ความคิดเห็นที่ 1 กะปอมกินไปร้องไปเหมือนกัน ในขณะที่แม่แมวได้แต่จ้องมองลูกด้วยความสุขที่เห็นลูกๆ กินอาหารด้วยความอร่อย “อ้าว มะเหมี่ยว เธอไม่กินเหรอ” ปิลาร์หันไปถามมะเหมี่ยวอยากแปลกใจ ที่เห็นยืนมองอยู่เฉยๆ “ปลามันตัวใหญ่พอที่จะแบ่งเธอได้นะ” “เห็นลูกๆ ได้กินฉันก็อิ่มแล้วต่ะ” นั่นเป็นเป็นครั้งแรกที่ปิลาร์เห็นสายตาแห่งความรักความห่วงไยของความเป็นแม่ ดูแล้วเต็มไปด้วยความอบอุ่นเหลือเกิน คล้ายๆ สายตาของคุณนายใจดี โอ...คุณนายใจดี..ป่านนี้จะคิดถึงปิลาร์บ้างไหมนะ น้ำเสียงและสายตาแบบนี้คุณนายใจดีเคยมีให้ปิลาร์เสมอ แม้ว่าคุณนายใจดีจะไม่ใช่แม่แมวก็ตาม เราคิดถูกคิดผิดกันแน่ ที่หนีออกมาแบบนี้ เราเป็นแมว.... แมวธรรมดาตัวหนึ่ง พอเราหายไป คุณนายก็คงไม่คิดอะไรมากมาย มีแมวสวยๆ แมวน่ารักมากมายในโลกนี้ บางตัวไม่เพียงแต่เป็นแมวในเมือง เป็นถึงแมวเมืองนอก ที่แพงกว่า สวยกว่า ปิลาร์ตัวนี้มากมายหลายเท่า คุณนายใจดีไม่หามาเลี้ยงไม่ยาก และอาจลืมเราไปแล้ว หนูแจ๋ว..คนรับใช้มือหนึ่ง ก็คงจะดีใจมาก เพราะไม่มีแมวปิลาร์จอมซนคนนี้แกล้งก่อกวนให้หนูแจ๋วโดนดุ ไม่มีแมวตัวนี้คอยขัดแข้งขัดขาให้หกล้มถ้วยชามแตก  ไม่มีแมวที่คอยคาบอาหารในจานหนูแจ๋วจนต้องวิ่งไล่กันอีกแล้ว แมวตัวใหม่คงสงบเสงี่ยมเรียบร้อย ไม่เหมือนปิลาร์คนนี้ เราจากมาครอบครัวเขาคงร่มเย็นเป็นสุข แต่ยิ่งคิดยิ่งใจหายวูบๆอย่างประหลาด ..คิดถึงอ้อมกอดอบอุ่นของคุณนาย คิดถึงหนูแจ๋วที่ว่างจากงานบ้านก็มักจะมาจับปิลาร์อุ้มและดินเล่นรอบๆบ้านเสมอ  หรือบางครั้งดึกๆแมวปิลาร์เกิดเหงาในอารมณ์ร้องเหมียวๆ ก็จะมีหนูแจ๋วนี่ล่ะที่ลุกมาจากห้องนอน อุ้มปิลาร์ไปนอนเป็นเพื่อนบนเตียงนุ่มๆ ด้วยเสมออย่างไม่มีการแบ่งชนชั้นว่าเป็นคนเป็นแมว  ทั้งที่กลางวันทะเลาะกันแทบบ้านแตก หรือเราจะกลายเป็นแมวเจ้าปัญหาอีกตัวแล้วนี่... “เป็นอะไรไปคะ...คุณปิลาร์” เสียงถามของมะเหมี่ยวทำให้แมวปิลาร์สะดุ้งจากอาการครุ่นคิดคำนึง   “หรือคิดถึงบ้านคะ” เสียงแม่แมวบ้านนอกถามแทงใจดำพอดีเหมือนจะรู้ใจ แมวปิลาร์ไม่ตอบคำถามนั้นเพราะตอบไปตรงๆ ก็จะเหมือนเป็นแมวอ่อนแอ..