ตอนที่ 7 : Help me... My Love is gangster!!! (จ๊าก...นายชินวอน!!!)
หลังจากเหตุการณ์ระทึกขวัญ ที่ต้องเผชิญกับสัตว์ป่า และสัตว์น้ำมีพิษมาเมื่อคู่นี้ (อ้าวก็มีทั้งหมีควาย คิงคิง และแมงกะพรุนไฟนี่นา) พวกทั้งสามคนก็กลับมาเข้าวงจรการเรียนตามปกติ ที่สุดแสนจะน่าเบื่อกันต่อไป...
คาบที่6.....
คาบที่7.....
คาบที่8.....
เฮ้อ...ในที่สุดก็เลิกเรียน ฉันเก็บของทุกอย่างลงกระเป๋าและเตรียมจะกลับบ้าน แต่ขณะที่กำลังจะลุกออกจากโต๊ะ ยัยบีอึนก็เอาแขนอันเรียวสวยแต่แข็งแรงมาล็อคคอฉันจากด้านหลัง แล้วกดหน้าฉันไปแนบกับกับโต๊ะ เจ็บนาโว้ย....ทำไมต้องรุนแรงด้วยฟะ TT^TT
จะไปไหนแทมมี่...
อับอ้านอิอามไอ้ แอ่อ่อยอ่อนไอ้ไอ๋ อ๋ายใจไอ่ออก (กลับบ้านสิถามได้ แต่ปล่อยก่อนได้ไหม หายใจไม่ออก) ฉันบ่นอู้อี้ออกไป ในขณะที่หน้าแนบอยู่กับโต๊ะนักเรียน
อ๋อ ได้สิ จัดให้ แล้วยัยบีอึนปล่อยแขนที่ล็อคคอฉันออก แต่เปลี่ยนเป็นล็อคแขนฉันไขว้หลังแทน
นี่ทำไมต้องล็อคตัวกันด้วยล่ะ พูดกันดีๆ ไม่ได้หรอ
ไม่ได้....เดี๋ยวเธอหนี บีฮยอง
ใช่...ก็พวกเราอุส่าห์วางแผนจะพาเธอไปเลี้ยงต้อนรับเพื่อนใหม่ ให้เธออ่ะดิ
อ๋อ....แค่นี้เอง ฉันไปอยู่แล้ว ไม่ต้องรุนแรงก็ได้ ยัยแฝดซาดิสต์
เย้.....อ่ะนี่เอามือถือโทร.กลับไปบ้านซะว่าวันนี้กลับดึกหน่อย ว่าแล้วยังบีฮยองก็โยนมือถือรุ่นใหม่ล่าสุดที่ราคาสูงลิบลิ้ว และกำลังฮิตสุด ๆ ในขณะนี้มาให้ฉัน อย่างไม่แยแส
เบา ๆ สิเฟ้ย....รุ่นนี้มันแพงนะ จริง ๆ มันก็ไม่ใช่ของฉันหรอกนะ...แต่แหม มันเสียดายนี่นา
ทำไม....บ้านเราพิมพ์แบงค์ใช้เอง ถ้ามันพังก็ซื้อใหม่แค่นั้นแหละ ไม่เห็นจะยากเลย บีอึนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
จ้าแม่เศรษฐี แต่เอ...บ้านพวกเธอเป็นมาเฟียนี่ อาจจะพิมพ์ใช้เองก็ได้ใช่มะ
ตู๊ด.........ตู๊ด....................คลิก
ฮาโหล....อามัตจิหรือคะ ค่ะหนูธิเองค่ะ เจ้าฟิกส์เป็นไงบ้างคะ
- - อ๋อ...สบายดีแล้วจ้า ตอนนี้นอนกินลาซานญ่าชามใหญ่อยู่ในครัว หนูธิมีอะไรหรือจ๊ะ หลงทางหรือลูก ให้อาไปรับไหมฮ้า - -
เปล่าค่ะ...คือหนูอยากมาขออนุญาต ไปกินอะไรนิดหน่อยกับเพื่อนน่ะค่ะ อาช่วยบอกป๊าทีได้ไหมคะ
- - หนูธิของอาจะไปเที่ยวเหรอลูก ได้สิฮ้า เดี๋ยวอาจัดการตาเฒ่านั้นให้ไม่ต้องห่วง แต่ว่าต้องให้ไปรับหรือเปล่า - -
ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวกลับเองได้ค่ะ แค่นะคะ
- - ฮ้า เที่ยวให้สนุกนะฮ้า...- -
คลิก..........
