...ความรัก
มันซับซ้อนยิ่งนัก
ใครที่ไม่เคยสัมผัส
ก็คงไม่เข้าใจ
การแก้ปัญหาบางอย่างที่มองว่าง่าย
อาจจะยากยิ่ง
ถ้ามีอารมณ์ความรู้สึกปนอยู่ในปัญหานั้นๆด้วย
..............
ความรักของฉัน..
..เริ่มต้นที่...
เรารู้จักกันด้วยความบังเอิญ
เพราะมีความชอบงานเขียนและชอบอ่านหนังสือเหมือนกัน
เราคุยกันถูกคอ
คุยกันทุกวัน..
ด้วยความแตกต่างระหว่างวัยของเรา ที่มีมากกว่า 12 ปี
ทำให้ตอนเริ่มต้น..
ฉันไม่คิดจะสานสัมพันธ์ให้มันลึกซึ้ง
เราคบกันอย่างเพื่อนร่วมอุดมคติ
เราคุยกันด้วยความบริสุทธิ์ใจเรื่อยมา
..
..จนถึงวันหนึ่ง วันที่ฉันเริ่มหวั่นไหว
..ฉันมีใจกับเค้าก่อน
โดยที่เค้ายังไม่ได้คิดอะไร
..
..
อาจจะเป็นเพราะเค้าเป็นคนขี้สงสาร
ไม่กล้าทำร้ายจิตใจฉัน
ก็เลยปล่อยความสัมพันธ์ให้มันเป็นไปอย่างที่ฉันต้องการ
..ยอมรับว่า ช่วงนั้นฉันมีความสุขมาก
ช่องว่างหรือความแตกต่าง...ฉันไม่เคยมองเห็น
และยอมรับได้ทุกอย่าง
จนถึงวันหนึ่งเป็นวันที่ฉันเริ่มเหนื่อยล้ากับการวิ่งจับหัวใจเค้า
....ฉันเริ่มมองเห็นความจริงบางข้อ
ไม่ว่า จะเป็นทั้งความคิด อุดมคติ(ที่ฉันเคยคิดว่าเหมือนกัน) หรือ การแก้ปัญหาบางเรื่อง
รวมทั้งความต้องการหลายอย่าง..
..
ฉันยังต้องการความหวาน..การเอาอกเอาใจ
ขณะที่เค้าเริ่มเบื่อหน่ายและเฉื่อยชาเกินกว่าจะทำให้ฉันได้
ช่องว่างระหว่างเรามันเริ่มเด่นชัดขึ้น
..
..
แต่ละคนแสดงความเป็นตัวของตัวเอง
เรื่องที่ฉันทนได้..ก็พาลจะทนไม่ได้ขึ้นมา
ฉันเหนื่อยมากขึ้นเรื่อยๆ
และฉันก็รู้ว่า เค้าก็คงเหนื่อยเหมือนกัน
ฉันไม่เคยจับความรู้สึกของเค้าได้สักที
บางทีเหมือนฉันเข้าใจเค้ามาก
แต่บางทีก็เหมือนฉันไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเค้าเลย..
..
..
ต่างคนต่างล้า..ต่างคนต่างท้อ
..
..
ตอนนี้ฉันยอมทน
เพราะว่า..
ฉันยังทำใจไม่ได้ถ้าขาดเค้า
แค่คิดว่าวันนึง ไม่ได้ยินเสียงนุ่มๆที่กรอกผ่านสายโทรศัพท์มา
..น้ำตาก็แทบจะไหล
..
ที่เค้ายอมทน
เพราะคงรู้สึกผิดมาก
ถ้าจะทำร้ายหัวใจของฉันให้แหลกละเอียด
..เค้าไม่อยากทำร้ายใคร
เค้าเคยบอกฉันว่าเค้าคงเสียใจน่าดู..
ถ้าวันนึงเราไปกันไม่ได้และต้องจากกัน
..เค้าไม่อยากจะคิดเลยว่าฉันจะเป็นยังไง
..
..
ตอนนี้ยังไม่มีใครลุกขึ้นมา
จัดการอะไรซักที
ต่างคนต่างยอมจมอยู่ตรงนี้
ให้สิ่งแวดล้อม ความรู้สึก..พัดพาเราไปเรื่อยๆ
...
จากคุณ :
ปากกาสีส้ม
- [
25 เม.ย. 48 11:52:45
A:161.200.46.56 X:
]
วังวนของความรัก
