ตอนที่ 1



ฟิโอน่า สิริยานนท์ หรือนาน่า หลายคนมักแปลกใจแปลกใจว่าผู้หญิงไทย เชื้อชาติไทย สัญชาติไทยอย่างเธอจึงมีทั้งชื่อเล่นและชื่อจริงที่ไม่บ่งบอกความเป็นไทยเลย นั่นก็เพราะนางแม่ของเธอน่ะซิเป็นคนตั้งชื่อให้เธอเอง

โดยชื่อจริง ฟิโอน่าเป็นชื่อของยายบุญธรรมของเธอที่เสียชีวิตหลังจากที่แม่ของหญิงสาวตั้งท้องได้ 3 เดือน แม่เธอก็เลยเอาชื่อยายบุญธรรมมาตั้ง จะได้ระลึกถึงยายบุญธรรมเสมอเพราะยายบุญธรรมเป็นผู้ที่มีบุญคุณกับแม่ของเธอมาก

ส่วนชื่อเล่นของเธอเป็นชื่อตัวละครในซีรี่ส์เกาหลีที่คุณแม่ชอบมากเพราะเป็นผู้หญิงที่มีความฝัน สู้ชีวิต ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค โดยหวังว่าฟิโอน่า สิริยานนท์ จะเป็นเหมือนนาน่าตัวละครตัวนั้น

“แม่คะ นาน่าทำได้แล้วนะคะ นาน่าคงไม่มีวันนี้ หากไม่มีแม่ที่เป็นกำลังใจ ไม่มีแม่คอยสอนเธอร้องเพลง ไม่มีแม่ที่สอนเธอเล่นเปียโน ก็คงไม่มีนาน่าในวันนี้ แม้ตอนนี้แม่จะไม่อยู่บนโลกนี้แล้วก็ตามแต่แม่รับรู้ด้วยนะคะลูกคนนี้ไม่ทำให้แม่ผิดหวัง” ฟิโอน่าพูดกับตัวเองในใจก่อนที่จะเดินขึ้นเวที หลังจากที่พิธีกรประกาศว่าเธอเป็นผู้ได้รับรางวัลนักร้องหญิงยอดเยี่ยมแห่งปี

“เชิญน้องกล่าวอะไรเล็กน้อยด้วยนะคะ”พิธีกรพูดขึ้นมาหลังจากที่นาน่ารับรางวัลเสร็จแล้วจะเดินลงเวทีทันที (นาน่า--ก็คนมันตื่นเต้นนี่น่า)

“ขอขอบคุณแฟนๆทุกคนนะคะที่สนับสนุนนาน่ามาตลอด”เธอกล่าวขอบคุณเพียงเล็กน้อยก่อนรีบลงจากเวที เพราะตอนนี้น้ำตาของเธอมันไหลไม่หยุดแล้วน่ะซิถ้าไม่รีบลงมีหวังปล่อยโฮบนเวทีแน่เลย

กว่าจะมีวันนี้เธอต้องแลกอะไรมาตั้งมากมาย แต่มันก็คุ้มค่าเหลือเกินเธอทำความฝันของเธอเป็นจริงแล้ว ไม่ใช่แค่ได้เป็นนักร้องธรรมดา แต่เธอเป็นนักร้องที่มีคุณภาพ เป็นนักร้องที่ทุกคนให้การยอมรับและได้รับการตอบรับจากแฟนๆมากมาย



เมื่อหญิงสาวเดินออกมาหน้างานก็ถูกรุมสัมภาษณ์ทันที

“น้องนาน่ารู้สึกอย่างไรกับรางวัลนี้คะ “

“น้องนาน่าครับ จะออก album พิเศษขอบคุณเเฟนเพลงไหมครับในโอกาสที่ขายได้เกิน 2 ล้าน copyไหม”

“รู้สึกอย่างไรที่ได้รับการยดย่องว่าเป็นเจ้าหญิงของวงการเพลง”

“น้องนาน่าจะโกอินเตอร์ไหมคะ”

เธอค่อยๆตอบคำถามของพี่ๆนักข่าวทุกคนก่อนจะพูดว่า”ขอคำถามสุดท้ายแล้วนะคะ”

“น้องนาน่ามีแฟนรึยังคะ”

“แม๊ ไม่มีหรอกคะ นาน่าอยากทุ่มแทให้กับงานตรงนี้ให้เต็มที่ ยังไม่อยากคิดเรื่องนั้นหรอกค่ะ”

