ฉันลืมตาขึ้นช้าช้า ถึงอย่างนั้นตาก็ยังพร่าเพราะแสงแดดจ้า บ้านไม้สีขาวสดใสตั้งอยู่ริมทะเล ฉันเดินตามพี่ธาร์เข้าไปในบ้านหลังนั้น ภายในบ้านจัดแต่งไว้อย่างน่ารัก มีชีวิตชีวาราวกับมีคนอยู่
นี่บ้านใครคะ
บ้านของครอบครัวพี่เอง เป็นบ้านสำหรับพักผ่อนน่ะ ลิลล์เข้าไปเปลี่ยนเสื้อในห้องนั้นสิ
ฉันเดินเข้าไปในห้อง ห้องนี้เป็นห้องที่ตกแต่งด้วยสีขาว-ชมพู ทุกอย่างในห้องนี้ดูน่ารักเสียจนฉันนึกว่าเจ้าของห้องนี้ ถ้าห้องนี้มีเจ้าของนะ ต้องเป็นเด็กผู้หญิงที่อ่อนหวานน่ารักมากแน่แน่ แต่เมื่อฉันกวาดตามองทั่วห้องก็ยังไม่เห็นของส่วนตัวหรือร่องรอยว่าเคยมีคนอยู่ ทั้งที่อะไรบางอย่างกระซิบบอกฉันว่าห้องนี้เคยมีคนอยู่แน่แน่
น้ำทะเลสีเขียวใสแจ๋วทำให้ฉันรู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที รู้สึกดีจังที่ได้อยู่ในที่ที่สวยอย่างนี้ ชายหาดแถบนี้เงียบสงบทำให้ฉันรู้สึกว่าทะเลเป็นของฉันเพียงคนเดียว ฉันตื่นเต้นกับทะเลจนไม่ได้สนใจว่าพี่ธาร์หายไปไหน แหม...ใครจะไปสนล่ะ ในเมื่อฉันที่ชอบเล่นน้ำทะเลไม่ได้เล่นมาเกือบสามเดือนแล้ว ฉันเล่นน้ำทะเลอยู่คนเดียวจนเหนื่อยแล้วก็แสบผิวไปหมด ก็ขึ้นมาเดินสำรวจชายหาด ชายหาดแถบนี้ยังบริสุทธิ์อยู่พอควร เปลือกหอยสีขาวเรียงรายเป็นทางยาว ชอบจังเลย....ฉันสูดกลิ่นไอของทะเลแล้วตัดสินใจเดินกลับไปที่บ้านเพราะตอนนี้ฉันรู้สึกเพลียแดดมากแล้วล่ะ
บ้านทั้งบ้านเงียบสนิท พี่ธาร์คงออกไปเดินเล่นที่ไหนสักแห่ง ฉันอาบน้ำแล้วเดินสำรวจภายในบ้าน ทุกอย่างในบ้านนี้สวยดูกลมกลืนไปหมดทั้งบ้าน บ้านหลังนี้มีสี่ห้องนอน แต่น่าแปลก ที่เป็นบ้านชั้นเดียวที่เล่นระดับ ฉันถือวิสาสะเดินเข้าไปในห้องนอนห้องหนึ่ง ห้องนี้มองเห็นชายหาดสีขาวที่ทอดยาวออกไป ฉันปีนขึ้นไปนั่งบนขอบหน้าต่างเพื่อดูวิวข้างนอกให้ชัดขึ้น ทะเลสีเขียวกับหาดทรายสีขาว...สวยจัง ฉันนั่งที่ขอบหน้าต่างจนกระทั่งท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี นี่ก็เย็นแล้ว พี่ธาร์หายไปไหนนะ ทำไมยังไม่มาซักที
ลิลล์....
พี่ธาร์เดินเข้ามาหาฉันด้วยมือที่เต็มไปด้วยรอยแผล.... ฉันจ้องรอยแผลอีกครั้งอย่างไม่อยากเชื่อ นี่พี่เค้ากรีดข้อมือตัวเองเหรอ พี่ธาร์ยิ้มให้ฉันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่เลือดยังคงไหลซึมอยู่อย่างนั้น ฉันตกใจสุดขีดจนพูดอะไรไม่ออก ที่ยิ่งไปกว่านั้น...ฉันกลัวเลือด...
ไม่ต้องตกใจหรอกพี่โดนหินบาดน่ะ เมื่อกี้ไปปีนหินที่หาดอีกด้านนึงมา แล้วนี่นั่งอยู่ตรงนั้นนานแล้วเหรอ ลงมาได้แล้วล่ะ
ฉันมองลงไปด้านล่าง แล้วขาของฉันเริ่มสั่น ไม่น่าขึ้นมาเลยเรา ตอนปีนขึ้นมาก็ไม่รู้สึกว่ามันสูงขนาดนี้นี่นา กลัวความสูงแล้วยังปีนขอบหน้าต่างอีก ไม่เจียมตัวเล้ยยยย
"ค่อยค่อยลงมานะ เดี๋ยวตกลงมาแข้งขาหัก"
พี่ธาร์พูดพร้อมยื่นมือมาให้ฉันยึดไว้ เอาละ ฉันสูดหายใจเข้าแล้วตัดสินใจกระโดดลงมา แล้วก็.....ลงมาอยู่ในอ้อมแขนของพี่เค้าพอดี แล้วจู่จู่พี่เค้าก็ดึงตัวฉันเข้ามา แล้วเริ่มต้นจูบ.....ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าการจูบกับคนที่เรารักจะให้ความรู้สึกที่ดีแบบนี้
"พี่รักเธอนะ"
ฉันรู้สึกว่าร่างกายอ่อนยวบลง ฉันจะละลายไหมเนี่ย เขาพูดว่ารักฉันใช่ไหม ฉันฝันไปหรือเปล่า พี่ธาร์จูงมือฉันไปที่เตียง ร่างของเราสองคนแนบชิดกัน ไม่เคยมีครั้งใดที่ฉันมีความสุขมากเท่านี้เลย...
มาลงเพิ่มค่ะ ^_^
แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 48 00:54:29
แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 48 00:46:10
แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 48 00:42:20
แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 48 23:10:42