ความคิดเห็นที่ 1 JingleJ....... ใช่มะ นายวินนิสัยไม่ดี แบบนี้ต้องจัดการเอาตัวไปสำเร็จโทษ บอกมาเลยค่ะ อยากได้แบบไหนเดี๋ยวจัดให้อย่างงาม Bluetopaz........ งั้นก็บอกมาเลยค่ะ อยากให้จัดการแบบไหน เอาแซ่เขี้ยน เพี๊ยะๆ... หรือจะเอาเทียนลนดี สะจาย(คนเขียนติดเชื่อบางคนมา) panmile_pink......  เอิ๊กๆๆ m(_ _)m แต้งกิ้วหลายค่ะ ผิดหลายคำเลย เอิ๊กๆๆ ขอตอบแทนด้วยการแกล้งตัวเล็กแล้วกันครั้งนี้ (- -’’) Reader......... ได้ตามคำขอ ขอรับคุณผู้หญิง (หวังว่าคุณReader เป็นผู้หญิงนะ ไม่งั้นต้องไปให้หมอเย็บหน้าเลยตัว) ปิงปิง...... แปลว่าตอนก่อนไม่ชอบวินหรือค่ะนี่ แต่จะเปลี่ยนมาชอบ Edward ก็ได้นะก๊ะ ถ้าอ่านตอนนี้แล้วเกลียดตาวิน ต้นข้าว...... ธุจ้า ขอบคุนค่ะเจ๊ แหม ชอบที่เจ๊เรียกหนูอีหนูจัง ฟังแล้วดูเด็กกว่าเจ๊เยอะดีชะมัด Ark....... มาแล้วค่ะ หนูมาแล้วค่ะ new up date Scottie........ T_T ไม่ใช่แต่คุณscottie หรอกคะ ที่คิดแบบนั้น หนูก็คิดเหมี้ยนกัน รู้สึกมันจะวนไปวนมาอยู่ที่เดิมนั้นเองฝากช่วยแนะนำเด็กน้อยตาดำ(นิดๆ) หัวหยิกๆ ด้วยนะกั๊บ ต้วนมันอ้า...... วันนี้ได้ตามคำขอคุณต้วนเลยนะนี่ มีบททะเลาะกันแบบที่ขอ สะใจ มั้ยอ่ะคุณต้วน คนเขียนสะใจมาก Jiw...... ออกแนวคนอ่านโรคจิตหรือเปล่านี่(ล้อเล่นน้า) ตอนนี้ก็แกล้งค่ะ แต่ไม่ใช่วินแค่นั้นเอง ...เกียร์... [Kear]....... มารายงานตัวแล้วเหรอ ดีมาก ยังไงฝึกงานนะทำให้เต็มที่นะ เจอหมอหล่อๆ หรือบุรุษพยาบาลหน้าตาดีก็เก็บอาการบ้าง ทางทีดี ตีหัวมาฝากตาหวานบ้างนะตัวเอง โรสศรี.........  (^3^) ขอบคุณที่ชม มาจ๊วบที little pig........ กลัวตัวเล็กติดใจ หรือกลัวคนอ่านติดใจกันแน่พี่ยุ้ย เข้ารู้นะ ปากริม ไข่เต่า..........โธ่ ไอ้เราก็นึกว่าจะต่อว่านายวินที่เอาเปรียบ ที่ไหนได้ คนอ่านชอบนี่เอง Nettty......... ถูกกกกกกกต้องนะคร้าบบบบบบบบบ เอาเจ้าอีก้อไปเป็นรางวัลเลย ลูนาติก........ แหมคุณหมอก้อ เห็นตาหวานเป็นยักษ์เป็นมารไปได้ ถามมาก็บอกแล้ว ไปงมหาทำมาย เดี๋ยวจมน้ำจมท่าไปอีก( เล่นมุขซะงั้น)ขอบคุณสำหรับลิ้งค์ด้วยค่ะ ถึงว่าทำไม่ของหนู ลิ้งค์ที่สองมันถึงดูแปลกๆ ไอ้เราหรือก็นึกว่าเคาะจังหวะผิด Kazalong.......... นั้นสิคะ ตัวเล็กใจอ่อนไป ไม่ได้ๆ แบบนี้ต้องเปลี่ยนมาเป้นให้แข็งบ้างแล้ว เอาใจท่านผู้อ่าน อาราเร่......... คนอ่านเริ่มไม่เป็นกลางนะนี่ เข้าข้างตัวเล็กเฉยเลย MiKi........... ดูจากสภาพแล้วเหมือนจะไม่ได้คุยกันแล้วล่ะคะ ว้าแย่จัง นายหญิง.......... อยากเป็นตัวเล็กกับเขาบ้างหรือจ้ะ แหมๆ ohm11..........5555 คนอ่านออกแนวหงุดหงิด ใจเย็นค่ะ อย่าเพิ่งแหกจอเข้าไปตบนายวิน mionie..........สวสัดีคะ ขอกราบขอบพระคุณที่ชอบ แล้วก็จะติดตามอ่าน เรยีนา......... ถึงว่าหายไปไหน ที่แท้ก็ไปต่างจังหวัดนี่เอง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ตอนนี้ให้ตามคำขอคะ ตัวเล็กใจแข็งไว้ลูก จ๊ะจ๋า...........  ยินดีต้อนรับคะคุณจ๊ะจ๋า คนเขียนคนเดียวกันคะ ไม่มีตัวปลอม หรือมีสองหน้าส่วนหวานใจตอนที่หายไป มันหายไปตามบอร์ดเก่าคะ ฮะ...ฮะ...