“แล้วที่ข่าวออกมาว่าเป็นแฟนกับคิม วงคิวปิดล่ะคะ”นักข่าวรีบยิงคำถามทันทีเมื่อนาน่ากำลังจะเดินหนี

นาน่าเดินจากออกมาโดยไม่ตอบคำถามนั้น

----------------------------

ภายในคอนโดหรูกลางกรุง ฟิโอน่ากำลังขะมักเขม้นในการเตรียมตัวงานประกวดมิสไทยแลนด์ เพราะเธอได้รับเชิญให้ร้องเพลงระหว่างที่คณะกรรมการกำลังรวบรวมคะแนนเพื่อตัดสินว่าใครจะได้เข้ารอบ 10 คนสุดท้าย

ในตอนเด็กเธอเคยฝันอยากเป็นนางงามกับเขาเหมือนกันแต่ด้วยความที่ใจรักการร้องเพลงมากกว่า เธอจึงหันมาจับไมด์แทนการสวมมงกุฏ

“เจ๊แดงค่ะ เจ๊แดง เห็นรองเท้าคู่สีขาวของนาน่าไหมค่ะ”หญิงสาวร้องถาม

เจ๊แดง สาวประเภทสองมีรูปร่างเตี๊ย ล่ำ ดำ(หลายคนอาจคิดว่าเจ๊แกจะเสียอกเสียใจที่เกิดมามีรูปร่างหน้าตาเเบบนี้ ขอบอกว่าคุณคิดผิดเพราะนี่เป็นสิ่งที่เจ๊แกภูมิใจสุดๆ เนื่องจากแกชอบผู้ชายผมทอง นัยตาสีฟ้า เรียกง่ายว่าฝรั่งซึ่งเจ๊แดงมีความคิดที่ว่าฝรั่งชอบของเเปลก ดังนั้นอนุมานได้ว่าฝรั่งจะต้องชอบแก) กำลังนั่งอ่านนิตยสารอยู่เงยหน้าขึ้นมามองก่อนที่จะตอบไปอย่างอารมณ์ดีว่า

“อยู่ตรงข้างเท้าน้องนาน่าเลยไงจ้ะ”

“โธ่ถัง แค่นี้ก็มองไม่เห็นสงสัยนาน่าจะต้องไปตัดแว่นแล้วมั้งเนี่ย”หญิงสาวบ่นออกมา ถึงแม้เธอจะรู้ตัวว่าแว่นก็ไม่สามารถช่วยเธอได้ ก็เธอน่ะตาไม่ดีหาของไม่เคยเจอเลย

“นาน่ารู้ตัวไหมว่าลืมอะไร”

“อะไรหรอ”นาน่าหันหน้ามาถามด้วยความสงสัย ก่อนที่จะหันไปมองกระจกว่าเธอลืมใส่อะไร

“โอ๊ย ก็ลืมว่าเจ๊น่ะชื่อว่าเคที่ไม่ใช่แดงน่ะซิจ้ะ”เมื่อนาน่าได้ยินดังนั้นก็อดหัวเราะไม่ได้ ความจริงทั้งเคที่และแดงก็ไม่ใช่ชื่อของเจ๊แกทั้งหมด เจ๊แดงมีชื่อจริงว่านายอำนาจ แดงสมบูรณ์ ชื่อเล่นว่าหนุ่ม แต่ทุกๆคนที่สนิทจะเรียกเจ๊ว่า”แดง”ซึ่งมาจากคำแรกของนามสกุล ส่วนเวลาอยู่ที่บ้านเจ๊แดงจะถูกเรียกว่า ลูกหนุ่มหรือไม่ก็น้องหนุ่ม เป็นชื่อที่ขัดกับตัวตนที่แท้จริงของเจ๊แกชะมัด ฟิโอน่ายังจำได้ว่าตอนมัธยมเธอได้ไปเที่ยวบ้านสวนของเจ๊แดง ก่อนไปเธอถูกติวเข้มอย่างหนักมากๆๆว่าห้ามเรียกเจ๊แดงเด็ดขาด โดยก่อนไป2วันเธอและเพื่อนของเจ๊แดงต้องหัดเรียกเจ๊แดงว่าหนุ่มและใครที่เรียกผิดจะต้องเรียกข้าวเจ๊แก ผลสุดท้ายเอาเข้าจริงทุกคนก็เผลอหลุดกันไปคนละครั้งสองครั้ง และทุกครั้งที่เผลอหลุดเรียกไปก็จะเจอกับสายตาเพชรฆาต และผ่ามืออำมะหิต

