ความคิดเห็นที่ 1 ๑... หลังจากเรียนจบชั้นมัธยมปลายจากโรงเรียนชื่อดัง (ดังมากๆ ด้วยสิ) และแล้วก็เอนท์ไม่ติด  คุณพ่อ  คุณแม่อันเป็นที่รักจึงสามัคคีกันบังคับผมให้มาสมัคร เรียนที่มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง  ซึ่งความตั้งใจของผมตอนแรกนั้น  ผมตั้งใจจะเข้า เรียนที่รามคำแหง  แต่คุณพ่อ คุณแม่ก็ค้านเอาไว้เพราะกลัวผมจะขยันจัดจนเรียนไม่จบ  สุดท้ายก็เลยต้องเข้าเรียนที่นี่... สมัยเรียนมัธยมนั้นผมไม่ค่อยเข้าใจหรอกครับ ว่าเกย์คืออะไร รู้จักแต่ตุ๊ด กระเทย แต๋วแหวว อะไรเทือกๆ นั้น จนมาเข้าเรียนที่นี่ ถึงได้รู้ว่า อ๋อ...ที่จริงมันมีอยู่หลายสปีชี่ส์ แตกหน่อ ต่อหัว ต่อหางกันวุ่นวายไปหมด  เอาเป็นว่าจะสปีชี่ส์ไหน จะแอบจิต สว่างจิต  ผมจะเรียกรวมๆ ว่าพวกสมาคม “ชายรักชาย” แล้วกันนะครับ จะว่าไปแล้วก็ตลกตัวเองเหมือนกันนะ  ทั้งๆ ที่เกิดมาไม่เคยมีคนรักเลยสักครั้งแต่ดันรู้ ด้วยนะว่าตัวเองชอบผู้ชาย   ทั้งๆ ที่ไม่เคยไปตกหลุมรักใครกับเขาสักคน  เรื่องแบบนี้ มันอยู่ในสัญชาติญาณนะครับ  (พูดถึงเรื่องนี้ที่ไร เดี๋ยวได้เข้าประเด็นเป็นเกย์เลิกได้ เลิกไม่ได้ ให้วุ่นวายกันไปอีก) พอได้มาเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยนี้ก็เลยได้รู้จักเพื่อนๆ ที่เป็น “ชายรักชาย” มากขึ้น มีสองสามกลุ่มใหญ่ๆ ในมหาวิทยาลัย  ซึ่งพวกเราจะไม่ได้แต่งหน้าทาปาก หรือ กรีดกรายเดินไปมา  แต่พวกเราจะรู้ได้ด้วยสายตาที่มองกันเอง การเรียนก็ปกติดีชีวิต ก็ราบเรียบ  ไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้น เช้าไปเรียน เย็นกลับบ้าน แต่แล้วจุดหักเหของชีวิต ก็บังเกิดขึ้นจนได้ ผ่านชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยไปได้สองปี ถึงเวลาขึ้นสู่ชั้นปีที่ 3  มีกิจกรรมให้ทำเยอะมาก  ทั้งงานคณะ ละครเวที เตรียมตัวฝึกงาน  แล้วประทานโทษเถิดครับ บ้านที่อยู่กับ มหาวิทยาลัยก็ไกลกันมาก  จนบางวันทำกิจกรรมเลิกดึกสุดๆ  เมื่อเห็นว่าไม่ไหวแล้ว ก็เลยต้องเช่าอพาร์ทเมนท์หน้ามหาวิทยาลัยอยู่  และเพราะการแยกมาอยู่เองนี่แหละ มันจึงเกิดเรื่อง เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า ที่หน้ามหาวิทยาลัยมีร้านเหล้าอยู่ร้านหนึ่ง  เจ้าของร้าน เป็นสจ๊วต 2 คน มาหุ้นกันเปิดร้าน แล้วไอ้เจ้าร้านที่ว่าเนี่ยมันอยู่ตรงกันข้ามกับหอผม พอดี  ไอ้พวกเพื่อนๆ ผมก็ดันชอบไปนั่งดื่มกันที่ร้านนี้เสียด้วย  เวลามันไปกันผมก็ไปกับ เขา  บ่อยครั้งเข้าก็เลยกลายเป็นความสนิทสนมคุ้นเคย  บ่อยครั้งที่ผมไม่ได้ไปนั่งดื่มแต่ ไปนั่งเล่นเพราะอยู่บนห้องแล้วมันเหงา  พอตีสองพี่ๆ เขาเก็บร้านผมก็ช่วยเขาเก็บด้วย  บางทีก็ไปช่วยเขาเดินเสิร์ฟแก้เซ็ง น้องๆ เด็กเสิร์ฟในร้านก็สนิทกับผมทุกคน และในหลายๆ ครั้งน้องเด็กเสิร์ฟก็ชอบแซวผมว่าไม่ไปอ้อนพี่แม็คหน่อยหล่ะ พี่แม็คนี่คือ 1 ใน 2 ของเจ้าของร้านนะครับ  แซวไปแซวมาผมถึงได้บางอ้อว่า..อ๋อ พี่แม็คเค้าชอบตูเหรอวะ  แต่ตอนนั้นมันเป็นอารมณ์ก้ำกึ่งเพราะพี่เค้าก็ดูเป็นผู้ชายปกติ ไม่น่าจะเป็นเกย์นะ จนวันหนึ่งเป็นวันซวยของผมละมั้งเด็กเสิร์ฟที่ร้านสองคนลากลับบ้านนอกพร้อมกัน  ส่วนพี่หนุ่ม พี่อีกคนก็ไม่มาที่ร้าน พี่แม็คจึงโทรตามผมตั้งแต่ 5 โมงเย็นให้ผมไปช่วยที่ ร้าน ผมก็ไปตามปกติเพราะไม่ได้คิดอะไร  จนประมาณตี 2 ผมก็เก็บร้านปิดประตู เห็นพี่ แม็คยังนั่งดื่มเงียบๆ อยู่คนเดียว  แล้วก็เรียกผมให้ไปดื่มเป็นเพื่อนผมก็ไปนั่งดื่มเป็น เพื่อน จะด้วยความเมาหรืออะไรก็ไม่ทราบได้  ความในใจของพี่แม็คก็พรั่งพรูออกมาว่า ชอบผมมาก...  รักอย่างโน้นอย่างนี้  ฟังดูน่าปลื้ม แต่ยัง..มันยังไม่จบ... ด้วยความเมา (บวกมัน) เค้าจึงลวนลามผม  ผมเองก็ตกใจแล้วก็ยังเด็กทำอะไรก็ไม่ถูก ขอเซนเซอร์นะครับเดี๋ยวจะกลายเป็นนิยายเรทเอ็กซ์ไปซะก่อน หลังจากที่ทุกอย่าง เรียบร้อยดีแล้ว (กรุณาอย่าคิดภาพตาม) พี่แม็คเดินมาส่งผมที่หอ  ผมก็เข้าห้องนอนฝัน ดีไปสิ โตมาตั้ง 18 ปี เพิ่งจะเคยรู้จักความรัก นอนยิ้มกริ่มไปทั้งคืน ผ่านไปอีกหนึ่งวันจนถึงตอนเย็นผมก็ไปช่วยงานที่ร้านตามปกติ  พี่แม็คเรียกผมไปที่หลัง ร้านแล้วบอกกับผมว่า “เราเป็นพี่เป็นน้องกันนะครับ ไม่ใช่แฟนกัน เรื่องที่เกิดขึ้นอย่าเอาไปบอกใครนะครับ มันไม่ดี มีอะไรเรายังคุยกันได้เหมือนเดิม” จะบ้าเหรอ  คนอะไรมันจะหลากหลายอารมณ์ขนาดนั้น (วะ) แต่ไม่เป็นไร  พยักหน้า หงึกๆ หงักๆ ไปตามเรื่องในใจก็คิดว่า “มันจะเอายังไงกับตูวะ” เป็นยังไงหล่ะครับนี่แค่รักแรกของผมนะครับเนี่ย เด็ดดวงซะขนาดนี้  ได้รู้จักกับความรัก ทั้งทียังรู้จักมันไม่ครบ 24 ชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ   ...แต่ไม่เป็นไรครับมีครั้งแรก  มันต้องมีครั้งที่สอง...จริงไหมครับ จากคุณ : นายต้นปาล์ม - [ 27 พ.ค. 48 16:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จริงจ้า จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 27 พ.ค. 48 18:05:03 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ง่ะ ....  อ่ะจ้าจริงก็จริงตามคุณอาราเร่   จากคุณ : namtanzay - [ 27 พ.ค. 48 20:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4 งั้นจะมารอฟังความรักครั้งที่ 2 ครับ ปล เสียความบริสุทฺธ์ง่ายจัง คริคริ แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 48 00:43:21 จากคุณ : กริชครับผม - [ 28 พ.ค. 48 00:42:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดีนะคะที่ไม่ให้คิดภาพตาม เกือบไปแล้ว ไม่งั้นได้ อึ็๋๋ย กี๋ย บื๋ยแน่ ๆ อิอิ รออ่านรักครั้งที่ 2 นะคะ จากคุณ : ณัฐณิชา - [ 28 พ.ค. 48 12:40:13 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อายุ 18 อยู่ ปี 3 เรียนเร็วดีล่ะ จากคุณ : scottie - [ 28 พ.ค. 48 15:01:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หวัดดีครับทุกคน กลับมาเขียนอีกครั้งแล้ว ช่วงนี้ว่างๆ ยังไงมาทักทายกันบ้างนะครับ อ้อ คุณกริช ใช่คุณกริชคนเดิมตั้งแต่สมัยโน้นหรือเปล่า ? ปล. คุณสก๊อต  ผมเข้ามหาลัยปี 1 ตอนอายุ 16  (จริงๆ นะ) จากคุณ : นายต้นปาล์ม - [ 31 พ.ค. 48 16:52:44 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ 31 พ.ค. 48 19:54:03 ]