นักอ่านท่านใด ยังไม่ได้อ่านส่วนเพิ่มเติมในกระทู้ที่แล้ว
รบกวนย้อนกลับไปอ่านตอนเก่าด้วยครับ เดี๋ยวจะงง
####################################
ในช่วงเวลาคับขันเป็นตาย การโรมรันพันตูระหว่างยอดฝีมือทั้งสองของฉิกจับอิด กับพวกของฮั่นตงเป็นไปอย่างดุเดือด โดยฝ่ายแรกซึ่งมีจำนวนน้อยกว่ากลายเป็นฝ่ายรุกไล่ และกลุ้มรุมเข้าใส่สามพี่น้องซึ่งมีจำนวนมากกว่าโดยมิหยุดยั้ง ซึ่งทั้งสามก็ได้แต่ตั้งรับจนมือไม้ปั่นป่วน เรื่องโอกาสตีโต้กลับไปนั้นเป็นอันพับเก็บไปได้เลย
ฮั่นตงเห็นว่าปล่อยให้ทั้งสองลงมือร่วมกันเรื่องที่จะเอาชีวิตรอดไปจากที่นี่ยังยากกว่าปีนป่ายขึ้นสวรรค์เสียอีก ดังน้นพยักหน้าให้สัญญาณแก่พี่น้องทั้งสอง เสี่ยวโกย และฟาหลินซีพลันเข้าใจ แยกย้ายกันจู่โจมเข้าหาซิเหวินคัง และซุนหยาง ทำลายการโจมตีร่วมประสานของอีกฝ่ายลงเสีย!!!
ทางด้านเหวินเหม่ยชิงเห็นพวกฮั่นตงอยู่ในภาวะอันตรายยิ่งร้อนใจใคร่คิดเข้าช่วยทั้งสาม ทว่าตนเองก็กำลังเผชิญกับยอดฝีมืออยู่เช่นกัน
"พ่อบ้าน" ผู้นี้ดูเผินๆ คล้ายอ่อนแอไร้เรี่ยวแรง ทว่าเมื่อกระบี่อยู่ในมือกลับเปลี่ยนเป็นเข้มแข็งร้ายกาจ ดังนั้นหญิงสาวแม้นคิดปลีกตัวมาช่วยเหลือทั้งสาม แต่จนใจที่มิอาจสลัดหลุดจากกู่ฮวยฮวยได้!
"หลีกให้แก่ข้าพเจ้า!!!!" เหวินเหม่ยชิงตวาด กระบี่ในมือกลับกลายเป็นรุ้งยาวเจ็ดแปดสาย ทิ่มแทง ฟาดฟันเข้าใส่อีกฝ่ายอย่างรุนแรง รวดเร็ว!!!!
กู่ฮวยฮวยแย้มยิ้ม มิเพียงตัวมันจะยิ้มแย้ม กระทั่งท่วงท่า และเพลงกระบี่ของมันก็ดุจเดียวกัน เพลงกระบี่ของกู่ฮวยฮวยผู้นี้เน้นที่รวดเร็ว แก่นแท้ในเพลงกระบี่ของมันคืออ่อนช้อย งดงาม และพลิ้วไหว ไม่เน้นที่ดุดัน รุนแรง ยิ่งฝ่ายตรงข้ามจู่โจมเข้ามาอย่างหักโหมปานใด มันมิเพียงรับมืออย่างปลอดโปร่งสบาย ฝ่ายตรงข้ามกลับสิ้นเปลืองพลังมากมายมหาศาลอีกด้วย!
เสียงดัง "เปรื่อง" ติดต่อกันนับสิบครั้ง กู่ฮวยฮวยปัดป่ายกระบี่ของเหวินเหม่ยชิงคราแล้วคราเล่า ท่วงท่าของมันอ่อนไหวดุจเริงระบำ การร่ายรำกระบี่ของคนผู้นี้คล้ายกับเป็นศิลปะแขนงหนึ่ง มิเพียงท่วงท่างดงาม เพลงกระบี่ยังงดงาม แต่ละกระบวนมิเพียงไม่สิ้นเปลืองพลังโดยเปล่าประโยชน์ ยังรวบรัด และเรียบง่าย แต่ในความเรียบง่ายเหล่านั้นกลับแฝงความพิสดารที่ยากจะเข้าใจประการหนึ่ง คนผู้นี้ถึงกับมีความสำเร็จถึงขั้น "ในความเรียบง่ายซ่อนเร้นความพิสดาร" มือกระบี่เช่นนี้น้อยครั้งที่จะพบพาน เหวินเหม่ยชิงเองก็พึ่งจะเคยสัมผัสเป็นคราแรก!!!
