ความคิดเห็นที่ 1 ฉันกับนายภาณุเดินมาตรงจุดที่รถจอดอยู่ เพราะคิดว่าพวกนั้นคงจะดูของกันเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แล้วก็เป็นอย่างที่คิดเมื่อเห็นทั้งสามคนยืนรออยู่จริงๆด้วย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคุณลินเธอหงุดหงิดไหน เพราะหน้าเธองอขนาดนั้น คงไม่พอใจที่ฉันแอบพากิ๊กของเธอหายไปตั้งนานสองนาน ส่วนวิน หวายๆ หน้าขรึมชะมัด ยากจะเดาความรู้สึกในใจ  แต่ตาขวางๆ ที่ส่งมาให้ฉันก็เล่นเอาหัวใจ หล่นหายไปอยู่ที่ตาตุ่มซะแล้ว นี่ถ้าอยู่กันตามลำพังคงเข้ามากระชากไปคุยกันแล้ว ฉันมองวินอย่างหวาดๆ เดินแอบไปหลังนายภาณุดีกว่า น่ากลัวอ่ะ คิดผิดคิดถูกนะที่แหย่เสือหลับ “ คุณภาณุ หายไปไหนกันมาคะ ลินตามหาแทบแย่” เสียงคุณลินดังขึ้นพร้อมกับร่างของเธอก็ก้าวเข้ามาปรากฏ ต่อสายตาฉันและนายภาณุ ดูท่าทางจะอารมณ์ไม่ดีนะนี่ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ใครรู้ช่วยบอกหน่อยสิ “พาตัวเล็กไปเดินเที่ยวมาครับ” นายภาณุตอบแบบไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะไม่พอใจเลย พ่อคุณเล่นตอบแบบนั้น หน้าที่งออยู่แล้วก็ดูจะหนักขึ้นเป็นสองเท่า “สนิทกันจริงนะคะ ขนาดหนีไปเดินกันสองคน” คุณลินว่าเสียงประชด นี่ในอกเธอคงจะร้อนรุ่มน่าดูสินะ เป็นไงเล่า ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้านเขาดีนัก อยู่ดีๆ ไม่ชอบ ชอบหาเรื่องใส่ตัวดีนัก จะได้รู้สึกเสียบ้างว่าอย่ามายั่วโมโหคนแบบตัวเล็ก “ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณลิน พอดี ตัวเล็กอยากให้คุณภาณุช่วยดูอะไรนิดหน่อย เห็นพวกคุณกำลัง ยุ่งๆ กันอยู่ ตัวเล็กเลยไม่อยากกวนก็แค่นั้นเองค่ะ” ฉันตอบออกไปด้วยมาดของสาวน้อยน่ารัก แต่ไม่ใช่ผู้พิทักษ์ความรักและความยุติธรรมแน่นอน “ได้อะไรกันมาหรือคะ” อาจารย์นิดาเป็นฝ่ายถามขึ้นเนื่องจากคุณลินงอนนายภาณุสะบัดหน้าหนีไปแล้ว ฉันก็งงหล่อนเหมือนกันนะ ทำท่าทางอย่างกับเป็นอะไรกับเขาอย่างนั้นแหละ เพิ่งรู้จักกันแค่สองสามวัน นายภาณุเองก็คงแปลกใจเหมือนกัน อยู่ดีๆ สาวเจ้าก็มาแสดงตัวงอนใส่แบบนี้ “นี่ค่ะ อาจารย์นิดา คุณภาณุซื้อให้น่ารักไหมคะ” ฉันบอกพร้อมกับยื่นกรงที่ใส่เจ้าอีก้อไปตรงหน้าอาจารย์สาวและเพื่อนของหล่อน อย่างภูมิใจนำเสนอ “หว้าย กรีดๆๆๆ” เสียงหญิงสาวทั้งสอง หวีดร้องขึ้นพร้อมกัน แล้วกระโดดหนีไปคนละทิศละทาง “ตัวอะไนนะ น่าเกลียด เอาออกไปไกลๆนะ” เสียงอาจารย์นิดาว่า พร้อมกับทำท่าขยะแขยง ขนแขนลุกชัน หน้าตาหวาดกลัว “ทำไมถึงซื้ออะไรแบบนี้มา ไม่เข้าท่าเลย” เสียงคุณลินบ่น แววตาขยาด ไม่ยอมย่างกายเข้ามาใกล้ “ทำไมละคะ ก็ตัวเล็กชอบนี่น่า...