โอนระเนนเอนล้มเล่นลมหนาว
ล้านรวงข้าวเริงระบำหลังย่ำรุ่ง
ขานรับท่วงทำนองของสายรุ้ง
หอมกลิ่นฟุ้งน้ำอบฟ้าฝ่ากลิ่นฟาง
ศิลป์แห่งห้วงอารมณ์ซึ่งบ่มร่ำ
นาฎกรรมรวงข้าวคราวฟ้าสาง
ตะวันทอแสงจับซับหมอกจาง
ฉาบเส้นทางเนนระนาบทาบเปลวทอง
ดื่มด่ำภาพสรวงสวรรค์วรรณวิจิตร
ลืมชีวิตวุ่นวนสิ่งหม่นหมอง
อวลอารมณ์ห่มฝันอันเรืองรอง
ร้อยทำนองนึกนำร่ำจำเรียง
จึงร่ายรำเริงเล่นเช่นรวงข้าว
รับเรื่องราวรจนีแสงสีเสียง
สำนึกทุกถ้อยคำทุกสำเนียง
ซึ่งหล่อเลี้ยงลิขิตชีวิตคน
หวนคำนึงคิดนึกรำลึกได้
ศิลป์จับใจบรรเจิดกำเนิดผล
ธรรมชาติทิพย์ฉาบอาบกมล
จึงบันดลรอยยิ้มพิมพ์เยื่อใย
เหนือเตียงนอนก่อนฝันหลังวันเศร้า
แม้วัยเยาว์ล่วงผ่านนานสมัย
แต่ห้วงความทรงจำอันอำไพ
ยิ่งเย้ายั่วหัวใจให้ฟ้อนตาม
แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 48 18:38:21
จากคุณ :
เชษฐภัทร 
- [
25 มิ.ย. 48 18:24:49
]
ระบำรวงข้าว
