกว่า ว่าฝีมือจะพัฒนาขึ้นหรือพัฒนาลง ดีมั้ยลูก ” “ ดีจังค่ะคุณลุง ” ยิ้มกว้าง “ เซียร่าจำได้ว่า คุณลุงเคยเล่าว่า อาระวันดาเคยชงกาแฟเค็มให้คุณลุงทานด้วย ไม่รู้เดี๋ยวนี้อาระวันดายังชงกาแฟเค็มเหมือนเดิมหรือเปล่านะคะ ” *********** ณ ห้องหนังสือ ชนาธิปนั่งอยู่บนเก้าอี้โยกตัวโปรดของเขา มีเซียร่ากับภวินทร์นั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม ถัดจากเก้าอี้ตัวนั้นก็คือพ่อหนุ่มหล่อหน้าตี๋ที่นั่งแทบจะไม่ติดเก้าอี้เมื่อตัวเองกลายเป็นพยานปากเองในกรณีพิพาทเมื่อครู่นี้ไปโดยปริยาย “ อัณณ์..เป็นไงเมื่อครู่นี้ ศึกปะทะคารมสนุกดีไหม ขี้หูร่วงเลยซิท่าหึๆ ” ท้ายเสียงนั้นหัวเราะในลำคอพลางเหลือบมองไปยังเซียร่าที่ยิ้มแหยๆกับพฤติกรรมที่ผู้เป็นลุงสาธยายไปเมื่อครู่นี้ ครั้นแล้วชนาธิปก็เหมือนจะนึกอะไรได้ “ เออเซียร่า..นี่รู้จักกับอัณณ์หรือยังละลูก? ” “ เอ่อ..ยังค่ะ พอดี ” เธอกำลังจะบอกว่า กำลังจะได้รู้จัก แต่ดันมีปากเสียงกับลูกชายของคุณอาซะก่อน แต่ดูเหมือนชนาธิปจะรู้คำตอบที่สาวแรกรุ่นะบอก เขาจึงเอ่ยแนะนำแทน “ นี่คือ อัณณ์ เป็นหมอประจำไร่ธาร-ตะวัน เขาอายุมากกว่าภวินทร์ บางทีภวินทร์ก็จะเรียกว่าพี่หมอ ” เซียร่าหันไปทางอัณณ์พลางส่งยิ้มมีไมตรีจิตให้เขา ชายหนุ่มผู้ถูกแนะนำก็ยิ้มตอบเช่นกัน มีแต่ภวินทร์ที่กรอกตาไปมาเบื่อหน่ายสุดๆในใจคิด พี่หมอ ยังไม่เห็นฤทธิ์แม่นี่ดี ยิ้มไปเถอะ เจอฤทธิ์แม่นี่เมื่อไหร่ ได้จอดสนิทแน่ๆ จากคุณ : ฟองฟาง - [ 4 มี.ค. 48 16:23:19 A:202.133.172.197 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต่อ ชนาธิปลอบมองอาการบุตรชายแล้วอยากเขกกะโหลกให้นัก อะไรจะทำหน้าลาโลกได้ขนาดนั้น ขณะนั้นเองระวันดาก็เดินเข้ามาใกล้ พลางยื่นถ้วยกาแฟดำให้เขาทำให้มาเฟียรุ่นเก๋าละความสนใจลูกชายไปสนใจกาแฟในถ้วยแทน เขายิ้มให้ผู้เป็นภรรยาพลางจิบกาแฟหอมกรุ่นที่เธอเพิ่งชงเสร็จเมื่อครู่นี้ สายตามาเฟียรุ่นเก๋าเหลือบมองไปทางคู่ชีวิตที่ลงนั่งข้างๆเขา พลางบอก “ นึกว่าจะชงกาแฟเค็มระลึกความหลังเสียอีกนะแอนนี่ ” ระวันดาตวัดตามองค้อนผู้เป็นสามีก่อนจะหันไปทางเซียร่า เธอจับจ้องมองหญิงสาวแรกรุ่นนั้นพลางคิดในใจ ถอดแบบมาจากพีราอร แต่มีเค้าของคนจริงอย่างอธิศ แต่ว่านิสัยดื้อรั้น หัวแข็ง ปากร้าย จอมหาเรื่องนี่ไปเอามาจากใครกันน๊า หรือว่าผสมรวมเก็บนิสัยพ่อแม่มาได้หมด “ เซียร่า..