- ครืนๆ ...ซ่าๆ... เสียงคลื่น กระทบเข้าใส่เรือ..
คลื่นของท้องทะเลที่กว้างใหญ่ ยังดูเล็กลงไป เมื่อเทียบขบวนเรือ ขบวนเรือแห่งราชวงศ์ อักราบัน ขบวนเรือที่ยิ่งใหญ่นี้กำลังมุ่งหน้า ไปสู่เมือง บัลลาดาสกา เพื่อเจรจา ทางด้าน ธุรกิจลับๆ ทั้ง 2 เมือง

+ “ท่านแม่ บัลลาดาสกา ยังอยู่อีกไกลไหม ? ” โซอา บุตรคนโตแห่งราชวงศ์ อักราบัน รู้สึกหงุดหงิด กับการต้อง นั่งเชยๆอยู่บนเรือ นานๆโดยไม่เห็นแม้ แต่ ฝั่งพื้นดิน
+ “อีกไม่นานหลอกโซอา เอ๊ะ!! แล้ว จีน่า อยู่ที่ใด” องค์ราชินี แห่งอักกราบัน ถามหา บุตร ชายคนเล็ก
+ “เจ้า จีน่า อยู่ ในห้อง ท่านแม่ก็รู้จีน่า เป็นคนขี้กลัวแค่ไหน เจ้าจีน่าเป็นความน่าอับอายของ ราชวงศ์ อักราบันเรา!!” โซอา พูดถึงน้องชายอย่างมีอารมณ์
“เสด็จพ่อตามใจ จีน่ามากจนเกินไป จนจีน่า ไม่สามรถทำไรได้ด้วยตัวเอง” โซอาพูดทิ้งท้ายก่อนเดินเข้า ไปห้องภายในเรือไป
“หึ ไม่ไหวเลย เป็นพี่อะไร ไม่สอนน้องเลยไอ้ลูกคนนี้” “ วีนัส เจ้าสิ่งนั้นเราต้องรักษา อย่างปลอด ภัยนะจนกว่าจะถึงเมือง บัลลาดาสกา และเจ้าสิ่งนั้นจะมีมูลค่า มหาศาลกับเรา” กษัตริย์แห่งอักกราบัน เอ่ยขึ้นและยิ้มมุม ปากอย่างมีความสุข กับของสำคัญชิ้นนี้

อือๆ… หือๆ.อา.. ไม่..!!! ……………!!!
ตาของเด็กน้อย เบิกโพลงขึ้น เด็กน้อยบุตรคนเล็ก จีน่า

“มันกำลังใกล้เข้ามา .. มันกำลังใกล้เข้ามา” จีน่าลุกขึ้น บ่นออกเป็นคำพูด ร่างกาย ชุ่มด้วยเหงื่อ
อู่ๆ..........!!!! เสียง เตือนภัย จากต้นหนเรือ ดังขึ้น
พระราชาแห่งราชวงศ์อักราบัน และ พระราชินี รวมทั้งลูกเรือ ทั้งหลาย ต่างต้องตกใจกับสิ่งที่อยู่ตรง หน้า
ท้องทะเลกลายเป็นสีดำ ทุกอย่างกำลังถูกปกคลุมด้วยความมืด ทะเลที่เคยสวยงาม ถูกปกคลุมด้วยม่านหมอก อย่างรวดเร็ว คลื่นที่เคยซัดเบาๆตอนนี้เริ่มแปลเปลี่ยนเป็นคลื่นยักราวกับเป็นมือของปีศาจยักที่ชั่วร้าย บนเรือรำนี้มีสิ่งของที่มันต้องการ ภายในหมอกควัน เห็นเพียง เรือรบรำหนึ่งวิ่งตรงเข้ามา อย่างช้าๆ ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ทำให้ทุกคน บ่นใส่กับตัว
“ตำนาน………!”


แกกๆ!! +“นั่นมันอยู่นั่น ... ค่อยๆย่องไป นายไปดักมันทางโน้นนะ ฉันจะไล่ต้อนมันเอง”
ไป!! ย๊ากๆ “แก..เสร็จฉัน” ยิงๆ ปึ๊ก!
+ “เฮ้ย แกยิงพลาดได้ไงวะ ฟาบัส”
+ “แล้ว แกดักมันยังไงล่ะวะ ไรท์ ให้ มันลอดไปได้ ดูมันวิ่งไปโน่น แล้ว ไม่ได้ อาหารไปให้หมู่บ้านวันนี้ มีหวังเรา2คนอดกินข้าวเย็นแน่” 2เด็กหนุ่มจากหมู่บ้าน ทอย บ่นใส่กัน หลังจากเพิ่งทำพลาดปล่อยให้อาหารมื้อเย็นวิ่งหนีไป

