หนุ่มสาวแรงสูง
*~*~*~*~*~*
เบื้องนอกสายฝนโปรยปรายลงมาในคืนที่ท้องฟ้ามืดคลึ้มอย่างไม่ขาดสาย อีกทั้งสายลมยังคงพัดมาแผ่วเบา ทำ
เอาโมบายที่แขวนอยู่นอกระเบียงดังเสียงใส สูงต่ำ เหมือนท่วงทำนองเพลง
ฉันนอนขดตัวฟังเสียงเพลงที่ธรรมชาติเป็นผู้บรรเลงอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา รู้สึกอุ่นสบาย ดื่มด่ำและสัมผัสกับ
บรรยากาศภายในห้องนอนของเราสองคน ซึ่งเป็นห้องหอเมื่อสองวันก่อน กลิ่นไอแห่งรักยังคงลอยกรุ่นถึงจะยัง
ไม่สมบูรณ์แบบนักแถมยังมีเรื่องแปลกๆ ก็ตามที และยามนี้กลิ่นหอมจากเทียนไขอบอวลไปทั่วทั้งห้องพร้อมกับ
แสงไฟพอสลัวซึ่งฉันเป็นคนสรรสร้างมากับมือเมื่อตอนกลางวัน
ฉันนอนตะแคงหันหน้าไปทางซ้ายมือของตัวเอง กระชับผ้าห่มแล้วดึงหมอนข้างเข้ามากอดให้แน่นขึ้น รอยยิ้ม
ผุดพรายขึ้นเต็มใบหน้า เมื่อคิดไปว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า สามี สุดที่รักจะออกจากห้องน้ำ แล้วขึ้นมานอนบน
เตียงเดียวกัน ถึงแม้ว่าจะนอนร่วมหอลงโรงมาสองคืนแล้วก็ตาม แต่ฉันรู้สึกว่าคืนนี้จะแตกต่างกับสองคืนที่
ผ่านมาอย่างแน่นอน
ก็ในเมื่อคืนแรกหลังสิ้นคำอวยพร ให้เราทั้งสองรักกันจนแก่เฒ่า เท่านั้น หลังพ่อแม่ปิดประตูออกไป เจ้าบ่าวของ
ฉันก็ถลาเหมือนนกปีกหักลงบนเตียงนอน แล้วก็หลับไปด้วยฤทธิ์น้ำเมา ทั้งที่ในความเป็นจริงเขาไม่ใช่คนดื่ม
ได้มากนัก แต่ฉันคิดในแง่ดีว่าเขาคงขัดเพื่อนที่ขยันส่งให้ไม่ได้ หลายทีส่ง หลายทีจิบ ผลเลยออกมาอย่างที่เห็น
คือเมาไม่ได้สติ เดือดร้อนเจ้าสาวหมาดๆ อย่างฉันต้องเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ ห่มผ้าจัดท่าให้นอนอย่างสบายเหมือน
เด็กไม่มีผิด คิดอย่างเคืองๆ ถึงทุกคนที่เป็นต้นเหตุให้เจ้าบ่าวของฉันต้องเป็นแบบนี้
เป็นอันว่าคืนแรกของการเข้าหอ เจ้าสาวอย่างฉันเลยได้แต่นอนมองเจ้าบ่าวหลับผุยอยู่ข้างกาย จนเวลาล่วงผ่าน
เลยเที่ยงคืน ใจเลยคิดอะไรบางอย่าง หันซ้ายมองขวาทั้งที่ความจริงแล้วไม่มีใคร การกระทำไม่ได้เร็วเท่าที่ใจคิด
นัก ค่อยๆ เอื้อมมือเข้าใกล้ไปทีละนิดๆ เหมือนแมวเหมียวกำลังเอาขาหน้าหยั่งเชิงกับของเล่นชิ้นใหม่ก็ไม่ปาน
แล้ววินาทีแรกแห่งการสัมผัสก็พลันรู้สึกว่าขนทั่วร่างกายพากันลุกชันอย่างไม่ได้ตั้งใจ ไออุ่นจากร่างกายของคน
ไร้สติถ่ายทอดมาสู่ตัวฉัน ทำเอาหัวใจที่กล้าๆ กลัวๆ เมื่อสักครู่พลอยเบ่งบาน คิดอยู่ในใจว่า อุ่นดีจัง เลยขยับ
ใกล้เบียดประชิดเข้าไปอีกนิดกระชับวงแขนให้แน่นขึ้นอีกหน่อย หากมากกว่านี้ คนเมา อาจรู้สึกตัว ฉันคิด
อย่างกลัวๆ เหมือนกันว่าหากเขาตื่นขึ้นมาตอนนี้แล้วกอดฉันตอบ ผลจะเป็นอย่างไร? เพราะรู้จักตัวเองดีว่าเป็น
เช่นไร!
