ความคิดเห็นที่ 1 “สวัสดีค่ะ คุณ อ้อ . ผู้การฯ ก็มาด้วยไม่ได้เจอเสียหลายอาทิตย์นะคะ” เสียงมารดาเธอนั่นเองที่เป็นเสียงสวรรค์มาขัดตาทัพทำให้สายตาดุ ๆ ละจากใบหน้าเขาไปได้ ก่อนจะเดินตามมารดาของเพื่อนสาวไปยังโรงหน้าวัว เฟริกถอนหายใจเฮือกยาวเหยียด ก่อนจะเอามืออุดปากตัวเองไม่ทันเพราะเท้าเล็ก ๆ แต่โคตรจะหนักของเพื่อนสาวกระทืบมาบนหน้าเท้าอย่างเต็มแรง “แกนี่ไม่ให้ความร่วมมือกันเลยนะ เสียแรงทีอุตส่าห์เล่าให้ฟัง” แม่เพื่อนสาวที่ดูทีท่าว่าจะไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองผิดพูดจ้อย ๆ โดยไม่สนใจว่าแม่เพื่อนหนุ่มจะทำหน้าเจ็บจนแทบจะร้องเจี๊ยก หากไม่มีมือของตัวเองมาอุดไว้ และไม่กลัวว่า คนที่กำลังเดินไปจะหันกลับมา “มาทำไมว้า ” เจ้าตัวบ่นกับตัวเองแต่ก็เดินตามหลังไปต้อย ๆ “ร้อย ไอ้ร้อย ไอ้ห้าร้อย” เฟริกที่คลายความเจ็บเรียก เธอหันมามองก่อนจะเลิกคิ้วถามด้วยสีหน้ากวน ๆ ตามประสา “มีไร เกย์เฒ่า” “ต๊ายยยยย .หล่อนนนนน” เท่านั้นแหละ แล้วเจ้าตัวก็เดินจากไปทิ้งให้คนที่ถูกเรียกว่า เกย์เฒ่ายืนเต้นแร้งเต้นกาอยู่คนเดียว “แม่คะ ร้อยจะเข้าสวนองุ่นนะ” อยู่ ๆ ทันทีที่เธอเดินตามมาทันคนกลุ่มหน้า หญิงสาวก็เอ่ยปากบอกทั้ง ๆ ที่วันนี้เธอสั่งคนงานหยุดแต่งกิ่ง แต่อยากไปให้พ้น ๆ สายตาดุ ๆ รู้ทันคู่นั้น “อ้าว ร้อยสั่งให้คนงานหยุดที่ลูก” คนเป็นมารดาไม่ได้รับมุกเลย หญิงสาวส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนตอบกลับไปว่า “ร้อยสั่งให้ริดใบไว้ จะไปดูสักหน่อยว่าทำทิ้งไว้แค่ไหน” เธอบอกก่อนจะเดินฉับ ๆ ไปที่ไอ้แก่คันโปรด แต่ดูเหมือนว่า ทันทีที่จะสตาร์ทรถ ประตูด้านคนนั่งก็เปิดแล้วขายาว ๆ ก็ก้าวเข้ามานั่งหน้าไม่รู้ไม่ชี้ข้าง ๆ “มาทำไม ไป๊ ” เธอไล่เขาทันที แต่สายตาดุ ๆ แค่เหลือบมามอง “นี่ผู้การฯ ไม่ได้เชิญลงไปเลย” เธอออกปากไล่ดื้อ ๆ “ร้อย ไปด้วย” คราวนี้คนมาช่วยชีวิตกลับกลายเป็นแม่เพื่อนหนุ่มหัวใจสาวนั่นเอง ซึ่งไม่ได้มองตาม้าตาเรือทำให้ดวงตาดุ ๆ ตวัดมอง แต่เจ้าตัวดูจะไม่รู้สึกเท่าไร แต่คนที่ถอนใจโล่งอกกลับกลายเป็นแม่สาวคนขับรถไปเสียนี่ “ขึ้นมาดิ” เธอตอบรับง่าย ๆ แต่ดูน่าขัดลูกตาที่สุดในสายตาของคนข้าง ๆ เสียงกระแอมเบา ๆ ดึงรอยยิ้มที่ค้างอยู่บนฝีปากให้หันมามองก่อนจะเอ่ยปากยั่วเสียงหวานเสียอีก “เฟริกคะ ร้อยอยากทานสเต็กจัง เย็นนี้ทำให้กินหน่อยสิคะ” เสียงหวาน ๆ นั้นทำให้ขนทั่วทั้งตัวของเพื่อนหนุ่มหัวใจสาวลุกพรึ่บ แต่ถ้าไม่รวมมือกะยัยแสบตอนนี้สงสัยวันนี้เขาคงต้องกินกาแฟต่างข้าวทั้งสามมื้อและทั้งอาทิตย์ที่อยู่ก็เป็นได้แค่คิดก็สยองจะแย่แล้ว แล้วมันจะรับประทานได้ไง ก็ในเมื่อแค่ผัดผัก ไอ้เพื่อนตัวแสบยังว่ารสเหมือนน้ำล้างพระบาทเลย แต่ตอนนี้ที่ทำได้ก็แค่ พยักหน้างึกงักส่งเดชไปเท่านั้น “จะไปสวนองุ่นไม่ใช่เหรอ” ชายหนุ่มผู้เต็มใจขึ้นมารถมาเอ่ยปากถามเสียงเรียบ การตอบรับคือการกระชากไอ้แก่คนเก่งออกอย่างแรง มีผลทำให้ผู้การหนุ่มมาดเฉียบแทบจะเอาหัวตัวเองไปโขกกระจกหน้ารถ แถมแม่ตัวดียังแอบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่ได้แกล้งเสียอีก “เออร้อย วันนี้ไอ้บาสโทรมา บอกว่าอีกสองสามวันจะตามลงมาฉลองให้แกอ่ะ” เฟริกเอ่ยปากบอก ซึ่งเสียงและกิริยาอาการเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่นนั้น ถ้าใครดูเพียงผิวเผินก็จะคิดว่า ชายหนุ่มคนนี้แมนชะมัด แต่ อย่าให้เพื่อนอย่างหล่อนเจียรไนเลยจะดีกว่า แล้วยิ่งตอนนี้แล้วละก็ เก็บอุบไว้จะดีที่สุด เธอหัวเราะอยู่ในใจ “ฉลองอะไร” “อ้าว ก็ฉลองให้เจ้าสาวไงวะ ทำลืม” เฟริกพูด และคนที่ดูเหมือนกำลังตะแคงหูฟังก็ รู้สึกสะดุดหูจนต้องหันมามองคนพูด พร้อม ๆ กับคนฟัง “เออ ว่าจะชวนไปเลือกของชำร่วยอยู่เชียวลงมาก็ดี ดูท่าทางพี่หินคงไม่ว่าง ชวนไอ้บาสนี่แหละดีสุด เผื่ออาการมันจะดีขึ้น เกิดอยากแต่งงานขึ้นมาบ้าง” เธอเอ่ยถึงชื่อใครสักคนที่เขาไม่รู้จัก และก็ทำให้หัวใจชายหนุ่มที่นั่ง อยู่สะดุด ๆ อยู่ไม่น้อย “องุ่นที่ลงใหม่เป็นยังไงบ้าง” อยู่ ๆ ผู้การฯ ที่นั่งเป็นใบ้อยู่นานก็เอ่ยปากถามทะลุกลางป้องขึ้นมาดื้อๆ “ก็ดี” คำตอบสั้นง่ายได้ใจความจนคนฟังรู้สึก มาคราวนี้แม่สาวคนข้าง ๆ นี่ก็ยังกวนไม่เลิกรา แถมดูเหมือนจะหนักข้อเข้าไปอีกเสียด้วย คราวก่อนยังพอจะได้เห็นอาการหวาน ๆ อยู่บ้าง แต่ ไอ้เรื่องเแต่งงานนี่มันอะไร ทำไมเขาไม่เห็นจะรู้เรื่อง แถมนี่เป็นเรื่องใหญ่ และมารดาเขาก็สนิทกันกับมารดาเธอก็น่าจะรู้เรื่องบ้างอย่างนี้ต้องลองให้มารดาเขาสืบถามดู “ลงได้กี่ไร่แล้วครับ” “จะเอาไล่อะไรล่ะ ไล่วัว หรือว่า ไล่ควาย” คนตอบลอยหน้าลอยตาตอบ นี่ถ้าอยู่กันแค่สองคนเขาคงจะทำโทษหล่อนเข้าให้แล้ว ดีที่ติดชายหนุ่มผมทองพูดไทยได้คล่องจ้อยที่นั่งจ้องเขาอย่างกับสุนัขเฝ้าเจ้าของก็ไม่ปาน แถมไอ้แววตายามมองเขานั้นมันทำให้เขารู้สึกขนลุกอย่างไรก็ไม่รู้ “คุณร้อย” คราวนี้คนถามกดเสียงเข้มขึ้นอีกนิดหนึ่ง หญิงสาวเพียงแค่หันมามองแต่แววตานั้นไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดสักนิดถึงคำกวนยวนประสาทเมื่อครู่ มิหนำซ้ำเขายังเห็นถึงรอยขำขันฉายชัดอยู่ที่ในดวงตาคู่สวยเสียอีก “คะผู้การฯ” ร้อยรักษ์หันมาสบตาตอบเรียบร้อย แต่ดูเหมือนจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ในที “ไอ้ร้อย หมาเว้ยยยยยยยยยยยย!!!” อยู่ไอ้เพื่อนแสนรู้ที่นั่งชะเง้อคอมองคนโน้นทีคนนี้ทีก็ดันตะโกนขึ้น จนเธอตกใจลืมตัว เหยียบเบรคเข้าไปเต็มฝ่าเท้า แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 48 22:29:02 จากคุณ : เปียร์รุส - [ 8 เม.