น้องใหม่หัวใจรักเธอ ตอนที่ 11
รถบัสของมหาวิทยาลัยค่อย ๆ เคลื่อนตัวไปยังพื้นถนนเบื้องหน้า เพื่อมุ่งสู่จุดหมายปลายทางที่ได้กำหนดเอาไว้ โดยมีพณะประธานชมรมอาสาพัฒนาเป็นผู้คอยอธิบายและบอกรายละเอียดอยู่ใกล้ๆโชเฟอร์ของมหาวิทยาลัย พร้อมทั้งอาจารย์ที่ปรึกษาชมรม ที่อุตส่าห์สละเวลามาร่วมดูแลความเรียบร้อยของนักศึกษาในการออกค่ายครั้งนี้ด้วย บรรยากาศภายในรถเต็มไปด้วยความสนุกสนานครื้นเครง เหล่านักศึกษาต่างพูดคุยกันอย่างเฮฮา
บ้างก็มีกีต้าร์มาร้องเพลงกัน เพื่อเสริมสร้างบรรยากาศในการออกค่ายให้ดูมีสีสันยิ่งขึ้น หากแต่บางคนก็ยืดเบาะรถเป็นที่นอนเพื่อพักผ่อนกันไป อาจจะเพราะเนื่องมาจากเวลาเดินทางที่ค่อนข้างจะยังเช้ามืดอยู่ แสงสว่างจากด้านนอกยังเพิ่งจะสลัว ๆ มองให้เห็นปลายยอดหญ้าที่ยังคงเหลือร่องรอยน้ำค้างเกาะติดเป็นระยะ ๆ เมื่อส่องประกายกระทบกับแสงที่เพิ่งจะมาเยือนอยู่รำไรยิ่งทำให้ดูสวยงามไปอีกแบบ
มีนาสะกดสายตาละทิ้งไว้กับทิวทัศน์อันสวยงามด้านนอกที่สายตาเธอสัมผัสผ่านกระจกหนาข้างตัว ไอหมอกยังคงลอยตัวอยู่ทั่วไป ยิ่งเพิ่มความสวยงามให้แก่ทัศนียภาพข้างทางให้น่ามองยิ่งนัก เธอค่อย ๆ หันกลับมามองคนข้างตัวที่ตอนนี้ได้เดินทางเข้าสู่นิทราไปแล้ว อาจจะเพราะความอ่อนเพลีย จากอาการท้องเสียก็เป็นได้ กระนั้นก็ยังอดไม่ได้ที่จะมองเลยไปตามที่นั่ง เนื่องจากเธอได้จับจองที่ซึ่งค่อนข้างจะเกือบหลังสุด สาเหตุเพราะมาถึงช้ากว่าคนอื่นเขา สายตาเธอยังคงทำหน้าที่ไล่ไปเรื่อย ๆ แอบเห็นเหล่ารุ่นพี่เพื่อนของพณะดูเหมือนจะถกเถียงกันด้วยเรื่องอะไรบางอย่าง เพราะมีนาเห็นปองฟอยและปุยฝ้ายยกหนังสือเล่มบาง ๆ ขึ้นมาชี้ให้กับวินัยดูอย่างผู้มีชัยชนะ เลยไปยังพณะที่นั่งอยู่ด้านหน้าสุด เธอเห็นเขากับอาจารย์กำลังคุยกันอย่างออกรสออกชาติเลยทีเดียว ตรงบริเวณที่นั่งข้างๆคนขับรถ ส่วนคนอื่น ๆก็ดูจะสนุกสนานเฮฮาด้วยเช่นกัน บางคนก็ออกอาการตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งก็คงจะไม่ต่างไปจากเธอสักเท่าไหร่หรอก เธอเดาเอาว่าคงจะเป็นเด็กปีหนึ่งรุ่นเดียวกัน เพราะในการเดินทางครั้งนี้ใช่ว่าเธอจะรู้จักทุกคนซะเมื่อไหร่ เนื่องจากมีนักศึกษาจากหลายคณะด้วยกัน ดีเหมือนกันจะได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ๆ มากขึ้น มีนาคิดไปก็อดที่จะอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ ในที่สุดสายตาก็เริ่มกลับมามองคนข้างตัวอีกครั้งและอดไม่ได้ที่จะมองเลยตัณติมาไปยังคนใกล้ ๆ
