พณะ มองเบื้องหลังของสาวน้อยผู้นำทางอย่างระอาใจในความดื้อรั้น นี่ถ้าให้เดินตามหลังอาจจะตกเขาตายไปแล้วกระมัง หลายครั้งที่คุณเธอทำท่าจะสะดุดไอนุ่นไอนี่ กลิ้งหล่นลงไป ดีที่เขาจับไว้ทันจากทางด้านหลัง เวรกรรมจริง ๆ ที่ต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับคุณเธอ มีแต่ความเดือดร้อนไม่รู้จักจบจักสิ้น // จะว่าไปยายนี่ก็ทำให้ชีวิตเขามีสีสันขึ้นเหมือนกันประมาณคัลเบอร์บาร์เลยทีเดียวมีครบทุกสีก็ว่าได้ คิดไปเขาก็อดยิ้มออกมาไม่ได้เวลาที่เห็นหน้าบึ้ง ๆ ของยายตัวแสบยามที่เขาแกล้งผลักหัวคุณเธอไปข้างหน้าอย่างหมั่นไส้ เขาได้ยินเธอบ่นพึมพำอะไรบางอย่าง มันก็คงหนีไม่พ้นไอคำสาปแช่งที่เจ้าหล่อนมักจะใช้กับเขาประจำนั่นแหละ

ในที่สุดเธอและเขาก็เดินทางมาถึงยอดเขาจุดหมายปลายทาง ที่ทุกคนนั่งรอกันอยู่ก่อนแล้ว เมื่อสมาชิกชมรมเห็นเขาและเธอเดินตรงมาก็ตะโกนโห่ฮาร้องทักทายกันด้วยความดีใจ แถมมีเสียงแซวลอยลมมาเรียกเสียงฮากันบ้าง

“ พระเอกนางเอกมาถึงสักทีคิดว่าไปติดกระท่อมแถวไหนอยู่ซะอีก ”

“ นั่นสิ หลงป่า เจอกระท่อม เข้าสูตรเลยนะเนี๊ยะ ”

“ สูตรอะไรของแกวะนัย ”ปองฟอยแกล้งถามขึ้นเสียงดังประหนึ่งว่าสงสัยเสียเต็มประดา

“ อ้าวก็สูตร หนังไทยน้ำเน่าไง ” ปุยฝ้ายทำหน้าที่เฉลยแทนเพื่อนหนุ่ม

“ เอ แต่น้ำเน่ามันก็ยังมองเห็นเงาจันทร์นะโว๊ย จริงไหมวะ ไอณะ “ จบเสียงแซวกวน ๆ ของวินัยเสียงโห่ฮาอย่างตลกขบขันก็ตามมาติด ๆ ผิดกับหน้าตาของตัณติมาลิบลับ เพราะตอนนี้มันแทบจะหงิกเป็นม้าหมากรุกบอกบุญไม่รับเลยทีเดียว ขณะรับกระเป๋าจากพณะมาถือไว้หากแต่ก็ไม่วายขอบคุณเขาอย่างเสียไม่ได้ด้วยน้ำเสียงที่จะค่อนข้างห้วนและกระชากไปบ้างก็ตาม ยิ่งหันไปเห็นสายตาล้อเลียนจากเพื่อนๆที่นั่งรออยู่ มันยิ่งกวนอารมณ์เธอให้ขุ่นมากขึ้นไปอีก

“ ยังไม่ทันจะค่ำเลยเห็นเงาจันทร์แล้วเหรอ แม่หญิงปุ๋ย ” น้อยหน่าแซวเสริมคำวินัยทันทีที่เพื่อนสาวเดินมายังบริเวณที่ตนนั่งรออยู่

“ เงานรกสิไม่ว่า แกนะแกยายอ้อม ไอน้อยหน่า เพื่อนทรยศ ไม่มีรอกันเลย”

“ อ้าวจะต้องรอทำไมละจ๊ะ คุณนายถุย ยังไงซะแกก็ไม่หลงอยู่แล้ว มีแผนที่กำกับหลังมาซะขนาดนั้น ถ้าหลงก็คงจะจงใจซะละมั้ง”มีนาแก้ตัวยิ้มๆ

“ นั่นสิ พี่ณะ ไม่น่าถือกระเป๋าให้มันเลย ไม่รู้มันจะเอามาถมที่รึไง ”น้อยหน่าอดที่จะแขวะไม่ได้เมื่อมองเห็นกระเป๋าของตัณติมา ที่มันใหญ่ซะจนขัดลูกกะตาเธอเหรอเกิน

พณะได้แต่ยิ้ม ๆ ไม่พูดว่าอะไรและแยกตัวเดินไปยังหม่อนไหมที่รออยู่อย่างเป็นกังวล แต่เมื่อเห็นเขามาอย่างปลอดภัยก็โล่งใจ และเดินมาหาเขาทันที

“ ในที่สุดก็โดนสกัดดาวรุ่งจนได้ ” น้อยหน่ามองหม่อนไหมอย่างเสียดายประธานชมรมหนุ่มมาดเข้ม ดูปาดเดียวก็รู้แล้วว่าทั้งสองคนสนิทกันขนาดไหน

“ ดาวร่วง อะดิไม่ว่า ” ตัณติมาอดที่จะแขวะไม่ได้เมื่อเห็นพณะตั้งหน้าตั้งตาเดินไปหาหญิงสาวแต่งชุดชาวเขาอย่างหมั้นไส้ /// คงจะคิดถึงกันมากสินะ มาถึงก็รีบไปหาเลย ถ้าจำไม่ผิดผู้หญิงคนนี้คงจะเป็นคนเดียวกับที่เธอเคยแกล้งเขาเมื่อคราวก่อน ตัณติมามองอย่างหงุดหงิดลูกนัยน์ตาและลุกขึ้นขนข้าวของเตรียมตัวนำไปเก็บยังที่พักพร้อมกับเพื่อน ๆ

“ เดี๋ยวจะให้เวลาส่วนตัว 20 นาทีนะคะ และขอให้ทุกคนมารวมตัวที่ศาลาแห่งนี้อีกครั้ง “
เสียงสมาชิกเริ่มโหวกเหวกดังขึ้นเมื่อเริ่มมีการแยกย้ายปล่อยให้นำสัมภาระไปเก็บพร้อมทั้งทำธุระส่วนตัว ยังบ้านพักของชาวบ้านที่จัดเตรียมไว้ทั้งหมด 2 หลังด้วยกัน ซึ่งแต่ละบ้านจะมีทั้งหมดสองห้อง ซึ่งเป็นบ้านมุงใบจาก ธรรมดาๆไม่ใหญ่โตนัก หากแต่ก็ดูร่มรื่นน่าอยู่ สมาชิกต้องนอนเรียงกันโดยใช้เสื่อปูเอา จะแบ่งให้อาศัยนอนบ้านละ 10คน ส่วนผู้ชายก็ใช้กลางเต้นนอนเอาบริเวณใกล้ ๆ ศาลาตรงจุดนัดประชุม

เป็นธรรมดาเมื่อสาว ๆ มารวมตัวกันก็จะต้องมีเสียงพูดคุย จุกจิกตามภาษาผู้หญิง และเป็นโอกาสดีที่จะได้ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ต่างคณะด้วยเช่นกัน ตัณติมาเอ่ยทักทายพูดคุยกับเพื่อนใหม่พอหอมปากหอมคอก็เดินตามมาสมทบกับมีนาที่นั่งเหม่ออยู่ตรงบริเวณบันไดทางขึ้น ที่ทำจากไม้ไผ่ปล้อง กลม กลม หากแต่ดูแข็งแรงและทนทาน

“ อ้อมเป็นไรรึเปล่า ” ตัณติมานั่งลงข้าง ๆ น้ำเสียงปนไปด้วยความห่วงในอาทร
มีนาหันมามองเพื่อนรักที่นั่งลงข้าง ๆ ตน ยิ้มน้อย ๆ ส่งไปให้ เมื่อเห็นสายตาเป็นห่วงเป็นใยที่ส่งมา

“ ป่าวไม่เป็นไรหรอกปุ๋ย นั่งดูดอกฝิ่นเท่านั้นเอง สวยนะ ถึงแม้พิษสงมันจะร้ายแรงก็ตาม ”

“ ของมีพิษก็กลับกลายเป็นของมีคุณประโยชน์ได้ ถ้าเรารู้จักนำไปใช้ ” ตัณติมาหันมาให้ความสนใจดอกฝิ่นดอกใหญ่ที่ชาวบ้านปลูกไว้เพียงไม่กี่ดอกเพื่อความสวยงาม ใกล้ๆกระท่อมที่เพื่อนของเธอกำลังจับจ้องอยู่ ตามองดอกไม้แต่ปากก็ยังคงพูดไปเรื่อย ๆ

“ นั่นสิ ดีนะที่ชาวเขาเริ่มแยกแยะได้แล้วว่าสิ่งไหนมีโทษ สิ่งไหนมีคุณและควรจะทำอย่างไรกับสิ่งเหล่านั้น เฮ้อ วันนี้พูดจามีหลักการดีแฮะ เชื้อพี่พณะกระเด็นใส่เหรอ ”มีนาแกล้งแซวเพื่อนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ

“ เชื้อบ้าอะดิ ไม่รู้เคยชำระล้างบ้างรึเปล่า แต่ฉันว่ารุ่นนั้นคงต้องใช้แอกลอฮอล์ เลยมั้ง ถึงจะฆ่าเชื้อในปากได้หายสนิท ”

“ แกนะแก ตัณติ หัดมองเขาในแง่ดีบ้างสิ คนอย่างพี่พณะจัดว่าเป็นคนดีน่านับถือคนนึงเลยนะ ”

“ เชิญแกถือไปคนเดียวเถอะหยะ ”

“ ถืออะไรกันย๊ะ แม่เพื่อนสาวทั้ง สอง ” เสียงกระเทียมสาวไม่แท้เพื่อนรักแทรกเข้ามาขัดจังหวะสองสาว พร้อมกับสมาชิกหนุ่ม ๆ หน้าตาไม่คุ้นเคย สงสัยจะเป็นเพื่อนใหม่

“ อ้าวแม่หญิงน้อยหน่าคนงาม นั่นพาเหยื่อที่ไหนมาด้วยหละย๊ะ ”

“ เหยื่อบ้าเหยื่อบออะดิ เพื่อนใหม่แกะกล่องเลยนะเนี๊ยะ นี่เดี่ยว และก็ณัฐ เขาอยากจะรู้จักแกไงฉันอาสาเป็นกามเทพ”

“ เดี่ยว เดี่ยว พุฒิพงค์ ”ทั้งสองสาวอุทานขึ้นพร้อมกันอย่างกับนัดหมายกันมา พร้อมกับหันไปมองเจ้าของชื่อ ซึ่งยืนยิ้มฟันขาวอยู่ตรงนั้นอย่างไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวกับพวกเธอด้วยเลย

พุฒิพงค์ เป็นคนเหนือโดยกำเนิด หากผิวพรรค์ผิดชาวเหนือทั่วไปเพราะพื้นเพพ่อกับแม่ของเขาเป็นคนใต้และอีสานมีเหตุให้ต้องมาทำงานอยู่เชียงใหม่ เขาจึงเกิดและโตที่นี่นอกจากจะเป็นลูกครึ่งคนละภาคแล้วยังกลายเป็นคนเหนือกับเขาไปโดยปริยาย

“ ครับ ผมเดี่ยว พุฒิพงค์ และนี่ณัฐนินเพื่อนผม ว่าแต่รู้จักชื่อจริงของผมได้ไงกันครับเนี๊ยะ ”

“ เอ่อ ” มีนาอึกอักไม่รู้จะตอบยังไงตัณติมาจึงเป็นฝ่ายตอบแทนเสียเอง

“ อ้อ ก็ตอนจับรายชื่อคู่เทคไง ปุ๋ยเป็นคนเขียนรายชื่อเองค่ะ ก็เลยจำได้ ”

“ แหม ปุ๋ย เนี๊ยะความจำดีจังเลยครับ เอหรือว่าจะดีเฉพาะผมเป็นพิเศษรึเปล่า ” นอกจากน้ำเสียงที่ดูนุ่มทุ้มเกินความจำเป็นแล้ว สายตาก็เช่นกันเพราะขณะนี้มันทำหน้าที่มองตัณติมาซะหวานเชื่อม จนน้ำแทบจะเยิ้มออกจากนัยน์ตาเลยทีเดียว น้อยหน่าได้แต่ยืนแอบขำอยู่ใกล้ๆ เพราะพอจะรู้จักนิสัยนายเดี่ยวมาบ้างแล้ว ว่าหน้าหม้อหุงข้าวขนาดไหนเจอปุ๊บเป็นจีบปั๊บทันที ก็ขนาดเดินมาเนี๊ยะพ่อคุณก็กระเซ้าเย้าแหย่สาวที่เดินผ่านมา แทบจะตลอดทางเลยทีเดียว หล่อนจึงแกล้งรับอาสาพามารู้จักเพื่อนสาวคนสวยทั้งสองคน อยากรู้เหมือนกันถ้าตัณติมาโดนนายเดี่ยวป้อนคำหวานให้ จะทำหน้ายังไง เพราะยายเพื่อนของเธอคนนี้นอกจากจะไม่ค่อยชอบอะไรเถื่อน ๆ มากไปแล้ว ก็ไม่ค่อยจะถูกกับอะไรที่เลี่ยน ๆ จนเกินเกินพิกัดเช่นกัน และอย่างที่คาดคิดเพราะขณะนี้หน้าเริ่มจะเจื้อนไปทันทีเห็นแล้วก็อยากจะหัวเราะออกมาดัง ดัง ให้ฟันร่วงกับกิริยาของสองสาวที่อึ้งกิมกี่ไปเลย

ตัณติมาได้แต่หันไปมองหน้ากับมีนาอย่าง งง ๆรวมไปถึงตัวมีนาเองก็อยู่ในอารมณ์เดียวกัน แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไรยังคงดูท่าทีเพื่อนใหม่ของยายน้อยหน่าไปก่อน /// ช่างสรรหาเพื่อนมาจริง จริง

“ เห็นหน้าปุ๋ย แล้วทำให้ผมเจ็บตาจังเลยครับ ”

“ อ้าวทำไมหละ ” ตัณติมาร้องถามอย่างงุนงงประมาณว่าตามอารมณ์ไม่ทัน

“ ก็ความสวยของปุ๋ยมันเตะตาผมไงครับ ”


“ เฮ้ย….” ตัณติมาร้องออกมาอย่างตกใจผิดกลับมีนาและน้อยหน่าที่ตอนนี้ได้แต่ขำก๊ากหัวเราะตัวงอไปแล้ว แม้แต่ณัฐนินที่ยืนฟังเงียบ ๆ อยู่ใกล้ ๆ อดที่จะแอบยิ้มกับเขาไม่ได้

ในที่สุดมีนาก็ถึงบางอ้อ พอจะเดาทางออกแล้ว ว่านายคนนี้เป็นหนุ่มประเภทไหน อาจจะรวมไปถึงเป็นคนแทคแคร์ตัณติมาด้วยรึเปล่าอันนี้ก็ไม่แน่ใจ ที่แน่ ๆ คือตอนนี้เพื่อนของถ้าเอ๋อกินไปเลยทีเดียว

เหมือนระฆังส่งสัญญาณช่วยชีวิตเมื่อเสียงอ้อยเลขาชมรมเดินตะโกนบอกให้สมาชิกทุกคนไปรวมตัวกัน ณ จุดนัดหมายได้แล้ว
ทุกคนจึงจำต้องแยกย้ายกันเดินไป ผิดกับตัณติมาที่ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเลยทีเดียว เธอยังไม่วายดึงมือมีนามาเดินใกล้ๆ พร้อมกับกระซิบกระซาบ

“ สาธุฉันหวังว่า นายน้ำเน่านั่นคงไม่ได้มาเป็นคนคอยเทคแคร์ฉันหรอกนะ ไม่งั้นฉันต้องประสาทแดกแน่ ๆเลย ”

“ ไม่ดีเหรอ มีคนมาชอบ หน้าตาเขาก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ซะหน่อย แม้จะเข้มไปหน่อยก็เถอะ แต่ก็ออกแนวหวานซึ้งนะจ๊า”

“ โอ๊ยไอ หน้าตาไม่เท่าไหร่หรอกแต่ไอสำนวนบอกตรงๆ ว่ารับไม่ได้จริง ๆถึงฉันจะเว่อร์ไปบ้างนะอ้อม แต่ฉันก็ไม่น้ำเน่าขนาดนี้หรอกหวะ ยังมีอีกเหรอวะ คนใช้มุกจีบหญิงแบบนี้ ”

“ อ้าวไม่รู้เหรอว่าตอนนี้มันเทรนนิยม เอหรือแกจะเอาเถื่อน ๆ แบบพี่พณะหละครับน้องปุ๋ย ” น้อยหน่าเพื่อนกระเทยล่ำสันเดินเข้าใกล้เมื่อไรก็ไม่ทราบได้ หากแต่ก็มิวายแซวตามภาษาคนช่างพูด

“ แกไอน้อยหน่า แกนั่นแหละตัวดี ไปขุดมาจากไหนวะ ”

“ ก็นอนเต๊นท์เดียวกัน เห็นเขาพูดถึงแกอยู่ จะว่าไปแกเนี๊ยะก็ดังในหมู่หนุ่ม ๆ ใช่เล่นเหมือนกันนะ ”
“ อ้าวมันแน่อยู่แล้ว ก็คนมันสวยนี่นาช่วยไม่ได้ ”

“ อ้อ เลยเตะตาหนุ่ม ๆ จนเจ็บไปหมดว่างั้นเหอะ”

“ โห อ้อมแกอย่าพูดสิวะ ฉันจะอ๊วก ”น้อยหน่าและมีนาหัวเราะขึ้นเมื่อเห็นตัณติมาทำหน้าตากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกแถมปนสยองอีกต่างหาก

“ ว่าแต่นายเดี่ยวอะไรเนี๊ยะจะจีบยายถุยเหรอน้อยหน่า ”

“ เอฉันก็ไม่แน่ใจหวะอ้อมเพราะเท่าที่คุยกันรู้สึกว่านายนี่จะเป็นคนชอบหยอดมุกกะสาว ๆ ประมาณหมาหยอกไก่อะไรประมาณนี้มั้ง ”

ทั้งสามคนเดินมาหยุดตรงบริเวณหน้าศาลาที่นัดหมายและค่อย ๆ ทรุดกายลงจับจองพื้นที่เพื่อฟังรายละเอียดเกี่ยวกับกิจกรรมต่อไป