ความคิดเห็นที่ 1 อันนี้ก็ ใครจำไม่ได้ว่าตัวเองเมนท์อะไรไว้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3350066/W3350066.html ค่ะ แพนธาเวเรียกับราชันย์อสูร... บทที่ 1 ตลาดใหญ่แห่งเมืองซิสโครเนียวันนี้คลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่ออกมาจับจ่ายใช้สอย เสียงแม่ค้าตะโกนขายของต่อราคากันเซ็งแซ่ ทุกร้านต่างประดับประดาด้วยธงหลากสีสันเห็นถนัดตา วันนี้คือวันแห่งความรื่นเริงที่ชาวเมืองแทบทุกคนต่างออกมาสังสรรค์ ซื้อขายสินค้า ไม่เว้นแม้แต่ เจ้าหญิงแพนธาเวเรีย เจ้าหญิงองค์เดียวแห่งมหานครซิสโครเนียในแผ่นดินกษัตริย์กอร์เดนที่สาม ที่ลงทุนปลอมองค์เป็นหญิงสามัญชนพร้อมกับวารัส องครักษ์หนุ่มร่างเล็ก เพื่อมาเลือกหาสินค้าต้องพระทัยกลับไปใช้ในวัง “ตรัสสั่งคุณท้าวเสียทีเดียวก็สิ้นเรื่อง” วารัสบ่นกระปอดกระแปด เบียดเสียดแทรกกายระหว่างผู้คนร่างใหญ่โตอย่างยากเย็น “สั่งคุณท้าวจะไปสนุกกับอะไร คุณท้าวไม่ให้เราต่อราคาหรอก” “ต่อให้ล้านพินช์ก็ทรงซื้อได้ ไม่จำเป็นต้องออกแย่งกับประชาชนให้ลำบาก” “เอ๊ วารัส” คราวนี้เจ้าหญิงหันกลับมาทำพักตร์ขึงดุแกมรำคาญ “เราก็จำได้ว่าไม่ได้เรียกให้เจ้าตามออกมาด้วยสักหน่อย บ่นเป็นคุณท้าวคนที่สองไปได้ และที่สำคัญ” สุรเสียงย้ำหนัก โอษฐ์เรียวเชิดรั้น “หยุดพูดกับเราภาษานี้สักที คนอื่นเขาจะรู้กันหมดทั้งตลาดแล้ว!”   องครักษ์ร่างเล็กเหลือบค้อนดุจอิสตรี หากก็ยอมก้าวตามวรองค์บางที่หายพลิ้วเข้าไปกับฝูงชนแต่โดยดี ตลาดวันนี้คึกคักนัก ขัติยนารีแห่งซิสโครเนียดำริในพระทัยพลางหยุดลงตรงหน้าร้านขายขนมปังอบ กลิ่นแป้งผสมไข่และเนยโดนความร้อนกลายเป็นความเย้ายวนจนเผลอสูดเข้าไปเต็มนาสิกโดยไม่รู้องค์ เจ้าหญิงทอดพระเนตรอาหารอันมีรูปทรงแปลกประหลาดละลานตา ก่อนจะใช้ไม้คีบซึ่งทางร้านจัดเตรียมไว้ให้ขึ้นมาหยิบขนมเหล่านั้นใส่ถาด “อ้าว แพน” เสียงแม่ค้าทักทายอย่างคุ้นเคยสนิทสนม “อาทิตย์ที่แล้วข้าไม่เห็นท่านแวะมา อุตส่าห์อบขนมปังไส้ไก่ที่ท่านชอบไว้ให้” “อาทิตย์ที่แล้วพ่อเรียกให้อยู่รับแขก” ทรงหมายถึงคณะฑูตจากบาเซนไรญ์ม เมืองท่า พันธมิตร “แล้วอาทิตย์นี้ทำไส้ไก่ไหม?” คนขายสั่นหน้า “ไม่ได้ทำ ช่วงนี้ไก่หายากนัก ไก่เลี้ยงก็ยังโตไม่ได้ขนาด ที่โรงเลี้ยงไก่มีคนมากว้านซื้อไปทำเป็นอาหารในวัง เขาว่า ท่านๆ ในวัง โปรดกินไก่” “อ้อ” เจ้าหญิงผู้ทรง ‘โปรดกินไก่’ ตรัสรับเออออ ส่งถาดขนมปังอบไส้อื่นๆในหัตถ์ให้แม่ค้าผู้นั้นรับไปคิดเงิน “สองพินช์” วรองค์บางเบี่ยงออก ทิ้งให้หน้าที่จ่ายเงินเป็นของวารัส ดังนั้นเมื่อแม่ค้าคนเดิมยื่นเงินทอนเสร็จสิ้น นางจึงหัวเราะเบาๆ แกมเอ็นดู “คนรักของเจ้านี่น่ารักจริง จ่ายเงินให้ทุกครั้งเลย” “ใช่ เขาเป็นคนน่ารักมาก” ตรัสสุรเสียงหวานทว่าดวงเนตรงามปรายดุมายังองครักษ์หนุ่ม ทว่าฝ่ายนั้นทำท่าไม่รู้ไม่ชี้อันใด เก็บเงินทอนสามพินช์ใส่กระเป๋าหนังแล้วถอยห่าง “ดูซี เห็นไหม เราบอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เราใช้เงินเองก็ไม่เชื่อ นี่เขา ” “รู้กันหมดทั้งตลาดแล้ว!” คนตัวเล็กเสริมให้อย่างรู้เท่าทัน และได้รับค้อนวงงามแทนคำขอบคุณ “ถ้าเจ้าจะเอากระเป๋าสตางค์มาให้เราถือเสียเองก็หมดเรื่อง” “แถวนี้หัวขโมยเยอะพ่ะย่ะค่ะ” “ไม่ต้องมาพ่ะย่ะค่ะ” “ก็ได้ แถวนี้ขโมยเยอะ ท่านจะโดนปล้นเอา” วารัสชี้แจง “ปล้นเราก็ปล้นเจ้าได้” “เถอะ ตัดมือข้าดีกว่าตัดหัตถ์..เอ้ย.. มือท่าน แทงตัวข้า ก็ดีกว่าแทงตัวท่าน กฏขององครักษ์คือ ต้องสละได้แม้ชีวิต” น้ำเสียงเน้นย้ำขันแข็ง ดวงเนตรคู่สวยที่กำลังเป็นประกายด้วยแววเอาเรื่องจึงค่อยๆอ่อนลงจนเหลืออยู่แต่ความเห็นพระทัยในตัวองครักษ์หนุ่ม “ท่านก็แย่เสียจริง ห่วงเรามากกว่าห่วงตัวเองได้ยังไง” “ก็กระหม่อมฉันเป็นองครักษ์” “เราไม่เคยเชื่อหรอกว่าจะมีคนที่รักคนอื่นมากกว่าตัวของเขาเอง” “ยังมีคนประเภทนั้นอยู่อีกหลายคนพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทยังไม่รู้จักความรัก ความรักทำให้คนรักตัวเองน้อยลงมาเยอะแล้ว” “งั้นเจ้าก็หลงรักเราด้วยงั้นซี?” สุรเสียงหวานสวนกลับทันควันอย่างเจ้าแง่ วารัสหัวเราะขัน ก่อนจะพยักหน้า “พ่ะย่ะค่ะ ถ้าใช้ตอบตามตรงก็คือใช่” “เหม็นตุ”   “แต่ความรักของคนเรามีหลายแบบพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมฉันรักพระองค์ในฐานะของข้าทาสผู้จงรักภักดี และจะมิมีวันทรยศ หากคนอื่น กระหม่อมหมายถึงคู่อภิเษก เจ้าชายมาคารัส แห่งบาเซนไรญ์ม อาจรักฝ่าบาทอย่างชายหนุ่มพึงรักหญิงสาว และมันก็ย่อมแตกต่างกัน” แพนธาเวเรียย่นนาสิกยามนึกไปถึงพระคู่หมั้นหนุ่ม เจ้าชายมาคารัสแห่งบาเซนไรญ์ม อดแอบเถียงองครักษ์คนเดียวในพระทัยไม่ได้ การหมั้นหมายเพราะความเหมาะสมของราชวงศ์นั้นหรือคือรักแท้ ถ้าเช่นนั้นแล้ว รักแท้ย่อมสร้างขึ้นมาจากกองเกียรติยศและเงินตราอย่างแน่นอน “ถ้าเราเป็นเพียงหญิงอัปลักษณ์และไร้ซึ่งยศฐาบรรดาศักดิ์ ไม่รู้ว่าเจ้าชายมาคารัสจะทรงเหลือบเนตรมาแลไหม” “แต่เพราะทรงทั้งสิริโฉมงดงามยิ่งกว่านางฟ้า และยศฐาบรรดาศักดิ์อันสูงส่งเหนือชั้นหญิงใด เจ้าชายมาคารัสหรือแม้แต่เจ้าชายเมืองใดๆก็หมายปองพระองค์” ดุจดั่งจะเพิ่งทรงรู้สึกองค์ เจ้าหญิงแพนธาเวเรียนิ่วขนง ทอดพระเนตรซ้ายและขวา ก่อนจะมาหยุดลงที่องครักษ์ร่างเล็ก โอษฐ์เรียวรูปกระจับเผยออ้าเตรียมบ่น “ใช่พ่ะย่ะค่ะ เขารู้กันหมดทั้งตลาดแล้ว” (มีต่อ) จากคุณ : เมมิวส์ (p.ivy) - [ 17 เม.ย. 48 02:47:59 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตะวันดวงโตฉายแสงจ้าแรงร้อนอยู่เหนือศีรษะ วรองค์บางหยุดลง ณ. ร้านขายสินค้าหายากแห่งหนึ่ง ตัวร้านตกแต่งด้วยผ้ากำมะหยี่สีแดงก่ำโกเมนดูประหลาดตา และน่าจะไม่ใช่ร้านของคนพื้นเมืองซิสโครเนียเอง แพนธาเวเรียพินิจผิวพรรณชายผู้นั้นเพียงชั่วประเดี๋ยวก็นึกออก ชาวเมอเดียสนั่นเอง! ดินแดนเมอเดียสในหุบเขาเมอเดียรัส ทางตะวันตกของซิสโครเนีย ชนเผ่านี้จะมีรูปร่างใหญ่โตน่าเกรงขามยิ่งนัก แม้นว่าผิวพรรณของพวกเขาเป็นสีขาวผ่องเพราะในหุบเขาเมอเดียรัสปกคลุมไปด้วยไอหมอกตลอดทั้งปี หากกล้ามเนื้อของชาวเมอเดียสกลับแข็งแรงยิ่งกว่าชายล่ำสันบึกบึนผิวคร้ามแดด ในหลังม่านหมอกแห่งนั้นเอง คือตำนานอันน่าเกรงขามที่ได้ยินสืบต่อกันมาเป็นทศวรรษ ตำนานแห่งกองทัพอันเกรียงไกรจนยากที่จะมีใครหาญกล้ายาตราไปต่อสู้ด้วยได้ เพียงแค่สรีระของอัศวินผู้กล้าแห่งเมอเดียสนั้นก็ย่อมกินขาดคนตัวเล็กจากเมืองอื่นอยู่แล้ว หนำซ้ำภูมิประเทศอันเป็นหุบเขายังทำให้ยากต่อการบุกเข้าไป แม้จะเก่งกาจเพียงใดก็ตาม เมอเดียสรบทั้งบนหลังม้าและแบบกองโจร ขย้ำข้าศึกอย่างไม่ปรานีจนทั่วทุกนครต่างขยาดสืบทอดกันมาเป็นเวลานาน แม้แต่กษัตริย์กอร์เดนที่สาม พระบิดาแห่งเจ้าหญิงแพนธาเวเรียยังต้องทรงต้อนรับคณะฑูตและทำสัญญาการค้าอันต้องตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบแต่โดยดี มีคนเคยเล่าสืบต่อกันมา ไม่ทราบแน่ชัดว่าเป็นจริงหรืออย่างไร ว่ากษัตริย์แห่งเมอเดียสทรงต้องคำสาป ประสูติมาพร้อมกับพักตร์อันแสนอัปลักษณ์ดูน่าสะพรึงกลัวเหมือนอสุรกาย ไม่มีใครกล้ายืนยันคำเล่านี้แน่ชัดนัก ชาวเมืองเมอเดียสจงรักภักดี และเก็บความลับเก่งเป็นเลิศทุกคน ไม่เคยมีใครได้เห็นกษัตริย์บีสทีริค แห่งเมอเดียส มีเพียงแต่คนรู้วิธีเท่านั้น วิธีเดียวที่กษัตริย์จะปรากฏตัวคือเมื่อทรงอยู่บนหลังราชอาชาตัวสีดำสนิท หรือสีขาวปลอดพ่วงพี ถือศัตราวุธในหัตถ์และฟาดฟันมันลงมาบนร่างกายของข้าศึกศัตรูผู้โชคร้าย แพนธาเวเรียไม่เคยสงสัย . ใช่ ใครเลยจะกล้าก่อศึกกับนครเมอเดียส   “เที่ยงแล้ว เสด็จกลับเถอะพ่ะย่ะค่ะ” วารัสทูลเตือนเบาๆ หากเจ้าหญิงกลับทรงให้ความสนพระทัยกับสินค้าตรงหน้ามากกว่าเสียแล้ว ดวงเนตรสีนิลงามทอดไปยังอัญมณีที่วางเรียงอยู่บนโต๊ะตัวเล็กพลางหยิบขึ้นมาพิศด้วยความพึงพระทัย “แหวนวงนี้ทำจากหินแม็คคูวีสใช่ไหม ของแท้เสียด้วย เย็นเฉียบเชียว” เครื่องประดับจากหินแม็คคูวีสนั้นเป็นสีม่วงอ่อนใส มีรอยคล้ายเมฆควันอยู่ด้านในจางๆ เจ้าหญิงแพนธาเวเรียในคราบสามัญชนทรงลองสวมมันลงไป พันคลี่แย้มสรวลเมื่อแหวนวงนั้นแนบกับพระฉวีจนสนิทแน่น ความเย็นเฉียบแล่นผ่านจนพระโลมาลุกชัน “แหวนแต่ละวงมีพลังของมัน” เสียงพ่อค้าร่างใหญ่ตอบ พลางหยิบวงขึ้นขึ้นมาวางเรียง “ท่านตาแหลมนัก นี่เป็นแม็คคูวีสของแท้” “อ้อ ใช่สินะ ท่านเป็นชาวเมอเดียส นครของท่านอุดมไปด้วยอัญมณีอยู่แล้วนี่” เจ้าหญิงตรัสพลางหยิบวงอื่นขึ้นมาทาบใหม่ “สวยทุกวงเลย ไหนดูซิ มีสร้อยคอด้วย อันนี้อันละเท่าไหร่?” “สามสิบแปดพินช์” “โอ้โห ถูกเหมือนได้เปล่า”   “นี่ ฝ่าบาท ” วารัสสะกิด กระซิบเตือน “ค่อยไปซื้อตอนเขาเอาเข้ามาในวังก็ได้” “เงียบไปก่อนเถอะน่า” หันมาตรัสเอ็ดก่อนจะหยิบกำไลและแหวนไปวางในพานรองผ้ากำมะหยี่ “เอาทั้งหมดนี้เลย” พ่อค้าหนุ่มชาวเมอเดียสผิวขาวผู้นั้นเลิกคิ้วสูงคล้ายแปลกใจ ทว่าเจ้าของดวงพักตร์หวานสวยยังคงยืนยันด้วยการใช้ปลายดรรชนีเลื่อนพานไปตรงหน้า “มีสวยกว่านี้อีกไหม?” “มี” เสียงตอบนั้นทำให้แพนธาเวเรียต้องทอดพระเนตรไปยังเบื้องหลังของพ่อค้าหนุ่มอย่างรวดเร็ว มันเป็นเสียงห้าว กังวานไปด้วยอำนาจน่าเกรงขาม “ท่าน..” สีหน้าพ่อค้าชาวเมอเดียสดูตระหนก ยามเมื่อร่างสูงใหญ่โตก้าวออกมาจากม่านบังตาด้านใน เขาผู้นั้นสวมใส่ภูษาสีดำสนิทตัดกับผิวขาวผ่องดูล่ำสันแข็งแรง ทว่าเมื่อพิศไล่ขึ้นไปเลยหน้าอก มันกลับถูกปิดไว้ด้วยผ้าคลุมศีรษะจนยากจะเดาว่าใบหน้าภายใต้ผ้าที่ปิดไว้นั้นเป็นเช่นไร แพนธาเวเรียขมวดขนง “ไหนล่ะ ที่ท่านว่ามี”   “นี่ไงล่ะ ” ชายผู้นั้นยื่นถุงผ้ากำมะหยี่สีดำสนิทในมือมาตรงหน้า มิไยว่าพ่อค้าเจ้าของร้านจะดูตระหนกเพียงใด มือหนา ขาวผ่องสะอาด ล้วงเข้าไปหยิบวัตถุสิ่งหนึ่งออกมาจากในถุง เมื่อมันปรากฏอยู่ตรงหน้า แพนธาเวเรียก็ได้แต่เบิกเนตรค้างอย่างตกตะลึง “เป็นไง สวยไหม?” มันคืออัญมณีสีเขียวใสอ่อน เจียระไนเป็นรูปดอกกุหลาบงดงาม ยามกระทบกับแสงแดดที่ทอประกายเข้ามา แสงกระพริบวูบวาบก็เกิดขึ้นทั่วจนเจ้าหญิงแห่งซิสโครเนียต้องยกพาหาขึ้นบังเนตร “มันคืออะไร?” “ท่าน!” พ่อค้าหนุ่มเรียกเสียงหนักอีกครั้งดุจจะเตือน หากชายผู้อยู่ใต้ผ้าปกปิดหน้าตากลับมิใส่ใจ ยื่นอัญมณีอันร้อยไว้กับสายหนังถักสีดำสนิทไปวางบนพานตรงหน้าพักตร์ แสงอันระยิบระยับนั้นกลบแสงจากอัญมณีอื่นเสียสิ้น ทุกชิ้นล้วนดูด้อยไปถนัดตา ตามแพนธาเวเรียทรงหยิบมันขึ้นมาทอดพระเนตร “ราคาเท่าไร?” “แพงมาก” เจ้าของเล่นลิ้น “แพงเท่าไหร่เราก็มีเงินซื้อ” “ข้าไม่แน่ใจ เท่าที่เคยขายมา ไม่มีคหบดีผู้ใดสู้ราคามันได้แม้สักคน” “เท่าไหร่ก็ว่ามา” ให้มันรู้กันไป ว่าสมบัติหมดทั้งพระคลังของซิสโครเนียจะซื้อไม่ได้เลยเทียวหรือ ในเมื่อนางเป็นเจ้าหญิง