“เจ๊ก้อ นาน่าเรียกมากเป็น 10 ปีแล้วนะ ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมจะให้มาเปลี่ยนอะไรตอนนี้หละ”

“ก็ตอนนั้นเจ๊ยังไม่ได้เป็นผู้จัดการส่วนตัวของนักร้องชื่อดังนี่ เพราะฉะนั้นตั้งแต่นี้เป็นต้นไปนาน่า

ต้องเรียกเจ๊ว่าเจ๊เคที่ ห้ามเรียกเจ๊แดงอีกเด็ดขาดเข้าใจ๊”

“ค๊าๆๆๆ”หญิงสาวรีบรับปากทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่คิดว่าจะทำได้

-----------------------------

ณ โรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่งซึ่งเป็นสถานที่จัดงาน วสุ ฐิติพงศ์ ช่างภาพชื่อดังระดับโลกกำลังนั่งดื่มกาแฟอย่างสบายอารมณ์ ความจริงเขาไมี่อยากมางานนี้เท่าไหร่นักแต่ติดที่ไปรับปากเพื่อนสนิทที่ได้รับการเชิญมาเป็นกรรมการแต่มาไม่ได้


“ทำไมข้าต้องไปแทนแกวะ แกไปไม่ได้ก็บอกเขาไปซิ”


“ก็มันกะทันหันอย่างนี้ ทางทีมงานเขาจะหาใครไปแทนทันล่ะ”


“แหม หน้าเวทีนั่นไฮโซไฮซ้อออกเต็ม ลากไปเป็นกรรมการแทนก็ได้”


“ไอ้บ้า มันเหมือนกันที่ไหน เขาต้องการพระเอกชื่อดังโว๊ย”


“แต่ข้าก็ไม่ใช่พระเอก”


“แต่แกดังนี่ ไม่ใช่ดังธรรมดา แต่ดังก้องโลกซะด้วย”


“เว่อร์ไป”


“ข้าไม่อยากผิดคำพูดกับผู้ใหญ่งะ ในเมื่อข้าไปไม่ได้ก็สมควรหาคนไปแทนที่สมศักดิ์ศรีพระเอกอย่างณัฐพล สะกิดดาวหน่อย”พูดเสร็จณัฐพล ก็ทำท่ายืดอก

เขาล่ะอดหมั้นไส้ไอ้เพื่อนสนิทของเขาไม่ได้เลย ถ้าไม่คบกันมานานได้ยินคำพูดแบบนี้แล้วต้องคิดว่าหมอนี่หลงตัวเองเอามากมาก ที่ณัฐพลอยากให้เขาไปคงถูกขอร้องมาจากคนจัดงานที่รู้ว่าเขากลับมาเมืองไทยแล้วทั้งที่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าเขากลับเมืองไทย

เมื่อณัฐพลไปไม่ได้ ในฐานะเพื่อนสนิทคงขอร้องให้วสุไปแทนได้


“ทิพ นั่นคุณวสุใช่ไหม”ทิพสุคนธ์นางแบบมีชื่อของเมืองไทยหันไปดูหลังจากพนิดาเพื่อนสาวไฮโซรูปร่างค่อนข้างท้วมชี้ให้ดู


“ใช่จริงด้วย ฉันนึกไม่ถึงจริงจริงว่าจะได้มาเจอวันนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าเขามาทำอะไรที่นี่”ทิพสุคนธ์กล่าวอย่างสงสัย


“ฉันว่าเค้า…”พนิดาพูดไม่ทันจบ ทิพสุคนธ์แย่งพูดขึ้นมาก่อน

“เราเข้าไปทักเขาดีกว่านะ บางทีเขาอาจถูกใจฉันแล้วชวนฉันให้เป็นแบบให้เข้า คราวนี้ละก็ฉันได้ดังเป็นพุแตกแน่ๆ”ฝันเฟื่องจริงเพื่อนฉันพนิดาคิด

“แต่ฉันว่าอย่าดีกว่าดีกว่านะ”

“ทำไมล่ะหรือว่าเธออิจฉาฉัน กลัวว่าฉันจะดัง”


“จะบ้าเหรอเราเป็นเพื่อนกันนะ ที่ฉันไม่อยากให้เธอไปทักก็เพราะว่ากลัวว่าเธอจะหน้าแตกมากกว่า คุณวสุเขายื่งไม่ค่อยจะเหมือนใคร”พนิดารีบพูดก่อนที่เพื่อนเธอจะเข้าใจผิดเพราะความเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายของทิพสุคนธ์ นี่ถ้าเธอไม่คบกับหล่อนมาตั้งแต่เด็กเธอคงทนไม่ได้กับคำพูดของทิพสุคนธ์

