ขอกลับมาแต่งเรื่องสั้นกุ๊กกิ๊กแนวทะลึ่ง ฮาๆหน่อยนะคะ เรื่องนี้ไม่ได้แต่งต่อเสียนาน เอามาปัดฝุ่นใหม่ เพราะแต่งเครียดๆมานานชักเก็บกดค่ะ
ยังจำสาวผลไม้ทั้ง 7 ประจำบริษัทสร้างฝันได้รึเปล่าคะ ตอนนี้นางเอกเริ่มปฏิบัติการหลอกหนุ่มแล้วค่ะ
และแล้วภารกิจที่มะพร้าวได้รับคำสั่งจากเจ๊ใหญ่ประจำบริษัทสร้างฝันก็ถูกปฏิบัติการขึ้น เธอนั่งแอบมองอยู่ในรถ ใส่แว่นตาพรางใบหน้าของตนเอง รอคอยเวลาที่เหยื่อปลาเค็ม เอ๊ย เป้าหมายเดินออกมา ระหว่างนี้ก็นั่งร้องเพลงรอไปก่อนด้วยความอารมณ์ดี
โผะ เอาแคเหราะมาฝะ อยากให้เธอแข็งแรง แก้มของเธอจะแดง แดงเหมือนสีแครอททท ท้ายเสียงมีลูกคอนิดหน่อยเพื่อความสนุก ขณะที่เธอกำลังเต้นอย่างเมามันส์ในรถ คงจะลืมตัวนึกว่ายืนเต้นอยู่ในเธค
สักพักหนึ่งสายตาที่มาเฝ้าหน้าบริษัท ก็มองเห็นร่างสูงที่ตรงสเป็ค ถูกใจ ใบหน้าหล่อคม จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาลึกลับน่าค้นหาก้าวออกมาจากประตูกระจกบานใหญ่ แหม! หล่อถูกใจจริ้ง นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นกิ๊กกับอีตาผู้กำกับจอมโหดละก็ เธอจะหันมาคว้านายคนนี้แน่นอน
ทุรเชษฐ์ เจษฏ์บดินทร์ เดินหิ้วกระเป๋าเจมส์บอนด์สีเขียวหัวเป็ด ขลิบด้วยหนังสีน้ำตาลอ่อน กับชุดสูทสีกรมท่าก้าวมายังรถของตนเอง ขณะที่ชายหนุ่มเดิน ลมก็พัดมาปะทะใบหน้าหล่อ เส้นผมตกปรกมายังหน้าผาก เขาก็ใช้มือเสยมันกลับไปที่เดิม
"โอ้ ว้าว ขนาดท่าเสยผมยังหล่อเลย นี่ขนาดเราไม่ได้ใกล้ชิด แค่เห็นไกลๆ ใจยังจะละลายเลย แล้วอีเจ๊เราล่ะ ที่บอกว่าจะแกล้งจีบเล่นๆจากนั้นก็สลัดทิ้งเหมือนรองเท้าคู่เก่าๆ จะทำได้มั้ยนะ น่าสงสัยจริง"
รถเฟอรารี่สีขาวกำลังเคลื่อนที่ออกจากบริษัท ทำให้มะพร้าว หยุดอาการหลงเสน่ห์ไว้ก่อน รีบถอยรถและขับตามไปทันทีเช่นกัน จนได้รู้ว่าที่ๆชายหนุ่มเลี้ยวเข้าไปนั้นเป็นสโมสรคอร์ทเทนนิสและสระว่ายน้ำ พอเขาจอดรถเสร็จ ก็หยิบกระเป๋าสะพายสีขาวเดินตรงเข้าไปด้านใน แล้วสายสืบอย่างยัยมะพร้าวจะพลาดได้อย่างไร