ฉันตื่นขึ้นมาอีกทีก็เช้าเสียแล้ว รีบหันไปมอง เจ้าบ่าวในนาม ปรากฏว่ามีแต่ความว่างเปล่า หันไปทางห้องน้ำ
แน่ใจว่าไม่มีแน่เพราะประตูเปิดอยู่ ฉันจึงรีบทำธุระส่วนตัวแล้วเดินแกมวิ่งลงมาในครัว
มอร์นิ่ง... พี่หนุ่มยืนยิ้มแป้นอยู่ตรงโต๊ะทานอาหารนั่นเอง ร่องรอยของคนเมาค้างไม่ปรากฏให้เห็น นั่นเลยทำ
ให้ฉันได้คิดถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมา ฉันนอนกอดพี่หนุ่มอยู่แล้วเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว แล้วเมื่อเช้าพี่หนุ่มตื่นก่อน
ฉัน ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า....!?! คิดมาถึงตรงนี้ฉันรู้เลยว่าหน้าตัวเองเป็นอย่างไร ร้อนๆ ตึงๆ ชอบกล
แล้วดูพี่หนุ่มซี...มองฉันแล้วยิ้มหมายความว่าอย่างไรกัน ..??
คะ...ค่ะ มอร์นิ่งค่ะ น้ำเสียงชักติดขัด รู้สึกอายตัวเองขึ้นมา ทำได้เพียงส่งยิ้มจางๆ ไปให้ แต่เมื่อพี่หนุ่มไม่ได้
พูดอะไรออกให้ฉันได้อับอายเลยเบาใจ แถมยังชวนฉันทานมื้อเช้าจากฝีมือเขาเสียอีก
ฉันนั่งทานมื้อเช้ากับพี่หนุ่มอย่างสบายอารมณ์ และก็มีบ้างที่คิดว่าตัวเองแย่เต็มที ที่ไม่ได้เป็นแม่บ้านแม่ศรี
เรือนเหมือนคนอื่นเขา แถมตื่นก็สาย แต่ฉันก็อุ่นใจว่าพี่หนุ่มไม่ได้ตำหนิอะไร เพราะเราคุยเรื่องนี้กันมาแล้ว
ยามนั้น...ยามที่เราตกลงกันว่าจะใช้ชีวิตร่วมกัน ฉันสารภาพเสียงอ่อย
สาวเป็นแม่บ้านพลาสติกนะคะ พี่หนุ่มยิ้มให้ฉันอย่างอบอุ่น เป็นรอยยิ้มที่ฉันมองครั้งใดก็ไม่มีวันเบื่อ
จากนั้นมือหนาเอื้อมมายีหัวฉันเล่นเบาๆ เหมือนเช่นเคย พี่ทำเป็น พี่หนุ่มกระซิบเสียงแผ่วข้างหู ลมหายใจ
อุ่นร้อนรดต้นคอทำเอาขนลุกซู่ ฉันดีใจที่พี่หนุ่มไม่ได้ตำหนิ และแปลกใจเมื่อรู้ว่าพี่หนุ่มเข้าครัวทำอาหารด้วย
ตอนนั้นฉันไม่เชื่อ คิดว่าพี่หนุ่มคงอำฉันเล่นมากกว่า ก็ฉันนึกภาพไม่ออกจริงๆ ว่าผู้ชายร่างล่ำสัน ผมยาว
