ความคิดเห็นที่ 1 1. อยากรู้ว่าเรื่องที่ลงถนนนักเขียนนี่ จะมีโอกาสถูกติดต่อนำมารวมเล่ม หรือสร้างเป็นละครบ้างไหม หรือว่าแค่แต่งฟรี - รู้สึกว่ามีรวมเล่มไปบ้างแล้วนะครับ   2. ผมอยากรู้ว่า นักเขียนที่เขียนเรื่องลงเวปแล้ว มันผิดคาด เรื่องไม่มีคนสนใจ ไม่มีคนคอมเม้น เข้าไปอ่านเรื่องของเขา นักเขียนคนนั้นก็เกิดท้อใจ เหมือนเขียนเรื่องให้ผีอ่าน ต่อมาเขาก็น้อยใจ และแต่งค้างไว้ โดยไม่ลงนิยายอีกเลย คุณว่าเขาทำผิดไหม ที่ไม่ลงต่อ เพราะเขาเสียใจที่คนไม่เข้าไปอ่าน - มารอฟังเหมือนกัน = ='  กำลังตกที่นั่งคล้ายๆกัน จากคุณ : stan401 - [ 3 เม.ย. 48 00:45:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เคยอ่านกระทู้ของพี่ไอซ์ เขาบอกว่า ไม่มีคนเมนท์ใช่ว่าไม่มีคนอ่าน เมนท์น้อยใช่ว่าอ่านน้อย บางคนเขาก็เจอกับนิยายหลายเรื่องที่ลงไม่จบ และก็เริ่มกลัวๆว่าเราจะลงไม่จบก็เลยไม่ได้อ่านของคนหน้าใหม่ๆ (เราตามมาหลายเรื่องมาก และหลายเรื่องนั้นก็ไม่จบจริงๆ แง... อยากอ่านต่อ) แต่ว่าถ้าเราลงจนจบสักเรื่อง คนอ่านก็จะมั่นใจ และอ่านในที่สุด การลงนิยายในเวบมันไม่มีอะไรการันตีว่าเราจะได้อ่านจนจบไหม มันก็แล้วแต่ว่าคนอ่านจะรู้สึกยังไงกับนักเขียนหน้าใหม่น่ะ ซึ่งในนี้ส่วนมากก็ให้การตอบรับดี แรกๆของเราเองก็คนเม้นน้อย (ตอนนี้ก็มีคนเม้นบ้างนะ ไม่ถึงกับเยอะมาก แต่ก็ดีใจที่ได้เห็นพี่ๆน้องๆคนเดิมๆที่ยังคอยเชียร์เราอยู่) ขอให้เราตั้งใจ ไม่จำเป็นหรอกนะว่าจะเม้นสักเท่าไหร่ หรือถ้าคุณอยากได้คำวิจารณ์จริงๆก็วงเล็บไว่ก็ได้ค่ะ ส่วนเรื่องว่ามีโอกาสได้ตีพิมพ์จริงแค่ไหน เราขอบอกว่ามีส่วนมากที่ในนี้ได้รับการตีพิมพ์จริงๆ บางคนก็เพิ่งจะเขียนเรื่องแรก (แต่พี่ๆพวกนั้นอ่านมาเยอะมากๆ มีสำนวนดีจนนน่าศึกษาเลย) สำหรับตัวเรา เขียนก็เพราะอยากเขียน ไม่ได้หวังอะไรถึงขนาดได้ตีพิมพฺหรอกค่ะ แตก็ยอมรับว่าคงจะรู้ดีมากๆถ้านิยายเราออกมาเป็นรูปเป็นเล่มจริงๆ (ความฝันนิดๆ) ส่วนข้อสอง แล้วแต่คนจะคิดค่ะ ไม่มีผิด ไม่มีถูก แต่ลองคิดถึงคนอ่านที่อ่านของเราสิคะ ถ้าเราไม่เอามาลงต่อ ... ถึงจะเป็นส่วนที่ไม่ได้เอ่ยชื่อ ลงชื่อไว้ แต่เขาก็เป็นนักอ่านของเรานะคะ ^^  (แต่ก็ไม่พูดอะไรมากดีกว่า ... เพราะตัวเองก็มีคดีอยู่ในห้องนี้เยอะ ก๊ากๆ ดองไว้เยอะจน... แมลงวันตอมหึ่ง) แต่ก็.... น่าน้อยใจพิลึกถ้าไม่มีคอมเมนท์เลยสักคอมเมนท์เดียว (- -'') ประเด็นคือว่า อย่าคิดว่าคนตอบน้อยคืออ่านน้อยน่ะ (พูดซะอ้อมเชียว) เราก็หนึ่งในพวกนิสัยไม่ดีที่อ่านแล้วไม่ค่อยคอมเมนท์ 555 ขอโทษ จะไม่ทำแล้วฮับ >__< (ปกติจะเม้นแค่ตอนจบ อ๊าก) ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ไม่มีคนไหนหรอกค่ะที่จะสมหวังตั้งแต่แรกที่เริ่มลงเดิน ^^ สู้ๆ ปล. นี่เปนความเห็นของเรานะ ดีไม่ดีอย่างไรก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ >< แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 48 02:11:45 จากคุณ : iNt_GaL - [ 3 เม.ย. 48 02:00:59 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ก้อ...เป็นกำลังใจให้นะ.... จากคุณ : poison ivy (p.ivy) - [ 3 เม.ย. 48 02:04:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อย่าน้อยใจไปเลยค่ะ เราเองก็นักเขียนมือใหม่เพิ่งแต่งได้เรื่องแรกเอง แถมคนก้อเข้ามาอ่านยังไม่มากหรอก แต่เราต้องมีกำลังใจในการแต่งต่อไปซิ เพราะบางทีเขาอาจติดตามอยู่แต่ไม่ได้คอมเมนท์ให้ก็ได้ค่ะ อย่าท้อนะคะเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : Snow_PuFF - [ 3 เม.ย. 48 02:25:17 A:203.209.122.35 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 1. มันก็ขึ้นอยู่กับฝีมือของผู้เขียนแต่ละคนนะครับ ถ้าของคุณดีจริงก็มีคนติดต่อมาเอง การที่คิดว่าเขียนลงแล้ว จะต้องมีคนมาซื้อลิขสิทธิ์ไปทำเป็นหนังสือ อย่าเขียนลงเลยดีกว่าครับ เอาไปเสนอสำนักพิมพ์ไปเลย คนเราเกิดมาส่วนใหญ่ ก็จุติมาพร้อมด้วยอคติ โดยจุดรวมมักจะมองว่าสิ่งที่ตนคิดนั้นดี ในขณะที่ผู้อยู่นอกวง ย่อมสังเกตุได้ชัดเจนยิ่งกว่า ดังนั้น หากงานของคุณไม่อยู่ในเกณฑ์ที่น่าพอใจ ก็คงไม่มีใครอยากจะเสี่ยงไปกับตัวคุณหรอกครับ 2. ตามปกติผมก็จะอ่านเกือบทุกเรื่องในนี้ แต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นเอาไว้ และเชื่อว่ายังมีอีกหลายคนเป็นอย่างผม และหลายๆ เรื่องก็สำนวนไม่ค่อยดี ถ้าให้เข้าไปลงความคิดเห็น คงจะเป็นการบั่นทอนกำลังใจเสียเปล่าๆ สู้ปล่อยให้เขาเขียนไปเรื่อยๆ ดีกว่า หากคนเขียนท้อขึ้นมา ทั้งๆที่ยังไม่พัฒนาความสามารถ ผมก็ดีใจด้วย หนทางนี้มิใช่ว่าคนที่เดินเข้ามาทุกคนจะประสบความสำเร็จ หากไม่มีความมุ่งมั่น สู้ไปหาอย่างอื่นทำดีกว่า พูดไปอาจจะแรง แต่มันก็เป็นจริง ชีวิตนั้นสั้นนัก การจะดันทุรังทำเรื่องที่ไม่ถนัด หรือไม่มีความพยายามอย่างตั้งใจมั่น ก็สู้ไปทำเรื่องอื่นๆ ดีกว่า ปล่อยให้คนมีความมุ่งมั่น ไม่ย่อท้อ ไม่หวั่นไหว เข้ามาดีกว่า สังคมเราก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ ตั้งแต่เกิดจนแก่ ก็เผชิญกับการบากบั่นพิสูจน์ตนเองอยู่เรื่อยๆ ตอนเด็กก็แข่งกันเรียน พอโตขึ้นก็แข่งทางหน้าที่การงาน สุดท้ายตอนแก่ก็แสวงหาที่ว่างสุดท้ายเพื่อให้คนเคารพรัก และตายไปอย่างมีคนอาลัยรัก อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ ส่วนการแก้ไขปัญหานั้น มีวิธีง่ายมาก แต่ไม่รู้ว่าทางเวบจะจัดทำให้หรือเปล่า คือ มีการใส่ตัวเลขเค้าเตอร์ไปหลังเรื่องทุกเรื่องที่แต่งขึ้น แสดงจำนวนคนอ่านด้วย ก็จะทำให้ผู้เขียนรู้ว่ามีคนคลิกเข้าไปอ่าน แต่ไม่แสดงความคิดเห็น จากคุณ : ตอบมั้ง - [ 3 เม.ย. 48 03:36:18 A:203.113.51.137 X:203.151.140.112 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบความคิดเห็นของคุณ iNt_GaL อีกแล้วค่ะ โดยเฉพาะส่วนที่ quote คำพูดของคุณไอซ์มา... จริงด้วยเนอะ บางที การpostก็ไม่ได้การันตีอะไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสามารถในการเขียนและคุณภาพของงาน ...เคยเห็นบางเรื่องจากเวบอื่น คนpost เยอะมากๆ ทั้งที่เนื้อหาและวิธีการเขียนก็ไม่ได้ดีอะไรเลย เพียงแต่ถูกใจคนอ่านเท่านั้นเอง แต่ที่คุณเจ้าของกระทู้ว่ามา มันก็น่าน้อยใจจริงๆล่ะค่ะถ้าเราเขียนแล้วไม่มีคนมา comment เลย เหมือนเราเขียนให้ใครอ่านก็ไม่รู้ ไม่มีตัวตน ทำให้พาลไม่มีกำลังใจอยากจะเขียนต่อ ...