เธอรีบก้าวเท้าตามชายหนุ่มเข้าไปเช่นกัน เขาเดินเลี้ยวเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า มะพร้าวก็จะเข้าไปอีกด้วยความเคยชิน เดินเข้าไปได้ 2 ก้าว ก็เหมือนนึกอะไรออก ถอยหลังเดินออกมาอีกรอบเพื่อความแน่ใจ โอ๊ว นี่มันห้องเปลี่ยนชุดผู้ชายนี่ เกือบไปอีกแล้วมั้ยเนี่ยเรา ดีนะที่ฉลาดมองป้ายก่อน เธอออกมาดักรอด้านนอก ผ่านไป 10 นาทีก็เห็นชายหนุ่มเดินตรงเลี้ยวซ้ายไปยังอีกห้องหนึ่ง ซึ่งนั่นก็คือ ห้องนอร์คบอร์ดเทนนิส เธอนั่งรอจนกระทั่งเขาตีเสร็จ ต่อจากนั้นก็ตามด้วยการว่ายน้ำ ได้เห็นส่วนสัด หนุ่มโสดแล้วทำให้มะพร้าวใจกระตุก ไม่ได้ๆ เธอมาสืบไม่ใช่มาหลงเสน่ห์ตานี่ จนกระทั่งหกโมงเย็นทุรเชษฐ์ก็เปลี่ยนชุดและขับรถกลับบ้าน
พอพรุ่งนี้ก็มาเฝ้าอีกแต่วันนี้เขาไม่ได้มาออกกำลังกาย กลับไปหาเพื่อนที่สนิทแทน มะพร้าวเฝ้าติดตามทุรเชษฐ์อยู่ 2 อาทิตย์ก็ได้รู้ว่า ที่ประจำซึ่งชายหนุ่มไปบ้อยบ่อยนั่นก็คือ คอร์ทเทนนิสกับสระว่ายน้ำ ถ้าอีเจ๊จะเจอล่ะก็ต้องที่นี่เท่านั้น ทุกวัน จันทร์ กับ ศุกร์ 2 วันแต่เวลาเดิมคือหลังเลิกงาน เมื่อได้ข้อสรุปที่แน่นอนก็กลับมารายงานให้เจ้าของบริษัทของตนเองทราบ
++++++++++
เจ๊ใหญ่นั่งฟังเพลงแกล้งรักของโชว์รูมอยู่ บางคราวก็ร้องเอคโค่ออกมา
เจ็บตรงที่เธอแกล้งทำเป็นรัก แกล้งทำเป็นมีเยื่อไย
สุดท้ายก็ทิ้งฉันไปมีคนใหม่
เจ็บตรงที่เธอบอกรัก แกล้งทำให้ไว้ใจ
สุดท้ายคือฉันต้องเจ็บฝ่ายเดียว โฮ ฮืม
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เจ๊หนูเองค่ะ
ได้ยินเสียงยัยแมวมองร่างอวบเข้ามาก่อนตัว เจ๊ใหญ่ก็บอกอนุญาต
"เข้ามาได้มะพร้าว"สิ้นเสียงสั่ง มะพร้าวก็เปิดประตูและแทรกกายเข้ามาทันที ยื่นสมุดในมือวางไว้บนโต๊ะ พอเธอเห็นก็มองด้วยสายตาสงสัย
"อะไร ยัยมะพร้าว จะมาขายหวยเบอร์ทองให้ฉันเหรอ ขอบอกว่าไม่นะยะ ฉันไม่ชอบ"
"อะไรเจ๊ มองยังไงเป็นใบขายหวย"แล้วหูของยัยแมวมองก็ได้ยินเสียงเพลงซึ้งๆหวานๆนักร้องสาวที่อีเจ๊ใหญ่เปิดฟังอยู่ถึงท่อนฮุกที่เมื่อครู่เจ๊เจ้าของบริษัทเพิ่งร้องไป
"โห เจ๊ ฟังเพลงได้ตรงกับแผนจริง แต่เพลงนี้น่าจะให้นายทุรเชษฐ์ร้องนะ"เธอบอกกับเจ้านายสาว วราตรีจึงพูดถึงธุระที่ให้ลูกน้องสนิทไปสืบมา
"แล้วไหนข้อมูลของนายทุเรศนั่นน่ะ ที่ให้เราไปสืบ"หญิงสาวแบมือขอจากคิราลักษณ์ ยัยแมวมองก็เลยเปิดสมุดเล่มประมาณ 2 นิ้วคูณ 2 นิ้ว แน่ใจนะว่านั่นคือสมุดจดบันทึกเรื่องของหนุ่ม กว่าจะเปิดได้แต่ละหน้าดูน่าสงสารเหลือเกิน ต้องใช้นิ้วกรีดเบาๆ และเพ่งซะเกือบติดกระดาษ
"ฉันว่าเธอนี่นอกจากจะตะกละอย่างไม่มีใครเหมือนแล้วยังงกไม่เหมือนใครอีก"
"แหมเจ๊ก็มันพกติดกระเป๋าง่ายดีนี่คะ เวลาแอบจดอะไรที่เกี่ยวกับหนุ่มที่ไปแอบปิ๊งเขาจะได้ไม่สงสัย คิดว่าเปิดสมุดโทรศัพท์หาเบอร์แฟน
"พอละๆ ไหนบอกมาสิว่าได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง"วราตรียกมือห้ามลูกน้องสาวให้พูดเข้าเรื่องเสียที เพราะเธอเองก็ต้องการรุ้เช่นกันว่าข้อมูลที่ไปสืบจะเป็นแบบไหน
มะพร้าวเริ่มบอกถึงสถานที่ๆจะให้เจ๊ใหญ่ไปพบกับหนุ่มหล่อ ว่าจะเจอได้ที่ไหน หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอด ยกขาขึ้นไขว่ห้าง ดวงตาคมมองไปที่ใบหน้าของเจ้าของบริษัท
"หนูจะเริ่มละนะเจ๊"
"อืม"วราตรีเองก็ตั้งใจฟังอย่างเต็มที่
"เอาละนะเจ๊"
"อืม"
"เริ่มนะ"
"อืม"น้ำเสียงเริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อยดวงตาก็ดุกว่าเดิมนิดหน่อย
"อะ แฮ่ม"
"ฉันว่าเธอวางไว้เลยก็ได้เดี๋ยวฉันอ่านเอง ลีลาเหลือเกินนะ"วราตรีอดเหน็บลูกน้องสาวตนเองไม่ได้ ก็ดูสิให้เธอตั้งใจฟัง แต่มันดันโยกโย้ มะพร้าวยิ้มหวานและตอบ
"แหมเจ๊ ของดีน่ะ มันก็ต้องมีลุ้นกันหน่อย"
"เออ ๆ จะบอกอะไรก็บอกมา"หางเสียงเริ่มสะบัดไม่สบอารมณ์แล้ว
"คืองี้นะเจ๊ นายทุรเชษฐ์เนี่ย"มะพร้าวหยุดพูดและนึกถึงใบหน้าที่ได้ไปพบ วราตรีก็ร้อนรนอยากรู้ว่านายนี่ทำไม
"อ้าว เงียบทำไมล่ะ ไม่บอกล่ะว่ามีอะไร หรือว่านายนี่ผิดปกติ เป็นเกย์ เป็นตุ๊ด พิการ ขาลีบ สิวเขรอะ ฯลฯ และอีกจิปาถะที่อีเจ๊สรรหามาถาม จนมะพร้าวที่คิดถึงถึงใบหน้าสุดหล่อต้องหมดอารมณ์ร้องโวยวายออกมา
"โห เจ๊ คิดได้ไงเนี่ย หนุจะบอกว่า นายทุรเชษฐ์เนี่ย ล้อ หล่อ มากเลยเจ๊แถมยังโสดด้วยค่ะ"มะพร้าวทำเสียงสูงคล้ายว่าดีใจที่ได้ไปเจอ
"เชอะ แต่ฉันไม่สนหรอกนะว่าจะหล่อ ขนาดไหน เพราะยังไงฉันก็ชอบไม่ลงหรอก ผุ้ชายที่ใช้วิธีขี้โกงแย่งงานฉันไปน่ะ"
"ให้มันจริงเหอะเจ๊ ขนาดหนูไปเห็นตัวจริงยังอยากจะทิ้งนายผู้กำกับไปซบอกกว้างๆแมนๆนั้นเลย"
"เหรอก็เอาสิ เดี๋ยวนายทอมของเธอฉันจะได้งาบเอง"พอได้ยินคำบอกของอีเจ๊มะพร้าวก็รีบกันท่าทันที เธอส่ายศีรษะไปมาและร้องห้าม