ผ่านไปครึ่งชั่วยาม เหวินเหม่ยชิงที่ร้อนใจหวังเผด็จศึกอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว เป็นฝ่ายรุกไล่จู่โจมเข้าใส่อีกฝ่ายโดยมิหยุดยั้ง แต่ทุกครั้งกู่ฮวยฮวยคล้ายกำหนดแผนการณ์เอาไว้แต่ต้น เพียงปัดป่ายกระบี่ของหญิงสาวเบนเบือน โดยมิยอมรุกกลับเข้ามา
เหวินเหม่ยชิงสูญสิ้นความเยือกเย็นแล้ว!!!!
มองเห็นเพลงกระบี่ของนางยิ่งมายิ่งเร่งร้อน ลมหายใจกระชั้นถี่รัว ใจเต้นไม่เป็นส่ำ กู่ฮวยฮวยแย้มยิ้มอีกครา โอกาสของมันมาถึงแล้ว!!!!!
กู่ฮวยฮวยผลักดันกระบี่ของเหวินเหม่ยชิงไปด้านข้าง จากนั้นเดินพลังอ่อนหยุ่นกระแสหนึ่งเรียบแล่นไปตามตัวกระบี่ แผ่พุ่งขึ้นจากโคนไปยังปลาย ในที่สุดใช้กระบี่ของมันดูดรั้งกระบี่ของหญิงสาวเอาไว้ เหวินเหม่ยชิงรู้สึกกระบี่ของตนเองที่ทิ่มแทงออกจนสุดคล้ายตกลงไปในหล่มโคลน พลังที่ทุ่มเทลงไปมิเพียงไม่สามารถทำอันตรายอีกฝ่าย กระทั่งตัวกระบี่ยังถูกกระบี่อีกฝ่ายดูดรั้งจนแนบสนิท!
"เจ้าสำนักเหวิน! ข้าพเจ้าล่วงเกินแล้ว!" มันกล่าวพลางทิ่มแทงฝ่ามือออกติดต่อกันถึงสี่ฝ่ามือ แต่ละฝ่ามือมิเพียงรวดเร็ว ยังต่อเนื่องกันราวกับเป็นการโจมตีของคนสี่คนที่โหมเข้าใส่โดยพร้อมเพรียง!
เหวินเหม่ยชิงนั้นตัวกระบี่แนบติดกับกระบี่อีกฝ่าย ขณะจะชักกลับก็มิทันท่วงที เพราะฝ่ามือของอีกฝ่ายพลันจู่โจมมาถึง ครั้นจะละทิ้งกระบี่หลบเลี่ยงก็จะกลายเป็นรองอีกฝ่ายไปในทันที ขณะลังเลมิรู้ทำประการใด พลันเกิดปฏิภาณวูบหนึ่ง
เหวินเหม่ยชิงมิเพียงไม่ดึงกระบี่กลับ ยังผลักดันกำลังส่วนใหญ่เคลื่อนไปตามตัวกระบี่แผ่พุ่งเข้าใส่อีกฝ่าย ปลายเท้าดีด สะกิดร่างตามติดเข้าหาอย่างว่องไว!
