ภายในห้องสีชมพูที่ตกแต่งไว้อย่าง สวย หวาน ส่งผลให้ใครก็ตามที่เข้ามาแล้วย่อมอดจะชื่นชมกับความน่ารักของห้องไม่ได้ หากแต่สำหรับเจ้าของห้องแล้ว บัดนี้มันไม่เป็นเช่นนั้น เพราะเธอกำลังเก็บของเตรียมที่จะหนีออกจากบ้าน!
พริมา หรือพลอยคือเจ้าของห้องนี้ ใช่แล้วเธอกำลังเก็บของเพื่อที่จะหนีออกจากบ้านหลังจากที่เธอได้ยินคุณย่าของเธอวางแผนคลุมถุงชนให้เธอครั้งนี้เป็นครั้งที่10ในรอบครึ่งปี! และตอนนี้เธอคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เธอควรจะทำอะไรให้เด็ดขาดเสียที ก็อะไรที่ไม่เด็ดขาดนั้นเธอทำมาหมดแล้ว ไม่ว่าจะประท้วงไม่กินข้าว ไม่ยอมแต่งตัวไปดูตัว วีนแตก แกล้งปัญญาอ่อน และอีกสารพัดที่เธอจะทำ และโชคดีที่เธอรอดมาได้ทุกครั้ง แต่หลังจากที่เธอแอบได้คุณย่าของเธอคุยโทรศัพท์ว่าถึงขั้นจะจัดงานหมั้นขึ้นมาเลย แน่นอนว่าเธอยอมไม่ได้
เมื่อย่าของเธอเอาจริง พริมาคนนี้ก็จะเอาจริงบ้าง!

สิ่งแรกที่พริมาทำคือโทรไปหาดารกาหรือยัยดาว เพื่อนสนิทของเธอเองดารกาเป็นลูกสาวเจ้าของไร่ขนาดใหญ่ทั้งไร่ผลไม้ ดอกไม้อยู่ทางเหนือ เพื่อขอลี้ภัยครั้งใหญ่

"จะดีเหรอพลอย แล้วนี่ถ้าคุณย่าเธอรู้เข้าเกิดช๊อคตายไปจะว่ายังไง" ดารกาบอกด้วยเสียงเป็นกังวลเมื่อนึกถึงแผนการอันแสนสุดพิสดารในครั้งนี้

"ไม่เป็นไรหรอกดาว แล้วแกจะยอมให้ชั้นโดนจับแต่งงานรึยังไง เอาเถอะถ้าแกไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร ชั้นไปตามทางของชั้นก็ได้" พริมาบอกด้วยน้ำเสียงติดจะงอนๆ เมื่อรู้ว่าแม่เพื่อนสาวไม่ยอมให้เธอลี้ภัยไปอยู่ด้วย

"ไม่ใช่นะ แต่ว่า...โอเค ถ้าแกอยากมาก็มาได้เลยถึงยังไงที่ไร่ก็มีคนอยู่อยู่แล้ว แกไม่ต้องเป็นห่วง"

"ขอบใจมากนะดาว ชั้นรักแกที่สุด เอาเป็นว่าชั้นพร้อมเมื่อไหร่จะรีบไปหาแกทันทีเลยแล้วกัน"
พริมาพูดจบก็วางหูไปทันทีจนไม่ได้สังเกตุว่าดารกายังพูดไม่จบ

"พลอย...พลอย..ยัยพลอย อ้าว วางหูไปซะแล้ว"

"ยัยพลอยหรือจ๊ะดาว มีอะไรหรือเปล่า" เสียงมารดาของดารกาถามเมื่อเห็นว่าลูกสาวทำสีหน้าหนักใจ

"ค่ะ คุณแม่ คุณย่าเค้าจะจับยัยพลอยแต่งงานพลอยก็เลยจะมาขออยู่ที่ไร่เราสักพักก่อน"

"อ้าว เอาอีกแล้วเหรอเนี่ย นี่คุณย่ายัยพลอยเขายังไม่หยุดอีกเหรอ ก็ได้นี่จ๊ะ ไหนมีปัญหาอะไร"

"โธ่คุณแม่ลืมแล้วหรือไงคะว่าอีก2วัน เราจะเที่ยวยุโรปกันเดือนนึงไม่ใช่เหรอคะ แล้วทีนี้ที่ไร่ก็เหลือแต่พี่จอมคนเดียว นี่ยัยพลอยยังไม่รู้นะคะว่าพี่จอมกลับมาจากดูงานแล้ว ไม่งั้นคงไม่มาที่ไร่หรอกค่ะ แล้วเรา2คนก็ไม่อยู่ คราวนี้เหลือแต่ยัยพลอยกับพี่จอม2คน เรื่องชู้สาว ดาวไม่กลัวหรอกนะคะ แต่คุณแม่ก็รู้สองคนนี้เจอกันได้ที่ไหน ทะเลาะกันตั้งแต่เด็กยันโต" ดารกาพูดก่อนส่ายหัวด้วยความระอา ยัยพลอยก็ดื้อ พี่จอมก็ไม่รู้เป็นอะไรเพื่อนเธอคนอื่นก็ดีด้วย แต่กับยัยพลอยหาเรื่องได้ตลอด

คราวนี้มารดาของดารกาสำนึกถึงความจริง ก็ได้แต่ทำสีหน้าหนักใจ หากแต่ก็แก้ไขอะไรไม่ได้คิดซะว่าโชคชะตาฟ้าลิขิตก็แล้วกัน

