ความคิดเห็นที่ 1 วันนั้นผมจำได้แม่นยำทีเดียว ที่ไอ้ป๊อดอุตส่าห์ลงทุนชวนผมและสมัครพรรคพวก เดินจากตึกคณะของเรา ลัดเลาะข้างสนามฟุตบอล มาจนถึงหน้าคณะของสาวเจ้า แล้วมันก็นั่งดักรอพร้อมกับพรรคพวก อยู่ที่บันไดตึกใหญ่ฟากตรงข้าม นั่นแหละ จนกระทั่งคุณ ธนัญดายุรยาตรออกมาพร้อมกับเพื่อน ๆ บอดี้การ์ดของเธอ เร็วเกินกว่าที่ใครจะทันขยับตัว ไอ้ป๊อดผุดลุกขึ้นวิ่งสวนทางเข้าไปหาสาว ๆ กลุ่มนั้น พอประจันหน้ากันในระยะประมาณสองเมตร มันก็หยุดกึก แล้วทำสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด ไอ้ป๊อดหยุดยืนระวังตรง ชิดส้นเท้าดังโป๊ก แล้วยกมือขวาขึ้นแตะหางคิ้วในท่าวันทยาหัตถ์ พร้อมกับแผดสีหนาทตามแบบฝึก ร.ด. เป๊ะ "สวัสดีครับบบบ !!!" แล้วก็ฟันมือลง กลับหลังหันเดินกลับคณะอย่างสง่าผ่าเผย พวกสาว ๆ พากันยืนตกตะลึงยังกะผีหลอก จนลืมโพรเท็ค คุณธนัญดาตามหน้าที่ พวกผมเองก็ไม่ทันได้ดูอะไร พอสร่างตะลึงก็รีบวิ่งตามไอ้ป๊อดกลับคณะกันไปเป็นพรวนทีเดียว ไอ้ตัวดีนั่งรอเราอยู่แล้ว พอพวกเราเข้าไปรุมซักถามกันจนแทบหายใจหายคอไม่ทัน แต่ ไอ้ป๊อดก็ได้แต่ยิ้มซื่อ ๆ "ก้อ...ก้อข้าไม่รู้ง่ะ..ก็เห็นไอ้พจมันบอกให้เข้าไปทักสวัสดีแต่ต้องเข้มแข็ง แล้วก้อมีสัมมาคารวะไงล่ะ" เฮ้อ......ผมว่าท่านผู้อ่านคงจะรับความรู้สึกของพวกเราตอนนั้นได้ดีนะครับถ้าไม่เห็นแก่มิตรภาพอันเก่าแก่และยาวนานระหว่างพวกเราและมัน มันก็คงจะต้องถูกรวม เท้าจนกระทั่งต้องเอาเสียมแซะขึ้นมาจากสนามฟุตบอลเป็นแน่แท้ แต่ผมกลับนึกสะกิดใจอยู่คนเดียวว่ารายการนี้มันน่าจะแกล้งโง่ เสียมากกว่านะขอรับ อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ไม่ว่าฝนจะตก แดดจะออก ฟ้าจะร้องก็ตามที ไอ้ป๊อดมันก็จะไปดัก ตะเบ๊ะ แม่ย่านางของมันอยู่เป็นประจำ มันก็ไม่ใช่ เรื่องยาก เพราะว่าเพียงแต่ถ้าเรารู้ว่า คนชื่อนี้ เรียนคณะนี้ วิชาเอกนี้ ตารางสอนเป็นอย่างนี้ จะเลิกเรียนกี่โมง ห้องอะไร จะลงจากตึกทางไหน บันไดไหน ประตูไหน มีทางหนีทีไล่กี่ทาง ออกจากมหาวิทยาลัยทางประตูไหน แล้วก็มหาวิทยาลัยของเราก็ ไม่ใช่ว่าจะกว้างขวาง เหมือนอย่างเขานี่ครับ มันก็เลยไม่ใช่เรื่องยาก ที่เรื่องอย่างนี้ ไอ้ป๊อดกลับ เป็น งานขึ้นมาได้ แต่มันก็ไม่น่าแปลกหรอกครับ ผมคิดว่า ความรักสามารถสอนให้คนที่ซื่อบื้อที่สุด กลับกลายเป็นคนที่มีหูตาว่องไวปราดเปรียวและเป็นนักสืบที่ฉลาดเฉลียวที่สุดไปได้เหมือนกัน คุณธนัญดาถึงกับต้องส่งตัวแทนมาเจรจากับไอ้ป๊อดถึงห้องกรรมการคณะของเราทีเดียว แต่มันก็ยังไม่ยอมเลิกรา ตามล้าง ตามเช็ด ตาม "ตะเบ๊ะ"จนถึงที่สุด แต่ก็ไม่เคยมีอะไรคืบหน้าไปมากกว่านั้นเลย ผมว่าท่ามันจะบ้าแฮะ * * * * * จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง พวกเราก็มีโอกาสได้ยลโฉมสะคราญของ ดาวคณะ 'สินสาด ที่มายืนหน้าตึงเปรี๊ยะอยู่หน้าห้องคณะกรรมการของเรา อีทีอย่างนี้ละก้อ ไอ้ป๊อดก็ดันปอดแหกเสียจนพวกเราต้องช่วยกันบรรจง "ถีบ" มันถลาร่อนออกไปยืนอยู่ต่อหน้าเจ้าแม่ของมัน อาจจะด้วยสัญชาตญาณ ไอ้ป๊อดทำท่าจะระวังตรง ชิดเท้าแต่คุณธนัญดาคงจะตั้งสติมาดีแล้ว จึงรีบปรามด้วยเสียงต่ำ ๆ "อย่านะ.." แล้วเธอก็พยักหน้าเรียกไอ้ป๊อดให้เดินตามไปคุยกันที่โต๊ะข้างสนามฟุตบอล ไอ้ป๊อดหันรีหันขวางอยู่สักนิดหนึ่ง แล้วก็เดินกลับเข้ามาคว้าย่ามขอทานของมันก่อนที่จะเดินตามคุณธนัญดาไปต้อย ๆ แต่โดยดี และต่อไปนี้ ก็เป็นบทสนทนาที่มันมาเล่าให้พวกเราฟัง * * * * * "คุณทำบ้า ๆ อย่างนี้หมายความว่าไงกัน" คุณธนัญดาแหวใส่ไอ้ป๊อดตั้งแต่มันยังไม่ทันทรุดตัวลงนั่งบนม้าหินด้วยซ้ำ ไอ้ป๊อดหลบตาคุณธนัญดา เอามือซุกย่ามขอทาน เหมือนกับจะแสวงหาที่พึ่งแล้วก็เงยหน้าตอบเสียงอ่อย ๆ "ก็ผมอยากจีบคุณ..." "อะไรนะ...!" คุณธนัญดาหลุดปากออกมา "คือ...ไม่ใช่...คือ..คือผมหมายความว่าผมอยากจะรู้จักคุณน่ะครับ" คุณธนัญดาถอนหายใจเฮือกอย่างอ่อนอกอ่อนใจ แล้วก็พยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบด้วยกระแสเสียงที่อ่อนหวานกว่าเดิม "เอายังงี้ก็แล้วกัน เป็นอันว่าคราวนี้ เราก็รู้จักกันแล้วนะ ฉันอยากจะขอให้คุณเลิกไปยืนดักฉันเสียที...ฉันอายคนเขารู้มั้ย...ฉันขอร้องนะคะ..." ไอ้ป๊อดเงยหน้าขึ้นสบตากับคุณธนัญดาอย่างดีใจ "เรารู้จักกันแล้วจริง ๆ เหรอ "จริงค่ะ..." คุณธนัญดายิ้มหวานเหมือนปลอบเด็ก ๆ "..แต่คุณก็อย่า ทำอะไรประสาท ๆ อย่างนั้นอีกก็แล้วกัน...นะคะ..." ไอ้ป๊อดดึงมือขวาขึ้นมาจากย่าม ยกขึ้นชูสามนิ้วแบบลูกเสือสามัญ "ตกลงครับ ผมสัญญาว่าจะไม่ไปรบกวนคุณอีก" มันพูดด้วยเสียงหนักแน่น คุณธนัญดาถึงกับเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ "ทำไมคุณตกลงง่ายอย่างนี้ล่ะคะ" ไอ้ป๊อดยิ้ม "ก้อ...