ไม่ได้ เราแมวในเมือง ต้องเข้มแข็ง จะแสดงความอ่อนแอไม่ได้ เดี๋ยวเสียอิมเมจแมวในเมือง “เหมี่ยวน้อยยังไม่กินอะไรเลย” เฉไฉไปพูดเรื่องอื่น “เดี๋ยวหิวคงกินเองค่ะไม่ต้องห่วง ตกเย็นเดี่ยวเจ้านายกลับมาก็จะคลุกข้าวให้กิน ยังคงมีอาหารอีกมื้อสำรอง ว่าแต่คุณปิลาร์ยังไม่เห็นทานอะไรเลย ไม่หิวหรือคะ” เสียงของมะเหมี่ยวมีแววห่วงไย “เดี๋ยวจะออกไปหากินอะไรแถวๆนี้ล่ะ” ตอบแบบเลี่ยงๆ ไปทั้งที่ไม่รู้ว่า “อะไร”  ที่ว่าคืออะไร และจะอยู่แถวนี้หรือแถวไหนก็ไม่รู้  แต่ที่แน่ๆ ปิลาร์ก็กระโดดไปตามแนวชายคาหลังคาและรั้วบ้านต่างๆ อีกครั้งตามประสาแมวไม่อยู่เป็นสุข เมื่อสำรวจพื้นที่อย่างละเอียดทั่วหมู่บ้านแล้วก็แวะไปบ้านคุณยายใจดีอีกครั้ง มองลงไปจากหลังคาห้องครัวซึ่งอยู่ถัดจากนอกชาน เห็นเจ้าหง่าวนอนแบบแมวอ่อนล้าอยู่ข้างๆ จานข้าวเก่าๆ ซึ่งมีข้าวคลุกกับเศษอาหารซึ่งตอนนี้พร่องไปเยอะแล้ว แมวนักเลงบ้านนอกตอนนี้ท่าทางหมดหล่อขนหลุดเป็นแหว่งๆดูแล้วตลกพิลึก พอเห็นแมวปิลาร์โผล่หน้ามาก็แยกเขี้ยวร้องขู่ทันที “ไสศีรษะไปให้พ้น นังแมวตัวแสบ.....” แมวปิลาร์หัวเราะหึหึในลำคอ อย่างไม่เกรงกลัว เพราะสภาพเจ้าหง่าวตอนนี้ไม่อยู่ในสภาพพร้อมรบกับใครอีก “ยังมาปากดีอีกนะ เจ้าหง่าว ยังไม่สำนึกบุญคุณฉันอีก ถ้าฉันไม่ช่วยแกตายไปแล้ว” “ไม่ต้องมาทวงบุญคุณหรอก เป็นเพราะเธอคนเดียวนั่นแหละ คอยดูนะ ฉันจะจัดการกับเธอให้ได้ ฉันมีลูกน้องแมวเป็นฝูง เดี๋ยวจะประชุมพลเรียกมารุมเล่นงานเธอให้หมอบ” “ไม่คิดว่าจะมีแต่หมาหมู่ นี่มีแมวหมู่ด้วยเหรอ เสียเกียรติเสียศักดิ์ศรีแห่งความเป็นแมวจนหมด แถมมาแมวหมู่กับแมวเพศแม่แกอีก น่าละอายใจจริงๆ ไปถอนหนวดแมวของแกออกให้หมดดีกว่า ชิ้วๆๆไอ้หน้าแมวตัวเมีย...” “ปากดีนักนะเธอ ตายซะเถอะ....” เจ้าหง่าวร้องเสียงดังอย่างโกรธจัดจนหนวดที่เหลือกระดิก ลุกขึ้นทำท่าจะเปิดสงครามอีกครั้ง “เจ้าหง่าวจะไปหาเรื่องกับใครอีก” คุณยายใจดีออกมาจากห้องครัวเมื่อได้ยินเสียงแมวร้องลั่นบ้าน มือคุณยายยังถือจานข้าวอยู่เลย พอเห็นแมวปิลาร์คุณยายก็ยิ้มอย่างดีใจวางจานข้าวลง กวักมือเรียกแมวในเมืองซึ่งรีบวิ่งไปหาแบบประจบคลอเคลียเต็มที่ เป็นการเย้นหยันเจ้าหง่าวไปในตัว “เป็นไงจ๊ะ เจ้าแมวสวย กินปลาหมดหรือยัง หรือว่ายังไม่อิ่มอีก ท่าทางยังหิวอยู่นี่นา” คุณยายอุ้มปิลาร์อย่างรักใคร่เอ็นดูลูบหัวลูบตัวไปมาในขณะที่ตัวถูกอุ้มถูกโอ๋ทำเป็นเอียงหน้าเอียงคอ มองเจ้าแมวหง่าวด้วยหางตาประหนึ่งจะเยาะเย้ยทำเอาเจ้าหง่าวมองตาถลนด้วยความอิจฉาและหมั่นใส้แบบสุดๆ แต่จะทำอะไรก็ไม่ได้เพราะอีกฝ่ายอยู่ในความคุ้มครองของคุณยาย “กินข้าวกับยายไหมแมวสวย อร่อยนะ” คุณยายเคาะจานข้าวเสียงดังเรียกร้องความสนใจ แมวปิลาร์หันไปมองจานข้าว ในจานนอกจากจะมีข้าวตามปกติวิสัยที่จานข้าวควรจะมียังมีกับข้าวซึ่งก็เป็นปลาย่างค้างหลายคืนแบบเดียวกับที่คุณยายเคยให้ปิลาร์มาก่อนนั่นเอง โอ คุณยาย...