ฮะ (หัวเราะแบบระทม) ตอนนี้กำลังแก้อยู่คะแต่ถ้าคุณจ๊ะจ๋าอยากได้ก็บอกเมล์เอ็ดเวิดมาเลยคะ หรือจะส่งไปหลังไมค์ เดี๋ยวจัดส่งให้ แต่ยังแก้ไม่หมด อาจจะอ่านแล้วหงุดหงิด เนื่องจากตอนก่อนภาษาไทยไม่เข็งแรง (จนเดี๋ยวนี้)ก็ยังเป้นอยู่ ผ่านมาอ่าน...... Edward เองก็ไม่รู้จะบอกยังไงเหมือนกันคะ ถ้าจะบอกว่าไม่รู้เรื่องอะไรที่ไปเหมือน เนื่องจากระยะเวลาสามปีนี้ไม่ได้ดูละครไทย คุณทมยันตี ก็เคยได้ยินชื่อ แต่ไม่เคยอ่านงานของท่าน ขอบคุณที่บอกกั๊บป๋ม รียา......... เอาได้ตามคำขอค่ะ จะให้ตัวเล็กใจแข็งยิ่งกว่าหินอีกครั้งนี้ คอยดู // ตอน1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3221599/W3221599.html ตอน2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3235405/W3235405.html ตอน3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3250173/W3250173.html ตอน4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3264735/W3264735.html ตอน5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3278370/W3278370.html ตอน6 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3292107/W3292107.html ตอน7 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3305973/W3305973.html ตอน8 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3325996/W3325996.html ตอน9 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3334161/W3334161.html จากคุณ : Viggo - [ 13 มี.ค. 48 06:01:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาเร็วๆน้ารออยู่จ้า คนอ่านติดใจจ้า คนเขียนนี้เก่งมากเลยน้า จากคุณ : little pig - [ 13 มี.ค. 48 06:04:54 A:129.130.124.233 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้าที่อากาศสดใส ของวันสบายๆ อีกวันหนึ่งที่มาพักที่ไร่แห่งนี้ พรุ่งเราคงต้องเดินทางกลับกันแล้ว น่าเสียดายที่มาอยู่ได้แค่ไม่กี่วัน ทำไมนะเวลาดีๆ ถึงผ่านพ้นไปเร็วจัง “ทำอะไรทานคะคุณย่าหอมจังเลย” ฉันเอ่ยถามพร้อมกับทำจมูกฟุตฟิต ดมกลิ่นหอมที่ลอยมาเตะจมูก “ข้าวต้มปลานะลูก หิวหรือยังมาทานก่อนก็ได้นะ” คุณย่าว่า “แล้วคนอื่นล่ะคะ ยังไม่ลงกันมาอีกเหรอ” ฉันเอ่ยถามอย่างแปลกใจ “ตาวินพาหนูนิดาไปไร่ตั้งแต่เช้าแล้วจ้ะ คงสายๆ ถึงจะกลับ มาทานขาวก่อน” คุณย่าเรียกฉันให้นั่งลง ก่อนจะจัดการสั่งให้เด็กตักเข้าต้มปลาใส่ถ้วย ฉันครุ่นคิดในใจ ทั้งน้อยใจทั้งสงสัย ทำไมวินต้องพาอาจารย์นิดาไปในไร่ด้วย แล้วเมื่อคืนที่คุยกันก็ไม่เห็นจะบอกเธอซักคำ มันชักจะไม่เข้าท่าแล้วนะ ปากวินบอกว่าไม่ได้คิดอะไร แต่ข้างในจิตใจใครจะรู้ ฉันอดที่จะกลัวใจเขาไม่ได้ ถ้าเขาเกิดรำคาญเด็กเรื่องมากอย่างฉันแล้ว... ข้าวต้มที่ถูกตักเข้าปาก ฉันไม่รับรู้ถึงรสชาติของมันเลย เพราะตอนนี้ใจฉันมันลอยไปหาใครคนหนึ่งอยู่ ซักพักหนึ่งฉันเห็นคุณลินเดินลงมาจากข้างบน นี่แสดงว่าวินไปกับอาจารย์นิดาสองคน อะไรกันนี่ วินเริ่มทำให้ฉันไม่ไว้ใจเขาอีกแล้วนะ ฉันเริ่มหงุดหงิดงุ่นง่านกับการรอคอยการกลับมาของวิน เสียงยัยคุณลินดังแจ้วๆ เป็นนกแก้วนกขุนทอง คอยจะพูดจากวนประสาทฉัน ถ้าไม่เกรงใจนะหาอะไรอุดปากไปแล้ว นี่ยังไม่เข็ดนะ ขนาดเมื่อคืนฉันแกล้งปล่อยเจ้าอีก้อ ให้หลุดไปวิ่งเล่นในห้องเธอเสียพักใหญ่ สงสัยความจำจะสั้น “รู้ว่าเด็กก็ควรอยู่สวนเด็กนะดีแล้ว” เสียงคุณลินยังไม่หยุดดังมากวนใจ เมื่อเธอเริ่มพูดหนักข้อขึ้น เหมือนจะชวนตีกันซะแบบนี้ เป็นผู้ใหญ่ที่ทำตัวไม่น่าเคารพเสียเลยนะหล่อน ฉันคิดในใจ “มีอะไร ก็บอกออกมาตรงๆ เถอะคะคุณลิน อย่ามากัดแกมหยอกอยู่เลย” ฉันถามออกไปตรงๆ ขี้เกียจจะรักษามารยาท แล้วตอนนี้ที่นี่ก็เหลือเพียงหล่อนกับฉัน “ปากดีนะจ้ะแม่หนูน้อย” เธอว่าเสียงขึ้นจมูก “ขอบคุณที่ชม” ฉันยิ้มรับ ก็จะทำไงได้ล่ะ ผู้ใหญ่ชมก็ต้องขอบคุณ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายเสียความรู้สึก “ปากเก่ง... อย่าคิดว่าฉันกับนิดาจะไม่รู้เรื่องของเธอกับอาจารย์วินนะ” เธอบอกออกมาเหมือนหยั่งเชิง “แล้วไงคะ” ฉันเลิกคิ้วถามออกมาเหมือนแปลกใจ ทั้งที่ในใจออกจะเต้นผิดจังหวะอยู่เหมือนกัน ยัยคุณลินจะอำฉันหรือเปล่านี่ “ก็ไม่แล้วไง เธอคิดว่าคนอย่างอาจารย์วินจะสนใจเด็กแบบเธอแทนที่จะเป็นนิดาเหรอ แล้ววันนี้เขาก็ออกกันไป ที่ไร่สองคนแต่เช้า โดยที่ไม่บอกเธอ มันก็น่าจะเดาอะไรได้เองนะ” เธอพูดแฝงความนัยให้ฉันคิด แต่มีหรือคนอย่างฉันจะปล่อยให้ใครมาเล่นได้ฝ่ายเดียว “นี่คุณลินคงเป็นห่วงตัวเล็กใช่ไหมคะ ขอบคุณจากใจเลยค่ะ แต่ตัวเล็กมีคุณภาณุอีกทั้งคนจะกลัวอะไร” ฉันพูดทำท่าทางไม่แคร์อะไร อยากจะยั่วเธอให้สั่นเล่น ทั้งที่ยังไงฉันก็ไม่มีทางทำแบบนั้นอยู่แล้ว สำหรับนายภาณุ ก็คือเพื่อนที่ดี ยังไงคนที่ฉันรักก็คือวิน แต่ตอนนี้แค่อยากแกล้งคนเล่นนี่ “แผนดีนี่ พลาดจากคนนี้ก็จะคว้าคนนู้น ไม่ใช่เด็กๆ เลยนะเธอ” คุณลินกำลังชมฉันอยู่หรือเปล่านี่ ไม่แน่ใจ แล้วก่อนที่สงครามน้ำลายระหว่างฉันและคุณลินจะทำให้ใครซักคนเปียกไปเสียก่อน คนที่ฉันตั้งตารอก็มาจนได้ “กำลังคุยอะไรกับตัวเล็กอยู่จ้ะลิน ท่าทางสนุกเชียว” อาจารย์นิดายิ้มน่าระรื่นทักทาย นี่คงมีความสุขจนล้นอกซินะ ยิ้มแก้มแแทบปริ “ไม่มีอะไรหรอกนิดา เอ๊ะ นั้นอะไรนะ”คุณลินร้องถาม เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือของอีกฝ่าย “พอดีอาจารย์วิน ขับรถพาไปตรงตลาดใกล้ๆ นี้ แล้วเจอนะ อาจารย์วินเลยซื้อให้” อาจารย์นิดายิ้มเขิน “อะไรจะสวีทหวานกันปานนั้น” คุณลินแซวแล้วปรายตามาที่ฉัน ฉันเหลือบมองตุ๊กตาดินเผาในมืออาจารย์นิดา แล้วหันมาจ้องหน้าวินตาเขม็ง เหมือนจะถามเขาทางสายตาว่า ทำแบบนี้ได้ยังไง แล้วฉันก็เดินจากไปด้วยความโมโหปนน้อยใจ ไม่เข้าใจอะไรหลายๆ อย่างกับการกระทำของวิน ฉันหลบเข้ามาอยู่ในห้องมันเสียดื้อๆ ไม่ยอมลงไปทานมื้อกลางวัน มีเจ้าลูกตาลกับอีก้ออยู่เป็นเพื่อน “เจ้านายแก ทำให้ฉันโมโหรู้ไหมเจ้าลูกตาล” ฉันหันไปชี้หน้าว่ามัน เจ้าลูกตาลครางหงิงๆ เหมือนจะพูดอะไร “นี่เถียงแทนเจ้านายแกเหรอ” ฉันว่ามัน เดาเอาว่าที่มันทำเสียงเพราะเถียงแทนวิน ฉันหันหน้าหนี เจ้าลูกตาลด้วยความโมโห “อีก้อ แกเป็นพวกฉันนะ เพราะฉะนั้นแกต้องคอยช่วยฉันรู้มะ” ฉันหันไปหาพวก แล้วขณะที่ฉันกำลังคุยกับเหล่าสมุนอยู่เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ฉันหันไปถามอย่างหงุดหงิด “ใครคะ” เงียบไม่มีคนตอบ “ใครคะ ไม่ตอบก็เคาะให้มันเปิดเองแล้วกันนะ” ฉันตะโกนบอกกลับไป “พี่เองตัวเล็ก เปิดประตูหน่อย” เสียงผู้ต้องสงสัยร้องตอบ แต่ฉันก็ยังไม่ยอมลุกขึ้นเพื่อไปเปิดประตู “มีอะไรคะ” “เปิดประตูหน่อยได้ไหม” เสียงวินขอร้อง ทำให้ฉันใจอ่อน แต่ก็ยังแสดงท่าทางแข็งๆ เดินไปเปิดก่อนจะกลับมานั่งลงที่เดิม วินเดินเข้ามาก่อนจะทิ้งกายลงนั่งใกล้ๆ เมื่อฉันเขยิบหนี เขาก็ยิ่งตามมาเบียดจนไม่รู้จะไปต่อยังไง จึงลุกขึ้นเพื่อไปนั่งที่อื่น แต่คนตัวใหญ่ที่ดูจะเจ้าเล่ห์กว่าก็รั้งฉันลงนั่งบนตักก่อนจะกอดแขนกระชับรอบเอวไม่ให้ฉันลุกขึ้นได้ “ตัวเบาจัง กินข้าวบ้างหรือเปล่านี่” วินถามเสียงหยอก แนบแก้มกับแขนฉัน ฉันเงียบ...