ความคิดเห็นที่ 1 เพลงกระบี่ของหันซานนั้นคิดค้นขึ้นโดยยอดปรมารจารย์สตรีนาม...ซือไถ้ไป่หงส์ เนื่องจากเป็นเพลงกระบี่ที่สตรีใช้ดังนั้นแนวทางกระบี่จึงมิเกรี้ยวกราดดุดัน กลับเน้นที่ตั้งรับ เพลงกระบี่ของหันซานจัดได้ว่าเหนียวแน่นประดุจปราการเหล็ก มั่นคงประดุจหินผา แต่ละท่วงท่าอาศัยหลักการของค่ายกลกระบี่หมุนวน กับวิถีแห่งทรงกลม และการกลมกลืนกลับสภาพแวดล้อมธรรมชาติ ใช้อ่อนต้านแข็ง นุ่มนวลพิชิตหนักแน่น ดังนั้นเมื่อประมือกับผู้อื่น ศิษย์ของหันซานจึงเป็นฝ่ายตั้งรับเสียเจ็ดส่วน เป็นฝ่ายรุกเพียงสามส่วน นี่จึงเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้อานุภาพของเพลงกระบี่แห่งสำนักนี้ดูอ่อนด้อยลงไป และจัดอยู่ในอันดับท้ายสุดของ "หอห้ากระบี่" เป็นรองสี่สำนักแรกมาโดยตลอด ทว่าการผุดขึ้นมาของเหวินเหม่ยชิงนับเป็นปรากฎการณ์แปลกใหม่อันน่าตื่นตะลึง! เจ้าสำนักรุ่นที่สิบเก้าผู้นี้ มิเพียงมีความงามเป็นเลิศ เพลงกระบี่ยังสูงล้ำจนยากคาดเดา นางได้บัญญัติเพลงกระบี่ "ไตรลักษณ์" ขึ้น เพลงกระบี่นี้เองที่ละทิ้งหลักการ และแนวคิดดั้งเดิมของสำนักหันซาน ก่อเกิดเป็นกระบี่เชิงรุกแห่งหันซานขึ้นเป็นคราแรก!!!!! แต่นั่นเองก็เป็นจุดอ่อนที่เจ้าสำนักสาวผู้นี้รับรู้ในเวลาต่อมาไม่นาน เมื่อต้องเผชิญกับยอดฝีมือระดับสูงเฉกเช่น หัวหลินไต้ซือ แห่งเส้าหลินเทียนซาน!!!! เหวินเหม่ยชิงทุ่มเทกระบวนท่าแนวรุกของกระบี่ไตรลักษณ์เข้าใส่อีกฝ่ายคราแล้ว คราเล่า ทว่ายิ่งมากลับยิ่งตกเป็นรองอีกฝ่ายมากยิ่งขึ้น!!!! และเวลานั้นเองไต้ซือชราผู้ทรงปริยัติธรรม และเมตตาธรรม ก็ได้เปิดเผยถึงจุดอ่อนสำคัญในกระบี่ "ไตรลักษณ์" ของนางออกมา เพลงกระบี่ของหญิงสาวนั้นเน้นที่รุกมากกว่ารับ ก็เนื่องมาจากแนวคิดที่ว่า การดำเนินชีวิตตามแบบแผน ย่อมถูกตีกรอบยึดติดอยู่ในนั้น นางจึงทุ่มเท แรงกาย แรงใจ คิดค้นเพลงกระบี่ไตรลักษณ์ ขึ้นมา เดินตามแนวทางใหม่ที่ไม่ยึดติด กับ ระเบียบแบบแผนเดิมที่ ปรมาจารย์หันซานได้วางเอาไว้แต่ดั้งเดิม!!!!! ในที่สุดบัญญัติเป็นเพลงกระบี่เชิงรุกอันรวดเร็วเร่งร้อนชุดหนึ่ง!!! ทว่านางคิดว่าสิ่งที่กระทำเป็นจุดแข็ง แต่แล้วกลับกลายเป็นว่าเพลงกระบี่ชุดนี้เองที่เป็นจุดอ่อนของเหวินเหม่ยชิง!!!! หัวหลินไต้ซือยังกล่าวต่อไปอีก และนั่นทำให้หญิงสาวตระหนักได้ถึงสิ่งที่ตนเองได้กระทำลงไป การที่นางไม่ยึดติด กลับเป็นการยึดติดประเภทหนึ่ง!!! ยึดติดในความไม่ยึดติด "ความเป็นจริงแล้ว ผู้คนล้วนต้องอยู่ร่วมกันเป็นสังคม การทำอะไรโดยไม่คำนึงถึงกฎเกณฑ์ของสังคมเสียทั้งหมดย่อมเป็นสิ่งที่มิสามารถกระทำได้ เราจึงทำได้แต่เพียง ไม่ยึดติดกับบางกฎเกณฑ์ที่จะทำให้เราเกิดทุกข์ แต่สำหรับบางกฎเกณฑ์แล้ว หากมันเอื้อให้เราอยู่ร่วมกับผู้อื่นอย่างมีความสุข เรายังคงต้องดำเนินไปตามนั้น" นี่คือคำสอนที่หลวงจีนชรากล่าวแก่เจ้าสำนักสาว และเหวินเหม่ยชิงก็มิใช่คนโง่เขลา นางจึงได้คิด "เพลงกระบี่ก็เฉกเช่นเดียวกัน การไม่ยึดติดกับกฎเกณฑ์ มิใช่เพียงเพื่อให้กระบวนท่าที่สำแดงออกมานั้นพิสดารยากจำแนก และยากแก่การรับมือ จุดมุ่งหมายของการต่อสู้ก็คือชัยชนะ ดังนั้นขอเพียงเป็นการลงมือที่ได้เปรียบ มิจำเป็นจะต้องเลือกเพียงกระบวนท่าที่ยากคาดเดา ต่อให้เป็นกระบวนท่าแทงสามัญธรรมดา ถ้าลงมือแล้วช่วยให้เป็นฝ่ายมีเปรียบมากยิ่งขึ้น ก็เพียงพอแล้ว" เหวินเหม่ยชิงค่อยนึกถึงกระบวนท่าพื้นฐานของหันซาน กระบวนท่าที่เน้นตั้งรับ จริงอยู่ที่มันไม่เสริมอานุภาพกระบี่ให้ไพศาล หรือเกรียงไกร แต่ตราบใดที่ยังสามารถตั้งรับ ย่อมมีโอกาสให้ตีโต้!!!! และนั่นเองคือที่มาของเพลงกระบี่ที่หลอมรวมกระบวนท่าตั้งรับอันเป็นแบบแผนดั้งเดิมของหันซาน กับกระบวนท่ารุกอันร้ายกาจที่หญิงสาวคิดค้นขึ้น เป็นกระบวนท่า .....ธรรมเดียว!!!! กระบวนท่า "ธรรมเดียว" เมื่อรวบรวมทั้งพลังตั้งรับ และพลังในเชิงรุก อนุภาพย่อมลึกล้ำไพศาลปานมหาสมุทร อีกทั้งยังรวดเร็วประดุจสายฟ้าแลบ ตอนนี้อานุภาพอันยิ่งใหญ่ที่ว่านี้กำลังคุกคามเข้าใส่ช่องว่างที่ชายโครงขวาของกู่ฮวยฮวยแล้ว!!!!! เห็นได้ชัดว่ากระบี่นี้ของเหวินเหม่ยชิงจะต้องเสียบทะลุชายโครงของอีกฝ่ายอย่างแน่นอน แต่พริบตานั้นเหวินเหม่ยชิงรู้สึกว่ามีบางอย่างมิถูกต้อง หญิงสาวพลันเกิดลางสังหรณ์อัปมงคลขึ้น ความรู้สึกไม่สบายใจพุ่งขึ้น และแผ่ซ่านไปทั่วร่างของหญิงสาว เวลานั้นเองเหวินเหม่ยชิงพลันรู้สึกพลังเย็นเยียบอันอำมหิตกระแสหนึ่งจ่อคุกคามมาที่หัวไหล่ข้างขวาของหญิงสาว!!! เป็นปลายกระบี่อันคมกล้าของกู่ฮวยฮวย เวลานี้ปลายกระบี่แทบจะชำแรกลงไปบนเนื้อผ้าของนางแล้ว!!!! หากกระบี่นี้ทิ่มแทงลงไป แขนขวาของนางต้องกลับกลายเป็นพิการ!!!! ช่องโหว่ที่เกิดขึ้น เป็นกับดักของอีกฝ่าย!!!! เหวินเหม่ยชิงรู้สึกราวตกลงในหล่มน้ำแข็ง ความหนาวเย็นเยียบแผ่ซ่านขึ้นจากกลางสันหลัง ค่อยกระจายไปทั่วทั้งร่าง หญิงสาวรู้สึกหวาดกลัวแล้ว!!! ความรู้สึกเหล่านี้มิได้เกิดขึ้นเพราะหญิงสาวพลาดท่าหลงกลฝ่ายตรงข้าม หรือเป็นเพราะกลัวเกรงว่าตนเองจะพ่ายแพ้และกลายเป็นพิกลพิการ แต่เป็นเพราะหญิงสาวรู้สึกหวาดกลัว กลัวในจิตใจของฝ่ายตรงข้าม!!! ที่กลัวก็เพราะ แม้นกระบี่ของอีกฝ่ายทิ่มแทงเข้าใส่หัวไหล่ของนางจนแขนข้างนั้นกลายเป็นพิการ แต่ด้วยความรุนแรงของกระบวนท่า "ธรรมเดียว" หญิงสาวยังคงสามารถทิ่มแทงเข้าใส่ชายโครงขวาข้างนั้นของฝ่ายตรงข้ามจนบาดเจ็บสาหัสเช่นเดียวกัน!!!! กู่ฮวยฮวยยินยอมเอาตัวเข้าแลก เพียงเพื่อสยบเหวินเหม่ยชิง!!!! โดยมิต้องฆ่านาง!!!! ในสถานการณ์ที่ฝ่ายตนเป็นต่อ หนึ่งเดียวที่กู่ฮวยฮวยต้องทำคือสยบเจ้าสำนักสาวแห่งหันซาน ดังนั้นมันจึงเลือกกระทำเช่นนี้ ขอเพียงเหวินเหม่ยชิงหมดความสามารถในการต่อสู้ ตัวมันแม้นบาดเจ็บ ก็ยังมีซิเหวินคัง และซุนหยางซึ่งทั้งสองก็จะสยบพวกฮั่นตง และจับกุมเหวินเหม่ยชิงได้ในที่สุด "พ่อบ้าน" ผู้นี้นับว่ามีจิตใจเด็ดเดี่ยวยิ่งนัก และยังมีความคิดอ่านฉับไว ตัวมันได้รับคำสั่งให้มาจับตัว "เจ้าสาว" กลับไป หากสังหารนางก็จะเป็นความผิด ในสถานการณ์เป็นตาย ถ้ามิลงมืออย่างเต็มกำลังก็จะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้บาดเจ็บ ในที่สุดยังสามารถคิดหาวิธีเช่นนี้ออกมาได้!!!! เหวินเหม่ยชิงกลั้นใจ กระบวนท่าของหญิงสาวเวลานี้เปรียบได้กับลูกธนูที่ปล่อยหลุดออกจากคันธนู มีแต่พุ่งไปข้างหน้า มิอาจเหนี่ยวรั้งได้อีก! ภายใต้การจู่โจมอันรวดเร็ว หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งลังเล หรือชะงักงัน ก็มีแต่พลาดท่าเสียทีเท่านั้น! กระบี่ของเจ้าสำนักสาวแห่งหันซาน อยู่ห่างจากชายโครงฝ่ายตรงข้ามประมาณหนึ่งคืบ ทว่ากระบี่ของอีกฝ่ายกลับชำแรกชุดแดงเจ้าสาวเข้ามาแล้ว หญิงสาวรู้สึกถึงพลังเย็นเยียบที่คุกคามผิวกายของนาง