PANTIP.COM : W3567628 บอกรัก [บทกวี]

ความคิดเห็นที่ 7

ขอแสดงความยินดี..แด่เชษฐภัทร
อัลมิตรา
...ขอแสดงความยินดีกับคุณเชษฐภัทร หนึ่งในสมาชิกบ้านกลอนไทย
...ผู้ที่เข้ารอบ ๕ คนสุดท้ายของการประกวดYoung Thai Artist Award 2004 สาขาวรรณกรรม
...หนังสือ “บนหมอนรองรางรถไฟฟ้า”
..เป็นหนังสือที่ประกาศศักดาของความมุ่งมั่นและความตั้งใจของเขาอย่างแท้จริง

...ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับผู้มีใจรักในวรรณกรรม
...และเพียรพยายามอย่างยิ่งที่จะรักษาคุณค่าระดับของงานศิลป์นี้
...แต่เขาก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้ว เขาทำได้.. และทำได้ดีเสียด้วย

...เจ้าน้องชายขี้อ้อน ที่เวลาอกหักมักจะมาโอดครวญให้ฟังอยู่เสมอ
...เจ้าน้องชายขี้ประจบ ที่มักจะตื้อให้ไปดูผลงานที่เขาสร้างขึ้นมา
...เจ้าน้องชาย ................. นายแน่มาก ขอบอก ...

ขอแสดงความยินดี..แด่เชษฐภัทร แสดงความคิดเห็น >
หมายเลขกระทู้ 3489 ความยาว 630 ตัวอักษร

แต่งเมื่อ 02 ธ.ค. 47 *** 14:06 จำนวนคนชม ผู้ชม 353 *** ผู้ตอบ 39

เขียนโดย อัลมิตรา ผู้นำกระทู้มาลง อัลมิตรา

ข้อความฝากถึง ที่มา ..http://soundofsilence.diaryclub.com/?date=20041202

1 : หมายเลข 8889
ขอขอบพระคุณเว๊บไทยโพเอ็มครับ
ต้องพูดได้เต็มปาก ว่าผมเติบโตมาจากที่นี่อย่างแท้จริง
ลองย้อนไปดูงานชิ้นแรก ๆ ที่ผมเขียนที่นี้แล้วก็ขำครับ
เชษฐภัทร วิสัยจร 02 ธ.ค. 47 *** 14:13

2 : หมายเลข 8890
นี่คือข้อความที่เจ้าตัวเขียนไว้ในไดอารี่ของตนเอง
http://soundofsilence.diaryclub.com/?date=20041202

หนังสือผมเข้ารอบ...
หนังสือ “บนหมอนรองรางรถไฟฟ้าผมได้เข้ารอบ 5 คนสุดท้าย”
ของการประกวด Young Thai Artist Award 2004 สาขาวรรณกรรม

ไม่รู้จะพูดอะไรดี
แต่ดีใจมาก ๆ
เพราะไม่คิดว่าจะได้
ที่ดีใจเนี่ย นอกจากจะเป็นเพราะ ว่าเงินรางวัลเยอะแล้ว
( เข้ารอบห้าคนได้คนละห้าหมื่น ชนะเลิศได้สามแสนแถมบริษัทปูนซีเมนต์ไทย ยังจะส่งเสียจนจบป.ตรี)
ยังจะเป็นการเปิดประตูไปสู่ถนนนักเขียนอาชีพอีกด้วย

ยังมึนตึ๊บอยู่เลย
ดีใจ
แค่เข้ารอบ ห้าคนสุดท้ายผมก็ดีใจมาก ๆ แล้ว
และก็ไม่คิดว่าจะได้ที่หนึ่ง
เพราะ การประกวดครั้งนี้ คณะกรรมการ ได้จัดเอา นวนิยาย เรื่องสั้น และ กวีนิพนธ์ มาตัดสินร่วมกัน
ทำให้ กวีนิพนธ์ค่อนข้างเสียเปรียบ

หนังสือเรื่องนี้มีเนื้อหาหลักอยู่ที่พัฒนาการทางความคิดของเด็กหนุ่มอีสานที่มาเติบโตร่ำเรียนอยู่ในกรุงเทพ
แสดงถึงทัศนะคติที่มีต่อสภาพสังคม ศาสนา การเมือง ความรัก ตลอดจนชีวิตความเป็นอยู่ทีเปลี่ยนไป
เขียนเป็นกวีนิพนธ์ที่รักษาขนบโบราณอย่างเคร่งครัด
พูดอีกนัยหนึ่ง
ถ้าจะบอกว่า บนหมอนรองรางรถไฟฟ้าเป็นงานลักษณะ ร่วมสมัยในขนบ ก็คงจะไม่ผิดนัก
จริง ๆ แล้ว ก็ต้องขอบคุณกวีชั้นครูหลายคนที่ช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้กับผม
สารภาพตรง ๆ
“บนหมอนรองรางรถไฟฟ้า” ชิ้นนี้
เป็นงานที่มีลักษณะ intertextuality คือรับเอาความคิดของนักเขียนคนอื่น ทั้งรุ่นก่อน ๆ และร่วมสมัยมาคิดต่อผสมผสาน
กับลักษณะความเป็นตัวของตัวเอง ในงานกลอนภาษาอีสาน ตลอดจน biting diatribe ที่เกี่ยวข้องกับการเมือง