"ไม่ได้นะเจ๊ นั่นน่ะ ของหนู เจ๊ห้ามงาบเด็ดขาด ไม่เอาละเข้าเรื่องดีกว่า นายนี่น่ะเจ๊ ชอบไปตีเทนนิสกับว่ายน้ำ ตอนเย็นวันจันทร์กับวันศุกร์ทุกอาทิตย์ เจ๊ก็ใช้โอกาสนี้เข้าไปอ่อย เอ๊ย ทำความรู้จักไงเจ๊ ส่วนข้อมูลสเป็คสาวเนี่ยนะเจ๊ หนูตัดมาจากหนังสือที่เขาให้สัมภาษณ์ไว้ว่าชอบสาวแบบไหน"
"แบบไหน"วราตรีตั้งใจฟังเต็มที่ อย่างสนใจ
"ก็ต้องเซ็กซี่ๆ แต่งตัวเปรี้ยวๆ ผมยาว และที่สำคัญนะเจ๊ ต้องขาสวย"มะพร้าวเน้นตรงนี้อย่างชัดเจน
"ขาสวยเหรอ แล้วอย่างฉันล่ะได้มะ"ลูกน้องสาวมองตามสายตาของเจ้านายก็กลืนน้ำลายเมื่ออีเจ๊เล่นแหวกชายกระโปรงให้ดูอย่างชัดแจ๋ว
"พอละเจ๊ เดี๋ยวหนูเป็นตากุ้งยิงพอดี ได้ค่ะเจ๊ ขาเจ๊เนี่ยก็สวยนะคะ ถึงจะสวยน้อยกว่าหนูไปหน่อยก็ไม่เป็นไร"อีกละโรคหลงตัวเองกำเริบจริงยัยนี่ เจ้าของบริษัทก็ไม่อยากแย้งเพราะยังต้องพึ่งพาเจ้านี่อยู่
"แล้วที่อื่นล่ะ มีมะนอกจากที่นี่"มะพร้าวเปิดไปหน้าต่อไปอย่างรีบด่วนและรายงานให้ทราบ
"มีค่ะเจ๊ ที่นี่ค่ะ"
"ที่ไหน"
"บาร์อะโกโก้เจ๊ สนใจไปเป็นนางระบำมะเจ๊ เผื่อจะปิ๊งง่ายกว่าที่คอร์ทเทนนิ.." พูดยังไม่ทันจบดีวราตรีก็ทำหน้าแขยง
"อี๋ จะให้ฉันไปเป็นนางระบำเนี่ยนะยัยมะพร้าวคิดได้ยังไงเนี่ย"
"หนูล้อเล่นน่ะเจ๊ ของเจ๊น่ะต่อให้ไปสมัครเขายังต้องขอคิดดูก่อนเลย"
"ทำไมยะ คิดก่อนเรื่องอะไร"
"ก็หุ่นเจ๊น่ะไม่สะบึมเท่าไงล่ะคะ ถ้าเป็นหนูล่ะก็ไม่แน่เขาอาจจะรีบๆรับไว้เลย"พูดจบก็เจอมะเหงกเขกที่หัว 1 ที โป๊ก!!!
"โอ๊ย อะไรอ่ะเจ๊ มาเขกหัวหนูทำไมเนี่ย"
"ทะลึ่งไง รึอยากเจออีกล่ะ"วราตรีถามกลับ
"ก็หนูพูดความจริงนี่คะเจ๊"มะพร้าวพูดเสียงอ่อยๆเบาๆถึงเหตุผล
"เอาเป็นว่าฉันรู้ละว่านายนี่ไปไหนบ่อย ขอบใจมากนะจ๊ะมะพร้าวที่ช่วยไปสืบข้อมูลมาให้น่ะ"วราตรีใช้สองมือบีบไปยังแก้มนวลสองด้านของลุกน้องจากนั้นก็ปล่อย มะพร้าวก็เลยบอกกับเจ๊เจ้าของบริษัท
"ไม่เป็นไรค่ะเจ๊ เพื่อเจ๊ หนูทำได้ทุกอย่างค่ะ ยกเว้นให้ไปตายอย่างเดียวที่ยังไง้ ยังไง หนูก็ไม่ไป ถ้าอย่างนั้นหนูไปทำงานต่อก่อนนะคะ ขอให้เจ๊สนุกกับการแกล้งรักคนนะคะ บ้ายบายค่ะ"จากนั้นสาวร่างอวบก็ก้าวออกไปเหลือทิ้งไว้แต่วราตรี สาวสวยที่กำลังจะคิดดัดหลังผู้ชายเช่นนายทุรเชษฐ์ เจษฏ์บดินทร์
"เราต้องได้เจอกันแน่ นายทุเรศ"
จากคุณ :
tonkho-w 
- [
8 พ.ค. 48 18:29:11
]
แกล้งรัก แต่ดันรักจริงซะนี่ ตอน 2
