เสียงซากผีขี้ข้าอาจมวิบัติ
กลิ่นสาปสัตว์สลดสิ้นกินซากศพ
ความแห้งแล้งกันดารลาญพิภพ
จึงบรรจบภาพอุจาดบาดสำนึก
ความอดอยากยากจนคนเคืองเคียด
เสียงโกรธเกลียดกู่ร้องดังก้องกึก
ระห่ำเปรตโหยหวนชวนระทึก
เกิดรู้สึกเสียวไส้ใจรันทด
ฟ้าจึงแผดเสียงก้องร้องเกรี้ยวกราด
สื่ออำนาจรุกกระหน่ำเร่งกำหนด
ลบเคืองเคียดเกลียดชังพรั่งพรูพจน์
กระแทกกฎธรรมชาติประกาศชัด
ปะทะความร้อนแรงดินแห้งผาก
ชำระซากสำส่อนสั่งสอนสัตว์
ล้างคำสาปคราบขี้เพื่อชี้วัด
ลบกำหนัดอมนุษย์แล้วหยุดคิด
รินน้ำฝนหลั่งรดเริ่มหยดแรก
จึงสอดแทรกสรรพ์สีไมตรีจิต
ตบแต่งเติมเสริมสร้างทางชีวิต
เนรมิตวิญญาณสานสายใย
เกิดต้นน้ำลำธารบันดาลสุข
ฝนรินหลั่งล้างทุกข์รุกโลกใหม่
ชโลมโลกเฉลิมหล้าชลาลัย
ผืนทองผองไผทใกล้กลับมา
นกน้อยร้องเพลงหวานเฝ้าขานขับ
ดวงตะวันก็ยิ้มรับกับหมอกฝ้า
เกิดรุ้งแห่งความหวังพลังชีวา
สัญญาณฟ้าหลังฝนดลบันดาล
หยาดหยดรินหล่นร่วงจากสรวงสวรรค์
คือของขวัญข้าวปลาแหล่งอาหาร
เสกผสมกลมกลืนอย่างชื่นบาน
จิตวิญญาณค่อยค่อยนำกำเนิดคน
เกิดวิถีชีวิตจิตมนุษย์
บริสุทธิ์ไร้ศัพท์ความสับสน
ไร้ซึ่งความแปลกแยกแตกตัวตน
สุขท่วมท้นทางธรรมท่วงทำนอง
สังคีตร้อยลำนำเพลงลำน้ำ
แปลงอดีตเลวทรามความหม่นหมอง
ฟ้าเกรี้ยวกราดอึกทึกคึกคะนอง
เป็นครรลองวิถีแห่งชีวา
แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 48 23:36:14
จากคุณ :
เชษฐภัทร 
- [
19 เม.ย. 48 23:34:34
]
ลิขิตฟ้า