คุณยายทำไมกินปลาจวนเน่าแบบนี้ กินเข้าไปได้อย่างไร แบบนี้ถ้าอยู่บ้านคุณนายในเมืองคงทิ้งขยะไปแล้ว “อ้าว...มองใหญ่เลย อร่อยนะจะบอกให้ กินไหมจ๊ะ ของดีๆ แบบนี้เจ้าหง่าวยังไม่ได้กินเลยนะ นั่นเจ้าหง่าวกินข้าวกับหัวปลาก้างปลาที่เหลือมาจากมื้อเช้าและเหลือมาจากอาหารหมา ว่าไงกินไหมจ๊ะ” ยายจ๋าปิลาร์ไม่กินปลาแบบนี้ ปิลาร์ไม่เอา เสียงนุ่มนวลอบอุ่นของคุณยายยังคงดังต่อไป “ปลานี่ย่างตั้งใจย่างสุดฝีมือเลย กินได้หลายวันเลย คุณตาต้องเดินทางไปไกลมากกว่าจะถึงหนองน้ำ ว่าไงจ๊ะ..กินไหม เอ้า ยายจะกินให้ดูเป็นตัวอย่าง” คุณยายวางแมวสวยลง หันไปฉีกปลาย่างออกเป็นชิ้นเล็กๆ หยิบก้างที่เหลือไปวางใส่จานข้าวของเจ้าหง่าว ส่วนเนื้อปลาคลุกกับข้าวในจานคุณยายแล้วใช้ช้อนสังกะสีตักข้าวใส่ปากเคี้ยวอย่างช้าๆ ด้วยท่าทางเอร็ดอร่อย นี่มันอาหารชั้นดีสำหรับคุณยายเลย แต่มันเป็นปลาจวนเน่าไม่ใช่หรือ ทำไมคุณยายกินของแบบนี้ คุณยายใช้ช้อนตักข้าวคลุกเนื้อปลา เทลงกับพื้นตรงหน้า โอ..ตายแล้ว ทำไมเทอาหารลงพื้นแบบไร้วัฒนธรรมแบบนี้ นี่แมวปิลาร์แมวในเมืองนะ ไม่ใช่แมวข้างถนนไร้สังกัดจรจัดเสเพล นั่นเจ้าหง่าวนั่งมองตาปริบๆ ด้วยความอยากกิน แต่แล้วเหมือนจะรู้สถานภาพของตัวเองดี ในที่สุดก็หันไปแทะก้างปลาอย่างเอร็ดอร่อยไม่แพ้คุยยาย ไม่สนใจแมวคู่อาฆาตอีกต่อไป เพราะถือว่าเรื่องกินเรื่องใหญ่ที่สุดในโลกแห่งความเป็นแมว มีความสุขไปกับหัวปลาก้างปลาตามอัตภาพของความเป็นไอ้คุณหง่าวแมวบ้านนอก ปิลาร์มองเจ้าหง่าว มองคุณยาย มองจานข้าว มองกองข้าวข้างหน้า  และเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะเป็นแมวแปลกแยกมากขึ้นทุกที เรามันแมวในเมือง ต้องกินจากจานแพงๆ อาหารอุ่นๆไม่ค้างคืน จะมากินอาหารบ้านนอกตามพื้นเรือนชานแบบนี้ได้อย่างไรเสียชื่อแมวในเมืองหมด แต่น้ำเสียงสายตาอันแสนอบอุ่นของคุณยาย แม้แต่ท่าทางอร่อยกับเศษอาหารของเจ้าหง่าวทำให้ปิลาร์รู้สึกว้าวุ่นใจเหลือเกินและวันนี้ก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย เอาล่ะ ยายจ๋า.ปิลาร์จะทำให้คุณยายชื่นใจ ปิลาร์จะกินข้าวกับปลาจวนเน่านี้ให้ดู ไม่เชื่อคอยดู แมวปิลาร์กัดฟันกลั้นใจยื่นคอไปกินข้าวคลุกเนื้อปลาบนพื้นข้างหน้า ตายเป็นตาย วันนี้จะทำให้คุณยายดีใจให้ได้  รู้ว่าคุณยายอยากเห็นปิลาร์กินข้าวที่มาจากฝีมือคุณยาย “กินเยอะๆ เลยนะจ๊ะ แมวสวย เดี๋ยวไม่พอยายจะแบ่งให้อีก” เสียงอบอุ่นของคุณยายน่าฟังเหลือเกิน ฟังแล้วอบอุ่นไปถึงข้างในหัวใจแมว ใช่แล้ว เราต้องทำให้ได้ แค่กินอาหารต่ำๆ แบบนี้สักวันจะเป็นไรไป แต่อืมม์ . ที่จริงมันก็ไม่เลวร้ายอย่างที่คิด แม้จะมีกลิ่นบูดๆไปบ้างก็ไม่เป็นไร เอ๊ะ..