น้องเรนโบว์ครับมีคนฝากขนมมาให้ครับ เก่งพูดพลางยื่นกล่องขนมไปให้หญิงสาวที่นั่งรอเพื่อนอยู่คนเดียวที่ม้าหินใกล้ๆกับตึกเรียน
ขอบคุณค่ะพี่เก่ง แล้วนี่ก็ขนมของพี่เก่งที่เรนเคยสัญญาว่าจะให้พี่น่ะค่ะ หญิงสาวรับขนมจากมือชายหนุ่มพร้อมกับส่งขนมที่อยู่อีกมือหนึ่งให้กับเขา
ขอบคุณมากนะครับ น้องเรนโบว์นี่น่ารักจริงๆเลย อย่างนี้มาเป็นแฟนพี่ดีกว่า ชายหนุ่มรับขนมมาพร้อมตอบกลับไปด้วยสัญชาติญาณของหนุ่มเจ้าชู้
เอ่อ... เจอไม้นี้เข้าไปหญิงสาวก็พูดอะไรไม่ออกเลย (สมกับที่มีคนเรียกว่ายัยเอ๋อจริงๆ)
พี่ล้อเล่นจ้า อย่าคิดมากๆ งั้นพี่ไปก่อนนะ จะเอาขนมไปอวดคนบางคน ไปล่ะ พูดจบพนักงานส่งขนมก็เดินจากไป
พี่เก่งจะเอาขนมไปอวดใคร แล้วทำไมต้องอวดด้วยล่ะ ก็แค่ขนมกล่องเดียวเอง หญิงสาวถามตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ
ยัยเรน... ยัยเรน เพื่อนที่เดินมาถึงเขย่าแขนคนที่นั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวให้รู้สึกตัว
โอ๊ย! เบาๆหน่อยก็ได้ เรนโบว์โอดครวญเมื่อรู้สึกตัว
ก็เรียกดีๆแล้วไม่ได้ยินเองนี่หน่า แล้วนี่นั่งฝันอะไรอยู่คนเดียวจ้ะ เพื่อนแก้ตัวพร้อมถามคำถามกลับมา
เปล่า ไม่มีอะไร วันนี้พี่เก่งเอาขนมมาให้อีกแล้วล่ะ เดี๋ยวกินด้วยกันนะ หญิงสาวบอกกับเพื่อนพร้อมกับชี้ไปที่ขนมที่ยังคงวางอยู่บนโต๊ะ
ได้เลย เอ...แต่เราว่ามันยังไงๆอยู่นะ ขนมของพี่เก่งเองรึเปล่า แต่พี่เขาเอาพี่รหัสมาบังหน้า เพื่อนตอบรับพร้อมตั้งข้อสังเกตขึ้นมา
พี่เขาจะทำอย่างนั้นไปเพื่ออะไรล่ะ เรนโบว์ถามเพื่อนด้วยความไม่เข้าใจ
โธ่เอ๊ย! ยัยเรนเรื่องง่ายๆ ก็เพราะพี่เขาจะมาจีบแกไง เพื่อนไขข้อข้องใจให้หญิงสาวฟัง
ไม่จริงหรอก เรามากินขนมกันดีกว่า เรนโบว์ส่ายศีรษะพร้อมกับเปลี่ยนเรื่องโดยการแกะกล่องขนมที่อยู่บนโต๊ะ ระหว่างที่แกะอยู่นั้นหญิงสาวก็อดลุ้นนิดๆไม่ได้ พี่เขาจะตอบเรามาบ้างรึเปล่านะ
ยิ้มอะไรน่ะเรน เพื่อนที่นั่งรอขนมถามขึ้นเมื่อเห็นเรนโบว์ยิ้มออกมาเมื่อแกะกล่องขนมเสร็จ
ไม่มีอะไรหรอก กินขนมดีกว่า หญิงสาวปฏิเสธพร้อมรอยยิ้มที่ห้ามไม่ได้บนหน้า
ไม่มีอะไรได้ไง แล้วนั่นกระดาษอะไรน่ะ เพื่อนยังคงสงสัยอยู่และยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีกเมื่อเห็นเรนโบว์เอากระดาษที่หยิบมาจากกล่องใส่กระเป๋าด้วยอาการทนุถนอม
เออน่า...ไม่มีอะไรหรอก พูดจบก็หยิบขนมเข้าปากโดยไม่สนใจสายตาที่แสดงความสงสัยของเพื่อนเลย
ขอโทษนะจ้ะเพื่อนจ๋า เรายังไม่อยากบอกตอนนี้ รอไปก่อนนะ หญิงสาวขอโทษขอโพยเพื่อนอยู่ในใจ
นี่...ข้าได้ขนมจากน้องเรนมาด้วย เก่งอวดขนมให้เพื่อนๆที่นั่งอยู่ที่โต๊ะในโรงอาหารดู
ก็แค่ขนมตามมารยาทเท่านั้นแหละว้า ชายหนุ่มตัวสูง ผิวขาวเอ่ยขึ้นทำให้เพื่อนที่กำลังเห่อขนมกล่องนั้นอยู่หันขวับมาทันที
เอ็งอิจฉาข้าล่ะสิ
เปล๊า ทำไมข้าต้องอิจฉาเอ็งด้วย ในเมื่อข้าก็ได้ขนมมาเหมือนกัน ชายหนุ่มตัวสูง ผิวขาวปฏิเสธเสียงสูง
พวกเอ็งว่าข้าจะจีบน้องเขาดีมั้ยว่ะ นายเก่งถามความเห็นของเพื่อนๆร่วมโต๊ะแต่สายตาจับจ้องไปที่คนที่เป็นพี่รหัสของหญิงสาวที่เป็นเป้าสนทนา
... ไม่มีคำตอบจากปากคนถูกจ้อง มีแต่คำตอบที่ส่งมาทางสายตาความหมายประมาณว่า คนนี้ห้ามยุ่ง ขณะที่เพื่อนคนอื่นๆเริ่มยุส่ง
เอาเลยไอ้เก่ง
ข้าขอดูไปสักพักก่อนดีกว่า แล้วค่อยคิดอีกที คนพูดพูดจบก็เดินไปซื้อข้าว ทิ้งให้ผู้ชายตัวสูง ผิวขาวนั่งเจริญพรเขาอยู่ในใจ
ขอบคุณมากครับสำหรับขนม พี่ชอบมันครับ แล้วน้องเรนโบว์ล่ะชอบขนมที่พี่ให้ไปบ้างรึเปล่า แล้วที่น้องเรนโบว์บอกให้พี่ใบ้ให้น้องเรนโบว์หน่อยว่าพี่เป็นใคร พี่ก็จะใบ้แล้วนะครับ คำใบ้มีอยู่ว่า ชื่อเล่นของพี่มีพยางค์เดียว พี่หวังว่ามันคงจะช่วยได้บ้างนะครับ เมื่ออ่านข้อความที่เขียนอยู่บนกระดาษด้วยลายมือที่หวัดนิดๆแต่เรียงเป็นระเบียบจบแล้ว เรนโบว์ก็ต้องถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่งพลางบ่นว่า
คุณพี่เล่นใบ้แค่นี้แล้วน้องเรนคนนี้จะหาเจอมั้ยเนี่ย นี่ก็เหลืออยู่แค่อาทิตย์กว่าๆเองอ่ะ พี่ใจร้ายที่สุดเลย
เป็นอะไรไปยัยเรน นั่งบ่นคนเดียวก็ได้ด้วย ริบบิ้นที่นั่งทำงานของตนอยู่ถามออกมาด้วยความสงสัย
ก็เจ๊ดูเด่ะ พี่รหัสเรนนะใบ้มาแบบว่าให้ความกระจ่างมากเลยอ่ะ บอกแค่ชื่อเล่นมีพยางค์เดียว แล้วผู้ชายส่วนใหญ่ก็มีชื่อเล่นแค่พยางค์เดียวทั้งนั้นอ่ะ เรนโบว์บ่นให้พี่สาวฟัง
นะ เราก็ลองเขียนถามต่อไปดิ ค่อยๆถามไปเดี๋ยวก็รู้เองแหละ พี่สาวให้คำแนะนำ
มันก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละเจ๊ มีอยู่ทางเดียวนี่หน่า เรนโบว์บ่นแบบปลงๆ เรียกเสียงหัวเราะจากผู้เป็นพี่สาวได้อย่างดี
ป่านนี้ยัยเอ๋อจะว่ายังไงบ้างก็ไม่รู้ สงสัยคงบ่นเราจมเลย คนที่เขียนข้อความนั่งนึกอยู่ในใจคนเดียว นึกยังไม่ทันเสร็จดีก็ต้องจามออกมาสองครั้งติดๆ
สงสัยจะบ่นเราจริงๆด้วย ถึงได้จามติดๆกันอย่างนี้ ขณะที่บอกกับตัวเองอยู่นั้นหน้าของต้นเหตุที่ทำให้จามก็ลอยขึ้นมาทันที ทำให้คนจามอดไม่ได้ที่จะส่งยิ้มให้กับใบหน้านั้น ถึงแม้จะเป็นแค่จินตนาการของตัวเองก็ตาม
วันนี้เอ็งไม่มีขนมไปฝากน้องเรนโบว์หรือครับคุณเพื่อน นายเก่งถามเพื่อนที่ตามปกติแล้วจะต้องให้เขาทำหน้าที่พนักงานส่งขนมให้ทุกวัน
ไม่มีว่ะ แต่วันนี้เอ็งลองไปโฉบๆแถวที่น้องเขานั่งหน่อยดูดิ ไม่แน่นะเอ็งอาจจะได้ของฝากติดไม้ติดมือกลับมาก็ได้นะ ชายหนุ่มตัวสูง ผิวขาวพูดอย่างอารมณ์ดี ทำเอาพนักงานส่งขนมงงไปชั่วครู่ก่อนจะได้สติถามเพื่อนว่า
วันนี้เอ็งไม่สบายรึเปล่า ปกติเห็นไม่ค่อยจะอยากให้ข้าไปป่วนเปี้ยนกับน้องเขาเท่าไหร่ แต่วันนี้กลับยุให้ข้าไป
เปล่า... ข้ากินข้าวดีกว่า พูดจบก็ก้มหน้าก้มตาทานโดยไม่สนใจเพื่อนที่มองมาด้วยสายตาสงสัยเลย
พี่เก่งค่ะ เรนโบว์เรียกพนักงานส่งขนมที่กำลังจะเดินผ่านไปให้หยุด
อ้าว! น้องเรนโบว์ วันนี้พี่ไม่มีขนมให้นะครับ เอาใจพี่ไปก่อนละกันนะ พนักงานส่งขนมหันมาตามคำเรียกพร้อมกับส่งเสียงอ่อยๆเหมือนสำนึกผิด
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ที่เรนเรียกเรนก็ไม่ได้ตั้งใจจะทวงขนมด้วย แต่เรนจะฝากขนมนี่ไปให้พี่รหัสของเรนหน่อยอ่ะค่ะ เรนโบว์บอกอย่างอารมณ์ดี
มีแต่ของพี่รหัสเหรอ แล้วพี่ล่ะ พูดพลางทำตาละห้อยดูน่าสงสาร เรียกเสียงหัวเราะจากหญิงสาวได้
ไม่ลืมหรอกค่ะ นี่ค่ะของพี่เก่งหญิงสาวพูดพร้อมกับส่งขนมอีกกล่องให้พนักงานส่งขนม
หัวใจพี่พองโตคับอกเลยนะเนี่ย เก่งแซวคนให้
อ่ะนะ เรนโบว์พูดอะไรไม่ออกเลยเมื่อเจอมุขนี้
ฮ่า ฮ่า ฮ่า พี่ไปก่อนละกันนะ ขอบคุณมากนะจ้ะสำหรับขนม เก่งส่งเสียงหัวเราะออกมาเมื่อเห็นท่าทางอึดอัดของหญิงสาว ก่อนจะเดินจากไป
อ่ะนี่ของเอ็ง ส่วนนี่ของข้า เก่งส่งกล่องขนมไปให้เพื่อนที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม
เอ็งได้ด้วยเหรอ ผู้ชายที่ได้รับกล่องขนมถามขึ้น
แน่นอน ว่าแต่เอ็งรู้ได้ไงว่ะ ว่าวันนี้น้องเขาจะมีขนมมาให้น่ะ เก่งถามด้วยความสงสัย
ข้ารู้ก็แล้วกัน ไปล่ะนะ พูดพลางลุกขึ้นยืน เดินไปได้สองก้าวก็หยุดหันมาบอกกับเพื่อนว่า อ้อ! ข้าลืมบอกเอ็งไปว่ากะล่อนกับน้องคนนี้ๆน้อยๆหน่อย ข้าไม่ชอบ แล้วก็เดินจากไปปล่อยให้เพื่อนนั่งงงเป็นไก่ตาแตกอยู่คนเดียว
ว่าแล้วว่าวันนี้ยัยเอ๋อต้องมีขนมมาให้ แล้วข้างในจะเขียนว่าไงบ้างนะ แต่ทำไมต้องมีให้ไอ้เก่งด้วยนะ อ้อ! ลืมไปว่าเป็นคนมีน้ำใจ คนที่กำลังเดินคิดอยู่ในใจ
ขอบคุณทั้งขนมแล้วก็คำใบ้ด้วยนะค่ะ แต่คำใบ้ที่พี่ให้มามันนิดเดียวเองค่ะ แล้วก็กว้างมากเลย อย่างนี้เรนจะหาพี่เจอได้ยังไงล่ะค่ะ ขอคำใบ้เพิ่มหน่อยนะค่ะ เมื่ออ่านข้อความนั้นจบคนอ่านก็มีรอยยิ้มเกิดขึ้นที่มุมปากพร้อมกับหน้าของเจ้าของข้อความก็ลอยเข้ามาในห้วงความคิดทันที
เรานี่ท่าจะเพี้ยนหนักแหะ แค่อ่านข้อความแค่นี้ก็ยิ้มได้ ชายหนุ่มบ่นกับตัวเองก่อนที่จะหยิบกระดาษกับปากกาขึ้นมาเพื่อเขียนคำใบ้ลงไปตามที่หญิงสาวขอมา
พี่จะใบ้เพิ่มอีกก็ได้นะครับ ชื่อจริงของพี่มีสองพยางค์ มันพอจะช่วยน้องเรนโบว์ได้มากขึ้นรึเปล่าครับ ข้อความที่มากับกล่องขนมนั้นทำเอาเรนโบว์ต้องถอนหายใจออกมาจนริบบิ้นที่นั่งอยู่ใกล้ๆหันมาถามว่า
มีอะไรอีกยัยเรนถอนหายใจเป็นคนแก่ไปได้
เจ๊ดูดิพี่รหัสเรนอ่ะ เขาใบ้เพิ่มมาอีกนิดเดียวจริงๆอ่ะ ใบ้มาแค่ว่ามีชื่อจริงสองพยางค์ อย่างนี้ใครจะไปรู้ล่ะ เขาไม่ได้มีชื่อติดที่เสื้อกันนี่หน่า สงสัยต้องไปถามรุ่นพี่ผู้ชายทุกคนว่าพี่ค่ะชื่อจริงพี่มีกี่พยางค์คะ แล้วชื่อเล่นพี่ล่ะค่ะมีกี่พยางค์ เรนโบว์ประชดคนที่ให้คำใบ้มา
วิธีนี้ก็ดีนะเรน ลองใช้ดูดิ ได้ผลแน่นอน พี่สาวยุส่ง
บ้าเหรอเจ๊ ใครจะไปทำ ถ้าทำอย่างนั้นนะวันๆไม่ต้องทำไรแล้ว เอาแต่มานั่งถามชื่อ เรนโบว์พูดจบก็ส่งค้อนให้พี่สาวทีหนึ่ง
พี่ค่ะ ขอบคุณทั้งขนมแล้วก็คำใบ้อันน้อยนิดของพี่ด้วยนะค่ะ พี่กรุณาช่วยใบ้ให้มันแคบลงกว่านี้หน่อยได้มั้ยคะ อย่างนี้มันกว้างไปอ่ะค่ะ ถ้าขืนพี่ยังใบ้อย่างนี้ต่อไปเรนคงต้องนั่งถามรายคนเลยล่ะค่ะว่าพี่ชื่อมีกี่พยางค์คะ แล้วชื่อเล่นล่ะคะมีกี่พยางค์ เมื่ออ่านจบคนอ่านก็ต้องปล่อยเสียงหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ยิ่งเมื่อนึกภาพตามที่คนเขียนบอกว่าจะทำก็ยิ่งขำ
ยัยนี่เอ๋อจริงๆด้วย แต่ก็น่ารักดี ถ้าใบ้จนครบแล้วจะรู้รึเปล่าล่ะเนี่ย ชายหนุ่มบ่นกับตัวเองพลางหยิบกระดาษกับปากกาขึ้นมาเพื่อจะเขียนคำใบ้ต่อไปให้กับคนที่ขอมา
จากคุณ :
@หนูเอ๋อ@
- [
31 พ.ค. 48 15:04:25
A:168.120.26.172 X:
]