ความคิดเห็นที่ 1 เสี่ยวเหมย โฮ่วฮง ไซเทียน รู้สึกถึงพลังหนาหนักราวพะเนินเหล็กคุกคามใส่ราวว่าแผ่นฟ้าทั้งผืนถล่มลงมาทับร่าง อย่าว่าแต่ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว กระทั่งนิ้วมือยังมิอาจกระดิกกระเดี้ย แส้เหล็กกล้าในมือเสี่ยวเหมยพลันร่วงลงบนพื้น ติดตามมาด้วยกระบองเหล็กของโฮ่วฮง ในที่สุดกระทั่งพัดจีบของไซเทียนก็มีอันหลุดไปเป็นชิ้นสุดท้าย "พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สาม ข้าพเจ้ามาแล้ว!!!" เป็น... เสี่ยวซา! เพียงฝ่ามือเดียวของเด็กหนุ่มผู้หนึ่ง ถึงกับทำให้สามมารตลบเมฆต้องตกอยู่ในสถานะเป็นรองอย่างง่ายดาย!!!! "พวกเรารีบไป!!!" เด็กหนุ่มเข้าฉุดฮั่นตง อีกมือหนึ่งดึงลากเสี่ยวโกยซึ่งประคองฟาหลินซี ส่วนเหวินเหม่ยชิงรีบตามติดสี่พี่น้อง มุ่งตรงไปยังหุบเขาที่เป็นปากทางออก! "พวกเจ้าคิดหลบหนีไปที่ใด?!!!!!!" โฮ่วฮงซึ่งดูเหมือนจะขยับเขยื้อนได้เป็นบุคคลแรกสะอึกเข้าขวางหน้า ต่อยหมัดขวาใส่ใบหน้าของเด็กหนุ่มทันที "พี่ใหญ่ พี่สาม ท่านนำพี่รอง กับแม่นางเหวินจากไปก่อน ที่นี่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้าพเจ้า!" เสี่ยวซาร้องสั่งเสียงดัง "น้องสี่ ลำพังเจ้ารับมือพวกมันสามคนออกจะเกินกำลังไปบ้าง ให้พี่ใหญ่ช่วยเจ้าอีกแรงเถิด" ฟาหลินซีกล่าว ทว่าตอนนั้นหมัดของโฮ่วฮงก็กระแทกทำลายเข้าใส่ร่างของเด็กหนุ่มแล้ว! "ฟึ่บ ฟึ่บ ครืนนนนน" "โครมมมมม" ปรากฏแรงลมกระแทกทำลาย เศษผงคลีปลิวว่อนคละคลุ้ง เงาร่างของคนผู้หนึ่งปลิวกระเด็นร่วงฟาดลงกับพื้นอย่างรุนแรง "น้องสี่!!!!" ฟาหลินซีตะโกนออกมาสุดเสียง "น้องสี่!!!!!" ฮั่นตง และเสี่ยวโกยที่กำลังหลบหนีก็พากันร่ำร้องออกมาโดยสุดเสียง ผงคลีค่อยจางหายลงไป ร่างของเด็กหนุ่มยังคงยืนนิ่งอยู่บนพื้น ในตำแหน่งเดิมมิผิดเพี้ยน ฟาหลินซีรู้สึกงงงวย จับจ้องไปบนพื้นดินด้านข้าง พลันพบว่าโฮ่วฮงล้มคว่ำอยู่กับพื้น มิมีทีท่าว่าจะขยับเคลื่อนไหว แสดงว่ามันถูกเด็กหนุ่มสยบเอาไว้แล้วด้วยกระบวนท่าเดียว!!!!! "น้องสี่! พลังฝีมือของเจ้า?!!" ฟาหลินซีถามด้วยความงงงัน "พี่ใหญ่เรื่องนี้ยืดยาวนัก พวกท่านรีบไปเถิด" เสี่ยวซากล่าวเสียงเรียบ ฟาหลินซีได้แต่พยักหน้า มันแม้นมิเห็นว่าเด็กหนุ่มทำประการใด แต่มันมั่นใจ ด้วยพลังฝีมือระดับนี้อย่าว่าแต่ สามมารตลบเมฆ ให้มีถึงสามสิบมารก็มิอาจต้านทานเสี่ยวซา!!!! เสี่ยวเหมย และไซเทียนขยับเคลื่อนไหวติดตามมาในภายหลัง ทั้งสองย่อมเห็นว่าเด็กหนุ่มมาใหม่นี้เพียงลงมือก็พลิกสถานการณ์เป็นฝ่ายได้เปรียบ จึงมิกล้าประมาท ต่างแยกย้ายออกซ้ายขวาในลักษณะของคีมที่หนีบเอาเสี่ยวซาไว้ตรงกลาง ไซเทียนควงพัดจีบในมืออยู่ไปมา ส่วนเสี่ยวเหมยตวัดฟาดแส้เหล็กในมือโดยมิหยุดยั้ง เสี่ยวเหมยเดินสองก้าว ไซเทียนก็เดินสองก้าว ไซเทียนยกมือขวา เสี่ยวเหมยก็กรีดวาดมือขวา ทั้งสองประสานการเคลื่อนไหวราวกับองคาพยพบนร่างของคนๆ เดียว เสี่ยวซายังคงยืนสงบนิ่งในท่าตั้งรับ ขาทั้งสองข้างแยกออกเป็นหนึ่งหน้าหนึ่งหลัง มือซ้ายขวาอยู่ในลักษณะคล้ายโอบประคองดวงจันทร์เอาไว้ และกำลังพลิกผันอยู่ตลอด สุดท้ายพากันแยกออกเป็นหนึ่งหน้าหนึ่งหลังเช่นเดียวกัน โดยหงายฝ่ามือออกด้านนอก "ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ" "ซี่ ซี่ ซี่" แส้ยาว และพัดจีบพากันทิ่มแทงเข้าใส่ร่างของเสี่ยวซาด้วยแง่มุม และทิศทางเดียวกัน เด็กหนุ่มยังนิ่งเฉยรอจนทั้งพัดและแส้จี้สกัดมาจนเกือบกระทบร่าง เด็กหนุ่มพลันเอนกายไปข้างหลัง หลบเลี่ยงจากแส้ยาว และพัดจีบ จากนั้นมันรอจนทั้งสองชักเอาอาวุธคู่มือกลับเข้าหาร่างเพื่อเตรียมจู่โจมซ้ำเติม พลันสะบัดฝ่ามือซ้ายขวาตอบโต้ แส้ยาวของเสี่ยวเหมย และพัดจีบของไซเทียนถูกฝ่ามือของเด็กหนุ่มปัดจนเบนเบือน กำลังส่วนใหญ่ถูกชักนำไปจนหมดสิ้น ทิศทางที่ไปก็คือ...จู่โจมเข้าใส่พวกเดียวกัน!!! "เคร้ง!!!!!" อาวุธทั้งสองชนิดที่ซัดฟาดอย่างสุดกำลังกระทบถูกกันเองอย่างดุดัน ข้อมือทั้งสองเกิดชาด้านอาวุธแทบหลุดร่วง จังหวะนั้นเองพวกมันรู้สึกว่ามีนิ้วมือทิ่มสกัดเข้าใส่จุดเส้นที่ข้อมือ ท่อนแขน หัวไหล่ และท่อนขาติดต่อกันมิหยุดยั้ง ร่างของเสี่ยวซาพลันพุ่งกายถอยหลังติดตามพี่ทั้งสาม และเหวินเหม่ยชิงไป ทิ้งให้ไซเทียน และเสี่ยวเหมยยืนแข็งค้างอยู่ในลักษณะที่แส้ยาวฟาดลงบนพัดจีบประดุจลงมือต่อสู้หักหาญกันเองเช่นนั้น! สี่พี่น้อง และเหวินเหม่ยชิงพากันวิ่งตะบึงออกจากประตูใหญ่ มุ่งหน้าไปยังหุบเขาเบื้องนอก แต่แล้วพลันพบว่ามีเงาคนไหววูบอีกครา คนผู้หนึ่งมิทราบปรากฏกายจากทิศทางใด โผพุ่งเข้าสกัดขัดขวางคนทั้งห้าเอาไว้อีกครั้งครา คนผู้นี้รูปร่างสูงใหญ่กว่าบุรุษทั่วไป ลักษณะคล้ายยอดอาชาในหมู่อาชา คล้ายมังกรในมวลมนุษย์ ลักษณะเช่นนี้นับว่ามีน้อยยิ่งกว่าน้อย คนผู้นี้รูปร่างแข็งแรงล่ำสัน คิ้วหนาตาโต จมูกโด่งเป็นสัน ไว้หนวดเครารกครึ้ม ทว่าตัดเล็มอย่างเป็นระเบียบ ให้ความรู้สึกน่าเกรงขาม บนใบหน้าของมันแม้ปรากฏหยาดเหงื่อผุดซึมอยู่โดยทั่วไป ทว่ามิมีวี่แววของความเหนื่อยล้าปรากฏให้เห็นแม้แต่น้อย ผู้มาคือบุคคลที่ฝ่ายฮั่นตงทุกคนมิอยากให้ปรากฏกายขึ้นในเวลานี้ที่สุด เป็นประมุขพรรคฉิกจับอิด... หลี่เฉินเชียง! แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 48 15:50:10 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ วันฉัตรมงคล 12:23:42 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การปรากฏตัวของหลี่เฉินเชียง ทำให้ความหวังในการหลบหนีของคนทั้งหมดกลับริบหรี่ลงโดยสิ้นเชิง ฟาหลินซี ฮั่นตง และเสี่ยวโกย ต่างได้รับบาดเจ็บ เหวินเหม่ยชิงก็สูญเสียพลังจากการประมือกับกู่ฮวยฮวย และพวกซุนหยาง ลำพังเสี่ยวซาเพียงคนเดียวยากจะต้านทานหลี่เฉินเชียงโดยลำพัง หลี่เฉินเชียงที่ตัวแดงฉานปานโลหิตไม่พูดพร่ำทำเพลงทะยานเข้าหาเสี่ยวซาอย่างรวดเร็ว ชั่วพริบตา บังเกิดพลังรุนแรงสามสาย พวยพุ่งบิดเป็นเกลียวเข้าหาเด็กหนุ่ม จนเขาต้องลอบเดินลมปราณ แผ่พุ่งกำแพงพลังไร้สภาพเข้าต้านทาน เสียง “ปง” ดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วบริเวณ เสี่ยวซาเซถอยหลังไปสามก้าว ลมปราณปั่นป่วน พลังไอธาตุร้อน ของวิชา ผลาญธาตุ แผ่พลุ่งไปทั่วบริเวณ เสี่ยวโกยอาศัยจังหวะนั้น เร่งรีบพาฮั่นตงออกจากบริเวณทันที หากหลี่เฉินเชียงยังตามติดมิลดละ พอเสี่ยวซามาขวางก็กระแทกฝ่ามือออกนับพันฝ่ามือในคราเดียว ล้วนโจมตีเข้าใส่จุดสำคัญของเสี่ยวซาทั้งสิ้น เสี่ยวซาใช้กระบวนท่า สงบเย็น เข้าต้านทาน แต่ละกระบวนท่าดูคล้ายหวุดหวิดจวนเจียน ทว่าจนแล้วจนรอด ยังตั้งรับได้อย่างเหนียวแน่นเข้มแข็ง หลี่เฉินเชียงพลันพบว่ากระบวนท่าของเด็กหนุ่มเบื้องหน้าเต็มไปด้วยช่องโหว่มากมาย ทว่าเมื่อกระแทกฝ่ามือหมายเอาชีวิต ฝ่ายตรงข้ามกลับสามารถวกฝ่ามือมาตั้งรับ ปัด ป่าย ได้อย่างหวุดหวิด จวนเจียน ทุกครั้งไป ประมุขฉิกจับอิด ย่อมตระหนักเป็นอย่างดี ปฏิกิริยาของคู่ต่อสู้เยี่ยงนี้ หากเป็นผู้อื่น คงประเมินว่ากำลังจะเสียทีตนในไม่ช้า ทว่าวิชาที่เด็กหนุ่มผู้นี้ใช้ กลับเป็นวิชาพิเศษ ที่เปิดโอกาสให้ฝ่ายตรงข้ามรุกโจมตี แต่แล้วกลับตั้งรับได้ทัน ในจังหวะสุดท้าย ความเป็นจริงคือวิชานี้มีพื้นฐานจากการที่ผู้ใช้สามารถมองจุดประสงค์ฝ่ายตรงข้ามออกตั้งแต่ต้น ดังนั้นยิ่งตั้งรับหวุดหวิดจวนเจียนเท่าใด ยิ่งแปลว่า ผู้ใช้มีความสามารถกล้าแข็งมากเท่านั้น เพราะแต่ละกระบวนท่าล้วนแต่ใช้ได้อย่างเหมาะสม ไม่มีการสิ้นเปลืองพลังโดยเปล่าประโยชน์แม้เพียงเล็กน้อย อีกทั้งยังมิสูญเสียจังหวะในการตอบโต้รุกกลับอีกด้วย “มิคาดเด็กน้อยเจ้า ถูกเราฟาด สามฝ่ามือ นอกจากหายบาดเจ็บได้อย่างรวดเร็วแล้ว ยังกลับมีพลังกล้าแข็งขึ้นอีก” หลี่เฉินเชียงคำราม “เห็นทีครานี้ คงปล่อยเจ้าไว้ไม่ได้เสียแล้ว” เสี่ยวซา มิได้ตระหนกหวั่นไหว มันตั้งสติ เดินลมปราณ เข้าสู่สภาวะ สงบเย็น เพ่งพิจารณา คู่ต่อสู้อันกล้าแข็งเบื้องหน้า มันวิเคราะห์ไปเรื่อยๆ ...วิชาผลาญธาตุคือพลังฝีมือที่มาจากจิตที่มุ่งมั่นเอาชนะ ใช้กิเลส เป็นแรงผลักดัน สามารถดึงธาตุไฟในตัวออกมาควบคุมใช้ทำลายคู่ต่อสู้ ไร้ซึ่งกระบวนท่าแต่กลับซุ่มซ่อนกระบวนท่า สามารถกำหนดการรุกรับได้ดั่งใจหมาย พลังแห่งธาตุไฟที่กล้าแข็ง เร่าร้อน พร้อมที่จะแฝงเข้าทำลายฝ่ายตรงข้ามให้มอดไหม้ได้ในพริบตา ทั้งยังสร้าง มายาภาพ กัดกร่อนจิตใจฝ่ายตรงข้าม สามารถดึงพลังจากสิ่งต่างๆ รอบข้างมาใช้ได้อย่างไร้ขีดจำกัด ...วิชานี้ ...คนผู้นี้ แทบไม่มีจุดอ่อน!!!! ...หากจะมีจุดอ่อนเพียงประการเดียว คือ ผลาญธาตุมิเพียงเผาผลาญผู้อื่น แต่ยังเผาผลาญผู้ใช้เองทีละเล็กทีละน้อย ดังนั้นยิ่งใช้มากเท่าไร อายุจะสั้นลงมากเท่านั้น ชื่อ"ผลาญธาตุ"ที่ตั้งนับว่าเหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง! วิธีเดียวหากคิดเอาชนะคนผู้นี้ จะต้องหยัดยืนต่อสู้ยาวนานเป็นอย่างยิ่ง! ปัญหาคือ ผู้ใดจะสามารถทานทน สภาวะเช่นนี้ได้ยาวนาน ลำพังตัวเสี่ยวซาเอง คงทนได้ไม่เกินหนึ่งชั่วยาม หลังจากนั้นคงพ่ายแพ้สิ้นชีพเป็นแน่ ขณะนั้นหลี่เฉินเชียงยิ่งเร่งเร้าวิชา ซัด ฟาด ฝ่ามือออก แต่ละกระบวนท่าล้วนรุนแรง พิสดาร ล้ำลึกสุดหยั่ง ทั้งยังส่งพลังธาตุไฟและพลังมายากัดกร่อนจิตเสี่ยวซา ให้ท้อแท้ สิ้นหวัง บางครั้ง ทำให้ใจสั่นไหว ยากจะตั้งจิตให้เป็นสมาธิอยู่ได้ เสี่ยวซาใช้ลมปราณเป็นอยู่ด้วยจิตว่างชำระธาตุไฟของหลี่เฉินเชียงทุกครั้ง ทว่าอดมิได้รู้สึกคู่ต่อสู้ยิ่งมายิ่งกล้าแข็ง ส่วนตนเองมีแต่อ่อนแอ ยิ่งมายิ่งรับมือยากขึ้นทุกทีๆ สุดท้ายทั้งสองปะทะฝ่ามือกัน เกิดเสียง ตูมมมม!!!!!! ดังสะท้านสะเทือน หลี่เฉินเชียง และ เสี่ยวซา ถูกพลังกระแทก ถอยหลังไปฝ่ายละก้าว!!! ปรากฏว่าผลออกมาเสมอ! พลัง "ผลาญธาตุ" ของหลี่เฉินเชียง กับ "ลมปราณเป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" หักล้างกันพอดี!!!!! หลี่เฉินเชียงแตกตื่นเล็กน้อย มันคิดมิถึงว่าชั่วเวลาไม่นาน เสี่ยวซา สามารถเพิ่มพูนพลัง ได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ!!? คำตอบย่อมคือมิใช่... เวลานั้นมีเสียงสรรเสริญพระพุทธคุณดังขึ้น ...