ผมสำเร็จผลตามที่ผมตั้งใจไว้แล้วไงฮะ..." "หมายความว่ายังไง" "ก็เพียงแค่ผมได้รู้จักกับคุณ ได้มีโอกาสได้คุยกับคุณ แล้วเสียงของคุณเมื่อนี้กี้ก็อยู่ในนี้หมดแล้ว.." มันทำหน้าเจ้าเล่ห์ แล้วล้วงมือขวาเข้าไปในย่าม หยิบเทปซาวน์อะเบ๊าท์เครื่องหนึ่งออกมาโชว์ แล้วโบกมือเป็นเชิงห้าม เมื่อเห็นคุณธนัญดาขยับจะพูดอะไรออกมาบางอย่าง "...ผมต้องการเพียงแค่นี้แหละฮะ ความจริง ตอนที่ผมแอบเดินตามคุณมาเฉย ๆ ตั้งนานแล้วนั่นน่ะ เมื่อตอนนั้น ผมเคยคิดจะไปแกะรูปโฆษณาละครของคณะคุณที่คุณเป็นนางเอกน่ะฮะ ผมว่าจะแกะเอาไปเก็บไว้ดูคนเดียวอยู่แล้วเชียว แต่ผมก็ยังมีความรู้สึกอยู่ลึก ๆ ว่ามันคงจะเป็นการเห็นแก่ตัวมากเกินไป แล้วก็น่าเกลียดมากด้วย แล้วถ้าจู่ ๆ ผมเดินเข้าไปขอรูปคุณเฉย ๆ ทั้ง ๆ ที่เรายังไม่รู้จักกัน คุณก็คงจะไม่มีทางให้ผมใช่ไหมฮะ ผมก็เลยจำเป็นที่จะต้องใช้วิธีเรียกร้องความสนใจ อยากจะให้คุณมาประท้วงผม มาด่าผม..." "แล้วไง" คุณธนัญดาพูดเสียงแข็งเหมือนกับไม่ตรงกับใจ เพราะแก้มของเธอเริ่มซับสีชมพูขึ้นมาทุกขณะ "..ก็จะแล้วไง..." ไอ้ป๊อดยักไหล่ "...ผมก็จะได้อัดเทปเก็บไว้ฟัง เป็นที่ระลึกอย่างนี้ไงล่ะครับ แต่คุณกลับไม่ด่า แถมพูดดี ๆ กับผมด้วยซ้ำ ก็เลยยิ่งดีเข้าไปกันใหญ่ ขอผมแค่นี้แหละได้ไหมครับคุณ..." ไอ้ป๊อดทอดเสียงอ่อนลง พลางเคาะมือลงบนเครื่องเทป "...แล้วผมสัญญาว่าจะไม่มารบกวนคุณอีกเลย..." คราวนี้คุณธนัญดาเป็นฝ่ายงันไปบ้าง เธอหลบตาไอ้ป๊อดไปวิบนึงพอเงยหน้าขึ้นมาก็ยังเห็นหน้ามันเป๋อเหลอ ยิ้มอย่างเด็กได้ของเล่นถูกใจอยู่เหมือนเดิม "ผม...ง่า...ผมเชยมั้ยฮะ..." ไอ้ป๊อดถามซื่อ ๆ คุณธนัญดาอดรนทนไม่ไหวถึงกับต้องหัวเราะออกมา "ไม่เชยหรอกค่ะ แต่ น้ำเน่า ทีเดียวแหละ..." (ยังเหลืออีกนิดนึงครับ) จากคุณ : พจนารถ - [ 3 เม.ย. 48 16:03:53 A:61.91.79.231 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 แล้วเธอก็เงียบไปเหมือนกับจะคิดอะไรบางอย่าง ในที่สุดก็ยิ้มออกมา "...เอางี้ก็แล้วกัน วันนี้หลังเลิกเรียนฉันจะไปที่สวนศิลป์ คุณจะไปดัก ตะเบ๊ะ ฉัน...ก็ไปสิ..." ไอ้ป๊อดทำหน้าเหมือนกับไม่เชื่อหูตัวเอง "คุณ...