ไม่อยากตอบ “เอาปากไปไว้ไหน เดี๋ยวช่วยหานะ ถ้าไม่พูด” วินบอก พร้อมทำท่าจะหาจริงๆ ฉันจึงรีบสะบัดตัวจนหลุด ออกจากเขา ก่อนจะเดินออกจากห้องไป โดยไม่หันไปมองอีกฝ่ายอีก รีบเดินเร็วๆ ไม่อยากให้อีกฝ่ายตามมาทัน ขอบอกครั้งนี่ฉันงอนจริงๆ แล้วก็ยังไม่รับง้อตอนนี้ด้วย มีต่อ แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 48 16:53:21 แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 48 06:06:43 จากคุณ : Viggo - [ 13 มี.ค. 48 06:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 That's it? Or there is a second part? จากคุณ : ark - [ 13 มี.ค. 48 06:10:51 A:67.131.24.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฉันเดินเล่นแถวๆ ไร่ตลอดบ่ายหลังจากที่หนีจากวินมา  ไม่อยากจะเจอหน้ามนุษย์ที่ไหนทั้งนั้นตอนนี้ เซ็ง เบื่อ ทำไมอะไรๆ มันถึงดูไม่ถูกใจไปเสียหมด แล้วเมื่อมองดูนาฬิกาที่ข้อมือก็พบว่ามันเกือบบ่ายสามแล้ว คงออกมานานเกินไปแล้วมั้ง เมื่อคิดได้ดังนั้น ฉันจึงเดินกลับไปทางบ้านใหญ่ “ขอคุยอะไรด้วยได้ไหมจ้ะ” เสียงใครคนหนึ่งดังขึ้นจากมุมประตูฉันมองไปตามเสียงแล้วก็พบเข้ากับอาจารย์นิดา “มีอะไรหรือคะอาจารย์” ฉันถามอย่างสงสัย อดจะระแวงไม่ได้ มันมีลางสังหรณ์ยังไงไม่รู้ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น “เข้ามาในห้องนี้ก่อนสิ” เธอบอกพร้อมกับเดินนำฉันไป อยากจะปฏิเสธ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ฉันเดินตามเธอมาจนถึงห้อง อดจะแปลกใจไม่ได้ เมื่อเธอเดินเข้าไปจับที่เจ้าตุ๊กตาดินเผา ที่ฉันจำได้ว่าวินซื้อให้ ก่อนจะปล่อยให้มันตกลงพื้น “อาจารย์ทำอะไรนะคะ” ฉันถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแปลกใจแกมงง แล้วก่อนที่คำถามของฉันจะได้รับคำตอบ ร่างของใครอีกสองคนก็เปิดเข้ามา “ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยตัวเล็ก” อาจารย์นิดาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เหมือนจะร้องไห้ ฉันตีหน้าเหลองงเป็นไก่ตาแตก “อะไรกันเด็กคนนี้พาลจริงๆ” คุณลินที่เพิ่งเข้ามาพูดเสริม แล้วเดินเข้าไปจับแขนอาจารย์นิดาเหมือนปลอบ มองเธอด้วยสายตาตำหนิ “เกิดอะไรขึ้นครับ” วินที่ยืนนิ่งถามขึ้น “ก็อย่างที่ลินบอกไงคะอาจารย์วิน ว่าลินเห็นน้องตัวเล็กเดินเข้ามาในห้องนิดา ลินเห็นท่าทางไม่ดีเลยไปตาม คุณมา” ยัยคุณลินปั้นเรื่องได้หน้าตบมาก ฉันอยากกระโดดเข้าไปมอบรางวัลออสก้าให้เธอจริงๆ “คือตัวเล็กเขาคงไม่พอใจที่เราหายกันไปตอนเช้านะคะ แล้วลินกำลังอธิบายเขาก็ไม่ฟัง” อาจารย์สาวทำเสียงหน้าสงสาร วินถึงกับหันมาหรี่ตามองฉันเหมือนจับผิด “ตัวเล็กไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น” ฉันบอกเสียงเด็ดเดี่ยว “ตัวเล็กไม่อยากเชื่อเลยนะว่าพวกคุณเป็นผู้ใหญ่ ขนาดนี้ยังใช้แผนงี่เง่าปัญญาอ่อนแบบนี้อยู่อีก” ฉันต่อว่าด้วยถ่อยคำที่คิดว่ารุนแรงด้วยความโมโห “งั้นก็แก้ตัวมาสิว่าเธอมาทำอะไรในนี้ แล้วก็ตุ๊กตาที่แตกนั้นอีก” ยัยคุณลินนี่ยุ่งไม่เข้าเรื่องจริงๆ “ทำไมต้องแก้ตัว ตัวเล็กไม่ได้ทำ แผนแบบนี้ เด็กทำยังน่าให้อภัยนะแต่...” “หยุดได้แล้วตัวเล็ก” เสียงวินดังขึ้นขัดบทพูดของฉัน “ขอโทษอาจารย์นิดากับคุณลิน ที่ไปก้าวร้าวเขาแบบนั้น” วินบอกเสียงขรึม ฉันมองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ส่งแววไม่เข้าใจไปทางแววตา “ก็ตัวเล็กบอกแล้วไงว่าไม่ได้ทำ ตัวเล็กจะไม่ขอโทษใครหน้าไหนทั้งนั้น ถ้าตัวเล็กไม่ผิด” ฉันบอกเสียงแข็ง กระบอกตาร้อนผ่าว บอกตัวเองว่าอย่าให้มันไหลออกมาตอนนี้นะ “ช่างเถอะค่ะอาจารย์วินนิดาว่า...” “หยุดพูดเถอะค่ะอาจารย์ ไม่ทราบว่าจะเสแสร้งไปอีกทำไม” ฉันหันไปถาม ดวงตาพร่ามัว “เด็กปากร้าย อาจารย์วินต้องสอนบ้างนะคะ” คุณลินบอกเสียงเหยียด “ขอโทษอาจารย์นิดาซะ เรื่องจะได้จบ” “ไม่!!” ฉันสวนกลับแทบจะทันที “ทำไมถึงดื้อขนาดนี้นะ” วินพูดเสียงเหมือนอ่อนใจ จนฉันรู้สึกน้อยใจขึ้นมาสุดๆ ทำให้น้ำตาที่กลั่นไว้ ไหลออกมาเองโดยปริยาย “ถ้าดื้อก็ไม่ต้องมาใส่ใจ” ฉันบอกพร้อมกับวิ่งออกจากห้องตรงไปที่ห้องของตัวเอง แต่ก่อนที่จะเข้าไปในห้องมือของใครคนหนึ่งที่วิ่งตามมาก็จับประตูแล้วแทรกตัวเข้ามาได้ “ออกไปนะ” ฉันหันไปแหวเสียงเขียวใส่วิน มองเขาด้วยน้ำตานองหน้า “ตัวเล็ก ทำไมทำตัวเกเรแบบนี้นะ” วินว่าขึ้น “งั้นก็ไม่ต้องมาสนใจ เมื่อเข้าข้างกันขนาดนั้นตัวเล็กทำอะไรก็คงดูผิดไปหมดในสายตาของวิน” ฉันต่อว่าเขาอย่างน้อยใจ “มีเหตุผลหน่อยสิตัวเล็ก ไปขอโทษอาจารย์นิดากับคุณลินซะ เรื่องจะได้จบทั้งสองคนเขาเป็นผู้ใหญ่ คงไม่ถือโทษ” ฉันอยากจะหัวเราะออกมาจริงๆ กับคำพูดของวิน... ผู้ใหญ่เหรอ นั้นนะหรือการกระทำของผู้ใหญ่ “ไม่!!” ฉันยืนยันคำเดิม “งั้นก็ตามใจ ถ้าเรายังขืนดื้อแบบนี้ก็อย่าพูดกันดีกว่า ” วินบอกเสียงเข้มก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ทิ้งให้ฉันยืนคว้างกลางห้อง นี่วินหมายความว่าเห็นอาจารย์นิดาสำคัญกว่าฉันใช่ไหม เห็นฉันเป็นคนผิด แล้วเขาก็เบื่อหน่ายที่จะพูดกับฉัน เมื่อคิดได้แบบนั้นน้ำตาแห่งความน้อยใจก็ไหลลงมาไม่ขาดสาย สองข้างทางที่เริ่มมืด เนื่องจากพระอาทิตย์ใกล้จะลับขอบฟ้าแล้วเต็มทน ความน้อยใจทำให้ฉันแอบหนีออก จากบ้านโดยไม่บอกใคร ตอนนั้นอารมณ์โมโหมันมีมากกว่า อยากจะทำอะไรเพื่อประชด แต่พอเริ่มเดินไป ยิ่งมืด อากาศก็เริ่มเย็นเพราะน้ำค้างลง เสียงลมพัดใบไม้วูบไหวดูน่ากลัว ฉันมองด้วยความหวาดระแวง แสงไฟจากรถคันหนึ่งส่องมาที่ฉัน เริ่มจะกลัวขึ้นมาแล้วสิ เป็นผู้หญิงคนเดียวมาเดินแบบนี้ไม่ปลอดภัยแน่ๆ แต่นี่ก็เดินมาไกลมากแล้ว จะกลับไปอีกทำไม ตอนนี้ฉันอยากจะกลับบ้าน กำลังจะหาทางไปที่ท่ารถ แต่ก็ไม่รู้จะไปทางไหน แล้วรถคันที่เข้ามาจอดเทียบ ก็ทำให้ต้องหยุดคิดเรื่องราวต่างๆ ด้วยความตกใจ ทำให้ฉันเกือบจะวิ่ง ถ้าไม่มีเสียงเรียกฉันไว้ “ตัวเล็ก” “คุณภาณุ” ฉันแทบจะถอนใจออกมาอย่างโล่งอก อยากจะกระโดดเข้าไปกอดเขาด้วยความดีใจ “มาทำอะไรมืดๆ ค่ำๆ จะเข้าไร่หรือเปล่า มาผมไปส่ง” นายภาณุเรียกฉัน “ไม่...