และนี่ก็เป็นเหตุผลนึงที่ 1981 พยายาม post ในกระทู้ที่ตัวเองเข้าไปอ่าน แม้จะไม่ทั้งหมด เพราะกลัวคนเขียนจะหมดกำลังใจไปเสียก่อน และอยากให้คนเขียนเหล่านั้นรับรู้ว่ายังมีคนตรงนี้อีกหนึ่งคนที่ยังติดตามผลงานของเขาอยู่ ...ยังจำความรู้สึกแรกที่ตัวเองตัดสินใจลองเอาเรื่องลงมา post ได้เลยค่ะ ตอนนั้นกลัวมากๆเลยว่าจะไม่มีคนอ่าน ...หรืออ่านแล้วแต่อาจจะมาตำหนิว่าไม่ดี ไม่ชอบ หรืออะไรแบบนั้น ...แต่ก็รู้สึกดีขึ้นมากที่ยิ่งเขียนมากตอน คนก็ยิ่ง post เข้ามามากขึ้น และยังมีคนตามทวง มาบอกว่าชอบอ่าน จะรอติดตาม ก็ทำให้เรารู้สึกว่าถ้าเราไม่เขียน แล้วคนที่เขารอเราล่ะ จะรู้สึกยังไง (แต่เจ๊ก็ยังไม่ลง Oxford Story 12 กับ I Hate You ฯลฯ 3 สักที ...ฮือๆๆ ยังไม่มีให้จริงๆง่า แต่เรื่องรักหมดใจฯ จบแล้วน้า) อยากจะบอกเจ้าของกระทู้และทุกคนนะคะว่าอย่าเพิ่งท้อเลย ถ้าคุณอยากเขียนเพราะใจรัก พยายาม post ต่อไปเถอะค่ะ รับรอง ต้องมีคนมาอ่านงานของคุณแน่ๆ สู้ต่อไปนะคะ ...ส่วนการได้ตีพิมพ์หรือสร้างเป็นละครนั้น ถ้าเป็นไปได้ ใครๆก็อยากค่ะ แต่มันไม่ใช่ทุกคนใช่ไหมคะที่จะได้โอกาสนั้น ...สำหรับขั้นแรก แค่มีคนมาติดตามอ่านตลอดเรื่องก็ได้พอใจมากๆแล้วค่ะ ...อยากจะร้องตะโกนขอบคุณคนที่ติดตามอ่านนิยายของเราตลอดทุกตอนด้วยซ้ำไปว่า ขอบคุณมากๆเลยค่ะสำหรับกำลังใจ :) จากคุณ : 1981 - [ 3 เม.ย. 48 03:49:36 A:82.43.177.179 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ้อ ลืมบอกไปอีกนิดค่ะ ...เท่าที่เคยคุยกับหลายคน หรือสังเกตด้วยตัวเอง เรื่องที่คนเข้าไปอ่านน้อย ส่วนหนึ่งมาจาก 'ชื่อเรื่อง' ค่ะ บางเรื่องคนคลิกเข้าไปอ่านเยอะมาก เพราะชื่อเรื่องที่ดึงดูดใจ ส่วนเรื่องที่มีชื่อเรื่องธรรมดาๆ ก็จะไม่มีคนเข้าไปอ่านนัก แม้ว่าจะเขียนได้ดี ทำให้เรื่องนั้นๆเสียผู้อ่านไปอย่างน่าเสียดาย...อันนี้สังเกตได้จากเรื่องของตัวเองเลยค่ะ Oxford Story (แค่ยกตัวอย่างชื่อเรื่อง ยังไม่ได้ยกหางว่าตัวเองเขียนดี) ...คนส่วนมากมองข้ามไปเลยด้วยซ้ำไปค่ะ มี comment นึงเคยบอกด้วยว่ามันดูเหมือนชื่อโรงเรียน มาสอนๆอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้ ก็เลยไม่ได้สนใจจะอ่าน ซึ่งตรงนี้หลายคนก็อาจจะคิดเหมือนกัน...อย่าว่าแต่คนอื่นเลย 1981 เองก็อาจจะไม่ได้มองเหมือนกันละค่ะ ถ้าตัวเองไม่ได้เป็นคนเขียนเอง (หลายคนอาจจะถามว่า อ้าว แล้วเจ๊ตั้งมาเองทำไมชื่อนี้ ถ้าคิดว่าคนจะไม่สนใจ ...ก็เนื้อหาของเรื่องเจ๊มันตรงกับชื่อเรื่องนี้นี่คะ) ดังนั้น... จะแนะนำว่ายังไงดี ...จะเอาเรื่องมาลงก็หาชื่อเรื่องดึงดูดๆหน่อยละกันค่า คนอ่านจะได้ลองคลิกเข้าไปดู จากคุณ : 1981 - [ 3 เม.ย. 48 04:01:15 A:82.43.177.179 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 1. เรื่องได้ตีพิมพ์หรือไม่ ก็ขึ้นกับคุณภาพของเรื่องนั้นๆไปนะครับ การเอามาลงในถนน กับที่เอาไปพิมพ์ส่วนมากรายละเอียดเล็กๆน้อยๆจะแตกต่างกัน เพราะที่ตีพิมพ์นั้นเรื่องได้รับการปรับแก้อีกครั้งแล้ว นี่ก็ประโยชน์ของการเอามาลง มีพี่ๆน้องช่วยกันบอกกล่าว 2. คนคอมเมนท์น้อย ผมนั่งอ่านฟรีๆมาสามปีแล้ว เรื่องคอมเมนท์นี่เป็นอะไรที่ถ้าผมไม่รู้สึกโดนกับเรื่องนั้นๆ ก็จะผ่านเลยไปไม่ได้ลงชื่อเอาไว้(นิสัยไม่ดี) เพราะไม่ได้มีความรู้เป็นวิชาการ(เมนท์กันตามความรู้สึกเฉยๆ) เรื่องไหนโดนเราจะจำได้เอามาบอกคนเขียนได้ว่าอะไรยังไงตรงไหน อีกอย่างแนวของเรื่องที่แต่ละคนจะติดก็ไม่เหมือนกันอยู่แล้วล่ะครับ 3. ถ้าคุณเอามาลงเป็นเรื่องแรกตอนแรกๆทำใจได้เลยครับว่าคนอ่านจะน้อย แม้ว่าคุณภาพจะคับแก้วขนาดไหนเพราะอย่างที่คุณ iNt_GAL บอกไม่มั่นใจว่าจะลงจนจบหรือเปล่า เป็นเรื่องธรรมดามากครับสำหรับที่นี่ เพราะเรื่องที่ลงมีเป็นจำนวนมากคนอ่านก็ต้องเลือกอ่าน สำหรับผมแล้วต้องรอซักตอนที่ 7-8 ถึงจะเข้าไปอ่านรวดเดียว ถ้าชอบก็ตามกันต่อให้กำลังใจกันสุดฤทธิ์ ถ้าไม่ใช่แนวก็ผ่านเลยไป 4. สำหรับคุณตอบมั้งบอกเรื่องการนับจำนวนคนคลิกก็เป็นทางเลือกที่ดีแต่จะทำให้เวปโดยรวมอืดขึ้นหรือเปล่าก็น่าคิดนะครับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 3 เม.ย. 48 04:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ในสมัยที่ยังไม่มีอินเตอร์เนต คนที่อยากเขียนจะมีช่องเดียวคือ เขียนแล้วส่งไปให้บรรณาธิการสำนักพิมพ์ แล้วก็รอ............รอด้วยความอดทน สมัยปัจจุบันยังมีโอกาสที่จะเสนองานในถนนนักเขียนนี้ก่อน อาจจะได้ฟังความเห็นของผู้คนในนี้ ให้เป็นกำลังใจนิด ๆ หน่อย ๆ ถ้าเราเขียนเรื่องแรกแล้วหวังความสำเร็จเลย เราก็จะผิดหวังได้มาก มากกว่าสมหวังหลายเท่า มีนักเขียนผู้ใหญ่ได้กล่าวไว้ว่า คนที่อยากเป็นนักเขียนนั้น ต้องปฏิบัติสามประการคือ เขียน............เขียน...........และเขียน สำหรับผมถือว่าเขียนไปตามความอยาก เขียนเท่าที่มีความสามารถ ถ้าไม่มีใครอ่าน เราก็เปลี่ยนตนเองเป็นคนอ่านเสีย เท่านั้นเองครับ จากคุณ : เจียวต้าย (เจียวต้าย) - [ 3 เม.ย. 48 05:49:32 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อืมม์  มีคนเข้ามาให้ความเห็นเยอะเลย    เห็นกระทู้น่าสนใจดีคะเลยเข้ามาตอบ  (เห็นไหมคะ  การตั้งกระทู้กก็เหมือนวางเรื่องนิยายนะคะ  ถ้าน่าสนใจ  ก็จะมีคนมาตอบกัน  ออกความเห็นกันยืดยาว  ฉันใดก็ฉันนั้น) 1  โอกาสรวมเล่ม หรือได้รับการติดต่อทำละคร   เราว่ารวมเล่มจะค่อนข้างสูงกว่า  เพราะในเวบถนนฯนี้จะมีแมวมอง เยอะ สนพ.เกิดใหม่ตอนนี้มีเพียบ    ถ้าเขาเห็นว่าเรื่องของคุณมีคนติดตามระดับหนึ่งบวกกับเรื่องที่มีเนื้อหาที่น่าสนใจ  น่าสนับสนุน  เขาก็จะติดต่อคุณรวมเล่มทันที    มันการันตีตลาดได้ระดับหนึ่งถือเป็นการโปรโมทเรื่องที่เราเขียน  เหมือนกับการลงเรื่องตามนิตยสารเหมือนกัน  แต่ที่นี่เรามีให้อ่านกันฟรีๆ   เขียนดีก็มีแต่คนชม  เขียนทุเร่ศๆ(บางตอนเราเองอยากเขียนอะไรทุเร่ศๆ) ก็โดนดุฟรีๆเหมือนกัน   2.  เรื่องคนอ่านน้อยไม่มีกำลังใจ   ต้องมีวิธีคิดกับเรื่องนี้ดีๆนะคะ 2.1  บอร์ดนี้เป็นบอร์ดสาธารณะ คนอ่านหลากหลาย  มีความต้องการมากกว่าผลงานอยู่แล้ว  ดังนั้น คนอ่านจึงเป็นฝ่ายเลือกเข้ามาว่าจะอ่านหรือไม่อ่าน   อย่างคุณไอซ์บอก  หากคุณลงจนจบก็มีสมาชิกกลุ่มหนึ่งติดตาม  แต่ก็ไม่ได้การันตีว่าสมาชิกเหล่านั้นจะต้องมาเม้นท์คุณทุกครั้ง  เพราะบางทีคนเข้าเวบบอร์ด ก็อาจไปธุระ หรือไม่สามารถเข้ามาอ่านช่วงเวลานั้นๆได้  เรตติ้งคนตอบอาจจะมีขึ้นหรือลงแล้วแต่กาลเวลา       2.2  การเขียนนิยายหรือเรื่องสั้นหรืองานกวี  เป็นเรื่องที่ต้องแข่งกับตัวเอง    อย่าเอาตัวเองไปเปรียบกับคนอื่น  ที่ชอบ ถนนฯนี่เพราะที่นี่ไม่มี โหวตคะแนน  หรือเห็นจำนวนคนคลิ๊กเข้ามาอ่าน  ทำให้เวลาลงนิยายจะสบายใจมาก  เพราะตัวเองไม่ได้เอานิยายมาประกวดหรือแข่งปริมาณความเห็นอะไรกับใคร เชื่อไหม  เรื่องของตัวเองที่ลงครั้งแรก  2-3 ตอนแรก  มีคนอ่าน 2 คนเอง   ยิ่งกระทู้แรกเริ่มที่ปะในถนนฯ นี้มีคนอ่านเพียงคนเดียวชื่อว่า  คุณScottie   แต่ก็ปะเรื่อยๆมาจนจบ  เพราะบอกแล้วว่าต่อให้มีคนอ่านเพียงคนเดียวหรือไม่มีใครอ่านเลย  โตมิโต ก็จะลงเพราะนามสกุล "กูโชว์ดะ" ฮ่า ฮ่า ฮ่า  เพราะเราไม่ได้แข่งกับใครนี่  เราแข่งกับตัวเองแล้วรับฟังความเห็นของคนอ่าน  เขาว่าตรงไหนไม่ดีก็รับไปทบทวนพิจารณาแล้วอ่านเยอะๆ  งานก็จะทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ  แล้วอยากทำงานมากขึ้นเรื่อยๆด้วย  ขอบอก แค่นี้ดีกว่า  เหนื่อยแหะ สงสัยจะแก่เลี้ยว จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 3 เม.ย. 48 07:46:10 ]