คุณให้ผมไปจริง ๆ เหรอฮะ" คุณธนัญดาจุ๊ปาก แล้วยกนิ้วชี้มือขวาขึ้นโบกไปมาต่อหน้ามัน เหมือนกับหลอกเด็กแดง ๆ "...ช่าย..." แล้วก็ตีหน้าขรึม "...แต่ถ้าฉันไปคนเดียว คุณไม่ต้องตะเบ๊ะฉันก็ได้นะ..." เธอเน้นเสียง "..มันไม่มีคนเห็น...เดี๋ยวฉันจะไม่โกรธ..." ประโยคต่อจากนั้นไปเขาจะพูดกันยังไงก็ไม่รู้ละ ไอ้ป๊อดมันไม่ยอมบอกผม ผมรู้แต่ว่าหลังจากนั้นอีกไม่นาน ไอ้ป๊อดก็ สอยดาว คณะ 'สินสาด ลงมาควงได้ อย่างภาคภูมิใจ ชนิดที่ว่ามดแดงพากันหงายหลังหรือแทบจะผูกคอตายไปตาม ๆ กันเลยทีเดียวแหละ ความจริงเรื่องนี้มันก็น่าจะจบได้แล้วใช่ไหมครับ แต่พอดีมันก็มีอนุสนธิ เมื่อพวกเราเรียนจบ แล้วต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไปทำงาน ผมก็ได้ยินข่าวอยู่ว่า ไอ้ป๊อดกับคุณธนัญดาก็ยังหวานแหววกันอยู่เหมือนสมัยเรียน จนกระทั่งเรา(คือหมายถึงพวกเราโดยเฉพาะ คุณธนัญดาไม่เกี่ยว)มาเจอกันรวมทีมอีกครั้งในงานเลี้ยงรุ่นอีกสองสามปีต่อมา... แล้วหลังจากที่ทักทายแสดงความยินดี ที่ยังมีชีวิตรอดอยู่โดยถ้วนหน้ากันแล้ว ไอ้ป๊อดก็ลากแขนผมไปคุยส่วนตัวเหมือนกับตอนที่มันจะจีบคุณธนัญดาใหม่ ๆ "..อย่าซุบซิบบอกใคร...อย่าซุบซิบบอกใคร..." มันยังฮัมเพลงเดิม "โธ่..ไอ้เวร...แก่ป่านนี้แล้วยังไม่เลิกปัญญาอ่อนอีก เอ้า...มีอะไรก็ว่ามา..." "ไอ้พจโว้ย..." มันกระซิบเสียงกระเส่า "..เอ็งจำคุณธนัญดาได้มั้ย" "บ๊ะแล่ว..." ผมอุทาน "...วีรกรรมของเอ็งเรื่องนี้น่ะ มันถึงขั้นร่ำลือกันชั่วลูกชั่วหลานเชียวแหละโว้ย...ใครจะไปลืมง่าย ๆ " "...งั้นข้ามีอะไรจะบอก..." มันยังเสียงสั่นอยู่ "...คือ...คือ...เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว...คุณธนัญดา...ง่า...เค้า..." มันหยุดตั้งสติ แล้วก็โพล่งออกมา "...เค้าขอข้าแต่งงานว่ะ" "เออ...ก็ดีแล้วนี่..." ผมพยักหน้าเนิบ ๆ แล้วก็สะดุ้ง "...หา..!เอ็งว่าไงนะ..." "เออ..." ไอ้ป๊อดว่าเสียงอ่อย ๆ "...เอ็งได้ยินไม่ผิดหรอก เค้าขอแต่งงานกะข้าจริง ๆ " "ว้า.." ผมครางออกมาอย่างหมดอาลัยตายอยาก "..อะไรกันว้า.. ก็เห็นรักกันจี๋จ๋ามาตั้งห้าหกปีพ่อแม่เค้าก็ไม่ได้หวงห้าม อายุก็พอสมควร การงานก็เรียบร้อย ทำไมไม่บอกกล่าวเขาเสียก่อนเล่า ถึงขนาดให้ผู้หญิงเขาออกปากยังงี้ก็แย่แล้วว่ะ...ข้าว่า" "ก้อ..." ไอ้ป๊อดยิ้มเขิน ๆ "...