ความคิดเห็นที่ 1 ต่อ เซียร่าพยักหน้าหงึกทำท่าว่าเข้าใจ แต่ครั้นจะเอ่ยปากถามต่อ เสียงหวานใสก็แทรกดังเป็นภาษาไทยที่ค่อนข้างไม่ค่อยชัดนัก แต่ก็พอจับใจความได้ " เพราะงั้นนะซิคะ ประธานบริษัทอย่างฉัน ถึงต้องมาดูให้เห็นกับตา" ทั้งภูรินและเซียร่าหันไปมองที่มาของเสียงทันที นายหัวหน้าคนงานนั้นยิ้มแฉ่ง เมื่อเห็นเมเวอร์เดินเคียงคู่มากับพ่อเลี้ยงของไร่ ผิดกับเซียร่าที่ทำหน้าซังกะตายทันที หญิงสาวกรอกตาไปมา พลางบ่นอุบอิบๆ " มาทาดอร์ล่อวัวกระทิงมาแล้ว " บ่นแล้วก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เมื่อถูกอีตาหมีพูห์ หูผีจมูกมด ตาเหยี่ยวจับไต๋ได้ว่าเธอกำลังบ่นว่าอยู่ ชายหนุ่มขึงตาใส่คนมีศักดิ์เป็นน้องพลางก้าวยาวๆเดินไปหยุดยืนตรงหน้าเซียร่าก่อนจะถาม " เป็นไง ทำลายแปลงดอกไม้ราบเรียบไปหรือยัง " " ยังค่ะ ว่าจะเริ่มทำลายเร็วๆนี้ " ตอบพลางยักคิ้วให้อย่างท้าทาย จนคนถูกท้าทายนึกอยากบีบคอแม่ตัวดีนี่เหลือกำลัง ...นี่! จะไม่ยอมลดราวาศอกแม้แต่นิดเดียวเลยใช่มั้ยยัยตัวดี... ภวินทร์กัดฟันกรอดพลางเลื่อนตัวมายืนขนาบข้างเซียร่าพลางส่งเสียงกระซิบอาฆาต “ อย่าแผลงฤทธิ์ให้มากนักนะ ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน ” แต่แทนที่คุณลูกสาวมาเฟียตัวยุ่งจะกลัว กลับแหงนหน้ามองคนพูดพลางส่งยิ้มหวานกวนประสาท ถามด้วยคำถามที่ออกจะใสซื่อจนน่ากลัว “ แล้วอย่างนี้เรียกว่าเตือนแล้วใช่มั้ยคะ” ถามพลางยิ้มเยาะนิดๆ “..เซียร่าจะพยายามจำนะคะ พอดีภาษาไทยไม่แตกฉานนะค่ะ ” คำพูดของเธอทำให้หมีพูห์ตัวร้ายแทบจะควันออกหู ยัยนี่จงใจกวนประสาทเขาชัดๆ! ทั้งสองคนสบตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร เซียร่าก็เองก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้เขาเลยแม้แต่น้อย ภวินทร์เองก็ไม่ยอมเธอเลย เขาเกือบจะลืมไปแล้วด้วยว่า ยังไงซะเซียร่าก็ยังขึ้นชื่อว่าเป็น “น้อง” ถึงจะเป็นลูกสาวของเพื่อนพ่อก็เหอะ โดยที่ไม่มีใครทันสังเกต เมเวอร์ลีนก็ทำทีเดินดูต้นไม้อย่างสนใจ ก่อนจะก้มลงมองที่รดน้ำต้นไม้ที่วางอยู่อย่างสนใจ ซึ่งเข้าใจว่าคนงานคงวางทิ้งไว้เพื่อเตรียมจะรดน้ำต้นไม้ ร่างสูงโปร่งโค้งตัวลงนิดหนึ่ง หันหลังให้ภวินทร์และเซียร่า จากทิศทางที่เธอยืนอยู่ ถ้าสองคนนั้นมองมาจะเห็นเพียงแค่เธอยืนบังที่รดน้ำต้นไม้เอาไว้ ทำทีเป็นจับกำไลข้อมือให้เข้าที่ แต่โดยที่ไม่มีใครสักเกต วัตถุโปรงใสเป็นแท่งยาวกลมๆภายในแท่งบรรจุไปด้วยน้ำสีใสก็ถูกดึงออกมาจากำไลสีแดง ขนาดความยาวของมันเมื่อพันรอบแล้วก็พอดีกับกำไลรอบข้อมือของเธอ เมเวอร์ลีนใช้ปลายนิ้วดีดตัวฝาบรรจุภัณฑ์ชิ้นนั้น พลางเทนาใสแจ๋วลงปากกระบอกที่รดน้ำต้นไม้อย่างจงใจ ก่อนจะยืดตัวตรงตามเดิม ใบหน้าสวยผินมองไปโดยรอบ พอดีกับที่คนงานชายคนหนึ่งเดินตรงมายังเธอ “ ขอโทษครับที่วางเกะเกะ..ผมจะเอาไปรดน้ำเดี๋ยวนี้ละครับ ” พูดไปแล้วก็ชี้บุ้ยบ้ายไปที่ถังน้ำ เพราะคิดว่าสาวยสวยแหม่มจ๋าจะฟังภาษาไทยไม่ออก แต่ผิดคาด.. ประธานสาวสวยแห่งบริษัทส่งยิ้มหวานให้พลางบอก “ ฉันฟังภาษาไทย และพูดไทยได้นิดหน่อย.. ” หญิงสาวบอกแล้วก็เบี่ยงตัวหลบให้คนงานก่อนจะหมุนกายเดินกลับมาหาภวินทร์ที่ยืนอยู่ข้างๆเซียร่า เอ่ยเป็นภาษาอังกฤษด้วยน้ำเสียงหวานใสกับพ่อเลี้ยงหนุ่มตามที่ตัวเองเคยชิน “ แดดชักจะแรงขึ้นแล้ว..พอดีฉันยังปรับตัวกับเวลาและอากาศที่นี่ไม่ค่อยได้นะค่ะ” ส่งยิ้มประจบนิดๆ ตามนิสัยผู้หญิงมีมารยา “ ถ้ายังไงก็อยากจะขอพักสักนิด แล้วตอนบ่ายๆค่อยตรวจสอบขั้นตอนการผลิตอีกรอบ จะได้มั้ย?” ภวินทร์ฟังแล้วก็ให้หน้าเสียไปนิดๆ เขาลืมไปสนิทว่าเธอคงยังไม่ชินกับเวลาและอากาศในเมืองไทย ผิดกับเซียร่าที่ได้ยินคำพูดของเมเวอร์ลีนเต็มสองรู้หูแล้วก็พาลขวางทันที ด้วยอาการแกล้งออเซาะเล่น “ โอ้ย..เวียนหัวจังเลย ” ทำท่าโงนเงน น่ากลัวจะเป็นลมล้มพับจะแย่ แต่ชายหนุ่มเจ้าของไร่ไม่หลงกลเธอง่ายๆหรอก ไม่มีทาง!! ใบหน้าคมเข้มตอนนี้มีริ้วรอยของการจะอาละวาดอยู่กรายๆ คิ้วเข้มขมวดมุน ดวงตาสีดำวาววับขึ้นอย่างไม่พอใจที่เซียร่าทำตัวกระทบกระแทกกับแขกระดบVIPของไร่ ริมฝีปากได้รูปเม้มสนิทก่อนจะขยับเอ่ยรอดไรฟันออกมา “ อย่าหาเรื่องนะ ” คนถูกหาว่า “หาเรื่อง” ก็รีบหาเรื่องทันทีอย่างที่ถูกกล่าวหา “ โอ้ย เวียนหัว โลกมันหมุน แดดแรง..เซียร่าจะเป็นลมแล้วค่ะพี่วินขา ” แกล้งเอนเอียงทำท่าจะไปซบไหล่เจ้าของไร่หนุ่ม แต่รายนั้นกลับเบี่ยงตัวหนีเสียก่อนที่เธอจะได้ทันแอบอิงแนบชิดไหล่กว้างของเขาพลางดุเสียงเข้ม “ งานนี้เธอเจออีกกระทงแน่ ! ” พูดแล้วก็สาวเท้ายาวๆ เดินไปหาเมเวอร์ลีนก่อนจะเชื้อเชิญให้ประธานบริษัทสาวสวยเดินกลับไปที่รถกอล์ฟที่จอดอยู่ด้านหน้าของแปลงดอกไม้ “ ต้องขอโทษด้วยนะครับ..