ตัวเล็กจะกลับกรุงเทพ” นายภาณุมองฉันอย่างแปลกใจ แต่ก็ยังไม่ถามอะไร ก่อนจะเปิดประตูให้ฉันเข้าไปนั่งในรถ “นั้นร้องไห้หรือครับ เกิดอะไรขึ้น” นายภาณุถามฉันขึ้นมาหลังจากเข้าไปนั่งในรถ ส่วนฉันไม่มีอารมณ์ที่จะตอบคำถามอะไรทั้งนั้น “พาตัวเล็กไปส่งที่ท่ารถได้ไหมคะ ตัวเล็กจะกลับกรุงเทพ” ฉันเลี่ยงคำถาม แต่พูดในสิ่งที่คิดตอนนี้ “ถ้าไม่อยากตอบก็ไม่เป็นไรครับ แต่ผมคงปล่อยตัวเล็กกลับไปตอนนี้ไม่ได้ ตอนนี้ก็มืดมากแล้ว รอไว้พรุ่งนี้ดีกว่าไหม” นายภาณุเสนอ “แต่ตัวเล็กไม่กลับไปที่ไร่คุณย่าเด็ดขาด ถ้าคุณภาณุไม่ไปส่ง ตัวเล็กจะหาทางไปเอง” ฉันบอกพร้อมกับทำท่า เปิดประตูรถเพื่อจะออกไป “เดี๋ยวครับ” นายภาณุเรียกฉันแล้วเอื่อมมือมาดึงฉันไว้ก่อนที่จะลงไป “ถ้าตัวเล็กยืนยันแบบนั้น ผมก็คงไม่รู้จะขัดใจทำไม แต่พรุ่งนี้ผมก็จะขึ้นกรุงเทพไปธุระ จะรอกลับกับผมไหม” “แล้วคืนนี้ตัวเล็กจะอยู่ที่ไหน” ฉันพูดเสียงอ่อนลง “บ้านไร่ภาณุมาศยินดีต้อนรับครับ คุณผู้หญิง” นายภาณุยิ้มออกมาด้วยความเต็มใจจนฉันอดที่จะขอบ คุณเขาไม่ได้ อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็ยังมีเขาเป็นเพื่อน “คุณภาณุช่วยอะไรหน่อยได้ไหมคะ” “ครับ?” “โทรไปบอกคุณย่าที่ว่าตัวเล็กกลับกรุงเทพกับคุณภาณุแล้ว” “อ้าวนี่ ยังไม่ได้บอกใครหรือนี่” นายภาณุมีสีหน้าตกใจ ฉันพยักหน้าหงึกๆ ส่งสายตาขอร้อง แล้วนายภาณุก็ถอนใจพลางหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมากดเบอร์ “ขอสายคุณย่าหน่อยครับ” นายภาณุกรอกเสียงลงไป แล้วซักพักคุณย่าคงมารับ เขาบอกตามที่ฉันสั่งทุกอย่าง แล้วยังแก้ข้อซักถามของคุณย่าให้ฉัน แล้วชูนิ้วขึ้นเป็นเชิงบอกว่า โอเค “ครับ คุณวินมีอะไรหรือครับ” แล้วก่อนที่นายภาณุจะวางสาย เขาก็พูดชื่อของคนที่ทำให้ฉันต้องสะดุ้ง “ตัวเล็กหรือครับ” เขาพูดพร้อมกับมองมาที่ฉัน ฉันจึงทำท่าทางบอกเขาว่าไม่พูด แล้วทำท่านอนหลับ ให้เขาบอกอีกฝ่ายไป “เธอหลับแล้วครับ ครับๆ ไม่ต้องห่วง ผมจะดูแลให้” เขารับปากอีกฝ่าย ก่อนจะปล่อยลมหายใจออกมาเมื่อวางสาย “ทำผมผิดศีลข้อสี่มากเลยนะวันนี้” นายภาณุส่งเสียงบ่นไม่จริงจัง แต่ถ้าขืนบอกไปว่ามาค้างที่ไร่นายภาณุ มีหวังได้โดนลากตัวกลับแน่ ทางที่ดีก็บอกว่ากลับมันคืนนี้แหละ ยังไง ก็ไม่มีทางตามถูก รถนายภาณุค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไปขณะที่ฉันใช้ความคิดจมอยู่กับตัวเอง ปล. หลุดวงโคจรมาครับ กว่าจะเข้าได้เล่นเอาเหนื่อยสองสาวข้างบนเร็วจัง แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 48 16:52:33 แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 48 06:50:16 จากคุณ : Viggo - [ 13 มี.ค. 48 06:31:59 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แล้วชูนิ้วขึ้นเป็นเฉิงบอกว่า โอเค ..มีแก้คำนิดหน่อย เฉิง ต้องเป็น เชิง อะ ยิ่งอ่านยิ่งหมั่นไส้ตาวิน อาจารย์นิดา และลิน ใครก็ได้ช่วยมาเก็บไปทีเถอะ ทนไม่ไหวแล้ว ตัวเล็กน่าสงสารเนอะ จากคุณ : da - [ 13 มี.ค. 48 06:42:34 A:203.147.13.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 มีต่อ mai ka? OooooOOOOOooo ark hates Ajan Nida jung loey >.<...I wan to kick her a-s-s mak mak ka~~~~ please excuse my language naka.... Win a'....stupi~~~~~d!!!! ( tor eek nid noi hai win naka..herr herr herr ^o^''') จากคุณ : ark - [ 13 มี.ค. 48 06:44:09 A:67.131.24.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาช่วยตรวจที่ผิดให้ครับ เธอบอกออกมาเหมือนหยั่งเฉิง (เชิง ตรงนี่คุณ ดาบอกแล้ว) ฉันเดินเล่นแถวๆ ไร่ตลอดบ่ายหลังจากที่หจากวินมา  (หนีจากวินมา) “นั้นร้องไห้หรือครับ เกิดอะไรขึ้น” ในภาณุถาม (นายภาณุถาม) อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็ยังมีเขาเพื่อน(มีเขาเป็นเพื่อน) ฉันผยักหน้าหงึกๆ ส่งสายตาขอร้อง (พยักหน้า) จากคุณ : ลูนาติก - [ 13 มี.ค. 48 08:57:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หมั่นไส้ อาจารย์นิดา แกล้งตัวเล็กอีกแล้ว แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 48 09:05:04 จากคุณ : panmile_pink - [ 13 มี.ค. 48 09:00:12 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบจังเลย สนุกมากๆเลยจ้า ภาณุดีก่าเนอะ รอตอนต่อไปนะจ้า จากคุณ : little pig - [ 13 มี.ค. 48 09:42:57 A:129.130.124.233 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 วินนี่แย่จริงๆเลย หรือจะเปลี่ยนพระเอกเลยดี 5555 จากคุณ : JingleJ - [ 13 มี.ค. 48 09:52:16 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คราวนี้ลงน้อยจังเลย ยังอ่านไม่สะใจเลย อยากรู้ว่าวินจะทำยังไงถ้ารู้ว่าตัวเล็กมาค้างบ้านไร่ของนายภาณุคนนี้ และจะรู้ไหมว่าตัวเล็กโดนแกล้งเข้าแล้ว จากคุณ : mionie - [ 13 มี.ค. 48 10:28:38 A:202.142.216.125 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 ยัยอาจารย์นิดาพูดจาหน้าตบ << สะใจดีแท้ หึหึ โธ่ ยิ่งอ่านยิ่งทวีความหมั่นไส้วิน ห้ามหายงอนนะตัวเล็ก! เชอะๆๆ แย่ๆ ตัวเล็กถูกแกล้งคนเดียวเลย >O< หรือนี่เป็น การชดใช้กรรมที่เคยแกล้งคนอื่นมาแล้วเนี่ย p.s. ตอนนี้ลงน้อยจัง แต่อ่านแล้วเกิดอารมณ์อยากตบ(จอ) ด้วยความหมั่นไส้สุดๆ รีบๆมาลงตอนต่อไปเร็วๆน๊า ต้องแก้แค้นยัยอ.นิดาให้เข็ดด้วย โฮะๆๆ จากคุณ : Kazalong - [ 13 มี.ค. 48 11:25:10 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ดีแล้วตัวเล็กหนีไปเลย พระเอกซื่อบื่อ เนอะ จากคุณ : ต้นข้าว (tonkho-w) - [ 13 มี.ค. 48 11:57:34 ]

ความคิดเห็นที่ 15 -__________________- ตอนนี้มีน้อย เลยหวังเอารูปใหญ่ๆ มากลบเกลื่อนเรอะ หึหึหึ รู้นะๆ ตอนต่อไปเอามายาวๆ ซะดีๆ นายวิน เดี๋ยวนี้ชักจะทำคะแนนติดลบไปใหญ่แล้วนะ ชิๆ จากคุณ : ...เกียร์... - [ 13 มี.ค. 48 12:35:50 A:61.90.88.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 หมั่นไส้จริง ๆ ด้วย ผู้ใหญ่แกล้งเด็ก รู้สึกว่าจะลงน้อยไปนะค่ะ อ่านยังไม่จุใจเลยค่ะ คิก ๆ อืม.. ท่าคนอ่านจะมีอารมณ์ซาดิสม์นิด ๆ จริง ๆ ด้วย จากคุณ : jiw - [ 13 มี.ค. 48 12:39:23 A:61.91.111.30 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 ฮึ้ย....โกรธวินแล้ว แง่งงงงงง ไม่ฟังกันเลย ยัยสองคนนั้นก็ตอ....ได้ใจมั่กๆ โอ้ย....ย สงสารตัวเล็ก  >< ตัวเล็ก เลิกเหอะ วินน่ะงี่เง่า (แถมยังไม่ยอมจึ๋ยๆด้วย) เปลี่ยนมาเป็นคุณภาณุแทนดีกว่า เชื่อต้วนนะ จากคุณ : ต้วนมันอ้า - [ 13 มี.