ก้อข้ากลัวเค้าปฎิเสธน่ะซิ" ผมถอนหายใจเฮือกอย่างหมดแรง ก่อนที่จะแหกปากออกมาลั่นงาน "โธ่...ไอ้เฟอะฟะ " * * * * * อีกสักนิดหนึ่งก่อนจบ คือว่าหลังจากนั้นไม่นานคุณธนัญดาก็จับไอ้ป๊อดแต่งงานไปเรียบร้อย และที่ผมเรียกคุณธนัญดามาตั้งแต่ต้นเรื่อง ก็เพราะไอ้ป๊อดมันเรียกภรรเมียมันอย่างนั้นทุกคำจนกระทั่งทุกวันนี้ แล้วก็จนกระทั่งถึงพอศอนี้ คุณธนัญดาก็มีลูกชายแล้วสามคน คนที่สองอายุสามขวบ กำลังจะเรียนชั้นอนุบาล คนที่สามอายุขวบกว่า ๆ ...เปล่าครับ ท่านผู้อ่าน ผมไม่ได้หลงลืมหรอก... เพราะว่าลูกชายคนโตของคุณธนัญดา... ...ก็คือ ไอ้ป๊อด นั่นเอง. ####### จากคุณ : พจนารถ - [ 3 เม.ย. 48 16:14:16 A:61.91.79.231 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชักงง แม่กับแฟนชื่อเดียวกันหรือไงหว่า จากคุณ : ต้นน้ำ - [ 3 เม.ย. 48 20:27:18 A:202.176.143.109 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความคิดเห็นที่ 3   ชักงง แม่กับแฟนชื่อเดียวกันหรือไงหว่า จากคุณ : ต้นน้ำ - [ 3 เม.ย. 48 20:27:18 A:202.176.143.109 X: ]     ----------------------------------------------------------------------- เรื่องนี้หมายถึงเมียไอ้ป๊อดดุเหมือนแม่หรือเปล่าครับ ???? ผมเข้าใจว่างี้นะ จากคุณ : stan401 - [ 4 เม.ย. 48 14:16:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบพระคุณมากขอรับ สำหรับข้อคิดเห็น ไอ้ป๊อดนั้น มีตัวจริง ที่กระผมถ่ายทอดมานะขอรับ และถึงมันจะเป็นคนขี้เกรงใจภรรยามาก....... (ภาษาชาวบ้านเรียก กลัวเมีย) แต่แม่...อ้า...คุณธนัญดาก็รักมันมากนะขอรับ ณ ปัจจุบันนี้...มันลูกสามแล้วนะขอรับ ซึ่งกระผมก็ยังไม่ค่อยแน่ใจเลยว่า มันเซ่อ หรือแกล้งเซ่อกันแน่นะครับ จากคุณ : พจนารถ - [ 4 เม.ย. 48 19:18:40 A:61.91.79.30 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องนี้ก็น่าอ่าน แต่ขอยกยอดเป็นพรุ่งนี้ดีกว่า ตอนนี้ง่วงแล้ว จากคุณ : พจนาถ(ไม่มีร.เรือ) - [ 4 เม.ย. 48 23:07:03 A:61.91.75.33 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 อืม ไอ้ป๊อด จากคุณ : รสา รสา - [ 5 เม.