CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    เรื่องสั้นชุด แท็กซี่...ตัวประกัน

    เรื่องสั้นชุด แท็กซี่...

    ทองพัน คนขับรถแท็กซี่เลือดอีสานมาตรฐานการบริการระดับมืออาชีพวัย 40 ปี เขาได้พบเห็นเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาในรถแท็กซี่ของเขาสารพัดสารพันราวกับเรื่องสั้นพันตอนที่ไม่มีจุดจบ ตราบใดที่เขายังขับรถให้บริการผู้คนอยู่

    ตัวประกัน

    “ต่อไปนี้ จะเล่าถึงอาหารอร่อย  คือส้มตำ กินบ่อยบ่อย รสชาติแซ่บดี
    วิธีทำ ก็ง่ายจะบอกได้ต่อไปนี้ มันเป็นวิธี วิเศษเหลือหลาย
    ไปซื้อมะละกอ ขนาดพอ เหมาะเหมาะ สับสับ เฉาะเฉาะ ไม่ต้องมากมาย
    ตำพริกกับกระเทียม ยอดเยี่ยมกลิ่นไอ มะนาว น้ำปลาน้ำตาลทราย น้ำตาลปิ๊ปถ้ามี

    ปรุงรสให้แน่หนอ ใส่มะละกอลงไป อ้ออย่าลืมใส่ กุ้งแห้งป่นของดี
    มะเขือเทศเร็วเข้า เอาถั่วฝักยาวใส่เร็วรี่ เสร็จสรรพแล้วซิ ยกออก จากครัว
    กินกับข้าวเหนียว เที่ยวแจก ให้ทั่ว กลิ่นหอมยวนยั่ว น่าน้ำลายไหล
    จดตำราจำ ส้มตำลาวตำเรามา ใครหม่ำเกินอัตรา ระวังท้อง จะพัง
    ขอแถมอีกนิด แล้วจะติดใจใหญ่ ไก่ย่างด้วยเป็นไร อร่อยแน่ จริงเอย”

    ทองพันร้องคลอเพลงส้มตำในพระราชนิพนธ์ของสมเด็จพระเทพรัตน์ราชสุดา ซึ่งขับร้องโดยพุ่มพวงดวงจันทร์ดังลั่นอยู่คนเดียวในรถ พอมันในอารมณ์หนักเข้า มือขวาจับพวงมาลัยไว้ ส่วนมือซ้ายกรีดนิ้ว ดัดมือรำวง เอียงคอไปมาและยักไหล่ตามจังหวะอย่างไม่ต้องอายใคร

    เพลงจบแล้ว แต่อารมณ์ของทองพันยังไม่จบ เอาล่ะ เที่ยงนี้ขอแวะกินตำบักหุ่งใส่ปลาร้าของโปรดที่ซุ้มอาหารอีสานติดสะพานลอยฝั่งตรงกันข้ามโรบินสันรัชดาซะหน่อย เจ้านั้นเขาเฮ็ดๆได้แซ่บอีหลี อีหลอ กระด้อกระเดี้ยหลายแท้...

    “ตำปลาร้าหนึ่ง ไก่ย่าง 2 น่อง แล้วก็ข้าวเหนียวกระติ๊บนึง ตำบักหุ่งเอาแซ่บๆเด้อ อ้ายบ่ยั่นพริกดอก” ทองพันสั่งแม่ค้าให้ใส่พริกเยอะๆ และมื้อเที่ยงของวันนี้ เป็นมื้อที่ทองพันอิ่มเอมเปรมปรีดิ์เป็นที่สุด ส้มตำปลาร้ารสชาติถึงอกถึงใจจนต้องซี้ดปากตลอดเวลา เหงื่อแตกพลั่กๆจนเสื้อชุ่มแฉะ จมูกของทองพันมันแผล็บสะท้อนแสงอยู่วาบๆ หยาดเหงื่อไหลย้อยมาตามขมับ ผ่านแก้มสากๆแล้วไปหยดลงบนเสื้อสีฟ้าเป็นดวงๆ

    ทองพันซัดน้ำแข็งเป็นเหยือกก็ยังไม่หายเผ็ด ชำระเงินแล้วเดินกลับไปที่รถแท็กซี่ ปากยังส่งเสียงซี้ดๆไม่เลิก อิ่มแน่นจนอึดอัด แต่แลกกับความหฤหรรษ์ปลายลิ้นแล้ว คุ้มซะยิ่งกว่าคุ้ม ทองพันเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ สตาร์ทเครื่องชึ่ง ปรับอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศให้เย็น แล้วเปิดพัดลมตามด้วยความเร็วเกือบสุด ลมเย็นมีกลิ่นอับถูกเป่ากระจายไปทั่วรถ และช่วยทำให้เหงื่อแห้งอย่างรวดเร็ว

