ความคิดเห็นที่ 1 ประกิตยิ้มขำท่าทีของหญิงสาว เขาเห็นยายนี่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันทุกทีที่เจอเขา คงจะหมั่นเขี้ยวสิท่า หึๆ พลางนึกย้อนไปเมื่อแรกเข้าเรียน          “ทะเลจันทร์  แก้วอัมพร”  เสียงอาจารย์ขานชื่อนักศึกษาเพื่อเช็คชื่อเข้าเรียนวิชาแรกของวัน และเป็นการเริ่มต้นเรียนวันแรกของนักศึกษาปีหนึ่ง          “โห..อยู่วิกไหนวะเนี่ย ชื่อยังกะนางเอกลิเก” เขาหันไปหัวเราะกับเพื่อนที่นั่งข้างๆ โดยไม่รู้เลยว่าเจ้าของชื่อน่ะ นั่งอยู่ด้านซ้ายมือเขานี่เอง          “วิกพ่อนายแหละ” นั่นคือประโยคเปิดตัวคู่สงครามประจำห้อง และต่อๆมาก็กลายเป็นความเคยชินของเพื่อนทั้งคณะ ที่จะเห็นการปะทะคารมกันระหว่างเขากับป่าน นางสาวทะเลจันทร์          ประกิตยิ้มในหน้า  คู่กัดหรือ...          ป่านเดินหน้าบูดบึ้งเข้าห้องสมุด เลี้ยวไปยังโต๊ะกลมเล็กๆริมหน้าต่างอันเป็นที่นั่งประจำ และเมื่อเห็นคนที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว รอยยิ้มก็แต่งแต้มขึ้นมาแทนที่ความบึ้งบูดนั้น          “พี่ยอร์ช..”          โชคดีจังเลย ยายป่านเอ๊ย          “น้องป่าน แหมวันนี้น่ารักจังครับ” แค่นี้ป่านก็เขินหน้าแดง ทั้งๆที่รู้ว่าพี่ยอร์ชปากหวานไปงั้นเอง แต่คนมันปลื้มอ่ะ จะให้ทำไง          นักบาสฯของมหา’ลัยด้วยสิคนเนี๊ยะ  ป่านแอบปลื้มตั้งแต่ได้ไปกรี๊ดๆในฐานะเฟรชชี่แล้วละ ถึงตอนนี้จะเป็นจูเนียร์แล้วก็ยังเฝ้าตามกรี๊ดพี่ยอร์ชอยู่เลย  ดารามหา’ลัยเชียวละ แม้จะรู้ว่าพี่ยอร์ชเจ้าชู้ชนิดน้องๆคาสโนว่าก็เถอะ          “มาหาหนังสืออ่านหรือครับ”          “ค่ะ”          “พี่ล่ะคะ” ป่านวางกระเป๋าสะพายลงบนโต๊ะ หย่อนตัวลงนั่งตรงข้ามกับนักบาสฯรูปหล่อ          ป่านเห็นท่าทางอึกอักของพี่ยอร์ช  หน้าขาวๆนั่นเริ่มมีสีเลือดฉาบ แล้วก็เอะใจ หรือว่าพี่ยอร์ชคือ...          “พี่ไปละนะป่าน “ แล้วเจ้าตัวก็ลุกขึ้นเดินดุ่มๆจากไปเสียเฉยๆงั้นละ  ทิ้งให้ป่านหน้าเหรอหราพร้อมๆกับความคิดในใจ          “พี่ยอร์ชคือเจ้าของข้อความเหรอเนี่ย” หน้าใสๆร้อนวูบวาบ อะดรีนาลินฉีดพล่านและส่งผลให้เจ้าตัวอารมณ์ดีไปอีกทั้งวัน แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 48 14:38:30 จากคุณ : วาซีน่า เรน - [ 28 พ.