และพระบิดาก็ร่ำรวยล้นฟ้ายิ่งกว่าคหบดีใดๆ แพนธาเวเรียทอดพระเนตรศีรษะอันปิดไว้ด้วยผ้าคลุมสีดำนั้นอย่างค้นคว้า เนตรสีนิลคู่งามหรี่เขม็ง ยามตรัส “ท่านหลอกลวงอะไรเราหรือเปล่า?” “หามิได้ อัญมณีชิ้นนี้ราคาเท่าใดเราไม่บอก หากแต่เราจะให้ท่านโดยไม่คิดเงิน” “นี่ท่านจะบ้าไปแล้วหรือไง ของซื้อของขายใครจะมาให้กันแบบนี้” “มันเป็นสิ่งที่ไม่ได้ใช้เพื่อซื้อขาย หากมันเป็นสิ่งที่มีเอาไว้ ‘ให้’ เท่านั้น” “งั้นเราไม่รับ” “แต่ข้าจะให้” “เราจะจ่ายเงิน” แพนธาเวเรียตรัสสวน “เราไม่สนใจเงินตราของท่าน” “แต่เจ้าหญิงแพนธาเวเรียแห่งซิสโครเนียจะมิมีวันรับของจากคนแปลกหน้า!” “เจ้าหญิงแพนธาเวเรีย” มิเพียงแต่พ่อค้าหนุ่มเท่านั้นที่เบิกตากว้างด้วยความตื่นตะลึง หาก วารัส หรือแม้แต่เจ้าของนามนั้นเองก็พลันสะดุ้งเฮือกด้วยความตกพระทัยที่หลุดโอษฐ์ออกไปเช่นนั้น ชั่วแว่บนั้นเอง ที่ทรงรู้สึกเหมือนดั่งมีรัศมีประหลาดออกมาจากชายตรงหน้า คลื่นแห่งความอึดอัดที่บีบเร้าเข้ามาจนบอกไม่ถูก ยามเสียงห้วนห้าวนั้นเค้นถาม.. “เป็นเจ้าหญิงแล้วมาทำอะไรที่นี่” “เรา ” วารัสสะกิดองค์แรงๆ กระซิบ “เสด็จกลับเถอะพ่ะย่ะค่ะ เจ้าหญิง บ่ายมากแล้ว” “ได้ ” “ยังไม่ทรงตอบคำถามกระหม่อมฉัน เจ้าหญิงแพนธาเวเรีย เจ้าหญิงองค์เล็กของพระราชากอร์เดนที่สามใช่หรือไม่?” แพนธาเวเรียขมวดขนงดุจไม่พอใจในน้ำเสียงซักไซ้นั้น หนุงามเชิดสูงอย่างไว้องค์ “ใช่!” “ถวายบังคมพ่ะย่ะค่ะ” ร่างสูงกำยำของพ่อค้าด้านหลังก้มลงหมอบแทบบาท ทว่าอีกชายหนึ่งนั้นยังคงยืนนิ่ง ศีรษะหันมาทางพระนางทว่าภายใต้ผ้าสีดำสนิทนั้น แพนธาเวเรียทอดพระเนตรไม่ออก ว่ามันหมายความเช่นไร “ทั้งหมดบนโต๊ะนี้ราคาเท่าไร?” “เอ้อ ” คนขายทำเสียงอ้ำอึ้ง เจ้าหญิงผู้เลอโฉมเบี่ยงองค์ไปหาองครักษ์ หมายจะให้เขาทำหน้าที่คนจ่ายเงินแทนพระนาง ทว่าเสียงห้าวกลับร้องห้าม “ไม่ต้องจ่ายเงิน ” ท่วงท่านั้นดูโอหังยิ่งนักในดำริของเจ้าหญิง “เรา .กระหม่อมฉัน ทูลเกล้า ถวาย” (โปรดติดตามตอนต่อไป) เอ้อ.... ถ้าใครพอมีความรู้ด้านราชาศัพท์... จะเป็นความกรุณามากเลยค่ะ วี่ไม่ค่อยถนัดนัก จากคุณ : เมมิวส์ (p.ivy) - [ 17 เม.ย. 48 02:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อ๊าคคคคคคคค วี่ปล่อยไก่อีกแล้ว ป่าวจับฉลากเข้ามหาวิทยาลัยนะ T_T วี่กลับไปอ่านชื่อ keroobob  มันน่าจะอ่านว่า เคโระ อ๊บ อ๊บ คราวนี้น่าจะถูกแน่ๆ ฮึ่มๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 48 03:36:44 แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 48 03:35:32 จากคุณ : p.ivy - [ 17 เม.ย. 48 03:33:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อิอิ...