ย. 48 19:06:58 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ดีครับ สนุกดี จากคุณ : มะเกี๋ยงน้อย - [ วันจักรี 14:03:52 A:61.90.77.207 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขำและน่ารักดีค่ะ :) จากคุณ : scottie - [ วันจักรี 19:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เรียนท่านทั้งหลายขอรับ กระผมออก เขิน ๆ ในคำนิยมของท่านมากเลยแหละครับ จึงขอยกความงามทั้งหลายที่ท่านมอบให้ ให้กับคุณธนัญดา (มีตัวเป็น ๆ จริง ๆ แต่ไม่ใช่ชื่อนี้ขอรับ) เธอเป็นเพื่อนรักของกระผม และอีตอนที่กระผมไปเล่าให้เธอฟัง เรื่องที่กระผมเอาชีวิตเสี้ยวหนึ่งของเธอ มาสนทนากับท่านทั้งหลายเช่นนี้ เธอก็ได้บอกกับกระผมว่า แกเป็นบ้ารึเปล่า พจ ชีวิตงาม ๆ ของใครต่อใครเขาก็มีมากมาย ทำไมจะต้องเอาเรื่องติงต๊องของฉันไปลงด้วยเล่า กระผมก็เลยตอบเธอไปว่า ก็ใครมาติงต๊องให้ฉันเห็นจนอดไม่ได้ จนต้องมาขยายให้ใคร ๆ เขารู้ล่ะ... ส่วน ไอ้ป๊อด พอมันรู้เรื่อง มันพูดกับผมคำเดียวว่า แฮ่......... (ราวกับ พิทบูล เทอร์เรีย แน่ะขอรับ) จากคุณ : พจนารถ - [ 7 เม.ย. 48 17:21:06 A:61.91.79.86 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 พี่พจนารถค่ะ แล้วตอนนี้ไอ้คุณป๊อตทำงานอะไรหรือค่ะ จากคุณ : R double c - [ 28 เม.ย. 48 08:31:03 A:203.113.77.73 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 โธ่ ช่วยเล่ามาเยอะกว่าอนี้อีกได้ไหมค่ะ จากคุณ : R double c - [ 30 เม.ย. 48 07:16:28 A:203.113.77.68 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรียน คุณ R...cc (ประทานโทษ...คุณ R double c) ก่อนอื่น ต้องขอขอบพระคุณเป็นอันมาก ขอรับ ที่อุตส่าห์หาเรื่องนี้จนเจอ ทั้ง ๆ ที่กระผมเอาลงไว้ตั้งนานแล้วนะ ขอรับ ไอ้นายป๊อด ตอนนี้ เป็นอาจารย์อยู่ขอรับ ขออภัยที่ไม่สามารถบอกได้ ว่ามันอยู่ที่ไหน หวังว่าคงจะเข้าใจนะ ขอรับ ส่วนที่จะให้เล่ามา เยอะ กว่านี้อีก ก็ได้ขอรับ ตามต่อไปสิขอรับ มีอีก...อื้อ...เลยแหละคุณ... แถว ๆ นี้แหละ..... อย่าลืมมาคุยกันบ้างนะ...ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ - [ วันแรงงาน 17:01:05 A:61.91.79.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 จะไม่เขียนในกระทู้นี้เหรอคะ ปล. ขอโทษที่เพิ่งตอบ เพราะเพิ่งเปิดเน็ต วันนี้เองค่ะ จะเรียกว่า อาซีซี ก็ได้ค่ะ จากคุณ : R double c - [ 13 พ.ค. 48 10:30:36 A:203.113.77.73 X: ]