“ ชะอม ชะอม ตื่นรึยังลูก “ เสียงตะโกนพร้อมรัวมือเคาะประตูของหญิงวัยกลางคน ทำให้ประตูห้องข้าง ๆ เปิดออกแทน ชายหนุ่มในชุดนอน ผมเผ้ายุ่งเหยิงโผล่หน้าออกมา

“ อะไรกันครับแม่ เคาะประตูดังลั่นบ้านแต่เช้า “ คนถามพูดไปหาวไป

“ ก็ยัยชะอมสิ ไม่รู้ตื่นหรือยัง ตัวเองนัดกับหนูนิดไปลองชุดแท้ ๆ แต่ดันตื่นสาย ขายหน้าจริง ๆ “

“ เอ๊ะ ชะอมเข้ามายืมรถผมขับไปไร่แต่เช้าแล้วนี่ครับแม่ “

“ จริงหรือตาเอม เอ๊ะ ! เด็กคนนี้นี่ยังไง แล้วที่นัดหนูนิดกับร้านเสื้อหละ อ้าว! เราก็หยุดหาวได้แล้วจ๊ะ ไปอาบน้ำอาบท่าได้แล้ว เอมต้องพาน้องกับหนูนิดไปลองชุดแฟชั่นโชว์คืนนี้ไม่ใช่หรือจ๊ะ แม่ให้เวลา 10 นาทีนะ เร็ว ๆ อย่าช้าหละ “ คุณฉัตรแก้วพูดแล้วก็ลงบันไดไป จึงไม่ได้เห็นสีหน้าเมื่อย ๆ ของลูกชาย




ขณะที่เอมหรือชะเอม ธารินทร์ไกร ลูกชายเจ้าของไร่ธารินทร์ไกรลงจากบันไดก็ได้ยินเสียงรถยนต์มาจอดหน้าบ้าน พร้อมเสียงใสที่ตะโกนบอกหัวหน้าคนงานที่ตามมากับรถด้วย

“ ลุงแจ้งคะ ชะอมวานลุงช่วยยกเจ้าโรส ซีลี่ เข้าไปในห้องทดลองของชะอมด้วยนะคะ “

โรส ซีลี่ที่กำลังถูกยกหลังจากที่ลุงแจ้งหันมาทักทายเขาแล้วนั้น คือกุหลาบสีเหลืองเข้มดอกใหญ่ ส่งกลิ่นหอมอวลใจ อยู่ในถุงเพาะสีดำ

“ พันธุ์กุหลาบใหม่หรือชะอม “ เขาถามเสียงแปลกใจ

“ จะว่างั้นก็ได้ ชะอมเพิ่งผสมพันธุ์มันได้เมื่ออาทิตย์ก่อนตอนที่พี่เอมไปอบรมวิธีเพาะพันธุ์กุหลาบกับพ่อน่ะ ก็เลยให้ลุงแจ้งแกลองเอาไปปลูกดู แต่ลุงแจ้งบอกว่ามันออกดอกช้า ชะอมเลยจะเอามาลองผสมใหม่น่ะค่ะ “
โรส ซีลี่ เป็นหนึ่งในกุหลาบที่เกิดจากการผสมพันธุ์ หาข้อบกพร่องของแต่ละสายพันธุ์ แล้วนำไปปรับปรุง ซึ่งเป็นงานอดิเรกของชะอม ซึ่งงานอดิเรกนี้ทำรายได้เข้าไร่ธารินทร์ไกรได้จำนวนมาก เพราะกุหลาบหลายพันธุ์ของชะอมเกิดจากการผสมพันธุ์ ปรับปรุงพันธุ์ให้ดอกที่ทั้งใหญ่และแข็งแรงกว่ากุหลาบธรรมดามาก ทำให้ทุกอาทิตย์จะมีพ่อค้าจากปากคลองตลาดและจากที่อื่นๆ มาซื้อกุหลาบถึงที่ไม่เคยขาด ด้วยเหตุนี้ชะอม ธารินทร์ไกร จึงขออนุญาติสร้างห้องทดลองหรือห้องเพาะพันธุ์ขึ้นในบ้านซะเลย ซึ่งทั้งพ่อชัยวัฒน์ แม่ฉัตรแก้ว รวมถึงตัวชะเอมก็เห็นดีด้วย