ใช่ไหมเจ้าอีก้อ” ฉันบอกเธอทั้งสองพร้อมกับท้ายประโยคหันไปพูดกับเจ้าตัวที่อยู่ในกรง “ฮ่าๆๆ” นายภาณุอยู่ดีๆ ก็หัวเราะขึ้นมา นายนี่ก็แปลกอยู่ดีๆ ชอบหัวเราะ “เนอะ คุณภาณุ น่ารักจะตายไป” ฉันหันไปหาพวก ถามเขาหลังจากที่อีกฝ่ายหยุดหัวเราะ “ครับ น่ารักก็น่ารัก” เขาตอบกลั้นยิ้ม “ผมว่าเรากลับกันดีกว่านะครับ นี่ก็ใกล้เย็นแล้ว” เสียงคนที่เอาแต่นิ่งเฉยมองเหตุการณ์ เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ แต่คนคุ้นเคยอย่างฉันก็พอจะรู้ว่าตอนนี้วินกำลังไม่ปกติ ก็มันช่วยไม่ได้นี่ ฉันกำลังงอนเลยอยากแกล้งเขาให้รู้สำนึกเสียบ้าง คุณลินกับอาจารย์นิดา สงสัยเธอทั้งสองจะมีอาการทางประสาท หรือที่เรียกว่า วิตกจริต สังเกตได้จากอาการณ์ของเธอทั้งสองที่เดินไปแล้วหันมามองฉันเป็นระยะ แถมพอฉันทำ ท่าจะเข้าไปใกล้ก็มีอาการผวาอย่างเห็นได้ชัด เฮ้อ  ออกจะน่ารักไม่รู้กลัวอะไรกันสิน่า “เอ่อ...นิดาขอไปนั่งกับลินที่รถคุณภาณุก็แล้วกันนะคะอาจารย์วิน คือ...นิดา...นิดา” อาจารย์สาวเอ่ยขึ้นอ้ำๆอึ้งๆ แต่วินก็คงพอจะรู้ละเพราะอะไร แต่จะทิ้งให้ฉันเผชิญหน้ากับอสูรกายหน้ายักษ์ตอนนี้ได้ไงละอาจารย์นิดา ตอนนี้ฉันอยากให้เธอนั่งไปด้วยอ่ะ เพราะรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยที่กำลังก่อตัวขึ้นเป็นเงารางๆ เหมือน เมฆฝนที่กำลังตั้งเค้าทำท่าจะตกอยู่รำไร ต้องหาทางออกก่อน “เอางี้ไหมคะ รถของวินคันใหญ่กว่า ตัวเล็กเสียสละ ให้คุณลินกับอาจารย์นิดาแล้วกัน จะได้นั่งสบายๆ เดี๋ยวตัวเล็กนั่งไปกับคุณภาณุเอง” ฉันกล่าวขึ้นเพื่อแสดงความมีน้ำใจ การที่อยู่กับวินสองคนตอนนนี้คงไม่ปลอดภัยแน่ ยกประโยชน์ให้อาจารย์สาวไปวันแล้วกัน “เอาแบบนั้นก็ได้ครับ” นายภาณุกล่าวขึ้นอย่างรู้หน้าที่ เหมือนกระแสจิตที่ฉันส่งไปได้ผล “แต่ลิน...” คุณลินทำท่าจะไม่ยอม มองค้อนฉัน “ไม่เป็นไรครับ ผมมีอะไรจะคุยกับตัวเล็กนิดหน่อย ให้เธอนั่งไปกับผมดีกว่านะครับ” วินขัดขึ้น เป็นอันข้อโต้แย้งต่างๆ มีอันยุติ เพราะวินทำหน้าขึงขังบอกนายภาณุ ตายแล้ว ตายแน่ ตายหยังเขียด คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกนกลูกกาตาดำๆ ด้วย ฉันภวานาขณะก้าวเท้าขวาขึ้นรถ ไม่กล้ามองหน้าคนขับที่นั่งข้างๆ มือทั้งสองกอดกรงที่ใส่ เจ้าอีก้อไว้แน่น เหมือนต้องการใช้มันเป็นเกาะกำบัง ความเงียบเข้าปกคลุมทั่วบริเวณในรถ บรรยากาศดูวังเวงเหมือนป่าช้าวัดดอน นี่ถ้ามีหมาหอนนะใช่เลย ฉันไม่กล้าหันไปมองคนที่ดวงตากำลังจับจ้องอยู่ที่ถนน ได้แต่นั่งผวา ไม่รู้ว่าเมื่อไรเขาจะทำอะไรให้ฉันตกใจหรือฝันหนี ใบหน้าที่เคยดูอบอุ่น กำลังบึ้งตึงเหมือนอมรังแตนเอาไว้ทั้งรัง คิ้วเค้มขมวดเข้าหากันจนน่ากลัวว่ามันจะเป็นปมจนแก้ไม่ออก แอร์เย็นๆ ในรถไม่สามรถทำให้บรรยากาศรอบข้างดีขึ้นเลย “หายไปไหนมา” ในที่สุดวินก็เปิดปากพูดขึ้นเป็นประโยคแรก “คะ?” ฉันทำท่างง