ตามอ่านค่ะ ^_^ เจ้าหญิงองค์นี้ดูจะแสบพอตัวแฮะ ว่าแต่พ่อหนุ่มปิดหน้าเข้ามาทำอะไรในเมืองนางเอกหว่า เรื่องราวลึกลับดีต้องติดตาม ^^ ยินดีกับปฏิกิริยาฯ ด้วยค่ะที่จะได้ตีพิมพ์ แต่ว่าคนที่ไม่ได้อ่านสายลับสุดหัวใจมาจะงงไหมเนี่ย (แต่ก็คงไม่งงหรอกเพราะเรายังอ่านปฏิกิริยาฯ ก่อนแล้วค่อยย้อนกลับไปอ่านสายลับฯ เลย หุหุ) คุณวี่จะดอง Catch Him หรือคะ โอว!!! ม่ายนะ ไม่ยอม T๐T มาหลอกให้เขารอได้ไง ฮือๆๆๆๆ คุณวี่ขาถ้ามันเค็มมากไปมันจะไม่ดีต่อสุขภาพนะคะ T-T แต่ยังไงก็จะรอ (ทุกเรื่อง) ต่อไปค่ะ ^_^ แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 48 03:54:29 แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 48 03:42:20 จากคุณ : แมวเหมียวสีขาว - [ 17 เม.ย. 48 03:38:10 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โอ้วววว~ >< แฟนตาซี!!!!!!!! ยะฮู้ๆๆ หลังจากรอคอยมานาน ในที่สุด !! อ่า แนวนี้ตรงกลางใจเลยคร่ะ ^^ เอ....ใครหนอ ที่อยู่ใต้ผ้าคลุม ตื่นเต้นๆๆๆ ท่าทางจะไม่ธรรมดาซะด้วย ว่ะฮ่าฮ่า งานนี้มีลุ้นอีกแล้ว ว่าแต่ว่า ชื่อเจ้าหญิงจำยากจัง ^^a เรื่องนี้ไม่ติดตามไม่ด้ายยย >< เพราะฉะนั้น...มาลงต่อไวไวซะดีๆ หึหึหึ ปล. catch him ลงไหไปแว้วรึ!! ง่า ไม่ย้อมๆ ปล.2 ไม่ได้เจอกันนานนะรุ่นพี่ ^^ พอดีโดนท่านแม่สั่งยึดคอมฯ ต้องกระดึ๊บๆๆ มาแอบอ่าน หุหุ (ว่าแล้วก็ระบำปลายเท้า คลานขึ้นเตียง ชะเอิงเงย) จากคุณ : No-R - [ 17 เม.ย. 48 04:36:11 A:203.156.9.104 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 เฮ้ยน้อง ชื่อเมืองคุ้นมากมาก ใช่เมืองเดียวกันเรื่องเก่าของเมมิวส์ป่ะ นางคือยอดหฤทัยน่ะ เจ๊ว่าเจ๊อ่านหลายรอบจนจำชื่อเมืองได้แล้วนา จากคุณ : เจ๊บัวเอง - [ 17 เม.ย. 48 05:29:49 A:168.122.128.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 อืมๆ เรื่องใหม่ของวี่ please อย่าดองนะจะ ^ ^ จากคุณ : chocolate-gateau - [ 17 เม.ย. 48 07:39:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ดีใจจัง ได้อ่านเรื่องแนวแฟนตาซี ชอบมากค่ะ แหม.. นางเอกเราเจอกับพระเอกเร็วดีจัง อย่างนี้ต้องมีฉากปะทะกันสนุกแน่เลย Please..ช่วยลงต่อเร็ว ๆ นะค่ะ เพราะแค่ตอนแรกก็ชอบซะแล้ว จากคุณ : jiw - [ 17 เม.ย. 48 09:11:09 A:61.90.109.25 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 โห...วี่... ย่องมาแปะในนี้ก็ไม่บอก.... ว่าแต่... นี่เปิดไหดองใบใหม่อีกแล้วเหรอเนี่ย.... ป้า...........จะตามปิดไหดองของวี่ก่อนป้าเรียนจบป่าวเนี่ย.... เรื่องนี้ท่าทางน่าสนุกดี... ชอบพระเอกเย็นชาๆ ง่ะ... (ป้าโรคจิต) ว่าแต่พระเอกเรื่องนี้เป็นไงอ่ะ... นอกจากหน้าตาอัปลักษณ์แล้ว...