 |
เรื่องราวน่ารัก ๆ ของ ยัยต๊อง กะ ตาบ๊อง
ณ ชายหาด เม็ดทรายขาวละเอียด ยามอาทิตย์ทอแสงสุดก่อนลาลับขอบฟ้า
" เจตว่าท้องฟ้าวันนี้สวยมะ "
เจตซึ่งกำลังนอนหนุนตักอย่างสบายใจ ลืมตาขึ้นมา แล้วมองขึ้นไปบนท้องฟ้า " อืม...ฟ้าบนโน้นก็สวยนะ แต่สู้ฟ้าตรงนี้ของเจตไม่ได้หรอก "
ฟ้าหัวเราะคิก ๆ เอามือตีที่ปากของเจตอย่างเบา ๆ " นี่แน่...ปากหวานนักนะเรา อย่างนี้ฟ้าคงต้องไปหาหมอฟันบ่อย ๆ แล้วซิ "
เจตทำหน้า งง ๆ " แล้วมันเกี่ยวกันตรงไหนเนี่ย "
ฟ้ามองสายตาที่กำลัง งง ๆ ของเจต ฟ้ายิ้มมุมปากแถมทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ กระตุ้นความอยากรู้ของเจตให้มากขึ้น
เจตทำหน้าตาวิงวอนฟ้า ถามฟ้าว่า " มันหมายความว่าไงหรอ ที่รัก... " " ไม่บอกหรอก " ฟ้าตอบ
เจตยิ่งสงสัยมากขึ้น อ้อนฟ้าหนักขึ้น " ที่รักจ๋า...บอกเค้าหน่อยได้มั๊ย ทำไม ต้องไปหาหมอฟันด้วยอ่ะค่ะ นะนะ ที่รัก บอกเค้าน๊า... "
อาการอ้อนของเจตทำให้ฟ้าเริ่มใจอ่อน แต่มันก็ทำให้ฟ้าขำ หัวเราะคิก ๆ ออกมาอีกครั้ง ฟ้าแลบลิ้นใส่เจต " แหว่ ... ไม่บอกหรอก "
เจตอยากรู้จนทนไม่ไหว จึงจำเป็นต้องงัดไม้ตายออกมาใช้ " นี่บอกเจตมาดี ๆ นะ ไม่งั้นเดี๋ยวจะงับพุงซะให้เข็ดเลย "
เจตไม่รอคำตอบจากฟ้า หันหน้าไปซุกไซร้ที่พุงของฟ้า ฟ้าหัวเราะคิกคัก ดิ้น ๆ ด้วยความจั๊กกะจี๋ " โอ้ย ๆๆๆ พอแล้ว ๆ ฟ้ายอมบอกแล้วก็ได้... "
" ก็เจตของฟ้าปากหวานอย่างงี้ เดี๋ยวสาว ๆ เค้าก็แห่มาตกหลุมรักที่รักของเค้าเยอะแยะใช่มะ...ฟ้าก็ต้องคอยไปให้หมอฟันลับเขี้ยวบ่อย ๆ น่ะสิ เอาไว้คอยแยกเขี้ยวใส่สาว ๆ พวกนั้นน่ะ " " อ๋อ...มันเป็นอย่างงี้นี้เอง " เจตลำพึ่งออกมาด้วยสงสัยหมดไป
เจตลุกขึ้นมานั้งกับฟ้า เอามือโอบไหล่ฟ้า ดึงฟ้าเข้ามาแนบข้างตัว ฟ้าเอียงคอเอาหัวซบลงที่บ่าของเจต
เจตพูดกะฟ้าต่อว่า " ถึงเจตจะปากหวาน แต่ก็หวานกับคนที่เจตรักเท่านั้นนะฟ้า "
ฟ้ายิ้มตอบ แล้วบอกกับเจตว่า " ตาบ๊องนี่...จะทำให้ฟ้าตายด้วยโรคเบาหวานรึไง "
เจตยิ้มมุมปาก แถมยักคิ้วข้างนึง ทำสีหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ฟ้า แล้วบอกกลับไปว่า " ไม่หรอกฟ้า ฟ้ายังต้องการน้ำตาลอีกเยอะ "
ฟ้า งง ถามต่อ " ทำไมล่ะ " เจตตอบ " ก็ร่างกายฟ้าคงต้องการน้ำตาลเยอะ เอาไว้เป็นพลังงานคอยตามไปแยกเขี้ยวใส่บรรดากิ๊ก ๆ ของเจตน่ะซิ 555 "
เจตลุกขึ้นเตรียมวิ่ง...ฟ้าลุกตาม เอามือท้าวสะเอว กัดปาก ทำตาดุใส่เจต พร้อมยกขาขึ้นไล่เตะเจต " นี่แนะ ๆ ไม่รู้ฤทธิ์แม่ซะแล้ว "
เจตวิ่งหนีไป พรางหัวเราะไปอย่างซะใจ 555 " ฟ้าไล่เจตไม่ทัน ทรุดตัวลงกับหาดทรายด้วยความเหนื่อยหอบ
ทำหน้าตาโกรธจริงจัง ดูเหมือนฟ้าจะโกรธจริง เจตเดินเข้ามานั่งคุกเขาข้าง ๆ ฟ้า เอามือปาดไรผมที่กระเซิงของฟ้า
แล้วจูบลงบนหน้าผากฟ้าเบา ๆ " ฟ้าจ๋า...เจตล้อเล่นน๊า " ทันใดนั้นฟ้ายิ้มมุมปากเอามือเบิร์ดกะโหลกเจต " ฝั๊วะ...นี่แน่ะ กิ๊กหรอ "
แถมแลบลิ้นใส่เจต อย่างซะใจเช่นกัน " แหว่...ตาบ๊อง "
เจตมองฟ้าด้วยหางตา " หน่อยแน่ะ...ยัยต๊อง หลอกเราหรอ เดี๋ยวเถอะ... " และแล้วเจตก็อุ้มฟ้าขึ้นมาจากกองทราย
พาเดินขึ้นไปบนบ้านบังกะโล เข้าไปในห้องแล้วใช้เท้าเขี่ยปิดประตู...ปั๊ง
ตะวันลาลับขอบฟ้าไปแล้ว แต่แสงสว่างจากหัวใจของคนทั้ง 2 ยังคงลุกโชติช่วง ต่อไปตลอดทั้งคืน...
เขียนครั้งแรกครับ ผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ติชมกันเยอะ ๆ นะครับ เผื่อไว้นำไปปรับปรุงคุณภาพครับผม...
จากคุณ :
brainhead 
- [
27 มี.ค. 48 11:02:31
]
|
|
|
|
|
|
){kind=small}