ความคิดเห็นที่ 11 1.ถ้าเขียนดีจริง มีคนติดต่อนำไปลงพิมพ์แน่ครับ ผมเห็นมาหลายรายแล้วเน้อ 2.ยอมรับว่าเป็นนักอ่านเงา ในช่วงแรกที่เข้ามาอ่านใหม่ๆ ส่วนจะคลิกเรื่องไหนอ่าน ชื่อเรื่องก็เป็นส่วนสำคัญในการตัดสินใจในตอนแรก แต่พอติดตามอ่านนักเขียนคนใหนรู้ว่าเขียนดี พอเห็นชื่อคนเชียนก็จะคลิกเข้าไปอ่านเลย บางครั้งยังตามขุดกรุว่านักเขียนคนนี้เคยเขียนเรื่องอะไรไปก่อนหน้านี้ด้วยความติดใจในฝีมือ ตอนหลังๆ นี่เริ่มเมนต์บ้าง เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนแต่ไม่ใช่ทุกกระทู้ที่อ่านจะเมนต์ ซึ่งเรื่องนี้ต้องยอมรับว่าสู้คุณ Scottie(คุณรักษ์) ไม่ได้ เพราะคุณรักษ์นี่เห็นเมนต์ทุกกระทู้เลยครับ แต่ส่วนใหญ่ เมนต์บรรทัดเดียว กระทู้ไหนได้รับการเมนต์ยาวจากคุณรักษ์นี่ถือว่าได้รับเกียรติอย่างสูง ฮ่าๆๆ จากคุณ : ลูนาติก - [ 3 เม.ย. 48 08:11:45 ]

ความคิดเห็นที่ 12   ส่วนมากจะอ่านแต่ไม่คอมเมนท์ฮับ คนเขียนอย่าคิดมาก.. จากคุณ : ลันลา - [ 3 เม.ย. 48 08:48:19 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มีนักเขียนอยู่คนหนึ่งในนี้ เป็นนักเขียนหน้าใหม่ที่ลงนิยายมาได้ประมาณครึ่งปีแล้วมั้ง (ถ้าจำไม่ผิด) เราเข้าไปอ่านครั้งแรกแล้วปวดหัวมาก -__- เพราะนอกจากจะงงแล้ว ยังตาลาย จับต้นชนความไม่ถูกอีกต่างหาก แต่น้องเขาดีมาก เปิดรับความคิด ข้อแนะนำ และนำไปปรับปรุงอยู่เสมอ เรียกว่าไฟฮึดดีทีเดียว เราอ่านตอนแรกนะ ตอนเดียวเท่านั้นเพราะรู้สึกงงกับเรื่องนั้น แต่เราเห็นชื่อเขาบ่อย ขยันโพส ก็เลยเมียงๆมองๆ ย่องเข้าไปดูบ้างเป็นบางครั้ง (แต่ไม่อ่านจริงจังเพราะกลัวตาลาย) กวาดสายตาดูก็เห็นการพัฒนาหลายๆอย่าง ทั้งการจัดหน้า ภาษาที่ใช้ รู้สึกว่าดีขึ้น เพราะคนที่เข้าไปอ่านนี่เขาก็คอยแนะนำกันอยู่เสมอและน้องก็รับไปปรับปรุงได้ดีทีเดียว คนอ่านที่ถอยไปแล้วอย่างเรา รู้สึกชื่นชมเขามากเลยสุดท้าย...ก็นำไปสู่การกลับไปอ่านอีกครั้ง ^^ อืม เป็นความพยายามที่ดีนะ และอย่าถือว่าลงเพื่อจะตีพิมพ์เลย เอาความสนุกที่เราได้ลงเป็นตัววัดดีกว่า ได้เขียนเรื่องที่เราอยากเขียน (ส่วนมากที่เขียนก็เพราะอยากจะอ่านแนวนั้น แต่ดันไม่มีเรื่องให้อ่าน ก็เลยลงมือเขียนเองซะเลย) เราว่าเขียนต่อไปเถอะนะ มีคนอ่านอยู่แล้วล่ะ แม้จะไม่มากอย่างที่อยากให้เป็นก็ตาม ^^ เป็นการฝึกด้วย เราว่าถนนนักเขียนนี้เป็นที่ฝึกเราได้เป็นอย่างดีนะ มากกว่าบอร์ดอื่นๆ พยายามเข้า...แล้วเราจะได้อย่างที่เราอยากได้ ^^ จากคุณ : สาวปากแดง - [ 3 เม.ย. 48 09:20:21 A:58.8.249.254 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาช้า...คนเลยตอบไปหมดแล้ว อย่างที่หลาย ๆ คนตอบนะคะ ตอบ 1. มีค่ะ หลาย ๆ คนได้รับการรวมเล่มหลังจากที่โพสต์ในถนนฯ แห่งนี้ ตอบ 2. การเป็นนักเขียนต้องอาศัยกำลังใจพอสมควรนะคะ และกำลังใจ แหล่งใหญ่ คุณต้องพยายามสร้างมาจากตัวคุณเองค่ะ การที่คุณน้อยใจ ไม่ลงต่อ ... คุณพ่ายแพ้แก่ตัวเองนะคะ เอาใจช่วยค่ะ สู้ ๆ น้า ^^ ปล. ลองย้อนคิดในมุมกลับดูบ้างสิคะ คุณเคยเข้าไปอ่านเรื่องของคนอื่น เคยเข้าไปให้กำลังใจคนอื่นบ้างหรือยัง ^^ จากคุณ : Clear Ice - [ 3 เม.ย. 48 11:12:17 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เข้ามาอ่านบ่อยมากๆค่ะ แต่นานๆจะออกความเห็นอย่าท้อเลยน้า แล้วถ้าจะลงต้องลงให้จบนะคะเพราะครั้งต่อไปเราเห็นชือคุณอีกเราจะได้กล้าเข้าไปอ่านไง เชื่อเถอะค่ะว่ามีคนอ่าน ^_^ จากคุณ : อ่านๆๆๆๆๆ - [ 3 เม.ย. 48 12:38:11 A:202.44.130.22 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านะ แอบหวังอยู่เหมือนกันนะ ข้อ 1 เนี่ย (แต่รู้ตัวดี) ข้อ 2 นี่ คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ อย่างน้อยก็ต้องมีคนอ่านอยู่คนนึง (อย่างคุณ scottie เป็นต้น) ง่า ... เห็นด้วยกับหลายๆ คนที่ post ไว้เลยค่ะ โดยเฉพาะเรื่องชื่อเรื่อง เพราะเป็นประสบการณ์ของเราเองด้วย อย่างเรื่องที่กะลังลงอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่ชื่อเรื่องที่เราตั้งใจ แต่เป็นเพราะเราไม่รู้ว่าจะตั้งชื่อเรื่องว่าอะไรต่างหาก (เรื่องชื่อเรื่องเป็นปัญหาสำหรับเรามากๆ) เห็นด้วยกับพี่โตค่ะ (พี่โต อยากบอกมานานแล้วว่า ขอนู๋ย้ายสำมะโนครัวไปใช้นามสกุลเดียวกะพี่ได้ไหมคะเนี้ย) จากคุณ : i_tua_yung - [ 3 เม.ย. 48 15:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 17 วิธีนึงที่ทำให้สามารถลงต่อได้จนจบคือ  การเขียนให้จบก่อนค่ะ   แล้วค่อยโพสต์ลงเนต   เขียนแล้วไม่มีคนอ่าน   มันเป็นปัญหาสำคัญและเป็นเรื่องของกำลังใจจริงๆอ่ะค่ะ   แต่ยังไงคุณลงเรื่องไปแล้ว  การที่เขียนไม่จบ  มันก็ไม่สมควรนะคะ   พยายามอย่าไปคิดอะไรเกี่ยวกับว่าจะมีใครอ่านรึไม่มีใครอ่านเลยค่ะ   คิดว่าคุณสนุกกับการเขียนรึเปล่า   ถ้าคุณสนุก  คุณก็ปิดหูปิดตากับความน้อยใจตรงนั้น  และตั้งหน้าตั้งตาเขียนไปให้ดีที่สุดจะดีกว่า    ฝึกความอดทนดีค่ะ   ทำอะไรก็ทำให้ดีที่สุด   เราไม่เชื่อจริงๆว่า  หากเราทำดีที่สุดแล้ว  จะไม่มีคนเห็น   แต่ในกรณีการได้รับการตีพิมพ์นี่ต่างกันนะคะ   แนวบางแนว  เราก็บอกได้ว่า   มันยากที่จะได้ตีพิมพ์จริงๆ    ไม่ใช่ว่าเขียนไม่ดี    แต่อาจจะเป็นเพราะแนวที่เขียนอาจจะไม่ได้โดนตลาดวัยรุ่น  ที่ช่วงนี้มาแรงจริงๆ สุดท้าย   อยากให้คุณได้คิดไว้ว่า   บางครั้ง  งานบางอย่างที่เรามองว่าดี   บางทีสายตาคนอื่นเขาก็อาจจะไม่ได้มองแนวเดียวกับเราก็ได้    แต่ขอให้ทำให้ดีที่สุดเข้าไว้  เราจะได้ไม่เสียใจภายหลัง   และหากการเขียน   เป็นทางนึงที่ช่วยผ่อนคลาย  และทำให้คุณรู้สึกสนุก   ก็เขียนไปเถอะค่ะ  อย่าเพิ่งคิดว่าจะได้รับผลตอบแทนใดๆเลย   เพราะคิดเรื่องนั้นไปมันจะปวดหัวเปล่าๆ   มันเป็นเรื่องอนาคต   และอนาคตจะดีได้   ก็ขึ้นกับที่เราทำวันนี้+ดวง ด้วยอ่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ไกลนั้น - [ 3 เม.