รักวัยใสกะเพื่อนวัยวุ่น<<<ตอนที่ 6 เพิ่งเริ่มเข้าใจตัวเอง >>>


เมื่ออัครนนท์หายป่วยแล้ว เขาก็กลับมาเรียนตามปกติ ส่วนน้ำแข็ง เมย์ นุ่น ก็ยังไม่มีใครยอมพูดกับมิ้นเลย ตั้งแต่วันนั้น

***** โรงอาหาร****

“ อร่อยมั้ยจ๊ะ “ น้ำแข็งถามเมย์กับนุ่น ที่นั่งทานอาหารกลางวันกันอย่างเอร็ดอร่อย

“อร่อยมากเลยน้ำ นี่ ลองกินไก่ทอดอันนี้สิ “ นุ่นพูดพลางตักไก่ทอดมาใส่จานของน้ำแข็ง

น้ำแข็งจึงตักเข้าปาก “ อร่อยจริงๆด้วยจ่ะนุ่น”


ขณะที่ ทั้งสามคนนั่งทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อย อยู่นั้น อัครนนท์ก็เดินถือจานข้าวมาหาที่นั่งพร้อมกับทนินพอดี

“อ้าว ทนิน นนท์ นั่งด้วยกันมั้ยจ๊ะ” นุ่นซึ่งเห็นเป็นคนแรก ร้องถาม

“ อืม ก็ดีเหมือนกัน นะนนท์ พวกเรายังหาที่นั่งไม่ได้เลย” ทนินหันมาพูดกับนนท์ที่ยืนอยู่ข้างหลัง

“ขอบคุณนะ “ นนท์นั่งลงที่โต๊ะ แล้วพูดขอบคุณนุ่น แล้วหันมามองน้ำแข็งก่อนที่จะหันไปคุยกับเมย์ “ เมย์วันนี้ต้องไปซ้อมบาสรึเปล่า”

“ พี่ทิม บอกว่าไม่ต้องไปจ่ะ พี่เค้าให้หยุดอ่านหนังสือหน่ะจ่ะ อาทิตย์หน้าก็จะสอบแล้ว” เมย์ตอบ แล้วยกน้ำขึ้นมาดื่ม

“ เย็นนี้เราไปติวหนังสือที่ห้องสมุดกันมั้ย” นุ่นเสนอความคิด

“อืมก็ดีเหมือนกันนะ เรายังไม่ค่อยเข้าใจวิชาเคมีเลย” เมย์พูด แล้วหันมาถามน้ำแข็งว่าไปรึเปล่า

“ เรา เรา….” น้ำแข็งเห็นนนท์นั่งมองเลยตอบไม่ออก

“ ไปเถอะนะ น้ำ เราอยากให้เธอช่วยสอน” นนท์ซึ่งอยากให้น้ำไปด้วยหาเหตุผลมาจนได้

“ไปนะน้ำ” เมย์เห็นน้ำแข็งยังเงียบอยู่จึงช่วยนนท์พูดอีกคน
“ ก็ได้จ่ะ” น้ำแข็งเห็นสายตาเพื่อนมองมาก็ใจอ่อน



หลังจากโรงเรียนเลิก น้ำแข็ง นนท์ เมย์ ทนิน และนุ่น ก็ตรงดิ่งมาติวกันที่ห้องสมุดทันที เมื่อนั่งติวกันไปได้ซักพัก มิ้นมาจากไหนไม่รู้ อยู่ๆก็เดินเข้ามาเกาะแขนนนท์ “ นี่นนท์จ๊ะ เย็นนี้เราไปดูหนังกันนะ เรื่องนี้สนุกมากเลยหล่ะ นะ นนท์นะ”

“เอ่อ ….คือว่า” นนท์พยายามที่จะปฏิเสธ แต่ก็ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง

“ เธอไม่เห็นหรอ ว่าพวกเราอ่านหนังสือกันอยู่หน่ะ” เมย์แย้งขึ้นมา โดยที่นนท์ยังพูดไม่ทันจบ

“ นี่เงียบไปเลยยัยเมย์ ชั้นยังไม่ได้พูดกับเธอ” คำพูดของมิ้นทำให้เมย์เงียบไป

“ เสียใจด้วยนะมิ้น นนท์ไปกับเธอไม่ได้หรอก เพราะนนท์เค้าต้องไปส่งน้ำแข็งที่บ้าน “ นุ่นโกหกมิ้นหน้าตาเฉย “ใช่มั้ยจ๊ะนนท์” แล้วหันมากระพริบตา เป็นเชิงส่งซิกกับนนท์

“อะไร ชั้นไม่เชื่อหรอก ไม่จริงใช่มั้ยจ๊ะนนท์” มิ้นถามพลางเขย่าแขนนนท์ เพื่อขอคำตอบ

นนท์มองหน้าน้ำแข็งแล้วตอบว่าจริง น้ำแข็งซึ่งตอนแรกก็กลัวว่านนท์จะปฏิเสธ ก็ยิ้มออกมาได้ทันที

