ความคิดเห็นที่ 1 โหกะว่าจะไปแล้วนะเนี่ย  งั้นรออ่านจนจบเลยดีกว่า จากคุณ : แฟนพันธุ์แท้ (หรือเปล่าหว่า) (burin piggypink) - [ 11 เม.ย. 48 19:42:05 ]

ความคิดเห็นที่ 2 โอเค เลย ตี๋ตั๋วตามไปถึงไหนถึงกัน555 จากคุณ : เจ้าขา - [ 11 เม.ย. 48 20:28:09 A:84.118.231.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เฟลอร์สะดุ้งลืมตาตื่นทันทีที่แผ่นหลังสัมผัสที่นอนเย็นเฉียบ    เธอขืนตัวไว้หากแต่ไม่อาจทานแรงจากมือใหญ่ที่กดลงมายังไหล่ทั้งสองข้างได้ “นอนเถอะนะ    อดนอนมาหลายคืนแล้วไม่ใช่หรือ ดูตาสิ...ดำยังกับแพนด้าเชียว” ฮยุนจองยิ้มล้อๆ เขาอุ้มเธอขึ้นมาจากโซฟาข้างล่างเพราะนอนอย่างนั้นคงไม่สบายนัก   ถึงแม้เขาเองจะเสียดายร่างอุ่นนุ่มที่เบียดซุกอยู่ในอ้อมแขน ความนุ่มนวลอ่อนหวานจากเรียวปากบางที่ไม่อยากจะห่างแม้สักนาทีเดียว เฟลอร์เบ้ปาก...เหมือนทุกครั้งที่ถูกเขาล้อหรือแกล้ง   และฮยุนจองก็ชอบที่มันจะเป็นอย่างนั้น   ยิ่งคราวนี้ที่เขามีสิทธิ์จะดึงปลายจมูกโด่งแหลมนั่นอย่างมันเขี้ยว “แต่ถ้าเธอยังไม่อยากนอน เรา....” แววตาเจ้าเล่ห์ทำให้แก้มเนียนเป็นสีจัดขึ้นมาอีกครั้ง    เฟลอร์พลิกตัวซุกหน้าแนบหมอน    ฮยุนจองหัวเราะเบาๆในคอเมื่อจมูกโด่งคมเฉียดแก้มเธอไปเพียงนิดเดียว เขาห่มผ้าให้เธออย่างเบามือ    ก้มลงสูดความหอมจากไรผมนุ่มใกล้ขมับพร้อมกระซิบแผ่วเบาข้างหู “ฝันดีนะ” เฟลอร์พลิกตัวกลับมาก่อนเขาจะลุกจากไป มือบางยึดท่อนแขนเขาไว้แน่น “ฉันต้องฝันร้ายอีกแน่ๆ   ฉันไม่อยากนอนเลย” โคมไฟดวงเล็กหัวเตียงที่เปิดไว้ทำให้เขามองเห็นประกายหวั่นระแวงในดวงตาคู่สวยอีกครั้ง ฮยุนจองทรุดตัวลงนั่งข้างเตียง    ทาบมือใหญ่บนมือบางแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ฉันจะอยู่ตรงนี้จนกว่าเธอจะตื่น    และถ้าเธอฝันร้ายฉันจะปลุกเธอขึ้นมาเอง    ตกลงไหม” เฟลอร์พยักหน้า   หลับตาลงช้าๆ   แต่ยังจับมือเขาไว้แน่นราวให้แน่ใจว่าเธอจะมีเขาอยู่ข้างกายไม่ไปไหนจริงๆ ฮยุนจองบรรจงประทับริมฝีปากเหนือเปลือกตาที่หลับพริ้มทั้งสองข้างเนิ่นนาน   ผนึกดวงตาคู่สวยให้ปิดสนิทด้วยความรักความอบอุ่นจากหัวใจเขา ....... จังหวะผ่อนลมหายใจทอดยาวสม่ำเสมอบอกว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงหลับสนิทแล้ว    ฮยุนจองค่อยๆวางมือที่เกาะกุมมือเขาในผ้าห่มอุ่นแล้วผละออกมาเงียบๆ ........ นาฬิกาข้อมือบอกเวลาเลยเที่ยงคืนมาเกือบชั่วโมงแล้ว    แต่ฮยุนจองตัดสินใจเปิดโทรศัพท์มือถือกดหมายเลขหาจื้อเหลียงซึ่งเขาเชื่อว่าคงรอฟังข่าวด้วยความเป็นห่วง     เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟังอย่างคร่าวๆ แล้วตบท้ายด้วย... “...ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเขาเอง    บอกซวนซวนด้วยว่าไม่ต้องเป็นห่วง” “ฮะฮ่า...น้อยไปสิ    ฉันว่าซวนซวนจะยิ่งเป็นห่วงน่ะซี้”    ปลายสายทำเสียงล้อ “ฉันถึงไม่โทรหาซวนซวนเองไงเล่า”    ฮยุนจองตอบอุบอิบ   “ไม่อยากถูกบ่นจนหูชา” “รู้เหมือนกันนี่หว่า   ยิ่งเป็นน้องสาวสุดที่รักเสียด้วย” “ไม่ต้องขู่กันนักหรอกน่า ...จื้อเหลียง...ฉันไม่เคยแน่ใจตัวเองอย่างนี้มาก่อน” ฮยุนจองทำเสียงจริงจัง “กว่าจะแน่ใจก้อเกือบบ้าเอานะแก ...แถมทำฉันประสาทไปด้วย” จื้อเหลียงว๊ากมาทำเอาฮยุนจองต้องรีบดึงโทรศัพท์ออกห่างจากหู “นายรู้ด้วยเหรอ....” “ไอ้บ้า....ฉันรู้จักนายมานานแค่ไหนแล้ว   แล้วช่วงนี้กินนอนด้วยกันจนถ้าฉันเป็นผู้หญิงคงเป็นเมียนายไปแล้ว” “หยุดพูดอะไรชวนขนหัวลุกอย่างนั้นนะ” ฮยุนจองฟังแล้วสยอง “ถึงซวนซวนไม่รู้เท่าที่ฉันรู้แต่เขาก้อไม่โง่หรอกนะ    แล้วถ้าน้องสาวเขาต้องเสียใจเพราะนายล่ะก้อ...เตรียมตัวตายร้อยครั้งได้เลย” “ไม่มีวันนั้นหรอก”   ฮยุนจองมั่นใจ ............. ฮยุนจองเดินกลับมาในห้องอีกครั้ง    เฟลอร์นอนตะแคงซุกหน้าแนบหมอน    ใบหน้ายิ้มน้อยๆเหมือนกำลังฝันดีทำให้ฮยุนจองค่อยเบาใจ     เขาเดินไปที่โต๊ะทำงานมุมห้อง    หนังสือมากมายอัดแน่นอยู่บนชั้น    ตำราศิลปะหลายเล่มยังกางรออยู่บนโต๊ะ    ภาพสเก็ชหลายใบวางทับซ้อนกันอยู่   สีไม้มากมายวางเกลื่อนโต๊ะ   ฮยุนจองพอจะนึกออกถึงภาพของเฟลอร์ที่พยายามทุ่มเททำงานเพื่อหลีกหนีความกังวลในใจ สมุดสเก็ชเล่มคุ้นตาตั้งเด่นอยู่ท่ามกลางกองกระดาษ... เล่มเดียวกับที่เฟลอร์ทำหล่นและเขาก้อเก็บโปสการ์ดได้ในคืนนั้น  คืนนี้มีซองจดหมายสีน้ำเงินเข้มขนาดยาวสอดอยู่    เขาไม่อาจหักห้ามความอยากรู้ไว้ได้...