ผมลืมไปว่าคุณยังไม่ชินกับเวลาและอากาศที่นี่ เชิญครับ จะได้พักผ่อน” ท้ายเสียงนั้นเชื้อเชิญอย่างดี แถมด้วยเมเวอร์ลีนก็ยิ้มตอบราวกับจงใจทอดสะพาน ทั้งคู่หันหลังเดินจากไปพร้อมกัน ปล่อยให้ลูกสาวมาเฟียตัวแสบมองตามอย่างอดหมั่นไส้ไม่ได้ “ ชิ เชิญครับ แหวะ อีตาหมีพูห์เอ้ย!! ” และแล้วไม่กี่ชั่วโมงถัดมา ก็กิดเหตุที่ทำให้ทุกคนต้องวิ่งหัวหมุน เมื่อดอกไม้ในแปลงพากันแห้งเหี่ยวเฉาคอพับคออ่อน ทำท่าจะตายแหล่มิแหล่ คนงานจึงรีบไปบอกภวินทร์ให้มาดูสถานการณ์ แว้บแรกที่พ่อเลี้ยงหนุ่มเห็นสภาพต้นกุหลาบในแปลง เขาก็ตีหน้าขรึมจนคนงานต่างขยาด สภาพต้นไม้คอพับคออ่อนราวกับถูกสารเคมีหรืออะไรบางอย่างเข้าไป และบางอย่างนั้นก็ต้องเป็นสิ่งแปลกปลอมชนิดร้ายแรงพอที่จะทำให้ต้นไม้พวกนี้สลบทั้งเป็นได้ ชายหนุ่มตวัดสายตาคนงานที่ยืนเรียงแถวหน้ากระดานรอรับโทษ ก่อนจะส่งเสียงเข้มจัดถามออกมา “ ใครเป็นคนรดน้ำต้นไม้แปลงนี้เมื่อเช้า?! ” คนงานชายคนหนึ่งชูมือขวาขึ้นอย่างกล้าๆกลัวๆ “ ผมครับนาย ” ภวินทร์มองคนงานแล้วก็ประเมินในหลายๆอย่าง คนงานคนนี้ชื่อ เส็ง เป็นคนทำงานดี หนักเอาเบาสู้ ไม่เคยเกียจคร้าน แถมรักต้นไม้เป็นชีวิตจิตใจ ไม่มีเหตุจูงใจอะไรที่จะต้องทำความเสียหายให้กับไร่เลยแม้แต่น้อย “ ตอนรดน้ำต้นไม้ ตรวจสอบก่อนหรือเปล่าว่าหยิบถูกหรือผิดอัน ” ถามเสียงเครียด “ ผ..ผมมั่นใจว่าหยิบถูกแน่นอนครับ ” น้ำเสียงสั่นพร่า “ ไม่มีทางหยิบผิดแน่ๆครับนาย ผมสาบาน” ชายหนุ่มเจ้าของไร่ฟังแล้วก็ชักจะเห็นเค้าของความยุ่งยากมากรายๆ พอดีกับที่หมออัณณ์ที่ถูกเรียกตัวมาจากรีสอร์ดทเดินเข้ามาในแปลงดอกไม้พอดีพร้อมกับกระเป๋าสีดำใบใหญ่ “ ไงนายภวินทร์ เริ่มได้ความบ้างมั้ย? ” หมอหนุ่มเอ่ยถามอย่างรู้สถานการณ์ เพราะคนที่โทร.ไปตามเขามานั้น บอกเหตุการณ์ทั้งหมดให้เขาพอจะได้เข้าใจในเบื้องต้น “ ยังไม่แน่ใจเลยพี่หมอ ว่าจะให้พี่หมอช่วยอยู่ ” พูดพลางพยักเพยิดไปทางที่รดน้ำเจ้าปัญหา เท่านั้นแหละ นายหมอก็ไม่ถามอะไรมากมาย เดินไปหยุดยืนหน้าที่รดน้ำเจ้าปัญหา เปิดกระเป๋าหนังที่เตรียมมานั้น พลางหยิบถุงมือยางสีขาวมาใส่ก่อนจะจัดการใช้เครื่องมือดูดน้ำในนั้นมาใส่หลอดเก็บตัวอย่าง แล้วเดินไปที่แปลงต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาคอพับแล้วเก็บตัวอย่างดินใต้ลำต้นที่น่าสงสารนั้น “ เดี๋ยวจะส่งตัวอย่างเข้ากรุงเทพฯ ” พูดแล้วก็เดินกลับมาเก็บหลอดตัวอย่างของดินและน้ำลงในกระเป๋า พลางยกมือขึ้นดันแว่นเล็กน้อยตามที่ติดเป็นนิสัย “คิดว่าอีก3ถึง4 วันจะรู้ผลว่ามีสารอะไรปะปนในนี้หรือเปล่า” “ ฝากด้วยนะพี่หมอ..” น้ำเสียงไม่สู่ดีนัก จนคนโดนฝากหันมามองอย่างไม่แน่ใจ “ เป็นอะไรหรือเปล่านายภวินทร์” ถามพลางเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง “ หรือสงสัยใครเป็นพิเศษ? ” จากคุณ : ฟองฟาง - [ 4 เม.ย. 48 22:14:35 A:202.133.172.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต่อ ภวินทร์ถอนหายใจยาวเหมือนจะพยายามค้นหาคำตอบที่มีอยู่แต่ไม่สามารถจะรู้ซึ่งคำตอบนั้นได้ “ ยังไม่แน่ใจ..แต่..ภูรินบอกว่า สอนให้เซียร่ารดน้ำต้นไม้ ” นิ่งเงียบไปอึดใจก่อนจะเอ่ยต่อ “ บางทีนะ..อาจจะเป็นแม่ตัวดีนั้น ที่ชอบหาเรื่องให้คนอื่นทำเกินกว่าเหตุ!! ” แต่ทว่า หมออัณณ์ไม่เข้าข้างเหตุผลของพ่อเลี้ยงหนุ่มเลยแม้แต่นิดเดียว มันไม่น่าจะมีเหตุจูงใจอะไรให้เซียร่าทำพิเรนๆถึงขนาดเกิดความเสียหายขึ้นมากขนาดนี้ “ นายภวินทร์..อย่าเพิ่งด่วนสรุปซิ ” แย้งเสียงเรียบ “ ผมไม่รู้หรอกนะ ว่าคุณกับเซียร่า อาฆาตแค้นกันมาตั้งแต่เด็กเรื่องอะไร แต่อย่างน้อยคุณก็ต้องยุติธรรมกับเธอบ้าง ” อ่า..ใช่ ยุติธรรม.. เขาต้องให้แน่ “ถ้าเธอไม่ผิดจริงอย่างที่เป็น” แต่ภวินทร์ทำไปคนละอย่างกับที่หมอหนุ่มตั้งใจจะบอกเป็นนัยๆ พ่อเลี้ยงหนุ่มกลับเอาตัวเซียร่ามาสอบปากคำที่ห้องหนังสือ แต่พูดกันได้ไม่เท่าไหร่ก็ทะเลาะกันอีกจนได้ ด้วยว่าเซียร่าคิดว่าพี่วินนี่กล่าวหาเธอ และโยนความผิดเรื่องนี้ให้เธอเต็มๆ ลูกสาวมาเฟียถลันตัววิ่งออกจากห้องหนังสือขึ้นไปชั้นบนของตัวบ้านตรงเข้าห้องนอนตัวเอง โดยที่ไม่เห็นเลยแม้แต่น้อยว่า ในหลืบมุมด้านหลังต้นไม้ปลอมหน้าห้องหนังสือนั้น ใครคนหนึ่งกำลังยืนยิ้มเยาะด้วยความสะใจ “ นี่แค่เพิ่งเริ่มเท่านั้นเอง..อย่าเพิ่งฆ่ากันตายเร็วก่อนที่เรื่องสนุกๆจะตามมาซิ หึๆๆ ” และเย็นวันนั้นเซียร่าก็ไม่ลงมาทานข้าวเย็นพร้อมกับคนอื่น คำหล้าขึ้นไปตามก็ไม่ยอมลงมา แต่พอแม่บ้านวัยกลางคนจะยกอาหารขึ้นไปให้ ภวินทร์กลับสั่ง “ ไม่ต้องยกขึ้นไป..