ขอไล่เป็นชุด ๆ เลย ชิ้นที่เด่น ๆ หลัก ๆ ที่รับความคิดมาตีความต่อมีดังต่อไปนี้

1. “ปณิธานกวี” รับจาก “ปณิธานกวี”ของอังคาร กัลยาณพงศ์ มาเขียนต่อ โดยคงความคิดเดิมแต่เปลี่ยนคำพูดและใส่ลักษณะฉันทลักษณ์สัมผัสในแบบสุนทรภู่เข้าไป
2. “ฉันไม่ใช่กวี” รับมาจาก “กวี” ในเพลงขลุ่ยผิวของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ โดยที่ผมได้ขยายแนวความคิดและคำจำกัดความของคำว่ากวีที่คุณเนาวรัตน์ให้ไว้
3. “ดอกไม้จะบาน” รับมาจาก “ดอกไม้จะบาน” ใน ใบไม้ที่หายไปของ จีระนันทร์ พิตรปรีชา โดยเอาแนวคิดจากเพลงอมตะมาใส่ในรูปฉันทลักษณ์ของกลอนแปด
4. “บอกรัก” รับมาจาก “กรองกานท์” ในคำหยาด ของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ผสมผสานกับวรรคทอง “ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร” จากพระอภัยมณีของสุนทรภู่
5. “แต่งห้องให้น้องนอน” ได้รับแรงบันดาลใจมาจากงานของ ติตรากรใน เว๊บ http://www.thaipoem.com ผสมผสานกับแนวคิดจาก Sonnet ของ William Shakespeare “Shall I compare Thee to a Summer’s Day”
6. “สุขใจที่ได้ทุกข์” รับมาจาก Ode on Melancholy ของ John Keats
7. “ภาพถ่ายที่ถูกเมิน” รับมาจาก Composed Upon Westminster Bridge ของ William Wordsworth
8. งานนิราศทั้งสี่ชิ้นคือ นิราศจุฬา นิราศรถไฟฟ้าสองสาย และนิราศรถไฟใต้ดินล้วนได้แรงบันดาลใจมาจากนิราศของสุนทรภู่ทั้งสิ้น
9. “ประสาท Dax” ได้แรงบันดาลใจมาจากคนแปล Massive ของ Julia Bell
10. ขอบคุณ เว๊บ http://www.thaipoem.com/ ตลอดจนเว๊บมาสเตอร์ คือ พี่ปีกฟ้า ผมพูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่าผมเติบโตมาจากบ้านกลอนไทยแห่งนี้
11. รวมถึงปู่ก๊องที่ให้คำชี้แนะในเรื่องฉันทลักษณ์ และช่วยวิจารณ์ติติงผลงานด้วยความเมตตาเสมอมา
12. ขอบพระคุณ ลุงเจตนา นาควัชระ และอาจารย์ ชมัยภร แสงกระจ่างที่ บังคับ ให้ผมอ่านงานที่มีลักษณะกลอนพาไป ของอังคาร กัลยาณพงศ์จนได้รับคอนเส็ปต์ใหม่ ๆ และมุมมองที่เปิดกว้างมากขึ้นต่อกวีนิพนธ์ที่มุ่งให้ภาพมากกว่าฉันทลักษณ์ ความรื่นหูของเสียงและสัมผัส
13. ขอบคุณสาว ๆ ทั้งหลายที่หักอกผมและทำไม่ดีกับผมต่าง ๆ นานา ถ้าไม่มีพวกเธอซะ การเขียนนิราศรำพันในสไตล์ดุดัน เกรี้ยวกราด ถึงลูกถึงคนของผมก็คงไม่มีให้เห็นเป็นแน่
14. ขอบคุณคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยสถานที่ที่ผมได้เรียนรู้ลักษณะของทั้ง มนุษย์ และ อมนุษย์ในคราบนิสิต จากทั้งในตำราและนอกตำรา
15. นอกจากนี้แล้วงานเขียนหลาย ๆ ชิ้น ยังได้รับจินตนาการ ความคิด จังหวะกลอน และสำนวนภาษา มาจาก หนังสือ “ข้างกองไฟ” ของเวทย์ บุคคลซึ่งผมไม่อาจปฏิเสธได้ว่ามีส่วนอย่างยิ่งในพัฒนาการการเขียนบทร้อยกรองของผม
ขอสวมบทนางสาวไทยหน่อยเถอะ

“ไม่มีลุง คงไม่มีผมในวันนี้”

บนหมอนรองรางรถไฟฟ้า
เปิดโลกทัศน์ศรัทธาให้กล้าฝัน
เล่าเรื่องราวลีลาสารพัน
สื่อสีสันศาสตร์ศิลป์จินตนาการ

สอดแทรกความแตกต่างทางความคิด
ท้าชีวิตคืนวันอันขมหวาน
เปิดวิถีปูทางสร้างตำนาน
บนรากฐานคุณธรรมงามอย่างไทย

นำเรื่องราวมาฝากจากฟากฟ้า
สื่อภาษาเศร้าเคล้าสุขคนยุคใหม่
เชื่อมประสานเส้นทางระหว่างวัย
เชื่อมโยงใจด้วยรสบทร้อยกรอง

อัลมิตรา 02 ธ.ค. 47 *** 14:16

3 : หมายเลข 8891
ดีใจด้วยค่ะ
ทิกิ_tiki 4895 ไม่ลงทะเบียน 02 ธ.ค. 47 *** 14:39

ยกมาจาก
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/board3489.html

หมายเหตุงานที่ เชษฐภัทรมาแสดงว่าเป็นงานของเขานี้

หนังสือเล่มนี้ในการเข้ารอบ....เป็นสิทธิ์ของ..บริษัท ปูนซิเมนต์ไทย
จำกัด ซึ่งได้ให้รางวัลในการเข้ารอบแก่เชษฐภัทรมาหลายหมื่นบาท

จึงขอเรียนให้ทุกท่านทราบไว้ ณ ที่นี่

จากคุณ : tiki - [ 27 มิ.ย. 48 23:52:50 A:221.128.110.5 X: ]