ยิ่งเคี้ยวยิ่งกลืนยิ่งอร่อยขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อว่าอาหารบ้านนอกจะอร่อยแบบนี้ได้ นั่นคุณยายมองมาด้วยประกายตาซึ่งเต็มไปด้วยความสุขความยินดี เหมือนสายตาของคนเฒ่าคนแก่มองผ่านประสบการณ์ยาวนานแห่งชีวิตเห็นลูกหลานประสบความสำเร็จ คุณยายกำลังมีความสุขกับการเห็นแมวตัวหนึ่งกินอาหาร ความสุขตามประสาคนแก่คนเฒ่า  ใช่แล้วคุณยาย ปิลาร์ทำได้...ยายจ๋า.. และนั่นเป็นอาหารอีกมื้อหนึ่งที่อร่อยไม่แพ้อาหารที่บ้านคุณนายใจดีเลย จากคุณ : GTW - [ 4 มิ.ย. 48 15:38:21 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เสียงหมาใต้ถุนร้องหงิดๆเหมือนดีใจอะไรสักอย่าง ด้วยอาการที่บอกว่ามีผู้มาเยือน ซอมบี้ตัวหนึ่งเดินนำหน้าคนหนุ่มวัยรักนักศึกษาตรงเข้ามายังลานดินหน้าบ้านอย่างอ่อนแรง เป็นชายคนที่วิ่งไล่เด็กหนุ่มสติแตกสองคนบริเวณถนนใหญ่นั่นเอง ไอ้หนุ่มผมยาวจูงรถจักรยานยนต์มาด้วยอาการปางตาย จนลูกน้องตัวดีก็กำลังแบกถุงปุ๋ยบรรจุถ่านไม้มาด้วยอาการปางตายไม่แพ้กัน ซึ่งกว่าจะพูดกันรู้เรื่องทั้งสองฝ่ายก็วิ่งกันจนตับแทบแตก ก่อนที่จะตกลงได้ว่าจูงจักรยานยนต์ยางแบนกลับมาปะยางในหมู่บ้านดีกว่าจะจูงไปตายเอาดาบหน้า “เอาละ ถึงบ้านแล้ว....” เสียงของคุณตาซอมบี้ บอกกับหนุ่มนักศึกษาทั้งสองอย่างเหนื่อยอ่อน ชี้มือไปใต้ถุนบ้าน “เอาถ่านไปเก็บไว้ใต้ถุนบ้าน รถจอดไว้นี่ก่อน กินข้าวกินน้ำเสร็จเดี๋ยวจะพาไปร้านซ่อม พวกเอ็งก็น่าเตะเหลือเกิน จู่ๆ ก็วิ่งหนีกันตับแลบ ดีนะที่ตาเป็นคนแข็งแรงเตะแตงโมทุกวัน ไม่งั้นลิ้นห้อยตายไปแล้ว แหม มาว่าเราเป็นซอมบี้ซอมบ้าอะไรก็ไม่รู้ เด็กสมัยนี้จริงๆเลย” ไอ้หนุ่มผมยาวพอวางมือจากจักรยานยนต์เจ้ากรรมได้ก็ทำท่าเหมือนได้เกิดใหม่  ไม่คิดว่าเจ้าพาหนะคันโปรดคันนี้เวลาเกเรมาจะหนักหนาสาหัส “ลิซ่าหนอลิซ่า....ทำไมเธอทำกับพี่ได้ขนาดนี้...” หนุ่มผมยาวทรุดตัวลงลูบๆคลำๆรถจักรยานยนต์คู่ชีพไปมาอย่างเป็นห่วง “อะไรของเอ็งวะ ไอ้หนุ่ม ลิซ่งลิซ่าอะไร” ชายชรามองหน้าไอ้หนุ่มผมยาวอย่างสงสัย  ส่วนลูกน้องหลังจากแบกถ่านไปวางเก็บใว้ใต้ถุนบ้านแล้วก็มาตรวจดูอาการลิซ่าอีกคน “ลิซ่าคือชื่อของเธอครับ” “เธอไหน