ย. 48 23:46:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 .เอี๊ยด . เสียงเบรคดังลั่น ก่อนจะมีเสียงเหมือนอะไรสักอย่างถูกกระแทกกับกระจก รวมถึงหัวเธอที่โขกเข้าเต็ม ๆ กับพวงมาลัยรถ แล้วตามด้วยเสียงโอดของเพื่อหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านหลังที่ดังขึ้นราวกับจะถูกเชือด “เวร ซวย ห่าเอ๊ยย . ทำไมต้องมาตัดหน้ากันอย่างนี้ด้วย พักนี้มันซวยอะไรหนักหนาวะ เจอแต่หมาตัดหน้ารถ” เจ้าของรถลูบหน้าผากตัวเองป้อย ๆ “แกเป็นไรเปล่า อะ เฟริก ผู้การกร เป็นอะไรหรือเปล่าคะ” เธอเอ่ยถาม และทันทีที่เขาหันมารอยเลือดก็ปรากฏอยู่บนหน้าผากเสียแล้ว อย่าถามถึงหน้าตาผู้การฯตอนนี้เลย เธออธิบายไม่ถูกหรอกแค่รู้ว่าสยองก็พอ เพียงแค่สบตาวาว สองคู่นั้น “ต๊ายยยยยแล้ว” เฟริกลืมตัวร้องเสียงผู้หญิงออกมาทันที แถมยังไปคว้าผ้าเช็ดหน้าจากตรงส่วนไหนของรถก็ไม่รู้มาซับให้ทันทีอย่างตกใจ ส่วนคนต้นเหตุของรอยแผลนั่นนั่งนิ่งตาโตเท่าไข่ห่านไปเรียบร้อยแล้ว “ร้อย ไอ้ร้อย เฮ้ยยยย” เฟริกเขย่าตัวเพื่อนสาวที่ดูเหมือนจะแข็งเป็นหินไปชั่วคราว “ร้อยครับ” มืออุ่นหนาวางทาบลงบนมือบางที่เย็นเฉียบอย่างกระทันหัน “คุณร้อยรักษ์” ดวงตาดุ ๆ เมื่อครู่ตอนนี้ฉาบทับไปด้วยความอาทรห่วงใย เพราะมือบางเย็น ๆ ที่เจ้าตัวกุมไว้แล้วยับท่าทางที่เหมือนจะตกใจของเจ้าหล่อน “เอ่อ เอออ ขะ ..ขอโทษค่ะ” เธอตะกุกตะกักออกมาได้ เฟริกถอนหายใจยาวเหยียด ก็ทำไมแม่เพื่อนสาวถึงมีอาการแข็งค้าง นั่นสาเหตุนิดเดียวจริง ๆ เป็นร้อยเป็นพันแม่ไม่ว่า แม่กล้าทุกอย่าง เสียอย่างเดียว แม่เพื่อนสาวเห็นเลือดทีไรหน้าถอดสีทุกทีสิน่า “ดีนะหมาไม่เป็นไร” คนเจ็บตัวเอ่ยปากบอกเบา ๆ เธอเลยละสายตาไปหาเจ้าหมาตัวต้นเหตุของการเบครกระทันหันคราวนี้ ที่ไปยืนสะบัดหัวสะบัดหางอยู่ข้างทางอย่างปลอดภัย ชายหนุ่มเหลือบตามไปมองหญิงสาวข้าง ๆ ที่อาการยังไม่ปกติหนัก มือหนึ่งของเขาเอาทิชชู่ซับรอยเลือดที่ยังมีซึมออกมาบ้างที่หัว หญิงสาวปากดีกวนโทโสที่ตอนนี้ดูเหมือนจะหน้าซีด ๆ เพียงเพราะเห็นเลือด เฮ้ออ.อ ทุกทีไม่เห็นเคยกลัวอะไรสักอย่าง ปากก็ดี กวนโทโสคนเป็นที่สุด แต่คราวนี้ดันมีอาการแพ้เลือด!!! “เสียฟอร์มชะมัด” เสียงบ่นพึมพำกับตัวเองของหญิงสาวที่นั่งอยู่ในศาลาท่าน้ำทำให้ เฟริกที่อยู่ในชุดนอดเดินประคองถ้วยโกโก้ร้อนออกมาสองแก้ว ส่งเสียงถามทันที “หล่อนมีฟอร์มให้เสียกับเขาด้วยเหรอยะ ยัยทั้งร้อยทั้งรัด” น้ำเสียงประชดแกมกลั้นหัวเราะทำให้เพื่อนสาวที่นั่งเอาเขามากอดไว้ยืดขาลงก่อนจะหันมาทำตาวาวเอากับเพื่อหนุ่มหัวใจสาว “ก็แกนะดิ เจือกแหกปากทำไมวะ แหกปากซะตกใจขนาดนั้น” คราวนี้เล่นโยนความผิดมาให้เสียอีก “อ้าว แก ก็แกมัวแต่หันไปส่งสายตาหวาน ๆ ให้ผู้การฯ แกทำไมล่ะ ไม่งั้นแกก็คงเห็นไอ้เจ้าสุนัขตัวนั้นแล้วล่ะ” เพื่อนหนุ่มซดโกโก้ร้อนของตัวเองไปพร้อมกับจับสังเกตสีหน้าแม่เพื่อนสาวปากแข็งราวเพชร “ใครส่ง ส่งไปนรกสิไม่ว่า” คราวนี้คนปากแข็งราวเพชรหันหน้าหนีไปซะดื้อ ๆ “ชั้นว่า ถ้านายผู้การฯนั้นไปนรก แกก็คงตามไปกวนโทโสเขาถึงที่นั่น นะแหละไอ้ร้อย” คราวนี้แม่เพื่อนสาวหันมาเอากำปั้นเล็ก ๆ เสยเข้าให้ที่ท้องคนพูด ทำให้เกือบจะสำลักโกโก้ที่กำลังกินทีเดียว “ปากเสียนะแกนี่สอนไม่จำ เห็นคนหล่อไม่เท่าไรก็แปรพรรคเสียแล้ว” “ไม่ได้แปรโว้ย แกนี่ปากแข็งไม่เลิก วันไหนตาผู้การฯ เลิกตื้อเมื่อไร จะคอยดูคนน้ำตาตกใน ไม่ต้องมาขอให้ปลอบนะโว้ย น้ำใบบัวบกอ่ะก็ไม่ต้องมาบอกให้หาให้กินด้วย” คนเป็นเพื่อนเตือนด้วยความหวังดีปนร้ายนิด ๆ “ฝันไปเถอะ เฟริก” “ป่านนี้คนที่จะฝันนะผู้การของแกนะสิ” คนยั่วเย้ายังลอยหน้าลอยตามใกล้ ๆ เสียอีก หญิงสาวเธอผลักหน้านั้นให้ไปห่าง ๆ ก่อนจะประกาศออกมาใหม่ว่า “ฝันร้ายนะสิแก” ส่วนคนที่ฝันร้ายที่กำลังตกเป็นหัวข้อนินทาของหนึ่งสาวและหนึ่งหนุ่มหัวใจสาว ตอนนี้นั่งจามอยู่ในซุ้มดอกรัก จนคนเป็นมารดาหันมามองรอบที่สามก่อนเอ่ยปากถามลูกชายคนโปรดว่า “กรเป็นหวัดเหรอลูก” “เปล่าครับสงสัยจะโดนนินทา” แล้วเจ้าตัวก็หัวเราะกับตัวเองเบา ๆ “แล้วนั่นหัวไปโดนอะไรมา” คนเป็นมารดาเพิ่งสังเกตเห็นรอยแผลที่ถูกปิดทับด้วยพลาสเตอร์ “อ๋อ อุบัติเหตุนิดหน่อยครับไม่เป็นไร เออ แม่ครับ ได้ยินแม่คุณร้อยพูดอะไรแปลก ๆ บ้างหรือเปล่าครับ”  คนเป็นมารดามองหน้าลูกชายลอดแว่นตากรอบทองอย่างสงสัย “ไม่เห็นมีอะไรนี่ลูก” “ผมได้ยินว่าเธอจะแต่งงาน” “อะไรนะ กร พูดใหม่อีกครั้งซิ!!!” คราวนี้คนเป็นมารดาดูจะตกใจไม่น้อย ก็จะตกใจน้อยได้ไง ก็เธอหมายตาหนูร้อยรักษ์คนนั้นไว้ แล้วอีกอย่างดูเหมือนว่าพ่อลูกชายที่ทำตัวเป็นพ่อพวงมาลัยก็ดูจะถูกใจหญิงสาวอยู่มากโข อาการก็ดูหนักถึงขนาดต้องขับรถมาเยี่ยมเกือบทุกอาทิตย์แทนที่จะเป็นอาทิตย์เว้นสองอาทิตย์เหมือนเคย “ก็เห็นบอกกับนายเฟริกว่าจะไปเลือกของชำร่วย” ชายหนุ่มเอ่ยถึงลอย ๆ แต่น้ำเสียงดูจะไม่ค่อยปกติเท่าไร จนคนเป็นมารดาจับน้ำเสียงที่เปลี่ยนไปได้ถนัด “กรถาม หนูร้อยแล้วเหรอลูก” คราวนี้ตนเป็นมารดาขยับมานั่งอยู่ใกล้ ๆ “ถามไปก็ กวนโทโสกลับมา” คนโดนกวนโทโสตอบถอนหายใจยาวเหยียดเมื่อถึงนึกสาวร้อยปัญหาคนนั้น “กรชอบหนูร้อยใช่ไหม” คราวนี้มารดาเอ่ยถามตรง ๆ รณกรเงยหน้าสบตามารดาที่จ้องมองรอคอยคำตอบก่อนจะถอนหายใจยาวเหยียด ไม่ได้ตอบอะไร แต่เพียงเท่านี้คนเป็นมารดาก็คงจะทราบดี เพราะมีเพียงผู้หญิงคนนี้เท่านั้นที่เจ้าลูกชายร้อยเหตุผลไม่เคยบ่น เบื่อ บ่นรำคาญให้ได้ยิน เหมือนรายอื่น ๆ ที่เธอหามา หรือไม่ ก็ตามพ่อลูกชายมาเอง จากคุณ : เปียร์รุส - [ 8 เม.ย. 48 23:51:50 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทำไมนะ ทีกับผู้หญิงคนอื่นมีแต่วิ่งไล่ตามเขา ส่วนเขาได้แต่วิ่งหนีพวกแม่เจ้าประคุณทั้งหลาย แต่ทำไม กับผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนเขาจะเป็นฝ่ายวิ่งตามหล่อนอยู่ตลอด จะเปรียบไปเธอก็เหมือนจะเป็นรถไฟฟ้ามหานครส่วนเขาก็แค่รถยนต์ที่วิ่งอยู่ใต้รถไฟฟ้า ที่มันติดไฟแดงแล้วติดไฟแดงอีกก็ไม่ทันเธอเสียที เป็นซะอย่างนี้ไม่รู้ว่าชาตินี้เขาจะตามเธอทันไหม ดีไม่ดีจะขาดใจตายกลางทางหรือเปล่า ไอ้ครั้งจะให้ไปตะโกนบอกรักกันป่าว ๆ เหมือนวัยรุ่นสมัยนี้ทำกันเขาก็อายเกินกว่าจะทำ ดอกรักสื่อความหมายก็ให้ไปแล้ว หรือแม่คุณแปลไม่ออก เฮ้อออ แค่คิดเขาก็เหนื่อยไม่รู้จะเหนื่อยยังไง ไอ้ครั้นจะให้เช้าถึงเย็นถึงอย่างคนอื่นเขาก็คงทำไม่ได้ อาจจะเพราะหน้าที่ของเขาด้วยก็เป็นได้ที่เป็นอุปสรรค จริง ๆระยะทางระหว่าง กรุงเทพฯ-โคราช มันก็ไม่ไกลกันสักเท่าไร แต่ในความรู้สึกเขา ที่ส่งไปถึงเธอ มันเหมือนเดินทางจาก สุไหโกลก-เชียงใหม่อย่างไรอย่างนั้น แล้วยิ่งนิสัยแม่คุณเธอ เป็นอย่างนี้ด้วยแล้ว จะพูดจะจาอะไร ก็ไม่รู้ว่าคำไหนจริงคำไหนเล่น ทำเอาเขาปวดหัวไปร้อยแปด ยิ่งคำสบถเป็นว่าเล่นของเธอและดูเหมือนจะเป็นอะไรที่ติดปากยามเจ้าตัวลืมตัว และดูเหมือนจะลืมบ่อยเสียด้วย “ร้อย ร้อยโว้ย ไอ้ร้อยเล่ห์” เสียงตะโกนโวกเวกดังขึ้นก่อนที่ตัวอ้วน ๆ กลม ๆ จะโผล่เข้ามาเสียอีก “ไอ้บาส มาได้ไง” หญิงสาวกระโดดผลุงลงจากเก้าอี้ที่กำลังนั่งเล่นเกมส์อยู่อย่างเมามัน “เวร โตจนหมาเลียตูดไม่ถึง นั่งเล่นเกมส์เนี่ยนะ” เฟริกที่โผล่เข้ามาพร้อม ๆ กับกระเป๋าเดินทางของเพื่อนก็ยังไม่วายปากเสียเหมือนเคย จนบางครั้งเธอยังนึกอยู่เลยว่าไอ้หมอนี่น่าจะเกิดเป็นคนไทยนะ มันจะได้สมกันหน่อยเวลาน้ำเสียงสำเนียงมันเปล่างออกมาจากปากที่ เหมือนมีหมาเน่าไปตายอยู่ “เออ เห็นด้วย” นั่นแล้วไอ้กองสนับสนุกนอีกตัวมันก็เริ่มขึ้นกันจนได้ ร้อยรักษ์ตีสีหน้าเหนื่อยหน่ายก่อนยิงคำถามไปว่า “พวกแกกินโยเกิร์ตเปล่า” หญิงสาวเอ่ยถามเสียงหวาน แต่ด้วยความแปลกใจว่าทำไมเพื่อนสาวไม่โต้ตอบอะไรสองหนุ่มเลยได้แต่ส่ายหัวพร้อม ๆ กัน หญิงสาวเลยได้ทีเอ่ยต่อว่า “พวกแกน่าจะหัดกินไว้นะ มันมีประโยชน์หลายอย่างเชียวแหละ” คราวนี้ตัวอยากรู้ทั้งสองเอ่ยปากถามขึ้นพร้อมกันเลย “ประโยชน์อะไร เท่าที่รู้ มันใช้พอกหน้าแล้วหน้ามันจะนิ่นนี่” พ่อเพื่อนหนุ่มหัวใจสาวเอ่ยปากขึ้นมา “กินแล้วขี้สะดวก”คราวนี้ไอ้คนมาใหม่เอ่ยประโยชน์อันใหญ่หลวงในสมองเท่าที่มันรู้ “เออ ไอ้พวกนั้นมันพื้น ๆ  แก ๆ รู้เปล่าว่าแกสองคนน่าจะกินเป็นอย่างมาก เพราะไอ้โยเกิร์ตนี่นอกจากจะทำให้ผิวสวยอย่างที่ไอ้เฟริกว่า และก็ทำให้ถ่ายสะดวกอย่างแกว่า ประโยชน์ใหญ่หลวงของมันก็แก้ปากเหม็นปากเน่าได้อย่างชะงักเลย ปากอย่างพวกแกน่าจะกินวันละโหลคงจะพอ” ทันทีที่พูดจบเจ้าตัวก็ค้อนประหลับประเหลือกแถมท้ายให้ก่อนจะกระทืบเท้าโครม ๆ ไปนั่งเล่นเกมส์ตามเดิม ปล่อยสองหนุ่มให้ยืนมองหน้ากันตาโต ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาพร้อม ๆ กัน แต่ก็ไม่วายโดยด่ากลับมาอีกโดยแม่สาวคนตะกี้ “ไอ้พวกเวร น่าจะหาโรงพยาบาลผ่าหมาออกมาได้แล้ว” แทนที่พวกมันจะสำนึกมันกลับระเบิดเสียงหัวเราะกันต่อเสียอีก ก็ถ้าจะหาโรงพยาบาลสักโรง คนที่น่าจะโดนผ่าก่อนเพื่อนก็น่าจะเป็นแม่สาวคนตะกี้นี่แหละ เพราะปากไวยิ่งกว่าอะไร แถมเป็นผู้หญิงดันสบถได้สบถดีอย่างกับผู้ชายก็ไม่ปาน มันถึงคบกันมาได้จนป่านนี้ไง เถาองุ่นที่ทอดยอดยาวเกลียวพันกันจนเต็มคาน ทำให้คนอารมณ์บูดไม่ได้อารมณ์ดีขึ้นมาสักนิดเดียว สาเหตุก็เพราะได้สองแสบที่มันมารวมตัวอยู่ที่บ้านเธอนั่นเองที่เป็นตัวต้นเหตุทำให้อารมณ์ที่น่าจะดีกลับบูดสนิทได้อย่างรวดเร็ว ทันทีที่เฟริกเอ่ยปากเล่าเรื่องนายผู้การฯ แจกดอกรักให้เพื่อนสาวที่ทำท่าว่าจะยอมขึ้นคานอยู่ร่อมร่อ แล้วทันทีที่เฟริกเล่ายังไม่ทันจบ พอไอ้บาสรู้ว่ามีหนุ่มมาจีบเธอโดยการให้ดอกรัก มันหัวเราะจนตัวงอแถมยังหันมาถามย้ำแล้วย้ำอีกกับเธอจนเธอทนไม่ได้คว้ากุญแจรถ ขับออกมาที่สวนองุ่นแทนที่จะอยู่แล้วตีบพวกมันตายก่อนวันแต่งงาน เสียงรถจอดพรืดลงหน้าลานองุ่นทำให้หญิงสาวหันไปมอง แล้วแววตาอาฆาตก็ส่องประกายเต็มที่เพราะตัวต้นเหตุที่ทำให้เพื่อนเธอเอาเธอไปนินทานั่นกำลังเดินเข้ามาพอดิบพอดี “หวัดดีครับ” เขาทักทายพร้อมรอยยิ้มที่ดูดีจนเธอเกือบจะลืมไปว่าเธอกำลังโกรธอยู่ “ไม่ดีด้วย” “ทำหน้าบูดแต่เช้าระวังกาถามหานะครับ” “ก็หน้าร้อยไปเกี่ยวอะไรกับผู้การด้วยล่ะ” เธอย้อนแถมพาเขาเดินเสียอีก ดีจะได้รู้กันไปว่าใครเดินทนกว่าใคร  ที่ทำงานเขามันคงจะเล็กกว่าสวนองุ่นนี้มากนัก พาเดินเสียให้เข็ดจะได้เลิกมาตามเสียที “ก็ไม่เกี่ยวเท่าไรหรอก ก็คุณร้อยไม่ยอมให้เกี่ยวเสียทีนี่” คราวนี้คนเดินนำหน้าหยุดกระทันหันแถมหันมาประจันหน้าเสียอีก ส่วนคนเดินมาก็ไม่ได้มองเลยทำให้หยุดไม่ทันชนเข้ากับคนหันมาเต็มแรงจนคนโดนชนแทบจะลงไปนั่งกองอยู่บนพื้นถ้าคนชนไม่คว้าเอาไว้เสียก่อน เลือดอุ่น ๆ ฉีดพุ่งสู้ใบหน้านวลอย่างรวดเร็ว แต่แววตาระยิบ ๆ นั้นส่งมาเป็นเชิงเตือนว่าเขาสมควรจะปล่อยได้แล้ว แต่เขาก็เสียดายนาน ๆ จะได้โอกาสเสียที แต่ก็ต้องรีบปล่อยไม่อย่างนั้นคนในอ้อมแขนอาจจะกินหัวเขาไปเลยก็เป็นได้ “ปล่อย..” เธอเน้นเสียเขียวแต่ดวงหน้ายังคงแดงซ่านอยู่ เขาเลยรีบปล่อยเธอในทันที “โอ๊ย!! ” ก็จะไม่ให้ร้องได้ไง ก็พอปล่อยเสร็จร่างบางก็ลงไปนั่งก้นจูบดินในทันที “บ้า!!!.. ปล่อยมาได้ไง” คนเจ็บฉุนขาดมองหน้าตาเขียว คราวนี้เขาเลยได้แต่แอบยิ้มก่อนส่งมือไปให้ แต่ก็โดนเธอปัดทิ้งเสียอีก “อ้าว..ก็คุณร้อยบอกให้ปล่อยผมก็ปล่อย” “ก็ปล่อยให้มันดูตาม้าตาเรือเสียบ้างสิ” คนเจ็บพยุงตัวลุกขึ้นแต่ดูเหมือนว่าขาเจ้ากรรมจะไม่เป็นใจด้วยสักเท่าไร เพราะมันเจ็บจนรู้สึกที่ข้อเท้าจนเผลอร้องออกมา แถมยังต้องทรุดนั่งลงไปใหม่เสียอีก “อ้าวคุณ ไหนผมดูให้” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ทรุดลงนั่งคว้าข้อเท้าข้างนั้นของเธอขึ้นมานวด ๆ  หญิงสาวมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสายตาแปลก ๆ ไม่คิดว่านายผู้การจะทำอะไรอย่างนี้เป็นกะเค้าด้วย “เป็นหมอเรอะ”แต่ปากเจ้ากรรมก็ยังไม่วายเอ่ยขึ้นจนได้  ชายหนุ่มแอบถอนหายใจกับคำถามของเธอ “ไม่เป็นแต่ก็พอทำได้” เขาตอบก่อนจะนวด ๆ บริเวณที่คิดว่าน่าจะพลิก “โอ๊ยยยยย..เบา ๆ หน่อยสิคุณผู้การ ขาคนนะไม่ใช่ขาหมู” คนเจ็บประท้วง “อ้าวเหรอผมนึกว่าใช่เห็นขาวออกจะขนาดนี้” คราวนี้หญิงสาวเลยชักขากลับก่อนจะมองหน้าคนพูดที่สีหน้ายังไม่เปลี่ยนไปสักนิด แต่ดวงตานั้นก่อความรู้สึกประหลาด ๆ ขึ้นกับเธอ “พอแล้ว ไม่ต้องนวดแล้ว” อยู่ ๆ อารมณ์ดี ๆ ตะกี้มันหายวับไปอย่างไรก็ไม่รู้เมื่อสบเข้ากับดวงตาวาว ๆ ที่ดูเหมือนไม่มีอะไรแต่มันมีอะไรแน่ ๆ ของตาผู้การฯ ตรงหน้า แต่อะไร ๆ มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ต้องการเสมอไปก็ในเมื่อขามันยังพลิกอยู่อย่างนี้ พอลุกขึ้นได้ก็ต้อง         กระเผลก ๆ ไป ก้าวไปได้สองสามก้าวก็ต้องหยุด เพราะมันเจ็บจนแทบทนไม่ได้ “อย่าดื้อนักได้ไหม” อยู่ ๆ คนที่ทำหน้าทำตาแปลก ๆ ก็เดินเข้ามาแถมยังโอบเอวเธออย่างถือวิสาสะเสียอีก “เฮ้ยยย ปล่อย” เจ้าตัวโวยวายทันทีที่ถูกโอบ “ถ้าผมปล่อยตอนนี้คุณก็ล้มอีก อยู่นิ่งๆ  ไม่อย่างนั้นคราวนี้ผมจะอุ้มคนแทนนะหรือจะลอง” คราวนี้น้ำเสียงคนพูดจริงจัง จนคนช่างพูดอย่างเธอได้แต่กัดริมฝีปากแน่น ๆ เท่านั้น แล้วก็ปล่อยให้เขาประคองเดินไปจนถึงรถเขาแต่ก็ยังไม่วายเอ่ยปากออกมาจนได้ “แล้วรถร้อยล่ะ” “ขับได้ไหมล่ะอาการอย่างนี้” คนโดนถามย้อนเสียงเรียบแต่ก็จัดการให้เธอเข้านั่งอยู่ในรถตัวเองจนได้ แถมด้วยรอยตาดุ ๆ ที่ตวัดมามอง “น้าดำ น้าดำ” คนเจ็บตะโกนเรียกคนงานเสียงลั่น “เอารถร้อยกลับไปจอดที่บ้านให้ด้วย” ชายหนุ่มถอนหายใจยาวก่อนจะแอบขำเล็ก ๆ โดยไม่ให้คนนั่งข้าง ๆ ที่นั่งหน้าตาบอกบุญไม่รับอยู่ รับรู้เลยได้แต่อยู่ในโหมดเก๊กเท่านั้น แต่อยู่ เจ้าโทรศัพท์เจ้ากรรมมันก็ดังขึ้นมาเสียก่อน จากคุณ : เปียร์รุส - [ 8 เม.ย. 48 23:54:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4 “พี่หิน .ขึ้นมาไม่ได้ อ๋อ .มันก็แน่ละสิ ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวร้อยเลือกคนเดียวได้ พอดีไอ้บาสมันลงมาเดี๋ยวจะให้มันช่วยเลือกแทนพี่หินแล้วกัน .มันก็แน่นอนอยู่แล้วล่ะว่าร้อยชอบพี่หินก็ต้องชอบด้วย ค่ะ ร้อยจะบอกแม่เองแล้วกัน ได้ค่ะ คิดถึงใจจะขาดดดดดด แค่นี้นะคะ” แล้วหญิงสาวที่เมื่อครู่หน้าตาบอกบุญไม่รับก็ยิ้มแต้กับโทรศัพท์ที่วางไปแล้วจนชายหนุ่มอดที่จะเหลือบมองด้วยสายตาและอารมณ์ที่เริ่มจะขุ่น ๆ ไม่ได้ “ขาพลิกอย่างนี้จะแต่งงานได้เหรอ” อยู่ ๆ เขาก็ถามทำให้คนโดนถามหันมามองเขาแถมยังทำตาโตเท่าไข่ห่าน แต่พอคิดอะไรออกก็ส่งยิ้มหวาน และตามด้วยเสียงหวาน ๆ ที่ดูแปลก ๆ ในความรู้สึกของชายหนุ่ม “ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ ถ้าเดินไม่ได้ก็ให้พี่หินอุ้มก็ได้” คนตอบลอยหน้าลอยตาตอบ แต่คนขับกำพวงมาลัยในมือแน่น “คุณร้อยจะแต่งงานเมื่อไร” เขาถามเสียงเรียบพยามกดอารมณ์ร้อน ๆ ในอกตัวเองอย่างเต็มความสามารถ แต่ดูเหมือนมันจะไม่ค่อยสำเร็จสักเท่าไร เพราะมันก็ยังแสดงออกมาทางน้ำเสียงอยู่ดี “อาทิตย์หน้า” เจ้าตัวตอบแถมแอบสังเกตสีหน้าคนขับรถอีกต่างหาก แล้วยังแอบขำ “ทำไมผมไม่ทราบ” “ก็ทำไมต้องทราบล่ะ ก็ผู้การไม่ได้เป็นเจ้าบ่าวนี่” คนช่างยั่วยังสนุกกับการยั่วโดยไม่ได้รู้เลยว่าคนฟังเกือบจะฉุดอารมณ์ไม่อยู่กระชากร่างบางตรงหน้ามาเขย่าแล้วเค้นหาความจริงเสียจริง ๆ  คราวนี้คนอยากทราบเงียบไปจนคนนั่งข้าง ๆ รู้สึกกลัว หากแต่เจ้าตัวก็ยังไม่ได้ทำอะไรเกินไปกว่านั่งนิ่งหน้าเรียบเป็นกระดาษ แถมยังเป็นกระดาษที่ยังไม่ได้เขียนอะไรลงไปเลยอ่านอะไรไม่ได้จากสีหน้านั้น คนช่างยั่วช่างเจรจาจึงได้แต่เงียบตาม ทันทีที่รถคันสวยจอดสนิทลงที่หน้าบ้าน บรรดาเพื่อน ๆ ที่มาอาศัยสิงสถิตย์อยู่ก็โผล่พรวดออกมาพร้อม ๆ กัน แถมยังส่งเสียงตะโกนมาก่อนตัวเสียอีก “ไอ้ร้อย ทำไมแกไม่รับโทรศัพท์พี่หินวะ เค้าโทรหาแกเกือบครบร้อยกะแปดรอบแล้ว เค้าเลยโทรมาหาชั้นแทน” เฟริกถาม พร้อมเลิกคิ้วแปลกใจเมื่อเห็นแม่เพื่อนสาวกะโผลกกะเผลกลงมาจากรถพร้อมสีหน้าแหย ๆ “อ้าวแล้วนั่นไปโดนอะไรมา” คำตอบของหญิงสาวคืออาการแยกเขี้ยวน้อย ๆ เพราะคนข้าง ๆ เธอนั้นท่าทางอารมณ์จะไม่เย็นเหมือนเคยตอนนี้ถ้าหลบถ้าฉากออกมาได้จะเป็นดีที่สุด แถมยังมีส่งซิกทางสายตาห้ามเพื่อนหนุ่มพูดจาอะไรต่อหากแต่ดูเหมือนมันตั้งใจจะแกล้งหรือว่ามันโง่จริงก็ไม่รู้ ประโยคต่อมาจึงตามมาให้คนในรถพอได้ยินว่า “พี่หิน แกว่าถ้าโทรมาแล้วไม่เจอแกจะลงมาเองเชียวนะ นี่ขนาดยุ่งนะเนี่ย ยังคิดถึงแกขนาดนี้” “ไอ้เฟริก ถ้าแกไม่พูดก็ไม่มีใครว่าแกเป็นใบ้นะเว้ย” เพื่อนสาวจิกเล็บลงบนเนื้อเพื่อหนุ่มแน่น “ถ้ามันไม่พูดมันก็บ้าตายนั่นแหละ” นั่นไอ้ตัวดีบาสมันดันต่อขึ้นมาเสียอีก เธอแยกเขี้ยวใส่มันแถมด้วยตาวาว ๆ แล้วพวกมันก็ยังสนุกที่จะแกล้งโง่ต่อไป “เออ แก พี่หินบอกว่าของชำร่วยแกหาตามสบาย เอาอย่างที่แกชอบ อะไรก็ได้ อ้าว ผู้การฯ ไม่ลงมาก่อนหรือครับ” คนแกล้งโง่เอ่ยปากถามเสียงน้ำเสียงโคตร จริงใจจนเพื่อนสาวแอบสยองอยู่ลึก ๆ “ฝากสวัสดีคุณแม่ด้วยครับ” นั่นคือคำตอบแล้วก็ออกรถพรืดไปทันที สองหนุ่มมองไฟท้ายรถที่วิ่งฉิวลับตาไปอย่างรวดเร็วคล้ายกับจะหนีอะไร แล้วก็แอบขำกันทางสายตาเพราะแม่เพื่อนสาวปากดีตอนนี้หน้าตาดูไม่ดีเหมือนปากสักเท่าไร แถมสะบัดตัวเดินกะโผลกกะเผลกหนีขึ้นเรือนไปเสียอีก “แกเล่นมากไปเปล่า” ชายหนุ่มที่เป็นหนุ่มแท้ ๆ เอ่ยปากถามเพื่อนหนุ่มหัวใจสาวที่ยืนยิ้มกริ่มกับผลงานชิ้นโบว์แดงของตัวเอง “ไม่แรงหรอก ไอ้ร้อยมันเริ่มก่อนนะแก อีกอย่างมันจะได้รู้ใจตัวเองสักที ปากก็บอกไม่ชอบ ไม่ชอบ แต่ดอกรักสามดอกนั่นเก็บไว้อย่างดี เฮ้ออ ไอ้เพื่อนปากแข็ง” “มันก็ต้องปากแข็งไว้ก่อนละไอ้เฟริก นี่ถ้าเป็นนายก็คงเปิดปากตะโกนลั่น ๆ ไปละสิว่า ฉันก็รักคุณค่ะผู้การขา ” แถมไอ้เพื่อนตัวดียังทำท่าทำทางประกอบยั่วเพื่อนหนุ่มหัวใจสาวเสียอีก ผลที่ได้ก็คือค้อนคม ๆ ที่ดูยังไงก็น่ากลัวส่งกลับมาแทนพร้อมสะบัดก้นเดินจากไปเสียอีกทิ้งให้คนทำท่าทำทางหัวเราะกลิ้งอยู่คนเดียว ร้อยรักษ์นอนพลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียงตัวเอง พลิกไปซ้ายทีขวาทีก็ยังไม่หลับ สุดท้ายถึงกลับเอาหมอนมาปิดหน้าปิดตา แล้วก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ยาว จนท้ายที่สุดทนตัวเองไม่ได้ก็เลยเปิดไปหัวเตียง ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งมองเจ้าดอกรักสามดอกที่ตอนนี้แห้งเหี่ยวเป็นสีน้ำตาลแก่ ๆ บนหัวนอนตัวเอง แถมยังถอนใจรอบที่สองตามมาอีกติด ๆ กัน อะไรกันหนักกันหนาน๊าาาาา .เจ้าตัวมองดอกรักแห้ง ๆ แล้วก็ถามตัวเองในใจอย่างปลงสังเวชเสียด้วย แกล้งยั่วตานั่นจนได้เรื่อง แล้วก็มานั่งเป็นทุกข์เป็นร้อนเอง เฮ้อออ . อะไรนักหนานะหัวใจ ดวงตาดุ ๆ ทอแววเศร้าจนคนมองรู้สึก ที่ทอดมองมาก่อนออกรถ ทำไมเธอจะไม่เห็น แต่เห็นแล้วทำอะไรได้ เพราะปากมันพูดออกไปแล้ว แถมยังมีลูกคู่ที่ดีเสียอีกสองคน แต่ ถ้าตานั่นเชื่ออย่างที่ได้ยินโดยที่ไม่เห็นความจริง แล้วมาพาลโกรธเธอ มันก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ อีกอย่างเธอไม่ได้ขอร้องให้เขามาสนใจใส่ใจเธอสักหน่อย อยากมาสนใจใส่ใจเองทำไมละ เฮ้ออออ . จะคิดถึงตานั่นไปอีกนานแค่ไหนวะไอ้ร้อยย แต่ก่อนที่ความคิดจะเตลิดไปมากกว่านี้เสียง   กีต้าร์จากระเบียงบ้านทรงกาแฟหลังเล็ก ๆ สำหรับรับรองเพื่อนญาติที่ปลูกถัดตัวบ้านเธอออกไปก็เริ่มบรรเลงขึ้น จากนักดนตรีขี้เมาสองคน ร้อยรักษ์ลุกออกจากเตียงตัวเองในทันที “อ้ายยยย ร้อยยย” เสียงลากยานคางเหมือนคนลิ้นไก่สั้นดังมาจากเพื่อนหนุ่มที่กำลังนอนเอาเท้าชี้พาดไปบนฝาบ้าน ทำท่าเหมือนเล่นยิมนาสติกส่วนอีกคนก็กำลังลงมือบรรเลงเพลงรักหวานจ๋อยอยู่ไม่ห่าง “กินด้วย” เธอยึดสมรภูมิด้านตรงข้ามนักดนตรีแถมยังผสมเหล้าเองเสร็จสรรพ นักดนตรีขี้เมาเหลือบตามองนิดเดียวก่อนจะเปลี่ยนเพลงใหม่ว่า .เมื่อไรจะมีใคร ๆ สักคนที่เป็นของเรา เมื่อไรจะมีใคร ๆ สักคนนะที่รักเรา เท่านี้ที่ต้องการขอเกินไปตรงไหน เมื่อไรจะมีใคร ๆ สักคนที่เคียงข้างเรา แค่อยากจะมีคนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา ไม่รู้ว่าเมือไหร่ เหมือนมันยังห่างไกล . **แอบเหงา /เสนาหอย จากคุณ : เปียร์รุส - [ 9 เม.ย. 48 00:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 “ไม่เอาเพลงนี้” อยู่ ๆ คนที่เพิ่งมาใหม่ก็บอกน้ำเสียงงอน ๆ “ไมอ่ะ เพราะออก” นักดนตรี ประท้วง “หรือร้องไม่เพราะ” “เปล่า ฟังแล้วเหงา” เท่านั้นแหละไอ้สองหนุ่มมันพากันหัวเราะจนตัวงอไม่สนใจหน้าสวย ๆ ที่เริ่มหงิกเป็นตะบวยขึ้นมา “แกอ่ะนะเหงา โธ่ ๆๆๆๆ ไอ้ร้อย ร้อยไม่เชื่อ พันไม่เชื่อ แสนไม่เชื่อ เหงาตายละแกน่ะ” บาสตวัดขากลับลงมาจากข้างฝาก่อนจะค่อย ๆ กระดืบ ๆ ตัวลุกขึ้นนั่ง แถมไม่ค่อยตรงอีกต่างหาก “แกก็เหมือนกันนั่นแหละไอ้บาสทำปากดี ทำไมตาแดง ๆ อ่ะ หรือว่า .”คนพูดเว้นวรรคยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะต่อด้วยประโยคทำให้เพื่อนหนุ่มสะอึ้ก “แกคิดถึงแฟนเก่าละสิ 55555” เท่านั้นแหละไอ้คนเมาได้ที่อย่างนายบาสก็ซบหน้ากับแขนปล่อยโฮทันที ร้อยรักษ์ตกใจกับอาการที่อยู่ ๆ ก็เปลี่ยนไปได้ถึง 90 องศาของเพื่อนได้แต่ทำหน้าเหวอ “เฮ้ย บาส ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ บาส แกหยุดร้องเสียที น่าเกลียดตายชัก” น้ำเสียงสลดของเพื่อนสาวทำให้นักดนตรีข้าง ๆ แอบขำเล็ก ๆ “โธ่ บาส แกอย่าร้องดิ เราไม่ได้ตั้งใจ เดี๋ยวเราร้องด้วยนะ ไอ้บาส แกเงียบสิ” แต่เหมือนยิ่งปลอบคนร้องไห้ก็ยิ่งซุกหน้าร้องดังกว่าเก่า จนคนปลอบหน้าเสียเหลือไม่ถึงสองนิ้ว “บาส เอาน่าแก อีกหน่อยก็หาใหม่ได้ ไหนแกว่าลิงมีเยอะเป็นฝูงไง..ถึงไอ้ลิงตัวนั้นมันจะเป็นลิงตัวที่แกรักที่สุดก็เถอะ แต่เมื่อมันไปและ ก็ยังมีอีกหลายตัวให้แกรักนะเว้ยยยย” คนปลอบเอื้อมมือไปลูบหลังลูบไหล่ ที่สั่นสะท้าน แต่ทว่า “ ฮ่าๆๆๆๆๆ ขำเว้ย” ไอ้ไหล่ที่สั่นสะท้านที่เธอเข้าใจว่าร้องไห้อยู่นั้นมันสะท้ายด้วยการกดอาการขำไม่อยู่ต่างหาก หญิงสาวหน้าเขียวสลับเหลืองก่อนจะโยนหมอนใบโตใส่หน้าเพื่อนแล้วก็แถมกนด่าให้อีกหนึ่งกัณฑ์ “ไอ้เพื่อนเวรรรรรร แกแกล้งกันนี่หว่า สาธุ” มีท่าทางประกอบการยกมือไหว้อีกต่างหาก “ขอให้ไร้แฟน ไม่มีใครรัก ให้เหงาตาย” พอแช่งจบก็มีเสียงของเฟริกต่อมาว่า “จนกว่า ไอ้ร้อยจะได้แต่งงานมีแฟนกับเขาเสียที ก็ขอให้ไอ้บาสได้แฟนสาวแสนสวนนิสัยดี ๆ เรียบร้อยไม่ต่อปากต่อคำ เจ้าพ่อคุ๊ณ สาธุ” แถมกราบงาม ๆ ที่หันไปทางศาลพระภูมิอีกต่างหาก “ไอ้พวกขี้เมา ๆ แล้วไม่รู้เรื่อง” เธอด่าให้อีก ก่อนจะสะบัดตัวลุกขึ้นเตรียมเดินกลับบ้านตัวเอง “เออ เมาไม่รู้เรื่องดีกว่า รู้เรื่องแล้วแกล้งเมานะเว้ยยย หัวใจแก ๆ คิดเอาเอง อยากจะปล่อยให้เหงาตายก็เรื่องของแก” เฟริกยังตะโกนไล่หลังมา หัวใจแก ๆ คิดเอาเอง อยากจะปล่อยให้เหงาตายก็เรื่องของแก เสียงนั้นยังก้องอยู่ในประสาทส่วนรับรู้จนเธอหลับไปเมื่อตอนใกล้รุ่ง “แต่งวันนี้!!!” ชายหนุ่มแทบจะกระชากกุญแจรถจากมือลูกน้องที่ยื่นให้แทบจะในทันทีที่ได้ยินมารดาของตนเองบอก ว่าวันนี้เป็นวันแต่งงาน “ไปไหนครับนาย ผมขับรถให้” “ไม่ต้อง” แล้วเจ้าตัวก็คว้าเสื้อที่แขวนอยู่เดินจ้ำอ้าว ๆ ลงไปยังอาคารด้านล่างที่ใช้จอดรถ ชายหนุ่มยกมือขึ้นดูเวลาที่นาฬิกา หน้าปัดบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบห้าโมงเย็นเข้าไปแล้ว ตั้งแต่วันนั้นที่เขาขับรถออกมาจากบ้านเธอ เขาก็ยังไม่ได้กลับไปอีกเลย จนลืมไปเสียด้วยซ้ำว่าเธอบอกว่าอีกหนึ่งอาทิตย์จะแต่งงาน ดีนะที่แม่ขอเขาโทรมาถามเรื่อง ต้นพันธ์ส้มที่เขารับปากไว้ว่าจะหาให้ แล้วก็เลยพูดถึงเรื่องของร้อยรักษ์ขึ้นมา น่าแปลกที่เขายังแอบหวังว่างานคืนนี้ อาจจะไม่มี แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วเพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าเธอก็จะกลายเป็นของคนอื่นอย่างสมบูรณ์ แต่เขาก็อยากเห็นวันที่เธอมีความสุขแม้ว่าเขาจะทุกข์ถนัดก็ตาม น้อยครั้งมากที่หัวใจจะเกิด “คลิก” ใครสักคนในเวลาเพียงไม่กี่นาที และก็น้อยครั้งอีกเหมือนกันที่จะพบว่าคนที่เราคลิกด้วยนั้นจะคลิกตอบเรา แต่นี่กรณีเขาก็อาจเป็นเขาเพียงข้างเดียวที่เกิดความรู้สึก “คลิก” คนที่ดันมีเจ้าของแล้ว แล้วยังดันซุ่มซ่ามไม่ดูตาม้าตาเรือ สืบให้ดีเลยต้องมานั่งรู้สึกช้ำชอกอยู่อย่างนี้ กว่าเขาจะไปถึงงานแต่งงานที่ว่า ก็เกือบจะเลิกงานแล้ว แขกทยอยกลับ ส่วนเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวป่านนี้ก็คงถูกส่งตัวเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มยืนนิ่งคล้ายจะสงบสติอารมณ์กับภาพตรงหน้า ก่อนจะลืมตัวถอนหายใจเฮือกใหญ่ “มาช้าจังงานเลิกแล้ว” เสียงหวาน ๆ ที่เขาคิดว่าจำได้ขึ้นใจดังขึ้นด้านหลัง รณกรหันขวับไปทันที ดวงตาคู่สวยมีรอยยิ้มระยิบระยับ พร้อม ๆ กับปากแดง ๆ ที่ส่งยิ้มหวานให้เขาจนเขาเผลอนึกว่าตัวเองกำลังฝันไปหรือเปล่า “ผู้การมาช้าไปยี่สิบนาที ตอนนี้เขาส่งตัวคู่บ่าวสาวกันไปแล้ว” คนที่เหมือนความฝันยืนเอามือไขว้กันอยู่ข้างหลังก่อน