ยายน้อยหน่าเพื่อนกระเทยควายของเธอ ตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรไปจากตัณติมาเท่าไร่นัก นอนหลับอุตะแถมมีแอบซบไหล่คนข้าง ๆ อีกต่างหาก ผิดกับคนข้างเคียงที่ดูทีท่าว่าจะไม่มีแววง่วงนอนเลยสักนิด แต่กลับให้ความสนใจกับบรรยากาศเย็นใจด้านนอกมากกว่า ซึ่งก็คงไม่ได้ต่างอะไรไปจากเธอก่อนหน้านี้เลย มีนาหยุดสายตามองโยธินอย่างลืมตัวจนกระทั่งอีกฝ่ายทำท่าจะขยับหันกลับมา นั่นแหละจึงทำให้เธอนึกขึ้นได้ว่ามองเขานานเกินไป จึงรีบเบือนหน้าไปให้ความสนใจทัศนียภาพด้านนอกหน้าต่างข้างตัวทันที หากแต่ความรู้สึกนึกคิดกับยังคงหยุดอยู่ที่เขา พี่โย ของเธอเมื่อครั้งอดีต
โยธินค่อย ๆ เลื่อยสายตามาหยุดที่สาวน้อยผมสั้น ที่นั่งอยู่ด้านข้างริมหน้าต่างคนหละฝั่งกับเขา ด้วยแววตาที่มีความหมายมากมายอยู่ในนั้น เขาก็บอกตัวเองไม่ได้ว่ารู้สึกอย่างไรกันแน่ ตอนนี้ดูเหมือนเธอคนนั้นจะให้ความสนใจกับเรื่องราวภายนอกมากกว่าด้านในที่ออกจะวุ่นวายแต่ก็เต็มไปด้วยกลิ่นไอของความสนุกสนานครื้นเครง เธอจะรู้บ้างไหมหนอ ว่าตอนนี้เขารู้สึกยังไง และตัวเขาเองหละ นั่นสินะเขารู้สึกเช่นไรกับเธอ
และเพราะอะไรที่ทำให้เขาต้องดั้นด้นมาออกค่ายในวันนี้ ทั้งๆ อันที่จริงแล้วเขาไม่ว่างที่จะมาด้วยซ้ำ เนื่องมาจากเมื่อวานมีการแข่งขันยูโด กว่าคู่ของเขาจะได้แข่งและเสร็จเรียบร้อยก็ค่ำแล้ว และเขายังต้องอยู่คุยกับครูฝึกอีกพักใหญ่ กว่าจะทำอะไรเสร็จกลับเข้าหอก็ปาเข้าไปตีสามเห็นจะได้ จริงๆ แล้ววันนี้เขาต้องมีซ้อมอีก แต่เขาขอเลื่อนไปและตกลงกับอาจารย์ฝึกว่าเมื่อกับมาจะฝึกซ้อมให้หนักกว่าเดิมนั่นแหละ อาจารย์ถึงยอมให้เขามา แน่นอนอาจารย์ห้ามเขาไม่ได้อยู่แล้ว แต่หากเป็นเพราะว่าช่วงนี้เขาต้องฝึกมากหน่อย ด้วยว่าอีกไม่นานจะมีการแข่งขันคัดเลือกเข้าทีมชาติ ซึ่งทางอาจารย์และพ่อของเขาค่อนข้างหวังเอาไว้สูงทีเดียว แม้กระทั่งตัวเขาเองก็เช่นกัน ท่านทั้งสองจึงเอาใจใส่ดูแลและแนะนำถึงเทคนิคต่างๆ มากขึ้นเป็นพิเศษ
เมื่อวานพ่อเขาก็โทรมาถามถึงผลการแข่งขันและความพร้อมในการซ้อม รวมไปถึงกลยุทธ์ต่าง ๆ ในการใช้แข่งขันกับคู่ต่อสู้หากแต่เขาก็ไม่ได้บอกเรื่องที่จะมาออกค่ายวันนี้ให้พ่อเขารู้ เพราะเขารู้ดีว่า หากท่านรู้คงไม่เห็นด้วยแน่นอน และแล้วในที่สุดวันนี้เขาก็มาจนได้ อันที่จริงแล้วออกค่ายเขาก็ชอบ แต่แน่นอนยูโดที่เขารักย่อมมาเป็นอันดับหนึ่ง เพราะมันเป็นกีฬาที่เขาทุ่มเทมาเกือบตลอดทั้งชีวิตก็ว่าได้ ยังไงยูโดก็สำคัญกับชีวิตเขามากกว่า
.จนกระทั่งเมื่อมาเจอ
เจ้าของอดีตแห่งความทรงจำ เรื่องราวเก่า ๆ ในครั้งเก่าก่อน เริ่มวิ่งวนกลับมาตามลำดับ หากจะบอกว่าสาวน้อยผมซอย เจ้าตัวปัญหาคนนี้ที่คอยรบกวนหัวใจเขา เป็นเหตุผลหลักที่ทำให้เขามาออกค่ายในวันนี้ เขาก็คงจะปฎิเสธไม่ได้