"ฟุ่บ! พลั่ก!" ทั้งสองปะทะฝ่ามือกันคราหนึ่ง เหวินเหม่ยชิงอาศัยจังหวะนี้เดินพลังสั่นสะเทือนจนตัวกระบี่หลุดออกจากกระบี่อีกฝ่าย เคลื่อนกายถอยหลังกลับมา
"ร้ายกาจยิ่งนัก!" กู่ฮวยฮวยร้องชมเชย
เมื่อครู่ขณะที่กระบี่ถูกดูดรั้งมิสามารถชักกลับ และอีกฝ่ายก็ซัดฟาดฝ่ามือมาถึง เหวินเหม่ยชิงมิเพียงมิหลบหลีกพลังฝ่ามือ กลับเสนอตัวเข้าหา และยังเดินพลังภายในจู่โจมผ่านกระบี่ของตนเองพุ่งผ่านกระบี่ฝ่ายตรงข้าม เพื่อโจมตีเส้นชีพจรของกู่ฮวยฮวย ดังนั้น"พ่อบ้าน" ได้แต่เดินพลังสะกัดพลังของนาง เวลานั้นเหวินเหม่ยชิงก็ซัดฟาดฝ่ามืออีกข้างด้วยพลังเท่าที่เหลืออยู่ บีบบังคับจนกู่ฮวยฮวยต้องรั้งกระบวนท่ากลับมารับมือ และนางก็ฉวยโอกาสล่าถอยกลับมาอย่างปลอดภัย
"ที่ร้ายกาจยังคงเป็นท่าน! ท่านแสร้งเป็นรองเราตลอดเวลา หลอกล่อให้เราเร่งเผด็จศึก จนถึงเวลานี้ค่อยสำแดงฝีมืออันแท้จริง!!!" เหวินเหม่ยชิงกล่าวพลางใช้กระบี่ชี้ไปเบื้องหน้า ชุดแดงเจ้าสาวของนางพลัดพลิ้วเพราะแรงลม หรือเป็นเพราะนางเร่งพลังภายในก็มิอาจทราบได้!
"น่าเสียดาย น่าเสียดาย!" กู่ฮวยฮวยกล่าวพลางส่ายศีรษะไปมา
"ท่านยังเสียดายอันใด?" เหวินเหม่ยชิงเอ่ยเสียงลอดไรฟัน
"น่าเสียดายที่เราดำเนินแผนการณ์มากมาย สุดท้ายยังมิอาจสยบท่านได้! นี่ยังมินับว่าน่าเสียดายหรอกหรือ?" กู่ฮวยฮวยถามกลับ
ใบหน้าของเหวินเหม่ยชิงเปลี่ยนเป็นสำรวมเคร่งขรึม นางทราบแล้วว่าฝ่ายตรงข้ามมีพลังฝีมือสุดสูง เมื่อครู่หากนางมิได้สติขึ้นมาก่อน มีหวังพลาดท่าเสียที การจะสยบอีกฝ่ายโดยพลันนั้นเป็นเรื่องที่มิอาจกระทำได้ มิเพียงเท่านั้น หากประมาทเลินเล่อตัวนางเองจะกลับเป็นฝ่ายถูกสยบก็เป็นได้!!!!
เจ้าสำนักหันซานได้แต่สำรวมสมาธิอย่างสุดกำลัง เพื่อที่จะเอาตัวรอดจาก "พ่อบ้าน" ผู้นี้ให้จงได้!!!
พื้นฐานวิทยายุทธของ หันซาน เป็นแนวพุทธ เช่นเดียวกับ เส้าหลิน ซึ่งมุ่งเน้นการป้องกันตัว และ เสริมสร้างสุขภาพ มิใช่ หักหาญเอาชนะคู่ต่อสู้ หากนางยังคงดื้อรั้น หักโหม เอาดังใจ อาจเปิดช่องโหว่ให้คู่ต่อสู้เอาชนะได้ และ ดูเหมือนว่า พ่อบ้านแห่งฉิกจับอิดก็จะล่วงรู้ความนัยข้อนี้เป็นอย่างดี มันเพียงแต่สกัดกั้น ถ่วงเวลานางเอาไว้ ไม่ช้านาน เหวินเหม่ยชิงจะต้องเปิดช่องโหว่ ให้มันจู่โจมได้อย่างแน่นอน แต่หากต่อสู้พันตูกันเนิ่นนาน ฝ่ายฮั่นตงที่ตกเป็นรอง ซุนหยาง และ ซิเหวินคัง ก็อาจพลาดท่าเสียทีได้ทุกเวลา
แต่จะให้เจ้าสำนักหันซานทำเช่นไร รีบร้อนก็มิได้ หากปล่อยให้เนิ่นช้าก็จะยากแก้ไข หนทางทั้งสองมิว่าเลือกทางใด ล้วนแล้วแต่ต้องเสี่ยงภัยทั้งสิ้น!!!
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 48 12:11:11
จากคุณ :
ทีมแต่งนิยาย 
- [
10 มี.ค. 48 11:46:03
]
=[+] ฉิกจับอิด [+]= นิยายจีนร่วมแต่งแนวทดลอง : ตอนที่ 77 พัวพันสัประยุทธ์