เธออะไรวะ” “ก็คือรถคันนี้พวกผมตั้งชื่อให้ว่าลิซ่าครับ” ชายชราอ้าปากค้างจนเห็นฟันที่เหลืออยู่ไม่กี่ซี่  แล้วหัวเราะก๊ากออกมาเสียงดัง พูดไปหัวเราะไปว่า “พวกเอ็งท่าจะประสาท พวกคนเรียนสูงๆ มันเพี้ยนๆ แบบนี้หมดหรือเปล่าวะ เอเอ ชักเป็นห่วงนังหนูอ้อยใจลูกสาวป้าฉิมข้างบ้านเสียแล้ว ทะลึ่งไปเรียนในเมือง กลับมาจะเป็นแบบพวกเอ็งหรือเปล่านี่” “ไม่เห็นเป็นไรเลยลุง แหม...ก็พวกเรารักเธอนี่ครับ เธอพาเราไปทั่วทุกที่ ผ่านไปบนถนนสายวัยรุ่นที่ไม่รู้จักจบสิ้น วิ่งไปบนเส้นทางแห่งความฝันไม่รู้จบของวัยหนุ่ม โลดลิ่วไปสู่ขอบหัวใจสีชมพูของสาวทั้งหลาย อ้าว....ไอ้บ้านี่แกอย่ามาจับบั้นท้ายลิซ่า แกจะแต๊ะอั๋งลิซ่าเหรอ เดี๋ยวมีถีบ....” ประโยคหลังไอ้หนุ่มผมยาวหันไปตวาดรุ่นน้องที่กำลังลูบคลำท้ายรถอยู่ “เปล่าพี่..เปล่าตะอั๋ง..” ลูกน้องตัวดีปฏิเสธเสียงหลง “ผมเพียงแต่ตรวจดูว่าเธอเจ็บตรงไหนหรือเปล่าแค่นั้นเอง เห็นเธอสกปรกมอมมอมเลยคิดว่าเย็นนี้จะพาเธออาบน้ำ” “ไอ้ลามกโรคจิต.. นี่แนะ!” บาทาไร้เงาลูกพี่ถีบเข้าให้จนลูกน้องตัวดีก้นจ้ำเบ้า “แกมันลามกจริงๆ  ถ้าไม่ปรับปรุงความประพฤติฉันจะไม่ให้แกซ้อนท้ายลิซ่าอีก เดี๋ยวบั้นท้ายเธอเสียหมด อย่าให้จับได้นะว่าแกแอบลูบคลำลิซ่าตอนซ้อนท้ายเธอ” “พวกแกเลิกบ้าได้แล้ว โน่น ไปเอาน้ำฝนเย็นๆ ตรงนอกชานบนบ้านมากินกัน ขันเขินก็ถามยายแกดู คอแห้งจะตายอยู่แล้ว เดี๋ยวข้าจะหาอะไรให้รองท้อง” เสียงชายชราขัดขึ้นอย่างรำคาญกับอัจฉริยภาพของหนุ่มนักศึกษาทั้งคู่ ชี้มือสั่งให้ขึ้นไปบนเรือน “ทำใจดีๆ นะครับ ลิซ่า อีกไม่นอนเธอก็จะเป็นปรกติแล้ว” ไอ้หนุ่มผมยาวลูบไล้ลิซ่าอย่างอาลัยอาวรณ์ราวกับจะจากกันเป็นชาติก่อนหันไปพยักหน้ากับลูกน้อง คู่กรณีชนวนแห่งความหึงหวงยุติศึกชั่วคราว ตอนนี้น้ำเย็นๆ คือสิ่งที่สำคัญจนทำให้ลืมลิซ่าไปชั่วขณะ หนุ่มทั้งสองพากันเดินขึ้นบันใดบ้านแบบชนบทซึ่งวางพาดอยู่ตรงนอกชานอย่างมองเห็นน้ำเย็นๆ ในขันสวยๆ ซึ่งคงฉ่ำชื้นชื่นใจ พอดีกับแมวปิลาร์เดินตรงมาตามเสียงเอะอะ โผล่หน้าลงมาดูตรงบันใด “อ๊ากซซซ.......” ชายชราไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไอ้หนุ่มสองคนซึ่งกำลังเดินจะขึ้นบ้านไป จู่ๆ ก็พากันร้องเสียงหลง ฟังไม่ได้ศัพท์ แหกปากโวยวายแล้วพากันวิ่งหนีไปคนละทิศละทาง ทิ้งให้ลิซ่าคอเอียงจอดทิ้งเอาไว้อย่างเดียวดาย จบตอน ++ ตอบจดหมายมิตรรักแฟนเพลงครับ ตอบจดหมายมิตรรักแฟนเพลง คุณ i_tua_yung; ฮ่ะๆๆ ไม่ใช่ประสบการณ์ตรงหรอกครับ แต่เป็นประสบการณ์อ้อม ฮ่ะๆๆ +++ คุณหมูน้อยแก้มแดง; แบบว่าแมวปิลาร์เป็นแมวแบบนี้ล่ะครับ ชอบแกล้งชาวบ้านไปทั่ว อิอิ +++++ คุณ Magic of Azure; ขอบคุณครับ ที่มาชอบ ตัวละครเพี้ยนๆเรื่องนรี้ ^_______^... +++++++ คุณ ธามาดา; โห จะหายไปไหนครับ ตั้งหลายเดือน แฟนๆคิดถึงแย่เลย +++++++ คุณ จันทร์จ๋า เริ่มง่วง (Tethys); แมวตบกันนี่น่ากลัวนะครับ ทั้งเสียงร้องทั้งอาการสู้กันจนป่าราบ สิ่งของกระจัดกระจาย น่ากลัวกว่าหมากัดกันอีก ฮ่ะๆๆ +++++ คุณ Bangkokian; หนวดแมว พอจะเทียบได้กับขนน่าแข้งแมวได้ครับ ฮ่ะๆๆ แต่ว่าเรื่องตัดหนวดแมวนี้เป็นเรื่องจริงนะครับ มันจะหงอยเศร้าไปนานเลย +++++ คุณ scottie; ขอบคุณครับ กำลังจะตามแก้ในต้นฉบับครับ ปิลาร์ก็สู่ต่อไป ^______^.... +++++ คุณ bookmark; แมวปิลาร์เป็นแมวไฮโซครับ เลยออกหัวสูงๆหยิ่งๆ แต่ที่จริงเป็นแมวนิสัยดีนะครับ ^___^ ++++ คุณ ปาล์ม; ขอบคุณครับ ที่เอาอาหารมาให้ปิลาร์ แหม นึกว่าจะเป็นเครื่องในสดๆเสียอีก ฮ่ะๆๆๆ ++++++ คุณ ริเศรษฐ์; อ้าว หลานจะรีบไปไหนครับ กลัวมาเร็วๆๆๆ +++++ คุณ เม-ดา...(ขี้เกียจล็อกอินค่ะ); ปิลาร์สู้แน่นอน และไม่ตายหรอกครับ ขืนตายก็จบเรื่อง แย่เลย ฮ่ะๆๆ ++++++ คุณ เจียวต้าย; ปิลาร์หนีเข้าฝูงหมาจริงๆ ครับ แหม คุณเจียวต้ายเดาใจผมถูกเป๊ะเลย แบบนี้ต้องขนแก้ว ^_______^...... +++++ คุณณัฐกร (ไม่ได้ล็อกกอิน); เดี๋ยวจะซิบไปหานะครับ เพราะเพิ่งรู้เรื่องกล่องข้อความไม่นาน ^_______^.... +++++ คุณ หลานริ; อ้าว กลับมาแล้วนี่นา จะเขียนเพี้ยนๆแบบนี้ได้ ต้องหัดมีอารมณ์เพี้ยนๆบ้างครับหลาน อิอิ เพี้ยนวันละนิดจิตแจ่มใส ++++ คุณ แมวใบตอง; เจ้าหง่าวศักดิ์ของเราก็ดีแต่ท่า แต่ความจริงก็เป็นแมวบ้านนอกตัวหนึ่ง คนคนเขียนล่ะครับ อิอิ ++++ คุณ 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน); แหม มาเลทจริงๆ ที่จริงเตรียมรางวัลไว้ให้แล้ว แต่คุณ 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) มาช้าไปเพียง 3.2 วินาทีเท่านั้น แหม เสียดายจริงๆ ครั้งต่อไปลุ้นรางวัลใหม่นะครับ อิอิ (เราขี้โกงสุดๆๆๆๆๆ ฮ่ะๆๆๆ) จากคุณ : GTW - [ 4 มิ.ย. 48 15:42:10 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เอาหมัดแมวไปเลย ฮึ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : ปาล์ม. - [ 4 มิ.ย. 48 15:57:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4  ครายจะว่าไงก็ตาม... ชอบเจ้าหง่าวจังเลย...สะท้อนภาพแมวจริงๆออกมาชัดเชียว... จากคุณ : แมวโต๋เต๋ - [ 4 มิ.ย. 48 17:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนลูกๆ ของมะเหมี่ยวบรรยายอาหารนี่ประหนึ่งกำลังได้ อ่านเรื่อง "จอมโหดกระทะเหล็ก" จังเลยค่ะอาจารย์ แอบหมั่นไส้แมวไฮโซหน่อย กินปลาย่างไม่เป็น ชิๆๆๆ จากคุณ : ตัว(Z) - [ 4 มิ.ย. 48 18:07:09 ]