แขนข้างขวาของเหวินเหม่ยชิงต้องกลับกลายเป็นพิการเสียแล้ว!!!! พริบตานั้นเอง!!! กระบี่ของกู่ฮวยฮวยพลันเบี่ยงเบนจากเป้าหมายที่ไหล่ขวาของเหวินเหม่ยชิงเล็กน้อย โดยแฉลบเฉียงขึ้นกรีดชุดเจ้าสาวสีแดงสดใสขาดเป็นทางยาว เผยให้เห็นไหล่ขาวนวลปานไข่มุกของนาง!!!! พริบตานั้นกระบี่ของเหวินเหม่ยชิงสำแดงความเร็วประดุจสายฟ้าฟาดพุ่งทะลวงเข้าสู่ชายโครงขวาของกู่ฮวยฮวย!!!! ภายใต้อานุภาพของกระบวนท่า "ธรรมเดียว" มิว่าผู้ใดก็มิอาจต้านทาน!!!! กู่ฮวยฮวยก็มิอาจต้านทาน!!!! ห่าโลหิตสาดกระเซ็น ร่างของกู่ฮวยฮวย กระดอนขึ้นบนอากาศอีกครา ครั้งนี้ก็เฉกเช่นเดียวกับครั้งก่อนๆ เมื่อร่างของกู่ฮวยฮวยดีดกระดอนขึ้นสูงได้ระดับหนึ่ง ก็ตกวูบลงราวกับดาวตก "พลั่ก!!!!" ที่แตกต่างคือครานี้ร่างของกู่ฮวยฮวยมิได้ดีดกระดอนกลับขึ้นไปเฉกเช่นครั้งอื่นๆ กลับล้มฟาดลงแน่นิ่งอยู่กับพื้นดินในลักษณะนั้นเอง!!!! เหวินมองดูกู่ฮวยฮวยอย่างมิเข้าใจ เหตุใดท่าร่างของคนผู้นี้จึงชะงักลงกลางครัน หรือมันจงใจอดออมฝีมือให้แก่ตน หญิงสาวไม่มีเวลาขบคิดมาก รีบผละจากบริเวณนั้น วิ่งเข้าหาพวกฮั่นตงที่ถูกกลุ้มรุม คล้อยหลังเหวินเหม่ยชิง ร่างของ "พ่อบ้าน" ค่อยขยับเคลื่อนไหวคล้ายคิดตะเกียกตะกายขึ้นมา แต่แล้วก็ล้มฟุบลงอีกครา บนร่างของมันปรากฏโลหิตไหลรินออกมาสี่จุดด้วยกัน แน่นอนบาดแผลสำคัญย่อมเป็นชายโครงขวา จากกระบวนท่า "ธรรมเดียว" ส่วนอีกสามแห่งเกิดขึ้นได้อย่างไร? หรือเหวินเหม่ยชิงถึงกับสามารถใช้ท่า "ธรรมเดียว" ติดต่อกันสี่กระบวนรวด!!!! บาดแผลอีกสามแห่งที่ปรากฏคือ บนหัวไหล่ขวาด้านหลัง ช่วงเอว และท่อนขาขวา หัวไหล่ขวา ปรากฏวัตถุกลมมนขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือ สีดำมะเมื่อม กลับเป็น ประคำเม็ดหนึ่ง!!!!! ส่วนหว่างเอวของกู่ฮวยฮวย ปักอยู่ด้วยพัดจีบด้ามหนึ่ง และที่ท่อนขาก็มีบาดแผล ที่ด้านข้างตกหล่นอยู่ด้วย หินก้อนหนึ่ง!!!!! ที่แท้จังหวะคับขันเป็นตาย ในกระบวนท่าที่ตัดสินของทั้งสอง กลับมีผู้คนลงมือลอบทำร้ายกู่ฮวยฮวย!!!!!! เนื่องจากทั้งสองต่างทุ่มเททั้งกำลังใจ และกำลังกายลงในกระบวนท่าตัดสินจนหมดสิ้น ดังนั้นเมื่อมีผู้ลอบทำร้ายทั้งสองจึงมิทันรู้สึกตัวแต่อย่างใด และนี่ก็เป็นสาเหตุอันแท้จริงที่กระบวนท่าสุดท้ายของกู่ฮวยฮวยเบี่ยงเบนไปจากเป้าหมายอย่างกระทันหัน!!!!!! จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 มี.ค. 48 00:17:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ฟาหลินซีพุ่งเข้าฟันก้อนหินขนาดใหญ่ที่พุ่งทะยานเข้าใส่ฮั่นตงจนแตกออกเป็นหลายเสี่ยง! จากนั้นฝ่ามือทั้งสองข้างของเขาก็ทยอยซัดออกอุตลุด ทั้งฟาด ตบ กระแทก จนก้อนหินใหญ่น้อย และสะเก็ดเปลวเพลิงอันร้อนแรงกระเด็นกระดอนออกห่างทั้งสองคน "อุ่ก!" ฟาหลินซีเนื่องจากฝืนใช้กำลังเกินขีดจำกัด ในที่สุดกระอักโลหิตออกมาคำหนึ่ง ฮั่นตงรีบเข้าประคองพี่ใหญ่ "พี่ฟา! เป็นเช่นไรบ้าง!!!" ฮั่นตงร่ำร้องอย่างกังวล ขณะนั้นพลันรู้สึกพลังกดดันที่ด้านหลัง อักษร "เกี่ยม" อันแหลมคมตัวหนึ่ง พุ่งทะยานเข้าใส่ทั้งสอง ฮั่นตงรู้สึกพลังแหลมคมกรรโชก ร่างของตนคล้ายกับถูกกระบี่นับหมื่นเล่มพุ่งทะลวงเข้าใส่ ผมเผ้าของเขาปลิวสยาย ส่วนฟาหลินซีเองก็เฉกเช่นเดียวกัน มันรู้สึกราวกับมีกระบี่หมื่นเล่มทิ่มแทงเข้าใส่ร่าง ขอเพียงอักษรตัวนั้นกระทบถูกทั้งสอง ร่างของพวกเขาต้องถูกทะลวงเป็นรูพรุนราวกับรวงผึ้ง นับเป็นการตายที่เอน็จอนาถ และน่าหวาดหวั่นยิ่งนัก!!!! เสี่ยวโกยเห็นเช่นนั้นรีบสะอึกกายเข้าหาทั้งสอง ปังตอในมือควงเป็นวงปานจักรผัน คิดทุ่มเทพลังทั้งชีวิตฟาดฟันทำลายอักษร "เกี่ยม" ตัวนั้นให้จงได้!!!! แต่แล้วฟ้าดินคล้ายมิยอมเป็นใจ ลูกไฟหลายลูกมิทราบปรากฏขึ้นเมื่อใด พลันพุ่งเข้าใส่ร่างของเสี่ยวโกยประดุจดาวตก! "พรึ่บ อ๊ากกกกกกกกก" ร่างของเสี่ยวโกยถูกไฟครอกเข้าใส่ จนลุกไหม้โชติช่วง มันรีบเกลือกกลิ้งร่างไปกับพื้น ทว่าไฟเหล่านั้นมิเพียงมิดับมอดลง กลับยิ่งทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้นประดุจมีลมพัดกระพือเข้าใส่ เสี่ยวโกยร่ำร้องแทบมิเป็นภาษา เวลานี้กระทั่งชีวิตตนเองยังมิแน่ว่าจะรักษาเอาไว้ได้ นับประสาอะไรกับการจะไปช่วยเหลือพี่ใหญ่ และพี่รองของมัน!!! สามพี่น้องกลับต้องตกตายภายใต้ฝีมือของสองยอดฝีมือแห่งฉิกจับอิดในลักษณะนี้?!! ........................... ............................................... ลานกว้างภายในตัวสำนักฉิกจับอิด เวลานี้บรรยากาศเงียบสงบ ลมพัดโชยแผ่วเบา ทั่วทั้งลานเงียบสงัด ทุกผู้คนจากไปหมดแล้ว หนึ่งเดียวที่เป็นข้อยกเว้นคือ...เสี่ยวซา!!! หลังจากถูกหลี่เฉินเชียงซัดฟาดจนกระทบกระเทือนบาดเจ็บสาหัส เด็กหนุ่มก็ตัดสินใจนั่งเดินลมปราณเป็นอยู่ด้วยจิตว่าง เขามั่นใจว่าหัวหลินไต้ซือย่อมสามารถรับมือกับอีกฝ่ายได้เนิ่นนานเพียงพอให้ตนเดินพลังรักษาอาการ ทั้งยังสามารถป้องกันมิให้หลี่เฉินเชียงฉวยโอกาสลงมือ ดังนั้นเด็กหนุ่มนั่งเดินพลังด้วยอาการสงบ ปราศจากความกังวลใดใด และด้วยเหตุผลดังกล่าวกระแสลมปราณในร่างของเขาจึงทวีความเข้มข้น เข้มแข็งขึ้นทีละเล็ก ทีละน้อย ลมปราณก็เฉกเช่นเดียวกับกระแสน้ำในแม่น้ำลำธาร พวกมันแม้นมีต้นกำเนิดที่ผิดแปลกแตกต่าง ตั้งอยู่ในตำแหน่งแห่งที่ผิดแผกกัน ทว่าทั้งหมดล้วนไหลมารวมกันที่ผืนทะเลกว้างใหญ่ ที่นั่นเป็นแหล่งรวบรวมองน้ำปริมาณมากที่สุดที่มีอยู่ในโลกนี้! และยามนี้กระแสลมปราณของเสี่ยวซาก็ได้ไหลจากทุกสัดส่วนของร่างกาย มิว่าลมปราณอันแท้จริง หรือเร้นลับที่ซุกซ่อนอยู่ลึกลงไปภายในร่างกายของเด็กหนุ่มต่างก็พุ่งทะยานมารวมกันที่จุดตานเถียนบริเวณท้องน้อย พลังเหล่านี้ยิ่งมายิ่งมากมายมหาศาล ในที่สุดจุดตานเถียนก็มิสามารถกักเก็บพลังลมปราณเหล่านี้เอาไว้ได้หมด พลังลมปราณส่วนที่เกินมานั้นพากันโผนทะยานราวกับม้าป่า ลมปราณหนาแน่นหลายพัน หลายหมื่นกระแสพากันเอ่อท้นพุ่งทะยาน จากนั้นหลอมรวมเข้าด้วยกัน กลายเป็นลมปราณกระแสหลักกระแสหนึ่งพลุ่งขึ้น ลมปราณกระแสนี้ไหลเวียนอย่างเร่งร้อนพุ่งทะลวงผ่านจุดเส้นต่างๆ รอบแล้วรอบเล่าประดุจกังหันที่ถูกลมพายุกรรโชก แต่ละครั้งที่ลมปราณเหล่านี้เคลื่อนผ่านไปถึงอาการบาดเจ็บของเด็กหนุ่มก็ทุเลาลงหนึ่งส่วน เสี่ยวซาหวนรำลึกถึงข้อความในคัมภีร์เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง คัมภีร์ได้บัญญัติเอาไว้ว่า วิชาเป็นอยู่ด้วยจิตว่างนั้นเป็นวิชาแนวทางพุทธ จึงเน้นการทำสมาธิฝึกฝนจิตใจเพื่อให้เกิดวุฒิปัญญา สมาธิยิ่งแข็งกล้า ปัญญายิ่งไพศาล!!! ดังนั้นผู้ที่ฝึกฝนวิชาเป็นอยู่ด้วยจิตว่าง เมื่อมีความช่ำชองถึงระดับหนึ่งจะบังเกิดสรรพคุณยิ่งใหญ่ล้ำเลิศถึง 6 ประการ!!!!! นั่นคือ....