CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    เธอสวย...

    ฉันไม่ใช่คนสวย...

    เรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นจะต้องให้ใครมาบอก ฉันรู้ตัวเองดี...

    ฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ไม่เคยชมว่าฉันสวยเลยสักครั้ง

    เพื่อนๆ พากันพูดว่าฉันโชคดีที่ได้ 'เขา' คนซึ่งเป็นที่หมายปองของผู้หญิงมากมายมาเป็นคู่ชีวิต

    ฉันรู้ดีว่าจริงๆ แล้วเพื่อนของฉันต่างพากันประหลาดใจเมื่อเขาขอฉันแต่งงาน ทุกคนแปลกใจว่าทำไมเขาเลือกฉัน ทั้งที่รอบตัวเขารายล้อมไปด้วยผู้หญิงซึ่งล้วนแต่สวยรวยเสน่ห์กว่าฉันหลายเท่า

    ผู้หญิงเหล่านั้น 'สวย' และมี 'เสน่ห์' แบบที่ฉันไม่มีวันจะเป็นได้...

    ฉันรู้ดี...ถ้าเพียงเขาเอ่ยปากผู้หญิงเหล่านั้นย่อมไม่มีทางปฏิเสธเขา...

    แล้ววันหนึ่งราวกับความฝัน เขาเดินตรงเข้ามาหาฉัน ขอฉันแต่งงานท่ามกลางกลุ่มเพื่อนของเรานับสิบ

    ฉันจะทำอย่างไรได้...นอกจากรับปากพร้อมน้ำตาคลอเบ้า

    จนถึงวันแต่งงานเขาก็ยังไม่เคยบอกว่าฉันสวยเลยสักครั้ง ไม่แม้แต่จะพูดคำว่า 'รัก' ขึ้นก่อน

    เขาจะพูดว่ารักฉันต่อเมื่อฉันถาม "คุณรักฉันไหม..."

    เขาจะมองฉันยิ้มๆ แล้วพูดเพียงว่า "รักสิ..."

    ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกันฉันมักจะตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมเขาถึงเลือกฉัน แทนที่จะเป็นคนอื่นซึ่งสวยกว่าฉันมายมาย เมื่อฉันถามถึงเหตุผลนั้นเขาจะยิ้มแล้วหัวเราะ

    เขาเลี่ยงการตอบคำถามด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเสมอ...

    เขาเป็นคนเจ้าชู้ ฉันรู้ดี...หลังแต่งงานเขาก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง

    ฉันไม่เคยว่าอะไรเขา...ไม่ว่าเขาจะทำอะไร

    ฉันยอมรับ...เพราะเขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่ก่อนแต่งงาน ซึ่งฉันรู้ดี...และตกลงใจเลือกจะใช้ชีวิตคู่อยู่กับเขาเอง แล้วฉันจะไปว่าอะไรเขาได้...

    แต่พอกันทีสำหรับความอดทนของฉัน!

    ฉันยอมรับได้ทุกเรื่อง...นอกจากเรื่องเดียว...

    เขาโกหกฉัน!

    จู่ๆ วันนึงเขาก็พูดคำซึ่งเขาไม่เคยพูดเลย คำโกหกที่หลอกลวงที่สุด! เขาชมว่าฉันสวย!

    เขาเริ่มโกหกฉันมาหลายเดือนแล้ว...ตลอดช่วงเวลานี้เขาจะคอยชมว่าฉันสวยขึ้น...สวยขึ้นทุกวัน!

    ฉันไม่ปฏิเสธหรอกว่าอยากได้ยินคำชมแบบนี้จากเขาเหลือเกิน ผู้หญิงคนไหนบ้างไม่อยากให้คนรักชมเรา ถึงแม้บางครั้งจะรู้ว่าคำชมนั้นเป็นแค่การพูดเล่นๆ แต่เราก็ยังอดปลื้มใจไม่ได้

    แต่ต้องไม่ใช่คำโกหกแบบนี้!

    แรกๆ ฉันยังพอรับได้ เขาจะกระซิบข้างๆ หูของฉันก่อนนอนเป็นบางครั้ง

    "คุณรู้ไหมว่าคุณน่ะเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด..."

    จากบางครั้ง...กลายเป็นทุกครั้ง ทั้งก่อนออกจากบ้านไปทำงานและก่อนนอน เขาจะต้องชมว่าฉันสวย!

    "ผมรักคุณจัง คุณรู้ไหมว่าคุณสวยขึ้นทุกวัน..."

    ยิ่งนับวันเขาก็ยิ่งหนักข้อขึ้น เดี๋ยวนี้ถึงกับโทรศัพท์มาบอกว่ารักฉันแทบทุกวัน!