มีไรอีก..... ป้าจองพระเอกเรื่องนี้ได้ป่าว..... แบบว่าเรื่องก่อนๆ มีคนชิงจองตัดหน้าหมดแล้วง่ะ..... ^______^" จากคุณ : ป้าปุ๊ - [ 17 เม.ย. 48 09:26:45 A:60.231.235.46 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอลงอีกข้อความ...มันอดไม่ได้อ่ะ... ขำวี่....ที่อ่านชื่อ Keroobob ผิดง่ะ... ปล่อยไก่ตัวใหญ่มากๆๆ.... ชื่อนึงอ่านได้ตั้งสามแบบแน่.....ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ป้าเอง - [ 17 เม.ย. 48 09:41:53 A:60.231.235.46 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอ๊ะ!!! ปูไข่เนี่ยเดี๊ยนยังไม่ได้อ่านเลยนะยะหล่อน -__- จะอ่านตอนครบจบทั้งเรื่อง ไหงหล่อนเก็บดองซะหายแบบนี้ล่ะ 0_0 ไม่ได้นะหล่อน ขุดมาเดี๋ยวนี้ กี๊ดๆๆๆ จากคุณ : ...เกียร์... - [ 17 เม.ย. 48 10:12:29 A:58.8.247.147 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 ^^  คิกๆๆ   วีวี่โดนแล้วไง  คิกๆๆๆ  มีแต่คนทวงปู่ไข่ นาว่า ชื่อเมืองมันก็คุ้นๆอ่า รอตอนต่อไปอยู่น๊ะจ๊ะ วีวี่ ช่วงนี้ว่างจัด....................... ^^ Edit*ลืมๆๆ นานาลืมบอกว่า ถึงวีวี่จะล็อคอินอัติโนมัติ มันก็ล็อคเอาท์ออกได้นี่คับ วีวี่  เวลาเปิดหน้าหลักมา มังเก๊าะจะบอกเราว่า เราล็อคฯอัติโนมัติน๊ะ และมันจะบอกระยะเวลาใช่ไหมคับ  ข้างล่างระยะเวลามังมีน๊า Log out กับ My pantip ไง ดูดีๆ  เห็นอ๊ะยางงงเอ่ยยย ^^   เชื่อแล้ว ว่า วีวี่เบลอจัด^^ แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 48 12:34:30 จากคุณ : [nana_nana] - [ 17 เม.ย. 48 12:30:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องใหม่มาแล้ว  เก็บไปอ่านก่อน จากคุณ : namtanzay - [ 17 เม.ย. 48 12:31:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณวี่เราส่งเงินเข้าบัญชีคุณไม่ทัน แล้วยังเมลล์หาคุณไม่ได้อีก ขอโทษด้วย ไม่ทราบว่ายังมีเหลือบ้างหรือเปล่า จากคุณ : bubu - [ 17 เม.ย. 48 13:32:45 A:219.66.113.63 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ยินดีด้วยค่ะ เห็นรูปไอติมแล้วก็อยากกินด้วยเหมือนกัน ยิ่งร้อนๆ อยู่ด้วย ณ ไม่มีจุดนะคะ จากคุณ : scottie - [ 17 เม.ย. 48 13:36:53 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เย้ ๆ ๆ วีวี่ส่งเรื่องใหม่ แต่ว่า...... ปูไข่ก็เก็บมุบมิบ พี่มินก็หายจ้อย แล้วเมื่อไหร่จะรู้เนี่ยว่าหมีน้อยพูดว่าอะไร? เรื่องนี้ก็อย่าหายนาเจ้าวี่ หึหึ จากคุณ : shizu - [ 17 เม.