“ นี่ เราลืมหรือเปล่า วันนี้ทางร้านเสื้อเขานัดเรากับหนูนิดไปลองชุดแฟชั่นโชว์เมืองเหนือไม่ใช่เหรอ “

“ ตายแล้ว ชะอมลืมสนิทเลย โอ็ย! นี่มันกี่โมงแล้วพี่เอม “

“ อีกห้านาที แปดโมงเช้า ทางร้านนัดไว้กี่โมงหละ “ ชะเอมได้เสียงกรี๊ดและเสียงฝีเท้าที่วิ่งขึ้นบ้านแทนคำตอบ




กว่าจะมาถึงร้านที่นัดไว้ ก็เลยเวลาไปเกือบครึ่งชั่งโมงแล้ว ชะอมและนิศา รีบวิ่งเข้าร้านทันทีที่จอดรถ ขณะที่ชะเอมจัดการล็อครถเรียบร้อยจึงเดินตามไป และพอเข้าไปในตัวร้านเขาก็อยากเดินออกทันทีเหมือนกัน เพราะสภาพชุลมุลของนางแบบที่ต้องเดินแแบบคืนนี้หลายสิบคนที่ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดเอะอะ เจ้าของร้านคือเจ๊ตุ๊กกำลังถูกรุมด้วยนางแบบกลุ่มใหญ่และผู้ช่วยคนอื่นๆซึ่งแทบจะเดินชนกันเพื่อดูแลและแก้ไขข้อผิดพลาดให้เสื้อผ้าของบรรดานางแบบ ร้านนี้มีชื่อเสียงที่สุดในจังหวัดแต่เนื้อที่ร้านไม่กว้างมาก ยิ่งคนจำนวนมากอัดกันเข้าไป ยิ่งดูแคบไปถนัดตา

“ อ้าว หวัดดีจ๊ะ น้องเอม หนูชะอมลองชุดอยู่ทางโน้นจ๊ะ “ เจ๊ตุ๊กเจ้าของร้านตัดเสื้อเอื้องดอยรับไหว้เขา หลังจากที่หันมาหยิบเข็มหมุดด้านหลัง จึงเห็นเขายืนงงอยู่หน้าประตูร้านพอดี พร้อมชี้มือไปทางด้านหลังของร้าน
ชะเอมจึงเดินฝ่ากลุ่มสาวๆ มาคอยน้องสาวและเพื่อนน้องสาวที่พื้นที่ว่างหน้าห้องลองชุดที่จัดเป็นแถว เนื่องจากสาวๆส่วนใหญ่พากันเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้ว บางคนชุดไม่เรียบร้อยก็ให้ช่างแก้อยู่หน้าร้าน แถวหน้าห้องลองเสื้อจึงค่อนข้างว่างกว่าส่วนอื่น

ประตูเปิดออกมา ชะอมในชุดเกาะอกสีฟ้าอ่อน กระโปรงยาวละพื้น มีเข็มขัดเงินเส้นเล็กๆ ห้อยทิ้งชายก้าวออกมาพร้อมพูดเสียงสดใส

“ สวยมั้ยคะ พี่เอม “

“ ก็พอพาไปวัดไปวาได้ อ๊ะ ๆ อย่าเพิ่งยิ้มรื่นพี่หมายถึงไปต้องไปตอนตีสามนะ “ พี่ชายรีบขัดคอหลังเมื่อเห็นน้องสาวยิ้มแฉ่งในประโยคแรก และผลที่ได้จากการพูดล้อเล่นพลางหัวเราะไปพลางคือโดนหมัดของชะอมชกเข้าที่แขนพร้อมพูดเสียงงอนๆ

“ นี่ก็พยายามสุดขีดแล้วนะ ถ้าจะให้ดีกว่านี้ชะอมคงต้องตายแล้วเกิดใหม่ล่ะมั้ง “

“ แล้วถ้าตายแล้วเกิดใหม่ดันเหมือนเดิม หรือแย่กว่าเดิมไม่แย่หนักหรือ พี่ว่าเราปลงดีกว่า ดูอย่างพ่อแม่ แล้วก็พี่ยังปลงในหน้าตาของเธอได้เลย “
คราวนี้ชะเอมต้องรับมือกับกำปั้นของน้องสาวที่ส่งมาไม่ยั้ง จริงๆแล้วชะอมจัดเป็นคนสวยคนนึงทีเดียว หน้าเรียวรูปไข่ ตานิด จมูกหน่อย กับปากโค้งหยักได้รูป ผิวขาวเนียนอย่างคนเหนือ เล่นเอาหนุ่มๆในเมืองนี้หลงกันมานักต่อนักแล้วส่วนตัวชะอมเองก็หลงเหมือนกันแต่หลงอยู่แต่กับกุหลาบอย่างเดียว ความรักของน้องสาวที่เขารู้ครั้งหลังสุดขณะที่เธอเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้ายเมื่อหลายปีมาแล้วนั้นรู้สึกเธอจะโดนไอ้หนุ่มตัวดีหักอกหรือนอกใจอะไรนี่ล่ะ ตอนนั้นเขายังอยากไปตั๊นหน้ามันเหลือเกินที่ทำให้น้องสาวเขาร้องไห้ตาแดงก่ำอยู่เป็นนาน ถ้าไม่ถูกชะอมรั้งไว้เสียก่อน น้องบอกเขาว่ามันเป็นอดีตไปแล้ว แต่เรื่องนี้ก็มีข้อดีคือชะอมยอมตามเขากลับมาทำงานที่ไร่ทันทีที่เรียนจบแทนที่จะไปทำงานที่ศูนย์วิจัยพันธุ์พืชในกรุงเทพ
ประตูอีกห้องเปิดออกมาเหมือนระฆังพักยกก็ว่าได้ เพราะชะอมหยุดใช้กำลังทำร้ายร่างกายพี่ชายทันที แต่หันไปมองเพื่อนสาวที่เพิ่งออกมา

“ โทษทีที่ช้าจ๊ะ ตะขอมันเกี่ยวขอบผ้าอยู่น่ะ “ นิศาตอบพลางหมุนตัวตามแรงมือของชะอม เธออยู่ในชุดสีขาวมีลายดอกไม้เล็กๆสีชมพู เข้าชุดกับผ้าคาดเอวสีชมพูเข้ม

“ สวยมากจ๊ะนิด เนอะ พี่เอมเนอะ “ ประโยคหลังหันไปถามพี่ชายที่ยืนข้างๆ

“ น่ารักมากครับนิด “ ชะเอมชมพร้อมยิ้มบางๆให้
หลังคำชมของชะเอม ชะอมรู้สึกไปเองหรือหรือเปล่านะว่านิศาหน้าแดงขึ้นทันทีแล้วหญิงสาวก็รีบพูดตะกุกตะกักออกมา

“ เอ้อ ชะอม นิดชวนเพื่อนที่คณะมาดูงานแฟชั่นโชว์คืนนี้ด่วยนะจ๊ะ “

“ เพื่อนในคณะเหรอ “ ชะอมถามอย่างแปลกใจ

“ ใช่จ๊ะ เพื่อนๆนัดกันมาเที่ยวลำปางพอดี ตอนนี้พักอยู่ที่รีสอร์ตอำเภอใกล้ๆนี้ล่ะ นิดก็เลยชวนมาเที่ยวน่ะจ๊ะ