ส่วนพริมาหญิงสาวต้นเรื่อง อาศัยตอนเช้าที่ยังไม่มีใครตื่นนอกจากสาวใช้คนสนิทที่คอยช่วยดูต้นทางให้ เรียกแท๊กซี่ออกจากบ้านมุ่งหน้าไปสนามบิน ฝันถึงไร่กลางป่า ดอกไม้แสนสวย ช่างทำให้ชีวิตแสนจะมีความสุข ตั้งใจว่าจะกลับมาก็ต่อเมื่อย่าของเธอเลิกล้มความคิดแล้วเท่านั้น ดังนั้นในตอนเช้าที่โต๊ะอาหารสิ่งที่คุณพรณีหรือย่าของพริมาได้รับก็คือจดหมายที่บอกเอาไว้ว่า

"หนูไม่อยากแต่งงานค่ะ จะไปค้างบ้านเพื่อนสักพัก ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ถึงแล้วจะติดต่อกลับมา และจะกลับบ้านถ้าคุณย่าเลิกล้มงานหมั้นค่ะ
พริมา"

"คุณพลอยหนีออกจากบ้านหรือคะ" เสียงป้าบุญคนใช้เก่าแก่ถามขึ้นพลางทำสีหน้าเหมือนจะร้องไห้ หากแต่...

"จะว่างั้นก็ใช่"

"แล้วคุณท่านจะทำยังไงคะ ล้มงานหมั้นก่อนดีมั๊ยคะ"

"ชั้นโทรไปบอกเลิกตั้งแต่เมื่อ2วันก่อนแล้ว" คุณพรณีบอกด้วยน้ำเสียงราวกับไม่สนใจการออกจากบ้านของหลานสาว ก่อนจะเดินขึ้นห้องเพื่อโทรศัพท์

" หนูดาวหรือจ๊ะ เป็นยังไง เที่ยวสนุกมั๊ย จ้ะ โอ๊ย...รายนั้นน่ะ ไปแล้วจ้ะ ย่าต้องขอบคุณหนูมากนะ งั้นไม่กวนแล้วแค่นี้นะจ๊ะ จ้ะ" คุณพรณียิ้มอย่างสุขใจหลังจากวางโทรศัพท์กับดารกา แน่นอนว่าฝ่ายนั้นโทรมารายงานหลังจากที่พริมาวางแผนเสร็จเนื่องจากไม่อยากให้เธอตกใจเกินไปนักเมื่อหญิงสาวออกจากบ้าน หากแต่นั่นทำให้เธอยินดีที่เดียวล่ะที่พริมาออกจากบ้านไปไร่ของดารกา ทำไมน่ะหรือ ...

หลังจากที่พ่อแม่ของพริมาเสียชีวิตตั้งแต่หญิงสาวยังเล็ก เธอก็รับหน้าที่ดูแลหลานสาวตัวน้อยมาโดยตลอด เมื่อโตขึ้นก็พยายามหาคนดีดีมาให้แต่หลังจาก ที่พริมาไม่ชอบใครเลยเธอก็ไม่อยากขัดใจ รวมทั้งทุกคนยังไม่ดีพอสำหรับพริมา เธอจึงแกล้งยอมๆเมื่อหญิงสาวแผลงฤทธิ์ ส่วนคนล่าสุดนี่ตอนแรกก็ว่าดี สุดท้ายฝ่ายชายดันไปทำผู้หญิงท้องเสียก่อน เธอจึงยกเลิกไป
หลังจากที่ได้รับโทรศัพท์จากดารกา สิ่งแรกที่เธอทำคือสอบประวัติจอมทัพ พี่ชายของดารกาทันที แน่นอนว่าประวัติผ่าน ลักษณะนิสัย การศึกษา ความสามารถ ยิ่งเป็นพี่ชายเพื่อนสนิทหลานสาวแล้วยิ่งวางใจได้ หากแต่สิ่งที่ทำให้เธอยอมปล่อยให้พริมาไปก็คือ สิ่งที่เธอได้ฟังจากจอมทัพ ในคืนที่เธอโทรไปหาจอมทัพต่างหาก!"

และคราวนี้เธอแน่ใจ งานหมั้นที่เธอตั้งใจจะไม่เป็นหมันอีกต่อไป...
.........................................................................

ย่ายัยพลอยเหรอจ๊ะ"
"ค่ะ คุณแม่ไม่รู้ว่ามีแผนอะไรหรือเปล่า หลังจากที่คุยกับพี่จอม พี่จอมก็เลื่อนวันให้เรามาเที่ยวกะทันหันแบบนี้ แล้วคืนที่ยัยพลอยโทรมาน่ะค่ะ คุณย่าเขาโทรกลับไปหาพี่จอมคุยกันตั้งนานแน่ะ แถมปิดประตูดาวงี้ไม่ได้ยินเลย"

นั่นเป็นเหตุผลที่พริมาจึงไม่เจอเพื่อนสาวเมื่อไปถึงไร่

..........................................................................

สวัสดีค่ะ ยังไง ช่อฝากไว้อีกเรื่องหนึ่งนะคะ เป็นเรื่องของสาวน้อยกับหนุ่มชาวไร่นะคะ ส่วนหัวใจ...ใกล้ใกล้ตัว จะรีบลงให้นะคะเนื่องจากอยู่ในแผ่นแต่ที่บ้านเปิดไม่ได้ต้องรอวันจันทร์แน่ค่ะขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจนะคะ ดีใจมากจริงๆค่ะ

ช่อชมพู