ย. 48 16:51:30 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอตอบเฉพาะข้อ 2 นะคะ.... จริงๆเราคิดว่าไม่ว่าจะมีคนอ่านหรือไม่มีคนอ่านเลยก็ตามเนี่ย คนเขียนก็ควรจะเขียนให้จบนะคะ เพราะอย่างน้อยๆก็น่าจะมีความรับผิดชอบต่อตัวละครที่ตัวเองได้สร้างขึ้นมา เอ๊ะ! หรือเราคิดมากไป ไม่รู้ จากคุณ : pearl - [ 3 เม.ย. 48 17:43:12 A:203.188.24.219 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 คำพูดที่ได้ยินบ่อย... ทุกอย่างได้มาด้วยกาลเวลา... จากคุณ : จูนิตา - [ 3 เม.ย. 48 17:52:17 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอตอบแค่ข้อสองละกันนะคะ การจะให้คนเข้ามาอ่านไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ ยิ่งจะให้เม้นต์ให้ด้วยยิ่งยากเข้าไปใหญ่ -_- แต่ละเรื่องที่คนอ่านเยอะๆ คงไม่ได้ใช้เวลาแค่แป๊บเดียวแน่ๆ มันต้องใช้ความอดทนและพยายามอย่างสูงค่ะ การไม่มีคนตอบเม้นต์เลย ทำให้คิดว่าไม่มีคนอ่าน แล้วหยุดลงต่อ เราว่าไม่ผิด แต่ถ้ามีคนอ่าน ถึงแม้ะจะคนนึงหรือสองคน เราควรจะลงต่อให้จบนะคะ เพราะยังไงๆ ก็ยังมีคนคอยติดตามผลงานเราอยู่ ถึงแม้ว่าจะน้อยมากก็ตาม จากคุณ : พิมลพัทธ์ - [ 3 เม.ย. 48 18:59:02 A:61.90.106.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 อย่าท้อที่จะเขียนต่อเลยนะคะ   ในเมื่อคิดที่จะเริ่ม  ก็ขอให้เดินต่อไปจนถึงที่สุด  ถ้าตัวเองไม่ให้กำลังใจตัวเอง  แล้วใครจะมาให้    คนอ่านเพียงแค่หนึ่งคน  ก็เพียงพอแล้วค่ะสำหรับนักเขียน  ก็เราเขียนงานเพื่อนให้คนมาอ่านไม่ใช่หรือคะ จากคุณ : ปลายตะวัน (ply_ตะวัน) - [ 3 เม.ย. 48 21:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เห็นด้วยค่ะ ถึงแม้จะน้อยใจ แต่ขออย่าให้หมดกำลังใจในการเขียน ขอให้เขียนต่อจนจบไปถึงแม้จะมีคนอ่านน้อย แต่ก็ยังมีคนอยู่กลุ่มหนึ่ง(ถึงจะน้อย)รออ่านงานของคุณอยู่ อย่าทำให้คอมเม้นต์ในกระทู้เป็นตัวลดกำลัใจให้คุณท้อถอยเลยค่ะ จากคุณ : รียา - [ 3 เม.ย. 48 22:06:33 A:203.172.104.243 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 อย่าเพิ่งท้อครับ ผมเองก็เป็นนัก(อยาก)เขียนใหม่ ที่อาจหาญนำงานมาโพสท์ลงเน็ตเหมือนกัน แรกๆก็มีนักอ่านแวะมาให้กำลังใจครับ หลังๆก็หายไปทีละคนสองคน จนเหลือแต่ขาประจำที่ชื่นชอบผลงานจริงๆคอยติดตามอยู่ ที่บอกอย่างนี้ก็เพื่อว่า การที่จะมีคนมาอ่านของเราหรือไม่นั้น มันขึ้นอยู่กับงานเขียนของเราด้วยส่วนหนึ่ง แล้วก็รสนิยมของคนอ่านด้วยส่วนหนึ่ง แต่อีกอย่างก็คือ การที่ไม่มีการลงความเห็นนั้น แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่มีคนอ่านนี่ครับ ผมเองก็แวะอ่านแทบทุกเรื่องแหล่ะ (เฉพาะที่ชื่อเรื่องน่าสนใจ) ถ้าอ่านแล้วชอบก็เขียนให้กำลังใจ ถ้าไม่ชอบหรือไม่ถูกรสนิยมจริงๆก็ไม่ได้โพสท์อะไรไว้ (ซึ่งป็นนิสัยไม่ดีอย่างมากครับ) แต่ผมเชื่อว่าอย่างน้อยเรื่องที่คุณโพสท์ไว้ก็น่าจะมีคนเปิดอ่านบ้าง แต่จะโพสท์ คห ไว้ หรือเปล่าก็อีกเรื่อง และถ้าคุณอยากได้กำลังใจก้ดูกระทู้ของคุณนี่สิครับ กำลังใจมีเพียบตั้งหลาย คห แล้วนา เอาเป็นว่าคุณเอามาลงต่อเถอะครับ อย่าเพิ่งท้อ   หลายคนที่นี่ต่างมีความฝัน ความชอบเหมือนๆกัน กำลังใจเยอะแยะครับ สุดท้ายขอฝากไว้ครับ " ยิ่งต้องฟันฝ่าอุปสรรคมากเท่าใด ความสำเร็จที่ได้มาย่อมหอมหวานมากเท่านั้น" สู้ๆครับ จากคุณ : silverqueen - [ 3 เม.ย. 48 22:10:40 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อยากบอก จขกท.นะคะว่าอย่าท้อ เข้าใจความรู้สึกค่ะเราเองก็เพิ่งโพสในถนนนักเขียนแค่เรื่องเดียว(ที่เป็นนิยาย) ตอนแรกที่เข้ามาโพสค่อนข้างว้าเหว่ เพราะชินกับการโพสในสวนลุมและสยามที่จะมีคนเข้ามาให้กำลังใจเยอะและโหวตกระทู้ให้ทุกครั้ง แต่โดนแจ้งลบเพราะโพสผิดห้องพอเข้ามาในถนนก็เลยเหงาๆอย่างที่บอก แต่ก็มีคนมาแปะกำลังใจให้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามจำนวนตอนที่ลง และสุดท้ายสนพ.ก็ติดต่อมา เพราะเราไม่หยุด ไม่ท้อจนเลิกไปไงคะ แต่กำลังใจก็สำคัญเนอะช่วยกันเม้นต์หน่อยละกันเนอะ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 3 เม.ย. 48 23:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ต้องถามตัวเองว่า 1. คุณตั้งทีละหลาย ๆ กระทู้ติดกันหรือเปล่า? อันนี้สำคัญครับ บางคนไปโพสต์ที่บอร์ดอื่นมา  พอมีใครแนะนำให้มาเล่นที่นี่ก็เลยหลับหูหลับตายกเรื่องของตัวเองทั้งหมดมาโพสต์ที่นี่กันทีละ 4-5 กระทู้ติดกัน  อันนี้ถือเป็นความไม่เหมาะสมครับ และนั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ไม่มีใครเข้ามาอ่าน ดีไม่ดีจะพาลโดนลบด้วยด้วยซ้ำ เพราะผิดกฏครับ 2. เรื่องของคุณในแต่ละกระทู้มีความยาวพอดีสำหรับความอดทนของนักอ่านหรือเปล่า?   2.1 ต้องเข้าใจอย่างหนึ่งว่าที่นี่คือหน้าจอคอมพิวเตอร์  ไม่มีใคร (มีก็น้อย) จะทนอ่านอะไรที่ยาว ๆ ได้เหมือนกับเรื่องในหนังสือหรอกครับ สำหรับผม ถ้าใครแปะเรื่องมานี่ก็จะเลื่อนดูก่อนว่ายาวขนาดไหน  ถ้ามันเกินไปละก็... ปิดเลยครับ  หรือถ้าอยากอ่านจริง ๆ ก็ต้อง print ออกมาแทน   ข้อนี้คือผลพวงของข้อแรก ซึ่งคนโพสต์อาจจะจับไต๋ได้ว่า ถ้าโพสต์หลายกระทู้คงไม่มีคนมาตอบ  ก็เลยตั้งมันกระทู้เดียว แต่เอาทุกตอนที่มีอยู่นั่นมาโพสต์ไว้ในกระทู้เดียวจนยาวเหยียด  มันก็เป็นเรื่องที่ดีครับ แต่มันก็เป็นข้อเสียของคุณเองที่อาจไม่มีใครเขาอ่านไหว 2.2 เรื่องของคุณอาจจะสั้นเกินไปไหม ? ประมาณว่าเข้ามาแปะอะไรก็ไม่ทราบ เหมือนกับไม่ใช่เรื่องราว ไม่มีที่มาที่ไป  อันนี้คนคลิกเข้ามาเขาก็อ่านครับ  แต่คาดว่าเขาคงไม่ตอบกระทู้หรอก (ถ้าไม่รู้จักกัน) เพราะอาจทำให้เขาเสียเวลา 3. คุณเป็นนักตอบกระทู้ที่ดีหรือเปล่า? บางคน (บางครั้งผมก็คือ 1 ในนั้น) ก็ดีแต่ตั้งกระทู้  ตั้งเสร็จแล้วก็แล้วกัน รอคอยแต่ให้คนมาตอบกระทู้  พอเห็นว่ามีคนตอบน้อยก็เลยไม่ยอมมาพูดคุยกับพวกเขา  พอแปะกระทู้ที่ 3 ที่ 4 ก็ยังไม่ยอมมาดูแลกระทู้ของตน  ทีนี้คนอ่านก็เลยตั้งคำถามว่า "เอ๊ะ! นี่เจ้าของกระทู้เค้าจะเข้ามาอ่านที่เราคอมเม้นท์เค้าหรือเปล่านะ" ก็เลยทำให้ไม่มีคนตอบเลย  และยิ่งคนโพสต์กระทู้เป็นคนใหม่ ๆ ที่เพิ่งเข้ามาละก็  เสร็จ! เพราะเขาคาดเดาอะไรกับคุณไม่ได้เลย 4. คุณได้ตอบกระทู้ของใครบ้างหรือเปล่า ? ที่นี่ก็เป็นสังคมครับ  อยากให้ใครมาอ่าน ก็จงหัดอ่านของคนอื่นบ้าง  อยากให้คนติชม ก็ต้องหัดไปติชมของคนอื่นบ้าง  เขาจะได้รู้จักคุณ และคิดว่า "อืมม์! นายคนนี้เคยมาแนะนำงานเขียนของเรา  เราก็น่าจะไปอ่านเรื่องของเขาบ้าง"   5. เรื่องของคุณเป็นเรื่องเฉพาะกลุ่มหรือเปล่า ? 