ย. 48 14:17:52 A:58.9.143.21 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 เอาเลยพี่ชี่ ทวงมันเข้าไป วี่น่ะดองเยอะกว่าอมอีกนา... มาอ่านล่ะวี่ เดี๋ยวว่ากันหลังไมค์ ฮึๆๆๆ จากคุณ : อมราวตี (อมราวตี) - [ 17 เม.ย. 48 14:26:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอิ๊กๆ ตามรอยมา วีวี่โพสต์แย้ว เมมิวส์ออกโรง ฮี่ๆๆๆ ดูท่าเรื่องนี้จามันส์ ระทึกๆๆๆๆ วีวี่ต่อเร็วๆน้า เดี๋ยวไว้หลังไมค์พร้อมอมฯจังด้วย ฮี่ๆๆๆๆ จากคุณ : Flora - [ 17 เม.ย. 48 16:00:54 A:203.113.77.100 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 ปล่อยไก่อีกหลายตัวเลยนะนี่ เจ้าวี่ ตั้งฟาร์มไก่ได้แล้ว ปล่อยเรื่องละหลายๆตัวเลย -"- จากคุณ : Jabis - [ 17 เม.ย. 48 16:32:12 A:unknown X:202.44.136.50 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ท่าทางจะสนุกดีจ้า สำหรับเรื่องใหม่นี้ ชอบ Beauty and the Beast เหมือนกัน จะมาติดตามตลอดแน่ๆค่า ...เป็นเทพนิยายที่ชอบมากที่สุดเลยจริงๆ จากคุณ : 1981 - [ 17 เม.ย. 48 21:59:04 A:82.43.178.131 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 วี่เอ๊ย เปิดไหดองใหม่อีกแล้วเรอะ ไหเก่าๆน่ะ ขุดมาสะสางซะบ้างเหอะ เหอๆ แล้วพี่มินฉันล่ะ พี่มินของช้านนนน ^^ จากคุณ : piggy - [ 17 เม.ย. 48 23:04:14 A:210.1.47.2 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 น่าสงสาร รัชทายาทบาเซนไรม์แฮะ ตั้งแต่รุ่นก่อนแล้ว เสวยแห้วตลอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด จากคุณ : tote - [ 18 เม.ย. 48 16:07:53 A:203.113.60.14 X:203.151.140.112 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ใครเหรอ ที่สั่งเก็บเรื่องหมอปูไข่ บอกมาเด๋วพี่หมอจัดการให้ เหอๆ จากคุณ : ลูนาติก - [ 19 เม.ย. 48 11:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เริ่มตอนแรกก็น่าติดตามแล้ว (จริงๆ แล้วติดตามมาหลายเรื่องแล้วจ๊ะ) เข้ามาทักทายนะ ขอถามเรื่องหนังสือทำมือของ poison ivy หน่อยจ๊ะ มีเรื่องอะไรบ้าง (ที่ยังเหลืออยู่) สั่งยังไง ติดต่อที่ไหน please จากคุณ : sansorn - [ 22 เม.ย. 48 23:36:21 A:203.113.76.8 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 ต๊ายตายๆๆๆๆ โผล่มาแร้วๆๆ หนูเชยมากๆ จากคุณ : maron - [ 26 เม.ย. 48 21:39:50 A:210.213.14.10 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 5555 จากคุณ : พิณณ์อวี - [ 28 เม.ย. 48 16:49:30 ]

ความคิดเห็นที่ 27 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3443691/W3443691.html#1 จากคุณ : p.ivy - [ 29 เม.ย. 48 01:39:27 ]