ความคิดเห็นที่ 1 วันนี้รื้อแผ่นดิสก์เก่าๆมาดูค่ะ  พบกลอนนี่ เขียนไว้ยามกินแห้วเมื่อ 19 เมษายน 2544 เกิน 4 ปีแล้ว  เวลาผ่านไปไวจัง เลยเอามาแบ่งให้คนอื่นอ่าน แหะๆ ไม่เคยเข้ามาที่นี่เลยค่ะ  ปกติอยู่แถวๆหว้ากอกะสวนลุม เข้ามาครั้งแรกก็ตื่นตาตื่นใจมาก  เพื่อนๆเขียนร้อยกรองเก่งกันจัง สมัครเป็นสมาชิกที่นี่ด้วยคนนะคะ จากคุณ : เบญญาภา - [ 5 มิ.ย. 48 20:48:02 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นกลอนที่เขียนแล้วอ่านดูว่า จขกท เป็นคนที่เข้มแข็งมากๆค่ะ ดีที่เป็นกลอนเก่าๆ แปลว่าความรู้สึกตามในกลอนคงผ่านพ้นไปอย่างสวยงามแล้ว ความหมายดีค่ะ แล้วเอามาให้อ่านอีกนะ จากคุณ : kwan2402 - [ 5 มิ.ย. 48 21:01:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รำรำร่ำรำพึงรำพัน รันจวญรวนระทมลั่นฝันหา ระทวยระทดรนร่นพบจนสบตา ละลวงลิ่วระโหยหามาแต่ไกล ระโหยไห้ดูรักจะรันทด โศกสลดระทมตรมหวั่นไหว ที่รำ่ร้องร่ำเรียกสำเหนียกไป ฤา ได้ยินบ้างไหมอย่าลังเล เพราะรักร้อนซ่อนแรงเพราะว่ารัก อย่าหายหักให้รักต้องหักเห โปรดโลมเลี้ยงรักไว้อย่าให้เซ อย่าให้เฉไล้ละไมไม่ละเลย เอามาแอบแปะมั่ง เห็นแล้วชักมันส์ จากคุณ : kwan2402 - [ 5 มิ.ย. 48 21:07:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เอาด้วยๆ มีกลอนบทนึงเราชอบมากเลย เขาไม่รักตัวเราเศร้านักหรือ เราก็คือคนเขลาเฝ้าหลงใหล เขาว่าเราไม่มีสิทธิ์ผิดหรือไร เศร้าทำไมในเมื่อ .. รักเขาเอง .. T__T ~ แปะเอง เศร้าเอง หุหุ จากคุณ : วันฝนพรำ - [ 5 มิ.ย. 48 21:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ร่วมด้วยคนนะคะ รักเขา...เขารักใครก็ช่างเขา รักเรา...รักเขลาหรือไฉน รักแล้วรักเล่าเฝ้าถามใจ รักใครใคร...ใยไม่รักใจตัวเอง ก่อนรักใคร ถามใจรักเขาหรือรักเราเอง จากคุณ : วรานนท์ - [ 5 มิ.ย. 48 21:43:34 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เอ่อ  คือเราหายเศร้ามานานแล้วนะคะ แต่ดีใจจังที่มีคนมาตอบกระทู้แรกในถนนนักเขียนเยอะแบบนี้ แงๆ ท่านไหนมาอ่าน  จะแจมก็เชิญเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : เบญญาภา - [ 5 มิ.ย. 48 21:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แม้จะแพ้กับความรัก.. แต่ถ้าชนะใจตัวเองได้.. เรียกว่าสอบผ่านโลกค่ะ จากคุณ : แมวโต๋เต๋ - [ 6 มิ.ย. 48 01:09:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาต้อนรับน้องใหม่ค่ะ ^^ ดีใจค่ะที่รู้ว่าหายเศร้า...นานแล้ว จากคุณ : นารูมิ - [ 6 มิ.ย. 48 09:17:43 ]

ความคิดเห็นที่ 9  มาเป็นกำลังใจ  มารับกำลังใจ อิ ๆ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 6 มิ.ย. 48 12:52:27 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ดีใจที่เข้มแข็งค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้ สำหรับเราการอกหัก คือ การเริ่มต้นที่จะมีรักครั้งใหม่ค่ะ ไม่ใช่ว่าเป็นคนลืมง่ายนะ แต่คิดแบบนี้แล้วม้นเจ็บน้อยลง จากคุณ : พระจันทร์ในฤดูหนาว - [ 6 มิ.ย. 48 12:56:17 A:203.144.198.98 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณค่ะ   หายเศร้านานแล้วค่ะ ตอนนี้เครียดแทน จากคุณ : เบญญาภา - [ 6 มิ.ย. 48 15:18:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ความเห็นเหมือนความติดเห็นที่ 1 ค่ะ จากคุณ : ขอบใจ - [ 6 มิ.ย. 48 15:38:51 A:203.144.243.34 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 อันความรักเหมือนกับสายน้ำไหล ผ่านมาแล้วก็เลยไปไม่หวนกลับ แม้ทุกข์เศร้าเหงาเพียงใดเมื่อได้รับ ก็อาจดับลงได้ด้วยใจแกร่ง........ แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 48 06:00:20 จากคุณ : เจียวต้าย - [ 8 มิ.ย. 48 05:50:32 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ...หากความรักเหมือนน้ำไหลใคร่คิดว่า... ...หากไหลแล้วก็ให้ไหลไปเหอะ...เราได้เจอะธารน้ำใหม่ดังปรารถนา เป็นน้ำดีไม่เน่าเศร้าอุรา...........happyพาสุขสมภิรมย์จินต์ จากคุณ : เบญญาภา - [ 8 มิ.ย. 48 09:49:05 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ได้ฟังความ ในใจ ใครคนหนึ่ง พร่ำรำพึง ถึงรักเก่า เศร้าหนักหนา ไม่สมหวัง ในรัก หนักอุรา สุดท้ายหนา เธอได้คิด มิปลิดปลง ขอแสดง ความดีใจ กับเธอด้วย ไม่มอดม้วย ไปกับรัก ที่ลุ่มหลง แปลงเรื่องราว เป็นพลัง อย่างมั่นคง ไม่มัวหลง เพ้อหา และอาวรณ์ มาวันนี้ เธอแสน จะเข้มแข็ง แสนกร้าวแกร่ง เกินใคร ไม่หม่นหมอง มาขอบคุณ คนที่ ไม่สมปอง เป็นบทร้อง คำกลอน สอนใจคน จากคุณ : ลูนาติก - [ 9 มิ.ย. 48 11:57:04 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ...กลอนบทนี้เขียนเมื่อสี่ปีก่อน ร่ายอักษรไปตามคิดจิตครวญใคร่ มาอ่านซ้ำขำเหลือดี..นี่หรือใจ กลายเป็นเรื่องสนุกไปในบัดนี้ อ่านแล้วขำตัวเองค่ะ  เป็นไปได้ถึงปานนั้น ฮะๆๆๆๆ ขอบคุณที่มาอ่าน+เขียนกลอนโต้ตอบกันนะคะ  ชอบมากๆค่ะทุกท่าน แก้ไขความเข้าใจผิดของท่านผู้เชียร์ค่ะ   คือดิฉันไมได้กำลังอกหักอยู่ค่ะ ก๊าก มีหลายท่านส่งหลังไมค์มาเห็นใจ จริงๆเขียนกลอนนี้ไว้ตั้งแต่ กรกฎาคม 2543  เพิ่งไปค้นเจอวันที่ในสมุดกลอนค่ะ ที่ลงไว้ในความคิดเห็นที่ 1 คือวันพิมพ์ลงแผ่นดิสก์ แหะๆ กดดูในพรอบเพอที้ ของไฟล์น่ะค่ะ เรื่องนี้เกิดเมื่อ 4-5 ปีก่อน  สิ้นเศร้าไปตั้งแต่วันที่เขียนกลอน (กรกฎาคม 2543)แล้วค่า แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 48 14:16:40 จากคุณ : เบญญาภา - [ 9 มิ.ย. 48 16:17:36 ]