ค. 48 15:52:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่อยากบอกเรยอ่าค่ะ ว่าคิดเหมือนคุณต้วน เปนกี้ กี้ไม่ทนนะเนี่ยแบบนี้ คบแล้วเหนื่อยอะ หยั่งงี้ไม่คบดีก่า (เรามันคนความอดทนน้อย อิอิ) เอาแบบเลิกไป ให้วินอึ้งไปเลย คิคิ จาโดนแฟนคลับรุมป่าวเนี่ย ^^!! (แล้วค่อยกลับมาคบดีกันนะคะ ^_^ เพราะยังไงก้อชอบคู่นี้แหละ) หรือไม่ก้อ ให้ตัวเล็กไปเอาคืนเรย เอาให้เจ็บแสบก่าเดิม หึหึ (คราวนี้โพสมากหน่อยนะ พี่ฐิ อัดอั้นมาหลายตอน ไปสอบมาค่ะ T^T) จากคุณ : yackety-yak - [ 13 มี.ค. 48 21:59:30 A:61.91.120.149 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 I am a woman ka! :) Win is so insensitive. That's too bad for any woman that he is with na ka. :( Wait for the next chapter ka. จากคุณ : Reader - [ 14 มี.ค. 48 00:44:36 A:67.183.137.32 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 หวั่นไส้พี่วิน งอนพี่วินแล้วนะ จากคุณ : รียา - [ 14 มี.ค. 48 01:28:42 A:203.172.104.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ้าวววววววว จบตอนได้ค้างคาใจมากค่ะ อย่างนี้ หงึ.....ตัวเล็ก อย่าไปสนใจนายวินเล้ยยยย หันมาหานายนุดีกว่า อ๊ะ....แต่ต้องทำให้วินอกหักสุดๆด้วยนา ไม่งั้นไม่สะใจ หุหุ ปล. วันนี้หนมจีนมารายงานตัวที่ถนนฯค่ะ ปกติหนมจีนไปอ่านที่บ้านคุณต้นข้าว ไม่รู้ว่ามีลงที่นี่ด้วยนะเนี่ย (ปกติดูแต่หน้านิยาย แหะแหะ) จากคุณ : หนมจีน - [ 14 มี.ค. 48 01:48:22 A:130.88.205.92 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 วิน นิสัยไม่ดี ตัวแล็กไม่ต้องไปสนใจเลย แย่มาก ๆ จากคุณ : ปากริม-ไข่เต่า - [ 14 มี.ค. 48 10:57:19 A:202.133.163.33 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 สวัสดีคะ....จ๊ะจ๋าเอง (ชื่อที่ไม่ได้login) ขอบคุณนะคะที่จะส่งเรื่อง หวานใจ นายตัวร้ายมาให้อ่าน เมล์นะคะ mam_nut@yahoo.com ไอ้แอบไปโพสต์ขอไว้ที่ท่างเข้าปราสาทอีกที่หนึ่งคะ ..วินน่าหมั่นไส้ที่สุดเลย..มาต่อเร็วนะคะ จากคุณ : จ๊ะจ๋า (donutty) - [ 14 มี.ค. 48 12:57:19 A:203.146.10.155 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 โห ทำงี๊กับตัวเล็กได้ไง สงสัยดูละครสองทุ่มครึ่งมากไป วินก็เชื่ออีก เลิกไปเลยตัวเล็ก (ยุส่ง หุหุ) จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 14 มี.ค. 48 15:32:06 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ใจร้ายทำตัวเล็ก....... จากคุณ : keroobob - [ 14 มี.ค. 48 19:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 26 กลั่นน้ำตาได้ด้วย (แอบแซว) ภาณุคุยกับย่าจริงๆ อะ? จากคุณ : scottie - [ 14 มี.ค. 48 21:22:08 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แหม ๆ ๆ ตอนนี้ ตาหวานใจร้ายจัง  กลั่นแกล้งเค้า (เหมือนเป็นตัวเล็กเลย) - -; คนสวยต้องไม่ใจร้ายนะค๊ะ เสียสถาบัน คนสวยหมด จากคุณ : นายหญิง (ned.max) - [ 15 มี.ค. 48 14:04:39 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เข้ามาช้าอีกแล้ว แต่ดีกว่าไม่มาเนอะ ทำดีแล้วตัวเล็ก แข็งไว้ คนได้ใจจะได้รู้ตัว เอ...นายภานุจะหลงรักคนมีเจ้าของหรือเปล่านะงานนี้ จากคุณ : เรยีนา - [ 22 มี.ค. 48 17:18:24 A:203.151.53.135 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 11 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3377182/W3377182.html จากคุณ : Janer - [ 31 พ.ค. 48 20:24:39 ]