5.1 หากงานเขียนของคุณเป็นงานกวี บทกลอน อันนี้ยอมรับว่าคนอ่านค่อนข้างน้อยครับ สำหรับในถนนนักเขียน (ยกเว้นคนในกลุ่มกวีอย่าง อาศรมชาวโคลง) ผมคนนึงละ ที่เห็นหัวข้อวงเล็บว่า บทกวี  ก็ไม่เข้าเลย ผมสังเกตหลายทีแล้วว่านักเขียนหน้าใหม่ (ในถนนฯ) หากเข้ามาโพสต์กวี  คนตอบจะน้อยมาก 5.2 หากงานเขียนของคุณ เป็นงานเขียนแนว... แนวใต้ดิน... จนเกินไป (ขอย้ำว่า "จนเกินไป")  อันนี้ก็บอกลาได้เลยละครับ  เช่นมีคำหยาบคายมากไป แม้จะหลบหลีกระบบกรองคำแล้วก็ตามที  แต่คนในนี้เค้าก็อาจจะรับกันไม่ได้ครับ เพราะดูเหมือนว่ากลุ่มส่วนใหญ่ของที่นี่เค้าจะเป็นแนวรัก ๆ โรแมนติกเสีย 80-90%  มีผ่าเหล่าผ่ากอเข้ามาบ้าง แต่ก็ไม่มาก เพราะฉะนั้นกลุ่มผู้อ่านจึงเป็นกลุ่มแนวนี้  ถ้าเรื่องของคุณผิดแปลกออกไปมาก ๆ (ขอย้ำว่ามาก ๆ )  ผมแนะนำให้ไปโพสต์ที่หลุดโลก 6. จัดหน้าได้แย่หรือเปล่า ? เว้นวรรค์ไม่มี อันนี้ไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าย่อหน้าไม่มีนี่สิ บ๊ายบายครับ  อันนี้คงไม่ต้องอธิบาย 7. คุณทิ้งช่วงยาวไปหรือเปล่า ? คุณแปะนิยายของคุณตอนที่ 1 เมื่อ 6 เดือนที่แล้ว  แล้วเพิ่งจะมาแปะตอนที่ 2  เขาลืมไปแล้วละครับ ว่าเนื้อหาตอนแรกเป็นอย่างไร  เลยอ่านตอน 2 ไม่รู้เรื่อง และถ้าเรื่องของคุณไม่ได้โด่งดังอะไร ก็อย่าหวังเลยครับ ว่าผู้อ่านเขาจะอุตส่าห์ย้อนกลับไปอ่านตอนที่ 1 ของคุณน่ะ (ถ้าไม่รักกันจริง) 8. อื่น ๆ 8.1 แปะแต่ link ให้ไปอ่านที่ web อื่น  ใครเขาจะตอบกระทู้นี้ของคุณละครับ ถ้าเขาจะตอบ เขาก็คงจะไปตอบที่ web นั้น ๆ จะไม่ดีกว่าหรือ 8.2 เรื่องของคุณเป็นภาษาอังกฤษ  (ผมคนนึงละ ไม่สามารถจริง ๆ ) ก็คร่าว ๆ นะครับ เท่าที่ผมเห็นเท่านั้น เป็นความคิดส่วนตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว  ยุคนี้คนเขียนต้องง้อคนอ่านครับ  อย่างผมนี่เขียนเรื่องเสร็จแต่ละที  ต้องโล่ ๆ ส่งเมลให้ชาวบ้านชาวช่องเค้าอ่าน หวังลม ๆ แล้ง ๆ ว่าจะมีใครตอบกลับมาว่า "เจ๋ง" "สนุก" ความสุขของการเขียนหนังสือไม่ได้อยู่ที่การเขียนนั้นสร้างรายได้ให้เรา (บางคนเป็นทุกข์ด้วยซ้ำกับการที่จะต้องปั่นต้นฉบับให้เสร็จทันส่ง)  แต่อยู่ที่ 70% ที่ได้มาคือ "ณ ห้วงเวลาที่เขากำลังเขียน" กับอีก 30% คือ ณ ห้วงเวลาที่เรารู้ว่ามีคนอ่าน แต่แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว  คุณเจ้าของกระทู้ก็พยายามต่อไปเถอะครับ  ผมรู้ว่าคุณไม่ทิ้งงานเขียนง่าย ๆ หรอก   ทิ้งได้อย่างไร  ก็มันสนุกจะตายไป... จริงมะ ;-) หวังว่าข้อความของผมจะช่วยได้บ้างนะครับ จากคุณ : สมจ๊อด ({``-_-}{-``-}{-_-``}) - [ 4 เม.ย. 48 00:21:11 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ^ ^ ^ 69 ^___________^" 55555 จากคุณ : SONG982 - [ 4 เม.ย. 48 01:21:17 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอคุยด้วยคน 1. หลายเรื่อง มีการนำไปรวมพิมพ์นะครับ และขอยืนยันตรงนี้ว่า ถ้าคุณเขียนดีจริงๆ สนพ.ที่ไหนๆ ก็สนใจ 2. ท้อ...ก็พัก...หายท้อ...ก็เขียนต่อ...ดีไหม ปล.ขอกระซิบ ถ้าคุณเขียนหนังสือลักษณะ นิยาย + ความเรียง ที่เน้นการให้กำลังใจ การดูแลตัวเองหรือ การพัฒนาตัวเอง โดยเน้นไปที่นักอ่านรุ่นใหมแล้วล่ะก็ ส่งให้สนพ.สถาพรฯได้นะครับ...ผมเป็นบอกอ.อยู่ที่นั่น กำลังสนใจงานแนวนี้อยุ่พอดี...โอกาสรวมเล่มก็น่าจะง่ายขึ้น(เพราะไม่ค่อยมีใครเขียนเลย ทุกคนเน้นแต่เรื่องรักกันซ้า...) จากคุณ : ป.โป่ง - [ 4 เม.ย. 48 01:50:29 A:203.145.13.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 ลอกรียา  กะสมจ๊อด... (เล่นง่าย) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 4 เม.ย. 48 11:44:32 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เข้ามาช้าไปหน่อย...คนอื่นก็ตอบแทนไปหมดแล้ว สำหรับข้อ1. ขอลอกข้อสอบนะคะ(ฮา...) ข้อที่2. ตอนที่เอาเรื่องมาโพสต์ใหม่ๆ ก็เคยรู้สึกเหมือนกันค่ะ แถมหวั่นๆ ว่า เอ...จะมีคนมาอ่านเรื่องของเราบ้างหรือเปล่าหว่า? แต่ด้วยความที่ว่าเป็นคนชอบเขียน(ม่ายช่ายนักเขียนน้า...ไม่ได้มีฝีมือถึงระดับนั้น) ก็เลยต้องลงต่อจนถึงที่สุด ไม่อย่างนั้นมันค้างคาใจค่ะ เหมือนกับเราทำอะไรแล้วมันไม่เสร็จเรียบร้อย ก็ขอบอกเจ้าของกระทู้นะคะว่าขอให้มีความพยายามต่อไปอย่างเพิ่งถอดใจนะคะ เพราะไม่มีใครแจ้งเกิดจากการเขียนเรื่องแรกโดยทันทีหรอกค่ะ ถ้าเรามีความพยายาม ก็จะมีคนเห็นถึงความพยายามของเราเองแหละค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ^ ^ จากคุณ : ตัว(Z) - [ 4 เม.ย. 48 18:06:56 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คนอื่นเขาตอบไปหมดแล้ว ณัฐณิชาก็ขอเป็นกำลังใจให้แล้วกันนะคะ สู้ ๆ ค่ะ พยายามต่อไปนะคะ จากคุณ : ณัฐณิชา - [ 4 เม.ย. 48 20:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ่ะแฮ่ม... ไม่มาเดี๋ยวจะตกข่าวค่ะ ขอแจมหน่อยล่ะกันนะคะ.. ^^ ข้อหนึ่ง... ลอกข้างบนไปเลยแล้วกันค่ะ... แต่แอบกระซิบว่าวลีสุดท้ายหมูพีแอบไม่เห็นด้วยค่ะ... แต่งเรื่องแล้วเอามาโพส ไม่แต่งฟรีหรอกค่ะ... เพราะว่า... หนึ่งจุดหนึ่ง.. ได้ทำในสิ่งที่ชอบ หนึ่งจุดสอง... ได้ฝึกฝีมือ ไปพร้อมกับได้ครู ที่เป็นนักอ่านตัวยง หนึ่งจุดสาม... ได้เพื่อนใหม่ เห็นไหมคะ...ว่าไม่ได้แต่งฟรีๆสักหน่อย ได้อะไรกลับมาตั้งเยอะ ข้อสอง... ตอบว่าไม่ผิดค่ะ แต่ถ้าเป็นตัวเอง จะไม่เลิกเขียน... ก็รักที่จะทำแล้วนี่คะ สู้ๆๆ ต่อไปนะคะ @^_____________^@ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 4 เม.ย. 48 21:57:01 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สู้ๆนะคะ  อย่าเพิ่งท้อล่ะ ยังไงก้อมีคนรออ่านแน่นอนค่ะ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้โพสต์ก้อตาม  อิอิ จากคุณ : =เด็กเอ๋ยเด็กดี= - [ 4 เม.ย. 48 22:22:35 ]