“ ชั้นไม่ยอมนะ ยัยน้ำเธอก็รู้ไม่ใช่หรอว่านนท์เป็นแฟนชั้น แล้วเธอยังกล้าให้นนท์ไปส่งอีกหรอ คนอะไรหน้าด้านจริงๆ”

น้ำแข็งซึ่งนั่งทนมิ้นมานานจึงพูดขึ้นบ้าง “ นี่ อย่ามามั่วนะยัยมิ้น ชั้นว่าคนที่หน้าด้านไม่ใช่ชั้นหรอก ชั้นว่าเธอมากกว่า เพราะนนท์เค้ายังไม่ได้ยอมรับเลยนะว่าเป็นแฟนเธอ อ้อ แล้วใครนะที่เคยประกาศต่อหน้าเพื่อนว่ามีแฟนอยู่แล้ว เรียนอยู่เมืองนอกหน่ะไม่ใช่เธอหรอกหรอ” น้ำแข็งก้มลงมองนาฬิกา “ นนท์จ๊ะ ได้เวลากลับบ้านแล้วหล่ะจ่ะ ไปกันเถอะ “ พูดแล้วลุกขึ้นเดินมาดึงแขนนนท์ไปจากมือมิ้น “ ไปก่อนนะ นุ่น เมย์ ทนิน เจอกันอาทิตย์หน้าจ่ะ”

เมื่อเดินมาได้ซักพัก น้ำแข็งก็รีบปล่อยแขนนนท์ ทันที “ นายไม่ต้องไปส่งชั้นหรอก “ “และก็ขอบใจนายมากนะ”

“ ขอบใจอะไรหรอ” นนท์ถามอย่างสงสัย

“ ก็ขอบใจที่นาย ยอมโกหกมิ้นเดินมากับชั้นไงหล่ะ” น้ำแข็งอธิบาย
“ อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก เราเต็มใจ “ “ ที่จริงเราก็ไม่ได้ชอบมิ้นเค้าด้วย คนที่เราชอบคือ เธอนะ” นนท์จ้องหน้าน้ำแข็ง พยายามที่จะมองเข้าไปให้ถึงก้นบึ้งของหัวใจ เพื่อหาคำตอบว่าจริงๆแล้วน้ำแข็งรู้สึกกับเขาอย่างไร

“ นั่น …. รถมาแล้ว ไปก่อนนะ แล้วเจอกัน “ น้ำแข็งรีบพูดตัดบททันที

“เดี๋ยว “ นนท์รีบฉุดมือน้ำแข็งขณะที่น้ำแข็งกำลังจะก้าวขึ้นรถ

“ เดี๋ยว เรานั่งไปเป็นเพื่อน” นนท์รีบก้าวตามขึ้นไปทันที




ขณะนั่งอยู่บนรถ น้ำแข็งที่ยังนั่งอึ้งอยู่กับคำสารภาพของนนท์เมื่อกี้ นั่งไม่พูดไม่จาตลอดทาง นนท์ทนไม่ไหวจึงหาเรื่องคุยกับน้ำแข็ง “ น้ำ ทำไมเดี๋ยวพี่วาเค้าไม่มารับเธอแล้วหล่ะ”

“ พี่วาเค้าเปิดเทอมแล้วหน่ะ ชั้นเลยต้องนั่งรถกลับเอง” น้ำแข็งหันมาตอบนนท์

“หรอ งั้น เรา ..เราขอนั่งรถมาส่งเธอทุกวันเลยได้มั้ย” นนท์รีบถามทันที

“ แล้วแต่นายสิ” น้ำแข็งยิ้มด้วยความอายแล้วรีบหันหน้าหนีนนท์



“จะถึงแล้ว นายจะลงไปทานเค้กฝีมือแม่ชั้นก่อนมั้ย” น้ำแข็งถามด้วยความภาคภูมิใจในฝีมือการทำเค้กของแม่เธอ

“ ไปสิ” มีหรือที่นนท์จะปฏิเสธ
เมื่อเข้ามาในบ้าน แม่ของน้ำแข็งกับพี่วายุกำลังนั่งทานของว่างกันอยู่ที่โต๊ะรับแขกพอดี

“ หวัดดีค่ะแม่” น้ำแข็งรีบวิ่งเข้าไปกอดแม่ทันที “ แม่คะ วันนี้นนท์เค้าจะมาลองทาน เค้กฝีมือแม่ด้วยค่ะ”

“หวัดดีครับ คุณอา” นนท์รีบทักทายนิภาแม่ของน้ำแข็งทันที

“ อ้าว ตานนท์มานี่มา มานั่งข้างพี่วา ลองทานเค้กของอาดูซิ ว่าสู้ของคุณแม่ได้มั้ย”

“ขอบคุณครับคุณอา” “ หวัดดีครับพี่วา” นนท์ทักทายวายุพี่ชายของน้ำแข็งด้วยความสนิทสนม

“งั้นเดี๋ยวน้ำไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะแม่ “ “เดี๋ยวชั้นมานะ นนท์” พูดเสร็จ น้ำแข็งรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง


------------------

“แล้วเป็นไงมาไง ถึงได้มากับน้ำหล่ะนนท์” นิภาถามนนท์ ขณะที่นนท์กินเค้กเสร็จแล้ว

“ ผมนั่งรถเมล์มาเป็นเพื่อนน้ำครับ เห็นเค้านั่งมาคนเดียวมันอันตราย” นนท์อธิบาย

“อาต้องขอบคุณนนท์มากนะลูก ที่อุตส่าห์เป็นห่วงยัยน้ำ” “ งั้นเย็นนี้ก็อยู่ทานข้าวที่นี่ก่อนนะ แล้วค่อยกลับบ้าน” “เดี๋ยวอาโทรไปบอกคุณแม่ให้เองนะ”

“ขอบคุณครับคุณอา “

“ จ่ะลูก ยังไงอาก็ฝากดูๆยัยน้ำด้วยก็แล้วกันนะ “

“ครับ” นนท์ยิ้มรับด้วยความเต็มใจ และดีใจสุดๆ


**********

เมื่อคุณอรรถพลพ่อของน้ำแข็งกลับมาจากทำงานแล้ว ทุกคนก็มานั่งทานข้าวกันที่โต๊ะอาหาร

“ อร่อยมั้ย นนท์” อรรถพลถามนนท์

“อร่อยมากครับ” นนท์ตอบ

“งั้นก็มาทานข้าวที่บ้านเราบ่อยๆนะ นนท์ มาทุกวันเลยก็ได้ พี่อนุญาต” วายุได้ทีเลยรีบชวนนนท์

“ ขอบคุณครับพี่วา “นนท์ตอบ

“ อาทิตย์ หน้าก็จะสอบแล้วใช่มั้ยลูก” อรรถพลถามลูกสาว

“ค่ะ พ่อ”

“สอบเสร็จเดี๋ยวเราไปเที่ยวพักผ่อนกันนะลูก” “ตานนท์ด้วย อาชวน คุณพ่อ กะคุณแม่ของเราแล้ว “ “ไปวันเสาร์หน้า”

“ ที่ไหนคะพ่อ” น้ำแข็งรีบถามพ่อด้วยความตื่นเต้น

“ น้ำกับ วา และก็นนท์อยากไปไหนกันหล่ะลูก ลองบอกพ่อมาซิ”

“น้ำอยากไปหัวหินค่ะพ่อ อีกอย่าง บ้านเราก็มีอยู่ที่นั่นด้วย จะได้ไม่ต้องไปพักที่โรงแรม เปลืองเงินเปล่าๆ”

“ ไปหัวหินก็ได้ครับ คุณอา” ที่จริงนนท์จะไปที่ไหนก็ได้ถ้าน้ำไปด้วยเค้าไปได้หมด

“ได้ งั้นเสาร์หน้าเราไปหัวหินกันไปอยู่ซักสามสี่วัน” “ ส่วนเรา กะ นนท์ต้องตั้งใจทำข้อสอบนะ ถ้าสอบได้คะแนนดีเดี๋ยวจะมีรางวัลให้”

“ รางวัลอะไรหรอคะ พ่อ” น้ำแข็งตื่นเต้นเมื่อได้ฟังพ่อพูด

“ไม่บอก “ “ เดี๋ยวลูกก็รู้เองแหละ”

“ ก็ได้ค่ะ น้ำจะพยายามทำคะแนนให้ดีค่ะ “

อรรถพล และ นิภา ต่างยิ้มพอใจกับคำพูดของน้ำแข็ง ที่จะตั้งใจสอบ ส่วนนนท์เมื่อได้ยินน้ำแข็งพูดอย่างนี้เขาก็พยายามเต็มที่ๆจะทำข้อสอบให้ดี เพราะเขาหวังว่าน้ำแข็งก็คงจะภูมิใจในตัวของเขาบ้าง

เมื่อทานข้าวกันเสร็จอรรถพลก็ให้คนขับรถ พานนท์ไปส่งที่บ้าน ด้านนนท์ก็ทั้งอิ่มอกอิ่มใจที่จะได้ไปเที่ยวกับน้ำแข็งและครอบครัว


********************************


ค่ะ เราต้องมาช่วยลุ้นกันนะคะ ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นระหว่างน้ำแข็งกับนนท์อีกหรือไม่ และจริงๆแล้วมิ้นเป็นแฟนกับพี่วสินที่เรียนอยู่เมืองนอกจริงๆหรือเปล่า ต้องคอยติดตามค่ะ รักวัยใสกะเพื่อนวัยวุ่น ตอนต่อไปค่ะ แต่ช่วงนี้ พรรณภา ยังไม่ค่อยมีเวลา มา อัพนะค่ะ เพราะโรงเรียนเปิดเทอมแล้ว ยังไงก็อย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ จะพยายามเอามาลงเร็วๆค่ะ