    ฉันเริ่มกลัว...เขาเปลี่ยนไป...ฉันไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

    ระยะนี้เขากลับถึงบ้านเร็วผิดปกติ เวลามีโทรศัพท์มาชวนออกไปเที่ยวเขาก็กลับปฏิเสธ! หลายครั้งฉันแอบได้ยินเขาขอร้องพวกผู้หญิงที่โทรศัพท์มาหาเขา ขอให้พวกหล่อนเลิกติดต่อมาหาเขาอีก!

    ทุกวันนี้เขาแทบจะไม่ใช่คนที่ฉันเคยรู้จัก!

    วันนี้ฉันจะต้องพูดกับเขาให้รู้เรื่อง...

    เขากลับมาถึงบ้านแล้ว...

    ทันทีที่เดินเข้ามาในบ้าน เขารี่ตรงเข้ามาหาและโอบเอวฉันไว้ วันนี้เขาโอบเอวฉันเกือบจะไม่รอบอยู่แล้ว...ผู้หญิงที่ผู้ชายโอบเอวแทบจะไม่รอบเนี่ยนะสวย!

    เขาอมยิ้ม จ้องมองฉันและ...เขาจะเริ่มโกหกอีกแล้ว...

    "คุณรู้ไหม..."

    แต่วันนี้ฉันไม่ยอมให้เขาโกหกฉันอีกแล้ว!

    "ฉันรู้ว่าฉันไม่เคยสวย!"

    "ใครว่า...ผมว่าคุณดูสวยขึ้นทุกวันต่างหาก...รู้ไหมว่าผมยิ่งรักคุณมากขึ้นทุกวัน..."

    "ฉันไม่เคยสวย! ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหน! ทำไมคุณต้องโกหกฉัน...ทำไมต้องบอกว่ารักฉันทั้งที่ก่อนนี้คุณแทบไม่เคยพูดคำนี้เลย" ฉันหลุดประโยคนั้นออกไป พร้อมน้ำตาซึ่งกลั้นเอาไว้ไม่อยู่

    เขาโอบเอวของฉันแน่นขึ้น "ถ้าผมไม่รักคุณแล้วจะแต่งงานกับคุณทำไมล่ะ"

    "ก็ทำไมคุณถึงมาแต่งงานกับฉันล่ะ คุณจะแต่งงานกับใครก็ได้ มีคนที่สวยกว่าฉันมีเสน่ห์กว่าฉันตั้งเยอะตั้งแยะรอให้คุณเลือก"

    เขาลูบหัวฉันแล้วหัวเราะอย่างขบขัน "ผมไม่ได้เป็นกรรมการประกวดนางงามนี่นา ถึงจะต้องเลือกผู้หญิงคนที่สวยที่สุดเข้ารอบ ผมเลือกคุณเพราะผมรู้ว่าลูกของเราจะต้องภูมิใจที่มีคุณเป็นคุณแม่...แล้วผมก็ไม่ได้เลือกคุณฝ่ายเดียวหรอกนะ เราเลือกกันและกันต่างหาก"

    เขาก้มลงลูบท้องกลมโตของฉันอย่างทะนุถนอมแล้วแนบแก้มลงไป

    "ใช่ไหมหนูน้อย ลูกบอกคุณแม่สิครับว่า คุณแม่ของลูกน่ะสวยแค่ไหน" เขาจูบลงไปราวกับว่าต้องการจะส่งผ่านไปให้ถึงชีวิตน้อยๆ ในท้องของฉัน

    เขาเงยหน้าขึ้นปาดน้ำตาซึ่งอาบสองแก้มของฉัน "คุณรู้ไหมว่าเวลาไหนที่ผู้หญิงสวยที่สุด"

    ฉันได้แต่ส่ายหน้า...

    เขายิ้มแล้วบรรจงจูบเบาๆ ลงบนหน้าผากของฉัน ฉันได้ยินเสียงเขากระซิบแผ่วเบาที่ข้างหู

    "ผู้หญิงจะสวยที่สุดก็เวลาที่กำลังจะเป็นคุณแม่ยังไงล่ะ..."

    ฉันกอดเขาไว้แน่น...เรากอดกันแน่น...ฉันรู้ว่าหนูน้อยของฉันก็รับรู้ถึงความรักที่พ่อและแม่มีให้แก่กัน

    ความรักซึ่งกำลังส่งผ่านไปให้ชีวิตน้อยๆ ที่กำลังดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในตัวของฉัน

    ใช่...ฉันกำลังเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดจริงๆ...

    **********  มอบเรื่องนี้แด่คุณแม่ทุกๆ คนครับ ^^  **********

    จากคุณ : big pigdaddy - [ 9 มิ.ย. 48 18:20:19 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป