ลมบ้าหมูหมุนวนจนฟุ้งฝ้า
ในผืนนาหน้าแล้งแหล่งเวิ้งว่าง
มันหมุนหอบกอบกลุ่มสุมฟ่อนฟาง
มันหมุนอย่างโลดลิ่วปลิวละออง
เมื่อผ่านน้ำหอบน้ำมาโปรยปราย
เมื่อผ่านทรายหอบทรายให้ลอยล่อง
เมื่อผ่านฝุ่นพัดฝุ่นข้นจนหม่นหมอง
เมื่อผ่านกองไฟระอุยังคุโชน
เด็กน้อยบ้านนาประสาซน
เห็นลมวนลนลานทะยานโผน
เล่นวิ่งไล่ให้ลมล้อมจอมทะโมน
แจ้นกระโจนกระจายกลุ่มรุมลมแล้ง
บ้างถอดเสื้อโยนใส่ให้ลมหอบ
บ้างก็กอบฝุ่นผงในดงแห้ง
มาโยนย้อมอยากจะเห็นเป็นสีแดง
ศิลาแลง ลูกรัง กระทั่งทราย
วิ่งตามโต้ลมเต้นเป็นลูกคู่
วิ่งตามดูอยู่ไหวไหวมิให้หาย
จนลมแล่นหลงไปในกองไฟร้าย
มันหอบสายเพลิงโหมจู่โจมแล้ว
ประทุถ่านมอดเชื้อเพื่อแผดเผา
ประจุเถ้าร้อนเร่าเข้าต่อแถว
ประดุจสายชนวนลามไปตามแนว
ประหวั่นแล้ว คุคลั่ง ช่างพรั่งพร้อม

จะวิ่งไปทางนั้นก็ควันไขว่
จะวิ่งไปทางไหนก็ไฟอ้อม
จะวิ่งหนีลุกลนวนเวียนล้อม
จะยินยอมอย่างไรไฟจะลน
เด็กทั้งหลายต่างตระหนกตกประหม่า
จะหันหน้าหนีไฟให้ผ่านพ้น
ก็เกรงว่า จะลามลวกพวกของตน
จึงตั้งต้น หนีภัยก่อนไร้แรง
โชคยังไม่โหดร้ายเกินไปนัก
ยังมีปลักโคลนขัง ยังมีแอ่ง
จึงพร้อมเพรียง ถลาหลง ลงตีแปลง
เอาดินแป้ง ทาเถือ ทั้งเนื้อตัว
พอกมือ พอกตีน ดินเกรอะกรัง
แขนขา หน้าหลัง กระทั่งหัว
ก็ละลน ปนละลาน พาลนึกกลัว
หากยังมัว ลังเลใจ ไฟจะมา
หลบอยู่ในเลนโคลน จนทุเลา
เพลิงผลาญเผา วอดวาย คลายโหมกล้า
กุศลหนุน บุญปลอด รอดชีวา
แต่เกือบพา กันมา ฆ่าตัวตาย
ผลุบโผล่ โงหัว ขึ้นยั่วเย้า
หยอกกระเซ้า หัวร่อ กันงอหาย
จากเล่นลม มาจมโคลน ตะโกนตะกาย
ได้แหวกว่ายปลักเปรอะ เลอะทั้งตัว

ลมบ้าหมูหมุนวนจนจางลับ
ฟ้าดำดับกลับไสวไร้สลัว
ลมหนาวเหนือลดแรงแล้วแผ่วระรัว
ทดแทนทั่วลมแล้งทุกแห่งหน
ไฟมอดมิดดับกลับเงียบงัน
ตรงจุดนั้น เหลือแค่ควัน อันหมองหม่น
รอลมหมุน ลูกใหม่ ลุกไล่ลน
รอเด็กซน อีกหลายคน มาค้นพบ
ปลักกรังน้ำขังก็ยังอยู่
รอผู้หนีตายได้ประสบ
คราวคับขัน หวั่นภัย ได้ซุกซบ
เพื่อได้หลบ รอดรอ ต่อชีวิต
กลุ่มเด็กน้อยพลอยได้อาศัยตม
ในแหล่งหล่ม ปะปาด ยามพลาดผิด
แล้วแต่คน แล้วแต่ใคร จะได้คิด
ใช่แต่ติด ซุกซน จนเจอดี
เจ้าเรียนรู้ อยู่รอด อย่างปลอดภัย
เลยเห็นใจ ปลาซึ่ง เมื่อถึงที่
น้ำแล้ง ลดหลั่น วันไม่มี
น้ำที่ หล่อเลี้ยง ไม่เพียงพอ
ก่อนจะกลับ แยกย้ายไปบ้านตน
ช่วยกันขน ฝูงปลา มาปล่อยบ่อ
เพื่อรอดร้าย ตายแล้ง แรงร่อยหรอ
เพื่อช่วยต่อ ชีวิต คิดแทนคุณ

แก้ไขเมื่อ 05 พ.ค. 48 19:43:15