มือใหญ่เอื้อมไปยังสมุดเล่มหนา จดหมายหน้าซองจ่าหน้าชัดเจน   ...ชิม ฮยุนจอง... ฮยุนจองเหลียวกลับมามองคนที่กำลังหลับสนิทอยู่บนเตียงพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน    คงไม่เป็นการละลาบละล้วงหรอกน่า   ก้อเขาอ่านจดหมายที่ส่งถึงตัวเขาเองนี่นา... ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 48 20:55:42 แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 48 20:53:23 จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 11 เม.ย. 48 20:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 31 ตุลาคม xx ฮยุนจองคะ.... ถ้าคุณได้รับจดหมายฉบับนี้ก็หมายความว่าฉันกำลังเดินทางไปยังดินแดนแสนไกล    ฟากฟ้าฝั่งโน้นคุณว่าไกลพอไหม    ที่นั่นมีคุณแม่รอฉันอยู่    คุณลุงก็คงกำลังจะไปถึงก่อนหน้าฉันไม่นานนัก ....... ฮยุนจองใจหายวาบ มือที่ถือจดหมายสั่นระริก เขาเหลียวไปมองใบหน้าที่หลับสนิทบนเตียงอย่างไม่อยากเชื่อ ...... ฮยุนจองคะ    มีเรื่องราวมากมายที่ฉันต้องบอกคุณ    และฉันก็ไม่อาจจากคุณไปโดยไม่ร่ำลา ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้รับโปสการ์ดจาก HJ    รู้ไหมคะ...แค่ข้อความสั้นๆ    คำเพียงไม่กี่คำ   มันทำให้ฉันรู้สึกราวกับมีคุณอยู่ข้างๆ ผ่านความทุกข์และความสุขไปด้วยกัน วันแรกที่ฉันได้รู้จักตัวจริงของคุณทำให้ฉันลังเลว่าควรจะยุติเรื่องราวระหว่าง Zimba กับ HJ ดีหรือเปล่า     แต่ฮยุนจองคะ    มันเป็นเรื่องยากเหลือเกิน    ยิ่งอยู่ใกล้คุณ    ฉันยิ่งถอนตัวออกมาได้ยาก   ฉันคงเข้าไม่ถึงหัวใจของ..ชิมฮยุนจอง    ฉันจึงไม่อาจสูญเสีย HJ ไปได้อีก     ฉันยอมเสี่ยงที่จะถูกคุณเกลียดที่ทำตัวเหมือนคนสองหน้า ฉันคิดนะคะว่าสักวันหนึ่งจะบอกความจริงทุกอย่างกับคุณ    แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ทำให้ฉันไม่แน่ใจว่าฉันมีเวลามากพอ จำคืนที่เรากลับจากผับด้วยกันได้ไหมคะ    ฉันอาเจียนเพราะดื่มแอลกอฮอล์เข้าไป  ...ไม่ใช่เพราะฉันดื่มไม่ได้   แต่เพราะสมองฉันสั่งตัวเองไม่ให้รับมันเข้าไปต่างหาก ก่อนหน้าที่ฉันจะย้ายมาอยู่ที่นี่ ...คืนหนึ่ง...ฉันไปปาร์ตี้กับกับเพื่อนหลังทำโปรเจคผ่านเรียบร้อย    ก่อนออกจากบ้านแม่เตือนฉันแล้วไม่ให้ดื่มมากนัก    แต่ฉันก็คว้ากุญแจรถออกมาอย่างไม่ใส่ใจ    มันก้อเหมือนกับทุกครั้งที่แม่เตือน...   ฉันดื่มทุกครั้ง   ก้อขับรถกลับบ้านได้ทุกครั้งโดยไม่มีอะไร   ...แต่ไม่ใช่ครั้งนี้... แม่โผล่มากลางงานปาร์ตี้ !!    ฉันโกรธมากที่แม่ทำเหมือนฉันยังเป็นเด็ก   แม่ขอร้องให้ฉันกลับบ้าน   แต่ถึงแม่ไม่ขอร้องฉันก้อไม่มีหน้าจะอยู่กลางงานนั้นแล้ว    สายตาของเพื่อนๆที่มองมาราวกับฉันเป็นตัวประหลาดทำเอาฉันร้อนจนทนอยู่ไม่ไหว แม่จะขับรถให้...แต่ฉันก็ยังคงดื้อ   เราทะเลาะกันมาตลอดทางเพราะแม่เตือนให้ฉันระวังโน่นระวังนี่   นั่นยิ่งกระตุ้นให้แอลกอฮอล์ที่อยู่ในเลือดถึงจุดเดือด... ฉันเหยียบคันเร่งจนจมมิด ไม่รู้เลยยมฑูตกำลังอ้าแขนรออยู่ข้างหน้าโน่นแล้ว ... ก่อนที่รถทั้งคันจะพุ่งออกนอกวิธีโค้งปะทะต้นไม้ใหญ่    ฉันสัมผัสถึงความอบอุ่นที่โอบกอดรัดรึงอยู่รอบตัวก่อนสุดท้ายสติจะดับวูบ ฮยุนจอง...ฉันไม่มีแม้แต่รอยข่วน    แต่แม่ฉันต้องอยู่ในไอซียูตลอดทั้งคืน ...จนใกล้รุ่ง...ฉันเพิ่งเห็นหน้าแม่เป็นครั้งแรก   ไม่หรอก...ฉันไม่เห็นหน้าแม่ด้วยซ้ำ    มีเพียงดวงตาที่ฉายแววปราณีไม่เคยเปลี่ยนแปลงที่โผล่พ้นผ้าพันแผลทั่วร่างนั่น    ...มือของแม่เย็นเหลือเกินฮยุนจอง    เย็นกว่าหิมะในฤดูที่หนาวไหนๆที่ฉันเคยผ่านมาชั่วชีวิต “เฟลอร์...เข้มแข็งนะลูก อย่าร้องไห้นะ...ไม่อย่างนั้นแม่จะไปได้ยังไงทั้งที่ยังเป็นห่วงเฟลอร์อย่างนี้” เสียงแม่ยังคงอ่อนโยนอย่างที่ฉันคุ้นเคยแม้จะเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด ฉันพยายามกลั้นสะอื้นอย่างสุดกำลังแต่ไม่อาจห้ามน้ำตาได้   ฉันบีบมือแม่แน่นแต่เหมือนแม่จะไม่รับรู้สัมผัสนั้นแล้ว “เฟลอร์อย่าโทษตัวเอง แม่ต้องไปเพราะถึงเวลาของแม่” “เฟลอร์ไม่ให้แม่ไป” ฉันได้ยินเสียงที่สั่นสะท้านของตัวเองตะโกนออกไปอย่างนั้น “แม่อย่าไปนะ อย่าทิ้งเฟลอร์ไปนะ เฟลอร์จะอยู่คนเดียวได้ยังไง...ฮือ...ฮือ...” “เฟลอร์ยังมีคุณลุง เฟลอร์ต้องไปอยู่ดูแลคุณลุงแทนแม่นะลูก ฝาก..ฝาก..บอกลาคุณลุงด้วย” เสียงแม่เริ่มขาดห้วงและเบาลงทุกที ดวงตาคู่นั้นเริ่มลอยคว้าง ฉันโถมตัวลงกอดแม่ “เฟลอร์รักแม่...อย่าทิ้งเฟลอร์ไปเลยน้า...แม่ขา” “แม่...ก้อ...ระ...รัก...เฟลอร์” ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคำรักที่แม่พร่ำบอกอยู่ทุกวันมันจะกลายเป็นคำบอกลาครั้งสุดท้าย... ฉันกอดแม่...แต่แม่ไม่กอดตอบฉันแล้ว ....ถ้าไม่เป็นเพราะฉัน...แม่...แม่คง.... ..... ...     นี่ไงล่ะ ตัวจริงของ Zimba   เจ้าป่าคงยังไม่ตายหากลูกชายไม่ดื้อดึงไปยังดินแดนต้องห้ามนั่น    เพราะความโง่และอวดดี    กว่าจะเห็นค่าในความรักที่มีอย่างท่วมท้นและไม่มีวันเปลี่ยนแปลงก็เรียกอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นนั้นคืนมาไม่ได้เสียแล้ว ฉันมาที่นี่เพราะสัญญาที่ให้ไว้กับแม่    แต่ความรักจากคุณลุงก็ทำให้ฉันรู้สึกถึงความหมายของคำว่าบ้านอีกครั้ง    ทั้งที่เราแทบจะไม่รู้จักกันเลยแต่สายใยของสายเลือดกลับผูกพันฉันไว้อย่างแน่นหนา ...ถ้าไม่มีคุณลุง...   หน้าที่ของฉันก็จบสิ้นลงแล้ว ฉันไม่อาจอยู่ได้โดยปราศจากหัวใจ.... ฮยุนจอง.... ฉันไม่อยากจากไปเลย    ฉันยังอยากเห็นรอยยิ้ม    ยังอยากได้ยินเสียงหัวเราะที่สดใสของคุณ    อยากมีอ้อมกอดอบอุ่นให้ซุกตัวยามที่ฉันอ่อนแอและอยากร้องไห้    แต่...มันคงเป็นไปไม่ได้ใช่ไหมคะ ฉันรู้สึกถึงระยะห่างระหว่างเรา    ระยะห่างที่มันเพิ่มมากขึ้นทุกที... ...แต่นี่อาจเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว.... ฉันคงไม่อาจบอกลาคุณได้ ....ถ้ายังมีสายตาอบอุ่นคู่นั้นมองมาเหมือนเดิม ฮยุนจอง...คุณคงไม่ร้องไห้เพราะฉันหรอกนะคะ หรืออาจจะตาแดงๆนิดหน่อย...เพราะฉันเป็นลูกไล่ที่ดี ใครจะยอมให้คุณแกล้งง่ายๆอย่างฉันล่ะ คุณกำลังยิ้มเห็นด้วยอยู่ใช่ไหม....เพราะฉันพูดเรื่องจริงนี่นา ฮยุนจอง...ถ้ามีสักวันที่คุณคิดถึงฉัน มองขึ้นมาบนท้องฟ้านะคะ Fleur ^^ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 11 เม.ย. 48 21:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อ่ะ...พระเอกฉัน กลายเป็นพวกโรคจิตแอบดูซะแล้ว จากคุณ : เจี๊ยบๆ (Wild Monkey) - [ 11 เม.ย. 48 21:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ยายโง่....ทำไมถึงยังเอาเรื่องอย่างนี้มาพูดล้อเล่นอยู่ได้นะ... ชื่อที่ลงไว้ตอนท้ายแตกพร่าเพราะหยาดน้ำตา    ฮยุนจองยกแขนปาดหน้า   เขาขยำจดหมายเขวี้ยงทิ้งไปอีกทาง   ก่อนจะเดินไปหยุดที่เตียงจ้องมองใบหน้าที่หลับสนิทนิ่งนาน ถ้าเขามาไม่ทัน ...ถ้าคุณลุงของเฟลอร์เป็นอะไรไปเสียก่อน.... แค่คิดว่ากำลังจะสูญเสียเธอเขาก็แทบขาดใจแล้ว ฮยุนจองดึงผ้าห่มแทรกตัวเองลงนอนเบียดคนที่กำลังหลับอย่างเป็นสุข    มือช้อนศีรษะจากหมอนให้เข้ามาซุกซบซอกไหล่   จรดริมฝีปากกับกลุ่มผมหอมนุ่มนั้น   แขนแข็งแรงกระหวัดรอบเอวดึงเข้าหาตัวอย่างหวงแหน ร่างนุ่มในอ้อมกอดเบียดเข้าหาไออุ่นที่เคยคุ้น    ลำแขนโอบตอบทำให้ฮยุนจองยิ่งกอดเธอแน่นเข้า เขาไม่มีวันให้เธอจากไปไหนเด็ดขาด ...ไม่มีวัน... ....... ฮยุนจองใจหายวาบเมื่อตื่นเช้าขึ้นมาแล้วพบว่าอ้อมแขนว่างเปล่า    เขาผุดลุกขึ้นเหลียวมองหาคนที่อยู่ในอ้อมกอดมาทั้งคืนไปโดยรอบ “ตื่นแล้วเหรอคะ” เฟลอร์ที่ยืนพิงขอบหน้าต่างหันมาพอดี   แสงของเช้าวันใหม่ทำให้เขาเห็นรอยยิ้มบนใบหน้านั้นไม่ชัดนัก ฮยุนจองลุกไปหา กางแขนโอบร่างบางจากข้างหลัง    จมูกโด่งตรงคลอเคลียข้างแก้มเนียนใสจนเห็นสีเรื่อ เฟลอร์วางแขนสองข้างทาบทับแขนแข็งแรงก่อนจะเอนหลังอิงอกกว้าง “เป็นคืนแรกหลังจากเกิดเรื่องที่ฉันนอนหลับสนิท    ฮยุนจอง....ขอบคุณนะคะ” ฮยุนจองวางคางบนไหล่บาง    กระชับอ้อมแขนขึ้นอีกนิด    แสงสีชมพูที่จับทอขอบฟ้าไกลโน้นดูสวยงามกว่าทุกๆเช้าที่เขาเคยเห็น “วันนี้ต้องดีกว่าเมื่อวานแน่” เขารับรู้ถึงอาการแข็งขืนของคนในอ้อมกอด ฮยุนจองกดริมฝีปากหนักหน่วงเหนือขมับของเฟลอร์   ก่อนจะจับต้นแขนหมุนตัวให้เธอหันมาหาเขา “แต่ถึงแม้ว่าวันนี้ไม่เป็นอย่างที่เราคิด    พรุ่งนี้ไม่เป็นอย่างที่เราหวัง   ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข    ขอฉันผ่านมันไปพร้อมเธอได้ไหม    ไม่ว่าในฐานะ HJ หรือ ชิมฮยุนจอง   ...ได้ไหมเฟลอร์” น้ำเสียงเว้าวอนทำให้คนที่เอาแต่ก้มหน้าเงยขึ้นมาสบตา    ฮยุนจองเห็นน้ำใสๆคลอสองหน่วยตาสีน้ำทะเลลึกล้ำคู่นั้น    เขาเห็นแววสับสนไม่แน่ใจ   ประหลาดใจ   แต่ก็ซาบซึ้งใจพร้อมๆกัน “ให้ฉันเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเธอได้ไหม” เป็นอีกครั้งที่เฟลอร์ยิ้มทั้งน้ำตา   เธอโผเข้าสู่อ้อมกอดอบอุ่นวาดแขนรอบร่างหนา “มันต้องเป็นส่วนที่ใหญ่มากๆแน่เลย   ตัวคุณโตยังกับหมียักษ์แน่ะ ...โอ๊ย....” ตอนท้ายเป็นเสียงร้องเพราะถูกหมียักษ์แกล้งรัดแน่น ฮยุนจองซุกหน้ากับซอกคอหอมกรุ่นอีกครั้ง “ยายโง่.... ห้ามส่งจดหมายโง่ๆฉบับนั้นของเธอมาหาฉันนะ” +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 11 เม.ย. 48 21:27:16 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ซี้งค่ะ  อย่าหักมุมตอนจบนะ ไม่งั้นโป้งด้วย จากคุณ : burin piggypink - [ 11 เม.ย. 48 21:32:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 นั่นดิ อย่าหักมุมเลยนะ จากคุณ : waidhaya - [ 11 เม.ย. 48 21:48:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 บ่ายวันนี้แทบไม่ได้ทำงานเลย เพราะนั่งตามอ่านมาตั้งแต่เรื่องแรก กลับบ้านก้อมานั่งเฝ้าต่ออีกรอบ เขียนได้น่ารักดีนะ ชอบอ่ะ จากคุณ : . - [ 11 เม.ย. 48 21:57:56 A:168.120.27.221 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ซึ้งและอึ้งและน้ำตาคลอ ซื้งดีแล้วค่ะ แต่เศร้ารันทดนะไม่ชอบเลย:) จากคุณ : เจ้าขา - [ 11 เม.ย. 48 22:02:54 A:84.118.231.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตัวเอง มาต่อเร็วๆเข้า แฟน รอเพียบเลย   แต่ว่าเราไม่รอแล้วนะ ง่วงแล้ว  พรุ่งนี้ค่อยมาตามต่อ (หวังว่าคงจบแล้วนะจ๊ะ) Good Night ค่ะ ทุกๆคน     จากคุณ : burin piggypink - [ 11 เม.ย. 48 22:08:57 ]

ความคิดเห็นที่ 12 I am working hard but something are not in the right places.. Wish me 'Click' before Midnight  !!!  ^^" จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 11 เม.ย. 48 23:13:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ [...บทส่งท้าย...] “เอ้า... Merry Christmas” จื้อเหลียงเอาของขวัญกล่องโตมาวางใกล้ๆ ทันทีที่ฮยุนจองทิ้งตัวลงบนที่นอนหลังงานคอนเสิร์ตฉลองคริสต์มาสเพิ่งเสร็จสิ้น “ปีนี้มาแปลกแฮะ... มีของขวัญคริสต์มาสให้ด้วย   แต่เอาไว้ค่อยเปิดพรุ่งนี้ได้ไหม   คืนนี้ตาฉันจะปิดอยู่แล้ว” ฮยุนจองพลิกตัวหนีไปอีกด้าน “ไม่ได้โว้ย   เลยคืนนี้ก้อไม่ใช่คริสต์มาสแล้วสิวะ   ไอ้หมียักษ์...ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้” จื้อเหลียงทั้งลากทั้งดึงจนฮยุนจองรำคาญ   เขาคงไม่ได้หลับเป็นสุขแน่  ...เอาวะ  แกะดูหน่อยก้อได้ “ว๊ากกกกก.... นายเพี้ยนหรือเปล่าเนี่ยะ” เขาหยิบเสื้อไหมพรมนุ่มสีชมพูอ่อนขึ้นมากาง O^O;;;   ฮยุนจองมองหน้าจื้อเหลียงอย่างหวาดระแวง “อย่าบอกว่านายคิดจะสารภาพรักกับฉันในคืนคริสต์มาสอย่างนี้นะ    ฉันกลัวนะโว้ย” จื้อเหลียงเอาหมอนที่อยู่ใกล้มือเขวี้ยงใส่ฮยุนจอง    ไอ้หมอนี่ชอบปากเสียอยู่เรื่อย “ไอ้ปากเปราะ... การ์ดมีอยู่นั่น    เบิ่งสองตาของนายดูเสียก่อน” 23 ธันวาคม xx Merry Christmas ขอโทษทีนะ นี่เป็นของที่ดีที่สุดที่ฉันพอจะหาได้ ไว้ถ้าคุณลุงหายเป็นปกติเมื่อไหร่ ฉันจะหาของที่ดีกว่านี้ให้คุณนะ คริสต์มาสปีนี้เป็นอีกปีที่ดีของฉัน อาการหลังผ่าตัดครั้งล่าสุดของคุณลุงดีขึ้นมาก    ฉันอดใจรอคริสต์มาสไม่ไหวก้อเลยเอารูปสเก็ชของคุณลุงที่ฉันเขียนไว้ทั้งหมดให้ท่านดู HJ . รอยยิ้มของคุณลุงเป็นของขวัญที่มีค่าที่สุดสำหรับฉันค่ะ HJ ของขวัญของคุณสวยถูกใจฉันเหลือเกิน ฉันจะใส่มันในคืนคริสต์มาสนะคะ HJ คะ ฉันจะได้ยินเสียงคุณกระซิบคำนั้นจริงๆหรือ... ^^ ~~ Your Blossom ~~ ....I'm whispering 'Love' in your ears... ถ้าจื้อเหลียงรู้ว่าเขาเขียนอะไรอย่างนี้แนบไปกับกล่องกำมะหยี่สีดำเล็กๆที่ยื่นให้เฟลอร์ก่อนออกเดินทาง จะโดนล้อสักเท่าไหร่    เขาเป็นไปได้ถึงเพียงนี้เชียวเหรอ  อึ๋ยย..... น่าอายชะมัด “ยิ้มเข้าไปสิ ปากจะฉีกเลยรูหูมั้ยนั่นน่ะ” จื้อเหลียงขวางตานายหมียิ้มเกินเหตุ ฮยุนจองสวมสเวตเตอร์สีหวานแล้วลุกไปมองตัวเองในกระจก   หมุนซ้ายหมุนขวาหลายรอบแต่คิ้วขมวดก็ยังไม่คลาย “แกล้งกันชัดๆ” ปากบ่นพึมอยู่ตลอดเวลา หากแต่ไม่ยอมถอดออกเสียที จื้อเหลียงหาวอ้าปากกว้าง “ส่องไปให้ถึงเช้าเลยสิ แต่ฉันขอไปนอนก่อนนะ เหนื่อยจะตายชัก บ้ากับนายไม่ไหวหรอก” “นายอ่ะนะเหนื่อย ฉันต่างหากที่ต้องพูดคำนี้ ฉันทั้งร้องทั้งเต้นนะโว้ย” ฮยุนจองได้แต่บ่นกับประตูเพราะคนถูกบ่นเดินออกจากห้องไปแล้วอย่างไม่ใส่ใจ เขาหันกลับมามองเงาตัวเองในกระจกอีกครั้ง ฮยุนจองยิ้มมุมปาก...นึกถึงเจ้าของสเวตเตอร์แล้วอดเข่นเขี้ยวไม่ได้    ยายบ๊องนี่ต้องแกล้งเขาแน่   เอาเถอะ...ไว้พรุ่งนี้บินกลับไปเจอหน้าค่อยชำระบัญชีกัน ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก.... ฮยุนจองปิดไฟกลางห้องและกำลังจะล้มตัวลงนอนเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง ไหนว่าจะไปนอนแล้วไง...ไอ้ผู้จัดการจอมป่วน จะป่วนเขาไปถึงไหนกันนะ... ฮยุนจองแกล้งตีหน้าบึ้ง ขณะที่มือหมุนลูกบิดประตูและกระชากออกโดยแรง คนที่ยืนยิ้มกระจ่างตรงหน้าไม่ใช่จื้อเหลียง... แต่เป็นร่างโปร่งบางในกางเกงยีนส์ตัวเก่งและเสวตเตอร์สีชมพูหวานแบบเดียวกับที่เขาสวมอยู่ เพชรเม็ดเล็กสองข้างหูส่องประกายวูบวาบล้อแสงไฟ “..ฮยุนจอง... เสียงกระซิบเบาจังเลย   คุณบอกฉันชัดๆอีกทีได้ไหมคะ” +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 48 23:41:05 จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 11 เม.ย. 48 23:40:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หวานและโรแมนติก น่าร๊ากซะ ตามมาให้กำล้งใจค่ะ ไม่รีบไม่รีบ555 สะดวกเมื่อไหร่ก็มาต่อนะคะ เพราะที่เมืองไทยตอนนี้ก็ดึกมาแล้ว จากคุณ : เจ้าขา - [ 12 เม.ย. 48 01:09:49 A:84.118.231.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 +++ ... burin piggypink ... คับ ... ไม่กล้าจิงจิ๊งงงง ไอ้เรื่องหักมุมจบเนี่ย  เพราะดูแต่ละทั่นแล้ว... น่ากลัวมั่กมากกกก ... ^^" แล้วจบแบบประมาณ คห13 Lucky Number  โอเคไหมทั่น ^^ ขอโทษที่ทำให้นอนดึกนะค้าบ ตอนสุดท้ายนี่ปั้นอยู่นาน มันมะ "คลิก" ซ้ากกกกาที ^^" จบแล้วชอบมะชอบบอกให้รู้ด้วยเน้อ.. ... waidhaya ... ค้าบ ... ถ้าหักมุมแล้วจาถึงกับลงไม้ลงมือเลยหรือคับ  น่ากัวจัง ..กัว..กัว *o*  ขอบคุณที่ติดตามอ่านค้าบ  ..แล้วจบแบบเนี้ยะ พอได้ป่ะ.. ... [.] ... ค้าบ  (ชื่อเรียกยากจริงวุ้ย) เราทำร้ายคุณถึงอย่างนั้นเชียวรึ.. ระวังเจ้านายจาเพ่นกบาลเอานะคับ  5555   ...ดีใจคับที่ชอบงานของ Gracie  เนี่ย..ไอ้เพื่อนรอบข้างมันมะค่อยยอมอ่านคับ   บอกว่าน้ำตาลกาจายยย  ...ตอนไหนเป็นยังไงติชมได้นะคับ ... เจ้าขา ... ค้าบ ... ว๊ากกกกกก.. คห. 14 ของเจ้าขาน่ะหมายฟามว่างัยเหรอ .. เรื่องนี้ "แจวลบ" จบแล้วนะทั่น  ... ขอบคุณที่ซึ้ง อึ้งและน้ำตาคลอ  เพราะตอนที่ฮยุนจองอ่านจดหมายของเฟลอร์น่ะ Gracie ก้อแต่งไปร้องไห้ไปคับ (อินของมันอยู่คนเดียวป่าวฟระ) เพื่อนที่คอยช่วย "ตรวจต้นฉบับ" ก้อรับประกันน้ำตาระดับนึง เลยเอามาลงอ่ะ (ไอ้..บอกอส่วนตัว..นี่ล่ะสำมะคัญนัก เพราะทำให้เรื่องมันยาวได้ขนาดนี้  เดิมทีจะเขียนเรื่องสั้นๆอ่ะคับ แต่มานเรียกร้องจะเอาโน่นนี่ เก๊าะเลยต้องสนองพระเดชพระคุณทั่นเสียหน่อย ..ที่จริง..นี่ก้อยังมะสมใจม๊านนนหรอกคับทั่น แต่ต้องเก็บน้ำตาน้ำตาลไว้เรื่องอื่นบ้าง..อุอุ   ..ทำไงได้ล่ะ.. ก้อตอนนั้นมันเป็นคน(ยอม)อ่านคนเดียวที่มีอยู่นี่นา T.T) ขอบคุณที่ชอบฉากหวานและโรแมนติกนะคับ ... ที่จริงมานมีแอบหวิวด้วย แต่บอกอทั่นว่าเกินเรทที่กำหนดไว้เก๊าะเลยต้องตัดไปคับ  ^^" +++ แก้ไขเมื่อ 16 เม.ย. 48 22:04:04 จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 12 เม.ย. 48 05:02:37 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เพล้งๆๆๆๆ หน้าแตกกระจาย ตกลงจบแล้วในกระทู้ 13 ท่าทางเจ้าขาจะติด movie ไปหน่อย ไม่เห็น the end เลยนึกว่ายังมีต่อ555 เราชอบงานเขียนของ cracie นะ ตรงที่เวลาอ่านรู้สึกถึงได้ความอ่อนโยน ความหมาย ความลึกซื้งที่ตัวละครมีต่อกัน นอกจากนั้นแล้วการดำเนินเรื่องก็ไม่น่าเบื่อ ชวนให้ติดตาม อย่างละมุมละไม สรุปเราชอบละกัน บอกได้ว่าตอนเปิดเรื่องโดนใจเรามาก แนวเปิดเรื่องก็ธรรมดาทั่วไป แต่ที่โดดใจเราคื่อการสื่อความหมายของภาพ และประโยคที่ใช้สื่อมากกว่า ไม่งั้นเราไม่แสดงความคิดเห็นหรอก เพราะอยากเป็นกำลังใจให้อยากอ่านจนจบหน่ะ555 จากคุณ : เจ้าขา - [ 12 เม.ย. 48 06:29:40 A:84.118.231.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 ... เจ้าขา .. ค้าบ.. ถ้าอยู่ใกล้ๆจะโดดหอมแก้มเลย O_O ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำชมคับ  Gracie จะพยายามทำให้ดีขึ้นไปอีกสำหรับเรื่องหน้า  ..ตะเองจาเป็นกะลังใจให้เค้าไปอย่างนี้อีกเรื่อยๆช่ายป่ะ ^.^ เค้าก้อชอบตอนเปิดเรื่องนะ  ...จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้คือเราคิดงานมะออก อึดอัดนักก้อเลยมาระบายเป็นโปสการ์ดใบแรกของ Zimba ..  ส่วนที่มัยต้องเป็น Zimba ... เก๊าะก่อนหน้านั้นแค่วันเดียวเพิ่งหาซื้อ The Lion King OST ได้ หลังจากที่ตามหามานานเกือบสิบปี เลยลงชื่อ Zimba ซะเลย  ...