“ แต่คงไม่มาครบทุกคนหรอกเนอะ พวกผู้ชายคงไม่มาหรอก พวกนั้นตอนเรียนชวนไปเที่ยวไหนก็ทำเหนียมไม่ไป ชะอมภาวนาให้ตำตอบของนิศาคือ
อือ มาไม่ครบหรอกจ๊ะ พวกผู้ชายไม่มา
แต่คำตอบที่ได้คือ

“ ครบทั้งคณะจ๊ะ ทุกคนพอรู้ก็เลยมากันหมด “
ครบเหรอ เพื่อนมาครบทุกคน อย่างนั้นเขาคนนั้นก็ต้องมาด้วยน่ะสิ คนที่เธออุตส่าห์หนีทาอยู่ถึงเมองเหนือ เพื่อหวังว่าจะไม่ต้องเจอกัน ไม่ต้องติดต่อ ไม่ต้องได้ยินข่าวคราว (คาว) อีกตลอดไป แล้วนี่อยู่ๆเขาก็มา เขาจะมาให้ความทรงจำที่เจ็บปวดของแผลเก่าในหัวใจเจ็บมาอีกหรือไงนะ
ไม่ ไม่หรอก เธอบอกตัวเองมันเป็นความทรงจำไปแล้วนี่หน่า แม้เขาจะมาหรือไม่มันก็ไม่มีผลกระทบต่อเธออีกแล้วนี่ เธอย้ำกับตัวเองอีกครั้งแต่ทำไมถึงรู้สึกว่าหนองในหัวใจเริ่มปะทุยังไงไม่รู้ ทั้งที่เธอคิดว่าเธอจัดการกับบาดแผลเรียบร้อยแล้วแต่ เอ๊ะ มันเริ่มเจ๊บๆขึ้นมาแล้วหละ แย่แล้วววววว และคงมัวแต่ทั้งบอกทั้งย้ำกับตัวเองมากไปหน่อย มารู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อมืออบอุ่นของพี่ชายมาแตะพร้อมถามเสียงอ่อนโยน

“ เป็นอะไรชะอม แข็งเป็นหิน แถมหน้าซีดเชียว “
ยังไม่ทันหาคำตอบดีๆกับคำถามของพี่ชาย เธอก็พูดโพล่งออกไปตามความคิดว่า

“ หนองในหัวใจปะทุค่า “
แล้วปฎิกิริยาที่ได้ตามมาหลังคำตอบแบบไม่คาดฝันของเธอคือ อาการอ้าปากน้อยๆของพี่ชาย กับอาการหันหน้ามามอง ขณะที่ตะขอเสื้อชุดตรงไหนซักแห่งหลุดอยู่ในมือของเพื่อนสาวซึ่งคงเกิดจากการดึงแรงไปหน่อย หลังฟังคำตอบของเธอ แต่อาการที่ทั้งพี่ทั่งเพื่อนเป็นเหมือนกันคือ ดวงตาที่เบิ่งกว้างขึ้นเล็กน้อยที่ยัดเครื่องหมายคำถามอันโตเข้าไว้ต่างหาก

“ อะไรนะ ยัยชะอม “ ชะเอมเพิ่งหาลิ้นเจอ

“ เปล่าค่ะ ชะอมเปลี่ยนเสื้อกลับก่อนนะ “ เธอตอบพร้อมวิ่งหายเข้าไปในห้องลองเสื้ออีกครั้ง พลางคิด

“ แค่นี้ก็แย่แล้ว ฉันจะไม่ตอบคำถามที่แย่ๆนั้นแน่นอน “

และขณะที่จะสวมเสื้อกลับเป็นชุกเดิม ความคิดใหม่ก็เกิดขึ้น

“ คืนนี้นายห้ามมาเด็ดขาดนะนายต้น “