    “เอิ้ก” ทองพันเรออีกหนึ่งดอก กลิ่นเรอจากกระเพาะอาหารเจือกลิ่นปลาร้าออกมาด้วย ขนาดว่าออกจากท้องตัวเองแท้ๆ ทองพันยังอดไม่ได้ที่จะต้องเปิดหน้าต่างไล่กลิ่น

    ทองพันขับรถมาตามถนนลาดพร้าวสายตามองหาผู้โดยสาร มีรถติดเป็นช่วงๆ โดยเฉพาะแยกที่มีตำรวจจราจรประจำอยู่ หนังท้องตึง หนังตาเริ่มหย่อน ข้าวเหนียวกำลังอิ่มตัวในกระเพาะอาหาร ข้างนอกแดดร้อนเปลวระยิบ เครื่องปรับอากาศในรถเย็นฉ่ำชวนให้ทองพันหาวหวอดๆ การจราจรติดขัดมาเรื่อยจนถึงทางแยกเข้าซอยลาดพร้าว 71 (ผิวทางของซอยกว้างขนาดนี้ ยังเรียกซอยอยู่เล้ย)

    โครกคราก...โครกคราก...โครกคราก

    อาหารเผ็ดจัดเริ่มสำแดงเดช ทองพันรู้สึกปวดมวนในท้อง  เสียงโครกครากดังระงมราวกับมีเครื่องซักผ้าทำงานอยู่ข้างใน ทองพันรู้สึกแสบจี๊ดที่ทวารหนัก ข้าศึกระดมกำลังมาจ่อที่ด่าน ทิ่มแทงประสาทที่ไวต่อความรู้สึกรอบๆทวารอย่างรู้เกม โอย...ดีนะเนี่ย ไม่มีผู้โดยสารเรียก

    เสียงซี้ดด้วยความแซ่บ เมื่อเกือบสองชั่วโมงก่อนหน้า เปลี่ยนมาเป็นซี้ดด้วยความแสบ กล้ามเนื้อลำไส้ใหญ่บีบรัดตามส่งกากอาหารเละเทะที่ปะปนด้วยก๊าซเดือดดันภายในที่เกิดจากการย่อยสลายอาหารของจุลินทรีย์ มาเร่งเร้ารอคอยอิสระภาพที่ปลายลำไส้ใหญ่ ทองพันทำได้ดีที่สุดคือเกร็งกล้ามเนื้อหูรูดทวารแล้วขมิบกักข้าศึกไว้ สายตามองหาปั๊มน้ำมันที่พึ่งของนักเดินทาง

    ที่ข้างหน้าปากซอยมีกลุ่มคนมุงดูอะไรกันอยู่บนทางเท้าจนส่วนหนึ่งล้นลามลงมาบนผิวถนน อีกด้านหนึ่งมีตำรวจยืนรายล้อมคล้ายจะคุมเชิงสถานการณ์อะไรบางอย่าง การจราจรเคลื่อนไปได้ช้าๆ ทองพันไม่อยากจะให้ความสนใจเพราะหมายตาปั๊มน้ำมันข้างหน้าที่อยู่เลยกลุ่มคนมุงไปประมาณ 50 เมตร มันจะมีอะไรก็ช่างเถอะ ไม่ไหวแล้ว ขมิบ...ขมิบ อึ้ด อึ้ด

    รถของทองพันเคลื่อนช้าๆและกำลังจะผ่านพ้นกลุ่มคนมุง และแนวล้อมของตำรวจ วงล้อมด้านติดถนนเปิดออก รถในเลนขวาสุดยังวิ่งไป เลนซ้ายหยุดนิ่ง รถแท็กซี่ทองพันอยู่เลนกลางและยังเคลื่อนที่ช้าๆสลับหยุดนิ่ง ชายผิวคล้ำผอมเกร็งใส่เสื้อยืดสีขาวตุ่นกำลังเดินหันรีหันขวางออกมาช้าอย่างระมัดระวังตัว ในอ้อมแขนมีเด็กชายอายุราวสิบกว่าขวบถูกแขนซ้ายของชายผอมล็อคไว้ มือขวาถือมีดปอกผลไม้คมกริบจ่อคอหอยอยู่อย่างน่าเสียวไส้ เวรกรรมจริงๆ ไอ้พวกคลั่งยาบ้าอีกแล้วหรือนี่

    ทองพันสงสารเด็ก แต่ก็ปวดอุจจาระแทบขาดใจ ...บ่เป็นหยังน่อ ตำรวจคงจัดการได้ เหมือนอย่างเคย เดี๋ยวเขาก็ใช้ปืนกระสุนยางยิงป้าบ บักผียาบ้าก็ล้มลง ประชาที่มุงอยู่ก็รุมยำเป็นพิธี แล้วบักยาบ้าก็จะถูกจับตัวไป ภาวนาไว้ว่าอย่าให้มันทำอะไรเด็กเล้ย...ทองพันนึกในใจ

