ในขณะที่ด้านในกำลังทำการช่วยเหลืออย่างถึงที่สุด ภายนอกก็คือฝีเท้าที่ก้าวเดินไปตามทางเดินด้วยหัวใจที่เต้นอย่างแรง ใบหน้าของคนที่ได้รับรู้มีแต่ความกังวล สับสน และยิ่งได้มาอยู่หน้าห้องซึ่งต้องยืนรอคำตอบจากนายแพทย์ มันเหมือนมีอะไรมาบีบหัวใจของทุกคน และหนึ่งในนั้นก็คืออัคนินทร์ คนที่ซึ่งเป็นเพื่อนรักกับพัชเวช และเป็นต้นเหตุให้เพื่อนต้องเป็นเช่นนี้ ชายหนุ่มยืนนึกถึงคำบอกของผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆเขา ถ้าหากว่าตนเองไม่ได้ตามมาหาหญิงสาวที่นี่ก็คงจะไม่ได้รู้ความจริงที่เกิดขึ้น
ชายหนุ่มนั่งลงตรงหน้าโต๊ะทำงานของเธอ และตั้งใจฟังสิ่งที่เพื่อนของชนธิสาบอก
"ที่คุณมีปัญหากับเชอรี่ ที่ความรักของคุณต้องเลิกรากัน นั่นไม่ได้เกิดจากเพื่อนของคุณเลย"
อัคนินทร์กำลังจะเถียงตามความคิดของตนเองที่เข้าใจในสิ่งนั้นมาตลอด หากแต่ไลล่าไม่เปิดโอกาสให้เขาได้พูด
"คุณฟังเฉยๆก่อนสิ แล้วฉันจะบอกให้รู้ว่าสาเหตุจริงๆมันคืออะไร"
หญิงสาวห้ามเขาไม่ให้พุดอะไรทั้งนั้น ทำให้อัคนินทร์ต้องนั่งนิ่งอย่างโดยดีและรับฟังสิ่งที่เธอกำลังจะบอก
"เชอรี่บอกฉันว่าที่เขาเลิกกับคุณ นั่นก็เพราะ คุณโกหกเขา คุณไม่ได้มีเขาแค่คนเดียว"
ข้อหาแรกก็ทำให้เขานิ่งอึ้งไป ใช่ความจริงมันเป็นอย่างนั้นนี่จะให้ปฏิเสธยังไงล่ะ
"ผมยอมรับว่าผมผิด"
"เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่คุณจะมาสำนึกหรืออะไรทั้งนั้น คุณควรจะไปดูเพื่อนคุณมากกว่า"
"เพื่อนผม"
"คุณพัชเวชยังไงล่ะค่ะ เพื่อนที่คุณบอกว่าเขาทรยศ"ไลล่าบอกกับเขาและอัคนินทร์ก็ถามกลับ
"คุณรู้เหรอว่าพัชเวชอยู่ที่ไหน"
"รู้สิคะ และรู้ด้วยว่าเพื่อนคุณทุกข์ทรมานขนาดไหน เอาเป็นว่าฉันจะพาคุณไปหาเขา เผื่อว่าใจของคุณจะได้สว่างซะที"
จากนั้นไลล่าก็ยกหูโทรศัพท์ต่อไปด้านนอกถึงเลขาของตนเอง
"มาจีส ช่วยจองตั๋วเครื่องบินไปเยอรมันให้ 2 ที่นั่งด้วย"
"ได้ค่ะคุณไลล่า" แล้วเธอก็วางสาย อัคนินทร์จึงถามหญิงสาว
"ที่คุณบอกพัชเวชทรมานมากน่ะ เพราะอะไรเหรอครับ"ไลล่ามองหน้าของชายหนุ่มและบอกกลับมา
"เพื่อนคุณป่วยไงล่ะ และเป็นโรคที่รักษาไม่หายด้วย"
"เขาเป็นอะไร"
"เนื้องอกในสมอง อาจจะอยู่ได้อีกไม่นาน"
ไลล่าบอกถึงอาการของพัชเวชที่เธอได้ไปเห็นมา สภาพของเขาไม่ได้แค่เจ็บป่วยทางกายอย่างเดียว หากแต่เรียกว่าหมดกำลังใจ ท้อแท้ในการมีชีวิตอยู่ต่อด้วย
คนเราบางทีก็ไม่มีเหตุผลในการกระทำ บางคนที่ไม่เข้าใจก็คิดว่าเขาทำตัวอ่อนแอ แค่เจ็บป่วยก็ไม่น่าจะทำให้ตัวเองหมดความหวังขนาดนั้น ทำไมไม่สู้ ทำไมไม่เข้มแข็ง เพื่อให้คนอื่นรู้ว่าแม้ความตายจะใกล้เข้ามาเยือน หากแต่ก็ยังยิ้มได้อย่างยินดี ด้วยหัวใจที่แข็งแกร่ง นี่คือความรู้สึกที่ไลไล่านึกกับตนเองในคราแรกที่เห็นภาพยามเจ็บป่วยของเขา คิดว่าถ้าเป็นเธอจะไม่ทำตัวอย่างพัชเวชเด็ดขาด และหญิงสาวก็ได้พูดถึงเรื่องนี้กับชนธิสา