โอ๊ก!….โอกๆ ตุบ ตับ
ฟิ้ว.................ตุบ!! ร่างของหมูป่าตัวเมื่อสักครู่ ลอยมาร่วงใส่ ตรงหน้าของทั้ง 2หนุ่ม
+“เฮ้ย ฟาบัส ฟ้าไม่กลั่นแกล้งเรา เว้ย นี่มันไอหมูบ้าตัวเมื่อกี้นี่หว่า” ไรท์ ตะโกนอย่างดีใจ
+ “แล้วมันมาไงวะเนี่ย เหรอ ว่ามันตกมาจากฟ้า วะ” ฟาบัส พูดติดตลก ทั้งคู่แหงนหน้าขึ้นมองดูพร้อมกัน
“โธ่ที่แท้ ก็นึกว่าใคร นึกว่า ฟ้าประทานให้ที่แท้ฝีมือแกนั่นเอง” ฟาบัสพูด ขึ้นพร้อมเอ่ยชื่อ
“เจ้า. จีน่า”


หมูบ้านทอย อยู่บนเกาะ เล็กๆที่ห่างไกล จากผู้คนและเมือง อื่นๆ เป็นเมืองที่รักความสงบ และยังเป็นที่ๆอยู่อาศัยของพวกชาว ทอย ชาวทอย เป็นคนอัธยาศัยดี เป็นเกาะที่เรียกว่าสวรรค์ ย่อมๆได้เลย เป็นแหล่งข้าวแหล่ง น้ำของชาวทอย เอกลักษณ์พิเศษ ของผู้คนในหมู่บ้าน ทอย ทุกคนไม่สามารถใช้กำลังได้มากนัก เหตุผลคือ เหนื่อยง่าย และไม่สามารถ ออกห่างจากเกาะของตัวเองได้ แต่จุดเด่นของชาวทอยคือ มีคาถาอาคมแปลกๆมากมาย และที่สำคัญพวกเขาเป็นครึ่งคนครึ่ง กบ!!
+ “นี่พวกท่านดู ..ฝีมือ ฟาบัสกับข้า” ไรท์ พูดอวด ทุกคนในหมู่บ้าน
ทุกคน ทำหน้า งุนงง เมื่อเห็น ฟาบัส กับไรท์ สามารถจับ หมูป่าตัวใหญ่นี้ได้ แต่ สักครู่ ทุกคนก็หายสงสัยเมื่อ เห็นจีน่าเดินตามมาจากด้านหลัง คืนนี้ทุกคน กินอาหารเสร็จและเข้านอน ตามปกติ แต่จีน่า ยังไม่อาจหลับได้ เมื่อ จีน่าคิดถึงเหตุการณ์ ในครั้งนั้น จีน่ารอดมาได้ แต่ก็ต้องพัดพราก จากพ่อและ แม่ และพี่ชาย ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นตายเช่นไร จีน่ารูแต่เพียงว่า มันเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก แต่ก็รอดมาได้ เขา เกาะ เศษเรือ ลอยมาเจอกับชาว ทอยพอดี
ชาวทอยจึง ช่วยเขามา จากตอนนั้นจีน่าอายุเพียง 3ขวบ ตอนนี้ จีน่าอายุ 16 ปี แล้ว แม้จะแตกต่างจากคน อื่น ในหมู่บ้าน เพราะ จีน่าเป็นมนุษย์แท้ ต่างจากชาวทอย แต่ชาวทอยก็เลี้ยงดู จีน่าอย่างดี รวมถึงฝึกวิชา คาถาอาคมต่างๆ จนทำให้ จีน่า เป็นคนที่เก่งขึ้น และอาจเก่งที่สุดใน หมู่บ้านเพราะร่างกายของเขา สมบูรณ์ ไม่เหนื่อยง่ายเหมือนชาวทอย
เช้าวันใหม่เริ่มขึ้นพร้อมกับเหตุการณ์สำคัญเกี่ยวกับชีวิตของจีน่า จดหมายจากนก ข่าวตัวหนึ่ง เนื้อ ความในจดหมาย ทำให้ จีนาถึงกับขนลุก มันคือรายมือ ของ ท่านแม่ ของเขา ท่านแม่เขียน มาบอกว่าท่านยังมีชีวิตอยู่และต้องการพบจีน่า โดยมี แผนที่บอกทางให้ กับจีน่า แต่ แผนที่มีเพียงครึ่งเดียว เท่านั้น จึงทำให้จีน่า ต้องการออกไปตามหา ท่านแม่ ของตน จีนาคิดว่าตน สามารถ ออกเดินทางได้ ด้วยตนเอง เขาไม่ใช่เด็ก น้อย ขี้กลัวอีกต่อไป แต่เขา คือจีน่า ผู้เข้มแข็ง แล้ว จีน่าตัดสินใจ วันพรุ่งนี้เขาจะออกเดินทาง ตามแผนที่ นี้ เพื่อตามหาแม่ และครอบครัวเพื่อความสุขอีกครั้งในชีวิต