“เขาไม่รู้จักฉัน ก็ไปทำให้เขารู้จักฉันซิยะ”ทิพสุคนธ์พูดอย่างมั่นใจ

วสุได้ยินผู้หญิงสองคนกำลังซุบซิบอะไรกันสักอย่าง ซึ่งเขาฟังไม่ถนัดแต่ที่แน่มันมีชื่อเขาอยู่ในวงสนทนานั้นแน่ๆ ความจริงมันก็ไม่แปลกเพราะเขาไม่ได้กลับเมืองไทยมาหลายปีแล้วเมื่อกลับมาก็ย่อมเป็นที่สนใจเป็นธรรมดา


“คุณวสุค่ะ สวัสดีค่ะนึกไม่ถึงเลยค่ะว่าจะได้เจอคุณที่นี่ ฉันเป็นแฟนคลับของคุณค่ะ ฉันชอบภาพถ่ายของคุณมากค่ะ คุณเป็นช่างภาพที่เก่งมากเลยค่ะ”ทิพสุคนธ์พูดอย่างตื่นเต้นทั้งที่ก่อนหน้านั้นเธอมั่นใจสุดๆ ไม่ฟังแม้คำเตือนของเพื่อน


“เออ ทิพสุคนธ์ ค่ะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”ทิพสุคนธ์รีบแนะนำตัวแต่ชายหนุ่มลุกขึ้นจากโต๊ะและเดินออกจากโต๊ะไปราวกับเธอไม่ได้อยู่ตรงนั้น ทำให้ทิพสุคนธ์รู้สึกเสียหน้ามาก


“เห็นไหมล่ะฉันบอกแล้วว่าอย่าเธอก็ไม่เชื่อฉัน คนอย่างวสุ ฐิติพงศ์ ไม่ใช่คนที่เธอจะเข้าถึงได้ง่ายหรอก เป็นถึงช่างภาพระดับนั้น พี่ชายชั้นเคยเรียนมัธยมที่เดียวกับเขาบอกว่าเขาน่ะหยิ่งจะตาย แต่ก็ยั่งว่าเเหละแม่เป็นถึงลูกหม่อมเจ้า ส่วนพ่อก็เป็นมหาเศรษฐี”พนิดาพูดเหมือนรู้ทุกเรื่อง


วสุไม่เคยนึกชอบคนพวกนี้เลย ทำไมเขาจะไม่รู้จุดประสงค์ของผู้หญิงคนเมื่อกี้ คงหวังจะให้เขาถ่ายรูปพวกเธอ จะได้อาศัยชื่อเสียงของเขาเป็นบันไดให้ก้าวมาเป็นนางแบบชั้นแนวหน้า

ชายหนุ่มเดินเข้ามาบริเวณงาน และก็ต้องเจอกับกองทัพนักข่าว

“ขอสัมภาษณ์หน่อยนะคะ ไม่ทราบว่าคุณวสุกลับเมืองไทยมานานหรือยังคะ”วสุไม่คิดจะให้สัมภาษณ์เลยเพราะเขาไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของเขา แต่ด้วยอะไรบางอย่างทำให้เขาต้องตอบไป

“ประมาณ 1 อาทิตย์ได้แล้วครับ”

“กลับมาหนนี้มาทำอะไรหรอคะ”นักข่าวสาวอีกคนหนึ่งถามขึ้นมา

“เอาไว้ดูเองดีกว่านะครับ”ชายหนุ่มรีบเลี่ยงออกมา เขาไม่อยากตอบคำถามนี้เลยเพราะเขาไม่อยากโกหกแต่เรื่องอะไรที่เขาจะต้องพูดความจริง ในตอนแรกที่ณัฐพลขอให้มาแทน เขาตั้งใจว่ายังไงว่าคงไม่มาแทนณัฐพลแน่แต่พอคิดได้ว่าแผนแรกของเขาคือการทำให้ผู้หญิงคนนั้นรู้ว่าเขากลับมาแล้ว เขาจึงตัดสินใจมางานในวันนี้

-----------------------

หลังจากนาน่าและเจ๊แดงมาถึงโรงแรมก็มาข้างหลังเวทีเลย

“เจ๊ค่ะ นาน่าตื่นเต้นจัง ทำไงดีล่ะ” นาน่าไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันตั้งแต่เธอเดินเข้ามาในโรงแรม เธอมีความรู้สึกว่าอยู่ๆหัวใจของเธอเต้นเร็วและแรงขึ้น จะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้เธอมีลางสังหรณ์ไม่ดีเลย

“นาน่าใจเย็นนะ”

“นาน่าใจไม่ดีเลยเจ๊ นาน่ามีลางสังหรณ์แปลกๆ”หญิงสาวพยายามไม่เรียกชื่อเจ๊เพระจะได้ไม่มีปัญหา

“คิดมากไปหรือเปล่า เจ๊ว่าคนที่จะต้องมีลางสังหรณ์แปลกๆน่าจะเป็นแม่ตัวเก็งที่จะได้รับตำแหน่งนี้มากกว่า”

“ทำไมล่ะเจ๊”

“ก็กลัวว่ากรรมการเขาจะมอบให้นาน่าแทนนะซิ ทั้งสวย ขาว ไม่หมวย แต่อึ๋ม อย่างนาน่ากินขาดแม่นั่นตัวเก็งนั่นแล้ว”เธอไม่เข้าใจเลย ดูเหมือนว่าเจ๊แดงจะไม่ชอบคนที่ทางสื่อมวลชนคาดว่าจะได้มงกุฏนี้ไปครองมากๆๆ

“เออ น้องนาน่าคิวของน้องต่อจากพี่….นะคะ”พี่ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งคงเป็นสต๊าฟของงานเข้ามาพูดกับเธอ เธอหันจะมาพูดกับเจ๊แดงต่อแต่พอหันมาก็ไม่เจอแล้ว เธอพยายามมองหาแล้วก็เห็นเจ๊แกยืนเมาส์กับนักร้องหนุ่มรูปหล่อ คิม วง CUPID ขวัญใจของเจ๊แดง เจอเมื่อไหร่เจ๊แดงต้องรีบวิ่งเข้าไปหาทุกที และพยายามเหลือเกินที่จะให้คิมมาเป็นขวัญใจของเธอด้วย

ส่วนคิมเขามองนาน่าด้วยสายตาชื่นชมอย่างเปิดเผย เขายอมรับว่านาน่าเป็นนักร้องที่มีพรสวรรค์มาก มีน้ำเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ หน้าตาที่น่ารักและมีเสน่ห์มาก รูปร่างสูงเพรียวรวมทั้งนิสัยร่าเริง พูดเก่ง เอาใจเก่งทำให้เธอกลายเป็นที่รักของแฟนเพลง ได้อย่างง่ายดาย


“โอ๊ย”นาน่าร้องออกมา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครเพราะไม่มีใครที่กล้าตบหัวเธอแบบนี้แน่นอกจากเขา คิง วง CUPID


วง CUPID เป็นวงคู่ดูโอประกอบด้วย คิมและคิง ซึ่งเป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษทั้งคู่ หน้าตาก็หล่อพอๆกันแต่นิสัยแตกต่างกันราวฟ้ากับดินก็คิมน่ะดีแสนดี แต่อีตาเนี่ยกวนประสาทและชอบแกล้งเป็นที่สุด

“พี่คิง แกล้งนาน่าอีกแล้วนะ แกล้งกันอยู่ได้ไม่เบื่อมั่งหรือไง”หญิงสาวว่าเขาอย่างโกรธๆ

“คิง แกล้งนาน่าอีกแล้วนะ “คิงแกล้งตัดเสียงเป็นเสียงผู้หญิงแล้วพูดล้อเลียนนาน่า

“นาน่าค่ะ ถึงคิวของน้องแล้วค่ะ”ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาบอกกับเธอ

“บานาน่า โชคดีนะค่ะ”คิงไม่วายกวนประสาทเธอต่อ เขาแกล้งดัดเสียงและแกล้งเรียกหญิงสาวว่าบานาน่า

“อีตาบ้า นาน่าไม่ใช่กล้วยนะ”หญิงสาวว่าคิงก่อนที่จะเดินจากมา

นาน่ารีบตั้งสติก่อนขึ้นเวที และตั้งใจว่าจะต้องไม่เกิดความผิดพลาดอะไรขึ้นเป็นอันขาด

“ขอเชิญพบกับ นาน่าได้เลยค่ะ” นักร้องรุ่นพี่พูดก่อนที่จะลงจากเวที

------------