หากแต่สิ่งที่เพื่อนบอกกลับมาจึงทำให้ไลล่าเข้าใจในการกระทำของเขามากยิ่งขึ้น คนที่ชีวิตเกิดมาพบแต่ความผิดหวัง กับการสูญเสีย จริงอยู่ครานั้นพัชเวชยังกลับมาเข้มแข็งได้ แล้วกับแค่เรื่องเจ็บป่วยชายหนุ่มก็น่าที่จะทนได้สิ เหตุผลมันไม่ได้มีเพียงเท่านั้น หากมีหลายอย่างที่เกี่ยวพันโยงไยมาสู่ตัวเขา พัชเวชเคยทำให้น้องเสียใจ ร้องไห้เพราะตัวเองมาแล้ว เมื่อได้กลับมาสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง เขาก็ให้สัญญากับพิชอรว่าจะไม่ทำให้น้องสาวต้องเศร้าอีก และรับปากกับเธอว่าจะอยู่เคียงข้างไม่ห่าง จะทำให้หญิงสาวมีความสุขมากที่สุด
แต่แล้วเมื่อความเจ็บป่วยเข้ามาในชีวิต จึงทำให้ชายหนุ่มต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไว้ภายในใจของตัวเอง ซึ่งเอ่ยบอกกับพิชอรไม่ได้ หากว่าหญิงสาวรู้ว่าต่อไปจะไม่มีพี่ชายคนนี้อยู่คุ้มครอง เธอก็คงจะไม่มีความสุข เฝ้าแต่นับวันเวลาที่พี่ชายจะจากไปด้วยความปวดร้าว พัชเวชไม่อยากเป็นคนทำลายความฝันและความหวังของน้อง เพราะเท่ากับว่าชายหนุ่มทำไม่ได้อย่างที่เคยให้สัญญา และคิดว่าการปิดบังความจริงแบบคนขี้ขลาดคือทางเลือกที่ดีที่สุด
จากที่เคยสิ้นหวังในการรักษา ก็มีความหวังเกิดขึ้นเมื่อคุณหมอที่รักษาชายหนุ่ม บอกว่าสามารถผ่าตัดให้หายได้ ประจวบกับยามนั้นเขามีปัญหากับเพื่อน จึงทำให้พัชเวชตัดสินที่จะไปอย่างไม่ได้บอกใคร และไม่ได้นึกถึงว่าสิ่งที่ตนเองทำนั้นจะสร้างความกังวลให้กับคนข้างหลัง เมื่อความรู้สึกที่เคยได้จากเพื่อนในทางที่ดีมาตลอด กลายกลับเปลี่ยนเป็นความระแวง คนที่มีปมฝังใจจึงรู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุทำให้คนที่รักและหวังดีกับเขามากที่สุดผิดหวัง
และโอกาสที่ถูกหยิบยื่นมาให้กับพัชเวชนั้น มันก็ไม่ใช่ว่าจะได้มาอย่างง่ายๆ อย่างที่ชายหนุ่มคิด เพราะทุกสิ่งต้องแลกกับชีวิตของเขา ความผิดพลาดและความเสี่ยงเกิดขึ้นได้เสมอ นี่เป็นการเดิมพันลมหายใจของผู้ชายคนหนึ่ง ที่คิดว่าหากรอดก็จะเป็นเรื่องที่วิเศษมาก แต่ถ้าไม่รอด ความทรงจำและความเจ็บปวดจะจบลงไปพร้อมกับชีวิตของเขา
จนผ่านวินาทีนั้นมาได้ ก็คิดว่าโชคชะตาไม่ได้ใจร้ายกับชายหนุ่มมากนัก ยังเปิดโอกาสให้เขาได้กลับไปแก้ตัวกับเรื่องที่ผ่านมา ดังนั้นชีวิตต่อจากนี้จึงเต็มไปด้วยความสุขที่เขาจะได้กลับไปอยู่กับน้องสาว และอธิบายเรื่องราวทุกอย่างให้เพื่อนเข้าใจ ว่าคนอย่างเขา ไม่เคยคิดทำร้ายเพื่อนที่มีบุญคุณเช่นอัคนินทร์เลย
จากคุณ :
tonkho-w 
- [
26 เม.ย. 48 01:41:44
]
เจ้าสาวทาส ตอน 41
ตายซะแล้ว
