ตอนที่ 28 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3319030/W3319030.html
     
     สวัสดีค่ะมาลงแทนหลังจากที่ไม่อัพมาเป็นอาทิตย์

.....................................
Chapter Twenty Nine

"นี่! ยิ้มหน่อยสิ!!"-อุนมี

"ฉันยิ้มอยู่!!!"-ซันโฮ

"นั่นไม่เรียกว่ายิ้ม!!"

"ฉันไม่ชอบยิ้ม!"

เรากลับไปทะเลาะกันอีกรอบ -0-

ตอนนี้เราอยู่ในร้านสติ๊กเกอร์ ใช่แล้ว เรากำลังจะถ่ายรูปกัน

แต่ก่อนที่เราจะถ่ายสติ๊กเกอร์

ฉันต้องทำให้ซันโฮยิ้มเป็นซะก่อน

"ยิ้มหน่อย!!"-อุนมี

"นี่ เงียบเหอะ"-ซันโฮ

ฉันใช้นิ้วฉันจับปากเขาแยกออก ให้เขายิ้ม แบบนี้  *0*

กล้องถ่ายรูปกำลังถ่ายรูปเรา

"ให้ตาย"

ฉันเริ่มเปลี่ยนท่า

รูปหนึ่ง เป็นภาพกอดซันโฮด้านข้าง

รูปถัดมาฉันยิ้ม และซันโฮ ก็ยังยืนเฉย

-__-  ตกลงเอางั้น ใช่ม๊า


และรูปสุดท้าย

ฉันไม่รู้ว่า จะทำท่าอะไรดี

แต่ซันโฮ

-0-

เขา...

กอดเอวฉันไว้  แล้วก็หอมแก้ม

O_O

ฉันตกใจมาก

จนกระทั่งไฟสีแดงที่เครื่องหายไป

จากนั้นรูปก็ออกมา

ซันโฮ หยิบมันแล้วจ้องมันด้วยสีหน้าแปลก ๆ

"ให้ตาย  ฉันจะเลือกให้เธอเอง"

เขาดูมันหมดทุกรูป  

แล้วหยิบให้ฉันรูปหนึ่ง

-__-ชิ  ฉันคิดว่ารูปออกมาจะน่ารักกว่านี้ซะอีก

ซันโฮ เอารูปสุดท้ายกับรูปที่ฉันกอดเขาไว้

และฉันเอารูปที่ฉันทำให้เขายิ้มได้ไป และอีกรูปที่ฉันยิ้มแต่เขาไม่ยอมยิ้ม

-__- นี่ไม่ยุติธรรมนะ

"นี่ ขอรูปสุดท้ายให้ฉันนะ!"-อุนมี

"ไม่!"-ซันโฮ

"งั้นขอรูปอื่นก็ได้นะ ซันโฮ "

"-__- ไม่จนกว่าเธอจะเรียกฉันว่า พ่อ"

"นายอยากให้ฉันอวดคนอื่นไหม?"

ฉันลองถามเขาดู

"-__-ฉันจะฆ่าเธอ"

"งั้นให้รูปกอดฉันอันนึง"

"ได้"

เราแลกกัน

ฉันให้รูปยิ้มเขาแลกกับรูปกอด

ซันโฮ หยิบเอาโทรศัพท์มือถือเขาออกมาและติดสติ๊กเกอร์ที่โทรศัพท์ด้านหลัง

"นี่ เธอติดไว้ที่โทรศัพท์ไม่ได้นะ!"

"ทำไม -0-"

"เพราะคนอื่นจะเห็น"

"แล้วพวกนั้นจะรู้ว่าเธอเป็นของฉันไง"

"(_ _)"

เขาติดรูปยิ้มที่กระเป๋าสตางค์

เหมือนกับฉัน

ฉันติดรูปกอดไว้ที่โทรศัพท์มือถือ

และอีกรูปที่กระเป๋าสตางค์

"นี่ เอามันออกซะ"

"ไม่"

"เอามันออก"

"นายติดมันได้ ฉันก็ทำได้"

"เธออยากตาย ใช่ไหม"

"..."

ฉันเตรียมวิ่ง

ก่อนที่เขาจับฉันได้

แล้วฉันก็วิ่ง!

ข้างหน้า อุนเจนี่นา -__-a

เธอจะปกป้องฉันได้

"นี่ ทำอะไรกับกระเป๋าสตางค์นะ"-อุนเจ

เธอคงไม่ถาม ถ้าเกิดเธอเห็น

แต่ว่าเธอก็ชิงเอากระเป๋าสตางค์ฉันไปอยู่ดี

และก็หัวเราะ

"ฮาฮา~"-อุนเจ

โกงนี่  ฉันกำลังจะตายนะ

"ฮาฮา~ จีวัน ดูนี่สิ!"

"ฮาฮา~ ซันโฮ เหมือนกล้วยจัง!"

><

กล้วยเนี่ยนะ?

หมายความว่าไง

นายหมายความว่า มันงี่เง่าใช่ม๊า

*+*

ซันโฮ เก็บกระเป๋าสตางค์

เขาทำหน้าแปลกๆ

แต่ตอนนี้ฉันต้องไปแล้ว

ฉันหันกลับไปแล้วชนกับ

ผู้ชายอ้วนคนหนึ่ง...

พร้อมใบหน้าที่หน้ากลัว

"ฮั่ก"-อุนมี

"ให้ตาย หัดมองทางซะมั่งซิ"

"อา.. ขอโทษค่ะ (_ _)"

"คัง อุนมี ไม่ต้องขอโทษเขา"-ซันโฮ

"หา?"

"ให้ตายเหอะ ซันโฮชอบให้ภรรยาเขาโค้งขอโทษใครน่ะ"-จีวอน

"ให้ตาย  มาซ่อนหลังฉัน"-ซันโฮ

"k..k"-อุนมี

ฉันซ่อนหลังเขา

-__-

มันแปลก

"ซัน...ซันโฮ"

ผู้ชายอ้วนดูน่ากลัวนะ

"นายจะทำอะไร! ให้ตาย นายกำลังทำให้ภรรยาฉันกลัว!"

"เธอเป็นภรรยานายเหรอ? ฮั่ก.. ขอโทษ ซันโฮ"

ผู้ชายอ้วนคุกเข่าลง และโค้งขอโทษ

ขณะที่ ซันโฮ และจีวอนตบหัวเขา

"ถ้านายทำร้ายภรรยาฉันอีก  ฉันคิดว่าฉันจะตีนายจนตาย"

ตอนนี้ทุกคนที่อยู่รอบข้างเรา พากันมองด้วยความกลัว

คุณอิจฉาไหมล่ะ?

มันน่ากลัว

"อุนมี ซันโฮตอนนี้น่ากลัวจัง"-อุนเจ

"อืม"-อุนมี

"แต่ฉันว่าเขาเหมือนเธอนะ"

"^__^"

"ดูเหมือนว่าเขาจะตีผู้ชายคนนั้น เพราะว่าเขามาตะโกนใส่เธอ"

"^__^"

"เธอโชคดีจริงๆ"

(ติดตามต่อ ตอนที่ 30)

แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 48 10:12:53