หลังจากเข้าทำการปล้นฆ่า กระท่อมหลังหนึ่งบริเวณชายป่า โจรวัยกลางคน ที่มือเปื้อนกลิ่นคาวเลือด ได้หนีและพลัดหลงเข้ามาในป่าใหญ่อย่างไม่รู้ตัว ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ความมืดกำลังเข้ามาเยือน ท้องฟ้าปิดลงอย่างช้าๆ นกทั้งหลายกำลังกลับเข้ารังของตน และค้างคาวฝูงใหญ่สีดำทะมึนกำลังบินออกจากปล่องถ้ำ
ค่ำคืนที่ปราศจากแสงดาว และแสงจันทร์ ท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยเมฆหลากหลายก้อน โจรผู้นี้ทำอะไรได้ไม่มากนักในความมืดกลางป่าใหญ่ เขาพบกับขอนไม้ท่อนหนึ่งที่พอเป็นที่หนุนหัว พักผ่อนได้ เขาล้มตัวนอนด้วยความเหนื่อยล้า ท่ามกลางกลิ่นคาวเลือดที่มือและในใจของเขา
ยามเช้าเข้ามาเยือนฝูงนกกำลังออกจากรัง และค้างคาวฝูงใหญ่กำลังกลับเข้าปล่องถ้ำ แสงแดดได้ค่อยๆสาดส่องเข้าไปทุกอณูของผืนป่า โจรวัยกลางคนลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ดวงตาของเขามองไปรอบๆ บริเวณ ที่นี่ไม่ใช่ที่เดิม!!
แล้วที่นี่คือที่ไหนละ? เขาลุกขึ้นพร้อมกลับเดินสำรวจบริเวณที่มีพื้นที่พอๆกับสนามบาส รอบบริเวณที่มีแต่หน้าผาสูงชัน เขากำลังยืนอยู่บนยอดเขาสูงชัน และถูกกังขังด้วยหน้าผา
โจรผู้นี้ได้ใช้ผลไม้ที่พอหาได้บนบริเวณเล็กๆ ในการปะทังชีวิต กาลเวลาล่วงเลยไปจนครบปีจากใบหน้าที่ดูเกลี้ยงเกลาถูกปกครุมไปด้วยหนวดเครา ผมที่ตัดสั้นเกรียนก็ยาวมาถึงไหล่ เสื้อที่ดูไม่เป็นเสื้อ กางเกงที่ดูไม่เป็นกางเกง เขาอาศัยเศษผ้าที่ยังหลงเหลืออยู่ห่อหุ้มร่างกายเท่าที่ทำได้ อาศัยน้ำจากท้องฟ้าที่โปรยลงมาถึงแปดเดือนในแต่ละปี ในการปะทังความกระหายและชะล้างร่างกาย
ยอดเขาที่ตั้งสูงตระหง่านท่ามกลางป่ารกทึบ ดูโดดเดี่ยว และโดดเด่น โจรผู้นี้ไม่คิดว่าเขาจะสามารถลงไปได้ด้วยตัวคนเดียว แต่แล้ววันหนึ่ง นักปีนเขาผู้ที่ชอบเสี่ยงอันตราย และท้าทายธรรมชาติ ได้พิชิตยอดเขาแห่งนี้สำเร็จ นักปีนเขาหนุ่มเดินสำรวจไปรอบๆ ยอดเขา และพลันต้องตกใจเมื่อพบกับสิ่งที่เขาเรียกในใจว่า มหาฤาษี เขาทั้งกลัวและตื้นเต้น ที่ได้พบกับสิ่งที่ไม่น่าจะพบได้บนยอดเขาสูงใหญ่ ทั้งสองมิได้กล่าวคำอะไรเลย โจรหนุ่มได้ยื่นผลไม้มาให้เขา เขารับด้วยความปิติและศรัทธา
ชายหนุ่มได้ปีนเขากลับลงไปเบื้องล่างแล้ว แต่ มหาฤาษี ยังคงอยู่บนยอดเขาต่อไป หลังจากวันที่เขาทั้งสองได้พบกันไม่นาน ผู้คนจำนวนมากก็ทราบข่าวการพบ มหาฤาษี หรือ เทพแห่งภูผาบนยอดเขานี้ จากหน้าผาที่สูงชันถูกกะเทาะออกเป็นทางเดินเล็กๆ แห่งความเชื่อและศรัทธา ผู้คนมากมายเดินทางตามแสงแห่งความเชื่อไปยังยอดเขา มหาฤาษี รับการเคารพจากผู้คนมากมาย แต่เขาก็มิกล่าวอะไรออกมา ความเชื่อและความศรัทธาได้เพิ่มมากขึ้นตามกาลเวลา
วันเวลาผ่านไป มหาฤาษี กลายเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติและสัญลักษณ์แห่งความเชื่อ แต่เขาก็มิอาจที่จะพ้นจากกฎแห่งธรรมชาติได้ ไข้มาลาเรียได้ค่อยๆ กลืนกินชีวิตของ มหาฤาษี ไปทีละน้อย จนถึงวันที่ลมหายใจของเขาได้ดับลง ผู้คนที่ศรัทธาได้สร้างสถูปสีขาวนวลเก็บกระดูกของเขาขึ้นที่ยอดเขา
ผู้คนยังคงมายังสถูปแห่งนี้ เพื่อกราบไหว้ บนบาน ขอพร ในจำนวนคนมากมายที่เดินทางตามศรัทธาและความเชื่อ มายังยอดเขานี้ หนึ่งในนั้นคือหญิงสาวคนหนึ่งที่รอดพ้นจากการปล้นฆ่าของโจรหนุ่ม เมื่อเกือบสิบปีก่อน
แก้ไขเมื่อ 21 เม.ย. 48 14:10:12
จากคุณ :
Mr.ปู 
- [
21 เม.ย. 48 11:03:31
]
ยอดเขาเปลี่ยนสี