นี่กลับเป็นคำตอบแทน จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ วันฉัตรมงคล 12:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ข้างหลังเสี่ยวซา ปรากฏเพิ่มฝ่ามืออีกคู่หนึ่ง ถ่ายทอดลมปราณอยู่ ผู้มาคือ....หลวงจีนหัวหลินนั่นเอง!!!!! หลี่เฉินเชียงเห็นคนทั้งสองพลันหัวเราะเสียงดัง “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ดี พวกเจ้า จงมารับความตายพร้อมกันเสียในวันนี้เลย” ด้านเสี่ยวโกยซึ่งยืนอยู่ห่าง เมื่อเห็น หัวหลินไต้ซือ ยินดีจนโห่ร้องออกมา หันไปพูดกับฮั่นตงฟาหลินซีว่า “พี่ใหญ่ พี่รอง พวกเรามีโอกาสแล้ว ฝีมือน้องสี่กล้าแข็ง หากร่วมมือกลับท่านไต้ชือ ข้าพเจ้าคิดว่า คงมีโอกาสชนะ หลี่เฉินเชียงผู้นี้เป็นแน่” หากเขากลับต้องชะงัก เมื่อเห็นสีหน้าซีดเซียวของพี่น้องตน ฮั่นตงกล่าวว่า “น้องสาม ดูผิวเผิน เจ้าอาจคิดเช่นนั้น ทว่าน้องสี่ และท่านไต้ซือ ยามปรกติอย่างมากก็แค่เสมอกับหลี่เฉินเชียง เวลานี้ท่านไต้ซือบอบช้ำภายในสาหัส แม้ท่านจะ ปกปิดอาการเอาไว้ แต่พวกเราล้วนมองออก ...ท่านได้ทุ่มเท พลังจนเกินขีดความสามารถแล้ว” หลี่เฉินเชียงแค่นยิ้ม มันเริ่มกลับมีท่าทีสงบนิ่งอีกครั้ง หากแต่แผ่ลมปราณความแข็งกร้าว ดุดัน ไปทั่วบริเวณ สะกดพวกฮั่นตงมิให้หลบหนีได้ เหวินเหม่ยชิง ฟาหลินซี เสี่ยวโกย ยังถึงกับต้องทรุดกาย ลงโคจรพลัง อีกทั้งยังต้องถ่ายทอดลมปราณเพื่อคุ้มครองฮั่นตง คนทั้งหมดล้วนตระหนักดี อาการนิ่งเฉยเยี่ยงนี้ของ ประมุขฉิกจับอิด จะแปรเปลี่ยนเป็นการลงมือ อันเชี่ยวกรากรุนแรงในไม่ช้า และก็เป็นอย่างนั้นจริง ...หลี่เฉินเชียงเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว!! พลังไร้สภาพ ขนาดมหึมา ถูกปลดปล่อยออกจากฝ่ามือหลี่เฉินเชียง พุ่งตรงไปยังเสี่ยวซา และหลวงจีนกระต่ายน้อย บังเกิดเสียงดังกึกก้องกัมปนาท ฝุ่นผงปลิวกระจายไปทั่วบริเวณ เด็กหนุ่ม และหลวงจีนชรา มิได้ตื่นตระหนกนัก ทั้งสองอาศัยจังหวะชั่วพริบตา พุ่งอ้อมลูกพลังเข้าหาฝ่ายตรงข้ามด้วยความเร็วอันน่าอัศจรรย์ พอเผชิญหน้าตรงๆ กระบวนท่าสำนึกรู้เท่าทันก็ถูกนำออกมาใช้ในทันที ฝ่ามือที่เชื่องช้า ทว่าเหมือนมีเวทมนต์ไม่ว่า ฝ่ายตรงข้ามจะหลบหลีกปัดป่ายเช่นใด ก็เหมือนจะถูกเสี่ยวซากับหัวหลินไต้ซือดักทางไว้ก่อน กระบวนท่ารุกของวิชานี้ก็ไม่ต่างจากกระบวนท่ารับ เมื่อล่วงรู้ความเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ ย่อมไม่สิ้นเปลืองกระบวนท่า ไม่สิ้นเปลืองจังหวะ ไม่สิ้นเปลืองโอกาส ในระหว่างเป็นฝ่ายรุกกลับ สามารถแปรเปลี่ยนเป็นรับได้ทุกเวลา หลี่เฉินเชียงรู้สึกประหลาดใจยิ่ง ชั่วชีวิตมันมิเคยพบวิชาเยี่ยงนี้มาก่อน และ ความเป็นจริงวิชานี้กลับขัดกับหลักการ และวิธีคิดในวิชาของมันอย่างสิ้นเชิง! มันเคยเชื่อว่าผู้ที่เร็วกว่า มีพลังมากกว่า มีกระบวนท่าที่ล้ำลึกพิสดารกว่า ย่อมเป็นผู้ชนะในท้ายที่สุด แต่ในตอนนี้ มันกลับรู้สึกตึงมือยิ่ง คู่ต่อสู้ทั้งสองสองคน ผลัดกันรุกรับ สอดประสานสร้างความกดดันให้มันเพิ่มขึ้นทุกขณะ ทว่าหลี่เฉินเชียงสามารถสังเกตเห็นช่องโหว่จุดหนึ่ง คือพลังของหลวงจีนชราเริ่มอ่อนล้าลงอย่างเห็นได้ชัด ไต้ซือผู้นี้ต่อสู้พัวพันกับมันมาแต่แรก ย่อมบาดเจ็บบอบช้ำไม่น้อย เวลานี้ แม้จะฝืนร่างกายเข้าต่อสู้ แต่ย่อมทนทานได้ไม่นาน ประมุขพรรคฉิกจับอิดจึงเริ่มมุ่งเน้นโจมตี ไปทางด้านหลวงจีนหัวหลินมากขึ้น มันซัดฝ่ามือใส่ท่านราวกับคนคุ้มคลั่ง ทำให้เสี่ยวซาต้องรีบเข้าประทะช่วยเหลือไว้ เสียง “ปง” สนั่นหวั่นไหวดังถี่ยิบ หลี่เฉินเชียงติดตามไม่ลดละ ระเบิดพลังกระแทกฝ่ามือจนทะลุถึงตัวหลวงจีนชรา ทำให้ท่านจำใจต้องยกฝ่ามือรับ วูบหนึ่งหัวหลินไต้ซือรู้สึกถึงพลังไอร้อนของวิชาผลาญธาตุไหลทะลักเข้าสู่ร่างกาย ท่านเกิดหน้ามืด วิงเวียน จนต้องกระอักโลหิตมาหลี่เฉินเชียง รั้งฝ่ามือ ทั้งคู่กลับ คราหนึ่ง ก่อนรวบรวมพลังกระแทกซ้ำ เสียง เปรี้ยง!!!! ดังสนั่น หลวงจีนชรา และ เสี่ยวซาเซถอยไปหลายก้าว เด็กหนุ่มถูกพลังกระแทกกระทั้นหนักหน่วง ทว่ายังครองสติ โคจรลมปราณสะกดอาการบาดเจ็บไว้ ทว่าเจ้าอาวาสวัดเส้าหลินมิสามารถยืนหยัดอยู่ได้ ต้องทรุดลงนั่งโคจรพลังรักษาอาการบาดเจ็บ ประมุขพรรคฉิกจับอิด ไม่ปล่อยให้โอกาสทองผ่านไป มันติดตามเข้าฟาดฝ่ามือหมายเอาชีวิตหลวงจีนเฒ่า ฝ่ามือกระแทกออกก็บังเกิดพลังหนักหน่วงแผ่ครอบคลุมทั่วร่างฝ่ายตรงข้าม ทว่าก่อนที่ฝ่ามือจะกระแทกถูกร่างศัตรู กลับปรากฏกำแพงพลังไร้สภาพ มาขวางกั้นรับไว้ ที่แท้เป็นเสี่ยวซาสอดมือเข้าต้านรับฝ่ามือของมันเอาไว้อย่างทันท่วงที