มานี่ซิลูก มาให้อาชื่นใจหน่อยมา ” เซียร่าที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามลุกขึ้นเดินมาทรุดตัวลงนั่งข้างๆระวันดา ภรรยามาเฟียรุ่นเก๋าถึงกับกอดประทับรับขวัญเซียร่า อัล มาเวล ด้วยความดีใจที่ได้เจอกันอีก ครั้นแล้วเธอก็ต้องส่ายหน้าช้าๆด้วยความไม่พอใจ เมื่อเหลือบไปเห็นพ่อลูกชายตัวดีที่ทำหน้าเซ็งๆหน่ายๆ ราวกับว่าไม่อยากนั่งอยู่ในห้องนี้งั้นแหละ ซึ่งเธอก็รู้ดีว่าสาเหตุนั้นคงมาจากคนที่เธอกอดอยู่นี่แหละ “ วิน..ทำไมทำหน้าอย่างนั้นละลูก หือม์? ” “ เปล่าครับ..แต่ผมค่อนข้างไม่ชอบ ถ้าแม่จะทำใจดีเพื่อโอ๋เด็กเอาแต่ใจคนนี้ ” คำพูดของภวินทร์ทำให้เซียร่าหน้าตึงขึ้นมาทันที อาการที่กอดระวันดาเหมือนเด็กอยู่เมื่อกี้ เปลี่ยนเป็นนั่งตัวตรงหน้าเชิดขึ้นอย่างท้าทาย “ เซียร่าไม่ได้เอาแต่ใจ แล้วก็ไม่ได้พาลหาเรื่อง ..เหมือนใครบางคน” “ หึ..ไม่ได้เอาแต่ใจ ” ทำเสียงในลำคอพลางตวัดตาคมกริบมองปราดมายังคนที่ปฏิเสธว่าไม่ได้เอาแต่ใจ “แล้วไอ้ที่หนีพ่อแม่มาจากอเมริกาโดยไม่บอกกล่าวนี่เรียกว่าอะไร เรียกว่าคนมีความรู้ทำกันเหรอ?” คำพูดแสบๆคันๆของลูกชายตัวดี ทำให้ระวันดานึกอยากลุกขึ้นไปบิดหูน้ำขึ้นน้ำลงนัก นี่ไม่ไว้ไม่วางปากกันบ้างเลยหรือไง แล้วนั้นดู ชนาธิปเอาแต่นั่งอมยิ้ม ไม่คิดจะห้ามอะไรสักคำเลยหรือไงกัน หรือคิดจะเข้าข้างลูก “ วิน..นี่น้องนะลูก” ระวันดาปรามเสียงเรียบ ชักสีหน้าไม่พอใจนิดๆ แต่ลูกชายตัวดีกลับไม่ยอมรามือเลย “ ครับน้อง ก็เพราะเป็นน้องเลยต้องพูดกันให้รู้เรื่อง ผมถือว่าเหยียบย่างเข้ามาในเขตไร่แล้วก็ต้องทำตามกฏของไร่น่ะครับ คนนอกห้ามจุ้นจ้าน เพราะคนในเขาอยู่กันอย่างสงบสุข คงไม่อยากนำพาความวุ่นวายกันหรอกครับ ” ชนาธิปที่นั่งอมยิ้มอยู่นานถึงกับกลั้วหัวเราะในลำคอ แม้เขาจะหัวเราะแต่แววตามิได้ขบขันตามน้ำเสียงที่เปล่งออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว จริงอยู่ เขายกไร่ธาร-ตะวันให้เป็นสมบัติและอยู่ในความดูแลของภวินทร์ลูกชายคนเดียวของเขา ไม่ว่าภวินทร์จะตัดสินใจหรือทำอะไรเขาจะคอยดูอยู่ห่างๆ และให้คำชี้แนะเท่านั้น เพราะลูกโตพอที่จะรับผิดชอบทุกอย่างได้โดยที่เขาไม่มีห่วง แต่บางอย่างเขาก็จำเป็นต้องพูดและเตือนสติและอาจจะต้องสั่งในบางครา!! “ วิน..