    การจราจรในเลนที่สองหยุดชะงัก เมื่อบักผียาบ้าเดินล็อคเด็กมาข้างหน้ารถแท็กซี่ของทองพันพอดี ...บักห่ากินหัวเอ๊ย อึจะราดอยู่แล้ว มันจะมาเฮ็ดอีหยังตรงรถเฮาว้า...แนวล้อมของไทยมุงกับตำรวจตามมาห่างๆ บักยาบ้าเดินถอยหลังตรงเข้ามาที่รถแท็กซี่ทองพัน หันหลังให้ประตูด้านหลังซ้ายเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่ถูกชาร์จโดยตำรวจ มันสลับมีดไปถือไว้ด้วยมือซ้ายแล้วจ่อค้างไว้ที่คอเด็ก เอื้อมมือขวาไขว้หลังมาเปิดประตูแล้วผลักเด็กชายเข้าไป จากนั้นจึงผลุบตัวเข้ามาประกบเด็กไว้ตามเดิม

    ทองพันขมิบกล้ามเนื้อ ขนลุกเกรียว ใจหายวาบและรำพึงขึ้นมาดังๆ “โอ๊ย นี่มันอะไรกันเนี่ย ทำไมถึงต้องเป็นข้อยเนี่ย”

    “เงียบ ขับไปโลด ซี้ด...” เจ้ายาบ้าสั่ง เด็กชายมีน้ำตาไหลหยาดลงมาบนแก้มแต่ไม่ส่งเสียงร้อง คงกลัวเจ้ายาบ้ามันเชือดคอเอา

    “จะไปไหนเล่า ตำรวจล้อมอยู่...ซี้ด” ทองพันพูดเสียงดังกับเจ้ายาบ้า

    “ขับฝ่าออกไปเลย ไม่งั้นข้าเชือดคอเด็ก ซี้ด”

    “เดี๋ยวๆ อย่าทำอะไรเด็กนะ...ซี้ด แต่ขอทำธุระหน่อยได้มั้ย...ซี้ด ปวดอึว่ะ”

    “เงียบๆเลยโชเฟอร์ ซี้ด...ขับไปเรื่อยๆ ห้ามจอด นี่เอ็งคงกินยามาเหมือนกันสิท่า มิน่าล่ะดูแปลกๆ”

    ทองพันชำเลืองมองข้างหลัง มีขบวนรถตำรวจและนักข่าวขับตามมา ส่วนข้างหน้าถนนโล่ง ตำรวจจราจรคงจะกันรถไว้แล้ว

    “ซี้ด...ยอมเขาดีกว่า เอ็งไปไม่รอดหรอก ข้าเห็นมานักต่อนักแล้ว จี้เด็กเป็นตัวประกันเนี่ย ยังไงเขาก็ไม่ซี้ด..ปล่อยเอ็งไป แล้วพลั้งเผลอไปทำอันตรายเด็กเข้า ...ซี้ด เอ็งจะแย่ ไม่สงสารเด็กบ้างรึไง”

    “บอกว่าให้เงียบ เอ็งรู้มั้ย ซี้ด...พวกปีศาจน่ะ มันตามฆ่าข้าอยู่ ข้าบอกตำรวจแล้ว ว่าให้ตามอาจารย์คงมาจัดการ ตำรวจก็ไม่เชื่อ ชีวิตของข้าตกอยู่ในอันตราย ซี้ด...ตำรวจก็ช่วยข้าไม่ได้”

    “แล้วเอ็งจับเด็กมาเป็นตัวประกันทำไมว้า...ซี้ด สงสารเด็กมันน่ะ เอางี้มั้ย ปล่อยเด็ก...ซี้ด...แล้วจับตัวข้าเป็นตัวประกันแทน...ซี้ด เอามั้ย เอ็งนั่ง...ซี้ด ข้างหลังข้า ยังไงข้าก็...ซี้ด ทำอะไรเอ็งไม่ได้...ซี้ด โอยไม่ไหวแล้วโวย...” ทองพันนั่งเหงื่อแตกพลั่ก รถเคลื่อนที่ช้าๆๆผ่านปั๊มน้ำมันที่หมายตา ผ่านห้องน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นสมรภูมิศึกภายในไปอย่างเจ็บปวดรวดร้าวสุดทานทน สายตาทองพันมองห้องน้ำละห้อย

    (มีต่อ)

    จากคุณ : คนรักลูก - [ 1 เม.ย. 48 16:26:43 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป