มันนานแค่ไหนแล้วที่ฉันคอยรักเธอตลอดเวลา เป็นห่วงเสมอ วันนี้ที่เธอเหนื่อย ท้อแท้ มีปัญหา ฉันยืนอยู่ข้างเธอเสมอ ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น กอดเธอไว้ ลูบผมเธอเบาๆ อยากให้เธอรู้ว่ามีคนๆนี้ที่รักและเป็นห่วงเธอเสมอ ถึงแม้ว่าทุกๆวันที่ผ่านไปเป็นการนับถอยหลังที่จะถอดใจไปเริ่มชีวิตใหม่ ไปให้ไกลจากเธอ เธอคงไม่เคยรับรู้ และไม่เคยจะเอะใจสักนิด เพราะเธอไม่เคยสนใจฉันเลย ไม่ว่าฉันไปอยู่ที่ไหนทำอะไร และเพราะนี่คือสิ่งที่เธอต้องการอย่างแท้จริง เธออยากให้เราอยู่ห่างกันไว้ เธอบอกฉันชัดเจนทุกคำหลายครั้งว่าไม่ได้รัก และไม่เคยคิดจะรัก นอกจากนั้นเธอยังรำคาญฉันบ่อยๆ ไม่อยากได้ยินเสียง ไม่อยากเห็นหน้า ขับไล่ไสส่งฉันอยู่ตลอดเวลา ให้ฉันไปหาคนอื่น เลิกมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตเธอเสียที

จนถึงทุกวันนี้ผ่านมาหลายปี ฉันก็ยังอยู่กับความเชื่อเดิมๆว่าวันนึงฉันจะทำให้เธอหันกลับมามองฉัน รักฉันและยอมรับฉันเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเธอ แต่มันก็นานเกินไปแล้ว นานพอที่จะทำให้ฉันรู้ว่าเธอจะไม่มีวันมองฉันเป็นไปมากกว่าที่เราเป็นอยู่ ถึงเวลาที่ฉันควรจะยอมรับความเป็นจริง เปิดตาที่มันมืดมัวมานานให้มองเห็นว่ามันยังคงเป็นสิ่งที่ไม่มีวันเป็นไปได้ ไม่ว่าฉันจะยืนอยู่ตรงนี้อีกนานสักเท่าไหร่ ฉันคงไม่ผิดใช่ไหมนี่ก็สามปีเข้าไปแล้วที่ฉันทนรับทุกที ทน เฝ้ารออย่างงมงายด้วยความหวังที่ไม่เห็นแม้แต่เศษเสี้ยวของมัน วันนี้ฉันเพียงแค่จะทำตามที่เธอพยายามบอกมาตลอด ทำในสิ่งที่เธอยากให้มันเป็นไป

ฉันคอยปลอบโยนเธอเสมอ เพราะเป็นห่วง กลัวเธอจะเจ็บ จะว้าเหว่อย่างที่ฉันเป็นอยู่ ฉันเข้าใจความรู้สึกที่ยืนอยู่คนเดียวในความอ้างว้างได้ดี รอมืออุ่นๆของเธอมาจับ มาประคองฉันออกไปจากความเหน็บหนาวแต่เธอก็ไม่เคยมา ฉันรู้จักความรู้สึกนั้นดี ดีเกินไป ฉันจึงไม่อยากให้คนที่ฉันรักต้องรู้สึกเช่นเดียวกัน ด้วยเหตุผลนี้ฉันจึงยังอยู่ มองเธอห่างๆ แอบดูรอยยิ้มของเธอไกลๆ แอบเดินไปใกล้ๆเมื่อเวลาเห็นเธอเหนื่อยล้า ต้องการใครสักคนเข้าใจ นั่งอยู่ข้างๆเงียบๆให้เธอรู้ว่ามีฉันอยู่ข้างเธอเสมอ เมื่อเธอเข้มแข็งเหมือนเดิมฉันก็เดินจากมาเงียบๆ ค่อยๆปล่อยให้สายสัมพันธ์ที่บางเบาของเราถูกลมพัดพาออกไป ไกลออกไปเรื่อยๆ และคงขาดลงเมื่อเวลาของมันมาถึง

เรื่องเดียวที่ฉันกลัวเมื่อยามที่ฉันต้องจากเธอไป คือกลัวเธอจะต้องรู้สึกเช่นเดียวกับฉันยามที่ไม่มีใคร กลัวเธอเจ็บและต้องมีบาดแผลลึกในใจอย่างที่ฉันกำลังเป็นอยู่ กลัวรอยยิ้มที่มีความสุขจะหายไปจากใบหน้าของเธอแล้วฉันจะไม่มีวันได้เห็นมันอีกแม้จากที่ไกลๆก็ตาม...