หลี่เฉินเชียงกัดฟันกรอดระดมกระแทกฝ่ามือออกอย่างมิหยุดยั้ง เสี่ยวซาพยายามปัดการโจมตีออกออกไป เกิดพลังพวยแตกกระจายพวยพุ่งทุกทิศทาง เสียงปงดังถี่ยิบ พลังบางส่วนถูกเบี่ยงไปกระแทกพื้นเกิดระเบิด เศษอิฐหิน แตกกระจัดกระจาย ฝุ่นผงปลิวคละคลุ้ง สภาพการต่อสู้ยามนี้ หลี่เฉินเชียง และ เสี่ยวซา เผชิญหน้ากันโดยมีหลวงจีนชรานั่งสมาธิอยู่เบื้องหลัง หลี่เฉินเชียงรุกไล่กดดัน ทว่า เสี่ยวซาปักหลักตั้งรับ โดยมิถอยสักก้าวเดียว หลวงจีนชรา หลังจากเดินลมปราณรอบแล้วรอบเล่า และเริ่มตระหนักเป็นอย่างดีว่า ยามนี้ อวัยวะภายในของท่านบอบช้ำจนยากจะเยียวยารักษาแล้ว ท่านพิจารณาวิชาผลาญธาตุของหลี่เฉินเชียง ทราบว่าวิชานี้รากฐานมาจากการควบคุมธาตุไฟอันมีต้นเหตุมาจาก กิเลส ตัณหา ซึ่งตรงข้ามกับรากฐานของวิทยายุทธของภาคกลางที่ต้องหลีกเลี่ยง ธาตุไฟ หรือ กิเลส ตัณหา เข้าครอบงำจิตใจมิฉะนั้นอาจพิการกระทั่งถึงเสียชีวิต วิชานี้ยิ่งมีกิเลสมากยิ่งแข็งแกร่ง และหลี่เฉินเชียงก็นับว่าบรรลุสุดยอดวิชาตามแนวทางดังกล่าวแล้ว!!! หากคิดเอาชนะคนผู้นี้มีทางเดียวคือต้องสำเร็จ ยอดวิชาตามแนวทางพุทธหรือเต๋า อันเป็นรากฐานของวิทยายุทธของภาคกลาง ทอดสายตาดูในปัจจุบันมีแต่ลมปราณจิตว่างเท่านั้น จึงสามารถต่อกรกับ หลี่เฉินเชียงได้ หลวงจีนชราเริ่มพิจารณาต่อ หากแนวทางของ หลี่เฉินเชียง คือพอกพูนกิเลสให้มากล้น แนวทางของเป็นอยู่ด้วยจิตว่างก็คือต้องขจัดกิเลสให้ได้มากที่สุด วิชาทั้งสองแขนงเป็นวิชาที่แตกต่างกันอย่างสุดกู่ เรียกได้ว่าอยู่คนละปลายสุดของด้านเลยทีเดียว สองวิชาแม้นลึกล้ำไพศาลพอๆ กัน ทว่าสำหรับยามนี้ แม้ท่านจะสามารถเดินลมปราณเป็นอยู่ด้วยจิตว่างจนสามารถข่มกิเลสได้ เมื่อต่อสู้เนิ่นนานไป ก็จะถูกกดดัน จนใจรวนเรอยู่ดี ในที่สุดหลวงจีนชราก็ได้ข้อสรุปคือหากคิดจะต่อสู้ติดพันกับหลี่เฉินเชียงมีแต่จะต้องดับกิเลสอย่างถาวร หรือว่างเปล่าจากกิเลสเท่านั้น ว่างเปล่าจากกิเลส? หลวงจีนชราหวนนึกไปถึงหน้าสุดท้ายของ คัมภีร์เป็นอยู่ด้วยจิตว่างที่เป็นกระดาษเปล่า ท่านเริ่มเข้าใจถึงสิ่งที่ปรมาจารย์ผู้บัญญัติวิชานี้ต้องการจะสื่อ... ปัญหาเหลืออยู่ว่า เหตุใดจึงเว้นหน้าสุดท้ายไว้ แทนที่จะเขียนคำว่าว่างเปล่าจากกิเลสลงตรงๆ? เมื่อนึกต่อไป หากเขียนคำขึ้นมาก็จำต้องมีวิธีการประกอบด้วยว่า ทำอย่างไรจึงว่างเปล่าจากกิเลส หรือ ดับกิเลสลงได้? ทว่าแท้จริงการจะทำจิตให้ว่างเปล่านั้นมิสามารถกำหนดเป็นวิธีการได้ มีแต่ต้องฝึกฝนยกระดับจิตใจของตนให้สูงส่งขึ้นมา และดับซึ่งกิเลสลงได้เอง ดังนั้น หน้าสุดท้ายมิจำเป็นต้องเขียนเอาไว้!!!! ความหมายคือ ความว่างเปล่าที่ยังคงมีอยู่? ความว่าง ในทางพุทธ หาใช่ ความไม่มีอะไรเลย แต่เปรียบเสมือนดวงจิต ที่ผ่องใส ปราศจากซึ่งกิเลส อันเกิดจากการเลิกยึดมั่นถือมั่นในตัวตน หรือ เข้าใจถ่องแท้ความไม่ใช่ตัวตน (อนัตตา) ทุกเรื่องทุกราวในจักรวาล ต้องประกอบ ด้วยเหตุการณ์ และ จิตผู้สังเกตการณ์ อยู่ด้วยเสมอ จิตที่หลุดพ้นจากกิเลสทั้งมวล จึงสามารถหลอมรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียว และรับรู้ พิจารณาสรรพสิ่งทั้งมวลได้อย่างถ่องแท้และเป็นธรรม การเดินลมปราณ ก่อเกิด สมาธิ เพื่อ เสริมสร้างปัญญา ในการพิจารณา สรรพสิ่ง ปัญญาที่เกิดจากจิตที่มั่นคงย่อมตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง กระบวนท่ารับ สงบเย็น กระบวนท่ารุก สำนึกรู้เท่าทัน เป็นเพียงพื้นฐานเพื่อให้ร่างกาย และ ลมปราณ หลอมรวม เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เมื่อใช้ปัญญาอันไพศาล ย่อมใช้กระบวนท่าออกได้ตามใจปรารถนา และ ถูกต้องตามกาล สภาวะเช่นนี้ จึงเรียกว่า พุทธภาวะ เป็นสภาวะที่คล้ายไม่คงอยู่ แต่ยังคงมีอยู่ ประดุจดัง หน้ากระดาษที่ว่างเปล่า พริบตานั้นเอง ร่างกายที่ทรุดโทรมบอบช้ำของหลวงจีนชราพลันเปลี่ยนไป ดวงตาของท่านเบิกกว้าง คิ้วขาวดกของท่านลู่เอน คนแผ่พลุ่งพลังไร้สภาพออกโดยมิหยุดยั้ง ขณะเดียวกันเสี่ยวซาเริ่มเสียทีหลี่เฉินเชียงแล้ว เด็กหนุ่มรู้สึกภายในปั่นป่วนสับสน ลมปราณตีกลับ ต้องลอบกระอักโลหิตออกมา มันทราบว่าสู้ฝ่ายตรงข้ามได้อีกไม่นาน และพริบตานั้นเองหลี่เฉินเชียงซัดฟาดฝ่ามือออกอีกครา เป็นฝ่ามือปลิดชีพ!!!!! ประมุขฉิกจับอิดเชื่อว่าตนต้องสามารถสยบเสี่ยวซาในฝ่ามือนี้แน่ หากมันต้องเปลี่ยนความคิดเมื่อรู้สึกพลังอีกสายหนึ่งพุ่งมาตอบโต้ เป็นพลังอันเข้มแข็งคึกคัก หนักแน่นลึกล้ำผิดธรรมดา... เป็นพลังของหลวงจีนชราซึ่งมันเข้าใจว่าบาดเจ็บใกล้ตายผู้นั้นเอง!!!!!!!!!!!!!!!! จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ วันฉัตรมงคล 12:24:20 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โคตรลิงค์สำหรับโชว์ความยาว ตอนที่ 78 "นัว!" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3358502/W3358502.html ตอนที่ 77 พัวพันสัปยุทธ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3343067/W3343067.html ตอนที่ 76 เงาพรายจำแลง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3330223/W3330223.html บทที่ 75 พิชิตโดยไร้ผู้ต่อต้าน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3313504/W3313504.html บทที่ 74 โภชนจักร (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3301630/W3301630.html บทที่ 74 โภชนจักร (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3273760/W3273760.html บทที่ 73 เตรียมตัวตอบโต้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3259603/W3259603.html บทที่ 72 ค่ำคืนอันระทมทุกข์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3245209/W3245209.html บทที่ 71 ค่าตอบแทนที่ต้องชำระ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3224170/W3224170.html บทที่ 70 การประลองสะท้านฟ้า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3199292/W3199292.html บทที่ 69 : แฉความ โค่นมังกร (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3196356/W3196356.html บทที่ 69 : แฉความ โค่นมังกร (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3180972/W3180972.html บทที่ 68 : "จีอวี้เย่า" (ความลับโรคผีตายซากส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3167742/W3167742.html บทที่ 67 : ค่ายกลตีสุนัขที่แท้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3155573/W3155573.html บทที่ 66 : เงื่อนงำขอทาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3145795/W3145795.html บทที่ 65 : ภายนอกวุ่นวาย ภายในปั่นป่วน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3130270/W3130270.html บทที่ 64 : ความน่ากลัวของหลี่เฉินเชียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3117773/W3117773.html บทที่  63 : เก้าอี้ไม้แดง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3104527/W3104527.html บทที่ 62 : ห้องลับ ราชสีห์ สุนัขป่า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3017129/W3017129.html บทที่ 61 : ผลต่างระหว่างน้ำกับไฟ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3004609/W3004609.html บทที่ 60 : ความลับโรคผีตายซาก (ส่วนที่สอง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2992616/W2992616.html บทที่ 59 : มรดกของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2981272/W2981272.html บทที่ 58 : ถนนทุกสายมุ่งสู่ฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2969271/W2969271.html บทที่ 57 : ปมปัญหาของหลี่ซังซัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2957730/W2957730.html บทที่ 56 : ก่อนรุ่งสาง (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2946979/W2946979.html บทที่ 56 : ก่อนรุ่งสาง (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2936917/W2936917.html บทที่ 55 : สี่พี่น้อง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2926077/W2926077.html บทที่ 54 : พลังขั้นที่สิบ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2915675/W2915675.html บทที่ 53 : กำไลมังกรเขียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2905142/W2905142.html บทที่ 52 : ความฝันในถ้ำมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2894632/W2894632.html บทที่ 51 : รั่วซุนจื่อจิง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2884179/W2884179.html บทที่ 50 : ลางสังหรณ์ของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2873253/W2873253.html บทที่ 49 : ค่ำคืนยาวนานกับความลับในวัดร้าง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2861041/W2861041.html บทที่ 48 : ความลับของ โรคผีตายซาก (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2850149/W2850149.html บทที่ 47 : ฆาตกรตัวจริง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2838920/W2838920.html บทที่ 46 : พบกันอีกครา! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2825864/W2825864.html บทที่ 45 : สยบเวหา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2810575/W2810575.html บทที่ 44 : แผนของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801941/W2801941.html ตอนพิเศษ 4 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2872151/W2872151.html ตอนพิเศษ 3 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2856300/W2856300.html ตอนพิเศษ 2 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801347/W2801347.html ตอนพิเศษ (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2775447/W2775447.html บทที่ 43 : เสี่ยวซากับบานาน่าโบ๊ท http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2789863/W2789863.html บทที่ 42 : เสี่ยวซาและฮั่นตง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2755204/W2755204.html บทที่ 41 : กองกำลังลับภายใน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2744083/W2744083.html บทที่ 40 : ฝ่ามือนวดแป้ง!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2732838/W2732838.html บทที่ 39 : การรุกคราแรกของหอห้ากระบี่!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2721228/W2721228.html บทที่ 38 : อิทธิพลของพรรคฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2709341/W2709341.html บทที่ 37 : งานชุมนุมดอกบัว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2698665/W2698665.html บทที่ 36 : คำกล่าวอ้างของพยาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2687991/W2687991.html บทที่ 35 : ปณิธานของผู้นำ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2678252/W2678252.html บทที่ 34 : อาวุธของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2665660/W2665660.html บทที่ 33 : ปะการังกับสามน้อย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2656775/W2656775.html บทที่ 32 : ผู้นำคนใหม่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2646786/W2646786.html บทที่ 31 : ความลับที่อยู่ใต้ดิน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2636144/W2636144.html บทที่ 30 : เสี่ยวซาสืบคดี http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2626616/W2626616.html บทที่ 29 : ธรรมเดียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2616246/W2616246.html บทที่ 28 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2596421/W2596421.html บทที่ 27 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนที่สอง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2593819/W2593819.html บทที่ 26 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2583683/W2583683.html บทที่ 25 : ห่วงคู่อหังการ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2569693/W2569693.html บทที่ 24 : ข้ามผ่านอุปสรรค http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2550448/W2550448.html บทที่ 23 : เปลวไฟและตะเกียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2540510/W2540510.html บทที่ 22/4 : ศิษย์เอกแห่งคุนหลุน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2530021/W2530021.html บทที่ 22/3 : เพลงกระบี่สัณฐานที่สาม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2518879/W2518879.html บทที่ 22/2 : ชุมนุมผู้กล้า! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2508497/W2508497.html บทที่ 22/1 (ส่วนท้าย) : เคล็ดวิชา "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2501430/W2501430.html บทที่ 22/1 (ส่วนแรก) : ประลองยุทธ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2499177/W2499177.html บทที่ 21/3 : ความลับของหลวงจีนชรา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490292/W2490292.html บทที 21/2: "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2478753/W2478753.html บทที่ 21/1 : ห้วงคำนึงระหว่างเป็นตาย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2473806/W2473806.html บทที่ 20 : ตัวตนของพรรคมาร!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2461504/W2461504.html บทที่ 19 : เบื้องหลังหน้ากาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448228/W2448228.html บทที่ 18 : เบื้องลึกคุณธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2438231/W2438231.html บทที่ 17 : เส้นทางสู่ความมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2423002/W2423002.html บทที่ 16 : "คลื่นใหม่" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2416822/W2416822.html บทที่ 15 : ยาพิษ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2406350/W2406350.html บทที่ 14 : แตกหัก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2394602/W2394602.html บทที่ 13: สามสุดยอดฝีมือแนวทางพรต http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2385217/W2385217.html บทที่ 12 : ยาพิษทะลวงไส้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html บทที่ 11 : กระบี่ไตรลักษณ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2365373/W2365373.html บทที่ 10 : เงื่อนงำอำพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: ฆาตกรรม เบาะแส และ หลุมพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: เบาะแสในม่านหมอก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: ตบมือประลองกำลัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : บนเส้นทางสู่บู๊ตึ๊ง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : ถกเพลงวิจารณ์ใจ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : ศาสตราไร้ลักษณ์       http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : ตุลาการเที่ยงธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : วิกฤตหอห้ากระบี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : จ้าวยุทธภพ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html แนะนำตัวละครและรายละเอียดโดยย่อ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2419342/W2419342.html เรื่องย่อฉิกจับอิด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3034839/W3034839.html เรื่องย่อฉิกจับอิด (ต่อ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3218228/W3218228.html เรื่องย่อฉิกจับอิด (ต่อ2) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3218417/W3218417.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ วันฉัตรมงคล 12:26:46 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รูปประกอบ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ วันฉัตรมงคล 12:38:43 ]

ความคิดเห็นที่ 6 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3358502/W3358502.html ความคิดเห็นที่ 29   ต้นเดือนพฤษภาคม วันพฤหัสแรก วันที่ 5 พฤษภาคมขอรับ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย  - [ 31 มี.ค. 48 09:14:43 ] << mission accomplished จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ วันฉัตรมงคล 12:40:08 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณครับ สมกับที่รอคอย จากคุณ : ขุนเขา - [ วันฉัตรมงคล 13:11:46 A:203.156.131.110 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 "ลิงก์" จากคุณ : jengly - [ วันฉัตรมงคล 13:32:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอ่อ เข้าใจว่าน้องเขาหมายความว่าโคตรลึงค์น่ะครับ เย่ย ทักทาย หวัดีน้องจุ๊บ บ่างหนึ่งจ้า ทักทายคุณ ขุนเขาด้วย ทีมแต่งนิยายกลับมาประจำการดังเดิมแล้วนะครับ สอบเสร็จเรียบโร้ย ถ้าไม่เข้าข้างตัวเองมากไปคิดว่าน่าจะผ่านหมด ข่าวที่น่ายินดีอีกอัน วิชาที่ซ่อมไปก็ผ่านด้วยจ้า ข่าวดีอีกอย่างสุขภาพตอนนี้ดีมั่กๆ เนื่องจากไปฟิตเนสแทบทุกวัน ว่ายน้ำอีกวันละครึ่งชั่วโมง ถึงหนึ่งชั่วโมง อาการภูมิแพ้เริ่มบรรเทา ปวดหลังก็น้อยลง มีข่าวร้ายอันเดียว โดนเพื่อนร่วมงานแทงข้างหลังอีกแย้ว เจ้านายรู้ว่าแอบแต่งนิยาย ^^" แต่ก็จะยังแต่ง โฮะๆ มีไรป่าว ^^V จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ วันฉัตรมงคล 13:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หากฉิกฯยังไม่จบ จิตของข้าพเจ้าคงมิอาจว่างได้ :) จากคุณ : pax - [ วันฉัตรมงคล 14:51:01 A:210.246.160.12 X:210.246.160.4 ]

ความคิดเห็นที่ 11 555 มาขำตัวเองครับ ไม่มีอะไร จากคุณ : เชษฐา - [ วันฉัตรมงคล 14:56:43 A:58.10.164.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 โอ้ว อณุภาพ ของของความ ว่างเปล่า ช่างรุนแรงขนาดนี้ ขาพเจ้าตอนนี้ ก็ กระเป่าว่างเปลา จะเกิดความรุนแรงขนาดใหน . จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ วันฉัตรมงคล 16:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หายไปนานมากๆๆๆๆ ดีใจที่ได้อ่านต่ออีก จากคุณ : dek - [ วันฉัตรมงคล 16:18:44 A:203.113.45.4 X:203.151.140.112 ]

ความคิดเห็นที่ 14 กลับมาในวันอันเป็นมงคล หลังจากหายไป1เดือนกะอีก17วัน อิอิ จากคุณ : ลูนาติก - [ วันฉัตรมงคล 17:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตอนนี้มันส์สุสุ...สมกับที่รอคอยมาปีฝ่า ๆ (ปีใหม่สงกรานต์ไง) ลึกซึ้งจริง ๆ "ความว่างเปล่า ที่ไม่ได้หมายความว่าไม่มีอะไร" .... อธิบายได้คม ชัด แล้ว ก็ลึก ดีครับ...โชคดีสำหรับผลสอบนะครับ...แล้วจะกลับมาติดตามอ่านต่อ... แทงยู...สำหรับนิยายดีที่มีมาให้อ่านคับป๋ม จากคุณ : superJ - [ วันฉัตรมงคล 21:31:40 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อยากจะเริ่มอ่านอ่ะ แต่เห็นแล้ว ยอมแพ้อ่ะ ลงชื่อเฉยๆ ละกัน จากคุณ : กริชครับผม - [ วันฉัตรมงคล 21:35:19 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นแล้วไม่เชื่อสายตา กลับมาจริงๆ หรือนี่ "พี่ใหญ่เรื่องนี้ยืดยาวนัก พวกท่านรีบไปเถิด" เสี่ยวโกยกล่าวเสียงเรียบ (เสี่ยวซามัง) จากคุณ : scottie - [ 6 พ.ค. 48 00:08:30 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ลงชื่อด้วยคน รอมานาน จากคุณ : - อากูชินปาตาดามู - - [ 6 พ.ค. 48 02:01:49 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มิรู้จะกล่าวถ้อยคำใด ที่จะสื่อถึงความตื้นตันที่มีอยู่ได้.. ฮือๆๆ.. เสี่ยวซาที่รัก.. ในที่สุดเราก้อได้พบกันอีก.. อนัตตา คือความไม่ยึดมั่นในตัวตน.. แต่ไม่ได้แปลว่า ความเป็นตัวตนไม่ใช่อนัตตานะคะ.. หากแต่เมื่อเรารู้สภาวะของตัวเราเมื่อไหร่ ก้อจะรู้สภาวะที่ไม่ใช่ตัวเราด้วยเช่นกัน.. หากยึดว่านี่นั่นไม่ใช่ตัวเรา.. เราก้อยังไม่พ้นจาก"ตัวเรา"หรอกค่ะ.. ขอชมเชยว่าการเสนอแนวคิดไม่ไขว้เขวดีมาก.. (!?) คือมีการกล่าวแจ้งในความคิดของตัวละครอย่างชัดเจน และไม่ขัดแย้งกับที่เคยเป็นในตอนเก่าๆ.. แสดงว่าตั้งใจมากในการบรรยาย.. ขอชม จ้า.. จากคุณ : ..new.. - [ 6 พ.ค. 48 13:50:30 A:169.252.4.21 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 ***********คุยกับคนอ่านจ้า********* ขุนเขา ขอบคุณเช่นกันครับที่ติดตาม ทุกเสียงของผู้อ่าน เป็นกำลังใจของทีมงานครับ ^^ น้องจุ๊บ เจ้าปั๊บจะโชว์ความยาวน่ะ อิ อิ ปั๊บยาวๆ pax ข้าพเจ้าก็เช่นกัน ^^ อิ อิ ซาตานกูรู ^^" รุนแรงถึงขั้นอดจนหัวโตไงครับ dek หายไปสอบจ้า สอบให้มันผ่านๆ ซะ จะได้ไม่ต้องเสียเวลามาอ่านหนังสือซ่อม เวลาแต่งนิยายจะได้มีมากขึ้นครับ ลูนาติก แหะๆ บังเอิญน่ะครับ superj ขอบคุณคร้าบบบ เรื่องอธิบายได้ดีนี่ ต้องขอบคุณมันโต ครับ อันนี้เป็นฝ่ายวิชาการที่คอยดูแลเรื่องนี้โดยเฉพาะ แล้วก็สมาชิกเชษฐาที่คอยดูแลใช้คำง่ายๆ ให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น ส่วนข้าพเจ้า เอามายำรวมฮับ กริชครับผม อย่าไปท้อท่าน ลองดูซักตอน แล้วจะติดใจนา scottie เห็นแล้วไม่เชื่อสายตา กลับมาจริงๆ หรือนี่ ----___--  เหล่ๆ หมายความว่าไงจ๊ะ แหมมม บอกมาก็ต้องมาสิครับ ส่วนที่ผิดเดี๋ยวกลับไปแก้ที่บ้าน ตอนนี้ไม่สะดวกนัก อากูชินปาตาดามู ขอบคุณคร้าบบบบ ต่อไปก็เหมือนเดิม ทุกวันพฤหัสจ้า new ขอบคุณสำหรับคำชมครับ ส่วนเรื่องอนัตตา ก็อย่างที่เคยบรรยายไว้ในเรื่อง ความไม่ยึดติด บางครั้งก็เป็นการยึดติดประการหนึ่ง ยึดติดในความไม่ยึดติดนั่นเอง เพราะฉะนั้นจะยึด หรือไม่ยึดซะทีเดียวเลยคงไม่ได้ คงต้องดูความเป็นจริง แล้วก็ความเหมาะสม ตึงไปก็ไม่ดี หย่อนไปก็ไม่ได้ พระพุทธเจ้าถึงว่าไว้ว่า ให้เดินในทางสายกลาง เรื่องนี้ยังคงใช้ได้กับทุกเรื่อง ไม่เว้นแม้แต่ในชีวิตประจำวันจ้า เกี่ยวกันมั้ยนั่น อิ อิ ถือว่าเกี่ยวแล้วกันเนอะ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 48 14:53:49 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 6 พ.ค. 48 14:45:02 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ลงชื่อว่ามาอ่านแล้วค่ะ แอบเก็บไปเมื่อวานน่ะค่ะ แล้วตอนต่อไปอาทิตย์หน้าหรือคะ จากคุณ : รสา รสา - [ 6 พ.ค. 48 16:37:42 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ถ...ถ....ถ...........ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบบ ตอนต่อไปพฤหัสหน้าจ้า จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 6 พ.ค. 48 16:54:01 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หลวงจีนหัวหลินเก่งจังค่ะ จากคุณ : กั๊ดจัง - [ 7 พ.ค. 48 16:23:49 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เยี่ยมมมม จากคุณ : DogRobo - [ 7 พ.ค. 48 20:02:22 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อะ เหอ เหอ เหอ มารายงานตัวฮับ..... จากคุณ : chkob - [ 8 พ.ค. 48 23:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณสวรรค์ที่กลับมา จากคุณ : เหนือภพ - [ 9 พ.ค. 48 17:31:40 A:10.20.2.204 X:127.0.0.1, 202.176.120.30 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุยต่อๆ รสา รสา ตอนต่อไปวันพฤหัส ครับ(ถ้าแต่งทัน) กั๊ดจัง หลวงจีนหัวหลิน เป็นจอมยุทธระดับต้นๆ ของเรื่องเลยนะครับ ย่อมต้องเก่งเป็นธรรมดาฮับ DogRobo ขอบคุณคร้าบบบ คนแต่งชอบ ^^V chkob ผม tick ชื่อไว้เรียบร้อยแล้วครับ เหนือภพ ขอบคุณสวรรค์ที่ผู้อ่านยังติดตามอยู่ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 9 พ.ค. 48 21:14:47 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตอนต่อไป http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3471428/W3471428.html#2 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 12 พ.ค. 48 15:37:04 ]