ประการแรก พลังลมปราณมากล้นแข็งกล้า มิว่าใช้เท่าไรก็มิมีหมดสิ้นได้โดยง่าย!!! ประการที่สอง โสตประสาทจะปราดเปรียวว่องไว สามารถแยกแยะสิ่งต่างๆ ได้อย่างแม่นยำ แม้เพียงความผิดปรกติเล็กน้อยก็สามารถรับรู้ได้!!! ประการที่สาม มีญาณปัญญาอันล้ำเลิศ สามารถล่วงรู้ และคาดเดากระบวนท่าของคู่ต่อสู้ได้อย่างแม่นยำ ประดุจดั่งขงเบ้งตรวจดูดวงชะตา!!!! ประการที่สี่ บังเกิดความสามารถล่วงรู้ และเรียนรู้ถึงที่มา และรากเหง้าลมปราณของคู่ต่อสู้ มิว่าอีกฝ่ายมีพลังอันเร้นลับถึงเพียงใด ก็สามารถล่วงรู้ได้โดยง่าย!!! ประการที่ห้า มีทิพพจักขุ สายตาคมกล้าฉับไว ต่อให้เป็นกระบวนท่าที่รวดเร็วเพียงใด ก็กลายเป็นเชื่องช้าประดุจตัวหนอนที่คืบคลาน!!!! และประการสุดท้าย ประการที่หก ผู้ที่สำเร็จวิชา "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" จะบรรลุถึงขั้นจิตอันว่างเปล่าไร้กิเลส สามารถหยั่งรู้ในสรรพสิ่ง รู้ซึ้งในความเป็นตัวตนและมิใช่ตัวตน สามารถเคลื่อนย้ายเปลี่ยนแปลงโยกย้ายจุดเส้นทั่วร่าง เปลี่ยนล้างไขกระดูก และเส้นเอ็นในร่างกาย มิเพียงเท่านั้นยังสามารถอาศัยการเดินลมปราณแยกแยะรายละเอียด และความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ของสภาวะรอบตัว หลอมรวมตนเองให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับสรรพสิ่งรอบข้าง!!!! ผู้ที่ก้าวถึงสภาวะเยี่ยงนี้ มิว่าคู่ต่อสู้จะมีกำลังฝีมือสูงส่งถึงปานใด ก็ยังสามารถหยั่งรู้ครอบคลุมไปถึง สภาวะเช่นนี้ทำให้ผู้ฝึกวิชาเป็นอยู่ด้วยจิตว่างบรรลุถึงขั้นไม่มีวันพ่ายแพ้ตลอดกาล ..เพียงแต่การจะไปถึงขั้นที่ว่านี้ ต้องเป็นผู้ที่สำเร็จวิชาเป็นอยู่ด้วยจิตว่างแล้วเท่านั้น!!!!! ในอดีตผู้ที่ฝึกวิชานี้ กระทั่ง “หลวงจีนจิตว่าง” ผู้เป็นอาจารย์ของหัวหลินไต้ซือก็เพียงปรากฏคุณสมบัติขึ้นเพียงห้าประการเท่านั้น!!!!! ยังมิเคยมีผู้ใดสำเร็จสำเร็จวิชา “เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง” จนสามารถใช้คุณสมบัติทั้งหกประการได้อย่างครบถ้วนมาก่อน!!!!! เสี่ยวซาดึงรั้งสติที่กระเจิดกระเจิงกลับมา เดินลมปราณรักษาอาการอีกครั้งครา เวลานี้ร่างกายมันเริ่มขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวตามกระบวนท่าในคัมภีร์ จากหน้าแรกเรื่อยมาจะเว้นอยู่ก็เพียงหน้าสุดท้ายที่ว่างเปล่า! พลังของเด็กหนุ่มยามนี้สมบูรณ์ถึงที่สุด มิเพียงหายจากอาการบาดเจ็บฟื้นฟูดังเดิม ลมปราณในร่างยังกล้าแข็งกว่าเดิมเสียอีก! บัดนี้อาการบาดเจ็บที่ผู้อื่นที่ต้องใช้เวลาเป็นแรมเดือนรักษา เสี่ยวซากลับใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วยาม!!!! ทันใดนั้น โสตประสาทอันเฉียบคมของเด็กหนุ่มพลันพบสิ่งผิดปรกติบางประการ! มันขยับพุ่งร่างโดยมิต้องเกร็งกำลังแต่อย่างใด การเคลื่อนไหวครานี้รวดเร็ว และกลมกลืนกับธรรมชาติ ร่างทั้งร่างพุ่งทะยานประดุจมังกรทะยานฟ้า เพียงคราเดียวก็พุ่งไปไกลกว่าสิบวา พ้นจากกำแพงสวนหย่อมไปได้อย่างง่ายดาย! ธนูหลายร้อยดอกดูไปคล้ายกับสายฝนที่กระหน่ำโปรยปราย พลันพุ่งลงเสียบพื้นหินปักตรึงเต็มไปทั่วบริเวณที่เด็กหนุ่มเคยนั่งอยู่ กระทั่งแพนหางของลูกธนูก็ยังสั่นไหวมิหยุดยั้ง ทว่าเสี่ยวซากลับหลบหนีไปไกลกว่าสิบวาแล้ว!! จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 มี.ค. 48 00:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "ฟุ่บ!" ลูกธนูอีกหลายร้อยดอกพุ่งทะยานเข้าใส่ร่างของเสี่ยวซาที่ลอยคว้างอยู่กลางอากาศราวกับฝูงตั๊กแตนโฉบ ธนูสังหารที่ทำจากเหล็กกล้าชั้นดี ยิงจากเครื่องยิงชนิดพิเศษที่ ซิเหวินคัง ประดิษฐ์ขึ้นเพื่อใช้จัดการกับยอดฝีมือ อานุภาพของมันร้ายกาจ ขนาดที่ครั้งหนึ่งเกือบคร่าชีวิต ฮั่นตง มือปราบอันดับหนึ่งมาแล้ว เพียงแต่ครั้งนี้ พลังของลูกธนูลดลงไปบ้างเนื่องจากระยะการยิงห่างไกลยิ่งกว่า ในหนทางกับดักใต้ดินที่ฮั่นตงเคยหลงเข้าไป! เด็กหนุ่มพลันเกร็งพลังลมปราณเป็นอยู่ด้วยจิตว่าง ก่อเกิดพลังไร้สภาพขึ้นโดยรอบ ลูกธนูนับพันดอกนั้นคล้ายถูกมือที่มองไม่เห็นหลายร้อย หลายพันข้างคว้าจับเอาไว้โดยพร้อมเพรียง บังเกิดเป็นภาพอันน่าตื่นตะลึง ลูกธนูเหล่านั้นติดตรึงค้างอยู่บนอากาศเช่นนั้น!! ผู้คนหลายร้อยฮือโหมออกมาจากทุกทิศทาง พากันห้อมล้อมเด็กหนุ่มเอาไว้ตรงกลาง! ที่แท้หลังจากหลี่เฉินเชียง และหลวงจีนหัวหลินพากันผละไป พลพรรคฉิกจับอิด ก็ได้รับคำสั่งให้มาจับกุมเสี่ยวซาเอาไว้ เสี่ยวซาเห็นฝ่ายตรงข้ามมีคนมากมายนับพันๆ คน ก็มิได้มีความตื่นตระหนกแต่อย่างใด ดวงตาของเด็กหนุ่มเปล่งประกายเจิดจ้าประดุจดวงดาวยามค่ำคืน มันบิดหมุนฝ่ามือสองข้าง เพิ่มพลังไร้รูปร่างอีกสองสาย แผ่พลังสะบัดธนูสังหารทั้งหมด ซัดกลับไปยังฝ่ายตรงข้าม ลูกธนูเหล่านั้นยามมารวดเร็วเพียงไหน ยามกลับไปยังรวดเร็วยิ่งกว่า! อ้าก โอ้ย เสียงพลพรรคฝ่ายฉิกจับอิด นับร้อยๆ พากันร้องโอดโอย เสียงดังระงมไปทั่วบริเวณ ที่น่าอัศจรรย์คือ ไม่มีผู้ใดเสียชีวิต!! แม้แต่เพียงผู้เดียว!!!!! การใช้พลังไร้สภาพตรึงลูกธนูนับพันดอกก็นับว่าเป็นเรื่องยากเย็นยิ่งอยู่แล้ว! การใช้พลังสะบัดลูกธนูเหล่านั้นกลับไปยังยากเย็นยิ่งกว่า แต่การบังคับพลังเพื่อให้ธนูนับพันดอกจู่โจมเข้าใส่คู่ต่อสู้โดยมิทำร้ายพวกมันถึงแก่ชีวิต เพียงแต่สูญเสียความสามารถในการต่อสู้นั้น นับว่าเป็นเรื่องที่แทบเป็นไปไม่ได้!!! ในใต้หล้าผู้มีความสามารถเช่นนี้เกรงว่ามีไม่เกินสามคนเท่านั้น!!!!! เวลานี้ไม่มีผู้ใดกล้าแตะต้องเครื่องยิงลูกธนูอีกต่อไป ผู้คนที่หลงเหลือตอนนี้พากันละทิ้งหน้าไม้ คันธนู พากันชักดาบ กระบี่ ง้าว ทวน ขึ้นมากระชับอยู่ในมือ เสี่ยวซาไม่มีเวลาอีกแล้ว!! มันต้องรีบติดตามไปช่วยพี่รอง และหลวงจีนหัวหลิน ดังนั้นมันมิรีรอ พุ่งทะยานเข้าใส่กลุ่มคนพร้อมอาวุธโดยมิกลัวเกรง! เด็กหนุ่มเริ่มวิ่งฝ่ากลุ่มคนนับร้อยเพื่อตรงไปยังจุดนัดหมาย มือสองข้างของเขาประดุจจักรผัน ทั้งซัดฟาด ตบผลัก และปัดป่าย เหล่าศาสตราวุธทั้ง ทวน กระบี่ ง้าว และดาบ เมื่อสัมผัสถูกมือทั้งคู่ของเสี่ยวซาก็มีอันปลิวกระเด็น กระดอนออกไปโดยรอบ! แต่แล้วกลุ่มคนเหล่านั้นพลันถดถอยออกห่างจากเด็กหนุ่ม ปรากฏผู้คนหลายสิบคนระดมขว้างปาวัตถุคล้ายลูกหนังทรงกลมเข้าใส่! ลูกกลมเหล่านั้นเมื่อกระทบพื้นเกิดแตกระเบิด เป็นกลุ่มควันคละคลุ้ง เป็นกลุ่มควันพิษ! เสี่ยวซาหลังจากสูดควันชนิดนี้เข้าไป พลันรู้สึกหน้ามืดวิงเวียน เด็กหนุ่มพลันเดินลมปราณรีดเร้นแยกพิษเหล่านั้น แล้วรวบรวมปล่อยออกทางปลายนิ้วทั้งสิบ อาการหน้ามืดวิงเวียนพลันหายไปราวปลิดทิ้ง พิษเหล่านั้นกลับไม่สามารถหยุดยั้งมันได้! เสี่ยวซาโผนทะยานฝ่าไปอย่างรวดเร็ว เด็กหนุ่มเดินลมปราณ สองมือหงายออกผลักดันฝ่ามือสองข้างออกไปด้านหน้า! พลังลมปราณราวกับทะเลคลั่ง ประดุจดั่งกระแสคลื่นใหญ่อันเชี่ยวกราก!!! พลังที่ไหลบ่าถาโถม ดุจไม่มีวันจบสิ้น!!! รอบๆ ตัวเด็กหนุ่มยามนี้ บรรดาพลพรรคฉิกจับอิดถูกกระแสพลังลมปราณถาโถมเข้าใส่อย่างหนักแน่น รุนแรง ผู้คนแทบทั้งหมดมิสามารถหยัดยืนอยู่ได้ พากันล้มกลิ้งกระเด็นไปโดยรอบ อาวุธในมือร่วงหล่นหลุดหาย หลายคนถูกกระแสพลังเชี่ยวกรากพัดพาไปเป็นระยะทางไกลหลายร้อยวาไปติดคากับต้นไม้บ้าง ล้มกระแทกกันเองบ้าง มีไม่น้อยที่กระทบถูกพวกเดียวกันจนบาดเจ็บหลั่งโลหิต! มีอยู่มิกี่คนที่มีวรยุทธสูงหน่อย พยายามยืนหยัดต้านทาน ทว่าเพียงชั่วหม้อข้าวเดือด พวกมันก็มิอาจทนทานกระแสพลังแรงกล้า ต่างถูกคลื่นพลังซัดพาไปไกล ส่งเสียงร้องระงม เซ็งแซ่ แต่ที่น่าอัศจรรย์ คือ ไม่มีผู้ใดเสียชีวิต!!! พวกมันต่างได้รับบาดเจ็บ แต่ก็มิมีแม้สักครึ่งคนที่เสียชีวิต!!! ลมปราณของเสี่ยวซาคล้ายมีชีวิต มีจิตวิญญาณ สามารถแยกแยะกระแสพลังหนัก และเบา จู่โจมรุนแรงเข้าใส่ผู้ที่มีพลังแข็งขืน แต่จู่โจมอ่อนเบาลงสำหรับผู้ที่อ่อนด้อย สุดท้ายพวกมันแม้นได้รับบาดเจ็บ แต่มิถึงกับเสียชีวิต พลังลมปราณของเด็กหนุ่มนี้ร้ายกาจถึงขั้นสะเทือนฟ้า และผืนดินทีเดียว! ยามนี้ภาพที่ปรากฏคือ เด็กหนุ่มวิ่งฝ่าไปทิศทางใด กลุ่มคนก็แตกกระจายออก คล้ายถูกกระแสคลื่นอันมหาศาลพัดพาไปไกล!! พวกที่เหลือ ล้วนแต่วิ่งหนีกัน อลหม่าน !! กองกำลังฉิกจับอิดร่วมพันคน ที่ล้วนแล้วแต่ระดมเอามือดีมาจากสาขาใหญ่น้อยทั่วแผ่นดิน ก็มีอันแตกพ่ายลงไม่เป็นกระบวน! ด้วยพลังของบุคคลเพียงคนเดียว.... เป็นเด็กหนุ่มที่เคยรับหน้าที่หุงหาอาหารผู้หนึ่ง!! เป็น... เสี่ยวซา!!! แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 48 00:29:39 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 มี.ค. 48 00:19:58 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หลังจากเสร็จศึกกู่ฮวยฮวย เหวินเหม่ยชิงก็ตามมาสมทบกับพวกฮั่นตง นางพบว่าขณะนี้ฟาหลินซีกับเสี่ยวโกยกำลังต่อสู้กับซุนหยาง ซิเหวินคังอย่างยากลำบาก ขณะรับมือนั้น ดวงตาของทั้งสองก็เหม่อลอยไปยังความว่างเปล่าเหมือนระวังดูอะไรบางอย่าง เป็นโอกาสให้ซุนหยางรุกไล่บีบคั้นเข้าทุกขณะ ขณะนั้นเจ้าสำนักหันซานเห็นซุนหยางเสือกพู่กันใส่ฟาหลินซีอย่างถนัดถนี่ ก็แทงกระบี่เข้าไปไว้คราหนึ่งเป็นเหตุให้รั่วซุนจื่อจิงต้องผงะถอยหลัง และทำให้สถานการณ์การต่อสู้เปลี่ยนแปลงไป ซุนหยางมองหน้าฝ่ายตรงข้ามพลางขมวดคิ้ว “เจ้าสำนักเหวินมาอยู่ตรงนี้ แล้วพ่อบ้านกู่ล่ะ?” “กู่ฮวยฮวยสิ้นชีวิตแล้ว” เหวินเหม่ยชิงประกาศ “ข้าเป็นคนสังหารเขาเอง...” นางกล่าวถึงตรงนี้ก็มีน้ำเสียงสลดบ้าง นึกถึงตอนถูกหลี่เฉินเชียงคุมขังนั้นจะมากจะน้อยกู่ฮวยฮวยเคยช่วยเหลือนางให้พบกับฮั่นตงครั้งหนึ่ง แต่สุดท้ายนางกลับตอบแทนเขาเช่นนี้ ซุนหยาง ซิเหวินคังต่างตะลึง หากครู่หนึ่งซิเหวินคังกลับมีสีหน้าดีขึ้นกล่าวว่า “ดีแล้วที่คนลักเพศนั่นตายเสียได้ ข้าเองก็มิใคร่พอใจกับการคงอยู่ของมันสักเท่าใด?” “อะไร! นี่เจ้ากลับยินดีในคราเคราะห์ของพวกเดียวกันโดยมิสำนึกเสียใจแม้แต่น้อย!” เหวินเหม่ยชิงตวาด “ข้าจะเสียใจไปใย ในพรรคเรานี้มีคนเก่งมากมาย ต่อให้ขาดกู่ฮวยฮวยไปสักคนก็มิเห็นจะมีที่แตกต่าง ดีเสียอีกที่ได้ลดคู่แข่งลงคนหนึ่ง” หัตถ์เทพบัญชาหัวเราะ จึงยิ้มกรุ้มกริ่ม “แต่ถ้าคนสวยอย่างเจ้าตายละก็ข้ารับรองจะร้องไห้เสียดายสามวันสามคืนแน่!” ทั้งนี้ซุนหยางซึ่งอยู่ข้างๆ ฟังก็นิ่งอยู่ เจ้าสำนักหันซานรู้สึกโกรธที่เห็นคนไม่รักพวกพ้องจึงกล่าวกับฟาหลินซี เสี่ยวโกยว่า “พี่ฟา พี่เสี่ยวโกย ข้าจะพัวพันพวกมันไว้ ส่วนท่านทั้งสองโจมตีซ้ายขวา พวกเราสามคนรวมพลังกันต้องจักต้องเอาชัยเจ้าคนโฉดทั้งสองให้จงได้!” “น้องสาวแซ่เหวิน เจ้าอย่าประมาทไป ซุนหยางผู้นี้มีพลังฝีมือสูงล้ำ กระบวนท่าก็ร้ายกาจประดุจมีเวทย์มนต์ เพียงวาดพู่กันเป็นตัวอักษรก็ปรากฏฟ้าดินสั่นสะเทือน เปลวไฟเผาผลาญนับว่าน่าหวาดหวั่นยิ่งแล้ว!!!” ฟาหลินซีกล่าว “ไฟ... ไฟที่ใดกัน?” เหวินเหม่ยชิงร้องอย่างสงสัย เมื่อครู่ตนดูสองฝ่ายต่อสู้กันก็ไม่เห็นว่าจะมีแผ่นดินสั่นสะเทือนอะไรนั่น อย่างไรก็ตามขณะนั้นนางกลับรู้สึกว่ามีแรงสั่นอยู่รอบกายจริงๆ พอหันไปกลับพบซุนหยางวาดอักษรคำว่า ‘ดิน’ และ ‘ลม’ เกิดเป็นเรี่ยวแรงมหาศาลถล่มทะลวงพื้นที่นางยืนจนแตกระเบิดเป็นเสี่ยง เพียงจะทรงตัวก็ยากยิ่งแล้ว! ขณะนั้นซิเหวินคังเห็นเป็นโอกาสก็กระโจนตามติดมาโจมตีพวกนาง ใช้ทั้งเงาพรายจำแลงและวิชาฝ่ามือกดดันกระบวนกระบี่ของอีกฝ่ายจนแปรปรวน แต่อาจเพราะเขามุ่งโจมตีหญิงสาวมากเกินไป จนเกิดความประมาทหรือเช่นใดไม่ทราบ แม้เมื่อฟาหลินซีกับเสี่ยวโกยพยายามเข้าช่วยเหวินเหม่ยชิงจากทางซ้ายขวาซิเหวินคังก็ยังไม่รู้สึกตัว กระทั่งกรงเล็บของฟาหลินซีกระทบถูกชายเสื้อนั่นแหละหัตถ์เทพบัญชาถึงได้กระโจนล่าถอยหลบหนี ณ จุดนี้ ฮั่นตงซึ่งนั่งมองอยู่ตลอดก็ขมวดคิ้วคราหนึ่ง เหวินเหม่ยชิงหอบหายใจ เค้าความวิตกปรากฏบนสีหน้า ตอนนี้พื้นใต้เท้านางหยุดสั่นแล้ว นางรู้สึกแปลกใจบ้างจึงเอ่ยถามฟาหลินซีว่า “พี่ฟา ลองสังเกตดูพื้นที่เราเหยียบอยู่สิ” “หืม?” ฟาหลินซีกล่าวโดยมิได้หันหน้ามา “พื้นมีรอยแตกหรือเปล่า?” เหวินเหม่ยชิงถามโดยพลัน “...ไม่มี” “น่าแปลก เมื่อครู่แผ่นดินไหวขนาดนั้น เหตุใดพื้นจึงไม่มีรอยแตก” หญิงสาวนิ่งไปครู่หนึ่ง เหมือนคิดบางอย่างออกจึงกล่าวต่อว่า “พี่ฟาข้ามีเรื่องจะบอก เมื่อครู่ก่อนที่ข้าจะเข้ามาร่วมต่อสู้กับพวกท่าน ข้าไม่เห็นมีแผ่นดินสั่นไหวหรือเปลวไฟแม้เพียงน้อยนิด เห็นแต่พวกท่านเหม่อมองประดุจคนใจลอย” “หืม!? เจ้าหมายความว่าสิ่งเหล่านั้นไม่มีจริงหรือ?” ฟาหลินซีเลิกคิ้วด้วยความตกใจ “เจ้าสำนักเหวินหมายความว่าพวกเราตกอยู่ใต้ภาพมายา?” เสี่ยวโกยร้องถาม “ใช่ ซุนหยางมิได้มีเวทมนต์อันใด? แต่เขาใช้วิธีบางอย่างสะกดให้พวกเราเชื่อว่ามีแผ่นดินไหวหรือไฟลุกไหม้อยู่จริง หากเราต้องทราบให้ได้ว่า เขาใช้วิธีอะไรสะกดพวกเรา!” เจ้าสำนักหันซานสรุป ฟาหลินซีกลอกตารอบหนึ่งก็คิดตามได้ด้วยปัญญา “บางทีอุบายอาจจะอยู่ที่พู่กันนั่น เขาใช้พู่กันวาดเป็นอักษร สะกดพวกเรา ขอเพียงไม่มองดู...” คิดดังนั้นอดีตหัวหน้าสำนักคุ้มกันภัยจึงโบกมือเป็นสัญญาณให้เหวินเหม่ยชิงกับเสี่ยวโกยหลับตาลงเสีย หากซุนหยางเหมือนจะรู้ความคิดของฝ่ายตรงข้าม เขาเพียงยิ้มน้อยๆ ตวัดมือเป็นรูปตัวอักษรอีกสี่ห้าตัว พวกเหวินเหม่ยชิงกลับรู้สึกว่าพื้นดินยิ่งสั่นคลอนอย่างรุนแรงจนแทบล้มลง วินาทีนั้นชัยชนะน่าจะเป็นของฉิกจับอิดแล้ว หากฮั่นตงซึ่งมีประสาทหูดีเยี่ยมกว่าผู้อื่น พลันร่ำร้องขึ้น “เหม่ยชิง! นี่มิใช่การสะกดด้วยรูปภาพ แต่เป็นการสะกดด้วยเสียง!!! ต้นเสียงอยู่ในพู่กัน!” “ทำลายพู่กันของมัน!!” พวกเหวินเหม่ยชิงฟังดังนั้นก็ได้สติต่างหันมองซุนหยาง ซุนหยางซึ่งทราบว่าถูกจับกลได้แล้วจึงแค่นยิ้ม “หึหึ มือปราบฮั่นช่างยอดเยี่ยมนัก ถูกต้อง! ข้าซ่อนกระดิ่งพิเศษเอาไว้ในพู่กัน ซึ่งหากเขย่าอย่างถูกวิธีจะก่อให้เกิดคลื่นเสียงที่หูมนุษย์มิได้ยิน หากมีอำนาจหลอนทำลายประสาท” เขาหยุดสักและกล่าวต่อว่า “ที่ข้าบอกเรื่องนี้เพราะอยากทราบเหมือนกันว่าต่อให้พวกท่านรู้แล้วจะมีปัญญาเข้ามาทำลายกระดิ่งของข้าได้อย่างไร ตัวข้าก็มิใช่ไร้มือเท้า” ซุนหยางโบกมือครั้งหนึ่งซิเหวินคังก็ขวางตัวเข้ามากั้นหน้าเอาไว้ พวกเหวินเหม่ยชิงเริ่มทราบว่าภายใต้การคุ้มกันของหัตถ์เทพบัญชาพวกนางยากจะเข้าไปทำลายเสียงกระดิ่งจริงๆ ตอนนี้ซุนหยางเริ่มวาดตัวอักษรอีกครั้ง เขาเขียนคำว่า ‘สังหาร’ ‘เลือด’ ‘คลั่ง’ ซึ่งคล้ายจะเป็นพลังเสียงกดทำลายสูงสุด แม้พวกเหวินเหม่ยชิงทราบว่านี่เป็นเพียงการสะกดจิต แต่ก็ยังคงอดรู้สึกมิได้ ว่าเวลานี้พลันบังเกิดบรรยากาศอันน่ากระอักกระอ่วนรวนเร รู้สึกร้อนหนาวจนขาดสมาธิต่อสู้ เสี่ยวโกยยังสงสัยว่าภายใต้สภาวะเช่นนี้ เขาจะรอดจากเงื้อมมือของซิเหวินคังที่พุ่งมาโจมตีได้อย่างไร! พวกเขาจะรอดจากการประสานกำลังของสองยอดฝีมือ ซุน – ซิ นี้ได้อย่างไร!! อย่างไรก็ตามสถานการณ์กลับไม่เลวร้ายอย่างที่เสี่ยวโกยคิด ฮั่นตงซึ่งเหมือนจะเป็นผู้ที่ได้รับผลกระทบกระเทือนน้อยที่สุด ยังสามารถตั้งสติได้ เขาเอื้อมมือคว้าก้อนหินที่ตกอยู่ข้างๆ มาก้อนหนึ่งขว้างออกใส่กกหูของซิเหวินคังอย่างเหมาะเหม็ง ปรากฏแผ่นกระเบื้องเล็กๆ สีดำกระเด็นหลุดจากรูหูของหัตถ์เทพบัญชา หลังจากนั้นมันร่วงออกไป ซิเหวินคังก็ต้องล้มกลิ้งลงดิ้นทุรนทุรายกับพื้นเพราะได้รับผลกระทบจากเสียงสะกดของซุนหยางบ้างแล้ว!! ความจริงจึงปรากฏว่าการประสานของสองยอดฝีมือจากฉิกจับอิดนี้เป็นสิ่งที่เตรียมการณ์มาก่อน ซุนหยางตกลงจะใช้กระบวนท่าอักษรมายาทำร้ายศัตรู ขณะที่ซิเหวินคังต้องใส่แผ่นกระเบื้องกันไว้ในหูเพื่อมิให้ได้รับผลกระทบจากเสียงโจมตี และเพื่อมิให้ฝ่ายฮั่นตงจับได้ ซิเหวินคังจึงอาศัยความสามารถเฉพาะตัวในการอ่านริมฝีปาก เพื่อเล่นละครว่าตนยังคงได้ยินเสียงอยู่ ซึ่งในที่สุดก็ถูกมือปราบหนุ่มจับได้อยู่ดี “จังหวะนี้แหละ จัดการมันเลย!” ฮั่นตงร้องสั่ง เหวินเหม่ยชิง ฟาหลินซี เสี่ยวโกย ได้สติก็พุ่งเข้าหาซุนหยางโดยพร้อมเพรียงกัน แม้จะยังคงได้รับผลกระทบจากเสียงสะกด แต่คนทั้งสามก็มีฝีมือมากพอที่จะเอาชนะซุนหยางเพียงผู้เดียว ซุนหยางต้องสู้พลางถอยพลางหนีสะเปะสะปะ ในที่สุดเขาตัดสินใจเลิกใช้กระดิ่งเพื่อให้ซิเหวินคังฟื้นคืนสติกลับมาดังเดิม! อย่างไรก็ตามเหวินเหม่ยชิงย่อมมิปลดปล่อยโอกาสให้หลุดรอดไป “กระบี่ธรรมเดียว!” นางร้องและใช้ท่าไม้ตายสุดยอดใส่ซุนหยางทันที!!! ซุนหยางตกใจ ขวางพู่กันเข้ารับ แต่พลังกระบี่นั้นมีมากพอที่จะทำลายพู่กัน และนิ้วมือทั้งสิบของเขาจนหมดสิ้น! “อ๊ากกกกกก” รั่วซุนจื่อจิงร่ำร้องโหยหวน ซิเหวินคังเห็นดังนั้นก็ชักเงาพรายจำแลงจะเข้ามาช่วย หากความเร็วของเงาพรายจำแลงนั้นย่อมต่างจากเงาพรายไร้รูปราวฟ้ากับดิน พริบตาหนึ่งที่เขาเห็นเสี่ยวโกยพุ่งสวนอาวุธเข้ามาใกล้ พลางแลบลิ้นปลิ้นตา ร้องว่า “เกรงกลัวท่านซิหิว เชิญรับประทานอาหารชั้นเลิศของข้าเถิด” ปังตอเชือดสุกรกล่าวเพียงเท่านี้ ก็พลันซัดลูกระเบิดเข้าใส่เงาพรายจำแลง ลูกระเบิดกลมโตขนาดเท่าถ้วยใบย่อมเสียบติดเข้ากับตัวกระบี่ในมือโลหะของซิเหวินคัง!!!! พร้อมๆ กับที่ฟาหลินซียกเท้าขึ้นมาถีบสวนใส่หัตถ์เทพบัญชากระเด็นออกไปไกล ตูมมมม!!!!!!! เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างแรง พอควันระเบิดจางลงก็ปรากฏภาพซิเหวินคังนอนหมดสติอยู่ แขนที่ใช้เงาพรายจำแลงนั้นถูกทำลายจนแหลกเละ ...นั่นหมายถึงสองยอดฝีมือของฉิกจับอิดถูกโค่นล้มแล้ว... เหวินเหม่ยชิง ฟาหลินซี เสี่ยวโกย  ยืนมองอยู่ ทั้งสามยิ้มให้แก่กัน และยิ้มให้ฮั่นตง ยินดีกับชัยชนะที่ช่วงชิงมาได้ แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 48 00:34:04 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 มี.ค. 48 00:20:31 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลิงค์เก่าก่อน ตอนที่ 77 พัวพันสัปยุทธ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3343067/W3343067.html#25 ตอนที่ 76 เงาพรายจำแลง (ชื่อตอนออกจะขัดๆ ไปนิด) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3330223/W3330223.html บทที่ 75 พิชิตโดยไร้ผู้ต่อต้าน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3313504/W3313504.html บทที่ 74 โภชนจักร (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3301630/W3301630.html บทที่ 74 โภชนจักร (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3273760/W3273760.html บทที่ 73 เตรียมตัวตอบโต้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3259603/W3259603.html บทที่ 72 ค่ำคืนอันระทมทุกข์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3245209/W3245209.html บทที่ 71 ค่าตอบแทนที่ต้องชำระ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3224170/W3224170.html บทที่ 70 การประลองสะท้านฟ้า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3199292/W3199292.html บทที่ 69 : แฉความ โค่นมังกร (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3196356/W3196356.html บทที่ 69 : แฉความ โค่นมังกร (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3180972/W3180972.html บทที่ 68 : "จีอวี้เย่า" (ความลับโรคผีตายซากส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3167742/W3167742.html บทที่ 67 : ค่ายกลตีสุนัขที่แท้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3155573/W3155573.html บทที่ 66 : เงื่อนงำขอทาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3145795/W3145795.html บทที่ 65 : ภายนอกวุ่นวาย ภายในปั่นป่วน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3130270/W3130270.html บทที่ 64 : ความน่ากลัวของหลี่เฉินเชียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3117773/W3117773.html บทที่  63 : เก้าอี้ไม้แดง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3104527/W3104527.html บทที่ 62 : ห้องลับ ราชสีห์ สุนัขป่า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3017129/W3017129.html บทที่ 61 : ผลต่างระหว่างน้ำกับไฟ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3004609/W3004609.html บทที่ 60 : ความลับโรคผีตายซาก (ส่วนที่สอง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2992616/W2992616.html บทที่ 59 : มรดกของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2981272/W2981272.html บทที่ 58 : ถนนทุกสายมุ่งสู่ฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2969271/W2969271.html บทที่ 57 : ปมปัญหาของหลี่ซังซัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2957730/W2957730.html บทที่ 56 : ก่อนรุ่งสาง (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2946979/W2946979.html บทที่ 56 : ก่อนรุ่งสาง (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2936917/W2936917.html บทที่ 55 : สี่พี่น้อง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2926077/W2926077.html บทที่ 54 : พลังขั้นที่สิบ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2915675/W2915675.html บทที่ 53 : กำไลมังกรเขียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2905142/W2905142.html บทที่ 52 : ความฝันในถ้ำมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2894632/W2894632.html บทที่ 51 : รั่วซุนจื่อจิง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2884179/W2884179.html บทที่ 50 : ลางสังหรณ์ของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2873253/W2873253.html บทที่ 49 : ค่ำคืนยาวนานกับความลับในวัดร้าง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2861041/W2861041.html บทที่ 48 : ความลับของ โรคผีตายซาก (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2850149/W2850149.html บทที่ 47 : ฆาตกรตัวจริง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2838920/W2838920.html บทที่ 46 : พบกันอีกครา! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2825864/W2825864.html บทที่ 45 : สยบเวหา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2810575/W2810575.html บทที่ 44 : แผนของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801941/W2801941.html ตอนพิเศษ 4 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2872151/W2872151.html ตอนพิเศษ 3 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2856300/W2856300.html ตอนพิเศษ 2 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801347/W2801347.html ตอนพิเศษ (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2775447/W2775447.html บทที่ 43 : เสี่ยวซากับบานาน่าโบ๊ท http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2789863/W2789863.html บทที่ 42 : เสี่ยวซาและฮั่นตง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2755204/W2755204.html บทที่ 41 : กองกำลังลับภายใน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2744083/W2744083.html บทที่ 40 : ฝ่ามือนวดแป้ง!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2732838/W2732838.html บทที่ 39 : การรุกคราแรกของหอห้ากระบี่!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2721228/W2721228.html บทที่ 38 : อิทธิพลของพรรคฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2709341/W2709341.html บทที่ 37 : งานชุมนุมดอกบัว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2698665/W2698665.html บทที่ 36 : คำกล่าวอ้างของพยาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2687991/W2687991.html บทที่ 35 : ปณิธานของผู้นำ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2678252/W2678252.html บทที่ 34 : อาวุธของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2665660/W2665660.html บทที่ 33 : ปะการังกับสามน้อย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2656775/W2656775.html บทที่ 32 : ผู้นำคนใหม่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2646786/W2646786.html บทที่ 31 : ความลับที่อยู่ใต้ดิน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2636144/W2636144.html บทที่ 30 : เสี่ยวซาสืบคดี http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2626616/W2626616.html บทที่ 29 : ธรรมเดียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2616246/W2616246.html บทที่ 28 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2596421/W2596421.html บทที่ 27 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนที่สอง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2593819/W2593819.html บทที่ 26 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2583683/W2583683.html บทที่ 25 : ห่วงคู่อหังการ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2569693/W2569693.html บทที่ 24 : ข้ามผ่านอุปสรรค http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2550448/W2550448.html บทที่ 23 : เปลวไฟและตะเกียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2540510/W2540510.html บทที่ 22/4 : ศิษย์เอกแห่งคุนหลุน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2530021/W2530021.html บทที่ 22/3 : เพลงกระบี่สัณฐานที่สาม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2518879/W2518879.html บทที่ 22/2 : ชุมนุมผู้กล้า! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2508497/W2508497.html บทที่ 22/1 (ส่วนท้าย) : เคล็ดวิชา "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2501430/W2501430.html บทที่ 22/1 (ส่วนแรก) : ประลองยุทธ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2499177/W2499177.html บทที่ 21/3 : ความลับของหลวงจีนชรา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490292/W2490292.html บทที 21/2: "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2478753/W2478753.html บทที่ 21/1 : ห้วงคำนึงระหว่างเป็นตาย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2473806/W2473806.html บทที่ 20 : ตัวตนของพรรคมาร!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2461504/W2461504.html บทที่ 19 : เบื้องหลังหน้ากาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448228/W2448228.html บทที่ 18 : เบื้องลึกคุณธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2438231/W2438231.html บทที่ 17 : เส้นทางสู่ความมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2423002/W2423002.html บทที่ 16 : "คลื่นใหม่" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2416822/W2416822.html บทที่ 15 : ยาพิษ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2406350/W2406350.html บทที่ 14 : แตกหัก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2394602/W2394602.html บทที่ 13: สามสุดยอดฝีมือแนวทางพรต http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2385217/W2385217.html บทที่ 12 : ยาพิษทะลวงไส้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html