ค. 48 14:36:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “ฝันดีนะครับคืนนี้ รู้สึกดีๆที่วันนี้ได้เจอกัน”          ป่านยิ้มหวานกับ ms ที่เพิ่งส่งมา พี่ยอร์ชเนี่ย  หญิงสาวดึงตุ๊กตาหมีมาทุบๆอย่างเขินจัดก่อนจะซบหน้าลงกับหมอน ฝันหวานถึงพี่ยอร์ชสุดหล่อของเธอ          “พี่ชอบน้องป่านนะครับ” พี่ยอร์ชค่อยๆโน้มตัวลงมาจุ๊บเบาๆตรงหน้าผาก ป่านยิ้มขวยเขิน ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยิ้มหวานสู้ตาพี่ยอร์ช          “น้องป่านชอบพี่มั๊ย” หญิงสาวพยักหน้าอายๆ  อีกฝ่ายเลยเอียงแก้มพลางเคาะนิ้วกับแก้มตัวเอง ป่านเขย่งตัวขึ้นและจุ๊บแก้มสากนั้นแผ่วเบา หากแต่...          “นายประกิต!!!”         “กรี๊ดดดดดดดดดดดด”          “ป่านๆ เป็นอะไรน่ะ “          ป่านลืมตาขึ้นมางงๆ เห็นนุ่มนิ่มนั่งหน้าตาตื่นอยู่ข้างๆ ก็ได้แต่ยิ้มแหยๆ          “ฝันไปเหรอเนี่ย” นุ่มนิ่มหัวเราะกิ๊ก “ ฝันถึงนายประกิตคู่ปรับเธอเหรอยะ”          “ป่าว..” ป่านเสียงอ่อย ทำท่าจะเล่า แต่เมื่อเหลือบตาไปเห็นนาฬิกาชี้บอกเวลาตีสี่เศษๆ ก็เปลี่ยนใจล้มตัวลงนอนหน้าตาเฉย ทิ้งให้นุ่มนิ่มต้องล้มตัวลงนอนตามไปด้วย          “ตื่นหรือยังเอ่ย รีบมาเรียนได้แล้วผมรออยู่นะ”          Ms มาแต่เช้าเลย ป่านรีบอาบน้ำแต่งตัว และอีกครึ่งชั่วโมงต่อมาก็ต้องมานั่งหงอยอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะ          เนื่องจากยังเช้าอยู่มาก รอบตัวเธอจึงแทบจะร้างผู้คน ป่านเหลียวมองไปรอบๆ หวังว่าจะได้เห็นพี่ยอร์ชเดินยิ้มมาจากตรงไหนสักแห่ง          “โห..ใครขุดขึ้นมาจากเตียงได้ล่ะวันนี้” ปากมอมๆอย่างนี้มีคนเดียว ถึงไม่หันไปดูป่านก็รู้ว่าใคร แต่ใจที่จดจ่ออยู่กับพี่ยอร์ชทำให้เธอวางเฉยต่อวาจานั้น และไม่ตอแยด้วยเช่นเคย          “เป็นไรไปวันนี้ รีบมากจนลืมเอาปากมาเหรอ”          ประกิตถือวิสาสะนั่งลงตรงข้ามกับหญิงสาว มองหน้าตาแจ่มใสที่เริ่มงอลงๆอย่างเบิกบานใจ เขาเป็นโรคจิตรึเปล่าเนี่ย ถึงได้ชอบยั่วให้เธอโกรธนัก          แต่..เวลาโกรธก็ดูน่ารักดี...          “แล้วนัดหนุ่มที่ไหนไว้เนี่ย แต่งหน้าซะสวยเชียว”          “เรื่องของฉัน” ป่านแว้ดกลับ ทำท่าจะลุกแต่ประกิตไวกว่า เขารีบลุกเสียเอง          “ป่านไม่ชอบหน้าผมขนาดนี้เลยหรือ  ผมไปก้ได้ครับ” เขาทำเสียงหงอยๆ เดินคอตกไป ทิ้งให้ป่านได้แต่มองตาปริบๆ          เออ วันนี้มาแปลกแฮะ จากคุณ : วาซีน่า เรน - [ 28 พ.ค. 48 14:41:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 “ในหัวใจเธอมีเขาอยู่ใช่ไหม ฉันมันก็แค่ใครที่อยู่นอกสายตา”          อีกแล้ว..ใครนะ          ตอนนี้เธอชักไม่แน่ใจแล้วว่าจะเป็นพี่ยอร์ช ป่านตัดสินใจโทรไปหานุ่มนิ่ม          “แกมีเบอร์พี่ยอร์ชไหมวะ” นุ่มนิ่มต้องมีอยู่แล้ว เพราะเป็นเลขาฯชมรมบาสฯ และที่ผ่านมาเธอก็ไม่เคยปริปากเรื่องปลื้มพี่ยอร์ชให้เพื่อนสาวฟัง เพราะรู้ดีว่านุ่มนิ่มเองก็ปลื้มพี่ยอร์ชเหมือนกัน แต่วันนี้..เธอต้องการถามพี่ยอร์ชให้รู้เรื่องเสียแล้วสิ          “แกชอบพี่ยอร์ชหรือ” เสียงนุ่มนิ่มแผ่วเบา คล้ายจะตกใจจนพูดไม่ออก          “เฮ้ย! เปล่า...ฉันจะถามธุระนิดหน่อยว่ะ พี่ยอร์ชน่ะกิ๊กแกนี่หว่า” ป่านทำเสียงร่าเริงและในที่สุดนุ่มนิ่มก็ยอมให้เบอร์จนได้หลังจากอิดออดอยู่ครู่หนึ่ง          “เห็นเป็นแกนะเนี่ย ไม่งั้นฉันไม่ให้หรอก”          ป่านนั่งซึม...          กดดูข้อความในเครื่องอย่างใจลอย ถ้อยคำของพี่ยอร์ชดังกึกก้องในใจ          “พี่ใช้เบอร์นี้เบอร์เดียวครับน้องป่าน แล้วก็ไม่เคยส่งข้อความให้ใครด้วยนอกจาก...นุ่มนิ่ม” ท้ายเสียงนั้นขัดเขินนิดๆ แต่ป่านไม่มีกะจิตกะใจจะแซวอะไร          ใครนะ...          ภาพในความฝันผุดขึ้น          หรือว่า...          ใบหน้าทะเล้น ของนายประกิตวาบขึ้นมา          ป่านก้มลงอ่านข้อความอีกรอบ นายประกิตหรือเนี่ย...เป็นไปได้ไง นายนั่นกับเธอ ศรศิลป์กินกันซะที่ไหน แต่ถ้าไม่ใช่นายประกิต แล้วใครล่ะ           “ส่งคำว่ารักมาให้ ในวันที่หัวใจเต็มไปด้วยความคิดถึง—คิดถึงป่านจัง”          อีกแล้ว...          อืม..ใครวะ หญิงสาวกำลังจะลองโทรกลับ แต่สัญญาณสายเรียกเข้าก็ดังขึ้นเสียก่อน          เมื่อเห็นเบอร์ที่โชว์หราอยู่หน้าจอ หญิงสาวก็ใจเต้นแรง เบอร์เดียวกับข้อความเมื่อกี้          “ฮัลโหล ป่านค่ะ”          “ครับ รบกวนรึเปล่าครับ” หญิงสาวพยายามจับเสียงนั้นเทียบกับเสียงใครบางคน          ไม่ใช่...ไม่ใช่เสียงนายประกิต...          “เพื่อนผมเขาอยากคุยด้วยครับ” แล้วเสียงคุ้นๆก็ดังมาตามสาย          “ทำไมวันนี้หน้าเศร้าจัง  ไม่สบายหรือเปล่า”          “รู้ได้ไง” ป่านเหลียวมองไปรอบๆ          “ก็กำลังนั่งมองป่านอยู่ไง  อย่ามองเลย ผมแอบอยู่ป่านมองไม่เห็นหรอกน่า”           “อีตาประกิตบ้า” ป่านกดตัดสายทันที แต่สายตาก็ยังไม่หยุดเหลียวหา            นั่นไง..ร่างสูงๆผิวเข้มๆ เดินมาโน่นแล้วไง ป่านมองเขม็ง มองหน้าไม่รู้ไม่ชี้นั่นอย่างหมั่นไส้เต็มทน         “ไม่ต้องมาไก๋เลย นายใช่ไหม” ป่านลุกยืนจังก้าทันทีที่อีกฝ่ายเดินมาถึง จากคุณ : วาซีน่า เรน - [ 28 พ.ค. 48 14:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ประกิตตีหน้าเหรอ ทั้งๆที่พยายามกลั้นยิ้มจะแย่          “อะไรอีกล่ะ ไก๋อะไร” นั่นไง  หน้าใสๆเริ่มลังเลแล้ว เขาแอบหัวเราะในใจ แต่ก็เก็กเสียง เก้กหน้าไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรต่อไป          “ว่าไง..”          “นายส่งข้อความบ้าๆมาให้ฉันหรือ”          “เฮ้ย..เขาเรียกว่าจีบครับ” ประกิตแทบจะปล่อยก๊าก เมื่อหน้าเหวอๆนั่นเปลี่ยนเป็นอึ้ง แล้วก็แดงก่ำขัดเขินขึ้นมา          “เจอกันทีไรก็ทะเลาะกันทุกที ไม่มีโอกาสจีบนี่นะ”           “บ้า” ป่านทรุดตัวลงนั่ง แก้มใสๆยังคงแดงก่ำอยู่เช่นเดิม             “บ้าแต่ก็น่ารักนะ ลองมองผมให้เต็มๆตาสิ”             ป่านเงยหน้า สบตา...แล้วก็พูดไม่ออก            “น่ารักจนอึ้งเลยเหรอ”          ตุ๊บ กำปั้นไม่มีรูซัดโครมเข้าเต็มๆที่หัวไหล่ ประกิตโวยวายจนโต๊ะข้างๆหันมามอง          “ทำร้ายร่างกายงี้ได้ไง เดี๋ยวแจ้งความนะ ปรับ 500 ด้วย”           “จะจีบก็จีบให้ดีๆหน่อยดิ เล่นยังงี้ใครจะไปรู้ล่ะ”           “ปากหมาจนเคย พูดหวานๆไม่เป็น..แต่จริงใจนะ”          ป่านนั่งมองตะกร้าใบโตที่บัดนี้ว่างเปล่า สายตาไล่ไปยังกะละมัง และคนที่นั่งยองๆซักผ้ากองโตนั่นจนเหงื่อชุ่ม           “ซักผ้าเสร็จแล้ว ช่วยกวาดห้องให้ด้วยนะจ๊ะ เดี๋ยวป่านไปซื้อชาเขียวที่เซ่เว่นฯแป็บหนึ่ง”          “จ้ะ” ประกิตรับคำสงบเสงี่ยมเยี่ยงผู้อยู่ในโอวาทที่ดีแล้วก้มหน้าก้มตาซักผ้าต่อไป หากพอได้ยินเสียงประตูปิดก็ชะงัก ยกมือปาดเหงื่อ..          “เมียหรือแม่วะเนี่ย “          แต่...เขาก็ยิ้มได้เมื่อนึกถึงพุงป่องๆของป่าน...ต้นเหตุที่ทำให้เขาต้องทำงานทุกอย่างในบ้านแทนเธอ....          โบราณว่าไว้ ยิ่งทะเลาะกันลูกยิ่งดก เชื่อเชื่อทีเดียวละ.... จากคุณ : วาซีน่า เรน - [ 28 พ.ค. 48 14:51:16 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาเจิมคนแรกค่ะ น่ารักจังเรื่องนี้ อมยิ้มเลย... นั่งอยู่หน้าคอมฯ อ่านไปด้วยยิ้มไปด้วย มีอีกไหมค่ะเรื่องสั้น น่ารักๆ แบบนี้เอามาลงอีกสิค่ะ อยากอ่านต่อ จากคุณ : พิณพลอย - [ 28 พ.ค. 48 16:37:23 A:210.86.143.249 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรียน คุณ วาซีน่า เรน กระผมจักขออนุญาตเรียนว่า เรื่องสั้นเรื่องนี้ ทำให้กระผมนึกถึงเรื่องที่กระผมเคยอ่าน ตั้งแต่สมัยหนุ่ม ๆ แน่ะ ขอรับ แต่... ก็น่ารัก ตามแบบฉบับของคุณแหละ ขอรับ. ( เฮ้...กระผมชอบจริง ๆ นะ เรื่องนี้น่ะ สไตล์กระผมเลย ขอรับ ) จากคุณ : พจนารถ - [ 28 พ.ค. 48 16:42:18 A:61.91.79.165 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 น่ารักดีค่ะ ^_^ จากคุณ : scottie - [ 28 พ.ค. 48 17:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านไปยิ้มไปฮับ จากคุณ : หยก (หยกสีน้ำผึ้ง) - [ 28 พ.ค. 48 18:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องน่ารักดีค่ะ คู่รัก คู่กัด จากคุณ : nongwin - [ 28 พ.ค. 48 19:15:08 ]

ความคิดเห็นที่ 10 น่ารักดีค่ะ แต่ว่าข้อความกะคำพูดจริงนี่ แทบจะเป็นคนละคนกันเลยนะคะเนี่ย 555+ จากคุณ : ฌ.กะเฌอ (chorkacher) - [ 28 พ.ค. 48 19:15:22 ]

ความคิดเห็นที่ 11 กัดกัน แต่ก็รักกัน คุคุ จากคุณ : mrs_ricken - [ 28 พ.ค. 48 20:45:59 ]

ความคิดเห็นที่ 12 น่ารักจังเลย ชอบค่ะ กรี๊ดๆๆๆ อ่านแล้วอิจฉา จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 28 พ.ค. 48 22:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 น่ารักค่ะ หวานๆใสๆ จากคุณ : สายไหม - [ 28 พ.ค. 48 22:50:35 A:69.138.229.67 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณทุกๆคนนะคะที่แวะมาอ่านกัน เหตุผลที่เขียนเรื่องน่ารักๆ--เพราะอยากเป็นความรักในฝันอ่ะค่ะ--แต่ในความจริง---คนที่เพิ่งหลวมตัวแต่งงานไปไม่หวานเล้ยยยยยย T_T แล้วจะมีอีกนะคะ รับรองค่ะ แต่อยู่ที่เวลาว่างด้วย เพราะงานประจำที่ทำอยู่ก้อค่อนข้างขี้โกง ชอบขโมยเวลาส่วนตัวไปเสียเกือบหมด... จากคุณ : วาซีน่า เรน - [ 30 พ.ค. 48 08:49:01 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พิณพลอย -- แหม..ยิ้มคนเดียวหน้าคอมพ์--อาการเดียวกันเลยค่ะ เป็นบ่อยๆ พจนารถ--เรนป่าวก็อปปี้ใครมานะคะ เหตุผลที่ได้เรื่องนี้มาเพราะข้อความที่หวานใจส่งมาจีบน่ะคะ แต่ไม่ตัวละครและนิสัยไม่เหมือนกันเลยนะคะ พระเอกตัวจริงไม่หวานเลยทื่อๆมากๆๆๆๆ เลยต้องหาพระเอกในฝันมาไงคะ scottie--คนเขียนก้อน่ารักนะคะ (เอ๊..เสียงใครแพ้ท้องเนี่ย คิกๆ) หยก (หยกสีน้ำผึ้ง)--^_____^ ดีใจที่อ่านแล้วยิ้มได้ คนแต่งก้แต่งไปยิ้มไปเหมียลกัลลล์ จากคุณ : วาซีน่า เรน - [ 30 พ.ค. 48 08:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 16 nongwin --ความจริงพระเอกเขาไม่ตั้งใจจะเป็นคู่กัดหรอกค่ะ แต่ดันปากมอมไปแซวทั้งที่ยังไม่เห็นตัวจริง เลยต้องจีบด้วยวิธีนี้แหล่ะค่ะ ฌ.กะเฌอ (chorkacher)--แหม ms มักหวานเลี่ยนยังงี้แหล่ะคะ จนน้องป่านของเรายังไม่อยากจะเชื่อเลยว่า...อีตาประกิตเนี่ยนะ ปกติทำบุญสิบวัดปล่อยสุนัขออกจากปากไม่หมดเลย สงสัยไปลอกข้อความมาจากไหนสักแห่ง เหอๆๆ แต่ผู้หญิงมักแพ้ปากหวานๆนะคะ ใช่ป่าว mrs_ricken --- แล้วจะมีเรื่องแนวคู่กัดออกมาอีก ไม่นานเกินรอค่ะ ได้พลอตมาแล้วจากเรื่องของเพื่อนที่แหล่ะ--อิๆ เอาเพื่อนมาขาย-- 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน)--เนอะ น่ารักๆดี อยากมีมั่งจังเลยใช่ไหมเอ่ย สายไหม--ป็อบปี้เลิฟนี่คะ แต่ไม่รับประกันนะคะว่าเมื่อคุณประกิตของเราลูก 2 ต้องกระเตงลูกเอง มือขวาซักผ้า มือซ้ายไกวเปลแล้วจะยัง น่ารักๆใสๆได้อีกไหม หุ หุ แต่ไงๆคงไม่กล้าหือกะแต่น้องป่านของเราแหงมๆ ปล.น้องป่านมือหนักค่ะ ตุ๊บ ตั๊บ ขึ้นมา หมอต้องเปิดไอซียูรอแหงมๆ แก้ไขเมื่อ 30 พ.ค. 48 09:02:58 จากคุณ : วาซีน่า เรน - [ 30 พ.ค. 48 09:01:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 30 พ.ค. 48 15:03:45 ]

ความคิดเห็นที่ 18 น่ารักจังเลยค่ะ   จากคุณ : burin piggypink - [ 30 พ.ค. 48 18:25:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สนุกดีนะ  อิอิ  ^ _ ^ ชอบเรื่องที่พระเอกกวน ๆ นะ  น่ารักดี  อ่านแล้วสนุกดีค่ะ  ว่าแต่จบแล้วหรอคะเนี่ย... จากคุณ : ริเศรษฐ์ - [ 30 พ.ค. 48 19:45:32 ]

ความคิดเห็นที่ 20 น่ารักเนาะ...มานั่งอมยิ้มค่ะ จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 31 พ.ค. 48 05:45:07 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ค่ะ คงต้องจบ เพราะพระเอกตัวจริงเกิดงอนขึ้นมา (ล้อเล่นค่ะ) หมดมุกชั่วคราว ขอเวลาชาร์ตแบตสักแป็บนะคะ แล้วจะเอาเรื่องของพระเอกจอมกวนประสาทมาฝากแน่ๆค่ะ จากคุณ : วาซีน่า เรน - [ 31 พ.ค. 48 09:11:54 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ้าว!!  เรื่องจริงเหรอเนี่ย  อิอิ  น่ารักจัง....^ _ ^ จากคุณ : ริเศรษฐ์ - [ 31 พ.ค. 48 19:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เรียน คุณ วาซีน่า เรน ไม่ได้หมายความว่า คุณไปเอาเรื่องของใครมาเขียนดอก ขอรับ เพียงแต่กระผมกำลังจักบอกคุณว่า กระผมอ่านเรื่องของคุณ แล้วก้อไปเทียบกับสถานการณ์ของตนเอง ซึ่งใกล้กัน ก้อเท่านั้นแล ขอรับ สบายใจได้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ - [ 2 มิ.ย. 48 14:40:27 A:61.90.14.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านไป ก็ยิ้มไปกับนิสัยห้าวๆของนางเอก เนี้อเรื่องน่ารักดีครับ ชอบ จากคุณ : Tigger - [ 2 มิ.ย. 48 17:21:09 A:202.133.163.156 X: ]