ความคิดเห็นที่ 6 Oh-no-Lisa (เป็นจักรยานคอเอียงไปสะแร้ววว) โอ-โน-ปิลาร์ อยากกินปลาย่าง กับแมวหัวแตงโมสุดฤทธิ์ ตามด้วยซุปหางแมวปิลาร์ เอ้ยยย ไม่ใช่ ชอบฉากชุลมุนในเล้าไก่ขนกระจายจริง ๆ จากคุณ : พรายทราย - [ 4 มิ.ย. 48 19:30:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถึงจะปลาย่าง  แต่ก็ปลาแซลมอนย่างนะเฟ้ย!! ปล. เคยเดินกาด(ตลาด)ต้นพยอมหลัง มช.  เจอปลาทูสองเข่งปักป้ายดังนี้ เข่งที่ 1 "แมวซาร์ดีน" (มีด้วยเรอะพันธุ์นี้) เข่งที่ 2 "สำหรับวันเกิดแมว" (มันก็เหมือนๆปลาทูแมวทั่วไปนี่หน่า) เดี๋ยวนี้แมวจะกินปลาทูต้องรอวันเกิดเลยเรอะ อิอิอิ  ทำยังกับคนจีนในไทยสมัยก่อนจะได้กินน้ำอัดลม(ของฟุ่มเฟือย)ก็ต่อเมื่อตรุษจีนงั้นแหละ หรือว่าแมวสมัยนี้จะไม่ค่อยได้กินปลาแล้วจริงๆนะ (เสร็จฟริสกี้กับวิสกัสกันหมด) ^^' จากคุณ : ธามาดา - [ 4 มิ.ย. 48 20:56:23 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รอดเพราะคุณยายแท้ๆ เลยเจ้าหง่าว จากคุณ : เม-ดา - [ 4 มิ.ย. 48 21:11:46 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อืมม.. เราลืมสองหนุ่มนั่นไปแล้วนะเนี่ย ถึงว่าเป็นแค่ตัวประกอบเปิดเรื่องเฉยๆ ปล. น้องเหมียวบรรยายปลาย่างได้สุดยอด น่าไปเป็นพิธีกรรายการอาหารจริงๆเลย จากคุณ : Bangkokian - [ 4 มิ.ย. 48 21:23:05 A:144.131.90.22 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ GTW มาpost ตอนใหม่มาแล้ว ดีใจจัง ตอนนี้สงสารเจ้าหง่าวจังเลยค่ะ แมวที่บ้านเคย โดนหมาลุ่มกัดตายเหมือนกัน (เศร้ามากเลย) ระหว่างบาทาไร้เงาของเจ้าโต้ง/โรคไข้หวัดนก/โรคพิษสุนัข(หมู่)บ้า/โรคขาดสารโอเมก้า (ปลาย่าง) เจ้าหง่าวกลัวอะไรมากกว่ากัน??..ฮิๆๆ ท้ายสุดปิล่าร์ก็ไม่วายได้กลับไปเป็นผีแมวหัวแตงโมจอมหลอนอีกแล้ว กรี๊ด..!! มันกลับมาแล้ว 555 *^_^* สนุกดีค่ะ จากคุณ : Magic of Azure - [ 4 มิ.ย. 48 23:18:42 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขี้โกงสุดๆ ได้ไงอ่ะ ไม่ยอม... นู๋อยากได้รางวัล (งกน่ะค่ะ หุหุ) จบท้ายได้ชวนติดตามจริงๆเลยนะคะ แล้วก็ต้องรออ่านตอนต่อไป จากคุณ : 1981 - [ 5 มิ.