ชุดกระโปรงเข้ารูปสีงาช้าง แขนกุดขับผิวขาวของเจ้าตัว ให้ดูผุดผ่องในความมืด “คุณร้อย” ชายหนุ่มคว้ามือที่ไขว้หลังนั้นมากุมไว้เบา ๆ ก่อนถอนหายใจยาว “อะไรคะ” เธอย้อนถาม “ผมนึกว่า .” คนพูดเกิดน้ำลายฝืดคอกระทันหัน หญิงสาวยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนต่อให้ว่า “นึกว่าร้อยแต่งงานกับพี่หินใช่ไหม”  คำตอบคืออาการพยักหน้า หญิงสาวตรงหน้าหัวเราะร่วนโชว์ฟันขาวเรียงตัวเรียบก่อนจะบอกว่า “พี่หินกับร้อยน่ะเป็นพี่รหัสน้องรหัสที่รักกันม๊าก มาก พอดีพี่หินจะแต่งงานแล้วพี่ฟางที่เป็นเจ้าสาวเกิดต้องไปดูงานด่วนที่สวิตฯ เขาก็เลยขอร้องให้ร้อยเป็นคนเลือกขอชำร่วยในงานให้ เพราะว่า ร้อยกับพี่ฟางก็สนิทกัน” เธอเล่าแถมยังแอบยิ้มขำไปด้วย “ผมก็นึกว่า” “ก็นึกไปเองนี่น่า ไม่ถามเองนี่” คราวนี้น้ำเสียงงอน ๆ ของหญิงสาวตรงหน้าเรียกรอยยิ้มจากคนยิ้มยากตาดุในทันที “ก็ถามแล้ว แต่คุณว่าคุณจะแต่ง” เจ้าตัวระลึกถึงประโยคที่เคยพูดถามกัน “ร้อยแกล้งผู้การเองแหละ” คนพูดยอมรับง่าย ๆ “แต่แม่ผม ” เขายังงง ๆ กับเรื่องที่เกิด “งั้นผู้การฯก็โดนคุณป้าแกล้งต่ออีกทอดหนึ่ง” คราวนี้เจ้าตัวหัวเราะถูกใจกับคำตอบของตัวเองอีกต่างหาก ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ นี่แม่เขาก็เป็นไปด้วยเหรอนี่.. “ร้อยมีอะไรให้ผู้การค่ะ รอแป๊บนะ” “ไอ้ร้อย ไอ้เป็นร้อย ๆ” เสียงเฟริกที่วันนี้ดูจะหล่อนเกินปกติตะโกนเรียก “จะกลับแล้ว” “เออ..เดี๋ยวก่อน ขอห้านาที” หญิงสาวเดินอ้อมโต๊ะที่ใช้วางของขวัญ ก่อนล้วงมือเข้าไปหยิบอะไรบางอย่างติดมือออกมา ก่อนยื่นให้แถมยังหลบตาเสียอีก “ร้อยให้ผู้การ” ชายหนุ่มรับดอกหน้าวัวสีชมพูที่หญิงสาวยื่นให้อย่างงง ๆ “ให้ผมเนื่องจากวันอะไรเหรอครับ” “อ้าวก็เห็นชอบดอกหน้าวัวนี่ ร้อยก็เลยตัดมาให้ สายพันธ์นี้มีชื่อว่า สวีทฮาร์ตเชอรี่” แม้ว่าแสงไฟที่ตรงนี้จะไม่ สว่างเท่าไรนัก แต่ชายหนุ่มก็ยังสังเกตเห็นว่าแก้มนวล ๆ ของคนพูดนั้นซับสีเลือดขึ้นมา ก่อนที่เจ้าตัวจะรีบเดินแกมวิ่งไปยังเพื่อนที่ยืนรอยู่ที่รถคันสวย รณกรมองดูดอกไม้รูปหัวใจสีชมพู ที่มีชื่อในสายพันธ์ หวาน ๆ ที่เจ้าของบอกในมือด้วยรอยยิ้มจาง หัวใจเล็ก ๆ สีชมพูที่อยู่ในมือเขา ๆ จะรักษามันไว้อย่างดีเหมือนที่เจ้าของ รักษาเจ้าดอกรักสามดอกของเขาไว้ ชายหนุ่มแอบยิ้มกับตัวเองเมื่อนึกถึงตอนที่เฟริกเพื่อนหนุ่มหัวใจสาวของเธอแอบกระซิบบอกเขาเรื่องดอกรักสามดอกที่เธอวางไว้บนหัวเตียงนอนด้วยหัวใจเบิกบาน เขาก้มลงมองดูเจ้าดอกหน้าวัวสีชมพูสวย รูปร่างคล้ายรูปหัวใจในมือเขาอีกครั้งด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ที่มุมปาก ดอกไม้ที่มีชื่อสายพันธ์หวาน ๆ ว่า สวีทฮาร์ทเชอรี่ the end จบแล้วคร้าบบบ จบจริง ๆ ไม่มีภาคต่อ เพราะถ้าต่อไปอีก สงสัยจะโดนผู้การฯตัวจริงลากไปกินข้าวแดงแทน เอิ๊กๆๆ ขอบคุณสำหรับร่องรอยของคนอ่านทุกท่านนะครับ แล้วจะรีบปั่น บทที่ 8 มากำนัลครับผม ไปละครับ เจ้านัท /เปียรุส จากคุณ : เปียร์รุส - [ 9 เม.ย. 48 00:08:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผู้การน่าสงสาร คิคิ แต่ตอนจบทำน่ารักจังค่ะ >< ชอบๆ รอบูลอยู่นะคร้า พี่นัท ชอบมากๆๆ >< จากคุณ : yackety-yak - [ 9 เม.ย. 48 00:22:07 A:61.91.72.114 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 น่ารักมาก ๆ เลยค่ะ จากคุณ : MiKi - [ 9 เม.ย. 48 00:43:50 A:202.57.149.212 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนจบน่ารักจัง แต่ก่อนหน้าผู้การโดนแกล้งไปเต็มๆ ^^ จากคุณ : Kazalong - [ 9 เม.ย. 48 00:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หุหุหุ น่ารักมากเลยคะ แต่คนเขียนน่ารักมากกว่า ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่เอามาต่อให้ จากคุณ : chocolate-gateau - [ 9 เม.ย. 48 00:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 10 555 ผู้การถูกต้มซะแล้ว 555 จบได้หวานจังค่ะ จากคุณ : ก้อนหิน - [ 9 เม.ย. 48 01:55:48 A:68.169.42.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอิ้กก ฮากะคำว่า คลิก พี่นกคร้าบมาเอาค่าลิขสิทธิ เร็ว จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 9 เม.ย. 48 02:42:58 A:202.133.176.79 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 555 ขำๆค่ะ น่ารักดี แต่โรสอ่านชื่อเฟริก เป็นพริกอะ -- --'' สวีทฮาร์ทเชอร์รี่ เหรอ ...หวานจัง  ^^ จากคุณ : iNt_GaL - [ 9 เม.ย. 48 02:49:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แอบเข้ามานั่งอ่าน อ่านไปขำไป จากคุณ : oreocream - [ 9 เม.ย. 48 10:42:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 บอกรักด้วยดอกหน้าวัว...อืม.... ^ __________________ ^ จากคุณ : orapim - [ 9 เม.ย. 48 11:25:43 A:58.64.125.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด @^_______________________^@ จากคุณ : p_jung - [ 9 เม.ย. 48 11:40:38 A:221.128.103.96 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 อืม อยากเห็นผู้การตัวจริง จากคุณ : january winds - [ 9 เม.ย. 48 12:16:43 A:61.91.211.171 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 ทั้งฮา ทั้งหวาน... น่าร๊ากกกกก ...ชอบมากมากคับ ^o^ จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 9 เม.ย. 48 14:59:31 ]

ความคิดเห็นที่ 18 “ไอ้ร้อย หมายเว้ยยยยยยยยยยยย!!!”  (เล่นเอางง) ทะลุกลางปล้อง เหมือนหักมุมนะ แกล้งเขาแล้วกลับลำมาหวานด้วย อิอิ จากคุณ : scottie - [ 9 เม.ย. 48 22:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แหม มีการแกล้งด้วยนะ ผู้การเราเศร้าไปเลย ไม่น่าเชื่อว่าคุณแม่ของผู้การก็เป็นไปด้วย 55 แล้วป่านนี้ร้อยก็คงยังไม่รู้ว่าโดนเพื่อนอย่างเฟริกไปเผาไว้ แต่จบได้น่ารักมากเลย ไม่น่าเชื่อว่าดอกหน้าวัวจะมีพันธุ์แบบนี้ด้วย หวานดีจังค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : นวล - [ 10 เม.ย. 48 03:06:30 A:128.103.186.48 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 สนุกมากๆๆๆๆๆๆๆค่ะ อ่านแล้วลื่นไหลมากๆเลย เป็นธรรมชาติดี เขียนได้ดีจริงๆ น่ารักด้วยค่ะ... ขำจัง บอกรักด้วยดอกหน้าวัว แม้ว่าจะเป็นดอกหน้าวัวที่คล้ายรูปหัวใจสีชมพูก็เถอะ แต่แอบสังเกตเห็นคำผิดหลายคำค่ะ (ไม่ได้จับผิดน้า แค่บังเอิญเห็น) ลอมล่อ ---> รอมร่อ อนุญาติ ----> อนุญาต จานน้ำล้างพระบาทของเพื่อนก็ลาดเต็ม ๆ ---> ราดจ้ะ สวิตฯ ---> โดยทั่วไปน่าจะใช้ สวิส ค่ะ แม้ว่าจะเขียนว่า Switzerland ก็ตาม จากคุณ : 1981 - [ 10 เม.ย. 48 04:44:55 A:82.43.177.179 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 หึหึ ยังไงเจ๊ก็ไม่ชอบเครื่องแบบอยู่ดี ยู้ฮูๆๆ เจ๊สบายดี ตอนนี้มีความสุขกับการนอนอ่านนิยาย อยู่จ๊ะ ไปซื้อมากองๆนอนอ่าน มันมีความสุขขนาด..ดด เป็นความสุขที่หายไป 1 ปี เหอๆ ขอเจ๊พักสมองสักพักนะ แล้วจะส่งเสียงไปหา.....อิอิ ปล. ยังอยู่ดีมีความสุข และผอมกว่าเดิมจ้า คิดถึงน้า จากคุณ : พยาบาลเกเร(ไม่ล็อค) - [ 10 เม.ย. 48 14:42:37 A:210.203.186.215 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้วชอบหนูร้อย จัง จากคุณ : รียา - [ 10 เม.ย. 48 21:57:34 A:203.172.104.230 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 11 เม.ย. 48 12:21:43 ]

ความคิดเห็นที่ 24 นี่ถ้าเกิดผู้การถอดใจ ไม่มางานแต่งงาน แล้วจะเป็นยังไงนะ หนูร้อยจะเศร้าไหมนี่ จากคุณ : ลูนาติก - [ 12 เม.ย. 48 12:07:45 ]

ความคิดเห็นที่ 25 น่ารักจัง  อิอิ  มีผู้การตัวจริงด้วยเหรอเนี่ย  หวายยยยยยยยจะน่ารักแบบผู้การกรไหมเนี่ย จากคุณ : รวิษฎา (รวิษฎา) - [ 17 เม.ย. 48 18:15:12 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ชอบมากๆเลยค่ะ น่ารักสุดๆ จากคุณ : BadCoala - [ 17 เม.ย. 48 18:21:13 A:61.90.19.244 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 เก็บไว้อ่านยามบ่ายค่ะพี่สาว จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 19 เม.ย. 48 10:20:37 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ในที่สุดเจ้าของเรื่องก็โผล่มา ตอบ คคห. กันดีกว่า ***คุณyackety-yak  อ่ะนะมาตามถึงที่นี่ถ้าจะหลงรักนายบูลเทอเรียจริง ๆ อิอิ ***คุณMiKi  เติมหวานมาล่อสักนิด เด้วจะเริ่มโหมดโหดกับคนอ่านแล้ว เอิ๊กๆๆ ***คุณKazalong ก็ต้องเอาสักหน่อย พอเป็นกระษัย...เอิ๊กๆๆ ***คุณ chocolate-gateau  แง่มมมม มาชมอย่างนี้ก็เขินแย่สิคะ หุห.. ***คุณก้อนหิน ขอบคุณค่ะ ชีวิตมันไม่ค่อยหวาน เลยหาอะไรหวาน ๆ มาเติมสักนิด อิอิ ***ไอ้เจ้าจ๊ะ เอาป่ะ ตั๋วทัวร์ทะเลดาวอ่ะ ถ้าเอาเงียบๆ  ป่ายยย ***ยัยโรสสสส มาอ่านเป็นนายพริกได้ไงอ่ะ คนเขียนหมดกะลังจายกันพอดี เอิ๊กๆๆ ***เจ้าอ้อม น่าน เอาอีกคน อ่ะนะยิ้มได้ก็ดีแล้ว สู้ ๆ เค้าเจ้าอ้อม ***คุณorapim น่าจะเวิร์ค นะคะ ดอกอื่นมันเยอะแล้ว หน้าวัวออกจะเหมือนรูปหัวใจแค่ชื่อไม่เพราะเท่านั้นเอง ***คุณหมูพี มากรี๊ดอาไรรรรร ***คุณjanuary winds  งั้นก็ต้องมาที่บ้านค่ะ...แต่เจอเปล่าอีกเรื่องนะ อิอิ ***คุณGracie Lou Freebush  ชมกันเยอะ ๆ เขิลลลล จัง ***คุณscottie แหมพี่รักษ์ มือมันพลาดไปหน่อย แต่ว่า นายเฟริกอาจจะร้องอย่างนั้นจริงๆ  ก็ได้ ประมาณว่าตกใจจนสติแตก อิอิ ***คุณนวล มีค่ะสีชมพู สวยมาเลย นัทเห็นทีแรกติดใจนะ แต่ที่บ้านไม่ได้ปลูกไว้อ่ะ ไว้จะถ่ายรูปมาให้ดู ***คุณ 1981 ขอบคุณสำหรับคำผิดค่ะ ดีใจจังที่แวะเข้ามาอิอิ ***คุณเจ๊โอ โอเช เจ๊สบายดีก็ดีแย้ว คิดถึงคร้าบบบ ***คุณรียา และ คุณอาราเร่    ^-^ ขอบคุณคร้าบบบ ***คุณพี่หมอลูนาติก ต้องเศร้าสิคะ แหมออกจะเตรียมดอกไม้มาสื่อความหมายขนาดนั้น ***คุณรวิษฎา (รวิษฎา) มีจิ ...แต่ไม่อยากเล่าเลยว่าผู้การตัวจริง กะ คนรอบผู้การอ่ะ หล่อแค่ไหน 555 ***คุณBadCoala _ขอบคุณค่ะ ***คุณน้องผึ้ง เอาเข้าป่าย แล้วหล่อนจะว่างสักบ่ายไหมเนี่ยะ ... จากคุณ : เปียร์รุส - [ 19 เม.ย. 48 22:16:22 ]