ช่างว่างเปล่าเสียเหลือเกิน.......ยามไร้เธอเคีงข้าง
ช่างอ้างว้างเกินคำบรรยาย.....เมื่อไม่รู้เธออยู่ไหน
เมื่อไม่รู้....แม้ไกล้ก็รู้สึกว่าแสนไกล
ที่ทำได้ก็คง......มีแต่รอ
เธอจะรู้สึก....เหมือนกันกันฉันไหม?
หากว่าใช่......เหตุใดจึงยังทำแบบนี้
ยังคงรอฟังเหตุผลของคนดี
บอกกันที....นะ....เมื่อเธอกลับมา
ในการรอ...ฉันก็ไม่รอเปล่า..
ได้แต่เฝ้าทบทวนเรื่องความหลัง
รวมถึงที่ทำอย่าง..ไม่ระวัง
ต้องมานั่ง......ตรงนี้อยู่คนเดียว
หวังว่าเธอคงอ่านสักเล็กน้อย
รู้ถ้อยคำ....ที่เขียนอย่างเฝ้าหวัง
ให้เธอกลับมาเป็นเหมือนดัง-
วันเหล่านั้นที่ยังคงมีกัน..........
จากคุณ :
philosophism
- [
4 มิ.ย. 48 20:52:52
A:58.11.70.65 X:
]
รอ