ความคิดเห็นที่ 33 โธ่ ไอ้น้องเอ๋ย ทำไมขี้น้อยใจอย่างนี้ อย่าวัดผลงานที่เรตติ้ง พี่ว่าเรื่องที่คนเข้ามาน้อย บางครั้ง ดีกว่าเรื่องที่เป็นกระทู้ยอดฮิตด้วยซ้ำ จะกระซิบบอกอะไรให้นิดนึง มีนักเขียนตัวจริง ที่เข้ามาแอบเขียนในนี้ แล้วใช้นามปากกาใหม่ บางครั้งยังไม่มีใครอ่านเลย น้องเอ๋ย จากคุณ : คนเขียน - [ 4 เม.ย. 48 22:33:49 A:203.113.35.9 X:203.151.140.112 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ดนที่ชื่อ อ นามสกุล ส จากคุณ : ใช่มะ - [ 4 เม.ย. 48 22:59:14 A:202.57.173.117 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 เข้ามาช้า ก็ทำท่าว่าจะลอกข้อสอบ (ฮา) ข้อหนึ่ง ถ้าเรื่องที่โพส โดนใจ สนพ ก็น่าจะได้รับการทาบทามให้รวมเล่มค่ะ มีหลายเรื่องแล้วในถนน ที่ได้ตีพิมพ์ ฉะนั้น การโพสในเว็บบอร์ดก็เป็นทางหนึ่งที่จะเสนอผลงานให้สาธารณชนได้อ่าน ข้อสอง ถ้าชอบการเขียน ก็เขียนต่อไปเถอะค่ะ เมนท์อาจจะน้อยในตอนแรกๆ แต่ต่อมาเมื่อคนอ่านคุ้นชื่อ เมนท์ก็คงจะเยอะขึ้นเองล่ะค่ะ ก็อย่างที่หลายๆ ท่านแสดงความเห็น มีหลายเหตุผลที่มีคนเข้ามาอ่าน แต่ไม่ได้เมนท์ลงชื่อ และก็เห็นด้วยกะพีจังค่ะว่า เข้ามาโพสแล้วได้อะไรเยอะแยะมากมาย ที่ปลื้มสุดๆ ก็ได้รู้จักทักทายกับคนน่ารักๆ และมีเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นนี่ล่ะค่ะ keep writing นะคะ จากคุณ : bookmark - [ 4 เม.ย. 48 23:03:42 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เห็นด้วยกับทุกความเห็นค่ะ  - - - ง่ายไปมั้ยเนี่ย ตอบข้อ 1 มีแน่นอนค่ะ  แล้วแต่ว่าเรื่องของเราจะเข้าตา สนพ. ไหน ถ้ายังไม่มีก็พยายามต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ เรื่องนี้ไม่โดนใจ สนพ. เรื่องหน้าอาจจะทิ่มตาเลยก็ได้ ตอบข้อ 2 (ขอลอก คำตอบของคุณไอซ์ค่ะ) บางทีเรื่องที่ไม่มีคนคอมเม้นท์  เพราะว่าเขาไม่อยากแทรกเรื่องที่เรากำลังเขียนด้วยแหละค่ะ เพราะคนอ่านอยากอ่านให้มันต่อเนื่อง อย่าเพิ่งท้อนะคะ  เล็กก็เขียนตั้งหลายเรื่อง   (ยังไม่จบซักเรื่อง  ) ไม่ได้ท้อเรื่องไม่มีคนอ่านหรอกนะคะ (เพราะส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยมี)  เพราะเขียนเอามันส์มากกว่า ถ้าใจรัก ทำไปเถอะค่ะ  ทำสิ่งที่เราทำด้วยใจ  สิ่งนั้นจะออกมาดี เชื่อดิ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : ลำบากใจจัง~ ทีเกิดมาหน้าตาดี - [ 5 เม.ย. 48 10:35:02 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่เคยเขียน แต่ชอบมาอ่านค่ะ ต่อไปนี้จะขอเปลี่ยนนิสัยตัวเองโดยการเขียน comment ทุกเรื่องที่อ่านค่ะ จากคุณ : กขฃคฅฆ - [ 5 เม.ย. 48 11:44:24 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นกำลังใจให้เหมือนกันค่ะ จากคุณ : ต้นกล้าจากบ้านนอก - [ 5 เม.ย. 48 11:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ผมอ่านครับ ถึงแม้ไม่ทั้งหมด แต่ไม่ได้ลงความเห็นไว้เท่านั้นครับ เขียนต่อนะครับ จากคุณ : ต้นตุลา - [ 5 เม.ย. 48 11:59:19 ]

ความคิดเห็นที่ 40 คุณสมจ๊อด ตอบเคลียร์ดี หลายประเด็นที่เราจะเอ่ยก็เลยไม่ต้องเอ่ยแล้ว เราคิดว่า การเขียนลงเวปแล้วรู้สึกไม่มีคนอ่านเลยท้อเลิกเขียนไปเนี่ย มันเหมือนเป็นนักเขียนที่ไม่รับผิดชอบนะ ปล่อยให้พวกเขา (ตัวละคร) เติบโตขึ้นมา แล้วพอท้อใจก็ทิ้งไปเฉยๆเลยเนี่ย ทำไมต้องเอาคนอื่นมาตัดสินตัวคุณ ตัวคุณเป็นคนเลือกจะเขียนเอง ก็ควรจะกล้าพอจะดำเนินเรื่องต่อไปจนกว่าจะจบ เราก็เคยเห็นนะ คนที่เอาเรื่องมาลง แล้วก็ขอคอมเมนต์ พอไม่ค่อยมีใครเขียน ก็บ่นน้อยใจ ไม่ลงต่อแล้ว (อ้าว.. ความผิดคนอื่นเหรอไง) แล้วพอคลิกไปอ่าน เรื่องก็.. ไม่สงสัยทำไมไม่ค่อยมีคนอ่าน เพราะมันไม่ค่อยสนุก เรื่องซ้ำๆ ภาษาห้วนๆ ถ้าอยากได้คอมเมนต์จากเรา คงจะโกรธเราไปเลยล่ะ เพราะเราคงจะวิจารณ์ตรงๆ ซึ่งบางคนรับไม่ได้ ฉะนั้น เราเป็นคนอ่านเฉพาะเรื่องที่เราชอบ ถ้าชอบล่ะก็ ลงความเห็นแน่นอน แต่ถ้าไม่ชอบ ก็เลิกอ่าน เพราะเวลามีน้อย ไม่ได้มีโอกาสเล่นเนทนานเหมือนคนอื่นเค้านี่นา จากคุณ : ณ พิชา - [ 5 เม.ย. 48 13:09:34 A:202.47.247.130 X: TicketID:048340 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มาตอบช้า แต่มาตอบให้กำลังใจอีกคนนะครับ ^___^ 1. ผมว่าเวลาเขียนอย่าเพิ่งไปคิดถึงเรื่องจะได้พิมพ์รึเปล่า จะได้ผลตอบแทนยังไงมั้ย เลยดีกว่านะครับ (ยอมรับว่าช่วงเขียนแรกๆ ก็เป็น แต่ตอ่ๆ มาคิดว่าหมดหวังเลยเลิกคิด 555) เขียนเพื่อความมันส์ของตัวเองกะคนอ่านดีกว่า ที่จริงการเขียนเพื่อให้ได้พิมพ์มันจะเป็นการลดทอนอารมร์และอะไรหลายๆ อย่างในเรื่องของเรานะครับ เพราะจะมีความกดดันและความคาดหวังมาเกี่ยวข้อง อะไรที่มันมากไปล้วนไม่ดีครับ ทำใจสบายๆ นึกแค่เอาแบบขำๆ หนุกๆ ปลดปล่อยให้เต็มที่ มันต้องมีไปสะดุดตาใครบ้างล่ะน่า เนอะ... 2. อันนี้เราก็เป็นบ่อยๆ เคนงี่เง่าลบเรื่องที่อุตส่าห์เขียนมาซะยาวทิ้งไปรอบนึงแล้วด้วย เข้าใจความรู้สึกดีครับ คือบางทีเวลาไม่มีคนอ่านแล้วเหมือนจะรู้สึกผิดขึ้นมาในใจด้วยใช่มั้ย(บางทีผมรู้สึกอับอายเหมือนเป็นที่ไม่ต้องการของคนอื่นเลยแหละ) แต่เน้นว่าให้ด้านหน้าต่อไปครับ แก้ไขง่ายๆ ด้วยการเขียนไว้จนจบก่อนค่อยทยอยโพสก็ได้เพื่อตัดปัญหาเรื่องนี้ ถนนฯ มีข้อดีข้อเสียในเรื่องเดียวกันคือไม่มีคะแนนโหวต ไม่มีตัวเลขขึ้นแสดงว่ามีคนเข้ามาอ่านเรื่องของเราเท่าไหร่ บางทีมันทำให้เรารู้สึกเหมือนว่างเปล่า แต่ถ้าเขียนไปสักพักแล้วเราเริ่มอิน เริ่มสนุกจนไม่อยากหยุดเขียน อารมณ์นั้นจะหายไปโดยสิ้นเชิงครับ แต่ถ้าคุณจขกท.ยังมีปัญหา ลองหาเว็บอื่นลงเรื่องควบไปด้วยก็ได้ครับ อย่างผมจะลงเด็กดีอีกที่ (www.dek-d.com/entertain) มันจะมีตัวเลขบอกคะแนนโหวตและจน.คนเข้าเลย ตอนแรกๆ ผมก็ชอบเหมือนกัน แต่หลังๆ บางทีมันก็กดดันอีกแหละ แบบว่ามันจะรู้โดยอัตโนมัติไงครับว่าตอนใหม่คนชอบระดับไหน คนโหวตให้รึเปล่า จน.คนอ่านน้อยลงรึเปล่า ไปๆมาๆ เป็นปัญหาแทนซะอีก ลงแบบไม่รู้จน.คนกลับมีความสุขมากกว่านะ รออ่านโพสอย่างเดียวเนี่ยแหละมันส์ หลังๆ มาผมเลยไม่ยอมเฉียดสายตาไปดูคะแนนกับจน.คนเลย กลัวความงี่เง่าขชองตัวเอง อ่านความรู้สึกของคุณจขกท.แล้วเหมือนได้เจออดีตของตัวเองเลย(ที่จริงตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่บ้าง) เอาใขช่วยให้ผ่านมาให้ได้นะครับ ไม่นานมันจะต้องมีวันที่เป็นของคุณครับ จากคุณ : ปราปต์ - [ 5 เม.