แกล้งตีหน้าซื่อไว้ก่อนเป็นดีที่สุด อย่างน้อยจะได้ไม่เป็นการประทุอารมณ์ของเขา “อย่าแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจนะตัวเล็ก” “ถ้าวินหมายถึงที่ตัวเล็กหายไป ตัวเล็กก็ไปซื้อเจ้านี่มาไงคะ” ฉันบอกพร้อมกับชี้ไปที่กรง “แล้วทำไมต้องไปกับนายภาณุ หายกันไปเกือบชั่วโมง ไม่บอกกล่าวใคร” วินบอกเสียงเรียบ แต่ก็แฝงแววน่ากลัวไว้ในที “แล้วจะให้ไปกับใครละ วินก็ไม่ว่าง” ที่จริงอยากจะพูดต่อไปว่า มัวแต่สนใจอยู่แต่อาจารย์นิดา จนแทบจะลืมสนใจเธอเลยละสิ ถ้าฉันไม่เรียกร้องความสนใจจะสนฉันไหม “รู้ไหมว่าเรากำลังทำให้พี่ไม่พอใจ” วินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เรื่องอะไรคะ ตัวเล็กก็อยู่ของตัวเล็กดีๆ” ฉันตอบเสียงแข็ง ทีตัวเองทำให้เราไม่พอใจทำไมไม่พูดบ้าง พูดแต่สิ่งที่ตัวเองคิดนี่ เห็นแก่ตัวชะมัด ฉันแอบบ่น “นายภาณุเป็นผู้ชาย แล้วตัวเล็กก็เป็นผู้หญิง” มีต่อ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 48 17:21:42 แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 48 17:18:56 จากคุณ : Edward (Viggo) - [ 6 มี.ค. 48 05:31:57 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “แล้วไงคะ” “มันไม่เหมาะสม” “แค่นั้น... ตัวเล็กไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าการที่เดินไปไหนด้วยกันแล้วคนจะมองว่าไม่ดี ก็ช่วยไม่ได้ ตัวเล็กบริสุทธิ์ใจ” ฉันทำใจดีสู้เสือเถียงเขาไป ทั้งที่ในใจนั้นสั่นเป็นเจ้าเข้า “ตัวเล็ก!” วินเรียกฉันเสียงขุ่นเขียว พร้อมกับรถที่เบรกอย่างกระทันหัน แล้วลงไปจดนิ่งอยู่ริมถนน “จอดทำไมคะ ตัวเล็กอยากกลับบ้านเร็วๆ” ฉันทำใจกล้า แกล้งไม่สนใจกับท่าทางที่อยากจะบีบคอฉันให้หัก คามือของวิน “โอ๊ย” ฉันร้องขึ้น เมื่ออยู่ดีๆ ต้นแขนก็โดนบีบอย่างแรง ฉันนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ หันไปมองตัวต้นเหตุ “วินใจร้าย ปล่อยนะ ตัวเล็กเจ็บ” “บอกมาว่าเราคิดอะไรกับนายภาณุ” วินคาดคั้น ดวงตาดูวาวโรจน์ “ทีวินกับอาจารย์นิดาละ” ฉันตอบไม่ตรงคำถาม “มันไม่เกี่ยวกัน พี่ไม่ได้คิดอะไรกับอาจารย์นิดา” “แต่การกระทำของวินมันไม่ใช่นี่” ฉันหน้าบึ้งบอกเขา แล้วพยายามแกะมือที่บีบอยู่ตรงต้นแขนออก “อย่าบอกนะว่าเราทำประชดพี่” วินมองหน้าฉันอย่างจับผิด ฉันเมินหน้าหนีไม่ยอมสบตาเขา กลัวความรู้สึกอะไรๆ มันจะแสดงออกมาทางแววตาจนหมด “วินบ้า ทำให้ตัวเล็กไม่พอใจ พอตัวเล็กทำบ้างก็มาโกรธ” ฉันบอกหน้างอ วินคลายฝามือที่บีบต้นแขนฉันออก ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ ไม่รู้ด้วยความเบื่อหน่ายหรือเปล่า “เรากำลังจะทำให้พี่คลั่งตายรู้ไหม” วินพูดขึ้นมา แล้วหันมามองหน้าฉันด้วยแววตาอ่อนโยนขึ้น “สม” ฉันบอกเสียงอุบอิบ แต่วินคงได้ยินเพราะเขาหันมายิ้มแล้วบีบจมูกฉัน “ตัวเล็กเจ็บนะ ปล่อย” ฉันปัดมือเขาออกอย่างไม่ชอบใจ “ร้ายจริงนะ” วินว่าพร้อมกับจ้องมองลึกเข้ามาในดวงตาของฉัน อยากจะเมินหน้าหนีเหมือนกัน หากไม่ถูกสายตาของเขาตรึงไว้ “วินอยากทำให้ตัวเล็กไม่พอใจก่อนทำไมละ” ฉันทำเป็นไม่สนใจสายตาสื่อความหมายที่เขาส่งมา แกล้งทำเป็นพูดจากลบเกลื่อน “อย่าทำแบบนี้อีกรู้ไหม” ฉันนิ่งเงียบไม่ยอมตอบรับหรือปฏิเสธ “ยังดื้ออีกนะ แบบนี้ต้องโดนลงโทษ” ไม่พูดเปล่า ร่างของวินทำท่าจะโน้มเข้ามาหาฉันถ้าไม่ติดกรงที่อยู่ตรงหน้า วินขมวดคิ้วด้วยความขัดใจ “ตัวอะไรนะตัวเล็ก” วินถามเหมือนเพิ่งจะเห็นมัน สงสัยมัวแต่โกรธจนไม่สนใจสิ่งรอบข้าง “สัตว์เลี้ยงตัวใหม่ของตัวเล็ก” ฉันตอบอย่างภูมิใจ วินพยักหน้ารับรู้ แล้วไม่สนใจมันอีก “เอามันไปไว้เบาะหลังก่อน เกะกะ” “ตัวเล็กถือนะไม่ใช่วิน... วินก็ขับรถไปสิ” “เชื่อเถอะน่า มันเกะกะ เอาไปไว้เบาะหลังก่อนนะตัวเล็กคนดี” เขาบอกพร้อมกับยื้อแย่งเจ้าอีก้อสัตว์โลกผู้น่ารัก ไปวางไว้ที่เบาะหลังเป็นที่สำเร็จ “เรื่องมากชะมัด” เสียงฉันบ่นเบาๆ “เรามาเปิดอกพูดกันตรงๆ ดีกว่านะตัวเล็ก” วินว่าขึ้นหลังจากที่จัดการส่งเจ้าอีก้อเรียบร้อยแล้ว “เรื่องอะไรคะ ตัวเล็กไม่มีอะไรต้องเปิดอกคุยกับวินนี่” ฉันทำเป็นไม่เข้าใจ “เรื่องนายภาณุ” “ทำไมคะ ก็บอกแล้วว่าไม่มีอะไร วินบอกเองตัวเล็กทำเพื่อประชด แล้วจะมาสนใจอะไรอีก” “แล้วจะคุยกันรู้เรื่องไหม ถ้ายังงอนเป็นเด็กแบบนี้” วินส่ายหัวไปมาเหมือนระอาฉันเต็มทน ฉันสะบัดหน้าหนี ไม่พอใจ แล้วพูดทั้งที่หน้ายังหันไปที่กระจกข้างรถ “ตัวเล็กมันเด็ก ก็ไปหาแก่ๆ แบบอาจารย์นิดาสิ” ฉันสาบานว่าพยายามทำให้น้ำเสียงมันออกมาเรียบๆ แต่ทำไมมันถึงดูสะบัดชอบกล “ถ้าไปจริงๆ แน่ใจนะว่าใครแถวนี้จะไม่ร้องไห้ขี้มูกโป่ง” วินพูดขึ้นเหมือนจะยั่วโมโหกัน แล้วมันก็ได้ผล ฉันหันควับมาคอแทบหัก มองวินด้วยสายตาต่อว่า “ก็ไปสิ ตัวเล็กจะได้มีคนใหม่บ้างเหมือนกัน เอาหนุ่มๆ ด้วย ไม่เอาแก่ๆ แบบวินหรอก” “ไม่มีทาง” เสียงวินพูดขึ้นอย่างจริงจัง พร้อมกับจับคางฉันให้หันหน้ามาสบตาเขา “จะไปหาแฟนหนุ่มๆ หรือหึ แบบนี้ต้องจัดการขั้นเด็ดขาด” เสียงวินบอกขึ้นไม่รู้ว่าทีเล่นหรือทีจริง เพราะหลังจากสิ้นเสียงของวิน ริมฝีปากของฉันก็ถูกปิดด้วยปากนุ่มๆ ของเขา เรื่องที่กำลังคิดจะโต้เถียงเมื่อกี้ในใจเป็นอันอันตรธารหายไปจนหมด ไม่รู้จะพูดเรื่องไหนก่อนดี เวลาที่ได้รับสัมผัสจากเขา ที่จริงมันไม่ได้เร่าร้อนจนลืมเรื่องราวที่จะถามหรอกนะ แต่มันนุ่มนวลจนชวนให้เคลิบเคลิมไปกับสัมผัสต่างหากล่ะ “ยังคิดจะเปลี่ยนใจอยู่อีกไหม” วินถอนริมฝีปากขึ้น แล้วกระซิบถามใกล้ๆ ฉันย่นจมูกใส่เขา แล้วรีบผละออกทันที “บ้ากาม” ฉันว่าใส่หน้าเขา “อ้าว แบบนี้ต้องอีกที” ไม่พูดเปล่าเขาทำท่าจะเข้ามาจริงๆ เสียด้วย ทำให้ฉันต้องรีบใช้สองมือยันอกเข้าไว้แทบไม่ทัน “วินเลิกเล่นได้แล้ว จะกลับบ้าน” “อ้อนก่อนสิ” มีต่อ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 48 17:22:47 ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : Edward (Viggo) - [ 6 มี.ค. 48 05:33:46 ]

ความคิดเห็นที่ 3 “อะไร วินอ่ะ ตัวเล็กจะกลับบ้านนะ” “อ้อนแบบเมื่อตอนเช้าแล้วจะยอมทำตาม” วินยื่นขอเสนอ ฉันมองหน้าคนเจ้าเล่ห์แล้วมีน้ำโห ดูท่าทางเขาจะไม่ออกรถจริงๆ ถ้าไม่ได้ตามข้อเสนอ “วิน ออกรถนะ” “น้อยไป” เขาบอกพร้อมกับเคาะพวงมาลัยเหมือนเป็นการรอคอย “โธ่ วินขา มามะ ตัวเล็กหอมที” ฉันบอกพร้อมกับยื่นจมูกเข้าไปชนแก้มเขา วินหันกลับมายิ้มอย่างพอใจ แล้วกดริมฝีปากลงเบาๆ ที่ผมฉัน “น่ารักมาก” พูดจบเขาก็พารถเคลื่อนออกไป เป็นอันไม่ได้เปิดอกคุยกันอย่างที่พูดตอนแรก เลยไม่รู้เรื่องอาจารย์นิดากันพอดี ถึงวินจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไร แต่ก็อยากได้ยินคำยืนยัน จากปากของเขาชัดๆ นี่น่า แบบนี้มันยังคาใจอยู่ตะงิดๆ ฉันเห็นอาจารย์นิดาคุณลินแล้วก็นายภาณุพร้อมด้วยคุณย่า มานั่งอยู่กันที่เก้าอี้หน้าบ้าน รถยังไม่จอดดีอาจารย์นิดาก็ถลาเข้ามารอเสียแล้ว “ทำไมมากันช้าจังคะ นิดาคิดว่าเกิดอะไรขึ้น” เสียงเธอถามขึ้นทันทีที่ประตูรถเปิดออก “แวะเติมน้ำมันนะครับ” วินโกหกหน้าตาย “นั้นตัวอะไรนะ ยัยตัวเล็ก” เสียงคุณย่าถามขึ้น เมื่อฉันอ้อมไปหยิบกรงออกมาจากเบาะหลัง “สัตว์เลี้ยงแสนรักคะคุณย่า” “นั้นมันกิ้งก่าไม่ใช่หรือ เลี้ยงอะไรแปลกๆ อยากได้ทำไมไม่บอก ย่าจะให้คนงานไปจับมาให้ ที่ไร่นี้ออกเยอะแยะ” คุณย่าว่าขึ้น “โธ่ มันไม่เหมือนกันนี่คะ เจ้านี้มันเชื่องจับได้ แถมตัวใหญ่ถนัดมือ” ฉันบอก พร้อมทำท่าจะจับออกมาให้ดู แต่ได้รับเสียงขัดค้านจากคุณลินและอาจารย์นิดาเสียก่อน “ผมขอตัวกลับก่อนดีกว่านะครับ” นายภาณุกล่าวบอกกับทุกคน คุณลินส่งเสียงคัดค้านจะชวนทานข้าวเย็นแต่เขาบอกว่ามีธุระต้องกลับก่อน “ขอบคุณ สำหรับเจ้าตัวนี่นะคะ คุณภาณุ” ฉันบอกขอบคุณเขาก่อนที่อีกฝ่ายจะก้าวขึ้นรถ เขายิ้มแล้วโค้งหัวรับ “มิเป็นไรครับสาวน้อย” แล้วนายภาณุก็บอกลาทุกคนอีกครั้ง คุณลินมองตาละห้อยตามรถไป นี่ก็เหลืออีกไม่กี่วันที่ต้องกลับกรุงเทพแล้วสิ “แค่บอกขอบคุณ” ฉันหันไปบอกเสียงเบากับคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เมื่อเห็นสายตาไม่พอใจของเขา อะไรจะจ้องจับผิดกันขนาดนี้นะ ฉันคิดอย่างเซ็งในอารมณ์   แล้วก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านก็หันมากระซิบบอกอะไรเขาบางอย่างก่อนจะรีบเผ่นหายเข้าไปด้านใน “มีแฟนเด็กก็ต้องทำใจหน่อยนะคะ เรื่องธรรมดา” นี่ถ้าไม่ติดว่าคนอยู่ตรงนี้เยอะ วินต้องเข้าไปลากตัวฉันออกมาสวดอีกแน่ๆ ก็ แหม อะไรนิดอะไรหน่อยก็หึง มันน่ายั่วเล่นไหมละ .......................................................................... .......................................................................... ตอน1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3221599/W3221599.html ตอน2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3235405/W3235405.htm ตอน3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3250173/W3250173.html ตอน4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3264735/W3264735.html ตอน5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3278370/W3278370.html ตอน6 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3292107/W3292107.html ตอน7 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3305973/W3305973.html ตอน8 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3325996/W3325996.html จากคุณ : Edward (Viggo) - [ 6 มี.ค. 48 05:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นายวินนี่ขี้หึงจริงๆเลย ทีตัวเองล่ะ ไม่เห็นเคลียร์เรื่องอ.นิดาเลย เอาเปรียบนี่นา นิสัยไม่ดีแบบนี้ต้องแกล้งต่อนะคะ จากคุณ : JingleJ - [ 6 มี.ค. 48 06:01:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 hahaha so cute.. I agree with JingleJ... จากคุณ : bluetopaz - [ 6 มี.ค. 48 07:22:25 A:211.128.128.208 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 5555 อิๆ ตัวเล็กแกล้งวินเยอะๆเลย คนดูสนุก พอดีว่างเลยหาคำผิด ส่วนวิน หวายๆ หน้าครึมชะมัด ยากจะเดาความรู้สึกในใจ   หน้าขรึม มั้งคะ “เรากำลังจะทำให้พี่คลั้งตายรู้ไหม” วินพูดขึ้นมา คลั่งตาย อิๆ  ^_^ ตัวเล็กน่ารักมากกกก จากคุณ : panmile_pink - [ 6 มี.ค. 48 08:30:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^^ Wait for the next chapter ka. จากคุณ : Reader - [ 6 มี.ค. 48 08:55:26 A:67.183.137.32 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 โมโหหึงแบบนี้ ชอบจัง ชอบวินแล้วล่ะ จากคุณ : ปิงปิง - [ 6 มี.ค. 48 09:01:45 A:10.9.1.178 X:202.183.233.12 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดีมากยัยตัวเล็ก ยั่วเข้าไว้ ตรวจคำผิดนะอีหนู ครึม เป็น ขรึม พวานา เป็น ภาวนา คลั้ง เป็น คลั่ง อะไนน เป็น อะไร จากคุณ : ต้นข้าว - [ 6 มี.ค. 48 09:52:55 A:203.113.81.167 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 Narak jing jing loey >.< Waiting for up date naka จากคุณ : ark - [ 6 มี.ค. 48 12:37:51 A:67.131.24.