หน้าตาและความรู้สึกก็ไม่ได้กระแดะไปทางผู้หญิงสักนิด เข้าครัวทำอาหารแล้วจะเป็นยังไง และเหมือนครั้งนั้น
พี่หนุ่มคงจะอ่านสายตาฉันออก พี่จะทำให้สาวทานมื้อแรก หลังเราแต่งงานกันแล้ว กระซิบอีกครั้ง
แล้ววันนี้
ฉันก็ได้ทานอาหาร มื้อแรก ที่พี่หนุ่มเคยบอกไว้จริงๆ ด้วย
เวลาผ่านไป...เสียงลมยังคงพัดไหว เสียงเพลงจากโมบายดูจะเร้าอารมณ์มากยิ่งขึ้น เสียงฟ้าเริ่มคำรามลงมา
บ้างแล้ว สายฝนก็ยังโปรยปราย แต่ทว่า...สามีของฉันยังไม่ออกจากห้องน้ำเลย หันไปมองยังประตูซึ่งก็ยังคง
ล็อคอยู่เช่นเดิม ฉันเริ่มนอนเอามือก่ายหน้าผาก รอยยิ้มเมื่อสักครู่เริ่มจางหาย เพราะคิดขึ้นได้ว่าเมื่อวาน วันที่
สองของชีวิตคู่ เรื่องที่คิดไม่ถึงว่าจะมีในโลกนี้ด้วยกับคนๆ หนึ่ง และใช่ตัวเขาคนเดียวเสียเมื่อไหร่ ฉันเองก็เป็น
เมื่อคืนวานฉันยังจำได้
ความรู้สึกที่ว่ามันเริ่มก่อนจะเข้านอน สาวเห็นยาแก้ปวดมั้ยครับ พี่ปวดหัวจัง พี่หนุ่มถามฉันทันทีหลังเดินเข้า
มานั่งบนเตียงนอน ฉันตกใจคิดว่าพี่หนุ่มเป็นอะไรมากเสียอีกเพราะเห็นหน้าตาบูดเบี้ยวคิ้วขมวดยุ่งเหยิง ครั้ง
พอฉันบอกให้ไปหาหมอพี่หนุ่มรีบปฏิเสธทันที บอกว่า แค่ทานยาก็หาย ฉันเลยไม่กล้าเซ้าซี้ทั้งที่รู้สึกเป็นห่วงอยู่
มากก็ตามที ฉันรีบไปเอายาแก้ปวดที่มีอยู่ประจำบ้านมาให้ รอจนทานยาเสร็จแล้วเก็บแก้วน้ำ ก่อนดับไฟ
จากนั้นเราสองคนก็เข้านอน เงียบ...ไม่มีเสียงพูดคุย ฉันรู้ว่าพี่หนุ่มยังไม่หลับเพราะมีเสียงพลิกตัวอยู่เนืองๆ ฉัน
เองก็ข่มตาหลับไม่ลงเช่นกันแต่ก็นอนนิ่งไม่ไหวติง ความรู้สึกบอกว่า ผิดปกติ ก็มีอย่างที่ไหนคนแต่งงานกัน
ใหม่ๆ เจ้าบ่าวยังนอนเฉย เป็นฉันเสียอีกที่เมื่อคืนแอบกอดพี่เขาไปแล้ว
จากคุณ :
อนงค์นาง
- [
23 มิ.ย. 48 22:44:28
A:203.113.71.4 X:
]
หนุ่มสาวแรงสูง (เรื่องสั้น)
เรื่องน่ารักดีค่ะ