พูดได้ดีนี่ไอ้เสือ เพราะน้องเป็นคนนอก น้องทำความผิดแล้วหนีมาใช่ไหมละ เราถึงจะส่งน้องกลับไปท่าเดียวแบบนี้ ” คำถามรู้ทัน “ แต่ถ้าพ่อจะให้น้องอยู่ที่นี่ละ คำสั่งพ่อ ผิดกฏไร่หรือเปล่า? ” ภวินทร์ถึงกับอ้ำอึ้ง เมื่อเจอไม้เด็กของผู้เป็นพ่อ โดยปกติพ่อไม่เคยสั่งเขา ไม่แม้แต่จะใช้คำว่า “สั่ง” แต่ถ้าลองสั่งเมื่อไหร่ รู้ได้เลยว่าห้ามขัด มันเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร แม้แต่ระวันดาผู้เป็นแม่เองก็รู้ ถ้าสามีไม่พูดอะไรก็ทำไปเถอะ แต่ถ้าลองก้าวเข้ามายุ่งแล้วละก็ ต้องได้เรื่องประจำ แต่ครานี้มันสุดวิสัยที่ภวินทร์จะทำตามได้ การให้เซียร่า ยายลูกสาวมาเฟียใหญ่จอมเอาแต่ใจมาอยู่ในไร่ รับรองได้ล้านปีแสงว่าต้องเกิดเรื่องยุ่งๆไม่เว้นแต่ละวัน เขาอยากทำงานในไร่อย่างสงบหู ไม่อยากให้มีอะไรมารบกวนในที่ส่วนตัวและงานที่เขาทำ “ แล้วถ้าผมไม่ยอมละ ” “ ทำไม..แค่น้องคนเดียวรับไม่ได้หรือไงวิน ” ถามหยั่งเชิงพลางปรายตามองไปทางภรรยา “ ถ้าน้องดี ไม่ทำตัวเกเรหาเรื่องเดือดร้อนก็ดีไปครับ แต่น้องที่ทำตัวไม่ดีแบบนี้ ผมให้อยู่ในไร่ไม่ได้ ”ตอบพลางมองผู้เป็นพ่อนิ่ง คล้ายจะบอกว่าให้ตายเขาก็ไม่ยอมให้เซียร่าอยู่ที่นี่ ชนาธิปก็รู้ดีอยู่เหมือนกันว่าลูกชายของตัวเองน่ะเวลาจะรั้นจะดื้อก็หัวชนฝาพอๆกัน และเวลาบ้าเลือดขึ้นมาก็ทำอะไรบ้าๆห่ามๆได้เหมือนกัน “ แล้วจะเอายังไงละ พ่อเลี้ยงภวินทร์ ” เรียกขานด้วยน้ำเสียงเยาะๆจนอีกฝ่ายถึงกับทำปากมุบมิบ ระหว่างที่พ่อลูกมองหน้ากันนิ่ง เซียร่าที่นั่งเงียบอยู่นานก็เอ่ยแทรกขึ้นด้วยความขัดใจที่อยู่ๆมีคนมาตัดสินใจแทนเธอเสร็จสรรพ ซึ่งเธอไม่ชอบให้ใครมาคอยจูงหัวจูงหาง “ คุณลุงคะ พอเถอะค่ะ เซียร่าไม่ได้อยากอยู่ที่นี่สักเท่าไหร่ ที่ขับรถมานี่ก็แค่อยากมาเยี่ยมชมเงียบๆ แล้วก็จะไปค่ะ ถ้ายังไงไม่มีอะไรแล้ว เซียร่าก็จะออกจากไร่นี้ทันทีค่ะ ” “ ลุงว่าไม่ได้นะเซียร่า ” ส่งสายตาวาววับมายังหญิงสาวแรกรุ่น “ ในทีนี่เจ้าภวินทร์คือผู้ถืออำนาจสูงสุดในไร่ แต่ว่าลุงขอสั่งให้ภวินทร์รับหนูไว้ในไร่ จนกว่าทางนู้นจะมารับตัวกลับไป ลุงไม่ยอมให้หนูออกจากไร่ไปทำอะไรพิเรนๆอีกเด็ดขาด ลุงโทร.บอกพ่อกับแม่หนูแล้ว ว่าระหว่างที่หนูยังไม่อยากกลับอเมริกา ก็ให้หนูอยู่ที่นี่จนกว่าหนูจะอยากกลับไปเอง ” “ ไม่นะคะคุณลุง เซียร่าไม่อยู่เด็ดขาด” มองไปทางภวินทร์ “ให้เซียร่าไปนอนข้างถนนยังดีกว่าอยู่กับคนใจร้ายใจยักษ์ใจมาร คำก็ว่า สองคำก็ดุ แบบนี้ เซียร่าไปอยู่รัสเซีย ให้เจอพวกGI ยังดีกว่า” ภวินทร์แทบจะเป็นพระเพลิงขึ้นมาเมื่อเจอบทเถียงของสาวเจ้า นึกอยากจะจับพาดเข่าแล้วตีก้นสั่งสอนซะให้เข็ดถ้าไม่ติดว่าพ่อกับแม่นั่งอยู่ แต่ทว่าเขาก็สงบจิตสงบใจได้พอละน๊า แต่ก็ยังไม่วายท้าทายอีกฝ่ายกลับไปอยู่ดี “ หึ..