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 วินทำตัวไม่มีเหตุผลเลย ตอนหลังๆ นี่ เรื่องไม่ค่อยพัฒนาไปไหนเท่าไหร่นะคะ แหะๆ จากคุณ : scottie - [ 6 มี.ค. 48 15:35:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มีจึ๊ยๆ นิดเดียวเองง่ะ ไม่สะจายยยยยย เลย >< แต่ไม่เป็นไร ยังอยู่บ้านคุณย่าอีกหลายวัน คงได้มีเข้าใจผิดแล้วก็ทะเลาะกันอีก แล้วต้วนจะรอบทจึ๊ยๆ นะคะ ^^ จากคุณ : ต้วนมันอ้า - [ 6 มี.ค. 48 15:38:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ชอบมากเลย ตัวเล็กแกล้วตาวินเยอะๆ เลยค่ะ สนุกค่ะ (คนอ่านน้ะ) จากคุณ : jiw - [ 6 มี.ค. 48 15:41:50 A:61.90.109.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 เกียร์จังมารายงานตัวครับผม (^^)\   หลังจากวันนี้คงหายไปเป็นช่วงๆ (พอๆกับนิยายตาหวานแหละ เอิ๊กๆ)  ฝึกงานแล้ว T_______T   ตอนนี้มีคำผิดอยู่ 2-3 ที่นะจ๊ะ เจ๊ข้าวช่วยหาให้แย้ว อิอิ ^^ จากคุณ : ...เกียร์... [Kear] - [ 6 มี.ค. 48 20:22:52 ]

ความคิดเห็นที่ 15 น่ารักดี >_< จากคุณ : โรสศรี - [ 6 มี.ค. 48 22:39:23 A:210.246.71.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนนี้พี่วินน่ารักจริงๆเลยเนอะ งอนแล้สก้อง้อแบบนี้บ่อยๆไม่ดีน่าเดี๋ยวตัวเล็กติดใจน้าแย่เลยด้วย รอตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : little pig - [ 7 มี.ค. 48 01:41:28 A:129.130.124.233 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตัวเล็กเอาคืนพี่วินแบบนี้ทีไร เสียเปรียบทุกทีสิน่า แต่แหม ทำบ่อย ๆ ก็ดีนะ ชอบบบบบบบบ จากคุณ : ปากริม-ไข่เต่า - [ 7 มี.ค. 48 09:22:16 A:202.133.163.245 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาลงชื่อ แฟนพันธ์แท้ จากคุณ : nettty - [ 7 มี.ค. 48 12:12:53 A:150.29.177.59 X:10.103.3.125, 170.224.224.122 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาลงในหมวดเรื่องสั้นนี่เอง ผมถึงไม่เห็นเรื่องของตาหวาน มัวแต่งมในหมวดนิยาย อิอิ รู้สึกมีคนช่วยตรวจคำผิดให้แยะ ทั้งเกียร์ ทั้งโรส ทั้งข้าว คุณรักษ์ และอื่นๆอีกหลายคน  ผมหามั่ง อ้าวเจอแล้ว อยู่ที่ลิงค์ตอนที่ 2 นี่เอง ลิงค์นั้นเข้าไม่ได้ครับ ต้องเป็นลิงค์นี้อะ ตอน2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3235405/W3235405.html พิมพ์ตกตัว l ท้ายสุดไปครับ จากคุณ : ลูนาติก - [ 7 มี.ค. 48 12:25:36 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เฮ้อ...อุตส่าห์แกล้งวินสำเร็จ แต่ต้องเสียเปรียบจนด้ายยย ไม่เป็นไรๆ ชอบๆ อย่างงี้ต้องทำบ่อยๆน๊า แต่ตัวเล็กใจอ่อนง่ายจัง วินก็ได้ใจแย่สินี่ เฮ้อ... จากคุณ : Kazalong - [ 7 มี.