หลังจากโทร. อามัตจิจัง เรียบร้อยแล้ว...เราทั้งสามก็ออกเดินทาง....ชะว้าบบบส์
เย้...ในที่สุดฉันก็ได้ไปเที่ยวแบบเด็กวัยรุ่นแย้ววววววว
.......................................................................
ระหว่างเดินทางออกจากห้องไปหน้าประตูโรงเรียน เราสามคนเดินไปคุยกันไปถึงการไปเที่ยวฉลองการ ได้เป็นเพื่อนกัน ของพวกเราในครั้งนี้
นี่...แล้วเราทำอะไรกันบ้างล่ะ
ก็กินข้าวแล้วก็ร้องคาราโอเกะ บีฮยอง
อือ...ฟังเข้าท่าดีแฮะ พวกเธอเลือกร้านอาหารแล้วกันนะ ส่วนจะไปร้องคาราโอะที่ไหนแล้วที่ไหนล่ะ ที่โนเรปังที่ถนน H นี่ดีไหม ฉันอ่านเจอในหนังสือนิตยสารวัยรุ่นเกาหลีน่ะ ว่าแถบนั้นกำลังเป็นที่นิยม
คิก ๆ ๆ ใครบอกว่าฉันจะพาเธอไปที่น่าเบื่อ และแออัดแบบนั่นล่ะ บีอึน
ช่าย...ที่ ๆ เราจะไปกินข้าวและร้องคาราโอเกะน่ะ ต้องนี่ ที่บ้านเราเอง ยัยแทมมี่ บีฮยอง
บ้านพวกเธอเหรอ!!!! ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่อยากไปบ้านมาเฟียนี่นา
แล้วเราก็ตั้งใจจะแนะนำเธอให้พี่ชายเรารู้จักด้วยแหละ พี่เรายังโสดน้า ยัยบีอึนพูด พร้อมกับทำสายตาเจ้าเล่ห์ นี่อย่านะ ฉันรู้นะว่าเธอคิดอะไร
พี่ชายเราสองคนี่หล่อนะ ฮอตสุด ๆ แถมสู้เก่ง แถมมีแก๊งค์เป็นของตัวเองอีกนะ น่าภูมิใจสุด ๆ เลยถ้าได้เป็นแฟนน่ะ ไม่สนใจเหยอ
นั่นไงฉันว่าแย้ววว ไอ้ที่บอกว่ามีแก็งค์เป็นของตัวเองนี่มันน่าภูมิใจตรงไหนฟะ -_-
ไม่อ่ะ....พี่พวกเธอเป็นอันธพาล ถึงฉันจะยังไม่เคยมีแฟน แต่ก็อับจนถึงขนาดเชื่อคำโกหกของพวกเธอหรอกนะ แหม...หล่อนักหล่อหนา ทำไมไม่มีแฟนล่ะ
หน้าตาประมาณวาเนส F4 เลยอ่ะ ผิวขาว สูงเพรียวเลยน้า....อ้าว นั่นไงยืนอยู่หน้าประตูพอดีเลย
เย้ พี่ชายคะ พี่ชินวอน
ชินวอน อย่างนั้นหรอ ชื่อคุ้น ๆ นะ
ยัยสองบีไม่ได้ฟังที่ฉันบ่นอะไรเลยสักนิด แต่กลับวิ่งโบกไม้โบกมือเข้าไปหาชายหนุ่มผิวขาวใส่ชุดยูนิฟอร์มสีดำสนิท ผมสีแดงเข้ม ซึ่งยืนหันหลังพิงประตูรั้วโรงเรียนของพวกเราอยู่ และเมื่อเค้าคนนั้นหันมา...ฉันก็แทบช็อคเลยทันที ++++โอว...พระเจ้าจอร์จ ซวยแล้วสิตู นายชินจังนี่หว่า.....ฉันว่าแล้วคุ้น ๆ ยัยสองตัวนี้นามสกุลว่า คิม นี่หว่า!!!!!!
..........................................................................
จากคุณ :
bon_bonkatz
- [
24 เม.ย. 48 14:05:32
]