บทที่ 11 : กระบี่ไตรลักษณ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2365373/W2365373.html บทที่ 10 : เงื่อนงำอำพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: ฆาตกรรม เบาะแส และ หลุมพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: เบาะแสในม่านหมอก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: ตบมือประลองกำลัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : บนเส้นทางสู่บู๊ตึ๊ง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : ถกเพลงวิจารณ์ใจ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : ศาสตราไร้ลักษณ์       http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : ตุลาการเที่ยงธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : วิกฤตหอห้ากระบี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : จ้าวยุทธภพ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html แนะนำตัวละครและรายละเอียดโดยย่อ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2419342/W2419342.html เรื่องย่อฉิกจับอิด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3034839/W3034839.html เรื่องย่อฉิกจับอิด (ต่อ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3218228/W3218228.html เรื่องย่อฉิกจับอิด (ต่อ2) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3218417/W3218417.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 มี.ค. 48 00:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตั้งแต่ตอนที่ 80 เป็นต้นไป จะตัดลิงค์ให้เหลือเป็นส่วนๆ ส่วนละ 10 ตอนนะครับ วันนี้ทำไม่ทัน คุยกับคนอ่านติดไว้พรุ่งนี้นะครับ แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 48 00:38:11 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 มี.ค. 48 00:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาเก็บฮับ แนะนำว่าทำลิงก์ตอนต่อไปไว้แค่นี้ก็ได้มั้งครับ ลิงก์เก่า ๆ ตอนที่ 78 "นัว!" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3358502/W3358502.html ตอนที่ 77 พัวพันสัปยุทธ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3343067/W3343067.html ตอนที่ 76 เงาพรายจำแลง (ชื่อตอนออกจะขัดๆ ไปนิด) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3330223/W3330223.html ตอนที่ 1-75 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3330223/W3330223.html#2   จากคุณ : รสา รสา - [ 18 มี.ค. 48 01:03:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยังลงต่อไปเรื่อยๆ ดีกว่านะ :P ยังไม่จบก็ยังไม่ถึงจุดที่ตั้งใจไว้ไง อิอิ ดีมะ อย่าสอบมันซะเลย จากคุณ : - อากูชินปาตาดามู - - [ 18 มี.ค. 48 05:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เสี่ยวซ่า=The Matrix แล้วฮั่นตงพระเอกล่ะครับ จะสู้เสี่ยวซ่าได้มั้ยเนี่ย จากคุณ : taishi - [ 18 มี.ค. 48 07:53:53 A:221.119.79.30 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 พระเจ้าจอร์จ ตอนนี้มันมากครับ เอาอีกๆ แหม ไปๆ มาๆ เงาพรายจำแลงไม่เห็นทำอะไรได้เลย โธ่ จากคุณ : ด็อก - [ 18 มี.ค. 48 08:37:51 A:68.38.198.57 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 โอ้.. คิดถึงฉิก ฉิกก็มา ฮ่า ๆ... บังเอิญแวะเข้ามาเจอพอดิบพอดี ฮี่ ๆ โชคดีในการสอบคับ.. ^_____________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 18 มี.ค. 48 11:01:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ลูกประคำ พัดจีบ และก้อนหิน มาจากไหนนะ   ลูกประคำน่าจะเป็นของนักบวข แล้วนักบวชนั่นเป็นใคร แล้วคู่หัวหลินไต้ซือ กะหลี่เฉินเซียงละไปถึงไหนแล้ว จากคุณ : ลูนาติก - [ 18 มี.ค. 48 11:23:39 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ก็เหล่าจอมยุทธ สุดฮา เจ็ดคนไง จากคุณ : DogRobo - [ 18 มี.ค. 48 12:08:42 A:61.159.243.198 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ว่าแล้วต้องเป็นกับดักเปิดช่องโหว่ กู่ฮวยฮวยอย่างไรก็เป้นยอดคนๆหนึ่งตายไปก้รู้สุกเสียดายเหมือนกัน แม้จะอยู่ฝ่ายตรงข้ามก็ตาม หุหุ จบตอนแบบนี้ค่อยรอคอยตอนต่อไปได้อย่างสบายใจหน่อย การใช้กระดิ่งสะกดจิตนี่ เคยอ่านอยู่ในการ์ตูนเรื่อง ขุนพลประจัญบาน (โรงเรียนนายร้อยทมิฬ) แต่ในการ์ตูนตัวละครแขวนกระดิ่งไว้ที่หู ทำเอาเดเทะ ฝ่ายพระเอกเกือบแย่เหมือนกัน เพราะภาพที่เห้นผิดพลาดกับความเป็นจริงไปหมด สุดท้ายใช้หอกทำลายกระดิ่ง เลยชนะ นัว ภาษาคลาสสิก แปลว่าแซ่บหลาย อร่อย หลายๆเด้อ...สิบอกไห่!!! ^_____^.... จากคุณ : GTW - [ 18 มี.ค. 48 14:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 งือ...ต้องรออีกเป็นเดือนเลยเหรอเนี่ย??? จากคุณ : หนมจีน - [ 18 มี.ค. 48 17:58:49 A:130.88.47.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 เอามาคืนแล้วค่ะ สงสารกู่ฮวยฮวยเหมือนกัน ไม่น่าตายเลยอะ จากคุณ : รสา รสา - [ 18 มี.ค. 48 21:28:54 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ****คุยกับคนอ่าน**** ล่าช้าไปนิด แต่ก็ยังมา สรุปว่านิยายตอนต่อไปจะมีมาในต้นเดือนพฤษภาคมนะครับ วันพฤหัสแรกของเดือน ในตอนต่อของตอนที่ 78 scottie ส่ง ฒ กับ ฆ เข้าประกวดในอักษรวรยุทธ์ ฆ ตีดัง ส่วน ฒ นี่ถ้าโดนเข้าไปคงชราภาพเลยกระมัง? อิ อิ new เสี่ยวซามาแล้วจ้า ตอนนี้ GTW ได้เคลียร์เนื้อเรื่องไปตามที่เสนอแนะแล้วนะครับ แต่ความจริงแล้วมันยังมีเนื้อเรื่องที่เกี่ยวพันกันอยู่อีก ตัวละครสำคัญในเรื่องที่จะต้องออกมาในตอนนี้ก็ยังขาดอยู่อีกส่วนหนึ่งด้วย ส่วนชื่อตอน หุ หุ ทีมงานสนองตัณหาตัวเอง อิ อิ รสา รสา กู่ฮวยฮวย ถือเป็นยอดฝีมือที่มีทั้งพลังฝีมือ และไหวพริบ รวมถึงบุคลิกภาพที่ดีพอสมควร การจากไปของเขานับเป็นเรื่องน่าเศร้าทีเดียว เหวินเหม่ยชิงที่บอกออกมาว่าเขาตายก็รู้สึกเสียใจเช่นเดียวกัน Hexi ค้างคาๆ ตอนนี้คงไม่ค้างแล้วมั้งครับ อากูชินปาตาดามู ^^" เอ่อ ขืนไม่สอบ หรือไม่ดูหนังสือสอบ เกิดตกขึ้นมาต้องซ่อมหลายตัว งวดนี้นิยายหายกันยาวเลยนะท่าน Z4t4nGuru bofh ท่านปังตอ มาช้าดีกว่าไม่มา แต่ตอนนี้ท่านยังไม่มานะ ^^ chkob แปะอักษร "เกี่ยม" ที่จิ๊กมาจากกระทู้ก่อนหน้านี้แล้วนะครับ หนมจีน อักษรเกี่ยมตัวนั้น นอกจากเหมือนกระบี่ ลองดูตัวข้างๆ มันให้ดี ลักษณะคล้ายคน ตัวอักษรนี้จริงๆ คือเป็นลักษณะของผู้คนใช้กระบี่ขอรับ แล้วก็ต้องรอเป็นเดือนจริงๆ แหละ ดีกว่าปล่อยให้คนแต่งตก แล้ต้องซ่อม ถ้าเป็นแบบนั้นรออานเลยแหละ ด็อก ^^" ไม่ให้สอบอีกคนแระ ส่วนตอนนี้ ขำดี ตอนที่แต่งตอนนี้ผมบอกกับเชษฐาอยู่ประโยคนึง คือ "เอาให้คนอ่านรู้สึกว่า โอ้วว มันเยี่ยมมากเลย จอร์จ" ปรากฎว่า มาจริงๆ ประโยคนี้ ^_______________^ อิ อิ ส่วนเงาพรายจำแลง ของเทียมย่อมสู้ของแท้มิได้ขอรับ ลูนาติก รบจบกันหลายคู่แล้วนะท่าน แต่ อิ อิ ความจริงแล้ว ตอนนี้มันยังไม่จบจ้า ก็เอาไว้ ต้นเดือนพฤษภาคมเลยแล้วกันนะจ๊ะ ส่วนใครเป็นคนลงมือทำร้ายกู่ฮวยฮวยนั้น มีคนมาเฉลยเอาไว้แล้ว ในเนื้อเรื่องก็มีบอกเอาไว้เช่นกัน ลองย้อนๆ กลับไปอ่านๆ ดู ตอนที่แล้วก็มีจ้า Alien in Wonderland ขอบคุณครับ pax วิชาอักษร นึกถึงมังกรหยกภาคสอง ^^> แหะ แหะ คนแต่งม่ะเคยอ่านมังกรหยกภาคสองอ่ะ ด้วยเหตุผลง่ายๆ เรื่องนั้นนางเอกโดนข่มเหง ผมไม่ค่อยชอบบรรยากาศแบบนั้นเท่าไหร่ (จริงๆ เรื่องนี้ก็มี แต่ไม่ใช่นางเอก) taishi เสี่ยวซ่า=The Matrix แล้วฮั่นตงพระเอกล่ะครับ จะสู้เสี่ยวซ่าได้มั้ยเนี่ย อิ อิ สองคนนี้เคยประมือกันคราหนึ่ง ฮั่นตงเป็นฝ่ายชนะไปได้นะครับ คงจำกันได้ตอนที่พนันกันเรื่องก้อนหินที่หย่อนลงในแจกัน ส่วนเรื่องเมตริกซ์ นั้น เนื่องจากต้นตอมาจากแนวคิดในทางพุทธศาสนาคล้ายๆ กัน (คนแต่งหนังเมตริกซ์ ก็เคยอ้างถึงถ้าผมจำไม่ผิด) ดังนั้นเสี่ยวซาก็เลยอาจจะไปคล้ายกับเรื่องเมตริกซ์บ้างน่ะครับ น้ำลายบูด ผมก็คิดถึงน้ำลายบูด ร้ำลายบูดก็มา อิ อิ ขอบคุณครับ จะพยายามสอบให้ได้ดีๆ จะได้ไม่ต้องซ่อม มีเวลากับมาแต่งนิยายเรื่องนี้ให้ทุกท่านอ่านกันมากขึ้นนะครับ DogRobo ถ....ถ....ถูกต้องนะคร้าบบบบบ GTW อีกรอบ ตกลงว่าช่องโหว่นั้นเป้นช่องโหว่ที่จงใจเปิดจริงๆ น่าเสียดายที่มีคนอื่นสอดมือเข้ามา ทำให้กู่ฮวยฮวยต้องผิดพลาดเป็นพ่ายแพ้ในท้ายที่สุด ส่วนเรื่องขุนพลประจัญบาญ ผมเคยอ่านเหมือนกัน สนุกดีครับ ชอบที่สุดคือ ผอ. โรงเรียนลูกผู้ชาย เออิจิม่า เฮฮะจิ (ชื่อนี้มั้ง) เก่งมาก คนนี้ แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 48 12:25:15 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 19 มี.ค. 48 12:22:48 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อืมมมมมมม ไหนว่าไม่มีปาฎิหารย์ไง........ แค่ลำพังสร้างคลื่นเสียงความถี่ที่คนไม่สามารถได้ยินก็ยากอยู่แล้ว นี่ยังขนาดเอาคลื่นเสียงที่สร้างขึ้นไปควบคุมการทำงานของสมองได้อีก......โอ้ สุดยอดดดดดด . . . . แต่ขอแซวหน่อยละกัน มือระดับนี้คงไม่ต้องซ่อมแล้วมั้ง ลงใหม่ไปเลย หุ หุ หุ ยังไงก็ขอให้คะแนนสอบออกมาสวยๆละกัน เผื่อจะมีมุขมาแต่เรื่องนี้ให้จบแล้วก็ต่อเรื่องใหม่ จากคุณ : chkob - [ 20 มี.ค. 48 11:34:30 ]

ความคิดเห็นที่ 19 รออยู่สองวันคงไม่มีคนเพิ่ม ขออนุญาติตอบคุณ chkob เป็นวิทยาศาสตร์จ้า อิ อิ แล้วก็ขอบคุณด้วยสำหรับคำอวยพรครับ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 22 มี.ค. 48 09:15:45 ]

ความคิดเห็นที่ 20 กู่ฮวยฮวยตายแล้วจริงๆ อะ เหมือนจะรอดทุกคนเลย ตอนหน้ามีพลิกล็อคแหงๆ จากคุณ : scottie - [ 22 มี.ค. 48 17:59:32 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอมีสมาธิในการดูหนังสือเหมือนตอนเขียนนิยายค่ะ ทำข้อสอบด้วยจิตว่าง คะแนนสอบจะได้ออกมาสวย จากคุณ : แม่เฒ่า - [ 25 มี.ค. 48 05:55:07 A:66.192.118.210 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ****คุยกับคนอ่าน**** scottie ตายจริงหรือเปล่า หุ หุ ต้องติดตามตอนต่อๆ ไป แม่เฒ่า ขอบคุณครับ จะใช้วิชาจิตว่างสังหารข้อสอบจนสิ้น(จิตว่างนะ ไม่ใช่สมองว่างเปล่า) จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 25 มี.ค. 48 09:38:27 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ในที่สุด ก็มาทันดู ใจ พี่ กู่ . จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 25 มี.ค. 48 09:39:55 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตามอ่านมาตั้งแต่ตอนที่หนึ่ง ถึงตอนนี้....จึงเปิดตัว อิอิ ยกโป้งให้ฉองนิ้วเลยครับ....ทำงานเป็นทีมได้เยี่ยมครับ.. อยากให้ไปเตะบอลทีมชาติจัง...ได้ทีมแบบนี้น่าจะได้แชมป์โรคเลย เขาเรียกว่า "เข้าขา" กัดกัด จิกกัน...ทำให้เกิดผลงานอันน่าชื่นชมแบบนี้ ทึ่ง...อี้ง..อิ๋มกี่...เลย... สรุปว่า "พวกนายแน่มาก" "ไม่มีใครแก่เกินที่จะเป็นคนโง่...no one is too old to be stupid" จากคุณ : เสี่ยเอ้อนอกด่่าน (superJ) - [ 25 มี.ค. 48 10:21:59 ]

ความคิดเห็นที่ 25 luck in exam... !! new sew+ sa.. wow.. จากคุณ : new - [ 25 มี.ค. 48 14:12:18 A:169.252.4.21 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 ชอบตอนที่อธิบายความยึดติดในความไม่ยึดติดจัง อ่านแล้วเข้าใจง่ายกว่าหนังสือปรัชญาที่อ่านอยู่อีก สามสี่ตอนมานี้รู้สึกว่าเลือดสาดไปมากมาย เสี่ยวซาก็เก่งจนน่ากลัว คนที่ลอบจู่โจมเจ๊กู่ ใช่เป็น พวกลามะทั้งสามคนหรือเปล่า เดาไม่ออกว่าทำไปเพราะเหตุผลอะไร ปล. ในมังกรหยกภาค 2 มันไม่เชิงเป็นการ "โดนข่มเหง" แต่เป็นการหนีออกจากกรอบที่นางเอกสร้างขึ้นมาจากขี้ปากของคนรอบข้างแล้วข่มเหงตัวเอง ปปล.ช่วงสอบเป็นช่วงที่อ่านนิยายสนุกที่สุด ไม่เชื่อลองอ่านดูซิ (อิอิ) จากคุณ : pax - [ 25 มี.ค. 48 14:50:55 A:192.150.249.125 X:202.28.88.253 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ****คุยกับคนอ่าน***** Z4t4nGuru bofh มาทันดูใจ หุ หุ เสี่ยเอ้อนอกด่่าน (superJ) ขอบคุณคร้าบบบบ new ขอบคุณเช่นกัน pax เหอ เหอ เมื่อวานไปเหมาชอลิ้วดฮียงมา หมดตูดไปเลย ได้มาเจ็ดตอน มีทั้งหมดแปดตอน ขาดตอนแรก กลิ่นหอมกลางธารเลือด อ่านหนังสือก็ไม่ทันอยู่แล้ว ยังหาเรื่องมาใส่ตัวอีก ^^" จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 27 มี.ค. 48 10:47:58 ]

ความคิดเห็นที่ 28 พูดถึง กู่ฮวยฮวย กันเยอะแฮะ...สำหรับผมอ่านแล้ว รู้สึกพี่แกยังไม่น่าตายนะ รู้สึกมีความลี้ลับบางอย่างของคน คนนี้อยู่....ไป ๆ มาๆ น่่าจะกลับมาเป็น big boss ของพรรคดอกบัวไปซะด้วย...ไม่รู้สินะ มันเป็นแค่ความรู้ฉึก อิอ ปล...ตอนใหม่จะ post ช่วงไหนครับทีมงาน ? จะได้กลับมาถูกเวลา จากคุณ : อีกทีน่า (superJ) - [ 31 มี.ค. 48 01:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ต้นเดือนพฤษภาคม วันพฤหัสแรก วันที่ 5 พฤษภาคมขอรับ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 31 มี.ค. 48 09:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แต่งได้ดีครับ จากคุณ : pl - [ 18 เม.ย. 48 13:48:39 A:172.16.2.29 X:202.183.233.10 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนต่อไป ตอนที่ 79 "กระดาษเปล่า" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3456457/W3456457.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ วันฉัตรมงคล 12:27:22 ]

ความคิดเห็นที่ 32 รูปประกอบ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ วันฉัตรมงคล 12:38:06 ]