ค. 48 15:33:34 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ทำมั่งก็มาหึง ไม่ไหวเลยตาวินนี่ (เข้าข้างตัวเล็กเห็นๆ ^^) จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 7 มี.ค. 48 18:05:33 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เมื่อไหร่ตัวเล็ก จะได้คุยกับ วิน น้า จากคุณ : MiKi - [ 7 มี.ค. 48 23:14:03 A:202.57.159.243 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 วินขี้หึงเหมือนหญิงเลยเข้ากันได้ ^^ เหมาะมาก ๆ จากคุณ : นายหญิง (ned.max) - [ 8 มี.ค. 48 00:12:38 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เฮ้อ มีแฟนแก่แถมขี้หึงอีกนะตัวเล็ก ทีตัวเองไม่รู้จักพูดให้มันจบ ๆไปหรอกนะ จากคุณ : ohm11 - [ 8 มี.ค. 48 14:25:16 A:172.16.6.186 X:202.28.82.27 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาต่ออีกเร็วๆนะคะ จะคอยอ่านค่ะ สนุกมากเลย จากคุณ : mionie - [ 8 มี.ค. 48 16:06:57 A:203.146.115.24 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 หายไป ตจว. หลายวัน เพิ่งจะมาตามเก็บ ยังเขียนได้น่ารักเหมือนเดิม อยากให้ตัวเล็กใจแข็งกว่านี้ วินจะได้อกแตกตาย จากคุณ : เรยีนา - [ 9 มี.ค. 48 13:48:32 A:203.151.53.135 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 ยังไม่เคยอ่านเลย “แผนการรักนางฟ้า” แต่แอบเก็บไว้อ่านแล้ว เมื่อว่านนี้เข้าไปที่kpbookies ไปอ่านเรื่อง หวานใจ_นายตัวร้ายมา สนุกมากเลย (คิดว่าคนเขียนคนเดียวกันนะ) แต่ทำการ seach หาเรื่องนี้แล้ว แต่เจอ เพียง ตอน1 ตอน 7 ตอน9 ตอน10 ตอน11 ตอน จบ ไม่เข้าใจว่าตอนที่ขาดไปอยู่ไหนเอ่ย อยากอ่านต่อนะ ถึงแม้จะได้อ่านตอนจบไปแล้ว อารมณ์มันไม่ต่อเนื่อง รบกวนมาแปะตอนเก่าให้อ่านต่อด้วยคะ หรือว่า หวานใจ นายตัวร้าย ไปลงไว้ที่ไหนอีกบอกนะ จะได้ไปตามอ่าน... สำหรับเรื่อง “แผนการรักนางฟ้า” จะติดตามอ่านนะคะ จากคุณ : จ๊ะจ๋า - [ 9 มี.ค. 48 13:53:04 A:203.146.10.155 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ่่านครั้งแรกค่ะ พล็อตเรื่องคล้ายๆ กะที่ทมยันดี แ่ต่งแล้วเอามาทำเป็นละครเลย จากคุณ : ผ่านมาอ่าน - [ 9 มี.ค. 48 22:17:38 A:202.129.0.164 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ้าว ตัวเล้กเลิกแกล้งเสียแล้ว ยังไม่หนำใจเลยใจอ่อนง่ายจัง จากคุณ : รียา - [ 12 มี.ค. 48 01:03:45 A:203.172.104.142 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตัวเล็กของเราร้าย แต่นายวินก็แอบร้ายไม่หยอก จากคุณ : มิถุนายน - [ 13 มี.ค. 48 23:29:56 ]

ความคิดเห็นที่ 31 10 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3348485/W3348485.html จากคุณ : Janer - [ 31 พ.ค. 48 20:23:51 ]