CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    >>> บทเพลงอาถรรพ์..... Gloomy Sunday <<<

    ตำนาน เพลงอาถรรพ์

    Gloomy Sunday (วันอาทิตย์อันแสนหดหู่)

    เพลงอาถรรพ์ที่จะเล่าให้ฟังนี้เป็นเพลงที่ถูกขนานนามว่า เพลงแห่งความตาย
    ซึ่งแต่งโดยนักประพันธ์ดนตรีอิสระชาวฮังการีชื่อ เรสโซ เซเรส  ตั้งแต่ปีคศ.
    1932 โน่นแน่ะครับ   ก็สมัยเจ็ดสิบกว่าปีล่วงมาแล้ว  คุณปู่เซเรสเป็นศิลปิน
    ไส้แห้งคล้ายๆ กับเหล่าศิลปินไร้สังกัดที่ยังไม่ดังในบ้านเรา ด้วยเหตุนี้เซเรส
    จึงมีเรื่องทะเลาะกับหวานใจของเขาอยู่บ่อยๆ ส่วนใหญ่ก็เรื่องมีไม่พอกิน
    นั่นเอง  ข้างสาวเจ้าก็อยากจะให้เซเรสเลิกฝันลมๆ แล้งๆ ว่าจะเป็นนักแต่ง
    เพลงชื่อดังที่ประสบความสำเร็จก้องโลก  แล้วไปทำมาหารับประทานเหมือน
    ชาวบ้านร้านตลาดธรรมดาทั่วไปกะเขาเสียที แต่เซเรสไม่ยอมเพราะเลือดศิลปิน
    มันแรงว่างั้นเถอะ   และแล้ววันหนึ่งซึ่งตรงกับวันอาทิตย์  ก็เกิดเรื่องจนได้
    เมื่อเซเรสทะเลาะกับคนรักตามเคยด้วยเรื่องเดิมๆ  ปรากฏว่าคราวนี้ทะเลาะ
    กันแรงกว่าทุกคราวถึงขนาดผรุสวาทกันให้ลั่น แต่จะถึงขั้นลามปามบุพการี
    ของอีกฝ่ายแล้วลงเอยด้วยการลงมือลงไม้ใช้หัวเข่าเช็ดน้ำตาให้กันเหมือน
    อย่างผัวเมียไทยเรากันหรือเปล่าอันนี้ประวัติศาสตร์ก็ไม่ได้เขียนบอกเอาไว้  
    มีแค่บันทึกไว้ว่าคนรักของเขาสะบัดหน้าออกไปจากที่พักอย่างผลุนผลันทิ้ง
    ให้เซเรสแกนั่งหง่าวกลัดกลุ้มอยู่ลำพังเหมือนพระเอกมิวสิคนั่งเหม่อมอง
    นอกหน้าต่าง  เห็นเมฆหนาทึบทึมคลุมฟ้าครึ้มแล้วไม่นานฝนเม็ดหนาๆ ก็
    ตกกระหน่ำ  ทันใดนั้นวิญญาณศิลปินก็เข้าสิงตะแกโดยพลัน  เซเรสปรี่ดิ่ง
    ไปนั่งหน้าเปียโนกระหน่ำนิ้วบนแป้นคีย์ออกมาเป็นทำนองเพลงแบบว่า
    คั้นมันออกมาจากส่วนลึกจากก้นบึ้งของใจว่างั้น  (แต่บางบันทึกบอกไว้
    ว่าเซเรสเป็นนักประพันธ์ดนตรีที่เล่นเปียโนไม่เป็น..เท็จจริงเป็นเช่นไร
    ผมก็ไม่อาจจะยืนยัน)  เมื่อแต่งทำนองอันหดหู่กระชากใจเสร็จสมอารมณ์
    ศิลปินยังคุกรุ่น เซเรสก็คว้าดินสอมาขีดเขียนเนื้อเพลงบนกระดาษโปสการ์ด
    เก่าๆ (อ่านถึงตอนนี้แล้ว แฟนานุแฟนของปู่เซเรสหลายๆ คนคงจะน้ำตา
    ไหลพราก..โถ ก็ปู่แกช่างยากไร้เสียขนาดนั้น  ขนาดกระดาษดีๆ จะเอา
    ไว้ขีดเขียนบันทึกผลงานก็ยังไม่มี) และขนามนามให้มันว่า Szomoru
    Vasarnap  เป็นภาษาฮังการี  ซึ่งภาษาอังกฤษแปลไว้ว่า Gloomy Sunday  
    หรือหากจะแปลเป็นไทยอย่างกระท่อนกระแท่นตามประสาผมอีกทีก็คือ
    ‘วันอาทิตย์อันแสนหดหู่’ นั่นเองครับ  เวลาผ่านไปหลายสัปดาห์  เซเรส
    ได้ส่งสำเนาผลงานที่สร้างสรรค์ขึ้นมาเมื่อบ่ายวันอาทิตย์นั้นไปยังสำนักดนตรี
    หลายแห่ง  ซึ่งก็ได้รับจดหมายตอบปฎิเสธแทบทุกรายไป  บ้างก็เหน็บให้
    เจ็บใจเสียด้วยประมาณว่า ‘เพลงที่คุณแต่งนั้นมันแปลกประหลาด  ท่วง
    ทำนองและจังหวะของมันช่างชวนให้หดหู่ซะเหลือเกิน ขอแสดงความ
    เสียใจที่เราไม่สามารถจะใช้ประโยชน์จากมันได้’   เจอะเข้าอย่างนี้เซเรส
    ก็มิได้ย่อท้อ  ยังมานะพยายามตามประสาศิลปินที่ยังไม่ดังด้วยการขวนขวาย
    ส่งไปที่โน่นที่นี่อีก  คราวนี้โชคดูเหมือนจะเป็นของเซเรสเพราะสำนักผลิต
    เพลงแห่งหนึ่งตอบรับเขาเป็นอย่างดี  แถมยังยาหอมมาอีกด้วยว่า หาก
    เพลงนี้ฮิตติดอันดับก็จะแพร่เผยเพลงนี้ไปตามเมืองใหญ่ๆ ทั่วโลก (ทำ
    ราวกับวิธีการโปรโมทของศิลปินระดับอินเตอร์ในปัจจุบันงั้นแหละ)  และ
    นั่นเองทำให้ปู่เซเรสปลาบปลื้มเป็นอย่างยิ่ง  อา.. คราวนี้ปู่จะได้ดังเสียที
    ละอีหนู

    แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 48 18:23:56

    จากคุณ : พิรุณพฤจิก์ - [ 15 พ.ค. 48 18:20:09 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป