ความคิดเห็นที่ 1 ที่สตูดิโอซึ่งเป็นสถานที่ทำงานของน้องชายกมลฉัตร กมลสินพอได้ฟังเรื่องราวที่แหวกแนวก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ "ไม่ยักรู้ว่านายจะพิสมัยเรื่องแบบนี้ด้วย  น่าเสียดายเรือนร่างที่มาดแมนเสียจริง"ไม่พูดเปล่าดันใช้มือลากลงมาตั้งแต่บ่าถึงหน้าอกผ่านเสื้อชั้นนอกของเพื่อนพี่ชายลงมา ทำให้หนุ่มรามพลขนลุกซู่ เป็นมือหญิงสาวก็ว่าไปอย่างจะไม่เกิดอาการอย่างนี้เลย "เฮ่ย ชั่วคราวเว้ย ชั่วคราว  เพื่อหลอกสาวน่ะ" "ต้องลงทุนขนาดนี้เลยเหรอ ดูท่าว่าสาวคนนี้จะมีเสน่ห์มากสินะ นายถึงต้องทำซะขนาดนี้" "ใช่ เพราะคนที่ฉันจะไปหลอกน่ะ เป็นทอมเว้ย" "โอ้ เล่นของแปลกด้วย เข้าใจละว่าทำไมต้องทำถึงขนาดนี้  ถ้าเข้าไปจีบแบบผู้ชายๆ ก็คงไม่สำเร็จแน่นอน โอเคเอาเป็นว่าเดี๋ยวจะช่วยแปลงโฉมให้ละกัน"เมื่อกมลสินรับปากทำ ทุกอย่างก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร +++++++++ ตึง  ๆๆๆๆ เสียงมือถือส่วนตัวของเธอดังขึ้น และหญิงสาวก็หยิบมันออกมา เบอร์ใครเนี่ย ไม่คุ้นเลย "สวัสดีค่ะ" "สวัสดีครับ คุณปานาลีใช่มั้ยครับ"เฮ้ย ใครกัน รู้จักชื่อเราด้วย "ใช่ค่ะ ดิฉันปานาลีกำลังพูดอยู่"เสียงของเธอออกแนวแข็งนิดหน่อยไม่เชิงออกหวานมาก "ผมเป็นลูกชายของเพื่อนพ่อคุณปานาลีน่ะครับชื่อรามพล  คนที่ท่านทั้งสองกำลังเตรียมจับคู่ให้เราสองคน"เพียงได้ยินหญิงสาวก็รู้แล้วว่าเป็นใคร "อ้อ ค่ะ แล้วคุณมีอะไรจะคุยกับดิฉันล่ะคะ" "คือผมเอง ก็ไม่ชอบวิธีแบบนั้นหรอกนะครับ  แต่ว่ามันขัดไม่ได้จริงๆ"ชายหนุ่มทำน้ำเสียงเศร้าๆ ให้เธอดูสงสารหญิงสาวได้ยินถึงเหตุผลของเขาก็สงสัย "ขัดไม่ได้ทำไมคะ มันมีเหตุผลอะไรมากกว่านั้นเหรอคะ"ปานาลี ถามเขากลับไปบ้าง "คือ โอ๊ะ คุยกันทางโทรศัพท์เนี่ยมันคงจะยาวน่ะฮ่ะ เอ๊ยน่ะครับ เอาเป็นว่าเย็นนี้คุณว่างมั้ยคะเอ๊ยครับ นัดเจอกันที่ร้านอาหาร "เมื่อเขาบอกสถานที่นัดพบเธอตกลงที่จะไปตามนัดหลังจากวางสายปานาลีก็อดสงสัยไม่ได้ตานี่เป็นอะไรเนี่ย เดี๋ยวค่ะ เดี๋ยวครับ พูดจาไม่อยู่กับร่องกับรอยเลย พอวางสายเสร็จ รามพลก็ร้องออกมาอย่างดีใจ เย้!!!! "นี่นายดีใจขนาดนี้เลยเหรอวะ แค่ทอมออกมาเจอด้วยแค่นี้น่ะ" "ก็เออน่ะสิวะ  ฉันจะได้ให้เขารุ้ว่าตัวเองเป็นอะไร ทีนี้ความไว้ใจก็จะมีขึ้นใช่มะ"รามพลมั่นใจว่าสิ่งที่ตนเองคิดต้องเป็นแบบนั้น "ก็เท่ากับว่าคุณรามหลอกผู้หญิงคนนั้นน่ะสิคะ อย่างนี้แทนที่จะชอบผุ้ชาย อาจจะเปลี่ยนใจเป็นเกลียดไปตลอดก็ได้ใครจะไปรู้" "ก็ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้เจ้าหล่อนมาทำเป็นสาวหล่อน่ารักล่ะ จนผมต้องลงทุนทำแบบนี้"ชายหนุ่มพูดและทำท่าไม่ใส่ใจกับสิ่งที่นาวิกาถาม +++++++++ ที่ร้านอาหารซึ่งเป็นที่นัดพบของรามพลกับปานาลี หญิงสาวก็มาตามนัดอยากรู้ว่าผุ้ชายที่ป๊ากับม้าจะจับเธอมัดถุงกระแทกหัวเป็นแบบไหน มองไปทั่วร้านก็เห็นมีผู้ชายหล่อๆนั่งอยุ่คนเดียว ต้องเป็นโต๊ะนั้นแน่ๆ หญิงสาวมั่นใจเช่นนั้นและเตรียมก้าวเดินไปนั่ง หากแต่ยังไปไม่กี่ก้าว บ๋อยก็มาถามชื่อของเธอ "คุณปานาลีหรือเปล่าครับ" "อ่อ ค่ะ ดิฉันปานาลี"เธอตอบไปตามสไตล์น้ำเสียงแข็งเช่นเคย "คนที่นัดคุณไว้เขาอยู่โต๊ะด้านในครับ"พอฟังจบก็ใช้สายตาเหลียวไปมองโต๊ะที่ว่า ซึ่งมีคนนั่งอยู่ก่อนแต่เป็นกระเทยสาวผมตรงปัดแก้มสีชมพูอ่อนๆ หญิงสาวก้าวไปนั่งตรงหน้า "สวัสดีค่ะ" "สวัสดีค่ะ เอ๊ย ครับ"รามพลแกล้งทำเป็นพูดแบบไม่ชินและเธอก็มองออก "ไม่เป็นไรหรอก พูดตามสบายอย่างที่คุณเคยพูดก็ได้" "น้องปานาลีเห็นแล้วใช่มั้ยคะว่าพี่เป็นแบบไหน แล้วเพราะอะไรพี่ถึงต้องโทรนัดน้องปานาลีออกมา"เขาทำท่าเอียงอายแต่ใครจะรู้ว่าสายตาที่ทำหลบนั้นกำลังสำรวจใบหน้างามอย่างถ้วนถี่ ผิวขาวจริงๆ น่ารักมากยิ่งเห็นใกล้ๆยิ่งชอบ "พี่เรียกว่าเปลเฉยๆก็ได้ค่ะ เปลพอจะรู้แล้วล่ะว่าพี่มีปัญหาอะไร เราเองก็ไม่ต่างกันนะคะ" "น้องเปลก็มีปัญหาเหรอคะ"เธอทำหน้าเศร้า "เปลเป็นแบบนี้พี่ก็เห็น แล้วป๊ากับม้ายังบังคับให้เปลแต่งงานอีก" "โธ่ ชีวิตของเราสองคนนี่น่าสงสารนะคะ พี่คิดว่าเรามาช่วยกันหาวิธีแก้ปัญหาดีกว่าค่ะ ว่าเราจะหลบเลี่ยงเรื่องนี้ยังไง" "เปลว่าเราบอกพ่อกับแม่ของเราสองคนดีมั้ยคะ ว่าเราแต่งงานด้วยกันไม่ได้เพราะอะไร"เธอเสนอความเห็น ซึ่งพอรามพลได้ยินก็รีบร้องห้ามทันที "ต๊าย ไม่ได้นะคะน้องเปลพี่รามเสียชื่อหมด น้องเปลก็รู้ว่าป๊ากับม้าของเราสองคนมีคนรู้จักเยอะขนาดไหน ขืนรู้ว่าลูกสาวกับลูกชายผิดปกติทั้งคู่ จะกลายเป็นเรื่องโจ๊กให้คนอื่นขำได้นะคะน้องเปล"รามพลพูดไปก็หลอกจับมือเธอไป ทำเหมือนว่าเข้าใจในปัญหา แต่เปล่า หลอกแต๊ะอั๋งต่างหากล่ะ ฝ่ายหญิงสาวก็ไม่ได้คิดหรือระแวงเลยว่ากำลังถูกหนุ่มหลอกจับมือ แล้วเขาก็แกล้งทำเป็นคิดแผนออก โกหกน่ะสิ คิดไว้ตั้งนานละทำเป็นเพิ่งนึกได้ "เอาอย่างนี้สิคะพี่นึกออกแล้ว เราสองคนก็ทำเป็นเห็นดีเห็นงามกับพ่อแม่ไปเลย" "เฮ้ย ได้เหรอพี่" "ได้สิจ๊ะ เราก็แกล้งทำเป็นคนรักกัน เปลก็ไม่ชอบผู้ชายใช่มะ"เธอพยักหน้าตอบรับ "พี่ก็ไม่ชอบผู้หญิง เพราะฉะนั้นยังไงๆมันก็ไม่มีทางปิ๊งกันแน่ ใช่มั้ย"หญิงสาวพยักหน้ารับอีก เข้าแผนพ่อพระเอกจอมเจ้าเล่ห์ เวลาไปไหนก็จะได้ใกล้ชิด เธอก็จะได้ไม่สงสัยด้วย "ถ้าพี่ว่าวิธีนี้ดี เปลก็จะลองเชื่อดูละกันพี่" "ต้องอย่างนี้สิจ๊ะน้องเปล พี่ดีใจจังที่น้องเปลเข้าใจปัญหาของพี่"คราวนี้ชายหนุ่มใช้มือแตะไปยังแก้มของเธอและบีบอย่างหยอกเล่น หญิงสาวก็เข้าใจว่าชายหนุ่มคงจะดีใจที่เธอยอมรับรู้เรื่องของเขาและช่วยกันหาวิธีไปด้วยกัน ช่างไม่รู้เลยว่าติดกับนายจอมวายร้ายไปแล้ว "เปลก็ดีใจค่ะที่ได้มาเจอพี่" "แล้วไว้ช่วงเย็นๆพี่จะไปรับน้องเปลนะคะ ทำให้พ่อแม่ของเราเชื่อว่าเราสองคนรักกัน" "แล้วแต่พี่ละกัน เปลยังไงก็ได้ ขอแค่แก้ปัญหาเรื่องนี้ให้มันผ่านไปได้ก็พอ" เมื่อตกลงคุยกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วเธอก็ขอตัวกลับ แต่นายนี่ไม่พอโลภมาก จับมือของเธอไว้ไม่ปล่อย "ถ้าพี่จะเริ่มแผนยังไงจะโทรไปบอกน้องเปลนะจ๊ะ" "ค่ะ"เธอตอบรับเสียงแข็งตามเดิมและก้าวไปยังรถของตนเอง แต่ก็ยังรู้สึกถึงความอุ่นที่เมื่อครู่เขาจับมือ มันเกิดอาการแปลกๆกับตัวเอง "บ้าน่า นั่นน่ะกระเทย เขาไม่ชอบผู้หญิงหรอก"คิดได้ดังนั้นก็ขับรถออกไป ที่ด้านนอกลานจอดรถชายหนุ่มกำลังยืนหอมมือตัวเองใหญ่ จนแม้ขนาดเพื่อนกับเลขาเดินเข้ามาก็ยังไม่รุ้ตัว "เอ้า ยืนหอมมือตัวเองเป็นคนบ้าอยู่ได้"พอได้ยินเสียงเพื่อนก็รู้ตัว "เฮ้ย ฉัตร นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ" "ก็ต้องแต่ที่เห็นคุณรามยืนจุบมือตัวเองจนใครมองมาหลายรอบก็ยังไม่รู้เรื่อง"นาวิกาตอบความกระจ่างให้รู้ "ก็มันดีใจนี่ครับคุณน้ำ ที่เขาจับไม่ได้เลยว่าผมเป็นกระเทย แถมยังได้จับมือจับแก้มนิ่มๆด้วย "เขาจับได้เกลียดขี้หน้าฉันจะสมน้ำหน้าให้"กมลฉัตรบอกกับเพื่อนด้วยความหมั่นไส้ "อย่าอวยพรคนดีอย่างนี้ซิไอ้ฉัตร ถึงนายไม่ให้กำลังใจฉัน ถ้าอย่างนั้นคุณน้ำก็คงเป็นกำลังใจให้ผมใช่มั้ยครับ"หันมาอ้อนหญิงสาวที่ยืนข้างเพื่อน "ใช่ค่ะ น้ำเป็นกำลังใจให้คุณรามเอง ใครไม่เป็นก็ช่างเถอะนะคะ" "คุยกันจบหรือยัง ออกมานานแล้วเดี๋ยวต้องกลับไปทำงานต่อ"รามพลรู้ดีว่าเพื่อนหนุ่มมีความรู้สึกยังไงกับแม่เลขาสาว แต่เธอก็ชอบแกล้งทำเป็นลืมประจำ ด้วยการชอบหวานกับหนุ่มอื่นยั่ว "คุณน้ำกลับไปทำงานต่อเถอะครับ ผมขอบคุณนะครับที่เป็นกำลังใจให้ ถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนนะฉัตรแล้วเจอกันเพื่อรายงานผลความคืบหน้า" "น้ำขอให้คุณรามจีบสาวสำเร็จนะคะ" "ขอบคุณครับ คุณน้ำ"บอกเสร็จก็เดินกลับไปยังรถของตัวเองโบกมือบ้ายบายให้หญิงสาวกับเพื่อน +++++++++ จากคุณ : tonkho-w - [ วันวิสาขบูชา 15:32:38 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เดี๋ยวนี้ตอนเย็นเธอมักจะได้รับโทรศัพท์ของชายหนุ่มเป็นประจำ "น้องเปลเหรอจ๊ะ นี่พี่รามนะ เดี๋ยววันนี้เราไปหาอะไรกินกันมั้ย พอดีพี่เพิ่งเลิกจากงานน่ะ อยากหาคนทานข้าวเป็นเพื่อน น้องเปลว่างหรือเปล่าจ๊ะ" "ว่างค่ะ เปลก็ยังไม่อยากกลับบ้านเหมือนกัน" "ดีจ๊ะ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเราไปเจอกันที่นั่นนะ"เขานัดเจอกับเธอที่ร้านอาหาร ทั้งสองมักออกไปไหนด้วยกันยามเลิกงานกับวันหยุด บางครั้งก็มีโทรศัพท์เข้ามาในบ้านเป็นเสียงชายหนุ่ม อย่างเช่นวันนี้เหมือนกัน "ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด" "สวัสดีค่ะ" "สวัสดีครับ ขอสายน้องเปลหน่อยครับ"มารดาหญิงสาวพอได้ยินเสียงโทรศัพท์ก็ทำหน้าแปลกๆ และยิ่งเมื่อลูกสาวถามก็เริ่มทำหน้างงมากขึ้น "ของเปลใช่เปล่าม้า" "อือ"แล้วก็ยื่นสายให้กับเธอ ปานาลีก็รับมาคุยทันที แถมน้ำเสียงที่ใช้ก็ยังดูหวาน บางทีก็นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ พอบิดาของเธอมาก็ทำหน้าสงสัยเช่นกัน "เปลมันคุยกับใครน่ะ" "หนุ่ม เสียงหล่อด้วยนะ"หญิงสาวแอบเห็นใบหน้าของป๊ากับม้าดีใจก็อดยิ้มไม่ได้ที่แผนการแสดงละครของชายหนุ่มใช้ได้ผล พอเจอหน้ากันก็พูดถึงแต่เรื่องที่ทำให้ทั้งสองเชื่อว่าตนเองเลิกเป็นทอมแล้ว "พี่ราม ป๊า กับ ม้า เชื่อสนิทเลยว่าเปลมีหนุ่มมาจีบ" "ไม่ดีเหรอ เขาจะได้เลิกเซ้าซี้ให้หาแฟนแล้วก็เลิกจับคู่ให้เราสักทีน่ะ"รามพลในร่างของกระเทยสาวถามเธอ "ก็ดีอ่ะพี่"แล้วเหมือนเธอนึกอะไรออกบอกกับเขาอีก "เออพี่ มะรืนนี้เปลจะไปดูงานที่ระยองนะ สนใจจะไปด้วยกันมั้ย" "จริงเหรอจ๊ะน้องเปล ดีจังเลย อยากสิจ๊ะ อยากไป"โดยเฉพาะกับน้องเปลแค่สองคนทำไมจะไม่อยาก แววตาดีใจเพราะจะได้ใกล้ชิดเธอมากขึ้น แล้วทั้งคู่ก็มาถึงระยองโดยรามพลขอเป็นคนขับให้กับหญิงสาว ปานาลีเพลียงานตั้งแต่เมื่อคืนที่ปิดออร์เดอร์ของลุกค้า จึงทำให้เธอหลับไปในระหว่างทาง และก็เป็นโอกาสให้ชายหนุ่มอีกคนได้ฉวยโอกาสนี้ใกล้ชิดเธอมากกว่าเดิม รามพลยื่นหน้ามองแก้มเนียนใสๆที่หลับตาพริ้มอย่างมีความสุข "พี่ไม่ตั้งใจหลอกน้องเปลเลยนะ"ดูเหมือนเธอจะรู้ว่ามีใครอยู่ใกล้จึงรู้สึกตัวลืมตาขึ้นมา พอเห็นใบหน้าสวยหวานของกระเทยสาวก็ร้องอย่างตกใจแต่ก็ไม่มากอะไร "อุ๊ย พี่ราม มีอะไรเหรอคะ" "เปล่าจ้า คือพี่เห็นว่าเที่ยงแล้ว ก็เลยแวะจอดรถทานข้าวกลางวันก่อน แต่เห็นน้องเปลหลับอยู่ก็เลยไม่กล้าปลุก"เขาบอกกับเธอ แต่ยังแอบนึกเสียดายที่หญิงสาวตื่นขึ้นมาก่อน ไม่อย่างนั้นคงได้มองหน้าเธอไปเรื่อยๆ "ขอโทษค่ะ คือเมื่อคืนเปลนอนดึกไปหน่อยพอมานั่งรถเลยเผลอหลับไป" "ไม่เป็นไรจ้า เราลงไปหาอะไรทานกันดีกว่า ร้านนี้ท่าทางน่าอร่อย" ซึ่งก็คือร้านอาหารตามสั่งและร้านขายส้มตำไปในตัว อยู่หน้าถนน เธอและเขาก็เข้าไปหาอะไรทาน หลังจากทานเสร็จก็แวะไปโรงงานแก้วซึ่งอยู่ที่แกลง กระทั่งคุยเรื่องงานเสร็จ  เธอต้องอยู่ค้างที่นี่ 1 คืน เพราะว่าแก้วที่คราวก่อนสั่งไว้ยังไม่เสร็จ พรุ่งนี้ถึงจะแพ็คส่งไปให้ แต่ปานาลีอยากเช็คความเรียบร้อยด้วยตัวเอง เพราะไม่อยากเสียเวลาส่งไปส่งกลับ  พอออกมาจากโรงงานปานาลีก็บอกให้เขาขับรถไปเที่ยวทะเลกัน ซึ่งชายหนุ่มก็เต็มใจพาเธอไป "ชอบจังเลยค่ะ ทะเล เชื่อมั้ยคะพี่รามตั้งแต่เกิดคลื่นสึนามิ  เปลก็แทบไม่อยากมาทะเลเลย แต่ก็อย่างว่าล่ะพี่ คนมันชอบ ยังไงก็อดแวะมาไม่ได้"เธอบอกกับเขาด้วยน้ำเสียงแข็งๆตามสไตล์เช่นเดิม พร้อมกับเอนร่างลงนอนบนเตียงผ้าใบที่ทั้งสองเช่ามานอน และก็อีกนั่นล่ะ ลมเย็นๆ กับเสียงคลื่นและรถที่ไม่พลุกพล่านก็ทำให้ทั้งคู่เผลอหลับไปพร้อมกัน พอเย็นหญิงสาวเป็นฝ่ายตื่นขึ้นมาก่อน เธอนั่งมองหน้าของกระเทยสาวที่หลับตา ผลัดกันแอบดูคนหลับ จะว่าไปพี่รามนี่ก็หน้าตาดีนะ ขนาดแต่งเป็นกระเทยยังสวยเลย นี่ถ้าเป็นผู้ชายจะหล่อขนาดไหนนะปานาลีคิดกับตนเองในใจ และก็อีกเหมือนกันที่ชายหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมาพอมองเห็นใบหน้านวลอยู่ใกล้ๆ ก็ถามเธอ "แอบดูพี่หลับเหรอคะน้องเปล"หญิงสาวรู้สึกแปลกๆกับดวงตาที่มองมาก็เลยเสไปพูดเรื่องอื่นแทน "เปลว่าพี่รามก็หน้าตาดีนะคะ  นี่ถ้าเป็นผู้ชายเต็มตัวคงทำให้สาวๆอกหักเชียวล่ะค่ะ" "ว่าแต่พี่  น้องเปลก็เหมือนกัน ถ้าคิดจะเป็นผู้หญิงแบบปกติก็คงทำให้หนุ่มๆ อกหักได้หลายคนทีเดียวล่ะ พี่พุดจริงๆนะคะ"เขาชมออกมาจากความรู้สึกข้างในของตนเองที่แอบชอบเธอ "พูดเล่นน่ะพี่ราม ใครจะมาชอบผู้หญิงห้าวๆ พูดจาแข็งๆอย่างเปล"มีสินั่งอยู่ตรงหน้าน้องเปลไง นายรามพลคนที่ยอมลงทุนปลอมตัวเป็นกระเทยเพราะอยากอยู่ใกล้ชิด "เปลว่าเราไปหาที่พักกันก่อนดีมั้ยคะ เพราะว่าต้องอยู่ต่ออีก 1 คืน" "ก็ดีจ๊ะ ถ้าอย่างนั้นเรากลับกันเลยดีกว่านะ" "ค่ะ อุ๊ย"เธอลุกเร็วไปหน่อยทำให้รู้สึกหน้ามืดและรามพลก็คว้าร่างของเธอไว้ได้ทัน หญิงสาวรู้สึกแปลกๆกับสัมผัสที่แตะลงบนผิวกายของตนเอง "บ้าน่า พี่เขาเป็นกระเทย คิดอะไรไร้สาระ"เธอสลัดความรู้สึกนั้นออกไป "เอ่อ เปลค่อยยังชั่วแล้วค่ะพี่ราม" "ไม่เป็นอะไรแน่นะจ๊ะ" "ค่ะ"ปานาลีบอกกับกระเทยสาวที่มีหัวใจเป็นชายเต็มร้อย "ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวพี่จับมือน้องเปลไว้ดีกว่าเกิดล้มไปอีกจะได้คว้าทัน"รามพลบอกกับเธอและพาหญิงสาวไปที่รถเปิดประตูให้ทำหน้าที่เหมือนสุภาพบุรุษ "ขอบคุณค่ะ" "ไม่เป็นไรจ้า"กลิ่นน้ำหอมเย็นๆซึ่งเป็นแบบที่ผู้ชายชอบใช้ทำให้เธอไม่แน่ใจกับความรู้สึกของตัวเอง อย่าบอกนะว่าเธอกำลังหลงรักพี่สาวที่เป็นกระเทยน่ะ ถ้าเป็นอย่างนี้สงสัยป๊ากับม้าคงกลุ้มใจมากกว่าเดิมแน่ ++++++++++++ รามพลขับรถมาถึงโรงแรมซึ่งอยู่ใจกลางเมือง เขาก็จองห้องพัก ซึ่งพนักงานสาวก็ถามว่าจะพักกี่ห้อง ชายหนุ่มก็บอกให้รู้   ซึ่งปานาลีก็รีบแย้งทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบ "2 ห้องครับ "ห้องเดียวค่ะ"เมื่อเขาได้ยินก็หันมาถามเธอ "จะดีเหรอน้องเปล" "ดีสิพี่  พักห้องเดียวกันก็ได้ ประหยัดเงินดีด้วย" "แต่พี่ว่า"ชายหนุ่มกลัวจะห้ามตัวเองไม่ได้ก็เลยสั่งจองสองห้อง แต่เธอไม่เข้าใจนึกว่ากระเทยสาวเกรงใจก็เลยบอกให้เขาหายกังวล "พี่ไม่ต้องเกรงใจเปลหรอก  เปลไม่ได้รังเกียจพี่สักหน่อย พักห้องเดียวกันก็ได้" "ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจจ๊ะ"แล้วทั้งคู่ก็หยิบกระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นไปชั้นบน แต่มันยังไม่มืดเท่าไหร่ และปานาลีก็เห็นมีตลาดคลองถมจัดอยู่ข้างล่าง เธอจึงชวนเขาลงไปด้วยกัน "เราลงไปเดินเล่นข้างล่างกันดีมั้ยพี่ เมื่อกี้เปลเห็นมีตลาด ลงไปหาอะไรกินกันเถอะ"ไม่พูดเปล่าเธอฉุดเขาให้ลุกขึ้นจากที่นอน แต่ชายหนุ่มแกล้งขืนตัวไว้เพื่อแกล้งเธอ และกระตุกแขนหญิงสาวให้ล้มลงมาบนเตียง "โอ๊ย น้องเปลทับพี่จ๊ะ สงสัยเห็นเราสวยกว่าเลยอิจฉา" "ใช่ที่ไหนกัน พี่รามนั่นล่ะดึงเปลลงมา"ใบหน้าของทั้งสองห่างกันไม่มาก อีกละความรู้สึกนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว บ้าจริงทำไมไปคิดอะไรอย่างนั้นกับพี่เขาได้ ทางฝ่ายของรามพลก็ต้องห้ามหัวใจตนเองไม่ให้ทำอะไรเป็นที่ผิดสังเกต ด้วยความที่ไม่อยากทำให้ความวางใจในตัวของเขาหมดลงทำให้ชายหนุ่มเปลี่ยนเรื่องพูด "นี่น้องเปลกำลังจะทำให้พี่เขวนะคะ" "เขวยังไงพี่"เธอถามเขาเพราะความอยากรู้ "ก็น้องเปลก็รู้ว่าพี่ไม่ชอบผู้หญิง ก็ยังแกล้งมายั่วอยู่นั่นล่ะ"รามพลบอกกับเธอ "เปลเปล่าซะหน่อย พี่รามต่างหากที่ทำให้เปลเขว" "เขวยังไงคะ"เขาถามกลับไปบ้าง ดูท่าจะมีความดีใจแฝงอยู่ด้วย "ก็เปลไม่ชอบผู้ชาย แต่กำลังจะตกหลุมรักกระเทยสาวอย่างพี่แทนน่ะสิ นี่ถ้าป๊ากับม้ารู้คงกลุ้มใจมากกว่าเดิมแน่ จากชอบผู้หญิง กลายเป็นชอบกระเทยแทนซะนี่"หญิงสาวบอกและหัวเราะออกมา "ที่น้องเปลพูดน่ะจริงเหรอว่าตกหลุมรักพี่" "ก็จริงน่ะสิ  แล้วพี่รามล่ะ เมื่อกี้ก็บอกเขวเหมือนกัน"เธอถามเขาบ้าง "พี่ก็คงเหมือนน้องเปลมั้ง ไม่ชอบผู้หญิง แต่ดันมาชอบทอม" "เฮ้ย จริงเหรอพี่"ปานาลีทำสีหน้าตกใจ "อุ๊ย นี่น้องเปลเชื่อพี่เหรอคะ ต๊ายหลอกง่ายจัง"ชายหนุ่มต้องรีบทำเป็นพูดเล่นแทนเพราะกลัวเธอเกิดความระแวง "เปลก็คิดว่าทอมอย่างเปลคงไม่ทำให้พี่เขวได้หรอก ถ้าเป็นหนุ่มมาดแมนๆก็ว่าไปอย่าง" ใครบอกล่ะอย่างน้องเปลนี่ล่ะที่ทำให้พี่ติดใจ ตั้งแต่เจอหน้ากันที่โรมแรมวันไปงานเลี้ยง ในระหว่างที่กำลังจะเลี้ยวออกมาจากทางเดินก็ชนกับสาวห้าวผมสั้นแต่งตัวด้วยเสื้อเชิ้ตแขนยาวเหมือนผู้ชายกับกางเกงสแลคสีดำซึ่งหญิงสาวเป็นคนเดินชนเอง โครม! "อุ๊ย เป็นไรรึเปล่าคะ ขอโทษจริงๆค่ะที่เดินไม่มองทาง"แล้วเธอก็ฉุดเขาขึ้นมา "ไม่เป็นไรครับ ไม่เจ็บมากเท่าไหร่"แล้วหญิงสาวก็มองเห็นเพื่อนสาวเดินออกมาตามจึงเอ่ยขอตัวกับชายหนุ่ม "ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ"บอกเสร็จก็ก้าวจากไป พอออกจากโรงแรมก็เห็นเธออีกครั้งหากแต่กำลังประคองร่างของผู้หญิงอีกคนที่กำลังเมามายอย่างไม่ได้สติ "เปลต้องช่วยรักษาแผลใจให้ม่านนะ อย่าทิ้งม่านไปเหมือนคนก่อนนะ" "โอเค ได้ๆ เปลจะไม่ทิ้งม่าน"คำพูดที่เขาได้ยินจึงทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าหญิงสาวเป็นทอม อยากจะตัดใจเหมือนกัน แต่ใบหน้านวลกับดวงตากลมโตที่ใกล้ชิดเมื่อกี้ก็ทำให้ตัดใจลำบาก จนเกิดความอยากเอาชนะให้เธอกลับมาเป็นผู้หญิงปกติ และก็เริ่มสืบเรื่องราวของเธอว่าเป็นใครจนได้รู้ว่าเป็นลูกสาวของเพื่อนบิดาตนเอง ยิ่งได้รู้ว่าพ่อแม่ของเธอจะจับหญิงสาวหมั้นกับเขาด้วยก็ดีใจ "พี่ราม เป็นอะไรน่ะ จ้องหน้าเปลนิ่งเชียว"พอได้ยินเสียงของเธอก็ได้สติ "อุ๊ยขอโทษจ๊ะน้องเปล พี่กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ เมื่อกี้บอกจะลงไปดูอะไรข้างล่างใช่มั้ย"ชายหนุ่มถามเธอและหญิงสาวก็นึกออก "ใช่ค่ะ เปลว่าจะชวนพี่ลงไปหาอะไรกินกับดูของ" "โอเคถ้าอย่างนั้นเราไปกันเถอะ"ปานาลีจึงลุกขึ้นจากร่างของเขาและและรามพลก็โอบไหล่ของเธอคล้ายพี่สาวที่ดูแลน้องเดินลงมาชั้นล่าง แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 48 16:49:11 จากคุณ : tonkho-w - [ วันวิสาขบูชา 15:33:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทั้งสองหาอะไรกินไปเรื่อยๆ  ปานาลีกับรามพลก็นั่งทานข้าวราดแกงคนละจาน จากนั้นก็เดินไปซื้อชานมไข่มุกคนละแก้ว แล้วก็เดินดูของไปทั่วตลาด พอเจอะขนมจีบของโปรดตนเองก็แวะซื้อกิน  บางคราวก็จิ้มใส่ปากให้กระเทยสาวด้วยเช่นกัน "อ่ะพี่ราม อ้าปากสิ เดี๋ยวเปลป้อนให้"และชายหนุ่มก็ทำตามที่บอก เธอจึงส่งขนมจีบใส่ปากให้เขาและถาม "เป็นไงอร่อยมั้ย เนี่ยเป็นขนมที่เปลชอบมากเลย" "พี่ก็ชอบเหมือนกัน"โดยเฉพาะถ้าเป็นหญิงสาวป้อนด้วยล่ะก็ยิ่งชอบเป็นพิเศษ จนกระทั่งอิ่มและใกล้เวลา 3 ทุ่ม ทั้งสองก็เดินกลับโรงแรมขึ้นไปยังห้องพัก เธอเอนกายลงนอนบนเตียงและกางแขนอย่างสบายใจ "เฮ้อ อิ่มจังเลย พี่รามอิ่มมั้ย" "อืม อิ่มสิ"จากนั้นชายหนุ่มก็นั่งลงข้างๆแต่อยู่ห่างเธอ เพราะเสื้อเชิ้ตที่เธอใช่มันติดกระดุมไม่ทุกเม็ด ปานาลีใส่คลุมไว้ด้านนอก แต่ตอนนี้คอเสื้อมันแบบกว้างมากขึ้นกว่าเดิม เผยให้เห็นเสื้อกล้ามตัวในรัดรูปสีขาวชัดเจนขึ้น รามพลต้องหันหน้าไปทางทีวีที่เปิดอยู่อย่างเดียวไม่พยายามหันไปคุย "คราวหน้าเรามาอีกนะพี่ สนุกดี" "ก็เอาสิ"ชายหนุ่มตอบเธอ "นี่ถ้าป๊ากับม้ารู้ว่าคนที่แนะนำให้เปลเป็นกระเทยจะทำยังไงน้า"ปานาลียังไม่หยุดถามเขา และรามพลก็ตอบแบบไม่เต็มเสียงพร้อมทั้งไม่หันหน้าไปเจอภาพบาดตาด้วย "ก็คงอึ้งไปเลยมั้ง" "พี่คิดว่างั้นเหรอ"ยามนี้ร่างของเธอกระเถิบมาใกล้เขามากขึ้น ยิ่งทำให้ชายหนุ่มห้ามตัวเองลำบากกว่าเดิม หญิงสาวหยิบมือของชายหนุ่มขึ้นมาและบอกความรู้สึกในใจให้เขารู้ "รู้มะพี่รามว่าเปลอ่ะนะ ไม่เคยมีพี่สาว พอเจอพี่ก็รู้สึกอบอุ่นที่มีคนมาใส่ใจ บางทีเปลก็เหงานะ แล้วพี่ล่ะไม่มีน้องชายหรือน้องสาวบ้างเหรอ" "หึ ไม่มีหรอก พี่เป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน" "งั้นเราก็เหมือนกันน่ะสิ  เปลอยากมีพี่สาว พี่รามเป็นพี่สาวให้เปลได้มะ"ถ้าเธอรู้ว่าคนข้างๆไม่ได้อยากเป็นเลยพี่สาวน่ะ แต่อยากเป็นมากกว่านั้นอีก จะทำยังไงนะ "เฮ้อ ง่วงละ ไปอาบน้ำดีกว่าพรุ่งนี้จะได้ไปรับของและกลับกรุงเทพซะที" จากนั้นหญิงสาวก็หยิบผ้าขนหนูในกระเป๋าเข้าไปอาบน้ำ รามพลถอนหายใจออกมานี่เขาต้องโกหกไปอีกนานเท่าไหร่เนี่ย อยู่ใกล้ก็เหมือนจะห้ามใจตัวเองไม่ได้ซักที และกระเทยสาวไม่แท้ก็ต้องใจเต้นแรงมากกว่าเก่าอีกที่เห็นร่างของปานาลีในชุดผ้าขนหนูกระโจมอกเดินออกมาจากห้องน้ำในภาพหยดน้ำแพรวพราว "เอ่อ อา อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอน้องเปล"ชายหนุ่มพูดตะกุกตะกัก" "อาบเสร็จแล้ว น้ำอุ้น อุ่น พี่รามไปอาบสิ"เธอบอกกับเขาและไม่ต้องให้บอกซ้ำ รามพลรีบหยิบผ้าขนหนูกับชุดนอนสีหวานเดินเข้าไปอาบเช่นกัน รามพลมองตัวเองในกระจกเงาหลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้ว "ชุดนอนแหววเชียวนายสินเอ๊ย น่าจะหาที่มันไม่หวานมาก" "ไม่ได้หรอกราม ขืนไม่หวานก็ไม่ใช่พวกกระเทยสิ นี่ล่ะดีละ ผู้หญิงจะได้เชื่อและวางใจเรา" ทนใส่คืนนี้พรุ่งนี้ก็ไม่ต้องใส่แล้ว คิดได้ดังนั้นก็เปิดประตูออกมา เห็นไฟที่หัวเตียงเปิดอยู่ก็เดินไปใกล้ร่างบางที่นอนหันหลัง เขากะจะเรียกเธอ แต่ก็ได้ยินเสียงลมหายใจอย่างสม่ำเสมอ เขาก้าวลงไปดูอีกด้านหนึ่งก็เห็นหญิงสาวหลับไปแล้ว "หลับง่ายจริงนะน้องเปล" ชายหนุ่มใช้มือไล้ไปตามแก้มเนียนของเธอ ก่อนจะก้มลงจุมพิตไปที่แก้มนวลของหญิงสาวด้วยความห้ามใจตัวเองไม่ได้ จากนั้นก็ห่มผ้าให้กับเธอก่อนจะเอนกายลงนอนและหันหลังไปอีกทางหนึ่งแล้วก็หลับตาลงเช่นกัน ตอนเช้าชายหนุ่มตื่นขึ้นมาก่อน เพราะหนึ่งกลัวว่าหญิงสาวจะจับได้ว่าตนเองไม่ใช่กระเทยอย่างแท้จริงแต่เป็นผู้ชายที่ปลอมตัวขึ้นมา เขารีบลุกขึ้นแต่งตัวก่อนที่เธอจะตื่นให้เสร็จทุกอย่าง ต่อจากนั้นก็เดินมาปลุกหญิงสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "ตื่นได้แล้วครับน้องเปล เช้าแล้ว เดี๋ยวเราต้องไปรับของที่โรงงานอีก"ปานาลีค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาและยิ้มให้กับเขา "พี่รามเมื่อคืนเปลฝันตลกจัง" "ฝันว่าไรล่ะ ไหนเล่าให้พี่ฟังสิจ๊ะ" "เปลฝันว่าตัวเองนอนหลับ แล้วก็รุ้สึกเหมือนมีใครมาหอมแก้มเปลด้วยล่ะตลกเนอะพี่" "มันอาจจะไม่ตลกก็ได้นะ" "อะไรนะพี่ราม พี่พูดอะไรเปลไม่เข้าใจ" "ไม่มีอะไรหรอก พี่ว่าเปลไปอาบน้ำดีกว่า นัดไปรับของวันนี้ไม่ใช่เหรอ"สาวกระเทยบอกกับหญิงสาว "จริงสิ ขอบคุณนะพี่ที่เตือน"แล้วเธอก็เข้าไปอาบน้ำหากคราวนี้รามพลกับเป็นฝ่ายเดินออกไปหน้าห้องรอจนหญิงสาวแต่งตัวเสร็จเดินออกมา "นึกว่าออกมาทำไร  มาแอบดูหนุ่มข้างนอกนี่เอง"ปานาลีอดแซวไม่ได้เมื่อพอดีเห็นหนุ่มฝรั่งก้าวออกมาจากห้องเช่นกัน "รู้ทันอยู่เรื่อยเชียวไปๆกินข้าวได้แล้ว" "ก็เปลเป็นน้องสาวพี่ไม่รู้ใจพี่สาวแล้วจะให้ไปรู้ใจใครล่ะ"เธอบอกกับเขาเหมือนเข้าใจ แต่ไม่หรอก หญิงสาวไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีใครบางคนคิดอะไรกับเธอ หลังจากกินข้าวเสร็จทั้งคู่ก็เช็คเอาท์ออกจากโรงแรมและไปรับแก้วเซรามิกที่โรงงาน ต่อจากนั้นก็ขับรถเข้ากรุงเทพทันที  และแวะส่งเธอที่บริษัทเพื่อเอาของลง หญิงสาวเอ่ยขอบคุณเขาด้วยความดีใจ "คราวหน้าเราไปเที่ยวกันอีกนะพี่" "จ๊ะ วันนี้พี่คงต้องขอตัวกลับไปทำงานต่อ มีอะไรก็โทรไปหาพี่ได้นะ" "ค่ะพี่ราม"แล้วเธอก็หอมแก้มของรามพลก่อนจะยืนโบกมือบ้ายบายให้กับเขา โอ๊ย หัวใจนายรามเต้นแรง น้องเปลทำให้พี่เซอร์ไพรส์อีกแล้ว จากคุณ : tonkho-w - [ วันวิสาขบูชา 15:39:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 วันเวลาผ่านไปแต่ความสัมพันธ์ของเธอและเขาก็ยังคงเดิม หญิงสาวยังคงมองชายหนุ่มเป็นเพียงพี่สาว ในขณะที่เขากลับรู้สึกต้องการมากกว่านั้นทำให้รามพลต้องเรียกกมลฉัตรออกมาระบายความกลุ้มใจ  หากแต่ชายหนุ่มไม่ได้มาคนเดียวกลับพาเพื่อนสนิทอีกคนมาด้วยพร้อมกัน "ฉัตรได้ข่าวว่าตอนนี้ นายรามนี้มีภารกิจใหม่ทำเหรอ" "อืมใช่ นายรามมันไปติดใจผู้หญิงคนหนึ่ง"เอกวัฒน์ถามกมลฉัตรในระหว่างที่รามพลขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ขณะนั้นโต๊ะทางด้านหลังก็มีหญิงสาวสองคนเดินเข้ามานั่ง "เปล ม่านคิดถึงเปลที่สุดเลย เปลหายไปไหนมาเมื่อวานนี้ม่านไปหาที่บริษัทก็ไม่เจอ" "ไปรับของที่ระยองน่ะ"เธอบอกกับเพื่อนให้รู้ "วันนี้ม่านไปนอนที่บ้านเปลได้มั้ย"หญิงสาวหน้าตาดีเอ่ยถามเพื่อน ซึ่งก็เป็นจังหวะที่รามศรเดินกลับมานั่งที่โต๊ะ  พอนั่งปุ๊บ เพื่อนหนุ่มก็แซวทันที "ตอนนี้ปฏิบัติการจีบทอมของนายไปถึงไหนแล้วล่ะครับคุณรามพล"เสียงเอ่ยชื่อเหมือนคนรู้จักทำให้คนนั่งเบื้องหลังที่กำลังคุยอยู่รู้สึกสงสัยและหยุดฟังคำสนทนา "ตอนนี้น่ะเหรอก็ยังเหมือนเดิม ยังไม่มีอะไรคืบหน้า เขาก็มองฉันเป็นพี่สาวอย่างเดียว" "แล้วนายไม่กลัวเธอรู้เหรอว่าไม่ได้เป็นกระเทยจริงน่ะ แต่เป็นกระเทยเทียมมาหลอกจีบทอม" "ไม่มีทาง น้องเปลไม่รู้หรอก เพราะฉันแสดงได้เหมือนและแนบเนียนขนาดนั้น จ้างให้ก็จับไม่ได้" "เก่งนี่หว่าเล่นตีบทแตกจนแม้กระทั่งทอมยังจับไม่ได้น่ะ"เอกวัฒน์ชมเพื่อน "ก็แหงล่ะ คนมันมืออาชีพ ถ้าจับได้ก็ไม่ใช่นายรามพลน่ะสิ" "มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอเพื่อน" ชื่อรามพลซึ่งเหมือนชื่อผุ้ชายคนหนึ่งที่เป็นกระเทยที่เข้ามาในชีวิตของหญิงสาว  ชื่อเปลก็เหมือนชื่อของตนเองอีกทั้งน้ำเสียงที่ดูใกล้เคียงกันอีกห่างหาก ทำให้เธอมั่นใจว่าต้องเป็นคนๆเดียวกัน หญิงสาวลุกขึ้นหันไปทางโต๊ะของชายหนุ่ม ก็เป็นเวลาเดียวกับที่เขาพูดประโยคที่มั่นใจในตัวเอง "จะหลอกทอมทั้งทีก็ต้องวางแผนให้รัดกุม ไม่อย่างนั้นเธอก็รู้ความจริงหมดสิวะ" "แต่ตอนนี้ฉันรู้ความจริงแล้ว" น้ำเสียงห้าวๆที่คุ้นเคยดังขึ้นทางด้านหลัง ทำให้รามพลหันกลับไปพอเห็นว่าเป็นใครก็ตกใจ "น้องเปล" "ไอ้ผู้ชายหลอกลวง"แล้วหมัดรุ่นๆก็ถูกซัดเข้าไปที่ใบหน้าหล่อทันที พลั่ก!! พร้อมคำพูดของหญิงสาว "ต่อไปนี้ไม่ต้องมาวุ่นวายกับฉันอีกพอกันทีคนโกหก" จากนั้นเธอก็ก้าวออกมาจากที่นั่นทันที รู้สึกเสียใจที่หลงไว้ใจคนผิดมาตลอด ชายหนุ่มไม่ได้เป็นกระเทยอย่างที่บอก แต่เพราะความคึกคะนองที่คิดว่าผู้หญิงอย่างเธอยังไงก็ต้องแพ้ผู้ชายอยู่ดี รามพลพยายามโทรเข้าเครื่องหญิงสาวเพื่ออยากขอโทษกับเรื่องราวทุกอย่างแต่เธอก็ไม่ฟัง กลับปิดเครื่องหนีแทนซะนี่ ปานาลีขับรถไปร้องไห้ไป โดยลืมม่านแก้วไว้ที่นั่น ด้วยความโมโหชายหนุ่ม เมื่อโทรเข้ามือถือเธอไม่รับ ก็เปลี่ยนเป็นโทรเข้าบ้านแทน และมารดาของหญิงสาวก็เป็นคนรับอีก "สวัสดีครับ คุณแม่ ขอสายน้องเปลครับ" แม่ของเธอจำเสียงได้จึงเดินหยิบโทรศัพท์ไปให้กับบุตรสาวที่นั่งดูทีวี แต่จิตใจไม่ได้อยู่กับเนื้อเรื่องและภาพในจอเลย "โทรศัพท์ของลื้อน่ะอาเปล" "ใครโทรมาคะแม่" "ก็เพื่อนลื้อนั่นล่ะ"หญิงสาวรับโทรศัพท์มาคุย "ปานาลีพูดค่ะ" "น้องเปลนี่พี่เองนะ พี่มี"เขายังพูดไม่จบเธอก็ตะโกนกลับไปอย่างเร็ว "ไม่ต้องโทรมาอีกนะ จำเอาไว้"แล้วหญิงสาวก็กดตัดสายบอกกับมารดา "ถ้าเขาโทรมาอีก ม้าวางสายไปเลยนะคะ"แล้วเธอก็เดินขึ้นชั้นบนไป ทำให้มารดารู้สึกแปลกใจ ลูกสาวเธอเป็นอะไรไปถึงดูซึมๆ ทางฝ่ายของรามพลเมื่อเข้าทางหญิงสาวไม่ได้ก็เข้าทางผู้ใหญ่เขาสารภาพความผิดทั้งหมดให้กับบิดาของเธอฟังและบอกว่าที่ทำไปทั้งหมดนั้นนั่นก็เพราะรักและจริงใจกับเธอจริงๆ บิดาของปานาลีก็อยากให้ชายหนุ่มได้สมหวังกับความรัก และดูจากอาการของบุตรสาวก็คิดว่าปานาลีคงไม่คิดว่าจะมีใครมาชอบเธอมากถึงขนาดทำอะไรแปลกๆอย่างนี้ด้วย  นักธุรกิจหนุ่มก็ยังหวังอยากให้ลูกสาวชอบผู้ชายเหมือนผุ้หญิงปกติจึงเชิญให้พ่อแม่ของเขาไปทานอาหารที่บ้าน โดยมีรามพลไปด้วย พอเธอเห็นว่าใครมาที่บ้าน หญิงสาวก็สะบัดตัวลุกขึ้นเตรียมเดินขึ้นห้องปิดประตู แต่เขาก็ตามขึ้นไปทัน โดยผู้ใหญ่อยากให้เด็กทั้งสองปรับความเข้าใจกันเอง "นี่ ตามขึ้นมาทำไมน่ะ" "พี่จะมาขอโทษน้องเปล" "ไม่จำเป็น ฉันอโหสิให้แล้วกรวดน้ำคว่ำขันให้ด้วย" "พี่ขอโทษที่ทำแบบนี้ แต่น้องเปลไม่อยากรู้เหรอว่าพี่ทำอย่างนี้ทำไม"รามพลถามหญิงสาวกลับไป "ไม่อยากรู้ และก็ไม่อยากฟังด้วย" "ถึงน้องเปลไม่อยากฟังแต่พี่ก็จะบอกให้น้องเปลรู้ พี่รักและจริงใจกับน้องเปลจริงๆ แต่น้องเปลก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าถ้าพี่มาในแนวหนุ่มจีบสาว น้องเปลก็คงไม่ชอบ พี่ถึงต้องทำแบบนี้ไงล่ะ"และเมื่อเธอได้ฟังก็ยังอดสงสัยไม่ได้อีก "ไม่ใช่เพราะอยากเอาชนะเหรอ" "ทีแรกพี่ก็คิดอย่างนั้น แต่พอพี่ได้รู้จักน้องเปลจริงๆ พี่ก็รู้สึกรักและต้องการดูแลน้องเปล ทำไมน้องเปลไม่คิดบ้างล่ะ ว่าคืนนั้นวันที่เรานอนห้องเดียวกันน่ะ ถ้าพี่คิดจะทำอะไรน้องเปล น้องเปลก็คงไม่รอดมือพี่หรอก จริงมั้ย นี่ยังแสดงความจริงใจให้น้องเปลเห็นไม่พออีกเหรอ" รามพลบอกความรู้สึกของตนเองให้เธอได้รับรู้ และปานาลีก็รู้สึกอึ้ง ๆที่ ไม่คิดว่าผู้หญิงที่ไม่เหมือนผู้หญิงอย่างเธอจะมีคนมาชอบและยอมทำถึงขนาดนี้  ชายหนุ่มเห็นปานาลีนิ่งไปก็คิดว่าความรักของเขาคงไม่สมหวังแน่นอน ในเมื่อหญิงสาวเฉยอย่างนั้นคงจะไม่เชื่อคิดว่าเขาโกหกสินะ "น้องเปลคงไม่เชื่อที่พี่พูดสินะ ก็คนอย่างพี่มันเชื่อใจไม่ได้นี่ จะจีบสาวทั้งทียังต้องโกหก พี่เข้าใจละต่อไปพี่จะไม่มายุ่งและมารบกวนน้องเปลอีก"พูดจบก็เดินออกไป หากแต่หญิงสาวเรียกไว้ก่อน "พี่ราม เปล เอ่อ"เธอพูดติดขัดไปหมด "น้องเปลจะบอกอะไรพี่เหรอครับ"ยามนี้เขากลับมาเป็นนายรามพลในร่างของผู้ชายเต็มร้อย ชายหนุ่มส่งสายตาคำถามไปทางเธอ และปานาลีก็ถอนหายใจออกมาเหมือนกำลังจะบอกอะไรบางอย่างให้เขารู้ "ก็เปลกำลังงงน่ะ ไม่คิดว่าพี่รามจะเกิดความรู้สึกจริงใจกับเปล เปลไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน ใครจะไปเชื่อว่าทอมอย่างเปลจะมีผู้ชายมาชอบ "ไม่ได้ชอบอย่างเดียวนะ แต่เรียกว่ารักเลยล่ะ พี่มารู้ตัวว่ารักน้องเปลก็ตอนที่น้องเปลทำหน้าเหมือนผิดหวัง พี่ไม่อยากเห็นน้องเปลรู้สึกกับพี่อย่างนั้น จึงต้องมาที่บ้านเพื่อบอกความจริงให้น้องเปลรู้" "แต่เปลเป็นทอมนะพี่ชอบผู้หญิง"ปานาลียังยืนยันตามความรู้สึกเดิมของเธอ "ไม่เป็นไรไว้พี่จะทำให้เปลเป็นหญิงเอง"พูดจบก็ดึงร่างบางเข้ามากอดและหอมแก้มของหญิงสาวด้วยอย่างถือสิทธิ์และไม่ขออนุญาต ทำให้ปานาลีอายหน้าแดง "พี่รามอ่ะ ฉวยโอกาสกับเปล" "ไว้จะฉวยมากๆ เปลจะได้เป็นผู้หญิงเร็วๆไงล่ะ" "แน่ใจนะว่าทำให้เปลเป็นหญิงได้" "แน่นอน หลังคืนแต่งงานน้องเปลจะกลับมาเป็นหญิงปกติ"รามพลพูดด้วยดวงตาเจ้าเล่ห์ทำให้เธอทุบเข้าไปที่อกดัง อั๊ก จนชายหนุ่มร้อง "โอ๊ย ทำร้ายพี่อีกแล้ว เดี๋ยวจะคิดทบดอกทบต้นเลยคอยดูสิ"จากนั้นก็แกล้งกอดเธอให้แน่นกว่าเดิมจนเธอร้องออกมาบ้าง "โอ๊ย เปลอึดอัด พี่รามบ้า" ผู้ใหญ่ที่ได้ยินเสียงกุ๊กกิ๊กหนุงหนิงชั้นบนก็อดอมยิ้มให้กันไม่ได้ เมื่อลูกสาวคนเก่งกลับมาเป็นหญิงเหมือนเดิมซะที และคงจะมีความสุขด้วยเมื่อได้รับความรักจากชายหนุ่มที่จริงใจ The End จากคุณ : tonkho-w - [ วันวิสาขบูชา 15:42:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5 วันนี้ทำไมเน็ตมันอืดจัง กว่าจะแปะเสร็จแทบตายแน่ะ ลิ้งค์ โมเมจนเจอดีค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3243769/W3243769.html จากคุณ : tonkho-w - [ วันวิสาขบูชา 15:51:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เอา มาฝากด้วยความคิดถึงค่ะ จากคุณ : คณิตยา - [ วันวิสาขบูชา 16:08:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สนุกค้าาา อย่าลืมเอาเรื่องอื่น ๆมาให้อ่านอีกนะ จากคุณ : celeb.. - [ วันวิสาขบูชา 16:29:20 A:61.90.63.196 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 น่ารักดี ลงทุนปลอมเป็นกระเทยเนี่ย น่ารักจัง ว่าแต่ เจ้าสาวทาส ยังไม่มาหรอคะ ลุ้นอยู่หน่ะค่ะ จากคุณ : โน - [ วันวิสาขบูชา 17:04:36 A:161.73.48.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 หลังๆ ที่ถนนมีมุกดูตัวเยอะเลยล่ะ จากคุณ : scottie - [ วันวิสาขบูชา 17:06:56 ]

ความคิดเห็นที่ 10 กว่าจะได้แฟนนี่ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย  น่ารักชะมัดเลย จากคุณ : burin piggypink - [ วันวิสาขบูชา 18:41:59 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แหม หลอกจีบทอมกันวิธีนี้หรือนี่ แล้วถ้าจะจีบกะเทยล่ะเจ๊ ทำไงคะ จากคุณ : Edward - [ วันวิสาขบูชา 18:50:11 A:85.165.195.144 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 555 คุณต้นข้าวเข้าใจคิดนะคะ ตลกดีค่ะเรื่องนี้ เดี๋ยวต้องไปอ่านลิงค์ตอนเก่าเสียหน่อย แล้วนายกั้งกับหนูอรล่ะคะ หายไปหนายยย ขออนุญาตทวงนะคะ อิอิ (อ่าน comment ของคุณ  scottie แล้วรู้สึกวูบๆ... เอ่อ... อืม เราโดนด้วยใช่ไหมเนี่ย) จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ วันวิสาขบูชา 19:20:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ฮ่าๆ นึกว่าจะหลอกไปอีกนาน สาวจับได้ซะแล้ว เลย happy ending จากคุณ : ลูนาติก - [ วันวิสาขบูชา 20:17:48 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แล้วเค้าจะเป็นหญิงได้จริงอะพี่ คิดถึงพี่ข้าวเสมอนะค้า..... จากคุณ : oreocream - [ วันวิสาขบูชา 21:25:44 ]

ความคิดเห็นที่ 15 กร๊ากกกกกกกกก  กั่กๆๆ เขียนเรื่องเบาสมองเป็นด้วยเหรอข้าวบูด ^^ 555 สนุกจ้ะ  แก้เครียดๆ ^^  ก่อนคนเขียนจะอัดหนักในเจ้าบ่าวทาส เอ๊ย เจ้าสาวทาส  อิอิ ปล. ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันนิ  เกียร์จังกลับจากฝึกงานก็หลับลูกเดียว T___T  นิยงนิยายไม่ถึงไหน  กระซิกๆ คิดถึงนะจ๊ะ ^0^ (รูปแมวที่บ้าน หุหุหุ  รำ...ระบำชาวเกาะ ^^) จากคุณ : ...เกียร์... [Kear] - [ วันวิสาขบูชา 23:45:40 ]

ความคิดเห็นที่ 16 555555555ขำความพยายามของพระเอกค่ะเต็มร้อย จากคุณ : รียา - [ 23 พ.ค. 48 01:30:46 A:203.172.104.193 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 คิดถึงนะจ๊ะ ^0^สนุก55555 จากคุณ : kookkai - [ 23 พ.ค. 48 12:48:00 A:61.91.121.217 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 กร๊ากกกก ด้วยคนครับ จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ 25 พ.ค. 48 10:30:51 ]