ย. 48 13:26:25 A:203.151.87.96 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 คุณคะ สาเหตุแรกที่เขียนเรื่องเพราะอะไรคะ เพราะใจรัก หรือเพราะอยากดัง ถ้าใจรักจะเขียนก็เขียนไปเถิดค่ะ คนอ่านหรือไม่อ่านเป็นได้แค่กำลังใจ แต่คุณจะทำอย่างไรก็อยู่ที่คุณ สวัสดีค่ะ จากคุณ : jengly - [ วันจักรี 00:56:43 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เรื่องข้อแรกหนิงไม่มีความเห็นนะเพราะไม่ได้มีประสบการณ์ด้านนี้แต่ถ้าเป็นข้อสองละก็คงจะตอบได้ดีกว่า เรื่องการเขียนนิยายในบอร์ดหรือไม่ว่าที่ไหนก็ตามนี่...หนิงนึกถึงเวลาที่ตัวเองอยู่ในห้องเรียนเลย สมมติว่าคนเขียนเป็นอาจารย์ แล้วนักเรียนคือคนอ่าน บางทีเวลาอาจารย์ตั้งใจสอนแทบเป็นแทบตาย นักเรียนบางคนก็หาวหวอดใส่ บางคนก็เฉยๆ บางคนก็ตั้งหน้าตั้งตาจดคำพูดของเราทุกคำ แล้วทีนี้จะเกิดอะไรขึ้นถ้าอาจารย์เกิดงอนนักเรียนที่หาวหวอดใส่ เดินหนีออกจากห้องไปโดยทิ้งนักเรียนที่ตั้งใจเรียนอยู่ หรือนักเรียนที่ทำหน้าเฉยๆโดยที่บางทีมันอาจฟังเราอยู่แต่ไม่ได้แสดงออกชัดให้นั่งอ้าปากค้างซะอย่างนั้น... แบบนี้มันยุติธรรมกับเด็กสองจำพวกหลังนี้แล้วหรือคะ? ไม่มีอาจารย์คนไหนสามารถบังคับให้นักเรียนทุกคนตั้งใจฟังเราได้ทั้งหมดหรอก อีกข้อหนึ่งก็คือ (ฟังดูมันอาจจะไม่ดีนัก เหมือนดับเบิ้ลสแตนดาร์ดหน่อย) นักเรียนเกิดเบื่อไม่อยากเข้าเรียนขึ้นมาก็โดดเรียนเสีย...อันนี้พอทำเนา กับอาจารย์ที่เกิดเบื่อขึ้นมาโดดสอนเสีย...หนิงว่าหลายคนทีรู้สึกว่าอาจารย์คนนี้ไม่รับผิดชอบ... คนเขียนนิยายก็คล้ายๆกันละค่ะ... การที่เราลงนิยายไปแล้ว หนิงว่าความรับผิดชอบบางอย่างในตัวเราเองจะเกิดขึ้นแล้ว มันไม่ได้ร้ายแรงถ้าเกิดเราไม่ได้เขียนต่อ ปล่อยให้เรื่องค้างเติ่ง แต่มันรบกวนมโนธรรมความรับผิดชอบในจิตใจของเรา... ฟังดูมันเป็นบ่วงผูกคอคนเขียน ดังนั้นถ้ารับผิดชอบไม่ได้หนิงว่าจากความสุขที่เขียนมันจะรู้สึกทุกข์กับเจ้าบ่วงนี้ แต่ถ้าเขียนแล้วมีความสุข ไม่มีอะไรมารบกวนมโนธรรม บ่วงนี้จะเป็นห่วงที่รัดความสุขความยินดีไว้กับเราเอง รวมทั้งสามารถแบ่งปันให้กับคนรอบข้างได้ด้วย ที่หนิงตั้งใจจะบอกก็คือว่านักอ่านมีนิสัย มีความคิดเห็นต่างกัน โดยที่เราจะไปบังคับว่า "เฮ้ นายต้องมาแปะให้ฉันนะ" มันก็เป็นไปไม่ได้ สิ่งที่เราทำได้ก็คือการหาความสุขจากภายในตัวเอง มีความสุขที่จะเขียนและแบ่งปันความรู้สึกดีๆนี่สู่คนอ่าน และรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองเป็นคนเริ่มต้น แบบนี้คงดีกว่านะคะ ^^ สู้ สู้ สู้ ... จากคุณ : หนิง - [ วันจักรี 01:27:47 A:210.213.30.18 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 ผมเข้ามาอีกครั้งในวันจักรี เพราะอยากจะรู้ว่า ที่ให้ความเห็นกันมากมายนั้น ท่านว่าอย่างไรกันบ้าง จะได้ขออนุญาตนำไปใช้ปลอบใจตนเองบ้าง โดยไม่ต้องตั้งกระทู้ สำหรับท่านที่แนะให้เอาเรื่องไปแปะที่ซึ่งเขามีสถิติผู้อ่านนั้น ผมคิดว่าจะยิ่งแย่ เพราะเราจะรู้ความจริง ว่าไม่ค่อยมีคนอ่านเท่าไร สู้ไม่รู้เสียดีกว่า อย่างในถนนนี้ท่านว่าเข้ามาอ่านทุกเรื่อง แต่ไม่ออกความเห็นหลายท่าน เราจะได้ฝันว่าที่จริงมีคนอ่านเยอะ แต่เขาไม่ลงชื่อต่างหาก นักเขียนก็คือคนที่ขายฝันไม่ใช่หรือครับ. จากคุณ : เจียวต้าย (เจียวต้าย) - [ วันจักรี 06:24:41 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ในถนนนักเขียน มีกี่คน ที่จะรู้ว่า เรื่องสั้นนั้น บรรจุคำไว้ กี่พันคำ ต่อเรื่อง หรือมั่วกันไปเรื่อยๆ จากคุณ : มาเรียงๆ - [ วันจักรี 10:03:08 A:203.113.33.13 X:203.151.140.112 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เหมือน jengly #42 จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด - [ วันจักรี 10:40:12 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เขียนไปเถอะค่ะ ชอบอ่านไม่ค่อยได้แสดงความเห็นเท่าไหร่ รู้ตัวแล้ว ต่อไปเราจะพยายามให้กำลังคนเขียนกันมากขึ้น ดีไหมคะ ??????? จากคุณ : แก้มยุ้ย แก้มป่อง (แก้มยุ้ย the one) - [ วันจักรี 12:18:20 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อ้าว ..ถ้าของคุณไม่มีคนอ่าน   แล้วเราไม่ยิ่งกว่าหรือไง  เพราะเราเขียนนิยายแนวทอม-ดี้ ทุกวันนี้หาคนอ่านแทบไม่เจอล่ะ  ถามหน่อยเหอะ  ว่านิยายแนวเลสเบี้ยนเนี่ย  ใครเขาจะอ่านกัน  แต่เราก็ไม่ท้อ  เราพยายาม เพราะเราอยากเป็นนักเขียน ถ้าไม่มีคนอ่าน   เราแก้ปัญหาด้วยการไปโพสเวปอื่นบ้าง  เช่น lesla  ก็ยังไม่ค่อยมีคนอ่านอยู่ดี  มีแต่เพื่อนเก่าที่เรียนด้วยกันมา  ช่วยกันโพสเชียร์เรา  แบบหน้าม้าอะไรประมาณเนี่ย หรือไม่ก็พวกขาประจำ  หรือคอนักอ่าน  ที่เขาตระเวนอ่านทุกเรื่อง  พวกนี้ ถือว่าเซียน  เพราะไม่ว่าจะแต่งดีหรือไม่ดี  พวกนี้จะอ่านหมด  ทุกบท ทุกตอน  คนอ่านเรื่องของคุณ  เราว่าน่าจะมีบ้างนะ   เขาอาจจะไม่อยาก  แสดงความคิดเห็น  ซึ่งมันก็แล้วแต่ใจเขา พยายามต่อไปละกัน...เอาใจช่วย ส่วนกระทู้นี้ เราเก็บเข้าคลังกระทู้เก่าไปแล้วนะ   เพราะถือว่าเป็นกระทู้ที่ดีมากๆ  ให้กำลังใจและแง่คิดกับคนเขียน และคนอ่าน  เราหวังว่ากระทู้นี้จะอยู่ต่อไปอีกนานๆ  เผื่อที่ว่าเด็กหน้าใหม่เข้ามาอ่านแล้วจะได้อะไรๆ  เป็นแนวทางได้บ้าง ขอทิ้งท้ายอีกนิด-คุณทมยันตี เคยบอกว่า  หน้าที่ของนักเขียนคือการทำตามความฝันของตัวเอง  แค่นั้นจริงๆ....อย่าคิดมาก จากคุณ : นักเลงกวี - [ วันจักรี 15:38:23 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เข้ามาอ่านความคิดเห็นเพื่อน ๆ เป็นประโยชน์ดีจังเลยค่ะ ขอบคุณคนตั้งกระทู้นะคะ ว่าแต่เรื่องไหนของคุณล่ะคะ ยังไงเข้ามาแล้ว ก็ขอย้ำเหมือนคนอื่น ๆ ว่า ในถนนฯ นี้นักอ่านเงาก็เยอะนะคะ ตั้งใจโพสต์จนจบไปเถอะค่ะ บางทีที่ไม่อยากอ่าน เพราะนักเขียนหน้าใหม่ หลายท่านโพสต์ไม่จบมากกว่าค่ะ เนื่องจากได้ตีพิมพ์ เลยไม่แน่ใจว่า การที่เข้ามาโพสต์ที่นี่ อยากจะให้เปิดฟรีให้คนเข้ามาอ่าน หรือต้องการที่จะเสนอเพียงสำนักพิมพ์ค่ะ โดยไม่สนใจคนอ่านว่าจะได้ติดตามจนจบหรือไม่ ถ้าอยากอ่าน ก็ไปอุดหนุนแล้วกัน ว่างั้นค่ะ อีกอย่างหนึ่ง การตอบกระทู้ บางทีก็มีผลกับคนอ่านค่ะ ถือว่าเป็นการคุยกัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็น และที่สำคัญเป็นการบริการให้ลูกค้าหลังการขายด้วยค่ะ เอาเท่าที่นึกได้แค่นี้ก่อนนะคะ จากคุณ : รสา รสา - [ วันจักรี 16:08:08 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ลอกสมจ๊อดด้วยอีกคน ตอบยาวดี เริ่มแรกสุด เขียนเรื่องเพราะอะไรหรือคะ ถ้าสมหวังแล้ว จะเลิกก็ขึ้นอยู่กับตัวคุณค่ะ จากคุณ : scottie - [ วันจักรี 17:43:22 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอพูดมั่งแล้วกัน เมื่อก่อนเรามีเวลาอ่านเราจึงสามารถจะอ่านและพยายามอ่านของเกือบทุกคน และเมนท์เพื่อเป็นกำลังใจ ตอนนี้ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไร และเปลี่ยนสถานะจากคนอ่านมาเริ่มเขียนบ้าง และในฐานะที่เราลงเรื่องแปล ที่เพื่อนเราฝากลงมา แม้จะไร้คนตอบเราคิดว่าอย่างไรเราก็ต้องลงต่อค่ะ จนกว่าจะจบหรือมีปัญหาที่ไม่สามารถลงต่อจนจบเช่นเพื่อนเราแปลต่อไม่ได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องที่เราเขียนเองนี่ เราพยายามหาทางมาลงจนจบเสมอ ...แม้จะจบแบบคนอ่านหายหมดก็เถอะ แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 48 20:18:40 จากคุณ : Miran - [ วันจักรี 20:17:29 ]

ความคิดเห็นที่ 52 แอบมาอ่านกะว่าจะไม่ลงชื่อเหมือนที่เคยทำ อ่านไปอ่านมาลงชื่อซะหน่อยดีกว่า เดี๋ยวเจ้าของจะน้อยใจอีก แต่ช้าแต่ เขียนไปเถอะค่ะ มีพวกแอบ ๆ แบบนี้อยู่เยอะตั้งแต่อยู่มามีไม่กี่เรื่องหรอกค่ะ ที่จะบอกคนเขียนว่าแอบซุ่ม อยู่ข้างถนน (ไม่ค่อยชอบโพสค่ะ คราวหน้าจะยิ้มให้ละกันนะคะ) จากคุณ : Ibee's - [ วันจักรี 22:17:21 A:192.168.101.172 X:203.121.157.234, 203.121.158.237 ]

ความคิดเห็นที่ 53 แวะมาดูกระทู้นี้ ประสบความสำเร็จแล้วนะคะ ชอบ สมจ๊อด ({``-_-}{-``-}{-_-``}) คคห.ที่ 25 ตอบได้ชัดเจนดี จากคุณ : ต้นน้ำ-ลำธาร - [ 7 เม.ย. 48 18:10:36 A:202.176.143.165 X: ]

ความคิดเห็นที่ 54 ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น สำนวนนี้ยังใช้ได้ดีนะคะ หากเรามีความมุ่งมั่น ตั้งใจ พยายาม รับรองว่า สักวันหนึ่งจะเป็นวันของเรา ไม่มีใครที่ไม่เริ่มต้นมาจากศูนย์ ขอให้คุณมีความพยายามเข้าไว้ค่ะ @^--^@ "สักวันจะเป็นโอกาสของคุณ" ส่วนเรื่องให้คนเข้ามาอ่าน ก็ต้องขึ้นกับปัจจัยที่ว่า ผู้อ่านเขาชอบแนวไหน อย่างบางเรื่องที่เราไปโพสต์เว็บบอร์ดวิชาการ ผู้อ่านก็หวังจะได้อ่านเนื้อหาเชิงความรู้ แต่ถ้าเราไปลงในเว็บบอร์ดนิยายรักหวานแหวว คนอ่านเขาก็ต้องการอ่านแนวนั้นแลไซร้ แต่ใช่ว่านิยายของเราไม่ดีนะคะ นิยายดีๆ ที่ได้รับรางวัลบางเรื่อง อย่าง รางวัล Nobel Prize ของนักเขียนชาวเยอรมันคนล่าสุด (จากผลงาน The Piano Teacher) สมัยก่อนวรรณกรรมเขาไม่เคยขายได้ดีเลย ไม่มีใครเหลียวมอง พอได้รับรางวัล Nobel ก็เลยเริ่มมีคนให้ความสนใจซื้ออ่านกันเยอะขึ้น สรุปมันขึ้นอยู่ที่ว่า เราไปโพสต์แนวเรื่องได้ถูกเว็บบอร์ดหรือเปล่าน่ะคะ ^^ เพราะบางเรื่องเขียนดี แต่มีคนอ่านน้อย...ก็มีเหมือนกันค่ะ จากคุณ : คนชื่นชอบนิยาย ^^ - [ 8 เม.ย. 48 03:09:14 A:203.113.33.7 X:203.151.140.113 TicketID:034295 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เริ่มท้อแล้วใช่มั๊ย...(นายนักเขียนที่หวังสูง) อย่าเพิ่งเลย...ไอ้น้อง คนเราเดินทางมาตั้งไกลเพื่อจะมาถึงความสำเร็จ ผ่านอุปสรรคมามากมาย..แล้ว... วันหนึ่ง... เกิดเหนื่อยกับการเดินทาง... ท้อเพราะเดินมาตั้งนานไม่ถึงซะที เลยตัดสินใจง่าย ๆ ถอยกลับไปที่เก่าดีกว่า เวรกรรม....ก็แล้วมันจะถึงที่หมายได้ยังไง (ล่ะยะ) ทั้ง ๆ ที่กัดฟันเดินอีกนิด.. อึดอีกหน่อย ก็ถึงที่หมายปลายทางแล้ว...อ้าวซวยเลย(ดันถอยกลับมาก่อน) เห็นด้วยนะ...กับอีกหลาย ๆ ความเห็นก่อนหน้านี้ว่า การที่ไม่มีคนคอมเมนต์ไม่ได้หมายความว่าไม่มีใครเข้ามาอ่านเรื่องที่เราโพสต์เข้าไป  เพียงแต่ไม่โดนใจ หรือไม่มีอะไรอยากจะคอมเมนต์...ก็โอเค พยายามหาเวบบอร์ดที่เค้าสนใจเรื่องในสไตล์ที่เราจะนำเสนอ (ซิคะ) หรือคิดในแง่บวกเข้าไว้...ว่าคนเราแค่ได้ทำในสิ่งที่อยากจะทำก็ประสบความสำเร็จแล้ว...ใครจะชม  ใครจะด่า  หรือใครจะไม่สนใจ  ก็ช่างปะไร แค่ได้ทำในสิ่งที่อยากจะทำก็พอใจแล้ว... จากคุณ : patsy (shuisian) - [ 8 เม.ย. 48 10:53:19 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ก่อนอื่นก็อย่าท้ออ่ะค่ะ แล้วก็พยายามเขียนไปเรื่อยๆ แม้ไม่มีใครอ่าน...เราก็บังคับให้น้องตัวเองอ่าน (เอ๊ย...ไม่ใช่) เราก็อ่านเอง แล้วปรับไปเรื่อยๆ อีกหน่อยก็คงมีคนอ่านของเราเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ จากคุณ : เม-ดา - [ 8 เม.ย. 48 13:15:28 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบอกว่าชอบเป็นนักอ่านเงามากกว่า แม้รู้ว่าเสียมารยาท แต่ในเมื่อไม่มีความคิดเห็นอะไรเป็นพิเศษก็เลยไม่เขียนตอบ อย่างกระทู้นี้คิดตั้งนานว่าจะเขียนตอบดีไหม ดังนั้นอย่าเสียกำลังใจกันเลยน่ะ นักเขียนทั้งหลาย......สู้ๆๆ จากคุณ : w_panda - [ 8 เม.ย. 48 18:07:08 A:61.91.110.202 X: ]

ความคิดเห็นที่ 58 หายไปไหนล่ะเจ้าของกระทุ้ อยากมาอ่านความเห็นคุณจัง คราวนี้คงดีใจนะคะ ที่ได้เป็นกระทู้แนะนำด้วย เหอๆๆ ไอ้สมจ๊อด  นานๆ จะเขียนโดนใจสักที พอดีกว่า เดี๋ยว ยาววววว จากคุณ : เอ็นจัง - [ 8 เม.ย. 48 18:53:30 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ท้อได้แต่อย่าถอยนะคะ เมื่อก่อนมีเวลาว่างนั่งอ่านเรื่องเยอะมาก แต่เดี๋ยวนี้จะอ่านแว๊บๆ เรื่องสั้น แล้วบางทีก็จะไม่คอมเม้น เพราะบางทีไม่รู้จะเขียนว่ายังไงดีค่ะ^__^ จากคุณ : ต้นอ้อ (ต้นอ้อสีม่วง) - [ 8 เม.ย. 48 22:31:45 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เจ้าของกระทู้เขาแค่มาระบายจ๊ะ (คิดว่านะ) เขาคงไม่มาอ่านแล้วหละ ก็ตัวเขาเองยังไม่มาตอบเลย นับประสาอะไรกับการมาเรียกร้องให้คนไปคอมเมนท์เขา โดยที่คนอ่านบางคนอาจไม่ชอบอ่านเรื่องแนวนั้น(ที่เขาเขียน) หรือไม่ชอบคอมเมนท์แต่เข้ามาอ่าน คุณอยากเลิกเขียน เพราะน้อยใจ ก็เรื่องของคุณสิ โตๆกันแล้ว ความเห็นผมนะ เห็นผู้ใหญ่ และอาจารย์พูดกันมากว่า คนรุ่นหลังๆ (รุ่นผมน่ะแหละ) ชอบทำอะไรแบบรวยทางลัดง่ายๆ เช่น หวังเขียนเรื่องเดียวลงเว้บ ก้ต้องมีคนมาอ่านตรึม ติดต่อไปพิมพ์ (เพราะเห็นคนอื่นๆในถนนฯแห่งนี้ มีพิมพ์กัน) ซึ่งผมว่า ถ้าคิดแบบนี้ แต่ต้น อย่าเขียนเลยครับ เพราะอันที่จริง เป็นอย่างที่คุณสมจ็อดบอกแหละ มันมีความสุขในการเขียนกว่า70% แล้ว ยิ่งถ้ามีคนชอบ ก็เหมือนได้แต่งงานกับคนที่เรารักเลยแหละ มันความสุข เข้าใจไหม ไม่ใช่เพราะเงินทอง ชื่อเสียงอย่างเดียวหรอก ถ้าเขียนไปทรมานไป น้อยใจไป เลิกเขียนจะดีที่สุด จากคุณ : วรรณกรรมสิงห์ กุลประเสริฐ - [ 8 เม.ย. 48 22:43:16 A:203.113.35.13 X:203.151.140.111 ]

ความคิดเห็นที่ 61 อึ้ม! อ่านกระทู้นี้แล้วมีกำลังใจจะเขียนขึ้นมาครามครัน กำลังใจเต็มไปหมด จากคุณ : อูเคียว - [ 10 เม.ย. 48 15:44:54 ]