แล้วเรื่องราวต่อจากโปสการ์ดใบแรกก้อค่อยๆผุดขึ้นมาในหัวทีละนิด ...เรื่องนี้ใช้เวลาประมาณเดือนนึงคับ ..ทีแรกก้อมะกล้าให้ใครอ่านนอกจากทั่นบอกอส่วนตัว ก้อถูกป้าอีกคนจวกยับว่าอ่านแล้วใช้น้ำมะขามล้างคอเปลืองมาก เพราะหวานจนออกเลี่ยน ...  5555   แต่เนื่องจากเรื่องสั้นเรื่องแรกได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น   อ่ะนะ...คนมันเห่อ ก้อเลยเข็นเรื่องนี้ออกมาคั่นเวลาระหว่างเรื่องอื่นอีกสองสามเรื่องในโครงการ ขอบคุณเจ้าขาค้าบ... ขอบคุณอย่างแรงที่ติดตาม ...ไอ้กำลังใจเนี่ยะ ..ยังไงก้อต้องการเรื่อยๆ  มะมีพอหรอกค้าบ ...ก้อเค้าโลภอ่ะ ... เจอกันเรื่องหน้านะค้าบ ^o^ จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 12 เม.ย. 48 07:05:47 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตื่นเช้าจังเลยค่ะ... หรือว่ายังไม่ได้นอนเอ่ย ตื่นขึ้นมาอ่านตอนเช้า หลังมี morning call รือ morning kick ก็ไม่รู้ จากคุณ : เจี๊ยบๆ (Wild Monkey) - [ 12 เม.ย. 48 08:29:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ...เจี๊ยบๆ (Wild Monkey)...คับกะป๋ม ว่าจะมาตอบ คห. 5 จะมาแก้ต่างแทนฮยุนจองซะหน่อยแต่ก้อมะทัน "เจี๊ยบๆ" อ่ะ  .. ฮยุนจองมะถึงกะโรคจิตหรอกนะ  แค่อยากรู้ไปหน่อยเท่านั้นเอง .. แต่ก้อดีแล้วช่ายป่ะ ที่เค้าเปิดอ่ะ แล้วคนที่เป็นโรคจิตตัวจริงน่ะ Gracie มังคับ  มะช่าย HJ.. แบบว่าหลับไปราวเที่ยงคืนเห็นจะได้ รู้สึกตัวทีแรกตอนเกือบตีห้าเวลากรุงเทพ (บอกเผื่อแฟน ตปท..หุหุ) ก้อดีดตัวมาหน้าเครื่องคอมพ์เลย ..5555 เนี่ยะ..สงกรานต์จะกลับ "บ้านนา" ยังหาวิธีต่อเน็ตมะด้ายเรย  ..ถ้าจนปัญญาจริงๆก้อคงแต่งเรื่องตุนไว้ แล้วมาปล่อยหลังสงกรานต์เน้อ.. ~~ ^o^ จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 12 เม.ย. 48 09:00:30 ]

ความคิดเห็นที่ 20 และแล้ว  เช้าวันนี้ก้อเป็นเช้าที่สดใส   ขอบคุณนะ  คุณ GLF  ^_^ เออ  ไหนว่าจะเฉลยไง  ว่าเรื่องราวมันเกิดขึ้นที่ประเทศไหน  จริง ๆ ก้อแอบเดาเอาไว้แล้วหล่ะ  เอาเป็นว่า  รอเฉลยอยู่นะ อ้อ ลืมบอก  [.] -> เราเองหล่ะ จากคุณ : nitchy - [ 12 เม.ย. 48 09:01:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หวานเชียว :) จากคุณ : scottie - [ 12 เม.ย. 48 09:32:25 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตามมาอ่านจนจบจนได้ แบบว่าคอมพังนะ เลยมาแอบอ่านที่ทำงาน หนุกมากๆเลย จากคุณ : :D - [ 12 เม.ย. 48 11:42:25 A:203.159.3.89 X:203.159.12.16 ]

ความคิดเห็นที่ 23 จบแล้ว..น่ารักจัง รออ่านเรื่องต่อไปนะคะ จากคุณ : drunklady - [ 12 เม.ย. 48 11:52:51 A:202.5.89.115 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 ชอบมากถึงมากที่สุด ^^ ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องน่ารักๆ จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 12 เม.ย. 48 11:54:44 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาอ่านแบบรวดเดียวจบ... เขียนได้ดีคับ ไหลลื่นดีจัง อ่านแล้วอิจฉา...ตัวเองยังไม่เคยทำได้อย่างนี้เลย T___T ปล. ตอนจบหวานจังคับ อิๆ ชมพู๊...ชมพู(ฮา...) จากคุณ : ตัว(Z) - [ 12 เม.ย. 48 12:57:00 ]

ความคิดเห็นที่ 26 +++ ... nitchy ... คับป๋ม (ขอบคุณที่ทำให้เรียกชื่อง่ายขึ้นคับ..อิอิ) ตื่นมาแล้วเจอเช้าที่สดใสนี่มันดีเน้อ.. ขอบคุณ nitchy เหมือนกันที่ติดตามอ่าน.. ส่วนว่าเรื่องมันเกิดที่ไหนที่ต้องเฉลยแล้วช่ายป่ะ  ..อ่ะ..ก้อได้.. ชิมฮยุนจอง เป็นลูกครึ่งเกาหลีไต้หวันแต่เกิดและเติบโตที่อเมริกา ส่วนเฟลอร์ก้อเป็นลูกเสี้ยว แด๊ดเป็นอเมริกันไชนีส ส่วนแม่เป็นไต้หวันนีส.. และให้เหตุเกิดที่ไทเปคับ.. ดังนั้นมะแปลกเวลาสองคนอยู่ด้วยกันแล้วพูดปะกิดกันอ่ะคับ...  แรงบันดาลส่วนหนึ่งมาจากการไปเหยียบเกาะฟอโมซามาสองครั้งสองครา แถมยังติดใจอยากจะไปอีก ก้อ...ซะหน่อยอ่ะนะ ^^ ... scotti ... ค้าบบ "หวานเชียว" เนี่ยะ ชอบป่าวคับ  ถ้าหวานมากไปบอกได้คับจะได้ลดน้ำตาลลงหน่อย  ...เพราะหลังเขียนจบแล้วกลับมาอ่านฉากหวีทๆ ถึงกับรำพึงกะตัวเอง .. ทำไปด้ายยยยย --" ... :D ... ค้าบบบ บอกว่าหนุกก้อแปลว่าชอบช่ายป่ะ  เรื่องต่อไปควรเอาอารมณ์ประมาณไหนดีอ่ะคับ  ควรหวานต่อไปป่ะ... ครือว่าตั้งแต่เขียนเรื่องนี้มาน้ำตาลที่บ้านแทบหมดคลัง.. (ว่าแต่ว่ามาอ่านที่ที่ทำงานจึงเสริมอารมณ์ระทึกไปได้อีกช่ายป่ะ.. อารมณ์เดียวตอนเราตอบ คห. นี้เรย --") ... drunklady ... ค้าบกาป๋ม "รออ่านเรื่องต่อไปนะคะ"... อยากบอกว่าคำนี้ศักดิ์สิทธิ์มาก  ใครพูดอย่างนี้ด้วยทีไรเป็นปั่นสุดใจขาดดิ้นทู๊กกกกที !!!  ... ว่าแล้วก้อรีบไปปั่นเรื่องหน้าต่อคับ  ...อืมมม...ตอนนี้เรื่องที่เราว่าพอใช้ได้มันหมดคลังแล้วอ่ะ  เอาแบบแต่งไปแปะไปด้ายป่ะ ...--"  (แต่บอกตรงๆว่ากลัวใจตัวเองเหมือนกันเนอะ ...กลัวดอง... เหอ..เหอ..) ... :::อาราเร่:::  ... คับ ขอบคุณที่ตามติด และอยากให้ติดตามต่อๆไปด้วยคับ ... ตัว(Z) .. คับ อ่านรวดเดียวจบแล้วต้องซดน้ำมะขามตามอย่างเพื่อนเค้าป่าวอ่ะ..เอิ้ก..เอิ้ก.. ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนบ้านสีจมปูหลังนี้คับทั่น.. แล้วจะตามไปเรื่องหน้าอีกด้วยช่ายป่ะ ... แล้วเรื่องก่อนหน้านี้ไปอ่านแล้วหรือยังอ่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3398675/W3398675.html (..มะค่อยนำเสนอเลยเน้อ..^^") มิตรรักแฟนเพลงทั้งหลายค้าบ   มีข่าวจะแจ้งให้ทราบ  .. ตอนนี้กะป๋มกะลังสุมหัวกะอ้ายบอกอส่วนตัวคบคิดก่อการเรื่องต่อไปอยู่คับ.. อาจเป็นหลังสงกรานต์น้า.. เที่ยวให้สนุกกันทุกคนนะขอรับ ^o^ +++ แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 48 14:04:52 แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 48 14:02:31 จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 12 เม.ย. 48 13:53:59 ]

ความคิดเห็นที่ 27 :-)ีใจจังได้อ่านตอนจบแล้ว อ้อถ้าสงกรานต์ หาที่ต่อเน็ต "จากบ้านนอกได้" ช่วยหลังไมค์ ลิงค์เรื่องไว้ด้วยนะ เพราะเราจะไปเที่ยว 14-17 คงจะได้ไม่มาเปิดหลายวันเลยนะ (ไม่งั้นเค้าจะไม่เป็นแฟนพันธุ์แท้แล้วนะ) (แอบเจ้านายเล่นเลยไม่ได้ login) จากคุณ : burin piggypink - [ 12 เม.ย. 48 14:34:20 A:203.113.38.7 X:203.151.140.120 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านเรื่องแรกของคุณ Gracie Lou Freebush แล้วค่ะ แค่ชื่อเรื่องก็"โดน"แล้วน้า... ^o^ เรื่องนี้ยังอ่านไม่จบค่ะ  กำลังอ่านอยู่เลย ชอบจังเลยค่ะ แต่ก็เจอประโยคโดนใจแล้วนะคะ “ความรักไม่มีผิดหรือถูกหรอก ก็หัวใจมันอยู่เหนือการควบคุมของเรานี่นา” จะตามอ่านต่อไปนะคะ ปล. แวะมาเติมประโยคโดนๆค่ะ ^_^ แก้ไขเมื่อ 15 เม.ย. 48 19:32:07 แก้ไขเมื่อ 14 เม.ย. 48 23:51:09 จากคุณ : Nazza - [ วันเนา (14) 23:34:30 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เข้ามีอีกครั้งเพื่อบอกว่า "อ่านจบแล้วค่ะ" ชอบตอนที่พระเอกดูวีดีโอค่ะ  ดูนางเอกเป็นคนร่าเริง แอบได้ประโยคโดนใจไปเพิ่มอีกแล้ว ปล. ไม่รู้ว่าคุณคนเขียนจะกลับมากระทู้นี้อีกป่าววววว แต่เรื่องใหม่ไม่กล้าอ่านค่ะ  เพราะกลัวผี o_o จากคุณ : Nazza - [ 16 เม.ย. 48 20:15:35 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ... burin piggypink ... คับกะผม เค้าเหมือนจาเอา Link ไปฝากไว้หลังไมค์แล้ว เป็นเรื่องสั้น "อ่อนหวาน" เอามาคั่นเวลาระหว่างรวบรวมน้ำตาลอยู่ ..แต่ที่เหมือนเดิมคือ.. "คำติชม Need Need" ค้าบบบ ^^ ... Nazza ... ค้าบบบบ มะต้องห่วงเรื่องมะกลับบ้าน  ...บ้านเค้า เค้ามาปัดกวาดเช็ดถูรอตะเองทุกวัน  ชะเง้อแล้วชะแง้อีกว่าจะกลับมาฝากข้อความอ๊ะป่าว  ..แล้วตะเองก้อมา.. ดีใจคับที่ชอบ   Nazza มะช่ายคนแรกที่บอกว่าชอบตอนพระเอกดูวิดีโอนางเอก  เห็นที Gracie ต้องกลับไปดูใหม่ซะแร้นว่าทำน้ำตาลหกแถวนั้นหนักมือไปหน่อยป่าว ... ขอบคุณอีกทีที่ชอบ  ..ดีใจแท้.. ^.^ เรื่องต่อไปมะน่ากัวคับ มะมี"ปี๋"ออกมาซ้ากกกาตอนเดียว ออกจะขำขำขื่นขื่นหน่อย  เพียงแต่ชื่อเรื่องมานต้องดึง'รมณ์นี้ดดดนึงอ่ะคับ  ไปอ่านหน่อยเถอะน้า...น้า...   5555...แอบตามไปฉุดกระชากหลังไมค์ดีฝ่า.. อุอุอุ .. อิคนแต่งมานน่ากั๊วน่ากัวเนอะทั่น --" ... จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 16 เม.ย. 48 21:46:42 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ได้อ่านเรื่องแรกของคุณ Gracie น่ารักมากๆค่ะ แต่ เรื่องนี้ยังมะได้อ่านเลย รับรองว่าอ่านชัวร์ค่ะ แล้วนำเรื่องดีๆมาให้อ่านอีกนะคะ จากคุณ : อมยิ้มหลากสี - [ 21 เม.ย. 48 22:33:51 A:168.120.26.222 X: ]

ความคิดเห็นที่ 32 ...อมยิ้มหลากสี...ค้าบ.. ชอบมะชอบบอกได้น้า .. เดิมก้อตั้งใจให้เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นแหละ แต่มะรู้เป็นงัย Gracie เขียนทีไรมานออกมาย้าวววยาว ทู้กกกที จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 28 เม.ย. 48 12:04:07 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ดีใจที่จบลงได้ด้วยดีนะคะ ฮาดีตอนที่พระเอกได้ของขวัญเป็นเสื้อสเวตเตอร์สีชมพูอ่ะค่ะ แต่ก็สีหวานเหมาะกับเรื่องดี อ่านแล้วทำให้คิดถึงการ์ตูนเรื่อง Lion Kings ร้องไห้ไปด้วยเลยหล่ะค่ะ ถ้าพระเอกรออยู่ฟังให้จบการสนทนาบนหุบเขานั่นก็คงจะไม่มีเรื่องให้เศร้าหรอกเนาะ เฮ้อ... แต่ดีแล้วค่ะที่พระเอกไม่ได้รับจดหมายในซองสีน้ำเงินนั่นผ่านทางไปรษณีย์ ไม่งั้นน้ำตาจะท่วมจอมากไปกว่านี้อ่ะค่ะ แต่พระเอกโรแมนติกมากที่เขียนการ์ดพร้อมกับของขวัญวันคริสมาสต์แบบนั้นอ่ะค่ะ คงเป็นความรักที่ทำให้เขาทำอะไรที่ไม่เคยทำมาก่อนสินะคะ หวานมากๆๆเลย อิจฉานางเอกจังค่ะ อิๆ สุดท้ายคงได้กระซิบคำรักกันข้างหูจริงๆแล้วสิเนี่ย surpriseมากแน่เลย 55 แต่คิดภาพผู้ชายตัวโตๆใส่เสื้อสเวตเตอร์สีชมพูแล้วก็คงดูน่ารักดีนะคะ(ใส่เป็นคู่กับนางเอกด้วยนะคะ) อิๆ นวลชอบเรื่องนี้มากค่ะ มีทั้งเศร้า ซึ้ง ข้อคิดต่างๆ แถมหวานด้วย แต่นวลชอบหวานๆนะคะ จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ จากคุณ : นวล - [ 16 พ.ค. 48 11:41:31 A:128.103.186.192 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 ลืมบอกไปว่าแอบผิดหวังในตัวนางเอกเล็กๆอ่ะค่ะ ไม่อยากให้เธอคิดจากโลกนี้ไปถ้าคุณลุงไม่อยู่แล้วอ่ะค่ะ เพราะเธอก็ยังมีพี่สาวอีกหลายคนที่เป็นห่วง(ทั้งๆที่ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกันก็ตามน่ะค่ะ) เพราะคนเราบางคนที่แค่รู้จักกันก็อาจเป็นเหมือนและยิ่งกว่าญาติจริงๆของเราเสียอีกนะคะ อย่างซวนซวนหรืออันอันอ่ะค่ะ จากคุณ : นวล - [ 16 พ.ค. 48 23:47:51 A:128.103.186.192 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 ...นวล...ค้าบบบ ดีใจมากที่มีคนบอกว่าชอบงานของ Gracie อ่ะคับ... มะอยากจะบอกเลยว่า   ไอ้สเวตเตอร์สีชมพูเนี่ย..ในจินตนาการแอบให้มีเป็นแบบฟูด้วยนะ เอาแบบเนื้อนุ่มๆผสมวูลอ่ะคับ  ยิ่งหวานเลยช่ายป่ะ..อิอิ The Lion King นี่ดูทีไรก้อร้องไห้ได้ทุกทีอ่ะคับ  สงสาร King Mufaza สุดๆ แต่ถ้า Zimba ไม่ดื้อแล้วจะมีเรื่อง Lion King มาให้เราดูเหรอ..เนอะ.. ไอ้ช็อตแหงนมองดาวก้อยืมมาจากเขาล่ะ ..เหมือนที่ลิง Rafiki ให้ Zimba มองไปบนท้องฟ้าแล้วจะเห็นพ่อมองอยู่ไง ...เศร้าแต่อบอุ่นพิลึก... อืมม..ตอนเขียนจดหมายนั่น อิคนแต่งก้อน้ำตาไหลพรากๆไปด้วยคับ   แล้วแบบว่าเปิดเพลงบรรเลง Lydia ของ F.I.R. นะ เปิดแอร์ให้เย็นฉ่ำสุดขั้ว ...แม่เจ้า...อินสุดๆ ของขวัญคริสตมาสจาก   ฮยุนจอง   เหรอคับ ... มุขนี้สดมากๆคับ    คิดได้ช่วงเขียนตอนจบอ่ะคับ   กลัวห้วนไปเลยต้องมีบทส่งท้ายซ้ากกกกาตี๊ดดดด ...แบบว่าเพชรกับผู้หญิงมันคู่กันงัยเล่า   ถ้าจะเป็นแหวนก้อเร็วไปนิด   เอาฟระ..ต่างหูแล้วกัน ...แล้วไอเดีย "กาซิบ..ร้ากกกก"   ม้านนนก้อโผล่ขึ้นมาในหัว น่าตกใจมากกกก    ขอบอก    ....but CLICK !!! อืมมม...เรื่องของเฟลอร์เหรอคับ คนอื่นๆเฟลอร์ก้อรักนะคับ แต่มันก้อยังมะช่ายครอบครัวอ่ะ เฟลอร์แกว่งตั้งแต่เสียแม่เมื่อปีที่แล้ว "แผล"มันยังสดอยู่คับ จากที่เคยอยู่กับแม่แค่สองคน.. ก้อต้องย้ายมาอยู่กับลุง พอเริ่มคุ้นเคยกับลุง ..อ้าว..ก้อมีเรื่องแบบเดิมอีกแล้ว คราวนี้ยิ่งเคว้งเลย... ฮืออ..เศร้าอ่ะคับ แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 48 19:59:52 จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 17 พ.ค. 48 19:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะเรื่องนี้...พอดีเลยอีกไม่กี่วันก็ Christmas พอดีเลย อ่านไปน้ำตาไหลไปเช็แล้วเช็ดอีก...จนคนข้าง ๆ เขาหาว่าบ้าแน่ ๆ เลย (เล่นที่ร้านค่ะ) ไม่รู้สิ ทำไมถึงเลือกอ่านเรื่องนี้ แต่พอได้อ่านแล้วรู้สึกเลยว่าไม่ผิดหวังจริง ๆ เฟลอร์กับฮยุนจอง น่ารักมาก ๆ เหมาะสมกันมาก ๆ เฟลอร์เข้มแข็งช๊อบชอบ ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องนี้มา ^^ ชอบจริง ๆ หวังว่าคงมีเรื่องอื่น ๆ ให้อ่านอีกนะคะ จากคุณ : นายหญิง (NaiYing) - [ 21 ธ.ค. 48 15:50:16 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณ "นายหญิง" ที่แวะมาด้วยนะค้า ขอบคุณทั้งรอยยิ้มและน้ำตาค่ะ นี่ถ้า"นายหญิง"ไม่พูดเรื่อง Christmas คนแต่งเองก้อลืมไปแล้วนะเนี่ย เรื่องอื่นคงได้อ่านต่อหลัง GLF ปัดตัวขี้เกียจออกไปได้แล้วน้า จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 27 ธ.ค. 48 10:17:43 ]