ย. 48 04:32:15 A:82.35.171.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 ผมเพิ่งรู้ว่าเวลาได้กินของอร่อยถูกปากถูกใจ แมวมันจะบ่นงึมงำไปด้วยนั้น มันแปลว่าอย่างนี้เอง คุณจี ถ่ายทอดภาษาแมวของกุดจี่ได้อารมณ์มากเลยครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 5 มิ.ย. 48 05:48:11 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตอน น้องเหมียวบรรยายปลาย่าง นึกถึง"จอมโหดกระทะเหล็ก" เหมือน คุณตัว(Z) เลย จากคุณ : หมูน้อยแก้มแดง - [ 5 มิ.ย. 48 11:33:39 ]

ความคิดเห็นที่ 14 โถ แมวปิลาร์คิดถึงบ้านแล้ว แต่อยู่กับคุณยายไปเรื่อยๆ เด๋วก็ชินกับปลาใกล้เน่าอร่อยๆ เองแหละ แฮ่ม ว่าแต่ชื่อ ลิซ่า นี่คุ้นๆ เหมือนกันแฮะ จากคุณ : bookmark - [ 5 มิ.ย. 48 19:38:58 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แย่แล้ว แมวไฮโซมากินอาหารธรรมดา เดี๋ยวจะมาแย่งกินมั้ยเนี่ย จากคุณ : scottie - [ 5 มิ.ย. 48 22:19:55 ]

ความคิดเห็นที่ 16 น่ารักดีครับอาจารย์ จากคุณ : อันโตนิโอ (อันโตนิโอ) - [ 6 มิ.ย. 48 23:47:44 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ปิลาร์ตอนนี้คล้าย ๆ จะเป็น ไฮโซบ้านนอก ภาคแมวป่วน น่ารักน่าหมั่นเขี้ยวเชียว ตอนนี้ให้คะแนนหนูเหมียวปิลาร์เต็มสิบ อ่านแล้วซึ้งสุด ๆ ที่อุตส่าห์หม่ำปลาเน่าด้วย บางทีถึงจะต้องฝืนทำในสิ่งที่ไม่ชอบ แต่ถ้าทำให้คนที่เรารักและรักเรามีความสุข มันก็ไม่ใช่เรื่องหนักหนาตรงไหน จากคุณ : แมวใบตอง - [ 7 มิ.ย. 48 22:40:06 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เพิ่งสร่างไข้อ่ะปู่  แปะโป้งก่อนนะ  พรปู่ไม่สัมฤทธิ์ผลเลย ถึงหลานจะตอบสั้น  แต่ได้ใจความนะคะ  หลานว่า  ครอบคลุมสิ่งที่หลานอยากจะบอกเลย  ไว้จะเล่าเรื่องแมวหล่อ ๆ ให้ฟัง  ที่ว่ามันหล่อ  เพราะว่ามันมีจมูกสีชมพู  หน้าตาสมส่วนอ่ะ  อิอิ จากคุณ : ริเศรษฐ์ - [ 8 มิ.ย. 48 00:39:00 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แวบมาอีกรอบ เพิ่งเห็นว่า'จารย์ซิบมาหลังไมค์ ส่งระเบิดไปให้แล้วนะคะ ใช้ได้รึเปล่า บอกเล่ากันมั่งนะคะ ^^= จากคุณ : แมวใบตอง - [ 8 มิ.ย. 48 22:15:05 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หวัดดีค่ะ คิดถึงเชียว พักนี้ไม่ได้ออกมาออนไลน์ ไม่ได้แวะไปที่บล็อกเลย แมวปิลาร์ รีไรท์ เหรอคะ แวะไว้ก่อน เดี๋ยวมาอ่าน จากคุณ : คนของความเหงา - [ 14 มิ.ย. 48 12:52:57 A:202.47.233.234 X: ]