พูดอย่างนี้ แสดงว่าตัวเองแน่จริงนักใช่ไหม? ไม่อยากให้ใครดุใครว่า งั้นคงทำตัวดีๆได้ซินะ ” “ ทำตัวดีน่ะทำได้ แต่จะทำเฉพาะกับคนดีๆนั้นแหละ ไม่ใช่ ” เหลือบมองภวินทร์ขึ้นลง ในใจนึกพาล..นี่หรือพี่ภวินทร์ ตอนเด็กน่าแกล้งยังไง ตอนโตยิ่งน่าแกล้งกว่า คิดว่าตัวเองใหญ่ซะเต็มประดาลูกมาเฟียเหรอ ชิ เซียร่าก็ลูกมาเฟียเหมือนกันแหละ อยากรู้นักว่าจะปากดีอย่างเดียวหรือเปล่า แต่ก่อนที่จะได้ทันเถียงอะไรกันต่อไป จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูที่หน้าห้องหนังสือ ชนาธิปมองไปทางประตูแล้วเอ่ยเสียงราบเรียบ “ เข้ามาได้ ” คนงานผู้ชายเดินเข้ามาในห้อง เหงื่อแตกซิกคงเพราะวิ่งมาแน่ๆ วิ่งมาจากไหนนั้นก็อีกเรื่องแต่พอเขาเห็นชนาธิปที่นั่งอยู่บนเก้าอี้โยก คนงานก็ก้มหัวให้ตามมารยาทก่อนจะพูด “ ขอโทษครับนายที่เข้ามารบกวน แต่ผมมีเรื่องด่วนครับ ” ชนาธิปสบตากับภวินทร์ราวอัตโนมัติก่อนจะเอ่ยถาม “มีเรื่องอะไร” “ ไม่ใช่เรื่องร้ายหรอกครับ พอดี ม้าพ่อพันธุ์ที่พ่อเลี้ยงภวินทร์สั่งมา เพิ่งมาถึงโรงม้าเมื่อตะกี้ครับนาย ” ทำหน้ายุ่งๆ “ แต่มันพยศไม่เลิก คนงานคุมกันไม่อยู่ เลยต้องปล่อยมันวิ่งวนอยู่ในคอกครับนาย ” ภวินทร์ฟังแล้วก็ลุกพรวด เตรียมตัวจะไปจัดการให้ทันที แต่แล้วก็เหมือนผีร้ายใจดำเข้าสิง เขาหันมาทางเซียร่า พลางส่งยิ้มเย็นยะเยือกมายังเธอ “ ในเมื่อพ่อบอกให้เธออยู่ที่นี่ ได้..จะให้อยู่ แต่ต้องทดสอบผ่านเท่านั้น กล้ารับคำท้าไหมละ ? ” เซียร่าถึงกับสะอึกกับคำพูดนั้น เธอไม่อยากรับคำท้าเพราะเธอไม่อยากอยู่ที่นี่ แต่ถ้าไม่รับก็แสดงว่าคลาดกลัว เสียชาติเกิดเป็นลูกสาวมาเฟียหมด เพราะฉะนั้น “ ได้..จะให้ทำอะไรละ..คะ ” ท้ายเสียงนั้นต้องลงหางเสียงอย่างจำใจเมื่อเหลือบไปเจอสายตาดุๆของชนาธิป “ ก็ไม่มีอะไรมาก ถ้าเธอสามารถขึ้นหลังม้าพ่อพันธุ์ที่เราเพิ่งมาได้ ก็ถือว่าสอบผ่าน เธออยู่ที่ไร่ต่อไปได้ตามที่ต้องการ ตกลงไหมละ?!! ” ทุกคนในห้องต่างมองภวินทร์ด้วยอาการตาค้างกันหมด ยิ่งระวันดายิ่งภาวนาขออย่าให้เซียร่าบ้าระห่ำรับคำท้าเลย เพราะม้าพยศเชียวนะ ขึ้นชื่อว่าม้าพยศมันไม่น่าดูแน่ ยิ่งเป็นม้าพ่อพันธุ์ตัวจะขนาดไหนยังไม่รู้เลย เกิดขึ้นไปแล้วขาแข้งหัก เป็นอัมพาตไปจะทำยังไง โอ้ย!!!