โยธินยังคงหยุดสายตาไว้ที่สาวน้อยคนเดิมอยู่อย่างนั้น มีเรื่องราวมากมายที่อยากจะพูดออกมาแต่ก็ต้องเก็บเอาไว้ ใช้ได้เพียงแค่สายตาเท่านั้นที่มันคอยจะบอกความรู้สึกอยู่เรื่อยไป แต่ดูเหมือนเจ้าตัวก่อกวนที่มาทำความวุ่นวายให้กับหัวใจเขาจะไม่ได้รับรู้อะไรเลยไม่แม้กระทั่งเห็นเขาอยู่ในสายตาด้วยกระมัง และตอนนี้เธอก็ยังคงเป็นเช่นนั้น คงให้ความสนใจกับทัศนียภาพที่พบเห็นเหมือนเช่นเดิม แต่เขาก็สัญญากับตัวเองแล้วว่ายังไงซะเขาก็จะต้องจัดการอะไรบางอย่างกับความรู้สึกตัวเองและเธอให้ได้ ไม่อย่างนั้นมันจะยังคงค้างคาอยู่อย่างนี้ และไม่มีวันที่จะจางหายไป
เฮ้ยไอฟอย มองอะไรวะ อ้าวนั่นโยนี่หว่า นี่อย่าบอกนะว่าแก
แกชอบนายโยเข้าแล้ว
วินัยที่ขณะนี้กำลังยืนค่อมตัวโดยใช้มือข้างหนึ่งคล้ำเบาะของเพื่อนสาวทั้งสองคนไว้ ร้องทักเมื่อเห็นปองฟอยเงียบไปจากวงสนทนา หากแต่เมื่อหันมามองจึงได้รู้ว่าเธอกำลังให้ความสนใจอะไรบางอย่าง และเมื่อมองตามไปยังเป้าหมายก็รู้ว่าไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก นอกจากประธานชมรมยูโดรูปหล่อ ที่มาร่วมเข้าค่ายในครั้งนี้ด้วย
บ้านนายสิ แต่ฉันกำลังสงสัยอะไรบางอย่าง ต่างหาก
อะไรบางอย่างที่ว่า นี่มันอะไรหละ ปุยฝ้ายรอ้งถามขึ้นมาอย่างสนใจสงสัย
อือหน่า ให้ฉันมั่นใจก่อนแล้วฉันจะบอก ว่าแต่พวกแกนี่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านจริง ๆ นะ
โป๊ก นี่แหนะ ฉันถามแกดี ๆ นะ
สิ้นเสียงของปองฟอย รางวัลเพียว ๆ จากมือเพื่อนทั้งสองคนก็ประเคนลงมาบนศีรษะของเธอเต็ม ๆ ดูเหมือนจะใจตรงกันซะเหลือเกิน หากแต่ปองฟอยกลับหัวเราะอย่างอารมณ์ดี สายตาอดไม่ได้ที่จะหันไปมองยังโยธินอีกครั้ง และแถมเลยไปถึงมีนาที่นั่งเหม่อลอยอยู่ข้างริมหน้าต่าง
รถยังคงแล่นไปเรื่อยๆ ตามเส้นทางของมัน หากถนนหนทางอาจจะมีขรุขระบ้างปะปลาย จนบางครั้งส่งผลให้กระทบกระเทือนถึงผู้โดยสารด้านใน ขณะที่พณะกำลังเดินผ่านตัณติมา สมุดเล่มเล็ก ๆ ที่เขาถือมาด้วยก็หล่นจากมือลงมาซะเฉย ๆ จะมาจากความตั้งใจหรือเพราะทางที่ไม่ค่อยราบเรียบอันนี้ก็สุดจะคาดเดา หากแต่ผลลัพธ์กลับตามมาทันตาเห็นเลยทีเดียว
โอ๊ย ระเบิด ระเบิด ตัณติมาอุทานผวาตื่นขึ้นมาอย่างตกใจ กับบางอย่างที่ร่วงหล่นลงมาบนศีรษะของเธอ โดยที่มีนาและคนอื่นได้แต่มองอย่างยิ้ม ๆ เมื่อได้ยินเสียงตกใจซะโอเวอร์ของเพื่อนสาวคนสวย
อ้าวขอโทษที ผมไม่ได้ตั้งใจ ไอผมก็คิดว่าคุณหนังหนาซะอีก
จากคุณ :
dokyaka
- [
วันแรงงาน 16:39:05
A:203.172.89.177 X:
]