ถ้าไม่ลงมาเองก็ปล่อยให้อดซะให้เข็ด ” ตกดึกเซียร่าเลยได้แต่นอนบิดตัวไปมาด้วยความหิวและทิฐิมานะที่อยากจะเอาชนะภวินทร์ ************ [b]อเมริกา 11.00 AM[/b] ร่างสูงโปร่งในชุดสูทสตรีสีฟ้าอ่อนนั่งกอดอกพิงพนักเก้าอี้อย่างเหนื่อยอ่อน หญิงสาวเพิ่งประชุมเสร็จในช่วงเช้า แล้วนี่ตกบ่ายก็ต้องเข้าประชุมอีก แถมต้องพบลูกค้าอีก ชีวิตเธอมีแต่งานและงาน และ..แค่นี้จริงๆ ประธานบริษัทสาว ผู้สืบทอดมรดกบริษัทมาเวลของอธิศนันท์ อัล มาเวลถึงกับถอนหายใจเฮือกแล้วเฮือกเล่าพลางหมุนเก้าอี้ตัวใหญ่ให้หันไปทางหน้าต่างใสที่มองออกไปเห็นบรรยากาศภายนอกได้อย่างดี ใบหน้าสวยตอนนี้เริ่มอ่อนระโหย เมื่อคิดถึงงานและงานที่จะตามมาอีกสำหรับวันนี้ ดวงตาดำกลมโตส่อแววรั้นเหมือนกับเซียร่า กำลังทอดมองออกไปนอกหน้าต่างอาคารที่ตัวเองนั่งอยู่ พลันแล้วความคิดหนึ่งก็วูบเข้ามาในหัว ..ทีเซียร่ายังหนีได้..แล้วทำไมคนอย่าง นาน่า สุธาวี จะหนีบ้างไม่ได้ หญิงสาวหมุนเก้าอี้กลับเข้าหาโต๊ะทำงานตามเดิม ก่อนจะเอื้อมมือไปกดอินเตอร์คอม “ เอรี่..เข้ามานี่หน่อยซิ ” “ ค่ะ..คุณนาน่า ” และเพียงครู่เดียว คนโดนเรียกเข้ามาก็มาหยุดยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่ของประธานบริษัทสาว เธอเป็นคนที่ค่อนข้างบอบบางและตัวเล็กมากกว่านายสาว สวมชุดสูทสตรีสีน้ำเงินเข้ม ใบหน้าอ่อนเยาว์คาดเดาอายุได้ก็คงไม่เกิน23 คิ้วโก่งเรียวยาวขับนัยน์ตาสีดำสนิทให้ดูโดดเด่น จมูกโด่งเชิดรั้นส่อแววว่าได้มาจากพ่อแม่แน่นอน ในมือถือPDA เตรียมบันทึกตารางเวลาตามที่เคยชิน “ คุณนาน่าจะให้จดอะไรบ้างคะ หรืออยากทราบตารางเวลานัดคะ?” ปากถามมือจิ้มปากกาเตรียมบันทึก แต่ปรากฏว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่เคยเป็น แทนที่นาน่าจะสั่งหรือว่าถามอย่างเคย กลับกลายเป็นว่า “ เอรี่..จองตั๋วเครื่องบินไปเมืองไทยให้หน่อย ฉันจะไปเมืองไทย ” เท่านั้นแหละ PDA ที่ถืออยู่ก็แทบจะหลุดมือลงไปอยู่ที่พื้นเบื้องหน้า ถ้าไม่เกิดว่าเจ้าตัวยังมีสติดีพอที่จะไม่ทำมันร่วงหล่นลงไป มือและสมองอาจจะประสานสัมพันธ์กันดี แต่ทว่าสมองด้านหนึ่งเริ่มชาดิกขึ้นมาด้วยความตงิดในหัวใจและหวั่นๆว่า ลูกสาวคนโตของมาเฟียเก๋า อาจจะทำอะไรเกินความคาดหมายเหมือนคนน้องก็ได้ “ เอ่อ..คุณนาน่าคะ..จะไปได้ยังไงละคะ งานรออีกตั้งเยอะนะคะ ” สุธาวีหรือนาน่าส่งยิ้มบางๆให้ ก่อนทำหน้าใสซื่อแบบที่เจ้าตัวเคยทำอย่างอยู่ในอาการหลุดโลกจากงานเยอะ “ ทำไมจะไปไม่ได้ละ คนอย่างนาน่า พี่สาวของเซียร่า..ก็คงใช้วิธีที่ไม่ต่างกันมากหรอกน๊า ” เลขาสาวประจำตัวประธานบริษัทสาว พ่วงด้วยตำแหน่งลูกสาวของบอร์ดี้การ์ดมาเฟียอย่างศุภวัตรถึงกับอ้าปากค้าง ไม่ต้องให้เอ่ยซ้ำสองก็พอจะรู้ว่าไอ้ความหมายที่ว่านั้นคืออะไร ถ้าไม่ใช่ “ อย่าบอกนะคะ ว่าคุณนาน่าจะหนีงาน ไปหาคุณเซียร่า!! ” ร้องเสียงหลง แต่คนที่ทำให้คนอื่นตกใจ กลับไม่มีทีท่าตกใจด้วยเลยแม้แต่น้อย ซ้ำร้ายยังรู้สึกถึงความมีชีวิตชีวา นอกจากอยู่กับกองงานเป็นไหนๆ “ ก็ไม่อยากบอกหรอกนะ แต่แดดดี้สอนมาว่า คนเราถ้าจะเป็นนายคนต้องห้ามโกหก..” เลิกคิ้วนิดๆก่อนจะแกล้งถาม “ หรือว่า คุณพ่อบอร์ดี้การ์ดไม่ได้สอนเรื่องนี่ละเอ่ย.. คุณเอรี่ ..ไอยรินทร์ ” ท้ายเสียงนั้นหัวเราะอย่างมีชัย เมื่อเลขาสาวน้อยที่เธอรักเหมือนน้องสาว เริ่มจนแต้มกับอาการรวนการทำงานของเธอ งานนี่ละยุ่งแน่! สองพี่น้องสาวสวย ลูกสาวอธิศนันท์ อัล มาเวล ปรากฎตัวขึ้นพร้อมกัน เฮ้อ! คิดแล้วสงสารคนที่ไร่ธาร-ตะวัน จัง โปรดติดตามตอนต่อไป ขอบคุณคำติชมทุกคำเช่นเคยจ้า จะพยายามไม่หลงลืมที่จะไม่มาส่ง กลวงประจำพักนี้ แก้แต่ต้นฉบับ จากคุณ : ฟองฟาง - [ 4 เม.ย. 48 22:18:52 A:202.133.172.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 งานนี้ ต้องขอสอง 555 จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 5 เม.ย. 48 02:16:31 A:202.133.176.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ^^ Wait 4 the next chapter ka. จากคุณ : Reader - [ 5 เม.ย. 48 03:57:39 A:67.183.137.32 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 รีบมาเร็วๆๆๆน๊ะ อยากอ่านต่อแล้วหล่ะ จากคุณ : liro - [ 5 เม.ย. 48 12:26:55 A:210.86.128.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาลงชื่อไว้  ขอไปอ่านก่อนนะฮับ จากคุณ : an_an_ant - [ 5 เม.ย. 48 12:41:47 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตามมาอ่านคับ จากคุณ : miew2000 - [ 5 เม.ย. 48 15:00:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฮุๆๆนาน่ามาช่วยป่วนอีกคนแล้ว จากคุณ : รียา - [ 5 เม.ย. 48 23:16:32 A:203.172.104.193 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ท่าจะยุ่งขึ้นไปอีก จากคุณ : scottie - [ วันจักรี 20:56:29 ]