ตายๆแล้วลูกชายเธอทำไมถึงได้ท้าอะไรแบบนี้ แต่แล้วทุกคนในห้องก็ต้องอึ้งอีกเป็นคำรบที่สอง เมื่อเซียร่าตอบออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “ เซียร่ารับคำท้า แล้วเราจะได้เห็นดีกัน !!! ” โปรดติดตามตอนต่อไป จากคุณ : ฟองฟาง - [ 4 มี.ค. 48 16:25:23 A:202.133.172.197 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 ในที่สุดเจ๊เซียร่าก็ไม่สมองเสื่อมเหมือนเดิม (น่าจะให้สมองเสื่อมแล้วจำความไม่ได้ ซะใจพระเอกและคนอ่าน) เซียร่าน่ารักจัง... ^___^ พระเอกชื่อภวินทร์...เราชื่อเป็นกวินทร์ พอๆ จะเป็นพระเอกได้นะเรา...ชื่อคล้ายๆ กัน อิอิ (วาสนาเราแค่ตัวร้ายก็พอแล้วล่ะ T-T) จากคุณ : เป็นกวินทร์ - [ 4 มี.ค. 48 17:40:04 A:203.146.143.254 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ม้านะหนู มะใช่มอไซค์ เก่งจิงปะเนี่ย ลุ้นๆ จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 4 มี.ค. 48 18:34:21 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฟู่!! เซียร่าถอดแบบนิสัยทั้งพ่อแม่มาได้ครบเลยแฮะ( โดยเฉพาะความรั้น ) แต่เอาเถอะ ขอให้โชคดีนะคะคุณหนูเซียร่า จากคุณ : ชู - [ 4 มี.ค. 48 21:18:14 A:203.113.36.11 X:203.151.140.115 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อิอิ...ดูเป็นคู่ปรับที่สมน้ำสมเนื้อมากเลยค่ะ หมั่นไส้ตาภวินทร์จะขับไล่ไสส่งอะไรเขานักหนา (ถ้าเซียร่าไปก็ไม่สนุกสิ) ^_^ จากคุณ : แมวเหมียวสีขาว - [ 4 มี.ค. 48 21:19:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^^อืมม..........เป็นคนที่มุ่งมั่นดีค่า จากคุณ : [nana_nana] - [ 4 มี.ค. 48 22:30:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คารมพอกันเลยคู่นี้ จากคุณ : scottie - [ 5 มี.ค. 48 11:52:35 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไม้เด็กของผู้เป็นพ่อ <-- เด็ด?!? Wait for the next chapter ka. จากคุณ : Reader - [ 5 มี.ค. 48 15:00:58 A:67.183.137.32 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 สนุกมาupต่อเร็วๆน๊ะ จากคุณ : liro - [ 14 มี.ค. 48 01:39:23 A:203.113.41.40 X:203.151.140.112 ]